KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając decyzję Rady 90/424/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii(¹), w szczególności jej art. 19 i 20,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z decyzją 90/424/EWG Wspólnota musi zastosować środki o charakterze naukowym niezbędne do rozwoju wspólnotowego prawodawstwa weterynaryjnego.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiające przepisy dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (TSE)(²) zakazuje stosowania białek zwierzęcych w żywieniu zwierząt gospodarskich, z wyjątkiem niektórych białek zwierzęcych.

(3) Zakaz używania białek pochodzących od przeżuwaczy w żywieniu przeżuwaczy jest kluczowym elementem zapobiegającym przenoszeniu TSE na przeżuwacze. Dlatego też właściwe wykonanie tego zakazu powinno być ściśle kontrolowane poprzez badania pasz.

(4) Białka niepochodzące od przeżuwaczy nie mają związku z przypadkami TSE, nie istnieją również dowody naukowe związku białka niepochodzącego od przeżuwaczy z przenoszeniem TSE. Jednakże stwierdzono konieczność wprowadzenia zakazu stosowania białek niepochodzących od przeżuwaczy w paszach z przyczyn kontrolnych. W szczególności, nie są dostępne metody badawcze umożliwiające rozróżnienie zawartych w paszach białek pochodzących od przeżuwaczy i białek pochodzących od innych gatunków.

(5) Rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. ustanawiające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi(³) zakazuje żywienia zwierząt przetworzonym białkiem zwierząt pochodzącym z tusz lub części tusz zwierząt tego samego gatunku.

(6) Stosowanie w paszach białek niepochodzących od przeżuwaczy na warunkach określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1774/2002 może zostać ponownie rozważone wyłącznie, jeżeli dostępne będą zalegalizowane metody rozróżnienia tych białek od białek pochodzących od przeżuwaczy.

(7) Międzylaboratoryjne badanie mające na celu identyfikację przetworzonego białka zwierzęcego w paszach zostało przeprowadzone w 2003 r. przez Instytut Materiałów Odniesienia i Pomiarów Wspólnego Centrum Badawczego (IRMM-JRC). Badanie wykazało, że odchylenia w stosowaniu testów mikroskopowych oraz ewentualne ograniczone kwalifikacje niektórych analityków doprowadziły do znacznych różnic we wrażliwości, właściwości i dokładności jedynej obecnie dostępnej oficjalnej metody. Ponadto badanie wykazało obiecujące perspektywy dla zatwierdzenia metod alternatywnych.

(8) Obecnie trwają dyskusje nad propozycją uściślającą i udoskonalającą metodę mikroskopową w oparciu o wspomniane badanie oraz w celu ujednolicenia i poprawy identyfikacji przetworzonego białka zwierzęcego. Propozycja ta przewiduje również zatwierdzenie innych metod mających zastosowanie w odniesieniu do specyficznych gatunków po ich zalegalizowaniu.

(9) W tym kontekście niezbędne jest monitorowanie skuteczności laboratoriów przeprowadzających badania mikroskopowe, w szczególności w państwach przystępujących, oraz dokładne zbadanie innych metod, w momencie gdy będą one dostępne.

(10) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są niezbędne do rozwoju wspólnotowego prawodawstwa weterynaryjnego i dlatego powinny kwalifikować się do wsparcia finansowego Wspólnoty.

(11) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Komisja zapewnia, że co najmniej przez okres 12 miesięcy realizowane są następujące zadania dotyczące oceny metod wykrywania przetworzonych białek zwierzęcych w paszach:

(a) test kompetencyjny dotyczący wykrywania składników zwierzęcych w paszach;

(b) przedlegalizacyjne badania odpowiednich metod wykrywania składników zwierzęcych w paszach, w zależności od postępu w opracowywaniu takich metod;

Artykuł 2

Wkład finansowy Wspólnoty na środki przewidziane w art. 1 nie przekracza 60 000 EUR.

Artykuł 3

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2004 r.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 stycznia 2004 r.