PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 175 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji (¹),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (²),

uwzględniając opinię Komitetu Regionów (³),

stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 251 Traktatu, w świetle wspólnego projektu zatwierdzonego przez Komitet Pojednawczy w dniu 8 listopada 2002 r. (⁴),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Cele wspólnotowej polityki ochrony środowiska naturalnego to, w szczególności, zachowanie, ochrona i poprawienie jakości środowiska naturalnego, ochrona zdrowia ludzkiego oraz rozważne i racjonalne wykorzystanie zasobów naturalnych. Polityka ta opiera się na zasadzie ostrożności oraz na zasadach działania zapobiegawczego, usuwania szkody w pierwszym rzędzie u źródła i zasadzie zanieczyszczający płaci.

(2) Wspólnotowy Program Polityki i Działań w Odniesieniu do Środowiska Naturalnego i Stałego Rozwoju (piąty program działań w dziedzinie ochrony środowiska naturalnego) (⁵) głosi, iż osiągnięcie stałego rozwoju wymaga znaczących zmian w bieżących wzorcach rozwoju, produkcji, zużycia oraz zachowania i zaleceń, między innymi, ograniczenia konsumpcyjnego marnotrawienia zasobów naturalnych oraz zapobiegania zanieczyszczeniom. Wymienia zużyte urządzenia elektryczne i elektroniczne (WEEE) jako jeden z obszarów docelowych, wymagających uregulowania w świetle stosowania zasad zapobiegania, odzysku oraz bezpiecznego usuwania odpadów.

(3) Komunikat Komisji z dnia 30 lipca 1996 r. w sprawie przeglądu wspólnotowej strategii zarządzania odpadami podkreśla, iż tam, gdzie ograniczenie powstawania odpadów nie jest możliwe, należy ponownie użyć i odzyskać materiały lub energię odpadów.

(4) W rezolucji Rady z dnia 24 lutego 1997 r. w sprawie wspólnotowej strategii zarządzania odpadami (⁶) Rada podkreśliła konieczność wspierania odzysku odpadów w celu ograniczenia ilości odpadów do usunięcia oraz zachowania zasobów naturalnych, w szczególności przez ponowne użycie, recykling, kompostowanie i odzyskiwanie energii z odpadów, oraz uznała, iż w każdym przypadku wybór możliwości musi uwzględniać wpływ na środowisko naturalne i skutki gospodarcze, jednakże jeśli osiągnięto postęp naukowo-techniczny i rozwinięto analizy cyklu życia, ponowne użycie i odzysk materiału należy uznać za najwłaściwszy, jeżeli i o ile są to możliwości najlepsze z punktu widzenia środowiska naturalnego. Rada zwróciła się do Komisji również z wnioskiem o jak najszybsze podjęcie czynności właściwych w świetle głównych założeń projektów realizowanych w ramach programu w sprawie najistotniejszych kanałów powstawania odpadów, w tym WEEE.

(5) W rezolucji z dnia 14 listopada 1996 r. (⁷) Parlament Europejski zwrócił się do Komisji z prośbą o przedstawienie wniosków dyrektyw w sprawie kilku najistotniejszych kanałów powstawania odpadów, w tym odpadów urządzeń elektrycznych i elektronicznych oraz oparcie tych wniosków na zasadzie odpowiedzialności producenta. W tej samej rezolucji Parlament Europejski uprasza Radę i Komisję o przesłanie propozycji ograniczenia liczby odpadów.

(6) Dyrektywa Rady 75/442/EWG z dnia 15 lipca 1975 r. w sprawie odpadów (⁸) przewiduje, iż na mocy odrębnych dyrektyw można ustanowić szczególne zasady dotyczące poszczególnych przypadków lub uzupełniające zasady podane w dyrektywie 75/442/EWG w sprawie zarządzania poszczególnymi kategoriami odpadów.

(7) Gwałtownie rośnie ilość odpadów WEEE powstałych we Wspólnocie. Zawartość niebezpiecznych części składowych w zużytych urządzeniach elektrycznych i elektronicznych (EEE) jest głównym problemem tam, gdzie faza zarządzania odpadami oraz faza recyklingu WEEE jest realizowana w niewystarczającym zakresie.

(8) Działając pojedynczo, Państwa Członkowskie nie są w stanie skutecznie osiągnąć celu usprawnienia zarządzania WEEE. W szczególności poszczególne wnioski krajowe w sprawie zasady odpowiedzialności producenta mogą prowadzić do znacznych rozbieżności w obciążeniu finansowym po stronie podmiotów gospodarczych. Fakt istnienia zróżnicowanej polityki krajowej w sprawie zarządzania WEEE ujemnie wpływa na skuteczność realizowania polityki recyklingu. Z tego powodu należy ustanowić kryteria zasadnicze na poziomie wspólnotowym.

(9) Przepisy niniejszej dyrektywy stosuje się do produktów oraz wytwórców, bez względu na technikę sprzedaży, w tym także sprzedaż na odległość i elektroniczna. W związku z tym, o ile jest to wykonalne, obowiązki producentów oraz dystrybutorów, korzystających z kanałów sprzedaży na odległość oraz elektronicznej przyjmują tożsamą formę oraz należy je wprowadzać w życie w sposób jednolity w celu uniknięcia sytuacji, w której koszty przepisów niniejszej dyrektywy dotyczącej WEEE, w których ramach urządzenie sprzedano drogą sprzedaży na odległość lub elektronicznej, ponosiły inne kanały dystrybucji.

(10) Niniejsza dyrektywa obejmuje wszelkiego rodzaju urządzenia elektryczne i elektroniczne używane przez konsumentów oraz urządzenia elektryczne i elektroniczne przeznaczone do użytku profesjonalnego. Niniejszą dyrektywę stosuje się bez uszczerbku dla prawodawstwa wspólnotowego w sprawie bezpieczeństwa oraz wymogów zdrowotnych chroniących wszystkie podmioty mające styczność z WEEE, a także dla specyficznego prawodawstwa Wspólnoty w sprawie zarządzania odpadami, w szczególności dyrektywy Rady 91/157/EWG z dnia 18 marca 1991 r. w sprawie baterii i akumulatorów zawierających niektóre substancje niebezpieczne (⁹).

(11) Dyrektywa 91/157/EWG wymaga możliwie najszybszej rewizji, w szczególności w świetle niniejszej dyrektywy.

(12) Na mocy niniejszej dyrektywy ustanowienie odpowiedzialności producenta jest jednym ze środków zachęcających do projektowania oraz produkcji urządzeń elektrycznych i elektronicznych w sposób w pełni uwzględniający oraz umożliwiający ich naprawę, prawdopodobną aktualizację, ponowne użycie, demontaż oraz recykling.

(13) Aby zagwarantować bezpieczeństwo oraz zdrowie personelowi dystrybutora zaangażowanego w zwrot wyrobu i obróbkę WEEE, stosownie do ustawodawstwa krajowego i prawodawstwa wspólnotowego w sprawie wymogów bezpieczeństwa i zdrowia, Państwa Członkowskie muszą ustalić warunki, na których dystrybutorzy mogą odmówić zwrotu produktu.

(14) Państwa Członkowskie powinny zachęcać do projektowania i produkcji urządzeń elektrycznych i elektronicznych w sposób uwzględniający i ułatwiający ich demontaż oraz odzysk, w szczególności ponowne użycie i recykling WEEE, ich części składowych i materiałów. Producenci nie powinni uniemożliwiać ponownego użycia WEEE, stosując specyficzne rozwiązania projektowe lub procesy produkcyjne, o ile takie rozwiązania projektowe lub procesy produkcyjne nie niosą korzyści nadrzędnych, na przykład w odniesieniu do ochrony środowiska naturalnego i/lub wymogów bezpieczeństwa.

(15) Zbiórka selektywna stanowi warunek konieczny do zagwarantowania specyficznego przetwarzania oraz recyklingu WEEE i jest niezbędna do osiągnięcia wybranego we Wspólnocie poziomu ochrony zdrowia ludzkiego i środowiska naturalnego. Konsumenci muszą się aktywnie przyczyniać do pomyślnej realizacji takiej zbiórki oraz należy ich zachęcać do zwrotu WEEE. W tym celu należy ustanowić dogodną infrastrukturę zwrotu WEEE, w tym składowiska publiczne, gdzie prywatne gospodarstwa domowe mogą co najmniej nieodpłatnie zwracać ich odpady.

(16) Aby utrzymać wybrany poziom bezpieczeństwa oraz zharmonizowane, wspólnotowe cele w zakresie środowiska naturalnego, Państwa Członkowskie muszą przyjąć właściwe środki mające na celu zminimalizowanie usuwania WEEE jako nieposortowanych odpadów komunalnych oraz osiągnięcie wysokiego poziomu selektywnej zbiórki WEEE. Aby zagwarantować, iż Państwa Członkowskie walczą o ustanowienie efektywnych planów zbierania odpadów, niezbędne jest osiągnięcie wysokiego poziomu zbiórki WEEE pochodzących z prywatnych gospodarstw domowych.

(17) Aby zapobiec przenikaniu zanieczyszczeń do materiału pochodzącego z recyklingu lub kanałów powstawania odpadów, niezbędne jest specjalne przetwarzanie WEEE. Przetwarzanie takie jest najbardziej skutecznym środkiem zapewnienia zgodności z wybranym, wspólnotowym poziomem ochrony środowiska naturalnego. Każdy zakład lub przedsiębiorstwo przeprowadzające recykling oraz czynności związane z przetwarzaniem muszą spełniać minimalne normy zapobiegania ujemnemu wpływowi przetwarzania WEEE na środowisko naturalne. Możliwie najlepsze, dostępne techniki przetwarzania, odzysku oraz recyklingu stosuje się, pod warunkiem że gwarantują one zdrowie ludzi oraz wysoki poziom ochrony środowiska naturalnego. Definicje możliwie najlepszych technik przetwarzania, odzysku i recyklingu można rozszerzać stosownie z procedurami dyrektywy 9 6/61/WE.

(18) Tam, gdzie sytuacja tego wymaga, ponowne użycie WEEE oraz ich części składowych, podzespołów i elementów zaopatrzenia należy traktować na podstawie zasady pierwszeństwa. Tam, gdzie ponowne użycie nie jest właściwe, wszystkie zebrane selektywnie WEEE należy przekazać do odzysku, który umożliwia osiągnięcie wysokiego poziomu recyklingu i odzysku. Ponadto producentów należy zachęcać do stosowania materiału pochodzącego z recyklingu w nowym sprzęcie.

(19) Na poziomie wspólnotowym należy ustanowić podstawowe zasady dotyczące finansowania zarządzania WEEE, a plany finansowania muszą przyczyniać się do osiągania wysokich wskaźników zbiórki odpadów, a także do realizowania zasady odpowiedzialności producenta.

(20) Użytkownicy urządzeń elektrycznych i elektronicznych, pochodzących z prywatnych gospodarstw domowych muszą mieć możliwość zwrotu WEEE co najmniej nieodpłatnie. W związku z tym wytwórcy muszą finansować odbiór ze składowisk oraz przetwarzanie, odzysk i usuwanie WEEE. Aby w możliwie najskuteczniejszym stopniu skutecznie zastosować ideę odpowiedzialności producenta, każdy producent odpowiada za finansowanie zarządzania odpadami powstałymi z jego wyrobów. Producent musi mieć możliwość podjęcia decyzji w sprawie wypełnienia tego obowiązku indywidualnie lub przystępując do zbiorowego programu. Wprowadzając produkt do obrotu, każdy producent musi przedłożyć gwarancję finansową zapobiegającą ponoszeniu kosztów zarządzania WEEE, pochodzącymi z produktów porzuconych, przez społeczeństwo lub innych producentów. W ramach zbiorowego programu finansowania, do którego wszyscy wytwórcy obecni na rynku w chwili wystąpienia kosztów wnoszą proporcjonalny wkład, wszyscy obecni wytwórcy ponoszą wspólną odpowiedzialność za finansowanie zarządzania starego złomu. Zbiorowe programy finansowania nie skutkują wykluczeniem producentów drobnych i niskodochodowych, importerów oraz nowych podmiotów wchodzących na rynek. W okresie przejściowym producentom należy umożliwić dobrowolne przedstawianie nabywcom, z chwilą sprzedaży nowych produktów, kosztów zbiórki, przetwarzania i usuwania starego złomu w sposób przyjazny dla środowiska naturalnego. Producenci korzystający z tego przepisu powinni zagwarantować, że podane koszty nie przekraczają rzeczywistych, poniesionych kosztów.

(21) Do celów pomyślnego prowadzenia zbiórki WEEE niezbędne jest przekazanie użytkownikom informacji w sprawie wymogu nieusuwania WEEE jako nieposortowanych odpadów komunalnych oraz wymogu selektywnej zbiórki WEEE, a także systemów zbiórki i ich znaczenia dla zarządzania WEEE. Informacje te wiążą się z właściwym cechowaniem urządzeń elektrycznych i elektronicznych, które mogłyby skończyć w koszach na śmieci lub podobnych punktach zbiórki odpadów komunalnych.

(22) Informacje przekazywane przez producentów w sprawie identyfikacji materiałów i części składowych mają istotne znaczenie dla ułatwienia zarządzania, w szczególności przetwarzania i odzysku/recyklingu WEEE.

(23) Państwa Członkowskie powinny zapewnić, że infrastruktura kontroli i nadzoru umożliwia sprawdzenie właściwego wykonywania niniejszej dyrektywy, uwzględniając, między innymi, zalecenie 2001/3 31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 kwietnia 2001 r. wprowadzające minimalne kryteria kontroli środowiskowej w Państwach Członkowskich (¹⁰).

(24) Informacje w sprawie wagi lub, jeśli nie jest to możliwe, liczba urządzeń elektrycznych i elektronicznych wprowadzanych do obrotu we Wspólnocie, a także wskaźniki zbiórki, ponownego użycia (w tym, o ile to możliwe, ponownego użycia całych urządzeń), odzysku/recyklingu oraz wywozu WEEE zebranych stosownie z niniejszą dyrektywą są niezbędne w celu monitorowania osiągania celów niniejszej dyrektywy.

(25) Państwa Członkowskie mogą podjąć decyzję o wykonaniu niektórych przepisów niniejszej dyrektywy na mocy umów zawieranych między właściwymi władzami a zainteresowanymi sektorami gospodarki pod warunkiem spełnienia poszczególnych wymogów.

(26) Przystosowanie do postępu naukowego i technicznego niektórych przepisów dyrektywy, wykazu produktów ujętych w kategoriach podanych w załączniku IA, selektywnego przetwarzania materiałów i części składowych WEEE, wymogów technicznych dotyczących składowania i przetwarzania WEEE, a także symbolu oznaczania EEE, zgodnie z procedurą komitetu.

(27) Środki niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy należy przyjąć zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (¹¹),

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Cele

W pierwszym rzędzie celem niniejszej dyrektywy jest ograniczenie ilości zużytych urządzeń elektrycznych i elektronicznych (WEEE), a ponadto, ponowne użycie, recykling oraz inne formy odzysku takiego złomu tak, aby ograniczyć ilość usuwanych odpadów. Jest nim również dążenie do poprawy funkcjonowania w środowisku naturalnym wszystkich podmiotów zaangażowanych w cykl życia urządzeń elektrycznych i elektronicznych, tzn. producentów, dystrybutorów i konsumentów, w szczególności podmiotów bezpośrednio zaangażowanych w przetwarzanie zużytych urządzeń elektrycznych i elektronicznych.

Artykuł 2

Zakres

1. Niniejszą dyrektywę stosuje się do urządzeń elektrycznych i elektronicznych ujętych w kategoriach wymienionych w załączniku IA, pod warunkiem że dane urządzenie nie jest częścią innego rodzaju urządzenia, które nie wchodzi w zakres stosowania niniejszej dyrektywy. Załącznik IB zawiera wykaz produktów ujętych w kategoriach wymienionych w załączniku IA.

2. Niniejszą dyrektywę stosuje się bez uszczerbku dla prawodawstwa wspólnotowego w sprawie wymogów bezpieczeństwa oraz zdrowia, a także szczególnego prawodawstwa wspólnotowego w sprawie zarządzania odpadami.

3. Z niniejszej dyrektywy wyłącza się urządzenia związane z ochroną podstawowych interesów bezpieczeństwa Państw Członkowskich, broń, amunicję oraz materiały wojskowe. Jednakże nie dotyczy to produktów, które nie są przeznaczone wyłącznie do celów wojskowych.

Artykuł 3

Definicje

Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się następujące definicje:

a) „urządzenia elektryczne i elektroniczne” lub „EEE” oznacza urządzenia, których właściwe działanie jest uzależnione od zasilania prądem elektrycznym lub polem elektromagnetycznym, oraz urządzenia do wytwarzania, przesyłu oraz pomiaru prądu i pól, ujęte w kategoriach wymienionych w załączniku IA oraz przeznaczone do użycia przy napięciu znamionowym nieprzekraczającym 1 000 woltów dla prądu zmiennego i 1 500 woltów dla prądu stałego;

b) „zużyte urządzenia elektryczne i elektroniczne” lub „WEEE” oznaczają urządzenia elektryczne lub elektroniczne, które są odpadami w rozumieniu art. 1 lit. a) dyrektywy 75/442/EWG, w tym wszystkie części składowe, podzespoły i produkty zaopatrzenia stanowiące część produktu w momencie jego usuwania;

c) „zapobieganie” oznacza środki mające na celu ograniczenie ilości oraz szkodliwości WEEE oraz materiałów i substancji w nich się znajdujących dla środowiska naturalnego;

d) „ponowne użycie” oznacza każdą czynność, w której wyniku WEEE lub ich części składowych używa się w tym samym celu, dla jakiego były przewidziane, w tym dalsze użycie urządzeń lub ich części składowych, które zwrócono do punktów zbiórki, dystrybutorów, zakładów recyklingu lub wytwórców;

e) „recykling” oznacza ponowne przetworzenie odpadów w procesie produkcji do pierwotnego celu lub do innych celów, ale z wyłączeniem odzysku energii, co oznacza użycie odpadów palnych jako źródła wytwarzania energii w procesie bezpośredniego spalania lub bez innych odpadów, ale z odzyskiem ciepła;

f) „odzysk” oznacza wszelkie czynności i działania określone w załączniku IIB do dyrektywy 75/442/EWG;

g) „usuwanie” oznacza wszelkie czynności i działania określone w załączniku IIA do dyrektywy 75/442/EWG;

h) „przetwarzanie” oznacza wszelkie działania, po przekazaniu WEEE do zakładu w celu oczyszczenia ich z zanieczyszczeń, demontażu, pocięcia, odzysku lub przygotowania do usunięcia oraz wszelkie inne czynności wykonane do celów odzysku i/lub usunięcia WEEE;

i) „producent” oznacza każdą osobę, bez względu na wykorzystaną technikę sprzedaży, w tym środki komunikacji na odległość, stosownie do dyrektywy 97/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 maja 1997 r. w sprawie ochrony konsumentów w przypadku umów zawieranych na odległość (¹²), która:

i) wytwarza i sprzedaje urządzenia elektryczne i elektroniczne pod własną marką;

ii) pod własną marką odsprzedaje urządzenia wytworzone przez innych dostawców, jak przewidziano w ppkt (i); odsprzedającego nie uznaje się za „wytwórcę”, jeśli na urządzeniu widnieje znak firmowy producenta; lub

iii) na terenie Państwa Członkowskiego prowadzi działalność związaną z wywozem i przywozem urządzeń elektrycznych i elektronicznych.

Za „producenta” nie uznaje się nikogo, kto realizuje finansowanie na zasadzie wyłączności w ramach oraz zgodnie z umową finansowania, chyba że jednocześnie działa jako producent w rozumieniu pkt i)-iii);

j) „dystrybutor” oznacza każdą osobę, która w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dostarcza urządzenia elektryczne lub elektroniczne stronie, która zamierza ich używać;

k) „WEEE pochodzące z prywatnych gospodarstw domowych” oznaczają WEEE pochodzące z prywatnych gospodarstw domowych oraz ze źródeł komercyjnych, przemysłowych, instytucjonalnych i innych, które, z uwagi na ich charakter i ilość, są podobne do WEEE pochodzących z prywatnych gospodarstw domowych;

l) [1] „substancje lub mieszaniny niebezpieczne” oznaczają wszelkie mieszaniny, które w rozumieniu dyrektywy 1999/45/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 maja 1999 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i oznakowania preparatów niebezpiecznych (¹³) należy uznać za niebezpieczne lub wszelkie substancje spełniające kryteria klasyfikacji dla którejkolwiek z poniższych klas lub kategorii zagrożeń określonych w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, etykietowania i pakowania substancji i mieszanin (¹⁴):

(i) klasy zagrożenia 2.1-2.4, 2.6 i 2.7, 2.8 typy A i B, klasy 2.9, 2.10, 2.12, klasa 2.13 kategorie 1 i 2, klasa 2.14 kategorie 1 i 2 oraz klasa 2.15 typy A-F;

(ii) klasy zagrożenia 3.1-3.6, klasa 3.7 - działanie szkodliwe na funkcje rozrodcze i płodność lub na rozwój potomstwa, klasa 3.8 - działanie inne niż narkotyczne, klasy 3.9 i 3.10;

(iii) klasa zagrożenia 4.1;

(iv) klasa zagrożenia 5.1.

m) „umowa finansowania” oznacza każdą pożyczkę, dzierżawę, najem lub umowę sprzedaży odroczonej lub ustalenia odnoszące się do każdego urządzenia, bez względu na to, czy warunki tej umowy lub ustaleń, albo każdej umowy dodatkowej, przewidują przeniesienie lub możliwość przeniesienia prawa własności do tych urządzeń.

Artykuł 4

Projekt produktu

Państwa Członkowskie zachęcają do projektowania i produkcji urządzeń elektrycznych i elektronicznych w sposób uwzględniający i umożliwiający ich demontaż oraz odzysk, w szczególności ponowne użycie i recykling WEEE, ich części składowych i materiałów. W tym kontekście Państwa Członkowskie podejmą właściwe środki zmierzające do tego, by producenci nie uniemożliwiali ponownego użycia WEEE, stosując specyficzne rozwiązania projektowe lub procesy produkcyjne, o ile takie rozwiązania projektowe lub procesy produkcyjne nie niosą korzyści nadrzędnych, na przykład, w odniesieniu do ochrony środowiska naturalnego i/lub wymogów bezpieczeństwa.

Artykuł 5

Zbiórka selektywna

1. Państwa Członkowskie przyjmują właściwe środki do celu ograniczenia ilości usuwanych WEEE, jako nieposortowanych odpadów komunalnych oraz osiągnięcia wysokiego poziomu zbiórki selektywnej WEEE.

2. W odniesieniu do odpadów pochodzących z prywatnych gospodarstw domowych Państwa Członkowskie zapewniają, że do dnia 13 sierpnia 2005 r.:

a) zostaną ustanowione systemy umożliwiające posiadaczom końcowym oraz dystrybutorom zwrócenie takich odpadów co najmniej nieodpłatnie. Państwa Członkowskie zapewniają dostępność wymaganych punktów zbiórki odpadów, w szczególności uwzględniając gęstość zaludnienia;

b) dostarczając nowy produkt, dystrybutorzy odpowiadają za zapewnienie, że odpady te można zwrócić do dystrybutora, co najmniej nieodpłatnie, opierając się na zasadzie bezpośredniej wzajemnej relacji, o ile urządzenia są właściwego rodzaju i pełnią te same funkcje, co urządzenia dostarczone. Państwa Członkowskie mogą odstąpić od wykonywania tego obowiązku, pod warunkiem że zapewniają posiadaczowi końcowemu, że zwrot WEEE nie będzie przez to bardziej skomplikowany, i zapewnią, że ten system dla posiadacza końcowego pozostanie wolny od opłat. Państwa Członkowskie stosujące ten przepis powiadomią o tym Komisję;

c) bez uszczerbku dla przepisów lit. a) i b) producenci mogą ustanowić i działać indywidualnie i/lub w zbiorowych systemach zwrotu towaru dla WEEE pochodzących z prywatnych gospodarstw domowych pod warunkiem ich zgodności z celami niniejszej dyrektywy;

d) uwzględniając krajowe i wspólnotowe normy bezpieczeństwa i zdrowia, na mocy lit. a) i b) można odmówić zwrotu WEEE zagrażających zdrowiu i bezpieczeństwu personelu z uwagi na ich zanieczyszczenie. Państwa Członkowskie wprowadzą przepisy szczególne dotyczące takich WEEE.

Państwa Członkowskie mogą ustanowić przepisy szczególne dotyczące WEEE w lit. a) i b), jeśli urządzenia nie zawierają podstawowych części składowych lub jeśli urządzenia zawierają odpady inne niż WEEE.

3. W przypadku WEEE innych niż WEEE pochodzące z prywatnych gospodarstw domowych oraz bez uszczerbku dla art. 9 Państwa Członkowskie zapewniają, że producenci lub strony trzecie działające w ich imieniu zapewnią zbiórkę takich odpadów.

4. Państwa Członkowskie zapewniają, że wszystkie WEEE zebrane na mocy powyższego ust. 1, 2 i 3 przewozi się do zakładów przetwarzania zatwierdzonych na mocy art. 6, o ile urządzeń nie używa się ponownie w całości. Państwa Członkowskie zapewniają, że przewidziane ponowne użycie nie prowadzi do obchodzenia przepisów niniejszej dyrektywy, w szczególności art. 6 i 7. Zbiórkę i przewóz selektywnie zebranych WEEE prowadzi się w sposób optymalizujący ponowne wykorzystanie i recykling tych części składowych lub urządzeń, które można ponownie użyć lub odzyskać w całości.

5. Bez uszczerbku dla ust. 1 Państwa Członkowskie zapewniają, że najpóźniej do dnia 31 grudnia 2006 r. osiągnięty zostanie średni wskaźnik zbiórki selektywnej WEEE pochodzących z prywatnych gospodarstw domowych rzędu przynajmniej czterech kilogramów na mieszkańca rocznie.

Stanowiąc w sprawie wniosku Komisji oraz uwzględniając doświadczenie techniczne i gospodarcze Państw Członkowskich, Parlament Europejski i Rada ustanowią nowy cel obligatoryjny do dnia 31 grudnia 2008 r. Może on przyjąć formę procentowego udziału ilości urządzeń elektrycznych i elektronicznych sprzedanych prywatnym gospodarstwom domowym w latach ubiegłych.

Artykuł 6

Przetwarzanie

1. Państwa Członkowskie zapewniają, że stosownie do prawodawstwa wspólnotowego producenci lub strony trzecie działające w ich imieniu ustanowią systemy przetwarzania WEEE przy użyciu możliwie najlepszych dostępnych technik przetwarzania, odzysku i recyklingu. Producenci mogą ustanowić te systemy indywidualnie i/lub zbiorowo. Aby zagwarantować zgodność z art. 4 dyrektywy 75/442/EWG, przetwarzanie obejmuje przynajmniej usunięcie wszelkich cieczy oraz przetwarzanie selektywne zgodne z załącznikiem II do niniejszej dyrektywy.

W załączniku II można wprowadzić zmiany w celu uwzględnienia innych technologii przetwarzania gwarantujących przynajmniej identyczny poziom ochrony zdrowia ludzkiego oraz środowiska naturalnego. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 14 ust. 3.

Do celów ochrony środowiska naturalnego Państwa Członkowskie mogą ustanowić minimalne normy jakości dla przetwarzania zebranych WEEE. Państwa Członkowskie opowiadające się za takimi normami jakości powiadamiają Komisję, która publikuje te normy.

2. Państwa Członkowskie gwarantują, że zgodnie z art. 9 i 10 dyrektywy 75/442/EWG właściwe władze wydadzą stosowne zezwolenie każdemu zakładowi lub przedsiębiorstwu zajmującemu się przetwarzaniem.

Odstępstwo od wymogu posiadania zezwolenia określonego w art. 11 ust. 1 lit. b) dyrektywy 75/442/EWG można stosować do czynności odzysku dotyczących WEEE, jeśli przed rejestracją właściwe władze przeprowadzają kontrolę mającą na celu zagwarantowanie zgodności z art. 4 dyrektywy 75/442/EWG.

Kontrola taka powinna objąć sprawdzenie:

a) rodzaju i ilości odpadów, które mają być poddane przetworzeniu;

b) ogólnych wymogów technicznych, które mają być spełnione;

c) środków ostrożności, które należy przedsięwziąć.

Kontrolę należy przeprowadzać co najmniej raz w roku, a Państwa Członkowskie powinny przekazać Komisji jej wyniki.

3. Państwa Członkowskie gwarantują, że każdy zakład lub przedsiębiorstwo zajmujące się przetwarzaniem składuje i przetwarza WEEE zgodnie z wymogami technicznymi wymienionymi w załączniku III.

4. Państwa Członkowskie gwarantują, że zezwolenie lub rejestracja określona w ust. 2 obejmuje wszystkie warunki niezbędne do zapewnienia zgodności z wymogami ust. 1 i 3 do celów osiągnięcia celów odzysku określonych w art. 7.

5. Czynności przetwarzania można również prowadzić poza terytorium właściwego Państwa Członkowskiego lub Wspólnoty, pod warunkiem że wysyłka WEEE odbywa się zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 259/93 z dnia 1 lutego 1993 r. w sprawie nadzoru i kontroli przesyłania odpadów w obrębie Wspólnoty Europejskiej, do Wspólnoty Europejskiej oraz poza jej obszar (¹⁵).

WEEE wywożone poza obszar Wspólnoty zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 259/93, rozporządzeniem Rady (WE) nr 1420/1999 (¹⁶) z dnia 29 kwietnia 1999 r. ustanawiającym wspólne zasady i procedury stosowane do wysyłki niektórych rodzajów odpadów do niektórych krajów nienależących do OECD oraz rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1547/1999 (¹⁷) z dnia 12 lipca 1999 r. określającym procedury kontrolne, na mocy rozporządzenia Rady (EWG) nr 259/93 mające zastosowanie do wysyłek niektórych rodzajów odpadów do niektórych krajów, do których nie ma zastosowania ostateczna decyzja OECD C(92)39, podlegają wyłącznie obowiązkowi wypełnienia zobowiązań i celów art. 7 ust. 1 i 2 niniejszej dyrektywy, jeśli eksporter może udowodnić, iż czynności odzysku, ponownego użycia i/lub recyklingu przeprowadzono na warunkach równorzędnych z wymogami niniejszej dyrektywy.

6. Państwa Członkowskie zachęcają zakłady lub przedsiębiorstwa przeprowadzające czynności przetwarzania do wprowadzenia systemów zarządzania środowiskiem naturalnym zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 761/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 marca 2001 r. dopuszczającym dobrowolny udział organizacji w systemie zarządzania środowiskowego i audytu we Wspólnocie (EMAS) (¹⁸).

Artykuł 7

Odzysk

1. Państwa Członkowskie zapewniają, że zgodnie z prawodawstwem wspólnotowym producenci lub strony trzecie działające w ich imieniu ustanowią systemy indywidualnie lub zbiorowo w celu zapewniania odzysku WEEE zebranych selektywnie zgodnie z art. 5. Państwa Członkowskie nadają pierwszeństwo ponownemu użyciu całych urządzeń. Do daty określonej w ust. 4 urządzeń takich nie uwzględnia się do ustalenia celów wymienionych w ust. 2.

2. W odniesieniu do WEEE przesłanych do przetwarzania zgodnie z art. 6 Państwa Członkowskie zapewniają, że do dnia 31 grudnia 2006 r. producenci spełnią następujące cele:

a) dla WEEE ujętych w kategorii 1 i 10 załącznika IA:

- wskaźnik odzysku zwiększa się minimalnie do 80 % średniej wagi urządzenia, oraz

- ponowne użycie i recykling części składowych, materiału i substancji zwiększa się minimalnie do 75 % średniej wagi urządzenia;

b) dla WEEE ujętych w kategorii 3 i 4 załącznika IA:

- wskaźnik odzysku zwiększa się minimalnie do 75 % średniej wagi urządzenia, oraz

- ponowne użycie i recykling części składowych, materiału i substancji zwiększa się minimalnie do 65 % średniej wagi urządzenia;

c) dla WEEE ujętych w kategorii 2, 5, 6, 7 i 9 załącznika IA:

- wskaźnik odzysku zwiększa się minimalnie do 70 % średniej wagi urządzenia, oraz

- ponowne użycie i recykling części składowych, materiału i substancji zwiększa się minimalnie do 50 % średniej wagi urządzenia;

d) dla gazowych lamp wyładowczych wskaźnik ponownego użycia i recyklingu części składowych, materiału i substancji powinien osiągnąć minimalnie 80 % wagi lamp.

3. Państwa Członkowskie zapewniają, że do celów obliczania tych celów producenci lub strony trzecie działające w ich imieniu rejestrują dane dotyczące masy WEEE, ich części składowych, materiałów lub substancji w momencie ich wprowadzenia (wejścia) i wyprowadzenia (wyjścia) z zakładu przetwarzania i/lub wprowadzenie (wejścia) i wyprowadzenia (wyjścia) z zakładu odzyskiwania lub recyklingu.

Ustanawia się szczegółowe zasady monitorowania zapewniania przez państwa członkowskie zgodności z celami wymienionymi w ust. 2, w tym zgodności specyfikacji materiałów. Środki te, mające na celu zmianę mniej istotnych elementów niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 14 ust. 3.

4. Stanowiąc na wniosek Komisji, Parlament Europejski i Rada ustanowią nowe cele dla odzysku i ponownego użycia/recyklingu, włączając, jeśli właściwe, ponowne użycie całych urządzeń oraz produktów ujętych w kategorii 8 załącznika IA, do dnia 31 grudnia 2008 r. Powyższe należy wykonać z uwzględnieniem korzyści dla środowiska naturalnego wynikających z użytkowania urządzeń elektrycznych i elektronicznych, takich jak lepsza wydajność zasobów wynikająca z nowych osiągnięć w dziedzinie materiałów i technologii. Uwzględnić należy również postęp techniczny w dziedzinie ponownego użycia, odzysku i recyklingu, produktów i materiałów, a także doświadczenie zdobyte przez Państwa Członkowskie i przemysł.

5. Państwa Członkowskie zachęcają do opracowywania nowych technologii odzysku, recyklingu i przetwarzania.

Artykuł 8

Finansowanie w odniesieniu do WEEE pochodzących z prywatnych gospodarstw domowych

1. Państwa Członkowskie zapewniają, że do dnia 13 sierpnia 2005 r. producenci zapewnią przynajmniej finansowanie zbierania, przetwarzania, odzysku oraz przyjaznego dla środowiska usuwania WEEE pochodzących z prywatnych gospodarstw domowych, składowanych w punktach zbiórki ustanowionych na mocy art. 5 ust. 2.

2. W przypadku produktów wprowadzonych do obrotu po dniu 13 sierpnia 2005 r. każdy producent odpowiada za czynności finansowania podane w ust. 1, dotyczące odpadów pochodzących z jego produktów. Producent może podjąć decyzję o wypełnieniu tego obowiązku indywidualnie lub przyłączając się do programu zbiorowego.

Państwa Członkowskie zapewniają, że wprowadzając produkt do obrotu, każdy producent dostarczy gwarancję wskazującą, że zarządzanie WEEE zostanie sfinansowane oraz że producenci oznaczą swoje produkty w sposób niebudzący wątpliwości zgodnie z art. 11 ust. 2. Gwarancja ta zapewni finansowanie czynności określonych w ust. 1, odnoszących się do tego produktu. Gwarancja może mieć formę uczestnictwa producenta we właściwych programach finansowania zarządzania WEEE, ubezpieczenia recyklingu lub zablokowania konta bankowego.

Z chwilą sprzedaży nowych produktów nabywcom nie przedstawia się poszczególnych kosztów zbiórki, przetwarzania oraz przyjaznego dla środowiska naturalnego usuwania WEEE.

3. Odpowiedzialność za finansowanie kosztów zarządzania WEEE pochodzących z produktów wprowadzonych do obrotu przed datą określoną w ust. 1 (stary złom) zapewnia się w ramach jednego lub większej liczby systemów, do których proporcjonalny wkład wnoszą wszyscy producenci obecni na rynku z chwilą wystąpienia właściwych kosztów, tzn. proporcjonalnie do ich udziału w rynku właściwego dla danego typu urządzeń.

Państwa Członkowskie zapewniają, że w ośmioletnim okresie przejściowym od wejścia w życie niniejszej dyrektywy (dziesięcioletnim w przypadku kategorii 1 załącznika IA), z chwilą sprzedaży nowych produktów, producentom zezwala się na przedstawianie nabywcom kosztów zbiórki, przetwarzania oraz przyjaznego dla środowiska naturalnego usuwania WEEE. Wspomniane koszty nie mogą przekraczać faktycznie poniesionych kosztów.

4. Państwa Członkowskie zapewniają, że producenci dostarczający urządzenia elektryczne lub elektroniczne za pomocą metod komunikacji na odległość także spełnią wymogi podane w tym artykule w odniesieniu do urządzeń dostarczanych w Państwie Członkowskim, w którym mieści się siedziba nabywcy tych urządzeń.

Artykuł 9

Finansowanie w odniesieniu do WEEE pochodzących od innych użytkowników niż prywatne gospodarstwa domowe

1. Państwa Członkowskie zapewniają, że do 13 sierpnia 2005 r. finansowanie kosztów zbiórki, przetwarzania, odzysku i przyjaznego dla środowiska usuwania WEEE pochodzących od użytkowników innych niż prywatne gospodarstwa domowe z produktów wprowadzonych do obrotu po 13 sierpnia 2005 r. zapewnią producenci.

Państwa Członkowskie zapewniają, że do 13 sierpnia 2005 r., w odniesieniu do WEEE pochodzących z produktów wprowadzonych do obrotu przez 13 sierpnia 2005 r. (odpady historyczne), finansowanie kosztów zarządzania przedstawia się w sposób określony w akapicie trzecim i czwartym.

W odniesieniu do odpadów historycznych zastępowanych przez nowe odpowiadające im produkty lub przez nowe produkty spełniające te same funkcje finansowanie kosztów zapewnione jest przez producentów tych produktów przy ich dostawie. Alternatywnie, Państwa Członkowskie mogą ustalić, iż użytkownicy inni niż prywatne gospodarstwa domowe również odpowiadają za finansowanie tych WEEE, w całości lub w części.

W odniesieniu do pozostałych odpadów historycznych finansowanie kosztów zapewniają użytkownicy inni niż prywatne gospodarstwa domowe.

2. Bez uszczerbku dla niniejszej dyrektywy, producenci i użytkownicy inni niż prywatne gospodarstwa domowe mogą zawierać umowy określające inne metody finansowania.

Artykuł 10

Informacje dla użytkowników

1. Państwa Członkowskie zapewniają, że użytkownicy urządzeń elektrycznych i elektronicznych w prywatnych gospodarstwach domowych otrzymają niezbędne informacje dotyczące:

a) wymogu nieusuwania WEEE jako nieposortowanych odpadów komunalnych oraz selektywnej zbiórki takich WEEE;

b) udostępnionych im systemów zwrotu i zbiórki;

c) ich roli w przyczynianiu się do ponownego użycia, recyklingu i innych form odzysku WEEE;

d) potencjalnych skutków dla środowiska naturalnego i zdrowia ludzkiego, wynikających z obecności substancji niebezpiecznych w urządzeniach elektrycznych i elektronicznych;

e) znaczenia symbolu podanego w załączniku IV.

2. Państwa Członkowskie przyjmą właściwe środki w taki sposób, aby konsumenci mogli uczestniczyć w zbiórce WEEE oraz aby zachęcić ich do ułatwiania procesu ponownego użycia, przetwarzania i odzysku.

3. Do celu zminimalizowania ilości usuwanych WEEE jako nieposortowanych odpadów komunalnych oraz ułatwienia ich selektywnej zbiórki Państwa Członkowskie zapewniają, że producenci właściwie oznaczą urządzenia elektryczne i elektroniczne wprowadzone do obrotu po dniu 13 sierpnia 2005 r. symbolem podanym w załączniku IV. W przypadkach wyjątkowych oraz tam, gdzie jest to niezbędne z uwagi na wielkość lub funkcję produktu, nadruk symbolu należy umieścić na opakowaniu zbiorczym, na instrukcji użycia oraz na gwarancji urządzenia elektrycznego i elektronicznego.

4. Państwa Członkowskie mogą wymagać, aby producenci i/lub dystrybutorzy umieszczali niektóre lub wszystkie informacje określone w ust. 1-3 np. na instrukcjach użycia lub w punkcie sprzedaży.

Artykuł 11

Informacje dla zakładów przetwarzania

1. W celu ułatwienia ponownego użycia i właściwego oraz przyjaznego dla środowiska naturalnego przetwarzania WEEE, w tym konserwacji, aktualizacji, odnowienia i recyklingu, Państwa Członkowskie podejmują wszelkie środki niezbędne do zagwarantowania, że dla każdego rodzaju nowego EEE wprowadzonego do obrotu w terminie jednego roku po wprowadzeniu do obrotu urządzenia producenci przekażą informacje dotyczące jego ponownego użycia i przetworzenia. Na tyle, na ile wymagają tego ośrodki zajmujące się ponownym użyciem, przetworzeniem i recyklingiem oraz do celów wypełnienia przepisów niniejszej dyrektywy, informacje te powinny dotyczyć poszczególnych części składowych oraz materiałów EEE, a także miejsca znajdowania się w EEE substancji i mieszanin niebezpiecznych. Producenci EEE przekazują takie informacje upoważnionym ośrodkom ponownego użycia, przetwarzania i recyklingu w formie podręcznika lub w postaci zapisu elektronicznego (CD-ROM, usługa on-line).

2. Państwa Członkowskie zapewniają łatwe ustalenie każdego producenta urządzeń elektrycznych lub elektronicznych, wprowadzonych do obrotu po dniu 13 sierpnia 2005 r., na podstawie znaku umieszczonego na urządzeniu. Co więcej, do celów ustalenia daty wprowadzenia urządzenia do obrotu w sposób niebudzący wątpliwości znak widniejący na urządzeniu powinien wskazywać, że urządzenie zostało wprowadzone do obrotu po dniu 13 sierpnia 2005 r. Komisja wspiera przygotowanie norm europejskich niezbędnych do tego celu.

Artykuł 12

Informacje oraz sprawozdawczość

1. Państwa Członkowskie opracowują rejestr producentów oraz gromadzą informacje, w tym uzasadnione oszacowania, w sprawie zasad obliczania rocznych ilości i kategorii urządzeń elektrycznych i elektronicznych wprowadzonych do obrotu, zebranych na wszystkie sposoby, ponownie użytych, poddanych recyklingowi i odzyskanych na terytoriach Państw Członkowskich oraz w sprawie wywozu zebranych odpadów, według ich wagi lub, jeśli nie jest to możliwe, według ilości.

Państwa Członkowskie zapewniają, że producenci dostarczający urządzenia elektryczne i elektroniczne za pomocą metod komunikacji na odległość przekażą informacje w sprawie zgodności z wymogami art. 8 ust. 4 oraz w sprawie ilości i kategorii urządzeń elektrycznych i elektronicznych wprowadzonych do obrotu Państwa Członkowskiego, w którym mieści się siedziba nabywcy tych urządzeń.

Państwa Członkowskie zapewniają, że w terminie 18 miesięcy od daty zakończenia uwzględnionego okresu Komisja otrzyma niezbędne informacje, obejmujące okresy dwuletnie. Pierwszy zestaw informacji będzie obejmował lata 2005 i 2006. Informacje należy przekazać w formacie ustalonym w terminie jednego roku po wejściu w życie niniejszej dyrektywy, stosownie do procedury określonej w art. 14 ust. 2 do celów ustanowienia baz danych dotyczących WEEE oraz ich przetwarzania.

Do celów spełnienia wymogów tego ustępu Państwa Członkowskie zapewnią właściwą wymianę informacji, w szczególności dotyczących czynności przetwarzania określonych w art. 6 ust. 5.

2. Bez uszczerbku dla wymogów ust. 1 Państwa Członkowskie co trzy lata przesyłają Komisji sprawozdanie w sprawie wykonywania niniejszej dyrektywy. Sprawozdanie przygotowuje się na podstawie kwestionariusza bądź planu sporządzonego przez Komisję stosownie do procedury ustanowionej w art. 6 dyrektywy Rady 91/692/EWG z dnia 23 grudnia 1991 r. normalizującej i racjonalizującej sprawozdania dotyczące wykonywania niektórych dyrektyw odnoszących się do środowiska (¹⁹). Kwestionariusz lub plan przesyła się Państwom Członkowskim na sześć miesięcy przed rozpoczęciem okresu, do którego odnosi się sprawozdanie. Sprawozdanie dla Komisji sporządza się w terminie dziewięciu miesięcy od końca trzyletniego okresu, do którego się odnosi.

Pierwsze sprawozdanie trzyletnie będzie obejmować okres od 2004 do 2006 r.

Komisja publikuje sprawozdanie dotyczące wykonania niniejszej dyrektywy w terminie dziewięciu miesięcy od otrzymania sprawozdań od Państw Członkowskich.

Artykuł 13

Dostosowanie do postępu naukowo-technicznego

Przyjmuje się wszelkie niezbędne zmiany w celu dostosowania do postępu naukowo-technicznego art. 7 ust. 3, załącznika IB (w szczególności w celu ewentualnego dodania opraw oświetleniowych wykorzystywanych w gospodarstwach domowych, żarówek żarnikowych oraz produktów fotowoltaicznych, np. płytek ogniw słonecz-nych), załącznika II (w szczególności uwzględniając nowe osiągnięcia techniczne w dziedzinie przetwarzania WEEE) oraz załącznika III i IV. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 14 ust. 3.

Przed wprowadzeniem zmian w załącznikach Komisja zasięga między innymi opinii producentów urządzeń elektrycznych i elektronicznych, podmiotów gospodarczych zajmujących się recyklingiem i przetwarzaniem oraz organizacji zajmujących się ochroną środowiska naturalnego, a także związków pracowniczych i konsumenckich.

Artykuł 14

Komitet

1. Komisja jest wspomagana przez Komitet ustanowiony zgodnie z przepisami art. 18 dyrektywy 75/442/EWG.

2. W przypadku odwołań do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem jej art. 8.

Okres określony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

3. W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust. 1-4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów jej art. 8.

Artykuł 15

Kary

Państwa Członkowskie ustalają kary, które stosuje się w przypadku naruszenia krajowych przepisów przyjętych zgodnie z niniejszą dyrektywą. W związku z tym przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Artykuł 16

Kontrola i nadzór

Państwa Członkowskie zapewniają, że kontrole i nadzór umożliwiają sprawdzenie właściwego wykonywania niniejszej dyrektywy.

Artykuł 17

Transpozycja

1. Państwa Członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne, niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy do dnia 13 sierpnia 2004 r., i niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję.

Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia ustanawiają Państwa Członkowskie.

2. Państwa Członkowskie przekazują Komisji teksty przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

3. Pod warunkiem osiągnięcia celów wymienionych w niniejszej dyrektywie Państwa Członkowskie mogą transponować przepisy określone w art. 6 ust. 6, art. 10 ust. 1 oraz art. 11 na mocy umów zawieranych między właściwymi władzami a zainteresowanymi sektorami gospodarczymi. Umowy takie muszą spełniać następujące wymogi:

a) umowy podlegają wykonaniu;

b) w umowach określa się cele, wraz z podaniem ostatecznych terminów ich realizacji;

c) umowy publikuje się w krajowych dziennikach urzędowych lub w dokumentach krajowych, które są w równym stopniu dostępne dla opinii publicznej i przekazane Komisji;

d) wyniki osiągane w ramach tych umów są regularnie nadzorowane, a odpowiednie sprawozdania przesyłane do właściwych władz i do Komisji oraz podane do publicznej wiadomości na warunkach podanych w umowie;

e) właściwe władze gwarantują, że zbadano postęp osiągnięty w ramach umowy;

f) w przypadku niedopełnienia umowy Państwa Członkowskie muszą zastosować odpowiednie przepisy niniejszej dyrektywy, na drodze środków ustawowych, wykonawczych lub administracyjnych.

4. a) Grecja i Irlandia, które z uwagi na:

- ogólny niedostatek infrastruktury recyklingu,

- uwarunkowania geograficzne, takie jak duża liczba wysp oraz występowanie obszarów wiejskich i górskich,

- niską gęstość zaludnienia, oraz

- niski poziomu użycia EEE,

nie są w stanie osiągnąć celu zbiórki wymienionego w art. 5 ust. 5 akapit pierwszy lub celów odzysku wymienionych w art. 7 ust. 2 oraz które, na mocy art. 5 ust. 2 akapit trzeci dyrektywy Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (²⁰) mogą składać wniosek o przedłużenie nieprzekraczalnego terminu podanego w tym artykule, mogą przedłużyć terminy określone w art. 5 ust. 5 i art. 7 ust. 2 niniejszej dyrektywy do 24 miesięcy.

Te Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o swojej decyzji najpóźniej z chwilą transpozycji niniejszej dyrektywy.

b) Komisja informuje o tych decyzjach pozostałe Państwa Członkowskie i Parlament Europejski.

5. W terminie pięciu lat od wejścia w życie niniejszej dyrektywy Komisja składa sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na podstawie doświadczenia zdobytego w zakresie stosowania niniejszej dyrektywy, w szczególności w odniesieniu do zbiórki selektywnej, przetwarzania, odzysku i systemów finansowania. Co więcej, sprawozdanie opiera się na osiągnięciach technologicznych, zdobytym doświadczeniu, wymaganiach w dziedzinie środowiska naturalnego oraz funkcjonowaniu rynku wewnętrznego. Tam, gdzie jest to właściwe, sprawozdaniu towarzyszą wnioski o rewizję właściwych przepisów niniejszej dyrektywy.

Artykuł 18

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie w dniu jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 19

Skierowanie

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 stycznia 2003 r.