RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzeniem (WE) nr 3285/94 (¹) Rada przyjęła wspólne reguły przywozu, które zawierają przepisy w sprawie środków ochronnych.

(2) Rozporządzeniem (WE) nr 519/94 (²) Rada przyjęła wspólne reguły przywozu z niektórych państw trzecich, zawierające również przepisy w sprawie środków ochronnych.

(3) Protokół (zwany dalej „Protokołem”) w sprawie przystąpienia Chińskiej Republiki Ludowej (zwanej dalej „Chinami”) do Światowej Organizacji Handlu przewiduje przejściowe środki ochronne w odniesieniu do określonych towarów (zwane dalej „środkami ochronnymi”) oraz przejściowe środki zmiany kierunku handlu w odniesieniu do niektórych towarów (zwane dalej „środkami zmiany kierunku handlu”).

(4) Protokół wszedł w życie z dniem 11 grudnia 2001 r.

(5) W związku ze znacznymi różnicami między przepisami w sprawie środków ochronnych, ujętymi w Protokole, a zawartymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 519/94 i rozporządzeniu Rady (WE) nr 3285/94, konieczne jest przygotowanie rozporządzenia dotyczącego środków ochronnych i środków zmiany kierunku handlu niektórych rodzajów przywozu pochodzącego z Chin.

(6) Zgodnie z Protokołem, środki ochronne mogą być nałożone w przypadku gdy przywóz towarów chińskiego pochodzenia do Wspólnoty ma miejsce w takich zwiększonych ilościach lub na takich warunkach, że może wywoływać zakłócenie lub zagraża wywołaniem zakłócenia w przemyśle Wspólnoty.

(7) Zakłócenie rynku ma miejsce w każdym przypadku, gdy przywóz towaru szybko rośnie i staje się istotną przyczyną szkody lub zagraża wyrządzeniem szkody przemysłowi Wspólnoty.

(8) Konieczne wydaje się określenie, które czynniki muszą być wzięte pod uwagę w celu ustalenia, czy ma miejsce zakłócenie rynku.

(9) Protokół przewiduje nałożenie środków zmiany kierunku handlu w sytuacjach, w których działanie Chin lub innego członka Światowej Organizacji Handlu (zwanej dalej „WTO”), podjęte w celu zapobieżenia lub zniesienia zakłócenia rynku na rynku tego członka WTO, powoduje lub zagraża spowodowaniem wzrostu przywozu towarów pochodzących z Chin do Wspólnoty.

(10) Właściwe jest wskazanie czynników, które mogą być odpowiednie do celów stwierdzenia, czy zmiana kierunku handlu miała miejsce.

(11) Należałoby zdefiniować termin „przemysł Wspólnoty”.

(12) Badanie dotyczące ochrony lub zmiany kierunku handlu rozpoczyna się z inicjatywy Państwa Członkowskiego lub Komisji; należy ograniczyć możliwość rozpoczynania badania dotyczącego środków ochronnych w odniesieniu do tego samego przedmiotu badania przed upływem roku po zakończeniu poprzedniego badania; takie ograniczenia nie powinno istnieć w przypadku środków zmiany kierunku handlu.

(13) Konieczne jest ustanowienie sposobu przekazywania zainteresowanym stronom informacji wymaganych przez organy Wspólnoty, zapewnić im możliwość udostępnienia wszystkich istotnych dowodów i obrony własnych interesów; należy również jasno określić zasady i procedury, których należy przestrzegać w czasie badania, w szczególności zasady zgłaszania się przez zainteresowane strony, przedstawiania własnych opinii i przekazania informacji w określonych terminach, jeżeli te opinie i informacje mają zostać uwzględnione; właściwe jest także określenie warunków, na jakich zainteresowana strona będzie miała dostęp do informacji udostępnionych przez inne zainteresowane strony i będzie mogła zgłosić do nich swoje uwagi.

(14) Konieczne jest określenie warunków, na jakich tymczasowe środki mogą być nakładane w wyjątkowych okolicznościach, i ustanowienie, że środki mogą być nałożone przez Komisję lecz tylko na 200 dni.

(15) Protokół wymaga, by środki ostateczne mogły być nakładane wyłącznie po 60 dniach od otrzymania od Chin wniosku o konsultacje i jeżeli takie konsultacje nie doprowadziły do rozwiązań satysfakcjonujących obie strony.

(16) Wydaje się, że należałoby przewidzieć – z zastrzeżeniem spełnienia pewnych warunków oraz pod warunkiem że funkcjonowanie rynku wewnętrznego nie jest zakłócone – możliwość nakładania środków tylko w jednym lub w kilku Państw Członkowskich.

(17) Właściwe wydaje się ustanowienie, że środki ochronne powinny przestać obowiązywać po upływie czterech lat, chyba że w wyniku przeglądu okaże się, że powinny być utrzymane.

(18) Należałoby przewidzieć tymczasowe przeglądy, w przypadkach, gdy Państwo Członkowskie lub Komisja zażądają zbadania efektów środków ochronnych i środka zmiany kierunku handlu oraz konieczności utrzymania środka.

(19) Należy przewidzieć przegląd środka zmiany kierunku handlu, jeżeli członek WTO podejmujący działanie w związku z zakłóceniem rynku powiadomił Komitet WTO ds. Środków Ochronnych o jakichkolwiek zmianach w tym działaniu.

(20) Wskazane jest zezwolenie na zawieszenie środków ochrony i środków zmiany kierunku handlu w przypadku gdy ma miejsce okresowa zmiana warunków rynkowych, przy której utrzymanie takich środków byłoby okresowo niewłaściwe.

(21) W celu zapewnienia właściwego wprowadzania w życie środków, niezbędne jest, aby Państwa Członkowskie monitorowały i zgłaszały Komisji handel towarami przywozowymi objętymi badaniem lub środkami oraz kwoty należności celnych pobieranych na podstawie niniejszego rozporządzenia.

(22) Należy również przewidzieć konsultacje Komitetu Doradczego, które będą przeprowadzane regularnie i na określonych etapach badania. W skład Komitetu wchodzą przedstawiciele Państw Członkowskich i przedstawiciel Komisji jako przewodniczący. Zgodnie z akapitem 12 decyzji Rady 1999/468/WE (³), Komitet Doradczy nie jest objęty zakresem stosowania wyżej wymienionej decyzji Rady.

(23) Wskazane jest przeprowadzanie wizyt weryfikujących dla sprawdzenia przedstawionych informacji na temat tendencji kształtowania się wielkości przywozu i zakłócenia rynku; takie wizyty należy jedna uzależnić od poprawności odpowiedzi udzielonych na pytania zadane w otrzymanych kwestionariuszach.

(24) Należy ustanowić przepis dotyczący sposobów postępowania z informacjami poufnymi, uniemożliwiający ujawnienie tajemnic handlowych i rządowych.

(25) Ważne jest określenie właściwego trybu ujawniania istotnych faktów i ustaleń stronom do nich uprawnionym oraz zapewnienie, ze takie ujawnianie będzie się odbywało z należytym uwzględnieniem procesów decyzyjnych Wspólnoty, w okresie umożliwiającym stronom obronę ich interesów.

(26) Wskazane jest zapewnienie systemu administracyjnego w celu przedstawiania opinii, czy środki leżą w interesie Wspólnoty, a także w interesie konsumentów, oraz ustanowienie terminów przedstawiania tych opinii, jak również praw zainteresowanych stron w odniesieniu do ujawnianych informacji.

(27) Sprawozdanie grup roboczych w sprawie przystąpienia Chin do WTO (zwane dalej „sprawozdaniem”) przewiduje stopniowe znoszenie kontyngentów na towary inne niż włókiennicze, które Wspólnota utrzymuje na niektóre towary chińskiego pochodzenia.

(28) Dlatego właściwe jest uchylenie załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 519/94 w celu uwzględnienia tego stopniowego znoszenia kontyngentów.

(29) Właściwe jest zwiększenie ilości już rozdysponowanych w ramach pozwoleń na przywóz na 2002 i 2003 r. w celu uwzględnienia wzrostu przewidzianego w harmonogramie stopniowego znoszenia kontyngentów.

(30) Właściwe jest wyłączenie z zakresu środków nadzoru tych chińskich towarów, które są obecnie objęte załącznikiem III do rozporządzenia (WE) nr 519/94, i w nim wymienione, to rozporządzenie powinno zostać uchylone.

(31) Właściwe jest wyłączenie z załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 519/94 tych państw, które uzyskały członkostwo w WTO i delegowania Komisji odpowiedzialności za aktualizację Załącznika.

(32) Właściwe jest, w związku z utrzymaniem kontyngentów na niektóre towary chińskiego pochodzenia, wyłączenie stosowania przepisów dotyczących środków ochronnych i środków zmiany kierunku handlu w odniesieniu do takich towarów w okresie stosowania tych kontyngentów.

(33) Protokół przewiduje wygaśnięcie części środków, związanych z środkami ochrony i zmiany kierunku handlu, 12 lat po wejściu w życie Protokołu; dlatego niezbędne jest ustalenie, że wszelkie środki podjęte na podstawie niniejszego rozporządzenia wygasają najpóźniej w dniu 11 grudnia 2013 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

TYTUŁ I

MECHANIZM PRZEJŚCIOWYCH ŚRODKÓW OCHRONNYCH W ODNIESIENIU DO OKREŚLONYCH TOWARÓW

Artykuł 1

Zasady

1. W przypadku gdy towary chińskiego pochodzenia są przywożone do Wspólnoty w na tyle zwiększonych ilościach lub na takich warunkach, że może to wywoływać zakłócenie lub zagrażać wywołaniem zakłócenia rynku przemysłu Wspólnoty, środek ochronny może być nałożony zgodnie z następującymi przepisami.

2. Jeżeli działanie Chin lub innego członka WTO mające na celu zapobieżenie lub zniesienie zakłócenia rynku tego członka WTO powoduje lub stwarza zagrożenie istotnej zmiany kierunku handlu do Wspólnoty, środek zmiany kierunku handlu może być nałożony zgodnie z następującymi przepisami.

Artykuł 2

Stwierdzenie zakłócenia rynku

1. Zakłócenie rynku ma miejsce w każdym przypadku, gdy przywóz towarów, podobnych lub bezpośrednio konkurencyjnych w stosunku do towarów wytwarzanych przez przemysł Wspólnoty, szybko wzrasta, w wartościach bezwzględnych lub względnych, w taki sposób, że stanowi poważną przyczynę istotnej szkody, lub zagraża wyrządzeniem istotnej szkody przemysłowi Wspólnoty.

2. W stwierdzeniu, czy ma miejsce zakłócenie rynku, należy brać pod uwagę wyłącznie obiektywne czynniki, wśród nich następujące:

a) wielkość rozważanego przywozu;

b) wpływ takiego przywozu na ceny towarów podobnych lub bezpośrednio konkurencyjnych we Wspólnocie; oraz

c) wpływ takiego przywozu na przemysł Wspólnoty wytwarzający towary podobne lub bezpośrednio konkurencyjne.

Artykuł 3

Stwierdzenie istotnej zmiany kierunku handlu

1. Istotna zmiana kierunku handlu ma miejsce wówczas, gdy działanie Chin lub innego członka WTO podjęte w celu zapobieżenia lub zniesienia zakłócenia na rynku tego członka WTO powoduje wzrost lub zagraża wzrostem przywozu towarów z Chin do Wspólnoty.

2. Należy stosować obiektywne kryteria przy ustalaniu, czy działania mające na celu zapobieżenie lub zniesienie zakłócenia rynku powodują istotną zmianę lub zagrażają istotną zmianą kierunku handlu. Wśród czynników, które należy wymienić występują:

a) rzeczywisty lub ewentualny wzrost udziału w rynku przywozu z Chin do Wspólnoty;

b) charakter lub zakres działania podjętego lub proponowanego przez Chiny bądź innych członków WTO;

c) rzeczywisty lub ewentualny wzrost wielkości przywozu z Chin w wyniku podjętego lub proponowanego działania;

d) warunki podaży i popytu na rynku Wspólnoty dla produktów, o których mowa; oraz

e) zakres wywozu z Chin do państwa (państw) członkowskiego WTO stosującego tymczasowy lub ostateczny środek ochronny.

Artykuł 4

Definicja przemysłu Wspólnoty

Do celów niniejszego rozporządzenia, termin „przemysł Wspólnoty” jest interpretowany jako odnoszący się do wszystkich wspólnotowych producentów towarów podobnych lub bezpośrednio konkurencyjnych, działających w granicach terytorium Wspólnoty lub tych spośród nich, których łączna produkcja towarów podobnych lub bezpośrednio konkurencyjnych stanowi znaczną część ogólnej produkcji tych towarów we Wspólnocie.

Artykuł 5

Wszczęcie postępowania

1. Badanie rozpoczyna się na wniosek Państwa Członkowskiego lub z inicjatywy Komisji, jeżeli jest dla niej oczywiste, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające rozpoczęcie badania.

2. Państwa Członkowskie informują Komisję, jeżeli tendencje kształtowania się przywozu na to wskazują, że wymagane są środki ochrony lub środki zmiany kierunku handlu. Taka informacja zawiera dostępny materiał dowodowy, ustalony na podstawie kryteriów ustanowionych w art. 1, 2 i 3, stosownie do przypadku. Komisja niezwłocznie przekazuje te informacje wszystkim Państwom Członkowskim.

3. Przed rozpoczęciem badania, Komisja powiadamia Chiny o zamiarze jego rozpoczęcia. Do zawiadomienia może być dołączone zaproszenie do udziału w konsultacjach w celu wyjaśnienia sytuacji w odniesieniu do spraw, określonych w art. 1, 2 i 3, stosownie do przypadku, i osiągnięcia rozwiązania satysfakcjonującego obie strony.

4. [1] Jeżeli okaże się, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie postępowania, a konsultacje przeprowadzone na mocy ust. 3 nie doprowadziły do osiągnięcia rozwiązania satysfakcjonującego obie strony, Komisja publikuje zawiadomienie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Gdy Komisja ustali konieczność wszczęcia takiego postępowania, informuje o tym państwa członkowskie.

5. W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania podaje się informuję o rozpoczęciu badania, określa się zakres badania, wskazuje się towar objęty badaniem, podaje się streszczenie uzyskanych informacji, przewiduje się, że wszelkie właściwe informacje należy przekazywać Komisji; w zawiadomieniu określa się terminy, w których zainteresowane strony mogą się zgłaszać, przedstawiać swoje opinie pisemnie i przekazywać informacje, jeżeli te opinie i informacje mają zostać uwzględnione podczas badania; w zawiadomieniu określa się także terminy, w których zainteresowane strony mogą wnioskować o wysłuchanie przez Komisję, zgodnie z art. 6 ust. 4.

6. Z wyjątkiem ważnych przyczyn, żadne badanie dotyczące środków ochronnych określonych w art. 1 ust. 1 w odniesieniu do tego samego przedmiotu, nie może być rozpoczęte wcześniej niż po upływie roku od zakończenia poprzedniego badania.

7. Badanie nie może utrudniać procedur odprawy celnej.

Artykuł 6

Badanie

1. Po wszczęciu postępowania, Komisja rozpoczyna badanie. Takie badanie dotyczy stwierdzenia, czy ma miejsce zwiększony przywóz i zakłócenie rynku, lub zmiana kierunku handlu. Badania dotyczące istnienia zwiększonego przywozu i zakłócenia rynku są przeprowadzane równocześnie. Do celów sformułowania reprezentatywnych wniosków, dokonuje się wyboru badanego okresu. Informacje dotyczące okresu następującego po badanym okresie zwykle nie są brane pod uwagę.

2. Komisja dąży do uzyskania informacji, które uważa za niezbędne do celów ustaleń w odniesieniu kryteriów ustanowionych w art. 1, 2 i 3, stosownie do przypadku, i jeśli uzna za właściwe, dokłada starań w celu sprawdzenia tych takich informacji.

3. Komisja może zażądać od Państw Członkowskich dostarczenia informacji, a Państwa Członkowskie podejmują wszelkie niezbędne kroki w celu nadania mocy prawnej takim żądaniom. Jeżeli te informacje są istotne z punktu widzenia ogólnego interesu, lub jeśli Państwo Członkowskie wnioskowało o ich przekazanie, Komisja przekazuje je innym Państwom Członkowskim, pod warunkiem że te informacje nie są poufne, w przeciwnym razie przekazuje się je w postaci streszczenia nieopatrzonego klauzulą poufności.

4. Zainteresowane strony, które zgłosiły się zgodnie z art. 5 ust. 5 oraz Rząd Chin zostaną wysłuchane, o ile wystąpiły z wnioskiem o wysłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, wykazując, że są zainteresowanymi stronami, na które mogą mieć wpływ wyniki postępowania oraz że istnieją szczególne powody, dla których te strony powinny zostać wysłuchane.

5. Zainteresowanym stronom, które zgłosiły się zgodnie z art. 5 ust. 5, i Rządowi Chin, na wniosek, stwarza się możliwości spotkania ze stronami reprezentującymi inne interesy, tak by mogły być przedstawione przeciwne poglądy i argumenty. Zapewniając takie możliwości, należy uwzględnić potrzebę zachowania poufności i wygody stron. Żadna ze stron nie ma obowiązku uczestnictwa w spotkaniu i niestawiennictwo nie wpływa negatywnie na jej pozycję w danej sprawie. Informacje ustne przekazane na podstawie niniejszego akapitu uwzględnia się, jeżeli zostaną one następnie potwierdzone na piśmie.

6. Zainteresowane strony, które zgłosiły się zgodnie z art. 5 ust. 5, i Rząd Chin, na pisemny wniosek, mogą przejrzeć wszystkie informacje udostępnione Komisji przez każdą ze stron uczestniczących w badaniu, z wyjątkiem wewnętrznych dokumentów opracowanych przez organy Wspólnoty lub Państw Członkowskich, istotne dla prezentacji ich sprawy, nie objęte klauzulą poufności w rozumieniu art. 17 i wykorzystywane podczas badania. Te strony mogą ustosunkowywać się do takich informacji, a ich uwagi są brane pod uwagę, o ile zostaną odpowiednio uzasadnione.

7. Przy postępowaniach wszczętych na podstawie art. 5 ust. 4 badanie, jeżeli tylko jest to możliwe, zamyka się w ciągu dziewięciu miesięcy, licząc od jego rozpoczęcia. W wyjątkowych okolicznościach, ten okres może być przedłużony o kolejny, wynoszący maksymalnie dwa miesiące. Następnie Komisja publikuje zawiadomienie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej określając okres, o jaki zostało przedłużone postępowanie i najważniejsze powody takiego przedłużenia.

Artykuł 7

Nałożenie tymczasowych środków ochronnych

1. [2] Tymczasowe środki ochronne stosuje się w sytuacjach krytycznych, w przypadku gdy zwłoka przyczyniłaby się do wyrządzenia szkody, którą trudno byłoby naprawić, po uprzednim stwierdzeniu, że przywóz spowodował lub zagrażał spowodowaniem zakłócenia rynku w odniesieniu do przemysłu Unii i jeżeli interes Unii wymaga interwencji. Komisja zastosuje takie tymczasowe środki zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 15 ust. 2. W sprawach pilnych zastosowanie ma art. 15 ust. 4.

2. Jeżeli Państwo Członkowskie wystąpi z wnioskiem o niezwłoczną interwencję Komisji i jeśli warunki określone w ust. 1 zostaną spełnione, Komisja podejmie decyzję najpóźniej w ciągu pięciu dni roboczych od daty otrzymania wniosku.

3. [3] (uchylony).

4. Tymczasowe środki ochronne mogą, między innymi, przyjąć formę należności celnych i ograniczeń ilościowych przywozu pochodzącego z Chin.

5. Czas obowiązywania tymczasowych środków nie może przekraczać środków 200 dni.

6. Jeżeli tymczasowe środki ochronne zostaną uchylone ponieważ nie są spełnione warunki określone w art. 1, 2 lub 3, stosownie do przypadku, wszelkie należności celne pobrane w związku z tymczasowymi środkami są automatycznie zwracane. Stosuje się procedura przewidziana w art. 235 et seq. rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (⁴).

Artykuł 8

Zakończenie postępowania bez nakładania środków

[4] Jeżeli dwustronne środki ochronne okażą się zbędne, badanie lub postępowanie zostaje zakończone zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 15 ust. 3.

Artykuł 9

Nałożenie środków ostatecznych

1. [5] W przypadku gdy ostatecznie ustalony stan faktyczny wskazuje, że warunki ustanowione w art. 1, 2 i 3, stosownie do przypadku, są spełnione, i z punktu widzenia interesu Unii wymagana jest interwencja zgodnie z art. 19, Komisja wystąpi z wnioskiem o przeprowadzenie konsultacji z rządem Chin, w celu poszukiwania rozwiązania satysfakcjonującego obie strony.

2. [6] Jeżeli konsultacje określone w ust. 1 niniejszego artykułu nie doprowadzą do znalezienia rozwiązania satysfakcjonującego obie strony w ciągu 60 dni od otrzymania wniosku o konsultacje, ostateczne środki ochronne lub środki zmiany kierunku handlu zostaną nałożone zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 15 ust. 3. W sprawach pilnych zastosowanie ma art. 15 ust. 5.

3. [7] (uchylony).

4. [8] (uchylony).

5. [9] (uchylony).

6. [10] (uchylony).

7. Środki ostateczne mogą, między innymi, przyjąć formę należności celnych i ograniczeń ilościowych przywozu pochodzącego z Chin.

Artykuł 10

Środki regionalne

Jeżeli okaże się, przede wszystkim na podstawie czynników określonych odpowiednio w art. 2 i 3, że warunki ustanowione do celów przyjęcia środków na podstawie art. 7 i 9 są spełnione w co najmniej jednym Państwie Członkowskim, Komisja, po przeanalizowaniu alternatywnych rozwiązań, mogą wyjątkowo zatwierdzić stosowanie środków ochronnych ograniczonych do zainteresowanego Państwa Członkowskiego, jeżeli uzna ona, że takie środki stosowane na tym poziomie są bardziej właściwe niż środki stosowane w całej Wspólnocie. Te środki muszą mieć charakter tymczasowy i nie mogą zakłócać funkcjonowania rynku wewnętrznego. Środki przyjmuje się zgodnie przepisami ustanowionymi odpowiednio w art. 7 i 9.

Artykuł 11

Czas obowiązywania środków

1. Środki ochronne pozostają w mocy jedynie przez taki okres, jaki może być niezbędny dla zapobieżenia lub zniesienia zakłócenia rynku. Ten okres nie przekracza czterech lat, chyba że zostanie przedłużony na mocy art. 12 ust. 1.

2. Stosowanie środka zmiany kierunku handlu zostaje zakończone najpóźniej po 30 dniach po zakończeniu działania podjętego przez członka WTO przeciw przywozowi z Chin.

Artykuł 12

Przegląd środków ochronnych

1. Wstępny okres stosowania środków ochronnych może być przedłużony, jeżeli stwierdzono, że:

– środki ochronne są nadal niezbędne w celu zapobieżenia lub zniesienia zakłócenia rynku,

– istnieją inne dowody na to, że producenci Wspólnoty dostosowują się do nich.

2. Przedłużenie stosowania środków przyjmuje się zgodnie z procedurami określonymi w niniejszym rozporządzeniu, stosującymi się do badań, i za pomocą takich samych procedur jak w przypadku środków pierwotnych. Środek, którego czas obowiązywania został w ten sposób przedłużony nie może być bardziej restrykcyjny niż był w końcu okresu wstępnego.

3. [11] W czasie obowiązywania dowolnego środka ochronnego Komisja może, na wniosek państwa członkowskiego albo z własnej inicjatywy, zbadać efekty stosowania tego środka oraz stwierdzić, czy jego stosowanie jest nadal konieczne.

Jeżeli Komisja uzna, że stosowanie tego środka jest nadal konieczne, informuje o tym państwa członkowskie.

4. [12] Jeżeli Komisja uzna, że środek ochronny powinien być uchylony lub zmieniony, uchyla ona lub zmienia dany środek ochronny zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 15 ust. 3.

Artykuł 13

Przegląd środków zmiany kierunku handlu

1. Środki zmiany kierunku handlu zostaną przejrzane, gdy członek WTO podejmujący działanie, w efekcie którego został nałożony środek zmiany kierunku handlu na podstawie niniejszego rozporządzenia, powiadomił Komitet WTO ds. Środków Ochronnych o zmianie tego działania.

2. Artykuł 12 ust. 3 i 4 stosują się mutatis mutandis do środków zmiany kierunku handlu.

Artykuł 14

Przepisy ogólne

1. Środki tymczasowe lub ostateczne nakłada się rozporządzeniem. Jeżeli środki przyjmują formę należności celnych, są one pobierana przez Państwa Członkowskie, określonej w formie i według ustalonej stawki oraz zgodnie z innymi kryteriami ustanowionymi w rozporządzeniu nakładającym takie środki. Te należności celne pobiera się również niezależnie od ceł, podatków i innych opłat nakładanych na przywóz.

2. Rozporządzenia nakładające środki tymczasowe lub ostateczne oraz rozporządzenia i decyzje dotyczące zakończenia lub zawieszenia badania albo postępowania publikuje się w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Takie rozporządzenia lub decyzje zawierają w szczególności i przy właściwym uwzględnieniu ochrony poufnych informacji, opis towarów i streszczenie faktów i okoliczności świadczących o zwiększonym przywóz i zakłóceniu rynku. W każdym przypadku znanym zainteresowanym stronom i Rządowi Chin przesyła się egzemplarz rozporządzenia lub decyzji. Przepisy niniejszego ustępu stosuje się mutatis mutandis do przeglądów.

3. Szczególne przepisy, w szczególności dotyczące wspólnej definicji pojęcia pochodzenia, zawarte w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2913/92, mogą zostać przyjęte zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

4. [13] W interesie Unii środki nałożone na mocy niniejszego rozporządzenia mogą zostać zawieszone decyzją Komisji na okres dziewięciu miesięcy, zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 15 ust. 2. Komisja, stanowiąc zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, może przedłużyć zawieszenie na kolejny okres nie dłuższy niż jeden rok.

5. Państwa Członkowskie każdego miesiąca składają sprawozdania Komisji na temat handlu towarami przywozowymi objętymi badaniem i środkami, a także na temat kwoty należności celnych pobranych na mocy niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 14a

Przekazanie uprawnień

[14] Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 14b niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do zmian do załącznika I do rozporządzenia Rady (WE) nr 625/2009 (⁵), w celu usunięcia państw z wykazu państw trzecich znajdującego się w tym załączniku, kiedy stają się one członkami WTO.

Artykuł 14b

Wykonywanie przekazanych uprawnień

[15] 1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjęcia aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 22 ust. 3, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 20 lutego 2014 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem tego pięcioletniego okresu. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na okresy o tej samej długości, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 22 ust. 3, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 22 ust. 3 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub gdy przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 15

Procedura komitetowa

[16] 1. Komisję wspomaga Komitet Środków Ochronnych ustanowiony w art. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 260/2009 (⁶). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (⁷).

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

4. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 4.

5. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 5.

Artykuł 16

Wizyty weryfikacyjne

1. Komisja, jeżeli uzna za właściwe, składa wizyty w celu zbadania rejestrów prowadzonych przez eksporterów, producentów, importerów i stowarzyszeń reprezentujących eksporterów, producentów lub importerów oraz przemysł Wspólnoty, w celu sprawdzenia informacji dostarczonych odnośnie do istnienia zwiększonego przywozu i zakłócenia rynku lub zmiany kierunku handlu. W razie braku właściwej i terminowej odpowiedzi wizyta weryfikacyjna może się nie odbyć.

2. Komisja może prowadzić badania w państwach trzecich, pod warunkiem że uzyska zgodę zainteresowanych stron, zawiadomi rządu danego kraju i ten rząd nie wyrazi sprzeciwu co do badania. Niezwłocznie po uzyskaniu zgody zainteresowanych stron, Komisja powinna przekazać krajowi pochodzenia towarów i/lub krajowi wywozu informacje dotyczące nazw i adresów stron, w których odbędą się wizyty oraz uzgodnionych terminów.

3. Zainteresowane strony zawiadamia się o charakterze informacji, które będą objęte sprawdzeniu podczas wizyt weryfikacyjnych oraz o innych informacjach, które muszą zostać dostarczone podczas takiej wizyty, co nie wyklucza możliwości żądania dalszych szczegółów podczas weryfikacji, w świetle wcześniej uzyskanych informacji.

4. Podczas badań prowadzonych na podstawie ust. 1, 2 i 3, Komisji towarzyszą urzędnicy tych Państw Członkowskich, które wyrażą takie życzenie.

Artykuł 17

Poufność

1. Wszelkie informacje będące z natury rzeczy poufnymi (ponieważ na przykład ich ujawnienie stanowiłoby znaczną korzyść dla konkurencji lub miałoby znacząco negatywne skutki dla osoby przekazującej informacje lub osoby, od której ta ostatnia otrzymała te informacje) lub przekazywane z klauzulą poufności przez strony badania są, z ważnych przyczyn, traktowane przez organy Wspólnoty jako poufne.

2. Zainteresowane strony przekazujące informacje poufne są zobowiązane dostarczyć także ich streszczenia, nie opatrzone klauzulą poufności. Te streszczenia powinny być na tyle szczegółowe, aby możliwe było zrozumienie istoty informacji poufnych. W wyjątkowych okolicznościach, zainteresowane strony mogą zawiadomić, że streszczenie tych informacji nie jest możliwe. W takich wyjątkowych okolicznościach, musi zostać dostarczone oświadczenie określające powody, dla których nie jest możliwe przedstawienie streszczenia.

3. W przypadku stwierdzenia, że poufność nie jest zagwarantowana lub gdy osoba dostarczająca informacje nie jest skłonna je ujawnić, ani upoważnić innych do ich ujawnienia w formie uogólnionej lub streszczonej, takie informacje mogą zostać pominięte, chyba że inne, odpowiednie źródła wskazują w zadowalający sposób na poprawność tych informacji. Wniosków o poufność nie można arbitralnie odrzucać.

4. Niniejszy artykuł nie wyklucza możliwości ujawniania informacji ogólnych przez organy Wspólnoty, w szczególności przyczyn decyzji podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia, ani nie ujawnia dowodów, na których polegają organy Wspólnoty, w zakresie niezbędnym do wyjaśnienia tych przyczyn w postępowaniu sądowym. Przy ujawnianiu należy uwzględnić uzasadniony interes zainteresowanych stron, w tym nieujawnianie tajemnic handlowych i tajemnic rządowych.

5. [17] Komisja i państwa członkowskie, w tym urzędnicy Komisji i państw członkowskich, nie mogą ujawniać żadnych informacji uzyskanych na podstawie niniejszego rozporządzenia, w stosunku do których osoba przekazująca wnioskowała o poufność, bez wyraźnego zezwolenia tej osoby. Wymiana informacji między Komisją a państwami członkowskimi, lub informacji dotyczących konsultacji prowadzonych na podstawie art. 12 lub konsultacji określonych w art. 5 ust. 3 i art. 9 ust. 1, bądź dokumenty wewnętrzne przygotowane przez organy Unii lub państwa członkowskie nie są podawane do publicznej wiadomości ani ujawniane żadnej stronie postępowania, z wyjątkiem sytuacji wyraźnie przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu.

6. Informacje uzyskane na podstawie niniejszego rozporządzenia są wykorzystywane wyłącznie do celów, dla których o nie wnioskowano.

Artykuł 18

Ujawnienie

1. Zainteresowane strony i Rząd Chin mogą wystąpić z wnioskiem o ujawnienie szczegółów dotyczących zasadniczych faktów i okoliczności, na podstawie których zostały nałożone tymczasowe środki. Wnioski o ujawnienie składa się w formie pisemnej, niezwłocznie po nałożeniu środków tymczasowych, po czym niezwłocznie dokonuje się ujawnienia również w formie pisemnej.

2. Strony wymienione w ust. 1 mogą wystąpić z wnioskiem o ostateczne ujawnienie zasadniczych faktów i ustaleń, na podstawie których jest zalecane zastosowanie ostatecznych środków ochronnych lub środków zmiany kierunku handlu lub zakończenie badania lub postępowania bez nakładania takich środków, ze szczególnym zwróceniem uwagi na ujawnienie faktów i ustaleń odmiennych od wykorzystywanych do celów środków tymczasowych.

3. Wnioski o ostateczne ujawnienie sporządza się w formie pisemnej i przekazuje Komisji, która otrzymuje je, w przypadku zastosowania tymczasowych środków, nie później niż w ciągu miesiąca po opublikowaniu informacji o nałożeniu takiego środka. Jeżeli środek tymczasowy nie został nałożony, stronom umożliwia się wystąpienie z wnioskiem o ostateczne ujawnienie w terminie określonym przez Komisję.

4. [18] Ujawnienie nie narusza żadnej dalszej decyzji, która może zostać podjęta przez Komisję, jednak w przypadku gdy taka decyzja będzie oparta na innych faktach i ustaleniach, są one niezwłocznie ujawniane.

5. Oświadczenia złożone po ostatecznym ujawnieniu uwzględnia się wyłącznie w przypadku gdy zostaną one przekazane w terminie, określonym przez Komisję dla każdego przypadku, co najmniej dziesięciodniowym, przy należytym uwzględnieniu pilności sprawy.

Artykuł 19

Interes Wspólnoty

1. Ustalenia, czy interes Wspólnoty wymaga interwencji, dokonuje się na podstawie wyników oceny wszystkich poszczególnych interesów jako całości, w tym interesu przemysłu wewnętrznego, użytkowników i konsumentów krajowych. Ustalenia na podstawie niniejszego artykułu dokonuje się wyłącznie w przypadku gdy wszystkim stronom umożliwiono wyrażenie poglądów na podstawie ust. 2. Środki nie mogą być stosowane jeżeli organy, na podstawie wszystkich dostarczonych informacji, mogą wyraźnie stwierdzić, że zastosowanie takich środków nie leży w interesie Wspólnoty.

2. W celu zapewnienia solidnych podstaw, w oparciu o które te organy będą mogły uwzględnić wszystkie poglądy i informacje przy podejmowaniu decyzji, czy nałożenie środków leży w interesie Wspólnoty, importerzy i reprezentujące ich stowarzyszenia, oraz organizacje reprezentujące użytkowników i konsumentów mogą, w terminach określonych w zawiadomieniu o rozpoczęciu badania, zgłaszać się i dostarczać informacje Komisji. Te informacje lub ich streszczenia udostępnia się innym stronom określonym w niniejszym ustępie, a te strony są uprawnione do ustosunkowania się do nich.

3. Strony postępujące zgodnie z ust. 2 mogą wystąpić z wnioskiem o wysłuchanie. Takie wnioski rozpatruje się pozytywnie, jeżeli zostały złożone w terminach określonych w ust. 2 i jeżeli są w nich podane powody, związane z interesem Wspólnoty, dla których te strony powinny zostać wysłuchane.

4. Strony postępujące zgodnie z ust. 2 mogą zgłaszać uwagi w sprawie stosowania nałożonych środków tymczasowych. Takie uwagi, jeżeli mają zostać uwzględnione, należy dostarczać w ciągu miesiąca po zastosowaniu tych środków. Uwagi lub ich odpowiednie streszczenia udostępnia się innym stronom, które mają prawo ustosunkować się do nich.

5. [19] Komisja analizuje informacje właściwie przekazane oraz zakres, w jakim są one reprezentatywne, a wyniki tej analizy i opinię dotyczącą ich istoty przekazuje komitetowi jako część projektu środka przedstawianego na podstawie art. 9 niniejszego rozporządzenia. Komisja uwzględnia poglądy wyrażane na forum komitetu na zasadach określonych w rozporządzeniu (UE) nr 182/2011.

6. [20] Strony postępujące zgodnie z ust. 2 mogą występować z wnioskiem o udostępnienie faktów i ustaleń, w oparciu o które mogą zostać podjęte ostateczne decyzje. Te informacje udostępnia się w możliwym zakresie, bez uszczerbku dla dalszych decyzji podejmowanych przez Komisję.

7. Informacje są brane pod uwagę wyłącznie w przypadku gdy towarzyszą im dowody potwierdzające ich prawdziwość.

Artykuł 19a

Sprawozdanie

[21] 1. Informacje o wykonywaniu niniejszego rozporządzenia Komisja ujmuje w rocznym sprawozdaniu na temat stosowania i wykonywania środków ochrony handlu, przedstawianym Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na podstawie art. 22a rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 (⁸).

TYTUŁ II

KONTYNGENTY NA NIEKTÓRE PRODUKTY POCHODZĄCE Z CHIN

Artykuł 20

Zasady i stopniowe znoszenie kontyngentów

1. Przywóz do Wspólnoty towarów pochodzących z Chin odbywa się swobodnie, z wyjątkiem pewnych ograniczonych ilości towarów pochodzących z Chin które, z uwagi na wrażliwość niektórych sektorów przemysłu wspólnotowego, są objęte kontyngentami ilościowymi na poziomie wspólnotowym.

2. Te kontyngenty będą miały zastosowanie do 2005 r., na poziomach rocznych przewidzianych w tabeli załącznika I. Ten nowy Załącznik zastępuje załącznik II do rozporządzenia (WE) nr 519/94.

Artykuł 21

Przyznawanie pozwoleń na przywóz

1. Metody przyznawania dodatkowych ilości na lata 2002 i 2003, wynikających ze zwiększenia kontyngentu przewidzianego w załączniku II, oraz właściwy okres ich wykorzystania ustanawia się w drodze rozporządzenia Komisji.

2. W kolejnych latach, procedury ustanowione rozporządzeniem Rady (WE) nr 520/94 z dnia 7 marca 1994 r. ustanawiającym procedurę wspólnotową zarządzania kontyngentami ilościowymi (⁹) będą miały zastosowanie do pozwoleń na przywóz w odniesieniu do kontyngentów określonych w załączniku I.

TYTUŁ III

PRZEPISY OGÓLNE I KOŃCOWE

Artykuł 22

Uchylenie i zmiana niektórych przepisów

1. Artykuł 1 ust. 2 tiret drugie, art. 1 ust. 3, załącznik II zawierający wykaz kontyngentów na niektóre towary pochodzące z Chin, załącznik III zawierający wykaz towarów z Chin, objętych środkami ochronnymi i odniesienia do załącznika III w art. 1 ust. 4 i art. 4 ust. 3 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 519/94 uchyla się.

2. Albanię, Gruzję, Chiny, Kirgistan, Mołdawię i Mongolię skreśla się z załącznika I do rozporządzenia Rady (WE) nr 519/94.

3. [22] (uchylony).

Artykuł 23

Przepisy końcowe

1. Rozporządzenie nie ma wpływu na dokumenty ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych ani na administracyjne przepisy wspólnotowe lub krajowe z nich się wywodzące lub szczególne dokumenty mające zastosowanie do towarów uzyskanych w wyniku przetworzenia produktów rolnych; rozporządzenie ma charakter uzupełniający w stosunku do tych dokumentów.

2. Przepisy tytułu I nie mają zastosowania do tych towarów, w odniesieniu do których takie dokumenty jak określone w ust. 1 przewidują stosowanie ograniczeń ilościowych w przywozie.

3. Przepisy tytułu I nie mają zastosowania do towarów objętych kontyngentami określonymi w załączniku I w czasie obowiązywania tych kontyngentów.

4. Środki nałożone na podstawie niniejszego rozporządzenia wygasają najpóźniej dnia 11 grudnia 2013 r.

Artykuł 24

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Tytuł I wygasa dnia 11 grudnia 2013 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 3 marca 2003 r.