ZAŁĄCZNIK

WYTYCZNE TECHNICZNE DOTYCZĄCE PROGRAMU BADAWCZEGO FUNDUSZU BADAWCZEGO WĘGLA I STALI

1. PROGRAM

1.1. Cele

Jako kontynuacja programów badań i rozwoju technicznego w dziedzinie węgla i stali Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali (programy BRT EWWiS) i w ramach trwałego rozwoju, ustanowiony zostaje program badawczy Funduszu Badawczego Węgla i Stali (zwany dalej programem). Celem programu jest wspieranie konkurencyjności wspólnotowych sektorów związanych z przemysłem węgla i stali. Program jest zgodny z naukowymi, technologicznymi i politycznymi celami Unii Europejskiej i uzupełnia działania prowadzone w Państwach Członkowskich i w ramach istniejących programów badawczych Wspólnoty, takich jak program ramowy Wspólnoty Europejskiej dotyczący badań, rozwoju technologicznego i działań pokazowych (zwany dalej ramowym programem badawczym). Koordynacja, komplementarność i synergia między tymi programami jest wspierana, jak również wymiana informacji między projektami finansowanymi na podstawie tego programu oraz projektami finansowanymi na podstawie ramowego programu badawczego.

1.2. Główne zasady

Program zapewnia pomoc finansową dopuszczalnym projektom, środkom towarzyszącym i innym działaniom określonym w ppkt. 1.5, poprzez wspieranie współpracy między przedsiębiorstwami, ośrodkami badawczymi i uniwersytetami. Program obejmuje procesy produkcyjne, utylizację, ochronę zasobów, poprawę stanu środowiska oraz bezpieczeństwo w pracy w sektorach związanych z przemysłem węgla i stali.

Pojęcia „węgiel” i „stal” zdefiniowane są w dodatku A.

1.3. Zakres

Niniejsze wytyczne opisują strukturę, zarządzanie i wykonanie programu, jego naukową i techniczną zawartość oraz priorytety jako uzupełnienie innych istniejących programów badawczych i reguł uczestnictwa.

Niniejsze wytyczne zawierają zaproszenie do składania wniosków dotyczących programu opisanych w ppkt. 3.1 oraz priorytety naukowe/techniczne i społeczno-gospodarcze opisane w dodatkach B i C, które mogą być zmienione przez Komisję zgodnie z procedurą określoną w ppkt. 2.1.

1.4. Uczestnictwo

1.4.1. Państwa Członkowskie

Przedsiębiorstwa, instytuty badawcze lub osoby fizyczne mające siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Państwa Członkowskiego mogą uczestniczyć w programie i składać wnioski o pomoc finansową pod warunkiem, że ich zamiarem jest prowadzenie działalności BRT lub mogą one znacząco przyczynić się do takiej działalności.

1.4.2. Państwa ubiegające się o członkostwo

Przedsiębiorstwa, instytuty badawcze lub osoby fizyczne w państwach ubiegających się o członkostwo są uprawnione do uczestnictwa bez otrzymywania jakiegokolwiek wsparcia finansowego na podstawie programu, chyba odpowiednie Układy Europejskie i ich dodatkowe protokoły nie stanowią inaczej, oraz do uczestnictwa w decyzjach różnych Rad Stowarzyszenia.

1.4.3. Państwa trzecie

Przedsiębiorstwa, instytuty badawcze lub osoby fizyczne z państw trzecich są uprawnione do uczestnictwa na podstawie poszczególnych projektów bez otrzymania jakiegokolwiek wsparcia finansowego na podstawie programu pod warunkiem że takie uczestnictwo jest w interesie Wspólnoty.

1.5. Dopuszczalne projekty, środki towarzyszące i inne działania

Wszystkie projekty badawcze, pilotażowe i pokazowe, środki towarzyszące oraz działania wspierające i przygotowawcze mogą być finansowane na podstawie programu.

Zamierzeniem programu badawczego jest objęcie pracy badawczej lub doświadczalnej w celu zdobycia dodatkowej wiedzy mającej ułatwić osiągnięcie szczególnych celów praktycznych takich jak tworzenie lub rozwój produktów, procesów produkcyjnych lub usług.

Projekt pilotażowy charakteryzuje się budową, eksploatacją i rozwojem instalacji lub znacznej części instalacji na właściwą skalę oraz użyciem odpowiednio dużych części składowych w celu badania możliwości zastosowania teoretycznych lub laboratoryjnych wyników w praktyce i/lub zwiększenia wiarygodności danych technicznych lub gospodarczych niezbędnych do przejścia do fazy pokazowej, a w niektórych przypadkach do fazy przemysłowej i/lub handlowej.

Projekt pokazowy charakteryzuje się budową i/lub eksploatacją instalacji na skalę przemysłową lub znacznej części instalacji na skalę przemysłową w celu zgromadzenia wszystkich danych technicznych i gospodarczych, aby kontynuować przemysłowe i/lub handlowe wykorzystanie technologii przy minimalnym ryzyku.

Środki towarzyszące odnoszą się do wspierania korzystania ze zdobytej wiedzy, grupowania projektów, upowszechniania wyników i wsparcia dotyczącego szkoleń i przemieszczania się naukowców w związku z projektami finansowanymi na podstawie programu.

Działaniami wspierającymi i przygotowawczymi są działania właściwe dla należytego i skutecznego zarządzania programem, takie jak okresowe monitorowanie i dokonywanie oceny, określone w pkt. 4, badania lub łączenie ze sobą pokrewnych projektów finansowanych na podstawie programu.

2. ZARZĄDZANIE PROGRAMEM

Programem zarządza Komisja.. W celu wspomagania Komisji ustanawia się następujące komitety i grupy:

a) Komitet ds. Węgla i Stali opisany w ppkt. 2.1;

b) Grupy Doradcze ds. Węgla i Stali opisane w ppkt. 2.2;

c) Grupy Techniczne ds. Węgla i Stali opisane w ppkt. 2.3.

2.1. Komitet ds. Węgla i Stali

2.1.1. Komisja jest wspomagana przez Komitet ds. Węgla i Stali (zwany dalej „Komitetem”). Art. 4 i 7 decyzji Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającej warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(¹) stosują się analogicznie. Okres ustanowiony w art. 4 ust. 3 tej decyzji wynosi trzy miesiące.

2.1.2. Komitet może badać każdą inną kwestię przedstawioną przez swojego przewodniczącego z własnej inicjatywy lub na wniosek przedstawiciela Państwa Członkowskiego

2.1.3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

2.1.4. Następujące kwestie podlegają przyjęciu zgodnie z procedurą określoną w pkt. 2.1.1:

a) kryterium rozdziału środków finansowych dla poszczególnych projektów, zgodnie z ppkt. 3.3(3);

b) opracowywanie zakresu uprawnień w odniesieniu do monitorowania i dokonywania oceny programu określonej w pkt. 4;

c) wszelkie zmiany dodatków B i C w odniesieniu do niniejszych wytycznych;

d) wszystkie inne sprawy odnoszące się do programu.

2.1.5. Komisja przekazuje Komitetowi informacje dotyczące programu jako całości oraz o postępie i rzeczywistym lub przewidywanym wpływie wszystkich finansowanych działań BRT.

2.2. Grupy Doradcze ds. Węgla i Stali

Grupy Doradcze ds. Węgla i Stali (zwane dalej „Grupami Doradczymi”) są niezależnymi grupami doradztwa technicznego ustanowionymi w celu wspomagania Komisji. W odniesieniu do aspektów BRT związanych odpowiednio z węglem i stalą, każda Grupa Doradcza doradza w sprawie:

a) ogólnego rozwoju programu, priorytetów wymienionych w dodatkach B i C włącznie ze wszelkimi zmianami, pakietu informacyjnego jak określono w ppkt. 3.1 oraz dalszych wytycznych;

b) spójności i możliwego powielania innych programów BRT na poziomie wspólnotowym i krajowym;

c) określania zasad przewodnich dla monitorowania projektów BRT;

d) pracy podjętej w odniesieniu do szczególnych projektów;

e) określenia krótkoterminowych priorytetów k programu, zgodnie z dodatkami B i C;

f) sporządzenia instrukcji oceniania i wyboru działań BRT, jak określono w ppkt. 3.3;

g) oceny wniosków dotyczących działań BRT i pierwszeństwa które ma być przyznane tym wnioskom, uwzględniając dostępne środki finansowe;

h) liczby, kompetencji i składu Grup Technicznych określonych w ppkt. 2.3;

i) innych środków w przypadku, gdy zwróci się o to Komisja.

Każda Grupa Doradcza złożona jest z członków, jak określono w ppkt 2.2.1 i 2.2.2, wyznaczonych przez Komisję i wykonujących obowiązki we własnym imieniu przez okres pięciu lat. Mandaty mogą być cofnięte. Komisja rozważa wnioski dotyczące mandatów otrzymane następującymi sposobami: na wniosek Państwa Członkowskiego; na wniosek podmiotów określonych w ppkt. 2.2.1 i 2.2.2; w odpowiedzi na zaproszenie do składania wniosków o umieszczenie na liście rezerwowej.

W każdej grupie doradczej powinien być co najmniej jeden członek z każdego zainteresowanego Państwa Członkowskiego i w każdej Grupie Doradczej należy zapewnić zrównoważony zakres wiedzy fachowej oraz możliwie jak najszerszą reprezentację geograficzną. Członkowie muszą być aktywni w danej dziedzinie i mieć świadomość priorytetów przemysłowych.

Posiedzeniom Grup Doradczych przewodniczy Komisja, która udostępnia również sekretariat. W razie potrzeby przewodniczący może wezwać członków do głosowania; każdy z członków ma prawo do jednego głosu. Tam gdzie jest to stosowne, przewodniczący może zaprosić ekspertów zewnętrznych do udziału w posiedzeniach,.

W razie potrzeby (np. aby udzielić porady w sprawach mających znaczenie dla obu sektorów) obie Grupy Doradcze zwołują wspólne posiedzenia.

2.2.1. Grupa Doradcza ds. Węgla

Skład Grupy Doradczej ds. Węgla jest następujący:

Członkowie muszą posiadać szeroką wiedzę ogólną oraz szczególną wiedzę fachową, w co najmniej jednej z następujących dziedzin: górnictwo węglowe i utylizacja, zagadnienia społeczne i ochrony środowiska, włącznie z aspektami bezpieczeństwa.

2.2.2. Grupa Doradcza ds. Stali

Skład Grupy Doradczej ds. Stali jest następujący:

Członkowie muszą posiadać szeroką wiedzę ogólną oraz szczególną wiedzę fachową w co najmniej jednej z następujących dziedzin: surowce; produkcja surówki; stalownictwo; odlewanie ciągłe; walcowanie na zimno i/lub na gorąco; obróbka wykańczająca stali i/lub obróbka powierzchni; określanie gatunków stali i/lub produktów; zastosowanie stali i jej właściwości; zagadnienia społeczne i ochrony środowiska włącznie z aspektami bezpieczeństwa.

2.3. Grupy Techniczne ds. Węgla i Stali

Zadanie Grupy Technicznej ds. Węgla i Stali polega na wspomaganiu Komisji w monitorowaniu projektów badawczych i pilotażowych/pokazowych. Członkowie wyznaczani są przez Komisję i pochodzą z sektorów związanych z przemysłem węgla i stali, organizacji badawczych lub branży użytkowników, w których powinni być odpowiedzialni za strategię badań, zarządzanie lub produkcję.

3. WYKONANIE PROGRAMU

3.1. Zaproszenie do składania wniosków

Niniejsza decyzja realizuje otwarte i ciągłe zaproszenie do składania wniosków, a dzień 15 września każdego roku, rozpoczynając od 2002 r., jest datą końcową składania wniosków dotyczących oceny,

Komisja ustanawia i podaje do wiadomości publicznej, w tym poprzez wspólnotowy serwis informacyjny badań i rozwoju (CORDIS) lub odpowiednią stronę internetową pakiet informacyjny dostarczający wnioskodawcom i zainteresowanym stronom praktycznych informacji dotyczących programu, regułach uczestnictwa, metodach zarządzania wnioskami i projektami, drukach wniosków, regułach składania wniosków, umowach wzorcowych, dopuszczalnych kosztach, dopuszczalnej maksymalnej granicy wsparcia finansowego oraz sposobach płatności.

Wnioski muszą być złożone Komisji zgodnie z regułami ustanowionymi w pakiecie informacyjnym, którego drukowany egzemplarz można uzyskać od Komisji na wniosek.

3.2. Treść wniosków

Wnioski muszą odnosić się do naukowych / technicznych i społeczno-gospodarczych priorytetów ustanowionych w dodatkach B i C.

Każdy wniosek musi obejmować szczegółowy opis proponowanego projektu i zawierać pełną informację o celach, partnerstwach (włącznie z precyzyjnym określeniem zadań każdego z partnerów), strukturze zarządzania, przewidywanych wynikach i spodziewanych zastosowaniach oraz ocenę przewidywanych korzyści przemysłowych, gospodarczych, społecznych i korzyściach związanych ze środowiskiem naturalnym.

Proponowany koszt całkowity i jego podział muszą być realistyczne i efektywne, a od projektu należy oczekiwać korzystnego stosunku kosztów do korzyści.

3.3. Ocena i wybór wniosków oraz monitorowanie projektów.

Komisja zapewnia poufną, rzetelną i uczciwą ocenę wniosków. Komisja ustali i opublikuje instrukcje oceny i wyboru działań BRT, jak określono w ppkt. 2.2 lit. f).

Ocena i wybór wniosków są przeprowadzane w ramach odpowiedzialność Komisji następująco:

1. Po otrzymaniu i zarejestrowaniu wniosków oraz sprawdzeniu ich dopuszczalności Komisja ocenia je z pomocą odpowiedniej Grupy Doradczej, określonej w ppkt. 2.2 lit. g) i, w razie potrzeby, niezależnych ekspertów;

2. Komisja sporządza wykaz przyjętych wniosków uszeregowanych pod względem znaczenia;

3. Komisja, wspomagana przez Komitet, decyduje o wyborze projektów i kryteriach rozdziału środków finansowych, zgodnie z procedurą określoną w ppkt. 2.1.1.

Komisja, wspomagana przez grupy techniczne określone w ppkt. 2.3, monitoruje projekty badawcze i działalność badawczą.

3.4. Umowy

Projekty oparte na wybranych wnioskach oraz środki i działania określone w ppkt. 1.5 stają stanowią przedmiot umowy. Umowy opierają się na odpowiednich umowach wzorcowych sporządzonych przez Komisję, uwzględniając odpowiednio charakter danej działalności.

Umowy określają wsparcie finansowe przydzielone na podstawie programu w oparciu o dopuszczalne koszty, jak również reguły dotyczące sprawozdawczości w zakresie kosztów, zamknięcia rozliczeń oraz audytu.

3.5. Wsparcie finansowe

Program opiera się na umowach BRT przewidujących podział kosztów. Całkowite wsparcie finansowe, włącznie z jakimkolwiek innym dodatkowym finansowaniem, odpowiada stosowanym regułom dotyczącym pomocy państwa.

Bez uszczerbku dla poprzedniego akapitu, całkowita maksymalna wielkość wsparcia finansowego wyrażonego jako procent dopuszczalnych kosztów określonych w ppkt. 3.6, wynosi:

3.6. Koszty dopuszczalne

Koszty dopuszczalne obejmują wyłącznie koszty rzeczywiste poniesione na pracę wykonaną na podstawie umowy. Wykonawcy, wykonawcy stowarzyszeni i podwykonawcy nie mogą żądać stawek planowanych w budżecie lub handlowych. Dopuszczalne koszty dzielone są na następujące cztery kategorie:

3.6.1. Koszty sprzętu

Koszty nabycia lub wynajmu sprzętu bezpośrednio związane z realizacją projektu są naliczane jako koszty bezpośrednie. Koszty dopuszczalne leasingu sprzętu nie mogą przekroczyć dopuszczalnych kosztów jego nabycia.

3.6.2. Koszty związane z pracownikami

Koszty godzin rzeczywistej pracy poświęconej wyłącznie projektowi, wykonywanej przez pracowników naukowych, podyplomowych lub technicznych, oraz koszty związane z pracownikami fizycznymi bezpośrednio zatrudnionymi przez wykonawcę są naliczane. Wszelkie dodatkowe koszty związane z pracownikami (np. stypendia) wymagają uprzedniego pisemnego zatwierdzenia przez Komisję. Wszystkie naliczone godziny pracy muszą być zarejestrowane i poświadczone.

3.6.3. Koszty operacyjne

Koszty operacyjne bezpośrednio związane z realizacją projektu stanowią wyłącznie koszty:

a) surowców;

b) drobnych artykułów codziennego użytku;

c) wykorzystania przedmiotów podlegających zużyciu;

d) energii;

e) konserwacji lub naprawy sprzętu;

f) transportu sprzętu lub produktów;

g) modyfikacji lub przeróbki istniejącego sprzętu;

h) usług informatycznych;

i) wynajmu sprzętu;

j) różnych analiz;

k) szczególnych badań i testów;

l) pomocy od osób trzecich;

m) podróży i utrzymania.

3.6.4. Koszty pośrednie

Wszystkie inne wydatki (koszty ogólne), które mogą powstać w związku z projektem i które nie są wyraźnie określone w powyższych kategoriach, pokrywane są ryczałtem równym 30% dopuszczalnych kosztów związanych z pracownikami jak określono w ppkt. 3.6.2.

3.7. Sprawozdania techniczne

W odniesieniu do projektów badawczych, pilotażowych i pokazowych, jak opisano w ppkt. 1.5, wykonawca(-y) musi(-szą) co sześć miesięcy sporządzać sprawozdanie. Takie sprawozdania są wykorzystywane do opisania dokonanego postępu technicznego. Po zakończeniu prac przekazuje się sprawozdanie końcowe obejmujące ocenę eksploatacji i oddziaływania. Sprawozdanie to zostaje opublikowane przez Komisję w całości lub formie skróconej, zależnie od strategicznej istotności projektu. Decyzję podejmuje Komisja po konsultacji, w razie potrzeby, ze odpowiednią Grupą Doradczą. Tam gdzie jest to stosowne, wymagane są i publikowane końcowe raporty dotyczące środków towarzyszących, jak również działań wspierających i przygotowawczych.

4. PRZEGLĄDY ROCZNE, MONITOROWANIE I OCENA PROGRAMU

Komisja przeprowadza coroczny przegląd działań na podstawie programu i postępu prac BRT. Sprawozdanie zawierające ten przegląd przesyła się Komitetowi.

Program podlega monitorowaniu włącznie z oceną spodziewanych korzyści. Sprawozdanie dotyczące tego monitoringu wydane zostanie do końca 2006 r. i od tej pory będzie wydawane co pięć lat. Sprawozdania te przesyła się Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komitetowi i Grupom Doradczym.

Ocena programu jest przeprowadzana w chwili ukończeniu projektów finansowanych podczas każdego z okresów pięcioletnich; a pierwszy okres kończy się w 2008 r. Oceniane są także korzyści z BRT dla społeczeństwa i odpowiednich sektorów. Sprawozdanie oceniające zostaje opublikowane.

Komisja opracowuje zakres uprawnień dotyczący wykonywania monitoringu oraz oceny; Komisja jest wspomagana przez Komitet. Zarówno monitoring jak i ocena wykonywane są przez zespoły wysoko wykwalifikowanych ekspertów wyznaczonych przez Komisję.

5. KLAUZULA PRZEJŚCIOWA

Komisja podejmie właściwe kroki w celu zapewnienia sprawnego przejścia od programów BRT EWWiS do niniejszego programu. Obowiązujące nadal umowy EWWiS w chwili wygaśnięcia Traktatu EWWiS zarządzane są przez Komisję zgodnie z ich zobowiązaniami umownymi, w celu harmonizacji zarządzania umowami EWWiS i umowami w ramach programu.

Dodatek A

PROGRAM BADAWCZY FUNDUSZU BADAWCZEGO WĘGLA I STALI

OKREŚLENIE POJĘĆ „WĘGIEL” I „STAL”

1. WĘGIEL

a) węgiel kamienny;

b) brykiety węgla kamiennego;

c) koks i półkoks z węgla kamiennego;

d) węgiel brunatny;

e) brykiety węgla brunatnego;

f) koks i półkoks z węgla brunatnego.

Pojęcie „węgiel kamienny” obejmuje wysoko i średnio uwęglony węgiel „A”(węgiel podbitumiczny) jak określono w „międzynarodowym systemie kodyfikacyjnym węgla” Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ. Pojęcie „węgiel brunatny” obejmuje nisko uwęglony węgiel „C” (lub ortolignity) i nisko uwęglony węgiel „B” (lub metalignity) tej samej klasyfikacji. W odniesieniu do węgla brunatnego, program ma zastosowanie wyłącznie do węgla brunatnego wykorzystywanego do produkcji energii elektrycznej lub łącznej produkcji ciepła/energii elektrycznej, a nieprzeznaczonego do wytwarzania brykietów lub półkoksu.

2. ŻELAZO I STAL

a) Surowce do produkcji żelaza i stali, takie jak ruda żelaza, żelazo gąbczaste i złom żelazny;

b) Surówka (w tym gorący metal) i żelazostopy;

c) Surowe wyroby i półwyroby z żelaza, stali węglowej lub stali specjalnej (w tym wyroby do ponownego użycia i wtórnego walcowania), takie jak stal płynna odlewana w odlewaniu ciągłym lub w inny sposób oraz półwyroby, takie jak kęsiska kwadratowe, kęsy, sztaby, kęsiska płaskie i taśmy;

d) Gorące wyroby gotowe z żelaza, stali węglowej lub stali specjalnej (wyroby powlekane lub niepowlekane, z wyłączeniem odlewów staliwnych, odkuwek i wyrobów metalurgii proszków), takie jak szyny, kształtowniki grodzicowe, kształtowniki konstrukcyjne, sztaby, walcówki, blacha gruba i blacha uniwersalna, taśma i blacha cienka oraz kęsy okrągłe do wyrobu rury bez szwu i pręty walcowane;

e) Wyroby końcowe z żelaza, stali węglowej lub stali specjalnej (powlekane lub niepowlekane), takie jak taśmy walcowane na zimno oraz blacha cienka i blacha elektrotechniczna;

f) Produkty przetwarzania wstępnego stali mogące wzmocnić konkurencyjność powyższych wyrobów żelaznych i stalowych, takie jak wyroby rurowe, produkty ciągnione i polerowane, produkty walcowane i formowane na zimno.

Dodatek B

PROGRAM BADAWCZY FUNDUSZU BADAWCZEGO WĘGLA I STALI

PRIORYTETY NAUKOWO - TECHNICZNE I SPOŁECZNO - GOSPODARCZE

BRT W DZIEDZINIE WĘGLA

Badania i rozwój techniczny stanowią bardzo ważny środek wspierania celów energetycznych Wspólnoty w odniesieniu do zaopatrywania Wspólnoty w węgiel oraz jego konkurencyjnej i przyjaznej dla środowiska konwersji i utylizacji. Ponadto, rozszerzający się międzynarodowy wymiar rynku węgla i globalna skala stojących przed nim problemów oznacza, że Unia Europejska musi przejąć wiodącą rolę w podejmowaniu wyzwań związanych z nowoczesnymi technikami, bezpieczeństwem kopalń i ochroną środowiska na poziomie światowym przez zapewnienie przekazania know - how wymaganego do dalszego postępu technologicznego, poprawy warunków pracy (bezpieczeństwo i higiena pracy) i wzmocnionej ochrony środowiska. Dziedziny priorytetowe określone są w pkt. 1-4 poniżej, a ich kolejność nie odzwierciedla pierwszeństwa między tymi punktami.

1. POPRAWA POZYCJI KONKURENCYJNEJ WSPÓLNOTOWEGO WĘGLA

Celem jest zmniejszenie kosztu całkowitego produkcji górniczej, poprawa jakości produktów i zmniejszenie kosztów używania węgla. Projekty badawcze obejmują cały łańcuch produkcji węgla:

- nowoczesne techniki badania złóż,

- zintegrowane planowanie kopalń,

- wysoce wydajne, w dużym stopniu zautomatyzowane technologie wyrobiskowe i eksploatacyjne odpowiadające geologicznym właściwościom europejskich złóż węgla kamiennego,

- właściwe technologie wspomagające,

- systemy transportowe,

- usługi w zakresie dostaw energii, systemy łączności i informacji, transmisji, monitoringu i kontroli procesów,

- techniki przeróbki węgla zorientowane na potrzeby rynków konsumenckich,

- konwersja węgla,

- spalanie węgla.

Projekty badawcze mają również na celu osiągnięcie postępu naukowego i technologicznego w celu uzyskania lepszego zrozumienia zachowania i kontroli złóż w odniesieniu do ciśnienia górotworu, emisji gazów, ryzyka eksplozji, wentylacji i wszystkich innych czynników oddziałujących na czynności wydobywcze. Projekty badawcze realizujące te cele muszą przedstawiać możliwość osiągnięcia wyników mających zastosowanie w perspektywie krótko- lub średnioterminowej do istotnej części produkcji wspólnotowej.

Przyznaje się pierwszeństwo projektom wspierającym co najmniej jeden z następujących celów:

a) integracja poszczególnych technik w ramach systemów i metod oraz rozwój zintegrowanych metod wydobywczych;

b) znaczące ograniczenie kosztów produkcji;

c) korzyści w zakresie bezpieczeństwa górniczego i środowiska naturalnego.

2. BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY W KOPALNIACH

Wymienionym powyżej wymaganym udoskonaleniom muszą towarzyszyć właściwe wysiłki w dziedzinie bezpieczeństwa górniczego, jak również w odniesieniu do kontroli gazów, wentylacji i klimatyzacji. Ponadto, warunki pracy pod ziemią stwarzają potrzebę szczególnych ulepszeń w odniesieniu do zawodowego bezpieczeństwa i higieny pracy

3. SKUTECZNA OCHRONA ŚRODOWISKA NATURALNEGO I ULEPSZENIE WYKORZYSTANIA WĘGLA JAKO CZYSTEGO ŹRÓDŁA ENERGII

Projekty badawcze realizujące ten cel dążą do zminimalizowania wpływu działalności górniczej i wykorzystania węgla we Wspólnocie na atmosferę, wodę i powierzchnię w ramach zintegrowanej strategii zarządzania w odniesieniu do zanieczyszczenia środowiska. Ponieważ wspólnotowy przemysł węglowy podlega ciągłej restrukturyzacji, badania mają również na celu minimalizowanie wpływu na środowisko kopalń podziemnych przeznaczonych do zamknięcia.

Przyznaje się pierwszeństwo projektom wspierającym co najmniej jeden z następujących celów:

a) zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych, w szczególności metanu, ze złóż węgla;

b) odsyłanie do kopalni odpadów górniczych, popiołu lotnego i produktów odsiarczania, którym towarzyszą, jeśli to stosowne, inne formy odpadów;

c) rekultywacja hałd odpadów i przemysłowe wykorzystanie pozostałości z produkcji i zużycia węgla;

d) ochrona poziomu wód gruntowych i oczyszczanie wody drenowanej przez kopalnię;

e) ograniczenie wpływu na środowisko instalacji wykorzystujących głównie wspólnotowy węgiel kamienny i brunatny;

f) ochrona instalacji powierzchniowych przed skutkami osiadania gleby w perspektywie krótko- i długoterminowej;

g) ograniczenie emisji pochodzących z utylizacji węgla.

4. ZARZĄDZANIE UZALEŻNIENIEM OD ZEWNĘTRZNYCH DOSTAW ENERGII

Projekty badawcze realizujące ten cel związane są z perspektywami długoterminowych dostaw energii i dotyczą podnoszenia jakości – w kategoriach gospodarczych, związanych z energią i środowiskiem naturalnym – złóż węgla, które nie mogą być wydobywane rentownie przy pomocy konwencjonalnych technik górniczych. Projekty mogą obejmować badania, określenie strategii, badania podstawowe i stosowane oraz testowanie technik innowacyjnych, które oferują perspektywę podniesienia jakości wspólnotowych zasobów węgla.

Przyznaje się pierwszeństwo integrujące komplementarne techniki, takie jak adsorbcja metanu lub ditlenku węgla, wydobywanie metanu z pokładu węgla i podziemne zgazowanie węgla, itd.

Dodatek C

PROGRAM BADAWCZY FUNDUSZU BADAWCZEGO WĘGLA I STALI

PRIORYTETY NAUKOWE/TECHNICZNE I SPOŁECZNO-GOSPODARCZE

BRT W DZIEDZINIE STALI

W ramach ogólnego celu zwiększania konkurencyjności i przyczyniania się do trwałego rozwoju, główny nacisk BRT jest położony na rozwój nowych lub ulepszonych technologii, aby zapewnić rentowną, czystą i bezpieczną produkcję stali i wyrobów stalowych charakteryzujących się stale rosnącą wydajnością, przydatnością do wykorzystania, zadowoleniem klienta, wydłużonym czasem użytkowania, łatwym odzyskiem i recyclingiem. Dziedziny priorytetowe określone są w pkt. 1-3 poniżej, a ich kolejność nie odzwierciedla pierwszeństwa między tymi punktami.

1. NOWE I ULEPSZONE STALOWNICTWO I TECHNIKI WYKOŃCZENIOWE

BRT muszą mieć na celu ulepszanie procesów produkcji stali z uwzględnieniem podwyższania jakości produktu i zwiększania produktywności. Integralną część pożądanych ulepszeń powinny stanowić: ograniczanie emisji, zużycia energii i wpływu na środowisko naturalne, jak również zwiększenie użytkowania surowców i ochrony zasobów. Projekty badawcze powinny być nakierowane na następujące dziedziny:

- nowe i ulepszone procesy redukcji rudy żelaza,

- procesy i działania w zakresie produkcji surówki,

- procesy z użyciem pieców łukowych,

- procesy stalownicze,

- techniki rafinacji pozapiecowej,

- odlewanie ciągłe i technologia odlewania kształtowników siatkopodobnych z walcowaniem bezpośrednim lub bez niego,

- techniki walcowania, obróbki wykańczającej i powlekania,

- techniki walcowania na gorąco i na zimno, procesy wytrawiania i wykańczania,

- oprzyrządowanie, kontrola i automatyzacja procesów,

- konserwacja i niezawodność linii produkcyjnych.

2. BRT I UŻYTKOWANIE STALI

BRT w zakresie użytkowania stali są istotne do spełnienia przyszłych wymogów użytkowników stali i tworzenia nowych możliwości rynkowych. Projekty badawcze powinny być nakierowane na następujące dziedziny:

- nowe gatunki stali do trudnych zastosowań,

- właściwości stali nakierowane na właściwości mechaniczne w niskich i wysokich temperaturach, takie jak wytrzymałość i wiązkość, zmęczenie, zużycie, pełzanie, korozja i odporność na pękanie,

- wydłużony okres użytkowania, w szczególności przez poprawienie odporności stali i struktur stalowych na gorąco i korozję,

- kompozyty zawierające stal i struktury wielowarstwowe,

- modele symulacji predyktywnej mikrostruktur i własności mechanicznych,

- bezpieczeństwo strukturalne i metody projektowania, w szczególności w odniesieniu do odporności na ogień i trzęsienia ziemi,

- technologie związane z kształtowaniem, zgrzewaniem i łączeniem stali i innych materiałów,

- standaryzacja metod testowania i oceny.

3. OCHRONA ZASOBÓW I POPRAWA WARUNKÓW PRACY

Zarówno w produkcji jak i użytkowaniu stali ochrona zasobów, zachowanie ekosystemu i kwestie bezpieczeństwa powinny stanowić integralną część prac BRT. Projekty badawcze powinny być nakierowane na następujące dziedziny:

- techniki recyclingu niebędącej w użyciu stali z różnych źródeł i klasyfikacja złomu,

- gatunki stali i projekty zmontowanych struktur w celu ułatwienia ułatwionego odzysku złomu i jego ponownego przekształcenia w stal użytkową,

- kontrola i ochrona środowiska naturalnego w miejscu pracy i wokół niego,

- odnawianie terenów hut i stalowni,

- poprawa warunków pracy i jakości życia w miejscu pracy,

- metody ergonomiczne,

- zawodowe bezpieczeństwo i higiena pracy

- ograniczenie narażenia na emisje w miejscu pracy.