RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając Rozporządzenie (WE) Nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 ustanawiające przepisy dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych pasażowalnych encefalopatii gąbczastych(¹), zmienione ostatnio przez Rozporządzenie Komisji (WE) Nr 1234/2003(²), a w szczególności jego art. 23,

a także mając uwadze co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) Nr 999/2001 ustanawia przepisy dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (TSE) u bydła, owiec i kóz. Załącznik VII do tego Rozporządzenia oraz jego art. 13 ust. 1 przewidują zastosowanie odpowiednich środków natychmiast po potwierdzeniu wystąpienia TSE. Przewiduje się, że implementacja niektórych aspektów powyższych środków spowoduje trudności natury praktycznej.

(2) W przypadku owiec i kóz, zasady wykrywalności TSE u potomstwa, po potwierdzeniu jego wystąpienia, powinny być ograniczone do przypadków stwierdzonych u osobników żeńskich, ze względu na trudności natury praktycznej oraz wątpliwe wyniki wykrywalności u potomstwa płci męskiej;

(3) W przypadku bydła, zgodnie z Rozporządzeniem (WE) Nr 999/2001, w razie potwierdzenia wystąpienia gąbczastej encefalopatii bydła (BSE), kohorty bydła zakażonego BSE muszą zostać zabite i całkowicie zniszczone;

(4) Na zgromadzeniu ogólnym w maju 2003, Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt (Office International des Epizooties – Międzynarodowy Urząd ds. Zwalczania Epizootii (OIE)) postanowiła, że kohorty bydła zakażonego BSE mogą pozostawać przy życiu do końca ich okresu produktywności, pod warunkiem, że po śmierci ulegną one całkowitemu zniszczeniu;

(5) Zgodnie z kodeksem zdrowia zwierząt OIE, nie istnieje ograniczenie wykorzystywania nasienia bydła związane z BSE. W swej opinii z dnia 18 i 19 marca 1999 r., zaktualizowanej dnia 16 maja 2002 r., na temat ewentualnego pionowego przenoszenia BSE, Naukowy Komitet Sterujący (SSC) stwierdził, że zagrożenie przenoszenia BSE w nasieniu bydła jest mało prawdopodobne;

(6) Ponadto byki w centrach pobierania nasienia znajdują się pod oficjalnym nadzorem, co stanowi podstawę do zapewnienia, że są one całkowicie niszczone po śmierci;

(7) Warunki zniesienia restrykcji nakładanych na hodowle owiec dotknięte TSE powinny zostać poszerzone w przypadku, gdy zostały one wprowadzone z zastosowaniem wzmożonego nadzoru na okoliczność występowania TSE. Należy wprowadzić odpowiednie poprawki do zasad uzupełniania stad kóz z hodowli mieszanych;

(8) Należy umożliwić przemieszczanie półodpornych samic owiec między gospodarstwami objętymi zakazami tak, aby zmniejszyć niektóre regionalne trudności związane ze znajdowaniem odpowiednich zwierząt zastępczych do zakażonych stad;

(9) Aby ułatwić przejście do stosowania nowych zasad, należy wydłużyć okres, podczas którego odstępstwo dotyczące niszczenia niektórych zwierząt powinno być dopuszczone w hodowlach owiec lub w gospodarstwach o niskim poziomie allelu ARR, z dwóch do trzech lat hodowlanych;

(10) Załączniki VIII i IX do Rozporządzenia (WE) Nr 999/2001 dotyczą warunków handlu i przywozu owiec i kóz hodowlanych. Warunki te należy sformułować jaśniej;

(11) Należy zatem odpowiednio zmienić Rozporządzenia (WE) Nr 999/2001;

(12) Środki opisane w niniejszym Rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt;

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załącznikach VII, VIII, i IX do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 wprowadza się zmiany określone w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze Rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie obowiązuje w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 30 października 2003.

ZAŁĄCZNIK

W załącznikach VII, VIII i IX wprowadza się następujące zmiany:

1) Załącznik VII otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK VII

ZWALCZANIE PASAŻOWALNEJ ENCEFALOPATII GĄBCZASTEJ

1. Dochodzenie, o którym mowa w art. 13 ust. 1 lit. b) musi zidentyfikować:

a) w przypadku bydła:

- wszystkie inne przeżuwacze obecne w gospodarstwie, w którym przebywa zwierzę, u którego potwierdzono chorobę,

- w przypadku potwierdzenia choroby u samicy, jej potomstwo, które urodziło się w ciągu dwóch lat przed lub po wystąpieniu u niej klinicznych objawów choroby,

- wszystkie zwierzęta kohorty, do której należy zwierzę, u którego stwierdzono chorobę,

- prawdopodobne pochodzenie choroby,

- inne zwierzęta z gospodarstwa, w którym znajduje się zwierzę, u którego stwierdzono chorobę, lub z innych gospodarstw, które mogły zostać zakażone czynnikiem TSE, lub które miały kontakt z tą samą paszą lub źródłem skażenia,

- przemieszczanie potencjalnie skażonych pasz, innych materiałów, lub wszelkie inne sposoby przeniesienia zakażenia, poprzez które mogło dojść do przeniesienia czynnika TSE do omawianego gospodarstwa lub z niego;

b) w przypadku owiec i kóz:

- wszystkie przeżuwacze, inne niż owce i kozy w gospodarstwie, w którym przebywało zwierzę, u którego potwierdzono chorobę,

- o ile da się je zidentyfikować, rodziców, wszystkie zarodki, komórki jajowe oraz ostatnie potomstwo zwierzęcia, u którego potwierdzono chorobę,

- wszystkie inne owce i kozy z gospodarstwa, w którym przebywało zwierzę, u którego potwierdzono chorobę, oprócz zwierząt wymienionych w tiret drugie,

- prawdopodobne pochodzenie choroby oraz identyfikację innych gospodarstw, w których znajdują się zwierzęta, zarodki lub komórki jajowe, które mogły zostać zakażone czynnikiem TSE lub które miały kontakt z tą samą paszą bądź źródłem skażenia,

- przemieszczanie potencjalnie skażonej paszy, innych materiałów lub innych sposobów przeniesienia zakażenia, poprzez które mogło dojść do przeniesienia czynnika BSE do omawianego gospodarstwa lub z niego.

2. Środki ustalone w art. 13 ust. 1 lit. c) winny obejmować przynajmniej:

a) w przypadku potwierdzenia BSE u bydła, zabicie i całkowite zniszczenie bydła oraz zniszczenie bydła, zidentyfikowanego w dochodzeniu, o którym mowa w ust. 1 lit. a) tiret pierwsze, drugie i trzecie; Państwa Członkowskie mogą jednak zadecydować, aby:

- nie zabijać lub nie niszczyć całego bydła z gospodarstwa, w którym przebywało zwierzę, u którego potwierdzono chorobę, jak określono w ust. 1 lit. a), w zależności od sytuacji epidemiologicznej oraz wykrywalności u zwierząt w tym gospodarstwie,

- odroczyć zabicie lub zniszczenie zwierząt z kohorty, o której mowa w ust. 1 lit. a) tiret trzecie, do zakończenia okresu produktywności, pod warunkiem, że są to byki trzymane stale w centrum pobierania nasienia i że można zapewnić, że zostaną one całkowicie zniszczone po śmierci;

b) od 1 października 2003 r. w przypadku potwierdzenia TSE u owcy lub kozy, zgodnie z decyzją odpowiednich władz:

(i) zabicie lub całkowite zniszczenie wszystkich zwierząt, zarodków i komórek jajowych, zidentyfikowanych w dochodzeniu, o którym mowa w ust. 1 lit. b) tiret drugie i trzecie; lub

(ii) zabicie lub całkowite zniszczenie wszystkich zwierząt, zarodków i komórek jajowych, zidentyfikowanych w dochodzeniu, o którym mowa w ust. 1 lit. b) tiret drugie i trzecie, z wyjątkiem:

- baranów rozpłodowych o genotypie ARR/ARR,

- maciorek rozpłodowych będących nosicielkami przynajmniej jednego allelu ARR i żadnego allelu VRQ, oraz

- owiec będących nosicielami przynajmniej jednego allelu ARR, przeznaczonych wyłącznie na rzeź;

(iii) jeśli zakażone zwierzęta pochodzą z innego gospodarstwa, to Państwo Członkowskie, w oparciu o historię przypadku, może zadecydować o wprowadzeniu środków zwalczania choroby w gospodarstwie źródłowym i/lub w gospodarstwie, w którym potwierdzono wystąpienie choroby. W przypadku, gdy z jednego pastwiska korzystało więcej niż jedno stado, Państwa Członkowskie mogą zadecydować o ograniczeniu zastosowania tych środków do jednego stada, na podstawie umotywowanego rozpatrzenia wszelkich czynników epidemiologicznych;

c) w przypadku potwierdzenia BSE u kóz, zabicie lub całkowite zniszczenie wszystkich zwierząt, zarodków i komórek jajowych, zidentyfikowanych w dochodzeniu, o którym mowa w ust. 1 lit. b) tiret 2-5.

3.1. Tylko zwierzęta wymienione poniżej mogą zostać wprowadzone do gospodarstwa (lub gospodarstw), gdzie podjęto zniszczenie zgodnie z ust. 2 lit b)(i) lub (ii):

a) samce owiec o genotypie ARR/ARR;

b) samice owiec będące nosicielkami przynajmniej jednego allelu ARR i żadnego allelu VRQ;

c) kozy, pod warunkiem, że:

- w gospodarstwie nie występują żadne owce rozpłodowe, poza tymi, o których mowa w lit. a) i b),

- po usunięciu stada wszystkie pomieszczenia dla zwierząt poddano gruntownemu czyszczeniu i dezynfekcji,

- gospodarstwo zostanie poddane wzmożonemu nadzorowi odnośnie obecności TSE, co obejmuje także badania wszystkich kóz zabitych i padłych na terenie gospodarstwa w wieku powyżej 18 miesięcy.

3.2. Tylko wymienione poniżej produkty pochodzenia owczego mogą być wykorzystywane w gospodarstwie (lub gospodarstwach), gdzie podjęto zniszczenie zgodnie z ust. 2 lit b)(i) lub (ii):

a) nasienie baranów o genotypie ARR/ARR;

b) zarodki będące nosicielami przynajmniej jednego allelu ARR i żadnego allelu VRQ.

4. W okresie przejściowym, najpóźniej do 1 stycznia 2006, i w drodze odstępstwa od ograniczeń określonych w ust. 3.1 lit. b), tam gdzie trudno jest uzyskać zastępcze owce o znanym genotypie, Państwa Członkowskie mogą dopuścić wprowadzanie nieciężarnych owiec o nieznanym genotypie do gospodarstw, o których mowa w ust. 2 lit. b)(i) i (ii).

5. Po wprowadzeniu w gospodarstwie środków, o których mowa w ust. 2 lit. b)(i) i (ii):

a) przemieszczanie owiec o genotypie ARR/ARR z gospodarstwa nie powinno być w żaden sposób ograniczone;

b) owce będące nosicielami wyłącznie allelu ARR mogą być przemieszczane z gospodarstwa tylko bezpośrednio do ubój w celu spożycia przez ludzi lub w celu zniszczenia; jednak maciorki, będące nosicielkami jednego allelu ARR i żadnego allelu VRQ mogą być przemieszczane do innych gospodarstw, określonych na podstawie środków wprowadzonych zgodnie z ust. 2 lit. b)(ii);

c) owce o innych genotypach mogą być przemieszczane z gospodarstwa tylko w celu zniszczenia.

6. Ograniczenia, o których mowa w ust. 3.1, 3.2 i 5 będą obowiązywały w gospodarstwie przez okres trzech lat od:

a) daty uzyskania statusu ARR/ARR przez wszystkie owce w gospodarstwie; lub

b) ostatniego dnia, w którym w gospodarstwie znajdowały się owce lub kozy; lub

c) dnia, w którym rozpoczęto wzmożony nadzór związany z obecnością TSE, w przypadku, w którym zastosowanie ma ust. 3.1 lit. c); lub

d) dnia, w którym wszystkie barany rozpłodowe w gospodarstwie miały genotyp ARR/ARR i wszystkie maciorki były nosicielkami przynajmniej jednego allelu ARR i żadnego allelu VRQ, pod warunkiem, że w tym okresie wykonano badania w kierunku obecności TSE u wszystkich owiec zabitych lub padłych w gospodarstwie w wieku powyżej 18 miesięcy, i których wynik był ujemny.

7. Jeśli częstotliwość występowania allelu ARR w hodowli lub gospodarstwie jest niska, lub jeśli to konieczne, w celu uniknięcia endogamii, Państwo Członkowskie może zadecydować, aby:

a) opóźnić zniszczenie zwierząt, o których mowa w ust. 2 lit. b)(i) i (ii) przez okres do trzech lat hodowlanych;

b) zezwolić na wprowadzanie do gospodarstw, o których mowa w ust. 2 lit b)(i) i (ii), owiec innych niż te, o których mowa w ust. 3, pod warunkiem, że nie są one nosicielami allelu VRQ.

8. Państwa Członkowskie stosujące odstępstwa, o których mowa w ust. 4 i 7, przedstawią Komisji warunki i kryteria wykorzystywane do ich przyznawania.”

2) W części I Rozdziału A Załącznika VIII litera a) otrzymuje brzmienie:

„a) owce i kozy przeznaczone do hodowli muszą:

(i) pochodzić z gospodarstwa lub gospodarstw, gdzie przebywały od urodzenia lub przez okres co najmniej trzech lat, i które spełniały następujące wymogi przez okres co najmniej trzech lat:

- są poddawane regularnym urzędowym kontrolom weterynaryjnym,

- są oznakowane,

- nie stwierdzono żadnego przypadku trzęsawki,

- kontrole z pobraniem próbek przeprowadza się w gospodarstwie u starych samic przeznaczonych do selektywnego uboju,

- samice wprowadza się do takiego gospodarstwa jedynie wtedy, gdy pochodzą z gospodarstwa spełniającego te same wymogi, lub

(ii) od 1 października 2003 r., posiadać genotyp prionów białkowych ARR/ARR (dot. tylko owiec), zgodnie z definicją zawartą w Załączniku I do Decyzji Komisji 2002/1003/WE (*).

Jeśli są one przeznaczone dla Państwa Członkowskiego, które korzysta z przepisów określonych w lit. b) lub c) na całym swym terytorium lub na jego części, to będą spełniały warunki dodatkowych gwarancji, ogólnych lub szczegółowych, które zostały zdefiniowane zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 24 pkt. 2.

___________

(*) Dz.U. L 349, 24.12.2002, str. 105.”

3) W Załączniku IX Rozdział E otrzymuje brzmienie:

„ROZDZIAŁ E

Przywóz owiec i kóz

Owce i kozy przywożone do Wspólnoty po 1 października 2003 r. będą musiały posiadać świadectwo zdrowia stwierdzające, że:

a) zostały one urodzone i dorastały w gospodarstwach, w których nigdy nie wystąpił przypadek trzęsawki oraz, w przypadku owiec i kóz hodowlanych, spełniają one wymagania określone w Załączniku VIII, Rozdział A(I) lit. a)(i); lub

b) posiadają genotyp prionu białkowego ARR/ARR (dot. tylko owiec), zgodnie z definicją zawartą w Załączniku I do Decyzji Komisji 2002/1003/WE, pochodzą z gospodarstwa, gdzie w przeciągu ostatnich sześciu miesięcy nie odnotowano żadnego przypadku trzęsawki.

Jeśli są one przeznaczone dla Państwa Członkowskiego, które korzysta z przepisów określonych w Załączniku VIII, Rozdział A(I) lit. b) lub c) na całym swym terytorium lub na jego części, będą one spełniały warunki dodatkowych gwarancji, ogólnych lub szczegółowych, które zostały zdefiniowane zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 24 ust. 2 .”