KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiającą warunki zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych warunkami zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A punkt I do dyrektywy 90/425/EWG (¹), w szczególności jej art. 17 ust. 2 lit. b) tiret pierwsze art. 18 ust. 1 oraz art. 19 lit. b),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Decyzja Komisji 2000/462/WE z dnia 12 lipca 2000 r. dotycząca świadectw zdrowia przy przywozie pszczół/uli, królowych i ich robotnic z krajów trzecich (²) określa warunki dla świadectw zdrowia przy tym przywozie z krajów trzecich zgodnie z wymaganiami dyrektywy 92/65/EWG.

(2) Mały chrząszcz ulowy (Aethina tumida) jest egzotycznym pasożytem atakującym pszczoły miodne, który rozprzestrzenił się z różnych krajów afrykańskich do kilku innych krajów trzecich, powodując poważne problemy dla pszczelarstwa. Obecnie nie ma skutecznego i bezpiecznego sposobu zwalczania tego pasożyta. Po przedostaniu się do Wspólnoty mały chrząszcz ulowy mógłby stanowić zagrożenie dla równowagi w pszczelarstwie, a w konsekwencji dla rolnictwa i środowiska naturalnego z uwagi na zakłócenie zapylania.

(3) Mały chrząszcz ulowy nie znajduje się jeszcze na liście chorób Międzynarodowego Urzędu ds. Epizootii (OIE). Z uwagi na to zasięg zakażenia tym pasożytem w krajach trzecich nie jest znany.

(4) Roztocze tropilaelaps (Tropliaelaps spp.) jest egzotycznym pasożytem pszczół miodnych, który rozprzestrzenia się w różnych krajach trzecich, powodując poważne problemy w pszczelarstwie. Po przedostaniu się do Wspólnoty roztocze to mogłoby powodować podobne, poważne konsekwencje dla równowagi w pszczelarstwie.

(5) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1398/2003 obecność małego chrząszcza ulowego oraz roztocza tropilaelaps we Wspólnocie podlega obowiązkowemu zgłoszeniu, na skutek ich wymienienia na liście w ramach dyrektywy 92/65/EWG. W chwili obecnej nie ma doniesień o pojawieniu się powyższych pasożytów we Wspólnocie.

(6) Poza obowiązkiem zgłaszania obecności tych pasożytów na terenie Wspólnoty konieczne jest zatem ustalenie dodatkowych wymagań przy przywozie pszczół z pewnych krajów trzecich. Ma to na celu ograniczenie ryzyka przedostania się małego chrząszcza ulowego oraz roztocza Tropilaelaps do Wspólnoty w interesie ochrony wspólnotowego statusu w zakresie zdrowia pszczół.

(7) Kontrola na obecność małego chrząszcza ulowego oraz roztocza tropilaelaps może zostać z łatwością wykonana jedynie u matek pszczelich z towarzyszącą im niewielką liczbą robotnic w pojedynczych klateczkach. Z tego względu przywóz pszczół powinien w zasadzie ograniczać się do takich przesyłek.

(8) Nie ma jednak dowodów na to, że roztocze tropilaelaps może zakazić rodziny trzmieli (Bombus spp.). Ponadto wykazano, że mały chrząszcz ulowy powodował zakażenie rodziny trzmieli jedynie w warunkach eksperymentalnych, i brak jest udokumentowanych dowodów na to, że mały chrząszcz ulowy może zakazić rodziny trzmieli w środowisku naturalnym. Również niewielkie rodziny trzmieli, hodowane w kontrolowanych warunkach środowiska, mogą być przedmiotem handlu, w szczególności na potrzeby ogrodnictwa, podczas gdy przywóz matek trzmieli ze środowiska naturalnego może również być konieczny do celów hodowlanych. Z tego względu przywóz trzmieli (Bombus spp.) powinien być dopuszczony również w stosunku do małych przesyłek, hodowanych wyłącznie w kontrolowanych warunkach środowiska, w stosunku do uznanych przedsiębiorstw, przy zapewnieniu statusu – wolny od małego chrząszcza ulowego.

(9) Z uwagi na konieczność zachowania przejrzystości prawodawstwa Wspólnoty oraz w celu zapewnienia dalszej harmonizacji wspólnotowych wymogów dotyczących zdrowia zwierząt przy przywozie, decyzja 2000/462/WE powinna zatem zostać uchylona oraz zastąpiona przez przepisy niniejszej decyzji, ograniczającej dopuszczenie przywozu do matek pszczelich (Apis mellifera) oraz matek trzmieli (Bombus spp.) z niewielką liczbą robotnic lub do niewielkich rodzin trzmieli (Bombus spp.) hodowanych w kontrolowanych warunkach środowiska, w ramach uznanego przedsiębiorstwa.

(10) Dyrektywa Rady 96/93/WE z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie certyfikacji zwierząt i produktów zwierzęcych (³) ustala wzorce świadectw niezbędne do ważnej certyfikacji oraz dla zapobieżenia oszustwom: stosowne byłoby zapewnić, że przepisy i zasady stosowane przez urzędników wydających świadectwa w kraju trzecim dają gwarancje, które są co najmniej równoważne tym, które zostały ustalone w tej dyrektywie. Z tego względu jedynie państwa wymienione w części I załącznika do decyzji Rady 79/542/EWG (⁴) powinny być upoważnione do przywozu pszczół do Wspólnoty.

(11) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

[1] 1. Państwa Członkowskie dopuszczają przywóz pszczół i trzmieli (Apis mellifera i Bombus spp.) jak zostało to przewidziane w dyrektywie 92/65/EWG, jeśli spełnione są następujące warunki:

- pochodzą one z państw trzecich lub ich części wymienionych w części 1 załącznika III oraz,

- towarzyszy im świadectwo zdrowia zgodnie ze wzorem określonym w załączniku I oraz odpowiadają gwarancjom ustalonym w tym świadectwie, oraz,

- przesyłki są ograniczone do maksymalnie 20 robotnic towarzyszących jednej królowej w pojedynczym pakiecie.

2. Państwa Członkowskie dopuszczają przywóz pszczół i trzmieli (Apis mellifera i Bombus spp.) z państwa trzeciego, określony w ust. 1, jeżeli występowanie zgnilca amerykańskiego, małego chrząszcza ulowego (Aethina tumida) oraz roztocza Tropilaelaps (Tropilaelaps spp.) podlega obowiązkowi zgłoszenia choroby/pasożyta na całym terytorium takiego państwa trzeciego.

W drodze odstępstwa, przywóz pszczół i trzmieli dozwolony jest z geograficznie i epidemiologicznie oddzielonej części państwa trzeciego wymienionego w części 2 załącznika III. Stosując takie odstępstwo, automatycznie wyklucza się przywóz pszczół i trzmieli ze wszystkich innych części takiego państwa trzeciego niewymienionych w części 2 załącznika III.

3. W miejscu przeznaczenia, gdzie roje są poddawane kontroli urzędowej przed wprowadzeniem do miejscowych rodzin, królowe są przenoszone do nowych pakietów.

4. Pakiety, robotnice i pozostały materiał towarzyszący królowym z kraju pochodzenia będącego państwem trzecim jest przesyłany do laboratorium do kontroli na obecność małego chrząszcza ulowego, jego jaj lub larw oraz oznak roztocza Tropilaelaps. Po kontroli laboratoryjnej cały materiał ulega zniszczeniu.

Artykuł 2

W drodze odstępstwa od art. 1 ust. 1 tiret drugie i trzecie, Państwa Członkowskie dopuszczają również przywóz przesyłek trzmieli (Bombus spp.), ograniczonych do pojedynczej rodziny, zawierającej maksymalnie 200 dorosłych osobników trzmieli w jednym pojemniku wraz ze świadectwem zdrowia według wzorca określonego w załączniku II, odpowiadającej gwarancjom ustalonym przez ten wzorzec. W takim przypadku oraz w drodze odstępstwa od art. 1 ust. 2 i 3 wystarczające jest, aby pojemnik i cały materiał towarzyszący trzmielom z kraju pochodzenia będącego krajem trzecim został zniszczony za życia kolonii lub zaraz po jego zakończeniu.

Artykuł 3

Niniejszym uchyla się decyzję 2000/462/WE.

Artykuł 4

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 27 grudnia 2003 r.

Artykuł 5

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 11 grudnia 2003 r.

ZAŁĄCZNIK I

Wzór świadectwa zdrowia dla matek pszczelich i matek trzmieli (Apis mellifera i Bombus spp.) oraz ich robotnic przeznaczonych do wysyłki do Wspólnoty Europejskiej [2]

Informacja dla importera: Niniejsze świadectwo jest przeznaczone wyłącznie do celów weterynaryjnych, a jego oryginał musi towarzyszyć przesyłce aż do osiągnięcia punktu kontroli granicznej.

ZAŁĄCZNIK III

Państwa trzecie oraz regiony, z których dozwolony jest przywóz pszczół i trzmieli [3]

Część 1: Wykaz państw trzecich spełniających podstawowe warunki zdrowotne zwierząt i w zasadzie upoważnionych do wywozu królowych pszczół i trzmieli do WE:

- państwa wymienione w części 1 załącznika II do decyzji Rady 79/542/EWG (ostatnio zmienionej).

Część 2: Regiony państwa trzeciego geograficznie i epidemiologicznie odizolowane pod kątem występowania zgnilca amerykańskiego, małego chrząszcza ulowego oraz roztocza Tropilaelaps oraz spełniające obowiązek zgłoszenia tych chorób /pasożytów, mogące wywozić królowe pszczół i trzmieli do WE:

- stan Hawaje (USA).