PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 285 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (¹),

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (²).

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3330/91 z 7 listopada 1991 r. w sprawie danych statystycznych odnoszących się do handlu towarami między Państwami Członkowskimi (³) wprowadziło zupełnie nowy system gromadzenia danych, który został dwukrotnie uproszczony. Aby poprawić przejrzystość tego systemu oraz uczynić go bardziej zrozumiałym, rozporządzenie (EWG) nr 3330/91 powinno zostać zastąpione niniejszym rozporządzeniem.

(2) System ten powinien zostać utrzymany, gdyż odpowiednio szczegółowy poziom informacji statystycznych jest niezbędny z punktu widzenia polityki Wspólnoty związanej z rozwojem rynku wewnętrznego oraz dla przedsiębiorstw Wspólnoty w celu analizy ich specyficznych rynków. Dane zagregowane muszą być również szybko dostępne w celu analizy rozwoju unii gospodarczej i walutowej. Państwa Członkowskie powinny mieć możliwość gromadzenia informacji, które spełniają ich specyficzne potrzeby.

(3) Istnieje jednakże potrzeba poprawy sformułowania zasad gromadzenia danych statystycznych dotyczących handlu towarami między Państwami Członkowskimi w taki sposób, aby były one bardziej zrozumiałe dla przedsiębiorstw odpowiedzialnych za dostarczanie danych, służb krajowych gromadzących dane oraz użytkowników.

(4) Należy zachować system progów, lecz w formie uproszczonej, aby spełnić potrzeby użytkowników ograniczając jednocześnie obciążenie stron odpowiedzialnych za dostarczanie informacji statystycznych, w szczególności małych i średnich przedsiębiorstw.

(5) Należy zachować ścisły związek pomiędzy systemem gromadzenia informacji statystycznych a formalnościami fiskalnymi istniejącymi w związku z handlem towarami między Państwami Członkowskimi. Związek ten umożliwia w szczególności kontrolę jakości gromadzonych informacji.

(6) Jakość przedstawionych informacji statystycznych, jej ocena za pomocą wspólnych wskaźników oraz przejrzystość w tym zakresie stanowią istotne cele, które wymagają uregulowania na poziomie Wspólnoty.

(7) Ponieważ cel planowanego działania, mianowicie stworzenie wspólnych ram prawnych systematycznego przedstawiania danych statystycznych Wspólnoty dotyczącej handlu towarami między Państwami Członkowskimi nie mogą być skutecznie osiągnięte na poziomie krajowym, a mogą być osiągnięte na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może przyjąć działania zgodnie z zasadą subsydiarności określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określonej w tymże artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza zakres niezbędny do osiągnięcia tego celu.

(8) Rozporządzenie Rady (WE) nr 322/97 z 17 lutego 1997 r. w sprawie statystyk Wspólnoty (⁴) stanowi punkt odniesienia dla niniejszego rozporządzenia. Jednakże bardzo szczegółowy poziom informacji w dziedzinie danych statystycznych dotyczących handlu towarami wymaga szczególnych zasad w kwestii poufności.

(9) Istotne jest zapewnienie jednolitego stosowania niniejszego rozporządzenia oraz, w tym celu, zastosowanie procedury wspólnotowej, pomocnej w określeniu porozumień wykonawczych w odpowiedniej skali czasowej, a także dokonanie odpowiednich adaptacji technicznych.

(10) Działania niezbędne do wdrożenia niniejszego rozporządzenia powinny zostać podjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (⁵),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie wyznacza wspólne ramy prawne dla systematycznego prowadzenia wspólnotowej statystyki obrotu towarowego między Państwami Członkowskimi

Artykuł 2

Definicje

Dla celów niniejszego rozporządzenia, stosuje się następujące definicje:

a) „towary”: wszelkie mienie ruchome, łącznie z prądem elektrycznym;

b) „specyficzne towary lub przepływy”: - towary lub przepływy, które ze względu na swoją naturę wymagają specjalnych zasad, w szczególności: zakłady przemysłowe, statki i samoloty, produkty morskie, towary dostarczane na statki i samoloty, towary wysyłane partiami, towary wojskowe, towary przesyłane do i z instalacji przybrzeżnych, statki kosmiczne, części pojazdów silnikowych i statków powietrznych, odpady;

c) „organy krajowe”: krajowe instytuty statystyczne oraz inne instytucje odpowiedzialne w każdym Państwie Członkowskim za tworzenie danych statystycznych Wspólnoty dotyczących wymiany towarowej pomiędzy Państwami Członkowskimi;

d) „towary wspólnotowe”:

i) towary uzyskane w całości na obszarze celnym Wspólnoty, bez udziału towarów z krajów trzecich lub terytoriów zewnętrznych, które nie wchodzą w skład obszaru celnego Wspólnoty;

ii) towary z krajów trzecich lub terytoriów zewnętrznych, które nie wchodzą w skład obszaru celnego Wspólnoty, które zostały dopuszczone do swobodnego obrotu w Państwie Członkowskim;

iii) towary uzyskane na obszarze celnym Wspólnoty, albo z towarów o których mowa tylko w punkcie (ii) albo z towarów, o których mowa w punkcie (i) i (ii).

e) „Państwo Członkowskie wysyłki”: Państwo Członkowskie, z którego terytorium statystycznego towary są wysyłane z przeznaczeniem do innego Państwa Członkowskiego;

f) „Państwo Członkowskie przywozu”: Państwo Członkowskie, na którego terytorium statystyczne są przywożone towary z innego Państwa Członkowskiego;

g) „towary w zwykłym obrocie między Państwami Członkowskimi”: towary wspólnotowe, które są wysyłane z jednego Państwa Członkowskiego do innego, przy czym w drodze do Państwa Członkowskiego przeznaczenia są przewożone bezpośrednio przez terytorium innego Państwa Członkowskiego, lub następuje postój dla celów związanych wyłącznie z transportem towarów.

Artykuł 3

Zakres

1. Dane statystyczne dotyczące handlu towarami między Państwami Członkowskimi obejmuje wysyłki i przywozy towarów.

2. Wysyłki obejmują następujące towary opuszczające Państwo Członkowskie wysyłki i mające przeznaczenie w innym Państwie Członkowskim:

a) towary wspólnotowe, z wyjątkiem towarów, które pozostają w zwykłym obrocie między Państwami Członkowskimi;

b) towary objęte w Państwie Członkowskim wysyłki procedurą celną uszlachetniania czynnego lub przetwarzania pod kontrolą celną.

3. Przywozy towarów obejmują następujące towary wwożone do Państwa Członkowskiego przywozu, które zostały pierwotnie wysłane z innego Państwa Członkowskiego:

a) towary wspólnotowe, z wyjątkiem towarów, które pozostają w zwykłym obrocie pomiędzy Państwami Członkowskimi;

b) towary uprzednio umieszczone w danym Państwie Członkowskim wysyłki, zgodnie z procedurą celną uszlachetniania czynnego lub przetwarzania pod kontrolą celną, które zostały utrzymane zgodnie z procedurą celną uszlachetniania czynnego lub przetwarzania pod kontrolą celną lub dopuszczone do swobodnego obrotu w Państwie Członkowskim przywozu.

4. [1] Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 13a, aktów delegowanych dotyczących odmiennych lub szczególnych zasad mających zastosowanie do specyficznych towarów lub przepływów.

5. Niektóre towary, których wykaz sporządza się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 14 ust. 2, nie są objęte statystyką ze względów metodologicznych.

Artykuł 4

Terytorium statystyczne

1. Terytorium statystyczne Państw Członkowskich odpowiada ich obszarowi celnemu, zdefiniowanemu w art. 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1, terytorium statystyczne Niemiec obejmuje Helgoland.

Artykuł 5

Źródła danych

1. [2] Specyficzny system gromadzenia danych, zwany dalej systemem „Intrastat”, stosuje się do dostarczania informacji statystycznych dotyczących wysyłek i przywozów towarów, które nie są przedmiotem jednolitego dokumentu administracyjnego dla celów celnych i skarbowych.

2. [3] Informacje statystyczne dotyczące wysyłek i przywozów towarów, które są przedmiotem jednolitego dokumentu administracyjnego dla celów celnych lub skarbowych, są przedstawiane organom krajowym bezpośrednio przez organy celne przynajmniej raz w miesiącu.

2a. [4] Właściwa administracja celna każdego państwa członkowskiego z własnej inicjatywy lub na wniosek organu krajowego dostarcza organowi krajowemu wszelkich dostępnych informacji pozwalających zidentyfikować osobę odpowiedzialną za wysyłki i przywozy towarów objętych procedurą celną uszlachetniania czynnego lub przetwarzania pod kontrolą celną.

3. W przypadku specyficznych towarów lub przepływów, mogą być stosowane inne źródła informacji niż system Intrastat lub deklaracje celne.

4. Każde Państwo Członkowskie opracowuje sposób dostarczania danych Intrastat przez podmioty odpowiedzialne za dostarczenie informacji. Aby ułatwić to zadanie, Komisja (Eurostat) i Państwa Członkowskie sprzyjają tworzeniu warunków zwiększonego wykorzystania automatycznego przetwarzania danych oraz elektronicznej transmisji danych.

Artykuł 6

Okres referencyjny

[5] Okres referencyjny dotyczący informacji, które należy dostarczać zgodnie z art. 5, to:

a) miesiąc kalendarzowy wysyłki lub przywozu towarów;

b) miesiąc kalendarzowy, w którym dochodzi do zdarzenia powodującego powstanie obowiązku podatkowego w odniesieniu do towarów wspólnotowych, w przypadku których powstaje obowiązek zapłaty podatku VAT od wewnątrzwspólnotowych nabyć i dostaw; lub

c) miesiąc kalendarzowy przyjęcia deklaracji przez organy celne w przypadku wykorzystywania deklaracji celnej jako źródła danych.

Artykuł 7

Podmioty odpowiedzialne za dostarczanie informacji

1. Podmiotami odpowiedzialnymi za dostarczenie informacji do systemu Intrastat są:

a) podatnik, zgodnie z definicją zawartą w tytule III dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (⁶), w państwie członkowskim wysyłki, który:

(i) zawarł umowę, z wyjątkiem umowy przewozu, powodującą wysyłkę towarów lub, w przypadku braku takiej umowy;

(ii) dokonuje wysyłki towarów albo przewiduje ją lub, w przypadku braku takiej wysyłki;

(iii) jest w posiadaniu towarów będących przedmiotem wysyłki;

lub jego przedstawiciel podatkowy zgodnie z art. 204 dyrektywy 2006/112/WE; oraz

b) podatnik, zgodnie z definicją zawartą w tytule III dyrektywy 2006/112/WE, w państwie członkowskim przywozu, który:

(i) zawarł umowę, z wyjątkiem umowy przewozu, powodującą dostawę towarów lub, w przypadku braku takiej umowy;

(ii) przyjmuje dostawę lub przewiduje przyjęcie dostawy towarów lub, w przypadku braku takiej dostawy;

(iii) jest w posiadaniu towarów będących przedmiotem dostawy;

lub jego przedstawiciel podatkowy zgodnie z art. 204 dyrektywy 2006/112/WE.

2. Podmiot odpowiedzialny za dostarczanie informacji może przenieść to zadanie na osobę trzecią, przy czym przeniesienie takie w żaden sposób nie ogranicza odpowiedzialności tego podmiotu.

3. Niewypełnienie obowiązków dostarczenia informacji przez podmioty odpowiedzialne na mocy niniejszego rozporządzenia powoduje nałożenie kar określonych przez Państwa Członkowskie.

Artykuł 8

Rejestry

1. Organy krajowe zakładają i zarządzają rejestrem podmiotów wewnątrzwspólnotowych, obejmujących przynajmniej nadawców w przypadku wysyłki towarów i odbiorców w przypadku przywozu towarów.

2. W celu identyfikacji podmiotów odpowiedzialnych za do dostarczanie informacji określonych w art. 7, oraz w celu sprawdzenia dostarczonych informacji, organy podatkowe w każdym Państwie Członkowskim dostarczą organom krajowym:

a) przynajmniej raz w miesiącu, wykazy podatników, którzy zadeklarowali w okresie badanym dostawę towarów do innych państw członkowskich lub uzyskanie towarów z innych państw członkowskich. Wykazy podają łączne wartości towarów zadeklarowanych przez każdego podatnika do celów podatkowych;

b) z własnej inicjatywy lub na wniosek organów krajowych, wszelkie informacje przekazywane dla celów podatkowych, które mogłyby poprawić jakość danych statystycznych.

Uzgodnienia w zakresie przekazywania takich informacji określone są zgodnie z procedurą określoną w art. 14 ust. 2.

Informacje takie są traktowane przez organy krajowe zgodnie z zasadami obowiązującymi administrację podatkową.

3. Administracja podatkowa informuje podmioty gospodarcze będące podatnikami VAT o zobowiązaniach, które mogą być na nich nałożone jako na podmioty odpowiedzialne za dostarczanie informacji wymaganych przez Intrastat.

Artykuł 9

Zakres danych Intrastat

1. Organy krajowe gromadzą następujące informacje:

a) indywidualny numer identyfikacyjny przyznany podmiotowi odpowiedzialnemu za dostarczanie informacji zgodnie z art. 214 dyrektywy 2006/112/WE;

b) okres referencyjny;

c) rodzaj obrotu (przywóz, wysyłka);

d) towar, określony przy pomocy ośmiocyfrowego kodu Nomenklatury Scalonej, jak określono w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2658/87 z 23 lipca 1987 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (⁷);

e) partnerskie Państwo Członkowskie;

f) wartość towarów;

g) ilość towarów;

h) rodzaj transakcji.

Definicje danych statystycznych, o których mowa w lit. e)–h), są określone w załączniku. Komisja przyjmuje, w drodze aktów wykonawczych, zasady gromadzenia tych informacji, w szczególności kodów oraz formatu, które należy stosować.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 14 ust. 2. [6]

2. Państwa Członkowskie mogą również gromadzić dodatkowe informacje, np.:

a) dane identyfikacyjne towarów, na poziomie bardziej szczegółowym niż Nomenklatura Scalona;

b) kraj pochodzenia, w przywozie;

c) region pochodzenia, w wysyłce, oraz region przeznaczenia, w przywozie;

d) warunki dostaw;

e) sposób transportu;

f) procedura statystyczna.

Definicje danych statystycznych określonych w punktach (b) do (f) podane są w załączniku. Jeśli to niezbędne, uzgodnienia w zakresie gromadzenia tych informacji, zwłaszcza stosowane kody, zostają przyjęte zgodnie z procedurą określoną w art. 14 ust. 2.

Artykuł 9a

Wymiana danych poufnych

[7] Wymiana danych poufnych, które zdefiniowano w art. 3 ust. 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 223/2009 (⁸), może odbywać się wyłącznie w celach statystycznych pomiędzy właściwymi organami krajowymi każdego z państw członkowskich, jeśli służy efektywnemu opracowywaniu, sporządzaniu i rozpowszechnianiu europejskich statystyk dotyczących handlu między państwami członkowskimi lub poprawie ich jakości.

Organy krajowe, które uzyskały dane poufne, traktują je z zachowaniem poufności i używają ich wyłącznie do celów statystycznych zgodnie z rozdziałem V rozporządzenia (WE) nr 223/2009.

Artykuł 10

Uproszczenia w systemie Intrastat

1. W celu zaspokojenia potrzeb użytkowników w zakresie informacji statystycznych bez nakładania nadmiernych obciążeń na podmioty gospodarcze, Państwa Członkowskie określają w każdym roku progi wyrażone w rocznych wartościach wymiany towarowej wewnątrz Wspólnoty, poniżej których podmioty są zwolnione z obowiązku dostarczania jakichkolwiek informacji dla systemu Instrastat lub też mogą dostarczać uproszczonych informacji.

2. Progi są określane przez każde Państwo Członkowskie oddzielnie dla przywozu i wysyłki.

3. Progi, poniżej których podmioty są zwolnione z obowiązku dostarczania Instrastat jakichkolwiek informacji, ustanawiane są na poziomie zapewniającym objęcie przynajmniej 97 % wartości wszystkich wysyłek i przynajmniej 93 % wszystkich przywozów podatników danych państw członkowskich.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 13a, aktów delegowanych w celu dostosowania tych wskaźników pokrycia w Intrastat do zmian technicznych i gospodarczych, w miarę możliwości obniżając je, przy utrzymaniu zgodności statystyk z wskaźnikami jakości i obowiązującymi normami. [8]

4. Państwa Członkowskie mogą określić inne progi, poniżej których podmioty mogą korzystać z następujących uproszczeń:

a) zwolnienie z obowiązku przekazywania informacji na temat ilości towarów;

b) zwolnienie z obowiązku przekazywania informacji na temat rodzaju transakcji;

c) możliwość zastosowania maksymalnie dziesięciu odpowiednich szczegółowych podpozycji Scalonej Nomenklatury, które są najczęściej używane dla wartości i przegrupowania pozostałych produktów zgodnie z zasadami określonymi zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 14 ust. 2.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 13a, aktów delegowanych w celu określania warunków definiowania tych progów. [9]

5. [10] Państwa członkowskie mogą – pod pewnymi warunkami spełniającymi wymagania jakościowe – uprościć przekazywane informacje dotyczące małych pojedynczych transakcji, pod warunkiem że to uproszczenie nie ma szkodliwego wpływu na jakość statystyk. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 13a, aktów delegowanych w celu określenia tych warunków.

6. Informacje na temat progów zastosowanych przez Państwa Członkowskie są przesyłane do Komisji (Eurostatu) najpóźniej do dnia 31 października roku poprzedzającego rok, do którego mają zastosowanie.

Artykuł 11

Poufność danych statystycznych

Organy krajowe podejmują decyzję, czy dane statystyczne, które mogą umożliwić identyfikację wspomnianych podmiotów, mają być rozpowszechniane, czy też mają zostać zmienione w taki sposób, aby ich rozpowszechnianie nie naruszało prawa do poufności danych statystycznych, tylko w przypadku gdy podmioty dostarczające informacje wystąpią z takim wnioskiem.

Artykuł 12

Przekazywanie danych do Komisji

1. Państwa Członkowskie przekazują do Komisji (Eurostatu) miesięczne dane statystyczne w zakresie handlu towarami pomiędzy Państwami Członkowskimi nie później, niż w ciągu:

a) [11] 40 dni kalendarzowych od zakończenia miesiąca referencyjnego w przypadku danych zagregowanych, które mają być zdefiniowane przez Komisję. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 13a, aktów delegowanych w celu zdefiniowania tych danych zagregowanych. Te akty delegowane uwzględniają odpowiednie zmiany gospodarcze i techniczne.

b) 70 dni kalendarzowych od zakończenia miesiąca sprawozdawczego w przypadku danych szczegółowych, w tym informacji wspomnianych w art. 9 ust. 1, akapit pierwszy, punkty (b)-(h).

Dane dotyczące wartości towarów obejmują jedynie wartość statystyczną, jak wskazano w załączniku.

Państwa Członkowskie przekazują Komisji (do Eurostatu) dane poufne.

2. [12] Państwa członkowskie przekazują Komisji (Eurostatowi) – w razie konieczności stosując szacunki – miesięczne dane na temat łącznej wymiany towarowej. Komisja w drodze aktów wykonawczych określa podział tych szacunków. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 14 ust. 2.

3. Państwa Członkowskie przekazują do Komisji (Eurostatu) dane w postaci elektronicznej, zgodnie ze standardem wymiany danych. Praktyczne warunki przesyłania danych określa się zgodnie z procedurą wspomnianą w art. 14 ust. 2.

4. Państwa członkowskie przekazują Komisji (Eurostatowi) roczne dane statystyczne dotyczące handlu w podziale na cechy przedsiębiorstw, a mianowicie rodzaj działalności gospodarczej prowadzonej przez przedsiębiorstwo według sekcji lub dwucyfrowego kodu wspólnej klasyfikacji statystycznej działalności gospodarczej (NACE), ustanowionej na mocy rozporządzenia (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (⁹), oraz klasy wielkości mierzonej liczbą pracowników.

Powyższe dane statystyczne sporządzane są poprzez połączenie danych odnoszących się do cech przedsiębiorstw, zapisanych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 177/2008 z dnia 20 lutego 2008 r. ustanawiającym wspólne ramy dla rejestrów przedsiębiorstw do celów statystycznych (¹⁰), z danymi statystycznymi, o których mowa w art. 3 niniejszego rozporządzenia.

Komisja przyjmuje w drodze aktów wykonawczych przepisy techniczne pozwalające na sporządzanie tych statystyk w sposób jak najbardziej oszczędny.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 14 ust. 2. [13]

Artykuł 13

Jakość

1. Na użytek niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do przekazywanych danych statystycznych stosuje się następujące kryteria jakości:

a) „przydatność”, odnosząca się do stopnia spełnienia przez dane statystyczne obecnych i potencjalnych potrzeb ich użytkowników;

b) „dokładność”, odnosząca się do stopnia, w jakim dane szacunkowe są zbliżone do nieznanych wcześniej faktycznych wartości;

c) „aktualność”, odnosząca się do odstępu czasu między udostępnieniem informacji a wydarzeniem lub zjawiskiem, które ona opisuje;

d) „terminowość”, odnosząca się do odstępu czasu pomiędzy momentem, w którym dane zostały udostępnione, a momentem, w którym powinny były zostać udostępnione;

e) „dostępność” i „przejrzystość”, odnoszące się do warunków i sposobów uzyskiwania, wykorzystywania i interpretowania danych przez użytkowników;

f) „porównywalność”, odnosząca się do pomiaru skutków związanych z różnicami w stosowanych koncepcjach statystycznych, narzędziach i procedurach pomiaru, w przypadku gdy porównywane są dane statystyczne z różnych obszarów geograficznych, dziedzin sektorowych lub z różnych okresów;

g) „spójność”, odnosząca się do możliwości łączenia danych na różne sposoby i do różnych celów, przy zachowaniu ich wiarygodności.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji (Eurostatowi) roczne sprawozdanie dotyczące jakości przekazywanych danych statystycznych.

3. Przy stosowaniu kryteriów jakości określonych w ust. 1 do statystyk objętych zakresem niniejszego rozporządzenia, zasady i struktura sprawozdań dotyczących jakości określane są zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 14 ust. 2.

Komisja (Eurostat) ocenia jakość przekazanych danych statystycznych.

4. [14] Komisja przyjmuje w drodze aktów wykonawczych wszelkie środki niezbędne do zapewnienia jakości przekazywanych danych statystycznych zgodnej z kryteriami jakości, unikając nadmiernych kosztów ponoszonych przez organy krajowe.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 14 ust. 2.

Artykuł 13a

Wykonywanie przekazanych uprawnień

[15] 1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Wykonując uprawnienia przekazane w art. 3 ust. 4, art. 10 ust. 3, 4 i 5 oraz art. 12 ust. 1 lit. a) niniejszego rozporządzenia, Komisja postępuje zgodnie z art. 14 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 223/2009, zapewniając między innymi, aby akty delegowane nie nakładały znacznego dodatkowego obciążenia na państwa członkowskie ani na respondentów.

Szczególnie ważne jest, aby Komisja postępowała zgodnie ze swoimi praktykami i prowadziła konsultacje z ekspertami, w tym z ekspertami państw członkowskich, przed przyjęciem tych aktów delegowanych.

3. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 3 ust. 4, art. 10 ust. 3, 4 i 5 oraz art. 12 ust. 1 lit. a), powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 17 lipca 2014 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem danego okresu.

4. Przekazanie uprawnień, o których mowa w art. 3 ust. 4, art. 10 ust. 3, 4 i 5 oraz art. 12 ust. 1 lit. a), może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

5. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 3 ust. 4, art. 10 ust. 3, 4 i 5 oraz art. 12 ust. 1 lit. a) wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie trzech miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub gdy przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o trzy miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 14

Procedura komitetowa

[16] 1. Komisję wspomaga Komitet ds. Europejskiego Systemu Statystycznego, ustanowiony rozporządzeniem (WE) nr 223/2009. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (¹¹).

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 15

Uchylenie

1. Niniejszym uchyla się rozporządzenie (EWG) nr 3330/91.

2. Odniesienia do uchylonego rozporządzenia interpretuje się jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 16

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu, dnia 31 marca 2004 r.