WSPÓLNOTA EUROPEJSKA, zwana dalej „Wspólnotą”;

z jednej strony, oraz

REPUBLIKA BUłGARII, zwana dalej„Bułgarią”;

z drugiej strony,

zwane dalej „Umawiającymi się Stronami”,

uwzględniając Układ Europejski, ustanawiający stowarzyszanie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, i Republiką Bułgarii z drugiej strony, z dnia 8 marca 1993 roku, w szczególności jego artykuł 57 punkt 3;

UWZGLĘDNIAJĄC, że jest istotne dla Wspólnoty, w kontekście urzeczywistniania rynku wewnętrznego i wprowadzaniu w życie wspólnej polityki transportowej, zapewnienie tranzytu towarów wspólnotowych przez Bułgarię w sposób tak szybki i sprawny, jak jest to możliwe, bez przeszkód i dyskryminacji;

UWZGLĘDNIAJĄC, że Bułgaria jest zainteresowana dalszym rozwojem łączących ją ze Wspólnotą wzajemnych praw i obowiązków, dotyczących dostępu do rynku transportowego i tranzytu, jako pierwszego kroku na drodze do zawarcia umowy o transporcie lądowym, którą przewiduje wyżej wspomniany Układ Europejski;

UWZGLĘDNIAJĄC, ponadto, że niezbędne jest zapewnienie skoordynowanego rozwoju natężenia ruchu transportowego między i przez terytoria Umawiających się Stron, w szczególności przez wprowadzenie i rozwijanie pakietu skoordynowanych środków na drogach oraz transportu kombinowanego na zasadach konkurencyjnych, przez wspieranie przyjaznych dla środowiska pojazdów oraz przestrzeganie zasady trwałej mobilności,

UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:

TYTUŁ I

Cel, ZAKRES i definicje

Artykuł 1

Cel

Celem niniejszej Umowy jest wspieranie współpracy między Umawiającymi się Stronami w sprawie przewozu towarów, i, w szczególności, drogowego ruchu tranzytowego, oraz zapewnienie w tym celu, że transport między i przez terytoria Umawiających się Stron będzie rozwijany w sposób skoordynowany.

Artykuł 2

Zakres

1. Współpraca obejmuje drogowy przewóz towarów oraz transport kombinowany.

2. W związku z tym, zakres niniejszej Umowy obejmuje w szczególności:

- dostęp do rynku ruchu tranzytowego w dziedzinie drogowego przewozu towarów,

- prawne i administracyjne środki wspierające, włączając środki handlowe, podatkowe, społeczne oraz techniczne,

- współpracę w rozwoju systemu transportu, który odpowiada, między innymi, potrzebom środowiska naturalnego,

- regularną wymianę informacji na temat rozwoju polityki transportowej Umawiających się Stron.

Artykuł 3

Definicje

Do celów niniejszej Umowy stosuje się następujące definicje:

a) ruch tranzytowy: podróż wykonywana drogą przez terytorium a) Państwa Członkowskiego (Państw Członkowskich) Wspólnoty lub przez terytorium Bułgarii, bez względu na to, czy jest wykonywana przez pojazd drogowy załadowany lub niezaładowany, bez dokonywania żadnych czynności załadowczych lub wyładowczych na tych terytoriach;

b) transport kombinowany: transport towarów między lub przez terytoria Umawiających się Stron, w przypadku, gdy samochód ciężarowy, przyczepa, naczepa, z jednostką ciągnikową lub bez niej, nadwozie wymienne lub kontener 20-stopowy lub dłuższy, wykorzystuje drogę w początkowym lub końcowym etapie podróży, na innym etapie podróży, jeżeli długość tego etapu przekracza 100 km w linii prostej, wykorzystuje kolej, transport śródlądowy lub morski, a początkowy lub ostatni etap tej podróży odbywa się transportem drogowym:

- między miejscem, w którym towary zostały załadowane, a najbliższą dogodną załadowczą stacją kolejową, w odniesieniu do początkowego etapu podróży, oraz między najbliższą dogodną rozładowczą stacją kolejową, a miejscem, w którym towary są rozładowywane do ostatniego etapu podróży, lub

- w promieniu nie przekraczającym 150 km w linii prostej od portu rzecznego lub portu morskiego załadunku lub wyładunku;

c) pojazd drogowy: pojazd silnikowy zarejestrowany w Umawiającej się Stronie lub sprzężona kombinacja pojazdów, z których przynajmniej pojazd silnikowy jest zarejestrowany w Umawiającej się Stronie i które są używane wyłącznie do przewozu towarów;

d) opłaty użytkownika: niedyskryminacyjne płatności specjalnych kWot, nadające pojazdom drogowym prawo korzystania z określonej infrastruktury przez określony czas;

e) opłaty drogowe: płatność określonej kWoty za przejazd pojazdu drogowego na dystansie między dwoma punktami infrastruktury; kWota taka uwzględnia przejechaną odległość oraz kategorię pojazdu.

TYTUŁ II

TRANSPORT KOMBINOWANY

Artykuł 4

Postanowienia ogólne

Umawiające się Strony przyjmują wzajemnie skoordynowane środki, niezbędne dla rozwoju i wspierania transportu kombinowanego jako sposobu zapewnienia, aby znaczny udział realizowanego przez nie transportu międzynarodowego był wykonywany w warunkach bardziej przyjaznych dla środowiska naturalnego.

Artykuł 5

Środki wspierające

Umawiające się Strony podejmują wszystkie niezbędne kroki w celu poprawienia konkurencyjności transportu kombinowanego, szczególnie przez:

a) podjęcie działań mających na celu zachęcanie użytkowników oraz nadawców do wykorzystywania transportu kombinowanego przez:

- poprawę konkurencyjności wszystkich typów transportu kombinowanego wobec transportu drogowego przez pomoc finansową dla nowych projektów Wspólnoty lub Bułgarii, w zakresie transportu kombinowanego,

- zachęcanie do wykorzystywania samodzielnego transportu kombinowanego, w szczególności przez wspieranie korzystania z zamiennych nadwozi, kontenerów i naczep,

- zwolnienie, w odpowiednich ramach, początkowych i/lub końcowych etapów przewozów drogowych, stanowiących integralną część czynności transportu kombinowanego, z systemu kWot i systemu upoważnień,

- rozważenie udzielania zniżek w podatkach od pojazdów drogowych, gdy są one wykorzystywane w transporcie kombinowanym,

- podniesienie szybkości i niezawodności transportu kombinowanego, w szczególności przez:

(i) zachęcanie do zwiększania częstotliwości usług transportu kombinowanego zgodnie z potrzebami nadawców i użytkowników,

(ii) zachęcanie do skracania czasu oczekiwania na terminalach i zwiększanie efektywności ich pracy,

(iii) usprawnienie kontroli granicznej stosowanej wobec transportu kombinowanego, przeniesienie tych czynności kontrolnych, dla wszystkich towarów z wyjątkiem towarów poddawanych kontroli weterynaryjnej i fitosanitarnej, do terminali transportu kombinowanego, tak szybko, jak to będzie możliwe,

- zapewnienie niedyskryminacyjnego dostępu do terminali, w sytuacjach, jeżeli są one finansowane lub współfinansowane ze środków publicznych,

- udzielanie, jeżeli to możliwe, pierwszeństwa w przydzielaniu zezwoleń na tranzyt drogowy, uzgodnionych w artykule 6 ustęp 2 przez właściwe władze Umawiających się Stron, dla przewoźników drogowych w zależności od wykorzystywania przez nich transportu kombinowanego, mierzonego danymi statystycznymi dostępnymi dla każdej z Umawiających się Stron,

- rozważenie, w miarę potrzeby, ze względu na zgodność rozstawu szyn, masy, wymiarów i danych technicznych specjalistycznych urządzeń do transportu kombinowanego oraz rozważenie podjęcia skoordynowanych działań w celu uporządkowania i wprowadzenia do użytku takich urządzeń, tak jak jest to wymagane przez natężenie ruchu;

b) udostępnianie, na wniosek, informacji dotyczących nowych działań w zakresie transportu kombinowanego, włączając plany rozwoju technicznego, finansowanego lub współfinansowanego przez Umawiającą się Stronę, w postaci streszczenia ustalającego treść, wyniki oraz wpływ działań lub przedsięwzięć technicznych;

c) stworzenie odpowiedniej infrastruktury przez:

- wprowadzenie rozstawu szyn UIC C1 na nowych głównych szlakach oraz przebudowę istniejących głównych szlaków, co najmniej do standardu B (jak zostało to uzgodnione z AGTC – Umową europejską o ważniejszych międzynarodowych liniach transportu kombinowanego i obiektach towarzyszących z dnia 1 lutego 1991 roku), jeżeli nie są dostępnie inne środki zapewniające współdziałanie sieci,

- usuwanie wszelkich utrudnień na dojazdach drogowych do terminali transportu kombinowanego w celu zwiększenia wykorzystywania transportu kombinowanego;

d) rozważenie następujących działań:

- zbadanie możliwości dopuszczenia na początkowych i końcowych etapach transportu kombinowanego pojazdów z sześcioma osiami o masie całkowitej 44 ton,

- wprowadzenie wyjątków na początkowych i końcowych etapach transportu kombinowanego w weekendowych i świątecznych ograniczeniach ruchu drogowego,

- dopuszczenie wzajemnego dostępu dla przewoźników w transporcie kombinowanym do kolei w kontekście nowej umowy.

TYTUŁ III

TRANSPORT DROGOWY

Artykuł 6

Postanowienia ogólne

1. W odniesieniu do wzajemnego dostępu do rynków transportowych, Umawiające się Strony uzgadniają, wstępnie i bez uszczerbku dla ustępu 2, utrzymanie istniejących praw, wynikających z umów dwustronnych lub innych porozumień dwustronnych, zawartych przez każde Państwo Członkowskie Wspólnoty oraz Bułgarię.

Jednakże w oczekiwaniu na zawarcie umowy między Umawiającymi się Stronami w sprawie dostępu do rynków transportu drogowego, jak jest to przewidziane w artykule 7, Bułgaria współpracuje z Państwami Członkowskimi Wspólnoty w celu uzupełnienia tych umów dwustronnych oraz porozumień, w sytuacjach, gdy okazuje się to niezbędne dla przystosowania ich do niniejszej Umowy.

2. W uzupełnieniu do zezwoleń przewidzianych w ramach systemu określonego w ustępie 1, Umawiające się Strony uzgadniają udzielanie, na każdy rok kalendarzowy, dostępu do ruchu tranzytowego dla pojazdów ciężarowych przez terytoria Państw Członkowskich Wspólnoty oraz Bułgarii z mocą od dnia wejścia niniejszej Umowy w życie, w drodze zezwoleń, w następujący sposób:

a) Wspólnota otrzyma:

13 000 zezwoleń ważnych w Bułgarii;

b) Bułgaria otrzyma:

6 000 zezwoleń ważnych w Państwach Członkowskich Wspólnoty, do których będą dołączone znaki samoprzylepne;

c) Bułgaria otrzyma:

po 3 000 znaków do przyklejania na każde Państwo Członkowskie Wspólnoty;

d) zezwolenia, określone w literach a) i b), są zgodne z, odpowiednio, wzorami określonymi w załącznikach 1a i 1b;

e) znaki samoprzylepne, określone w literze c), są zgodne ze wzorem określonym w załączniku 1c;

f) zezwolenia, określone w literach a) i b), są dostarczane przez służby Komisji do właściwych władz Bułgarii lub, w przypadku Wspólnoty, do właściwych władz jej Państw Członkowskich. Właściwe władze wypełniają zezwolenie z wyjątkiem pozycji „Numer rejestracyjny pojazdu samochodowego”, „Podróż” oraz „Podróż powrotna” i dostarczają je do swoich przewoźników z zastosowaniem opłaty pokrywającej tylko uzasadnione wydatki administracyjne;

g) znaki samoprzylepne, określone w literze c), są dostarczane przez służby Komisji do właściwych władz Bułgarii. Te znaki samoprzylepne umieszcza się na zezwoleniu przed jego użyciem w celu wskazania, na które Państwo Członkowskie lub Państwa Członkowskie Wspólnoty ważne jest dane zezwolenie;

h) Umawiające się Strony uzgadniają, że nie będą nakładały żadnych podatków ani podobnych opłat na wykorzystanie zezwoleń, określone w literach a) i b);

i) zezwolenia i znaki samoprzylepne są ważne przez jeden rok kalendarzowy, do dnia 31 stycznia następnego roku, i mogą być wykorzystane tylko na jedną podróż tam i jedną podróż z powrotem.

3. Zezwolenie określone w ustępie 2 może zostać wykorzystane tylko przez pojazdy zgodne z normami EURO 1 lub z postanowieniami certyfikatu „green lorry” według wzoru reprodukowanego w załączniku 4. Dowód zastosowania się do tego przepisu musi znajdować w pojeździe w trakcie całej podróży.

4. Jeżeli dzień, w którym Umowa wchodzi w życie zgodnie z artykułem 19, nie jest dniem 1 stycznia, liczba zezwoleń oraz znaków do przyklejania wymienionych w ustępie 2 zmniejsza się proporcjonalnie do roku kalendarzowego, w którym Umowa wchodzi w życie.

5. Właściwe władze Umawiających się Stron wydają zezwolenia na transport towarów na mocy Umowy wyłącznie przewoźnikom, którzy, zgodnie z przepisami prawa, mają zezwolenie tej Umawiającej się Strony na wykonywanie czynności międzynarodowego transportu drogowego. Zezwolenie musi być przechowywane w pojeździe. W przypadku zespołu pojazdów, zezwolenie musi znajdować się w pojeździe samochodowym. Zezwolenie opiewa na pojazdy sprzężone nawet wtedy, gdy przyczepa lub naczepa nie jest zarejestrowana na posiadacza zezwolenia lub gdy jest zarejestrowana w innym kraju.

6. Umawiające się Strony powstrzymują się od podejmowania wszelkich jednostronnych działań, które mogą prowadzić do dyskryminacji przewoźników Wspólnoty i Bułgarii lub ich pojazdów. Każda z Umawiających się Stron podejmuje wszelkie kroki niezbędne dla ułatwienia transportu drogowego, określonego w niniejszej Umowie, w stosunku do jej własnego terytorium oraz w ramach tego terytorium.

Artykuł 7

Dostęp do rynku

Umawiające się Strony, zobowiązują się, traktując to jako sprawę priorytetową i z uwzględnieniem przyjęcia przez Bułgarię podatkowych, socjalnych oraz technicznych przepisów Wspólnoty, do wspólnej pracy w zakresie poszukiwania wspólnego systemu przyszłych regulacji dostępu do rynku transportu drogowego między Umawiającymi się Stronami.

Artykuł 8

Postanowienia fiskalne

W przypadku czynności transportowych zgodnie z niniejszą Umową:

1. Umawiające się Strony zapewniają stosowanie zasady niedyskryminacji ze względu na przynależność państwową lub siedzibę dla celów opodatkowania pojazdów drogowych, obciążeń podatkowych, opłat drogowych oraz wszelkich innych form opłat, jakie wnoszą użytkownicy za korzystanie z infrastruktury transportu drogowego;

2. Pojazdy drogowe zarejestrowane w jednej z Umawiających się Stron są zwolnione od wszelkich podatków od pojazdów oraz od opłat nakładanych na posiadanie lub obrót pojazdami, jak również spod wszelkich specjalnych podatków lub opłat nakładanych na czynności transportowe prowadzoną na terytorium drugiej Umawiającej się Strony.

Pojazdy drogowe nie są wyjęte spod opodatkowania i wnoszenia opłat od paliwa silnikowego, opłat drogowych oraz opłat użytkownika za korzystanie z infrastruktury;

3. Umawiające się Strony zapewniają, że za korzystanie z jednej sekcji drogi nie można nakładać opłat za przejazd oraz, w tym samym czasie, jakichkolwiek innych form opłat użytkownika. Jednakże, Umawiające się Strony mogą nakładać opłaty za przejazd siecią dróg w przypadku, gdy nakłada się opłaty użytkownika za korzystanie z mostów, tuneli i przejazdów przez przełęcze.

4. Następujące pozycje są zwolnione od cła oraz od wszelkich innych podatków i opłat:

a) paliwo znajdujące się w zbiornikach pojazdów drogowych w czasie przywozu na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, w przypadku, jeżeli zbiorniki te są tak zaprojektowane przez producenta dla danego typu pojazdu drogowego;

b) paliwo znajdujące się zbiornikach przyczep i naczep, używane do systemów chłodzących chłodni;

c) smary w ilościach wymaganych do użytku w czasie podróży;

d) części zapasowe i narzędzia niezbędne do naprawy pojazdu, który uległ awarii w trakcie wykonywania czynności międzynarodowego transportu drogowego. Części zapasowe, które uległy wymianie, należy powrotnie wywieźć lub zniszczyć pod kontrolą właściwych władz celnych drugiej Umawiającej się Strony;

5. Bez uszczerbku dla ustępu 2 akapit drugi, w przypadku, gdy masa, wymiary lub dopuszczalna ładowność na oś przekraczają maksymalne limity, obowiązujące na terytorium Bułgarii, natomiast sam pojazd jest zgodny z przepisami ustanowionymi w dyrektywie Rady 96/53/WE w sprawie masy i wymiarów, pojazd taki nie może zostać obciążany żadnymi specjalnymi opłatami, jeżeli porusza się na głównych trasach tranzytowych w Bułgarii, określonych w załączniku 5.

Artykuł 9

Postanowienia socjalne

Umawiające się Strony niniejszej Umowy stosują postanowienia Umowy europejskiej dotyczącej pracy załóg wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (AETR) z dnia 1 lipca 1970 roku, pozostającej w mocy w dniu wejścia w życie niniejszej Umowy lub zasady identyczne do przepisów rozporządzeń Rady (EWG) nr 3820/85 i (EWG) nr 3821/85 z późniejszymi zmianami.

Artykuł 10

Postanowienia techniczne

1. Bułgaria przyjmuje środki równoważne do tych zawartych w załączniku 2 do czasu wejścia w życie niniejszej Umowy oraz zawartych w załączniku 3 w ciągu dwóch lat od daty wejścia w życie niniejszej Umowy.

2. Umawiające się Strony niniejszej Umowy wprowadzają w życie Umowę europejską dotyczącą międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR) z dnia 30 września 1957 roku, z mocą obowiązującą w chwili wejścia w życie niniejszej Umowy.

3. Bułgaria podejmuje starania w celu zharmonizowania, w oparciu o przepisy wspólnotowe, swojego prawa dotyczącego przewozów towarów łatwo psujących się, żywych zwierząt oraz towarów niebezpiecznych.

4. Umawiające się Strony dzielą się doświadczeniami i wymieniają informacje na temat swojego ustawodawstwa w celu poprawy płynności i bezpieczeństwa ruchu w okresach szczytowych (weekendy, święta państwowe, sezon turystyczny).

5. Umawiające się Strony współpracują przy zachęcaniu wprowadzania, rozwoju i koordynacji wymiennych systemów informacji o ruchu drogowym.

6. Umawiające się Strony podejmują także wysiłki na rzecz zharmonizowania pomocy technicznej świadczonej kierowcom, upowszechniania podstawowych informacji na temat ruchu i służb ratowniczych, włączając pogotowie ratunkowe oraz innych spraw interesujących kierowców.

TYTUŁ IV

UPROSZCZENIE FORMALNOŚCI

Artykuł 11

Uproszczenie formalności

1. Umawiające się Strony uzgadniają uproszczenie formalności dotyczących przepływu transportowanych towarów zgodnie z obecną Umową.

2. Umawiające się Strony uzgadniają rozpoczęcie negocjacji w celu zawarcia umowy w sprawie uproszczenia kontroli i formalności odnoszących się do przewozu towarów.

3. Umawiające się Strony uzgadniają, w zakresie niezbędnym, podjęcie wspólnych działań w sprawie przyjęcia oraz zachęcenia do przyjęcia środków upraszczających.

TYTUŁ V

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 12

Rozszerzenie zakresu

Jeżeli jedna z Umawiających się Stron na podstawie swoich doświadczeń ze stosowania niniejszej Umowy dochodzi do wniosku, że inne środki, które nie wchodzą w zakres niniejszej Umowy, są w interesie skoordynowanej europejskiej polityki transportowej, w szczególności mogą pomóc rozwiązać problemy ruchu tranzytowego, to powinna kierować swoje sugestie w tym względzie do drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł 13

Wspólny Komitet

Organem odpowiedzialnym za współpracę jest Wspólny Komitet, działający pod nazwą „Komitet Transportowy Wspólnota / Bułgaria”. Komitet ten:

- składa się z przedstawicieli mianowanych przez Wspólnotę i Bułgarię,

- spotyka się na wniosek którejkolwiek z Umawiających się Stron, przemiennie na terytorium każdej z Umawiających się Stron,

- uchwala własny regulamin wewnętrzny,

- działa za obopólną zgodą,

- zapewnia właściwe wejście w życie niniejszej Umowy, w szczególności:

a) bada sposoby współpracy i wspierania transportu kombinowanego, i, przynajmniej co dwa lata, dokonuje przeglądu postępów, osiągniętych na drodze do realizacji tych celów,

b) dokonuje, przynajmniej co dwa lata, przeglądu załączników do niniejszej Umowy,

c) rozwiązuje wszelkie spory, jakie mogą wynikać ze stosowania i wykładni niniejszej Umowy. W przypadku różnicy zdań, decyzję przedkłada się na najbliższym spotkaniu Komitetu Wspólnego, które powinno się odbyć w terminie dwóch miesięcy od daty złożenia wniosku, zgodnie z warunkami, które zostaną ustanowione w jego regulaminie wewnętrznym,

d) koordynuje monitorowanie, prognozowanie i inne prace statystyczne odnoszące się do międzynarodowego transportu drogowego i kombinowanego, w szczególności do drogowego ruchu tranzytowego,

e) w miarę potrzeb przyjmuje odpowiednie środki w zakresie technicznego dostosowania postanowień niniejszej Umowy,

f) przygotowuje wszelkie zalecenia w celu możliwego zwiększenia liczby wydawanych zezwoleń i znaków do przyklejania,

g) podejmuje, w miarę potrzeb, dyskusję na wszystkie inne tematy dotyczące realizacji niniejszej Umowy.

Artykuł 14

Naruszenia

1. W przypadku naruszenia postanowień niniejszej Umowy przez pojazd drogowy lub kierowcę takiego pojazdu właściwe władze Umawiającej się Strony, na terytorium której naruszenie miało miejsce, mogą zawiadomić o tym fakcie właściwe władze drugiej Umawiającej się Strony, które mogą podjąć w związku z tym kroki zgodnie z prawem krajowym.

2. Właściwe władze otrzymujące wszelkie takie powiadomienie informują, tak szybko, jak to możliwe, właściwe władze drugiej Umawiającej się Strony o podjętych działaniach.

3. Postanowienia niniejszego artykułu pozostają bez uszczerbku dla sankcji prawnych, które mogą być zastosowane przez sądy lub organy przestrzegania prawa albo Państwa Członkowskiego Wspólnoty Europejskiej albo Bułgarii, na których terytorium miało miejsce dane naruszenie.

Artykuł 15

Czas trwania Umowy

Niniejsza Umowa jest zawarta na okres pięciu lat. Jeśli żadna z Umawiających się Stron nie wypowie jej z terminem sześciomiesięcznym przed dniem wygaśnięcia tego okresu, Umowa zostaje automatycznie przedłużona na okres trzech lat.

Artykuł 16

Wypowiedzenie Umowy

Każda ze Stron może wypowiedzieć Umowę z sześciomiesięcznym terminem wypowiedzenia, o czym ma obowiązek zawiadomić drugą Stronę.

Artykuł 17

Załączniki

Załączniki stanowią integralną część niniejszej Umowy.

Artykuł 18

Języki

Niniejsza umowa jest sporządzona w dwóch egzemplarzach w języku duńskim, niderlandzkim, angielskim, fińskim, francuskim, niemieckim, greckim, włoskim, portugalskim, hiszpańskim, szwedzkim oraz bułgarskim i każdy z tych tekstów jest na równi autentyczny.

Artykuł 19

Wejście w życie

Niniejsza Umowa zostaje zawarta zgodnie z procedurami wewnętrznymi Umawiających się Stron. Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca po wzajemnym powiadomieniu się Umawiających się Stron o spełnieniu procedur niezbędnych do tego celu.

Hecho en Bruselas, el veintiseis de julio del ańo dos mil.

Udfærdiget i Bruxelles den seksogtyvende juli to tusind.

Geschehen zu Brüssel am sechsundzwanzigsten Juli zweitausend.

Έγινε στις Βρυξέλλες, σης είκοσι έξι Ιουλίου δύο χιλιάδες.

Done at Brussels on twenty sixth day of July in the year two thousand

Fait à Bruxelles, le vingt-six juillet deux mille.

Fatto a Bruxelles, addě ventisei luglio duemila.

Gedaan te Brussel, de zesentwintigste juli tweeduizend.

Feito em Bruxelas, em vinte e seis de Julho de dois mil.

Tehty Brysselissä kahdentenakymmenentenäkuudentena päivänä heinäkuuta vuonna kaksituhatta.

Som skedde i Bryssel den tjugosjätte juli tjugohundra.

Подписано на 26 юли 2000 г. в Брюксел

Por la Comunidad Europea

For Det Europæiske Fællesskab

Für die Europäische Gemeinschaft

Για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα

For the European Community

Pour la Communauté européenne

Per la Comunità europea

Voor de Europese Gemeenschap

Pela Comunidade Europeia

Euroopan yhteisön puolesta

På Europeiska gemenskapens vägnar

За Република България

ZAŁĄCZNIK 1a

(Pierwsza strona zezwolenia, w języku bułgarskim)

(Druga strona zezwolenia)

ZAŁĄCZNIK 1b

(Pierwsza strona zezwolenia, w języku niemieckim i włoskim)

Komisja Europejska

(Druga strona zezwolenia)

ZAŁĄCZNIK 1c

(„Znak samoprzylepny”)

ZAŁĄCZNIK 2

Właściwe dyspozycje wspólnotowego dorobku prawnego

1. Dyrektywa Rady 88/77/EWG z dnia 3 grudnia 1987 roku w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do działań, jakie mają być podjęte w celu zapobiegania emisji zanieczyszczeń gazowych z silników Diesla stosowanych w pojazdach (Dz.U. L 36 z 9.02.1988, str. 33), ostatnio zmieniona dyrektywą 96/1/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 40 z 17.02.1996, str. 1).

2. Dyrektywa Rady 70/157/EWG z dnia 6 lutego 1970 roku w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do dopuszczalnego poziomu hałasu zewnętrznego i układu wydechowego pojazdów silnikowych (Dz.U. L 42 z 23.02.1970, str. 16), ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 96/20/WE (Dz.U. L 92 z 13.04.1996, str. 23).

ZAŁĄCZNIK 3

1. Dyrektywa Rady 92/6/EWG z dnia 10 lutego 1992 roku w sprawie montowania i zastosowania urządzeń ograniczenia prędkości w niektórych kategoriach pojazdów silnikowych we Wspólnocie (Dz.U. L 57 z 2.03.1992, str. 27).

2. Dyrektywa Rady 96/96/WE z dnia 20 grudnia 1996 roku w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących badań przydatności do ruchu drogowego pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz.U. L 46 z 17.02.1997, str. 1).

3. Dyrektywa Rady 71/320/EWG z dnia 26 lipca 1971 roku w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących urządzeń hamulcowych niektórych kategorii pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dz.U. L 202 z 6.09.1971, str. 37), ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 91/422/EWG z dnia 15 lipca 1991 roku (Dz.U. L 233 z 22.08.1991, str. 21).

ZAŁĄCZNIK 5

Trasy tranzytowe w Bułgarii dopuszczające pojazdy Wspólnoty zgodne z przepisami Wspólnoty w sprawie masy i wymiarów, do tranzytu przez Bułgarię bez wnoszenia jakichkolwiek specjalnych opłat

1. Pojazdy Wspólnoty, zgodne z dyrektywą Rady 96/53/WE z dnia 25 lipca 1996 roku, ustanawiającą dla pewnych pojazdów drogowych, poruszających się na obszarze Wspólnoty, maksymalne dopuszczalne wymiary w ruchu krajowym i międzynarodowym oraz maksymalną dopuszczalną masę w ruchu międzynarodowym (Dz.U. L 235 z 17.09.1996, str. 59) są zwolnione od wszelkich specjalnych opłat pobieranych za przekraczanie przepisów bułgarskich w sprawie masy i wymiarów, jeżeli te pojazdy korzystają z następujących tras tranzytowych w Bułgarii:

- trasa tranzytowa Vidin/Kulata (korytarz paneuropejski IV): mianowicie: prom od granicy rumuńskiej do Vidinu, E79 od Vidinu do Vratza i Botevgradu, E79/E83 od Botevgradu do Sofii, E79 obwodnica południowo-wschodnia Sofii i E79 od Sofii do Kulaty i granicy greckiej,

- trasa tranzytowa Russe/Kulata (korytarz paneuropejski IX, TINA połączenie Biala/Botevgrad oraz korytarz paneuropejski IV): mianowicie: most na Dunaju od granicy rumuńskiej do Russe, E85 od Russe do Biala, E83 od Biala do Plewny i Botevgradu, E79/E83 od Botevgradu do Sofii, E79 południowo-wschodnia obwodnica Sofii i E79 od Sofii do Kulaty i granicy greckiej,

- trasa tranzytowa Kalotina/Kulata (korytarze paneuropejskie X i IV): mianowicie: E80 od granicy Federalnej Republiki Jugosławii do Kalotiny i Sofii, E80 południowo-zachodnia obwodnica Sofii i E79 od Sofii do Kulaty i granicy greckiej,

- trasa tranzytowa Vidin/Svilengrad (korytarze paneuropejskie IV i IX): mianowicie: prom od granicy rumuńskiej do Vidina, E79 od Vidina do Vratza i Botevgradu, E79/E83 od Botevgradu do Sofii, E79 wschodnia obwodnica Sofii, E80 z Sofii do Płowdiw, Orizova i Haskova, E80/E85 od Haskova do Svilengradu i E85 od Svilengradu do granicy greckiej,

- trasa tranzytowa Russe/Svilengrad (korytarz paneuropejski IX): mianowicie: most na Dunaju od granicy rumuńskiej do Russe, E85 od Russe do Biala, E85 od Biala do Veliko Tarnovo i Haskova, E80/E85 od Haskova do Svilengradu i E85 od Svilengradu do granicy greckiej,

- trasa tranzytowa Kalotina/Svilengrad (korytarze paneuropejskie X, IV i IX): mianowicie: E80 od granicy Federalnej Republiki Jugosławii do Kalotiny i Sofii, E80 południową obwodnicą Sofii, E80 od Sofii do Orizova, E80 od Orizova do Haskova i E80/E85 od Haskova do Svilengradu, E85 od Svilengradu do granicy greckiej.

2. Następujące odcinki tras tranzytowych wymienionych w punkcie 1 są czasowo wyłączone z zakresu stosowania punktu 1 niniejszego załącznika, najpóźniej do dnia 31 grudnia 2001 roku, chyba, że Wspólny Komitet ustali, że odcinki te zostały już wzmocnione (lub wyprostowane) do wymaganych norm dopuszczających używanie pojazdów dostosowanych do przepisów wspólnotowych w sprawie masy i wymiarów:

- E79, Sofii do Kulaty i granicy greckiej

- E80, granica Federalna Republika Jugosławii do Kalotiny i Sofii

- E80, od Orizova do Haskova

- E80/E85, od Haskova do Svilengradu

- E83, od Biala do Plewny i Botevgradu

- E85, od Russe do Biala

- E85, od Svilengradu do granicy greckiej.

3. Następujące odcinki tras tranzytowych wymienionych w części 1 są częściowo wyłączone ze stosowania części 1 niniejszego załącznika, najpóźniej do dnia 31 grudnia 2004 roku, chyba, że Wspólny Komitet ustali, że dany odcinek został już wzmocniony (lub wyprostowany) do wymaganych norm dopuszczających ruch pojazdów zgodnych z przepisami wspólnotowymi w sprawie masy i wymiarów:

- E79, od Vidin do Vratzu i Botevgradu.

4. Następujący odcinek tras tranzytowych wymienionych w ustępie 1 jest czasowo wyłączony ze stosowania części 1 niniejszego załącznika, najpóźniej do dnia 31 grudnia 2007 roku, chyba, że Wspólny Komitet ustali, że odcinek ten został już wzmocniony (lub wyprostowany) do wymagań normy dopuszczającej ruch pojazdów zgodnych z przepisami wspólnotowymi w sprawie masy i wymiarów:

- E85, od Biala do Veliko Tarnovo i Haskova.

Informacja na temat wejścia w życie Umowy o międzynarodowych przewozach drogowych między Wspólnotą Europejską a Republiką Bułgarii o przewozie towarów

Umowa Tranzytu Drogowego między Wspólnotą Europejską, a Republiką Bułgarii, o której zawarciu Rada postanowiła w dniu 19 marca 2001 roku, wejdzie w życie w dniu 1 maja 2001 roku, w związku z zakończeniem w dniu 20 marca 2001 roku procedur określonych w artykule 19 tej Umowy.