ZAŁĄCZNIK I

PRZEPISY, KTÓRE NIE MAJĄ ZASTOSOWANIA DO PAŃSTWA CZŁONKOWSKIEGO LUB PAŃSTWA TRZECIEGO DO DNIA WEJŚCIA W ŻYCIE DECYZJI OKREŚLAJĄCEJ STATUS TEGO PAŃSTWA POD WZGLĘDEM BSE

– Art. 9 dotyczący niektórych produktów pochodzących od przeżuwaczy,

– Artykuł 15 ust. 1 dotyczący wprowadzania do obrotu żywego bydła, ich nasienia, zarodków i komórek jajowych.

– art. 16 ust. 2, 3, 4 i 6 dotyczące wprowadzania do obrotu produktów pochodzenia zwierzęcego,

– art. 17 dotyczący świadectw zdrowia lub dokumentów handlowych odnoszących się do handlu,

– art. 18 dotyczący świadectw zdrowia odnoszących się do przywozu,

– załącznik VIII rozdział A(II) dotyczący wprowadzania do obrotu żywego bydła w obrębie Wspólnot,

– załącznik VIII rozdział C dotyczący wprowadzania do obrotu produktów pochodzenia bydlęcego w obrębie Wspólnot,

– załącznik IX, rozdziały A, B, C, D, F i G, dotyczące przywozu z państw trzecich żywego bydła, produktów pochodzenia bydlęcego, bydlęcych zarodków i komórek jajowych oraz innych produktów pochodzących od przeżuwaczy.

ZAŁĄCZNIK II

,,załącznik VII

Zwalczanie pasażowalnej encefalopatii gąbczastej

1. Dochodzenie, określone w art. 13 ust. 1 lit. b) musi ustalać:

a) w przypadku bydła:

- wszystkie inne przeżuwacze w gospodarstwie, w którym hodowano zwierzę, u którego potwierdzono przypadek wystąpienia choroby,

- w przypadku, gdy chorobę stwierdzono u zwierzęcia płci żeńskiej, wszystkie jego zarodki, komórki jajowe i potomstwo, pobrane lub urodzone w okresie dwóch lat przed lub po klinicznym rozwoju choroby,

- wszystkie zwierzęta w obrębie grupy zwierzęcia, u którego stwierdzono chorobę,

- możliwe źródło pochodzenia choroby,

- inne zwierzęta, zarodki lub komórki jajowe w gospodarstwie, w którym hodowano zwierzę, u którego stwierdzono chorobę lub z innych gospodarstw, które mogły zostać zarażone wirusem TSE lub mogły być narażone na styczność z tą samą paszą lub źródłem zakażenia,

- przemieszczenie potencjalnie zarażonej paszy lub innego materiału albo wszelkich innych środków przenoszenia, które mogły spowodować przeniesienie wirusa TSE do lub z danego gospodarstwa;

b) w przypadku owiec i kóz:

- wszystkie przeżuwacze z wyjątkiem owiec i kóz w gospodarstwie, w którym hodowano zwierzę, u którego stwierdzono chorobę,

- o ile możliwa jest identyfikacja, rodzice, wszystkie zarodki, komórki jajowe i ostatnie potomstwo zwierzęcia, u którego stwierdzono chorobę,

- wszystkie zwierzęta w obrębie grupy zwierzęcia, u którego stwierdzono chorobę, określone zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 24 ust. 2,

- wszystkie pozostałe owce i kozy w gospodarstwie zwierzęcia, u której stwierdzono chorobę poza wskazanymi w tiret drugie i trzecie,

- możliwe źródło choroby oraz identyfikacja innych gospodarstw, na obszarze których znajdują się zwierzęta, zarodki lub komórki jajowe, które mogły zostać zarażone wirusem TSE albo mogły być narażone na styczność z tą samą paszą lub źródłem zakażenia,

- przemieszczanie potencjalnie zakażonej paszy, innych materiałów lub wszelkich innych środków przenoszenia, które mogły spowodować przeniesienie wirusa TSE do lub z danego gospodarstwa.

2. Środki ustanowione w art. 13 ust. 1 lit. c) obejmują, co najmniej:

a) w przypadku stwierdzenia BSE u bydła, ubój sanitarny i całkowite zniszczenie bydła oraz zniszczenie zarodków i komórek jajowych zidentyfikowanych podczas dochodzenia określonego w pkt. 1 lit. a) tiret pierwsze, drugie i trzecie. Państwo Członkowskie może zdecydować o nie przeprowadzaniu uboju sanitarnego bydła z gospodarstwa rolnego, zwierzęcia, u której stwierdzono chorobę, jak określono w pkt. 1 lit. a) tiret pierwsze, w zależności od sytuacji epidemiologicznej oraz możliwości prześledzenia pochodzenia zwierząt z tego gospodarstwa;

b) w przypadku stwierdzenia BSE u owiec lub kóz, ubój sanitarny i całkowite zniszczenie całego pogłowia, zarodków i komórek jajowych zidentyfikowanych podczas dochodzenia, określonego w pkt. 1 lit. b) tiret drugie do tiret szóste."

ZAŁĄCZNIK III

,,załącznik XI

A. Dotyczący usunięcia materiału określonego ryzyka

1. Państwa Członkowskie zapewniają, że wskazane poniżej materiały określonego ryzyka podlegają usunięciu i zniszczeniu zgodnie z pkt. 7-11.

a) Następujące tkanki uznaje się za materiał określonego ryzyka:

(i) czaszka, w tym mózgowie i gałki oczne, migdałki, kręgosłup, z wyłączeniem odcinka kręgowego ogona oraz wyrostków poprzecznych kręgu odcinka lędźwiowego, jednakże wraz ze zwojem nerwowym korzenia grzbietowego oraz rdzeń kręgowy u bydła w wieku powyżej 12 miesięcy oraz jelita od dwunastnicy do prostnicy u bydła bez względu na wiek zwierzęcia;

(ii) czaszka, w tym mózgowie oraz gałki oczne, migdałki oraz rdzeń kręgowy owiec i kóz w wieku powyżej 12 miesięcy lub u których wyrzyna się stały siekacz w obrębie dziąsła, a także śledziona u owiec i kóz bez względu na wiek.

Decyzja może zostać podjęta zgodnie z procedurą określoną w art. 24 ust. 2, w szczególności w celu dostosowania wieku, w przypadku usunięcia kręgosłupa bydlęcego, w świetle statystycznego prawdopodobieństwa wystąpienia BSE w odpowiednich grupach wiekowych w populacji bydła wspólnotowego, na podstawie wyników monitorowania w zakresie BSE, w szczególności w odniesieniu do badań bydła, jak ustanowiono w załączniku III.

b) Poza materiałami określonego ryzyka, wymienionymi w lit. a), następujące tkanki należy uważać za materiały określonego ryzyka w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz w Portugalii, z wyłączeniem autonomicznego regionu Azorów:

- cała głowa z wyłączeniem języka, w tym mózgowie, gałki oczne, nerw trójdzielny oraz migdałki; grasica, śledziona oraz rdzeń kręgowy u bydła w wieku powyżej sześciu miesięcy.

2. Materiały określonego ryzyka lub materiały pozyskane w wyniku ich przetworzenia mogą być wysyłane wyłącznie w celu późniejszego spalenia, zgodnie z pkt. 11 lub, gdzie stosowne, zgodnie z pkt. 7 lit. b).

3. Państwa Członkowskie zapewniają, aby kości bydła, owiec i kóz nie są wykorzystywane do produkcji mięsa mechanicznie odzyskiwanego.

4. Państwa Członkowskie zapewniają, że uszkodzenie powłok czaszki po ogłuszeniu centralnej tkanki nerwowej za pomocą podłużnego instrumentu o kształcie pręta, wprowadzanego do jamy czaszki, nie jest wykonywane na ich terytorium w odniesieniu do bydła, owiec i kóz, których mięso jest przeznaczone do spożycia przez ludzi lub zwierzęta.

5. Zabroniony jest przywóz do Wspólnoty materiałów określonego ryzyka, określonych w pkt. 1 lit. a) po dniu 31 marca 2001 r.

Niżej wymienione produkty pochodzenia zwierzęcego podlegają ograniczeniom przy przywozie do Wspólnoty:

- świeże mięso: mięso określone w dyrektywie 64/433/EWG,

- mięso mielone i wyroby mięsne: mięso mielone i wyroby mięsne, określone w dyrektywie 94/65/WE(¹);

- produkty mięsne: produkty mięsne określone w dyrektywie 77/99/EWG(²),

- inne produkty pochodzenia zwierzęcego: inne produkty pochodzenia zwierzęcego, jak określono w dyrektywie 77/99/EWG,

- wytopione tłuszcze, jak określono w dyrektywie 92/118/EWG,

- żelatyna, jak określono w dyrektywie 92/118/EWG,

- karma dla zwierząt domowych, jak określono w dyrektywie 92/118/EWG,

- przetworzone białko zwierzęce, określone w dyrektywie 92/118/EWG,

- kości i produkty kostne, jak określono w dyrektywie 92/118/EWG,

- surowce do produkcji pasz zwierzęcych, jak określono w dyrektywie 92/118/EWG,

- jelita bydlęce, jak określono w art. 2 lit. b (v) dyrektywy 77/99/EWG.

a) W przypadku przywozu do Wspólnoty wyżej wymienionych produktów pochodzenia zwierzęcego, zawierających materiał bydlęcy, owczy lub kozi z państw trzecich bądź ich regionów, do świadectw zdrowia załącza się deklarację podpisywaną przez właściwe władze państwa produkcji, o następującym brzmieniu:

,,Produkt pochodzenia zwierzęcego nie zawiera i nie jest otrzymany z materiałów określonego ryzyka, jak określono w załączniku XI sekcja A do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 ustanawiającego zasady w celu zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych pasażowalnych encefalopatii gąbczastych, wyprodukowanych po dniu 31 marca 2001 r., ani mięsa mechanicznie odzyskanego pochodzącego z kości bydła, owiec lub kóz, wyprodukowanego po dniu 31 marca 2001 r. Po dniu 31 marca 2001 r. nie dokonywano uboju zwierząt po uprzednim ogłuszeniu za pomocą gazu wstrzykiwanego do jamy czaszki ani uboju taką samą metodą czy też uboju sanitarnego poprzez uszkodzenie powłok czaszki po ogłuszeniu centralnej tkanki nerwowej za pomocą podłużnego instrumentu w kształcie pręta, wprowadzonego do jamy czaszki.

Przy przywozie tusze, półtusze i ćwierćtusze mogą zawierać kręgosłup."

b) Każde odniesienie do ,,produktów pochodzenia zwierzęcego" oznacza produkty pochodzenia zwierzęcego wymienione w tej literze i nie dotyczy innych produktów pochodzenia zwierzęcego zawierających lub otrzymanych z tych produktów pochodzenia zwierzęcego.

6. Pkt 5 nie ma zastosowania do przywozu z następujących państw:

Australia

Argentyna

Botswana

Brazylia

Chile

Kostaryka

Namibia

Nowa Zelandia

Nikaragua

Paragwaj

Urugwaj

Singapur

Suazi.

7. Państwa Członkowskie przeprowadzają częste urzędowe inspekcje w celu sprawdzenia prawidłowego stosowania przepisów niniejszej sekcji oraz zapewniają, że podejmowane są środki mające na celu zapobiec zakażeniu, w szczególności w ubojniach, zakładach rozbioru, zakładach utylizacji odpadów zwierzęcych, zakładach przetwórczych lub miejscach wysokiego ryzyka zatwierdzonych przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 7 dyrektywy 90/667/EWG, punktach sprzedaży bezpośredniej, miejscach i innych urządzeniach przeznaczonych do przechowywania bądź spalania. Państwa Członkowskie ustanawiają w szczególności system mający na celu zapewnianie i sprawdzanie, czy:

a) materiały określonego ryzyka stosowane przy wytwarzaniu produktów, określone w art. 1 ust. 2, stosuje się wyłącznie w celach, w odniesieniu do których przyznano zezwolenie;

b) materiały określonego ryzyka, w szczególności w przypadkach gdy usunięcie odbywa się w przedsiębiorstwach lub pomieszczeniach innych niż ubojnie, są całkowicie odseparowane od pozostałych odpadów nie przeznaczonych do spalenia, są zbierane oddzielnie i usuwane zgodnie z pkt. 1 oraz pkt. 8-11. Państwa Członkowskie mogą podjąć decyzję zezwalającą na wysyłanie głów lub tusz zawierających materiały określonego ryzyka do innego Państwa Członkowskiego po wyrażeniu przez dane Państwo Członkowskie zgody na przyjęcie takich materiałów oraz po zatwierdzeniu szczególnych warunków stosowanych przy takim transporcie.

Jednakże, tusze, półtusze i ćwierćtusze nie zawierające materiałów określonego ryzyka, z wyjątkiem kręgosłupa, w tym zwojów nerwowych korzenia grzbietowego, mogą być przywożone do Państwa Członkowskiego lub wysyłane do innego Państwa Członkowskiego bez wcześniejszej zgody tego ostatniego.

8. Państwa Członkowskie zapewniają, że materiały określonego ryzyka usuwa się w:

a) ubojniach;

b) zakładach rozbioru, zakładach przetwórczych lub pomieszczeniach wysokiego ryzyka określonych w art. 3 i 7 dyrektywy 90/667/EWG, pod nadzorem mianowanego przedstawiciela, wyznaczonego przez właściwe władze. Przedsiębiorstwa takie uzyskały odpowiednie w tym celu zatwierdzenie udzielone przez właściwe władze.

Jednakże, Państwa Członkowskie mogą wprowadzić przepisy w sprawie usuwania kręgosłupa w punkcie sprzedaży bezpośredniej.

W przypadku, gdy materiały określonego ryzyka zwierząt padłych, które nie zostały poddane ubojowi w celu spożycia przez ludzi nie są usuwane, części ciała zawierające materiały określonego ryzyka lub całe ciało uznaje się materiały określonego ryzyka.

9. Państwa Członkowskie zapewniają, że materiały określonego ryzyka są stemplowane, oraz, w miarę potrzeb, znakowane bezpośrednio przy usuwaniu oraz poddane całkowitemu zniszczeniu:

a) poprzez spalenie bez przetwarzania wstępnego; lub,

b) pod warunkiem że stempel lub znak pozostają widoczne, po przetworzeniu wstępnym:

(i) zgodnie z systemem określonym w rozdziałach I-IV, VI i VII Załącznika do decyzji 92/562/EWG:

- poprzez spalenie,

- poprzez współ - spalenie;

(ii) co najmniej zgodnie z normami określonymi w załączniku I do decyzji 1999/534/WE, poprzez zakopanie w zatwierdzonym miejscu.

10. Państwa Członkowskie mogą odstąpić od przepisów pkt. 8 i 9 w celu dopuszczenia spalania lub zakopania materiałów określonego ryzyka lub całych ciał bez wcześniejszego stemplowania lub, w stosownych przypadkach, bez oddzielania materiałów określonego ryzyka, w okolicznościach określonych w art. 3 ust. 2 dyrektywy 90/667/EWG oraz z zastosowaniem metody wykluczającej wszelkie ryzyko przeniesienia TSE, która jest zatwierdzona i zweryfikowana przez właściwe władze, w szczególności w przypadkach, gdy zwierzęta padły lub zostały poddane ubojowi sanitarnemu w ramach środków kontroli chorób.

11. Tam, gdzie jest to właściwe, Państwa Członkowskie mogą wysyłać materiały określonego ryzyka lub materiały pozyskanych przez ich przetworzenie do innych Państw Członkowskich w celu spalenia na warunkach określonych w art. 4 ust. 2 decyzji 97/735/WE.

Do niniejszego punktu, na wniosek Państwa Członkowskiego można wprowadzić zmiany zezwalające na wysyłanie materiałów określonego ryzyka lub materiałów pozyskanych przez ich przetworzenie do państw trzecich w celu spalenia, po przyjęciu zasad regulujących taki wywóz.

12. Na zasadzie odstępstwa od przepisów pkt. 1 lit. a) (i), można podjąć decyzję zgodnie z procedurą określoną w art. 24 ust. 2 w celu umożliwienia wykorzystania kręgosłupa i zwojów nerwowych korzenia grzbietowego, pochodzących od bydła:

a) urodzonego, nieprzerwanie hodowanego i poddanego ubojowi w Państwach Członkowskich, w przypadku których ocena naukowa wykazała, że wystąpienie BSE u bydła krajowego jest bardzo mało prawdopodobne lub mało prawdopodobne, ale nie wykluczone; lub

b) urodzonego po dniu skutecznego stosowania zakazu żywienia przeżuwaczy białkiem pochodzącym od ssaków w Państwach Członkowskich, w których odnotowano przypadki BSE u zwierząt krajowych lub w przypadku których w ocenie naukowej wykazano, że wystąpienie BSE u bydła krajowego jest prawdopodobne.

Zjednoczone Królestwo, Portugalia, Finlandia, Szwecja i Austria mogą korzystać z tego odstępstwa na podstawie uprzednio złożonych i ocenionych dowodów. Inne Państwa Członkowskie mogą wystąpić z wnioskiem o przyznanie takiego odstępstwa, dostarczając Komisji wiarygodne dowody dotyczące lit. a) lub b), gdy dotyczy.

Państwa Członkowskie, korzystające z tego odstępstwa, poza wymogami ustanowionymi w załączniku III rozdział A sekcja I, zapewniają, że jeden z zatwierdzonych szybkich testów, wymienionych w załączniku X rozdział C pkt 4, stosuje się w przypadku wszystkich sztuk bydła w wieku powyżej 30 miesięcy, które:

a) padły w gospodarstwie lub podczas transportu, jednakże nie zostały poddane ubojowi w celu spożycia przez ludzi, z wyjątkiem padłych zwierząt w odległych obszarach o niskim zagęszczeniu pogłowia, w granicach terytoriów Państw Członkowskich, gdzie wystąpienie BSE jest mało prawdopodobne;

b) zostały poddane zwykłemu ubojowi w celu spożycia przez ludzi.

Niniejszego odstępstwa nie można przyznać w celu dopuszczenia wykorzystywania kręgosłupa i zwojów nerwowych korzenia grzbietowego, pochodzących od bydła w wieku powyżej 30 miesięcy ze Zjednoczonego Królestwa lub z Portugalii, z wyłączeniem autonomicznego regionu Azorów.

Eksperci Komisji mogą przeprowadzać kontrole na miejscu w celu dalszego zbadania przedstawionych dowodów zgodnie z art. 21."

ZAŁĄCZNIK IV

,,C. W sprawie zakazów w zakresie żywienia zwierząt

Decyzja Rady 2000/766/WE w sprawie niektórych środków ochronnych w odniesieniu do gąbczastej encefalopatii oraz do stosowania białek zwierzęcych w żywieniu zwierząt, oraz decyzja Komisji 2001/9/WE w sprawie środków kontroli koniecznych do wykonania decyzji Rady 2000/766/WE, pozostają w mocy.

Decyzję można podjąć zgodnie z procedurą określoną w art. 24 ust. 2 w celu dostosowania decyzji 2000/766/WE do sytuacji w każdym Państwie Członkowskim w świetle wyników inspekcji Komisji oraz występowania BSE, na podstawie wyników monitorowania BSE, ze szczególnym uwzględnieniem badania bydła, jak ustanowiono w załączniku III.

D. W sprawie wprowadzania do obrotu i wywozu

1. Następujące przepisy pozostają w mocy jako środki przejściowe:

Decyzja Komisji 92/290/EWG z dnia 14 maja 1992 r. dotycząca niektórych środków ochronnych w odniesieniu do zarodków bydlęcych w związku z gąbczastą encefalopatią (BSE) w Zjednoczonym Królestwie.

Decyzja Rady 98/256/WE z dnia 16 marca 1998 r. w sprawie nadzwyczajnych środków w celu ochrony przed gąbczastą encefalopatią bydła, zmieniająca decyzję 94/474/WE i uchylająca decyzję 96/239/WE.

Decyzja Komisji 98/351/WE z dnia 29 maja 1998 r. ustalająca datę rozpoczęcia wysyłania produktów bydlęcych z Irlandii Północnej w ramach Systemu Stad Certyfikowanych w celach Wywozu na mocy art. 6 ust. 5 decyzji Rady 98/256/WE.

Decyzja Komisji 1999/514/WE z dnia 23 czerwca 1999 r. ustalająca datę rozpoczęcia wysyłania produktów bydlęcych ze Zjednoczonego Królestwa w ramach systemu wywozu opartego na dacie na mocy art. 6 ust. 5 decyzji Rady 98/256/WE.

Decyzja Komisji 2000/345/WE z dnia 22 maja 2000 r. ustalająca datę rozpoczęcia wysyłania niektórych produktów z Portugalii do Niemiec w celu spalenia na mocy art. 3 ust. 6 decyzji 98/653/WE.

Decyzja Komisji 2000/371/WE z dnia 6 czerwca 2000 r. ustalająca datę rozpoczęcia wysyłania byków do walk z Portugalii do Francji na mocy art. 3 ust. 7 decyzji 98/653/WE.

Decyzja Komisji 2000/372/WE z dnia 6 czerwca 2000 r. ustalająca datę rozpoczęcia wysyłania byków do walk z Portugalii do Hiszpanii na mocy art. 3 ust. 7 decyzji 98/653/WE.

Decyzja Komisji 2001/376/WE z dnia 18 kwietnia 2001 r. w sprawie środków wymaganych w przypadku wystąpienia gąbczastej encefalopatii bydła w Portugalii oraz w sprawie wprowadzenia systemu wywozu opartego na dacie.

2. Przywóz bydła podlega wymogowi przedstawienia międzynarodowego świadectwa zdrowia zwierząt, potwierdzającego, że:

a) żywienie przeżuwaczy białkiem pochodzącym od ssaków zostało zakazane i zakaz ten był skutecznie wykonywany;

b) bydło przeznaczone do przywozu do Wspólnoty zostało poddane identyfikacji za pomocą stałego systemu identyfikacyjnego umożliwiającego ustalenie pochodzenia od określonej matki i z określonego stada oraz ustalenie, że zwierzę nie stanowi potomstwa matki podejrzanej o BSE.

3. Przywóz zarodków bydlęcych i komórek jajowych bydlęcych podlega wymogowi przedstawienia międzynarodowego świadectwa zdrowia zwierzęcia, potwierdzającego, że żywienie przeżuwaczy białkiem pochodzącym od ssaków zostało zakazane i zakaz ten był skutecznie wykonywany.

4. Pkt 2 i 3 nie ma zastosowania przy przywozie z następujących państw:

Australia

Argentyna

Botswana

Brazylia

Chile

Kostaryka

Namibia

Nowa Zelandia

Nikaragua

Paragwaj

Urugwaj

Singapur

Suazi."