KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów nie będących członkami Wspólnoty Europejskiej(¹), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2238/2000(²), w szczególności jego art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 5,

po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. WNIOSEK

(1) Zgodnie z art. 13 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 384/96 („rozporządzenie podstawowe”), Komisja otrzymała wniosek o wszczęcie dochodzenia dotyczącego zarzutu naruszenia środków antydumpingowych nałożonych na przywóz glifozyny pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej.

(2) Wniosek został złożony przez Europejskie Stowarzyszenie ds. Glifozyny (EGA) dnia 26 marca 2001 r. w imieniu większości producentów glifozyny ze Wspólnoty.

B. PRODUKT

(3) Produktem, którego dotyczy zarzut naruszenia jest glifozyna, produkowana w różnych stopniach stężenia i postaciach, z których podstawowe to: preparowany (o ogólnej zawartości glifozyny 36%), sól (62%), zbrylona (84%) oraz kwas (95%), obecnie objęte kodami CN ex 2931 00 95 (kod TARIC 2931 00 95 80) i ex 3808 30 27 (kod TARIC 3808 30 27 10). Kody te podaje się wyłącznie do celów informacyjnych.

C. ŚRODKI OBOWIĄZUJĄCE

(4) Środki aktualnie obowiązujące oraz względem których przedstawiany jest zarzut naruszenia, to środki antydumpingowe nałożone rozporządzeniem Rady (WE) nr 368/98(³), ostatnio zmienionym rozporządzeniem (WE) nr 1086/2000(⁴). Zgodnie z art. 12 rozporządzenia podstawowego, ostatnie z wymienionych rozporządzeń podwyższało stawkę stosowanej opłaty celnej do 48%.

D. UZASADNIENIE

(5) Wniosek zawiera wystarczające dowody potwierdzające, że środki antydumpingowe nałożone na przywóz glifozyny pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej zostały naruszone albo w drodze transportu produktu przez terytorium Malezji lub Tajwanu, albo przez przygotowywanie glifozyny pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej w Malezji lub na Tajwanie w celu powtórnego wywozu produktu do Wspólnoty, przy czym wydaje się, że nie ma wystarczającego usprawiedliwienia ekonomicznego, ani nie istnieje żaden uzasadniony powód dla takiego dochodzenia.

(6) Przedłożone dowody przedstawiają się następująco:

a) wniosek wykazuje, że po nałożeniu środków zaszła znacząca zmiana w strukturze handlu w odniesieniu do wywozu do Wspólnoty z Chińskiej Republiki Ludowej, Malezji i Tajwanu. Przywóz z Malezji i Tajwanu znacznie wzrósł, natomiast przywóz z Chińskiej Republiki Ludowej znacząco spadł.

Wydaje się, że ta zmiana w strukturze handlu wynika z transportu glifozyny pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej przez terytorium Malezji lub Tajwanu, a także z przygotowywania glifozyny pochodzącej z Chińskiej Republiki Ludowej w Malezji lub na Tajwanie. Przygotowywanie jest czynnością stosunkowo prostą, która obejmuje rozcieńczanie soli glifozyny wodą oraz mieszanie jej ze środkiem czynnym powierzchniowo. Wydaje się, że nie ma żadnego usprawiedliwienia ekonomicznego, ani powodu dla takiego dochodzenia, poza obowiązywaniem cła antydumpingowego nałożonego na glifozynę pochodzącą z Chińskiej Republiki Ludowej;

b) ponadto, wniosek zawiera wystarczające dowody potwierdzające, że skutki naprawcze obowiązujących opłat antydumpingowych dotyczących glifozyny zostały naruszone zarówno pod względem ilości, jak i ceny. Wydaje się, że przywóz z Chińskiej Republiki Ludowej został zastąpiony przez znaczące wielkości przywozu glifozyny z Malezji i Tajwanu. Ponadto, istnieją wystarczające dowody potwierdzające, że ta zwyżka przywozu realizowana jest po cenach znacznie niższych niż cena ustalona w dochodzeniu podstawowym;

c) wreszcie, wniosek zawiera wystarczające dowody wykazujące, że dumping ma miejsce w odniesieniu do przywozu realizowanego z Malezji lub Tajwanu, względem uprzednio ustalonej wartości normalnej.

E. PROCEDURA

(7) W świetle powyższego Komisja uznała, że istnieją wystarczające dowody usprawiedliwiające rozpoczęcie dochodzenia, zgodnie z art. 13 rozporządzenia podstawowego, oraz poddanie przywozu glifozyny dostarczonej z Malezji lub Tajwanu, nawet deklarowanej jako pochodzącej z Malezji lub Tajwanu, rejestracji zgodnej z art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(i) Kwestionariusze

(8) Aby uzyskać informacje istotne dla dochodzenia, Komisja roześle kwestionariusze do producentów i eksporterów z Malezji i Tajwanu wymienionych we wniosku, do importerów we Wspólnocie oraz do eksporterów z Chińskiej Republiki Ludowej znanych Komisji, a także do władz Chińskiej Republiki Ludowej, Malezji i Tajwanu. Tam, gdzie jest to właściwe, informacje można również uzyskiwać od przedstawicieli przemysłu wspólnotowego.

(9) W każdym przypadku, wszystkie zainteresowane strony powinny skontaktować się z Komisją nie później niż przewiduje to harmonogram podany w art. 3, by dowiedzieć się, czy wymieniono je we wniosku oraz, jeśli jest to konieczne, poprosić o kwestionariusz w terminie ustalonym w harmonogramie podanym w art. 3 ust. 1 niniejszego rozporządzenia pod warunkiem, że harmonogram podany w art. 3 ust. 2 niniejszego rozporządzenia dotyczy wszystkich zainteresowanych Stron.

(10) Władze Chińskiej Republiki Ludowej, a także Malezji i Tajwanu zostaną powiadomione o rozpoczęciu dochodzenia oraz otrzymają kopię wniosku.

(ii) Gromadzenie informacji oraz wysłuchanie

(11) Niniejszym, wszystkie zainteresowane Strony zaprasza się do wyrażenia ich opinii na piśmie oraz przedstawienie dowodów na poparcie wyrażonych opinii. Ponadto, Komisja może wysłuchać zainteresowanych Stron pod warunkiem, że przedłożą pisemny wniosek i wykażą, że istnieją szczególne powody, dla których powinny zostać wysłuchane.

(iii) Świadectwa braku naruszenia

(12) Zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, organy celne mogą wydać importerom świadectwa zwalniające przywóz rozważanego produktu z rejestracji lub środków, jeśli przywóz nie stanowi naruszenia.

(13) Ponieważ wydanie takiego świadectwa wymaga uprzedniej zgody instytucji Wspólnoty, wnioski o wydanie takiej zgody należy jak najszybciej skierować do Komisji tak, aby możliwe było ich rozważenie w trakcie przeprowadzania dochodzenia w oparciu o dokładną analizę ich przesłanek merytorycznych.

F. REJESTRACJA

(14) Na podstawie art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, przywóz rozważanego produktu należy poddać rejestracji po to, by zagwarantować, że jeśli dochodzenie udowodni wystąpienie naruszenia, można pobrać dumpingowe opłaty celne od glifozyny wysyłanej z Malezji lub Tajwanu z mocą wsteczną od daty wszczęcia niniejszego dochodzenia.

G. HARMONOGRAMY

(15) W interesie sprawnego administrowania, należy ustalić harmonogramy, w ramach których:

- zainteresowane Strony mogą ujawnić się przed Komisją, przedstawić swoje opinie na piśmie oraz przedłożyć odpowiedzi na kwestionariusze lub wszelkie inne informacje, które należy wziąć pod uwagę w trakcie prowadzenia dochodzenia,

- zainteresowane Strony mogą sporządzić pisemny wniosek o wysłuchanie ich przez Komisję.

H. BRAK WSPÓŁPRACY

(16) W przypadkach, w których któraś z zainteresowanych Stron odmawia dostępu do informacji, lub w inny sposób nie dostarcza niezbędnych informacji w ustalonych terminach, albo poważnie zakłóca przebieg dochodzenia, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, ustalenia wstępne lub końcowe, pozytywne lub negatywne, można sporządzić w oparciu o dostępne fakty. Jeśli okaże się, że któraś z zainteresowanych Stron dostarczyła informacje fałszywe lub błędne, informacji tych nie bierze się pod uwagę, wykorzystuje się natomiast jedynie dostępne fakty,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Niniejszym, zgodnie z art. 13 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 384/96, wszczyna się dochodzenie dotyczące przywozu do Wspólnoty glifozyny objętej kodami CN ex 2931 00 95 (kod TARIC 2931 00 95 80) i ex 3808 30 27 (kod TARIC 3808 30 27 10), przesyłanej z Malezji lub Tajwanu, nawet deklarowanej jako pochodząca z Malezji lub Tajwanu.

Artykuł 2

1. Na podstawie art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 384/96, organom celnym nakazuje się podjęcie właściwych kroków prowadzących do zarejestrowania przywozu do Wspólnoty określonego w art. 1 niniejszego rozporządzenia.

2. Rejestracja wygasa dziewięć miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

3. Przywozu nie poddaje się procedurze rejestracyjnej, jeśli towarzyszy mu świadectwo wydane przez organy celne zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 384/96.

Artykuł 3

1. O kwestionariusze należy się ubiegać przed Komisją w terminie 15 dni od opublikowania niniejszego rozporządzenia w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

2. Zainteresowane Strony, jeśli ich opinie mają być wzięte pod uwagę w trakcie prowadzenia dochodzenia, muszą się ujawnić kontaktując się z Komisją, przedstawiając swoje opinie na piśmie oraz przedkładając odpowiedzi na kwestionariusz lub wszelkie inne informacje w terminie 40 dni od daty opublikowania niniejszego rozporządzenia w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich, chyba że ustalono inaczej.

3. We wspomnianym powyżej terminie 40 dni, zainteresowane Strony mogą się również ubiegać o wysłuchanie ich przez Komisję.

4. Wszelkie informacje dotyczące przedmiotowej sprawy, wszelkie wnioski o wysłuchanie lub o wydanie kwestionariusza, a także wszelkie wnioski o umocowanie świadectw potwierdzających brak naruszenia należy sporządzić na piśmie (nie w formie elektronicznej, chyba że ustalono inaczej), należy w nich wskazać nazwę, adres, adres poczty elektronicznej, numer telefonu, faksu i/lub numery telefonów i należy je przesłać na następujący adres:

Komisja Europejska

Dyrekcja Generalna ds. Handlu

Dyrekcje B i C

TERV 0/13

Rue de la Loi/Wetstraat 200

B - 1049 Brussels

Faks (32-2) 295 65 05

Teleks COMEU B 21877.

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 maja 2001 r.