PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 80 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji (¹),

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (²),

uwzględniając konsultacje przeprowadzone z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 251 Traktatu (³),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Wspólnota wyraża poważne zaniepokojenie szkodliwym wpływem na środowisko związków cynoorganicznych używanych jako systemy przeciwporostowe na statkach, w szczególności powłok zawierających tributylocyny (TBT).

(2) Międzynarodowa konwencja o kontroli szkodliwych systemów przeciwporostowych stosowanych na statkach (Konwencja AFS) została przyjęta dnia 5 października 2001 r. podczas Konferencji Dyplomatycznej (Konferencji AFS), która odbyła się pod egidą Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) przy udziale Państw Członkowskich Wspólnoty.

(3) Konwencja AFS jest konwencją ramową umożliwiającą wprowadzenie zakazu stosowania szkodliwych systemów przeciwporostowych, używanych na statkach, zgodnie z wyraźnie określonymi procedurami, przy należytym uwzględnieniu zasady ostrożności wyrażonej w deklaracji z Rio w sprawie środowiska i rozwoju.

(4) Konwencja AFS, na obecnym etapie, jedynie zakazuje stosowania związków cynoorganicznych na statkach.

(5) Ustalone daty stosowania zostały zawarte w Konwencji AFS: 1 stycznia 2003 r. w odniesieniu do zakazu stosowania związków cynoorganicznych na statkach oraz 1 stycznia 2008 r. w odniesieniu do wyeliminowania związków cynoorganicznych na statkach.

(6) Konwencja AFS wejdzie w życie dopiero 12 miesięcy po jej ratyfikacji przez co najmniej 25 państw, do których należy co najmniej 25 % światowego tonażu.

(7) Państwa Członkowskie powinny ratyfikować Konwencję AFS przy najbliższej możliwości.

(8) Państwa Członkowskie powinny posiadać jak najlepsze warunki do szybkiej ratyfikacji Konwencji AFS. Jakiekolwiek przeszkody, które mogłyby utrudniać ratyfikację, powinny zostać usunięte.

(9) Konferencja AFS, świadoma, że czas pozostający do dnia 1 stycznia 2003 r. może nie być wystarczający do umożliwienia wejścia w życie Konwencji AFS, wyrażając pragnienie, aby związki cynoorganiczne przestały być faktycznie stosowane w żegludze morskiej od dnia 1 stycznia 2003 r., przedstawiła wniosek w rezolucji nr 1 Konferencji AFS, aby Państwa Członkowskie Międzynarodowej Organizacji Morskiej podjęły w trybie pilnym wszelkie możliwe środki w celu przygotowania wykonania Konwencji AFS, oraz wezwała odpowiednie sektory do powstrzymania się od wprowadzania do obrotu, sprzedaży i stosowania związków cynoorganicznych do tego czasu.

(10) Niezwłocznie po Konferencji AFS Komisja przyjęła dyrektywę Komisji 2002/62/WE z dnia 9 lipca 2002 r. dostosowującą do postępu technicznego po raz dziewiąty załącznik I do dyrektywy Rady 76/769/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do ograniczeń przy wprowadzaniu do obrotu i stosowaniu niektórych substancji i preparatów niebezpiecznych (składników cynoorganicznych) (⁴) w celu zakazania, z mocą od dnia 1 stycznia 2003 r., wprowadzania do obrotu i używania związków cynoorganicznych w systemach przeciwporostowych na wszystkich statkach, bez względu na ich długość.

(11) W świetle rezolucji nr 1 Konferencji AFS, niezbędne są dodatkowe kroki w celu wprowadzenia środków dotyczących związków cynoorganicznych, zmierzających do zapewnienia całkowitego zakazu stosowania powłok TBT na statkach w całej Wspólnocie oraz na otaczających ją wodach morskich w przewidzianych przez Konwencję AFS terminach.

(12) Rozporządzenie jest właściwym instrumentem prawnym, ponieważ narzuca właścicielom statków i Państwom Członkowskim, bezpośrednio i w krótkim terminie, precyzyjne wymogi, które należy wprowadzić w tym samym czasie i w ten sam sposób w całej Wspólnocie. Niniejsze rozporządzenie, które ma wyłącznie na celu zakaz stosowania związków cynoorganicznych, nie powinno powielać Konwencji AFS.

(13) Niniejsze rozporządzenie nie powinno mieć wpływu na ograniczenia we wprowadzaniu do obrotu i stosowaniu niektórych substancji i preparatów niebezpiecznych (związków cynoorganicznych) ustanowionych w dyrektywie 76/769/EWG (⁵).

(14) Niepewność dotycząca całkowitego zakazu stosowania powłok zawierających aktywny TBT jest niedopuszczalna na poziomie wspólnotowym; światowa żegluga morska, która musi zaplanować konserwację swoich statków, powinna zostać wyraźnie i w należytym czasie uprzedzona, że od dnia 1 stycznia 2008 r. statki posiadające powłokę z aktywnym TBT nie będą wpuszczane do portów wspólnotowych.

(15) Państwa trzecie, w szczególności jeżeli nie mogą korzystać z wartości dodanej rozporządzenia ponadnarodowego, mogą doświadczyć trudności prawnych i technicznych w nałożeniu, poprzez ich ustawodawstwo krajowe, zakazu stosowania powłok zawierających TBT na ich statkach od dnia, w którym zakaz ten wchodzi w życie na mocy niniejszego rozporządzenia. Wprowadzenie zakazu w niniejszym rozporządzeniu w stosunku do stosowania powłok zawierających TBT powinno zostać zatem zawieszone na okres przejściowy rozpoczynający się dnia 1 lipca 2003 r. a kończący z dniem wejścia w życie Konwencji AFS w odniesieniu do statków pływających pod banderą państwa trzeciego.

(16) W interesie gospodarczym państw bandery, które zakażały używania powłok zawierających TBT na kadłubach ich statków, leży zapewnienie, że Konwencja AFS wejdzie w życie jak najszybciej w celu zagwarantowania równych reguł gry na poziomie światowym. Niniejsze rozporządzenie, które nakazuje zaprzestanie stosowania powłok zawierających TBT na wszystkim statkach pływających pod banderą Państwa Członkowskiego w jak najszybszym terminie, powinno stanowić zachętę dla państw bandery do ratyfikowania Konwencji AFS.

(17) Użyte definicje oraz wymogi nałożone w niniejszym rozporządzeniu powinny opierać się w jak największym zakresie na definicjach i wymogach zawartych w Konwencji AFS.

(18) W celu zapewnienia jego zastosowania do platform wiertniczych na szelfie kontynentalnym, niniejsze rozporządzenie powinno mieć również zastosowanie do statków eksploatowanych z upoważnienia Państwa Członkowskiego. Nie powinno ono mieć zastosowania do jakichkolwiek okrętów wojennych lub innych statków rządowych, ponieważ traktowanie tych statków jest odpowiednio regulowane przez Konwencję AFS.

(19) Nałożenie, od dnia 1 lipca 2003 r., zakazu stosowania powłok zawierających aktywny TBT na wszystkich statkach, które są uprawnione do pływania pod banderą Państwa Członkowskiego, a które zastosowały, zmieniły lub zastąpiły system przeciwporostowy po tej dacie, powinno stanowić zachętę dla żeglugi morskiej do wykonania zalecenia zawartego w rezolucji nr 1 Konferencji AFS.

(20) Właściwe jest ustanowienie systemu badań i certyfikacji przewidzianego w Konwencji AFS. Na podstawie niniejszego rozporządzenia wszystkie statki o tonażu brutto wynoszącym 400 ton i więcej, niezależnie od charakteru rejsu, powinny podlegać badaniu, podczas gdy statki o długości 24 metrów lub większej, ale o tonażu brutto mniejszym niż 400 ton, powinny jedynie posiadać deklarację zgodności z niniejszym rozporządzeniem lub z Konwencją AFS. Wspólnota powinna posiadać prawo wprowadzenia ujednoliconego systemu badań tych statków, jeżeli okaże się to niezbędne na późniejszym etapie.

(21) W przypadku statków o długości mniejszej niż 24 metry, nie jest konieczne ustanawianie szczególnych badań lub szczególnej deklaracji, ponieważ takie statki, głównie lodzie rekreacyjne i statki rybackie, będą odpowiednio objęte przepisami dyrektywy 76/769/EWG.

(22) Należy uznać świadectwa i dokumenty wydane zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, jak również świadectwa AFS i deklaracje AFS wydawane przez Strony Konwencji AFS.

(23) Jeżeli Konwencja AFS nie wejdzie w życie do dnia 1 stycznia 2007 r., należy umożliwić Komisji przyjęcie właściwych środków pozwalających statkom pływającym pod banderą państwa trzeciego wykazanie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, jak również środków zapewniających kontrolę wykonania tych przepisów.

(24) Najbardziej odpowiedni system kontroli wykonania zakazu stosowania powłok zawierających TBT na statkach oraz wymogów Konwencji AFS jest ustanowiony w dyrektywie Rady 95/21/WE z dnia 19 czerwca 1995 r. dotyczącej przestrzegania, w odniesieniu do żeglugi morskiej korzystającej ze wspólnotowych portów oraz żeglugi morskiej po wodach znajdujących się pod jurysdykcją Państw Członkowskich, międzynarodowych norm bezpieczeństwa statków i zapobiegania zanieczyszczeniom oraz pokładowych warunków życia i pracy (kontrola państwa portu) (⁶), do tej dyrektywy należy wprowadzić zmiany w odpowiednim czasie. Uwzględniając szczególny zakres tej dyrektywy, równoważne przepisy powinny mieć zastosowanie do statków pływających pod banderą Państwa Członkowskiego w trakcie okresu przejściowego.

(25) Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (⁷).

(26) W celu oceny osiągnięcia celów niniejszego rozporządzenia Komisja powinna złożyć sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie oraz przedstawić, w razie potrzeby, propozycje wszelkich właściwych dostosowań do rozporządzenia.

(27) Wejście w życie niniejszego rozporządzenia powinno umożliwiać jak najszybsze wprowadzenie skutecznego zakazu stosowania związków cynoorganicznych na statkach,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Cel

Niniejsze rozporządzenie ma na celu ograniczenie lub wyeliminowanie niekorzystnego wpływu na środowisko morskie i zdrowie ludzkie związków cynoorganicznych, które działają jak aktywne biocydy, stosowanych w systemach przeciwporostowych na statkach pływających pod banderą lub eksploatowanych z upoważnienia Państwa Członkowskiego oraz na statkach wpływających do lub wypływających z portów Państw Członkowskich, bez względu na banderę, pod którą pływają.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia:

1. „system przeciwporostowy” oznacza powłokę, farbę, oddziaływanie na powierzchnię, powierzchnię lub urządzenie, które są używane na statku do kontroli gromadzenia się niepożądanych organizmów lub zapobiegania mu;

2. „tonaż brutto” oznacza tonaż brutto obliczony zgodnie z regułami dotyczącymi pomiaru tonażu zawartymi w załączniku 1 do Międzynarodowej konwencji o pomiarze tonażu statków z 1969 r. lub jakiejkolwiek późniejszej Konwencji;

3. „długość” oznacza długość określoną w Międzynarodowej konwencji o liniach ładunkowych z 1966 r., zmienionej Protokołem z 1988 r. odnoszącym się do niej, lub jakiejkolwiek późniejszej Konwencji;

4. „statek” oznacza statek dowolnego typu, bez względu na to, czy jest eksploatowany w środowisku morskim, i obejmuje hydropłaty, poduszkowce, lodzie podwodne, lodzie pływające, platformy stałe lub pływające, pływające jednostki składujące (FSU) i pływające jednostki produkcyjne, składujące i wyładunkowe (FPSO);

5. „Konwencja AFS” oznacza Międzynarodową konwencję o kontroli szkodliwych systemów przeciwporostowych stosowanych na statkach, przyjętą dnia 5 października 2001 r., bez względu na jej wejście w życie;

6. „ uznana organizacja” oznacza uznaną organizację zgodnie z przepisami dyrektywy Rady 94/57/WE z dnia 22 listopada 1994 r. sprawie wspólnych reguł i norm dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i przeglądów na statkach oraz odpowiednich działań administracji morskich (⁸);

7. „świadectwo AFS” oznacza świadectwo wydane dla statku, które jest zgodne z postanowieniami załącznika 4 do Konwencji AFS lub, w trakcie okresu przejściowego, świadectwo wydane zgodnie ze wzorem ustanowionym w załączniku II do niniejszego rozporządzenia, w przypadku gdy jest ono wydawane przez administrację dowolnego Państwa Członkowskiego lub przez uznaną organizację działającą w jej imieniu;

8. „ deklaracja AFS” oznacza deklarację sporządzoną na podstawie postanowień załącznika 4 do Konwencji AFS lub, w trakcie okresu przejściowego, deklarację podpisywaną przez właściciela statku lub upoważnionego przedstawiciela właściciela statku sporządzoną zgodnie ze wzorem ustanowionym w załączniku III do niniejszego rozporządzenia;

9. „Europejska deklaracja zgodności AFS” oznacza dokument stwierdzający zgodność z załącznikiem 1 do konwencji AFS, wydany przez uznaną organizację w imieniu administracji państwa członkowskiego;

10. „okres przejściowy” oznacza okres rozpoczynający się dnia 1 lipca 2003 r. i kończący się z dniem wejścia w życie Konwencji AFS.

Artykuł 3

Zakres

1. Niniejsze rozporządzenia stosuje się do:

a) statków pływających pod banderą Państwa Członkowskiego,

b) statków niepływających pod banderą Państwa Członkowskiego, ale eksploatowanych z upoważnienia Państwa Członkowskiego, oraz

c) statków, które wpływają do portu lub terminalu oddalonych od brzegu Państwa Członkowskiego, ale nieobjętych lit. a) lub b).

2. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do wszelkich okrętów wojennych, pomocniczych okrętów wojennych lub innych okrętów będących w posiadaniu państwa lub eksploatowanych i używanych aktualnie przez państwo wyłącznie do celów rządowych i niehandlowych.

Artykuł 4

Zakaz stosowania związków cynoorganicznych działających jak biocydy

Od dnia 1 lipca 2003 r. związki cynoorganiczne, które działają jak biocydy, występujące w systemach przeciwporostowych nie są stosowane lub stosowane ponownie na statkach.

Jednakże w trakcie okresu przejściowego niniejszy przepis ma zastosowanie wyłącznie do statków określonych w art. 3 ust. 1 lit. a) lub b).

Artykuł 5

Zakaz występowania związków cynoorganicznych działających jak biocydy

1. Od dnia 1 lipca 2003 r. na kadłubach, w częściach zewnętrznych i na powierzchniach statków uprawnionych do pływania pod banderą Państwa Członkowskiego, w których system przeciwporostowy został zastosowany, zmieniony lub zastąpiony po tej dacie, nie mogą występować związki cynoorganiczne, które działają jak biocydy, zawarte w systemach przeciwporostowych, o ile nie jest na nie nałożona powłoka stanowiąca barierę przed takimi związkami w celu ochrony przed wydostawaniem się zastosowanego pod spodem systemu przeciwporostowego, który jest zabroniony.

2. Od dnia 1 stycznia 2008 r. na kadłubach, w częściach zewnętrznych i na powierzchniach statków określonych w art. 3 ust. 1 nie mogą występować związki cynoorganiczne, które działają jak biocydy, zawarte w systemach przeciwporostowych, lub musi zostać zastosowana powłoka stanowiąca barierę przed takimi związkami, uniemożliwiająca wydostanie się tych związków z zastosowanego pod spodem niezgodnego systemu przeciwporostowego.

3. Ustępy 1 i 2 nie mają zastosowania do platform stałych i pływających, FSU i FPSO skonstruowanych przed dniem 1 lipca 2003 r., które nie były umieszczane w suchym doku tego dnia lub później.

Artykuł 6

Badanie i certyfikacja

1. Następujące ustalenia stosuje się w odniesieniu do badania i certyfikacji statków pływających pod banderą Państwa Członkowskiego:

a) Statki o tonażu brutto wynoszącym 400 ton i więcej, z wyłączeniem platform stałych lub pływających, FSU i FPSO, są poddawane badaniu i certyfikowane od dnia 1 lipca 2003 r., zgodnie z wymogami ustanowionymi w załączniku I, przed wprowadzeniem statku do użytku po raz pierwszy lub w przypadku, gdy system przeciwporostowy został zmieniony lub zastąpiony.

b) Statki o długości wynoszącej 24 metry lub więcej, lecz o tonażu brutto mniejszej niż 400 ton, z wyłączeniem platform stałych lub pływających, FSU i FPSO, posiadają deklarację AFS jako dowód zgodności z art. 4 i 5.

W razie potrzeby Komisja może ustanowić dla tych statków zharmonizowany system badań i certyfikacji. Środek ten, mający na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 9 ust. 2.c) Państwa Członkowskie mogą ustanowić właściwe środki dla statków nieobjętych lit. a) i b) w celu zapewnienia zgodności z niniejszym rozporządzeniem. [1]

2. Następujące ustalenia stosuje się do uznawania świadectw, deklaracji i deklaracji zgodności:

a) od dnia 1 lipca 2003 r., Państwa Członkowskie uznają wszelkie świadectwa AFS;

b) do roku po dacie określonej w lit. a) państwa członkowskie uznają wszelkie europejskie deklaracje zgodności AFS;

c) od dnia 1 lipca 2003 Państwa Członkowskie uznają deklarację AFS.

Deklaracji towarzyszy właściwa dokumentacja (dowód odbioru farby lub faktura wykonawcy) lub zawiera ona właściwe poświadczenie.

3. [2] Jeżeli Konwencja AFS nie wejdzie w życie do dnia 1 stycznia 2007 r., Komisja przyjmie właściwe środki w celu umożliwienia statkom pływającym pod banderą państwa trzeciego wykazanie zgodności z art. 5. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 9 ust. 2.

Artykuł 7

Kontrola państwa portu

W trakcie okresu przejściowego Państwa Członkowskie stosują przepisy dotyczące kontroli równoważne z przepisami ustanowionymi w dyrektywie 95/21/WE w odniesieniu do statków o tonażu brutto wynoszącym 400 ton i więcej, pływających pod banderą Państwa Członkowskiego. W odniesieniu do inspekcji i wykrywania naruszeń, Państwa Członkowskie kierują się postanowieniami art. 11 Konwencji AFS.

Jeżeli Konwencja AFS nie wejdzie w życie do dnia 1 stycznia 2007 r., Komisja ustanowi właściwe procedury kontroli. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 9 ust. 2. [3]

Artykuł 8

[4] W celu uwzględnienia rozwoju sytuacji na poziomie międzynarodowym, w szczególności w Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO), lub w celu poprawy skuteczności niniejszego rozporządzenia w świetle zdobytego doświadczenia, Komisja może zmieniać odniesienia do Konwencji AFS, świadectwa AFS, deklaracji AFS i deklaracji zgodności AFS i załączniki do niniejszego rozporządzenia, włącznie z odpowiednimi wytycznymi IMO w stosunku do art. 11 Konwencji AFS. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 9 ust. 2.

Artykuł 9

Procedura komitetu

[5] 1. Komisja jest wspierana przez Komitet ds. Bezpiecznych Mórz i Zapobiegania Zanieczyszczeniu Morza przez Statki (COSS) utworzony na mocy art. 3 rozporządzenia (WE) nr 2099/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady (⁹).

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust. 1-4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem jej art. 8.

Artykuł 10

Ocena

Do dnia 10 maja 2004 r. Komisja złoży sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na temat stanu ratyfikacji Konwencji AFS i przekaże informacje na temat zakresu używania związków cynoorganicznych, które działają jak biocydy, w systemach przeciwporostowych stosowanych na statkach pływających pod banderą Państwa Członkowskiego wpływających do lub wypływających z portów wspólnotowych. W świetle tego sprawozdania Komisja może zaproponować, w razie potrzeby, zmiany zmierzające do szybszego ograniczenia zanieczyszczenia wód podlegających jurysdykcji Państw Członkowskich przez szkodliwe związki używane w systemach przeciwporostowych stosowanych przez statki niepływające pod banderą Państwa Członkowskiego.

Artykuł 11

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 14 kwietnia 2003 r.