KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (¹), ostatnio zmienioną dyrektywą 92/118/EWG (²), w szczególności jej art. 10,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (³), ostatnio zmienioną dyrektywą 92/118/EWG, w szczególności jej art. 9,

uwzględniając dyrektywę Rady 64/433/EWG (⁴) w sprawie problemów zdrowotnych dotyczących produkcji i wprowadzanie do obrotu świeżego mięsa, ostatnio zmieniona dyrektywą 95/23/WE (⁵), w szczególności jej art. 6 ust. 1 lit. f),

uwzględniając dyrektywę Rady 77/99/EWG (⁶) sprawie problemów zdrowotnych wpływających na produkcję i wprowadzanie do obrotu produktów mięsnych oraz niektórych produktów pochodzenia zwierzęcego, ostatnio zmienioną dyrektywą Rady 97/76/WE (⁷), w szczególności jej art. 3(A)(7) tiret drugie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Po otrzymaniu sprawozdań dotyczących ognisk pryszczycy w Zjednoczonym Królestwie, Komisja przyjęła decyzję 2001/172/WE dotyczącą niektórych środków ochronnych w odniesieniu do pryszczycy w Zjednoczonym Królestwie (⁸), ostatnio zmienioną decyzją 2001/.../WE (⁹).

(2) Środki, które mają zostać wykorzystane w okręgu zagrożonym są ustanowione w art. 9 dyrektywy 85/511/EWG z dnia 18 listopada 1985 r. wprowadzającej wspólnotowe środki zwalczania pryszczycy (¹⁰), ostatnio zmienionej Aktem Przystąpienia Austrii, Finlandii i Szwecji.

(3) Sytuacja epidemiologiczna w Wielkiej Brytanii wymaga zachowania istniejących ograniczeń w odniesieniu do okręgu zagrożonego przez dłuższy okres w związku z wynikłymi problemami związanymi ze wzrastającą liczbą zwierząt wrażliwych, przeznaczonych do uboju utrzymywanych w gospodarstwach nie zakażonych pryszczycą.

(4) Artykuł 9 dyrektywy 85/511/EWG przewiduje transport zwierząt wrażliwych pod urzędowym nadzorem bezpośrednio do rzeźni do celów uboju sanitarnego. Taki transport może być dozwolony przez właściwe władze jedynie po zbadaniu przez urzędowego lekarza weterynarii wszystkich zwierząt, o których mowa oraz po potwierdzeniu, że u żadnego zwierzęcia nie podejrzewa się zakażenia.

(5) Dyrektywa Rady 72/461/EWG w sprawie problemów zdrowotnych wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy świeżym mięsem (¹¹), ostatnio zmieniona Aktem Przystąpienia Austrii, Finlandii i Szwecji, wymaga, aby mięso uzyskane ze zwierząt pochodzących ze zwierząt z gospodarstwa lub terenu, który z przyczyn zdrowotnych podlega zakazowi, zgodnie z art. 3 ust. 2 lit. b) dyrektywy Rady 64/432/WE w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną (¹²), ostatnio zmienioną dyrektywą Rady 2000/20/WE (¹³), nie było wysyłane z terytorium jednego Państwa Członkowskiego do innego Państwa Członkowskiego, takie mięso nie może nosić wspólnotowego znaku jakości zdrowotnej, chyba że jest na niego nałożony krzyżyk.

(6) Dyrektywa Rady 80/215/EWG w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy produktami mięsnymi (¹⁴), ostatnio zmieniona Aktem Przystąpienia Austrii, Finlandii i Szwecji, zezwala, aby produkty mięsne wyprodukowane z mięsa opatrzonego znakiem określonym w art. 5a dyrektywy 72/461/EWG zostały oznakowane zgodnie z rozdziałem VI załącznika B do dyrektywy 77/99/EWG, po poddaniu mięsa niektórym rodzajom obróbki.

(7) Artykuł 6 ust. 1 lit. f) dyrektywy Rady 94/433/EWG wymaga, aby Państwa Członkowskie zapewniły, że mięso z obszaru podlegającego ograniczeniom związanym z wymogami zdrowia zwierząt, podlega szczególnym zasadom, które mają zostać ustalone na podstawie analizy każdego przypadku zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 16 tej dyrektywy. Ponadto, art. 6 ust. 1 lit. h) dyrektywy 64/433/EWG wymaga, aby mięso takie zostało opatrzone krajowym znakiem, który nie może mylić się ze znakiem wspólnotowym oraz, w szczególności, nie może być owalny.

(8) Artykuł 3(A)(7) tiret drugie dyrektywy Rady 77/99/EWG wymaga, aby produkty mięsne wyprodukowane z mięsa, które musi zostać sprzedane na rynku lokalnym, posiadały znak, który zostanie określony zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 20 dyrektywy 77/99/EWG.

(9) Artykuł 3 ust. 1 lit. f) dyrektywy Rady 91/495/EWG z dnia 27 listopada 1990 r. dotyczącej zdrowia publicznego i problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na produkcję i wprowadzanie do obrotu mięsa króliczego oraz dziczyzny hodowlanej (¹⁵), ostatnio zmienionej dyrektywą 94/65/WE (¹⁶), przewiduje oznaczenia jakości zdrowotnej mięsa zwierząt dzikich utrzymywanych przez człowieka.

(10) Decyzja Komisji 2001/172/WE zakazuje, z wyjątkiem mięsa uzyskanego ze zwierząt ubitych przed dniem 1 lutego 2001 r., wysyłania świeżego mięsa uzyskanego ze zwierząt z gatunków bydła, owiec, kóz i świń oraz innych parzystokopytnych pochodzących z Wielkiej Brytanii oraz produktów mięsnych wyprodukowanych z takiego mięsa, z wyjątkiem mięsa, które przeszło odpowiednią obróbkę.

(11) Dlatego też celem niniejszej decyzji jest określenie znaku jakości zdrowotnej stosowanego w przypadku świeżego mięsa uzyskanego ze zwierząt gatunków wrażliwych oraz w przypadku produktów uzyskanych z takiego mięsa, które zgodnie z prawodawstwem wspólnotowym dotyczącym pryszczycy nie kwalifikuje się do handlu wewnątrzwspólnotowego oraz warunków, zgodnie z którymi takie znaki jakości zdrowotnej mogą zostać zastosowane.

(12) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu Weterynaryjnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Bez uszczerbku dla przepisów dyrektywy Rady 85/511/EWG i w szczególności jej art. 5 i 9 Zjednoczone Królestwo stanowi, że:

1. [1] Zgodnie z art. 5 ust. 1 dyrektywy 72/461/EWG, świeże mięso spełniające wymagania art. 3 dyrektywy Rady 64/433/EWG i otrzymane ze zwierząt gatunków bydła, owiec, kóz i trzody chlewnej oraz świeże mięso spełniające wymagania art. 6 dyrektywy 91/495/EWG i i otrzymane z innych parzystokopytnych pochodzących ze Zjednoczonego Królestwa, oraz mięso przetworzone w Zjednoczonym Królestwie w okresie od dnia 1 lutego 2001 r. do dnia wejścia w życie niniejszej decyzji nie podlega oznaczeniu znakiem jakości zdrowotnej, przewidzianym w rozdziale XI załącznika I do dyrektywy 64/433/EWG lub w rozdziale III załącznika I do dyrektywy 91/495/EWG.

2. Zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. h) dyrektywy 64/433/EWG i w zgodzie z przepisami art. 6 ust. 3 dyrektywy 91/495/EWG świeże mięso określone w ust. 1 jest oznaczone krajowym znakiem, który nie może mylić się ze znakiem wspólnotowym, opisanym w rozdziale XI załącznika I do powyższej dyrektywy oraz, w szczególności, nie jest owalny.

3. Wzór znaku jakości zdrowotnej, określony w ust. 2 jest zamieszczony w Załączniku. Znak jakości zdrowotnej posiada jeden z kolorów wymienionych w art. 2 ust. 8 dyrektywy 94/36/WE (¹⁷) z wyjątkiem E129 Allura Red. AC.

4. Bez względu na ust. 1 i pod warunkiem że świeże mięso nie jest przeznaczone do handlu wewnątrzwspólnotowego i nie jest opakowane w porcje handlowe przeznaczone do sprzedaży bezpośredniej konsumentowi, mięso określone w ust. 1 może, w okresie przejściowym, nosić znak określony w rozdziale XI załącznika I do dyrektywy 64/433/EWG i w rozdziale III załącznika I do dyrektywy 91/495/EWG, pod warunkiem że dodatkowo zastosowany jest znak specjalny, określony w ust. 2. Wymagania Załącznika związane z wymiarami znaku nie muszą stosować się do znaku wymaganego zgodnie z przepisami tego ustępu.

5. [2] W drodze odstępstwa od przepisów pkt 1, mięso dopuszczone do wysyłki z Wielkiej Brytanii zgodnie z decyzjami Komisji 2001/172/WE, 2001/356/WE lub 2001/740/WE może być oznaczone znakiem jakości zdrowotnej, przewidzianym w rozdziale XI załącznika I do dyrektywy 64/433/EWG lub w rozdziale III załącznika I do dyrektywy 91/495/EWG.

6. [3] Świeże mięso określone w ust. 1–5 obejmuje mięso mielone i wyroby mięsne zgodnie z dyrektywą Rady 94/65/WE ustanawiającą wymagania w odniesieniu do produkcji i wprowadzania do obrotu mięsa mielonego i wyrobów mięsnych.

Artykuł 2

Zjednoczone Królestwo stanowi, że:

1. Produkty mięsne spełniające wymagania związane ze zdrowiem publicznym dyrektywy 77/99/EWG i przygotowane z mięsa oznaczonego zgodnie z art. 1 ust. 2 są oznaczone znakiem krajowym, który nie może mylić się ze wspólnotowym znakiem jakości zdrowotnej, określonym w rozdziale VI załącznika B do tej dyrektywy i w szczególności, nie jest owalny.

W drodze odstępstwa od przepisów akapitu pierwszego, produkty mięsne poddane jednemu z rodzajów obróbki, ustanowionym w art. 4 ust. 1 dyrektywy Rady 80/215/EWG, lub których współczynnik kwasowości podczas przygotowywania mierzony równomiernie wynosił mniej niż 6 pH, mogą być oznaczone znakiem jakości zdrowotnej przewidzianym w rozdziale VI załącznika B do dyrektywy 77/99/EWG. [4]

2. Wzór znaku jakości zdrowotnej, określonego w ust. 1 akapit pierwszy, jest zamieszczony w Załączniku, lecz nie jest wymagane ścisłe zastosowane jego wymiarów.

3. Bez względu na ust. 1 akapit pierwszy oraz pod warunkiem że produkty mięsne nie są przeznaczone do handlu wewnątrzwspólnotowego, mogą one w okresie przejściowym nosić znak jakości zdrowotnej, określony w rozdziale VI załącznika B do dyrektywy 77/99/EWG, pod warunkiem że dodatkowo stosowany jest znak specjalny, określony w ust. 2.

Artykuł 3

Zjednoczone Królestwo powiadamia Komisję i inne Państwa Członkowskie o dacie rozpoczęcia znakowania świeżego mięsa zgodnie z art. 1 oraz nie zezwala na ubój, z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi, zwierząt z gatunków bydła, owiec, kóz i świń oraz innych parzystokopytnych pochodzących z gospodarstw położonych na terenie Wielkiej Brytanii w obrębie okręgu zagrożonego i okręgu zakażonego, określonych w art. 9 ust. 1 i 2 dyrektywy Rady 85/511/EWG do tego dnia.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 11 kwietnia 2001 r.