PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 95,

uwzględniając wniosek Komisji (¹),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (²),

zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 251 Traktatu (³),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dla uniknięcia trudności w swobodnym przepływie urządzeń używanych na zewnątrz pomieszczeń konieczne jest zharmonizowanie w ramach rynku wewnętrznego wymogów dotyczących emisji hałasu przez te urządzenia. Ograniczenie dopuszczalnych poziomów hałasu przez takie urządzenia będzie chroniło zdrowie i ogólne dobro obywateli, a także środowisko naturalne. Społeczeństwo jest również poinformowane o poziomie hałasu emitowanego przez tego typu urządzenia.

(2) Dotychczasowe prawodawstwo wspólnotowe dotyczące emisji hałasu przez urządzenia używane na zewnątrz pomieszczeń zostało zawarte w następujących dziewięciu dyrektywach dotyczących niektórych typów maszyn budowlanych i kosiarek gazonowych: dyrektywa Rady 79/113/EWG z dnia 19 grudnia 1978 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do określania emisji hałasu z instalacji i urządzeń budowlanych (⁴), dyrektywa Rady 84/532/EWG z dnia 17 września 1984 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do wspólnych przepisów dotyczących instalacji i urządzeń budowlanych (⁵) dyrektywa Rady 84/533/EWG z dnia 17 września 1984 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do dopuszczalnego poziomu mocy akustycznej sprężarek (⁶), dyrektywa Rady 84/534/EWG z dnia 17 września 1984 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do dopuszczalnego poziomu mocy akustycznej żurawi wieżowych (⁷), dyrektywa Rady 84/535/EWG z dnia 17 września 1984 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do dopuszczalnego poziomu mocy akustycznej prądnic spawalniczych (⁸), dyrektywa Rady 84/536/EWG z dnia 17 września 1984 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do dopuszczalnego poziomu mocy akustycznej agregatów prądotwórczych (⁹), dyrektywa Rady 84/537/EWG z dnia 17 września 1984 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do dopuszczalnego poziomu mocy akustycznej ręcznych kruszarek do betonu i młotów mechanicznych (¹⁰), dyrektywa Rady 84/538/EWG z dnia 17 września 1984 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do dopuszczalnego poziomu mocy akustycznej kosiarek gazonowych (¹¹) oraz dyrektywa Rady 86/662/EWG z dnia 22 grudnia 1986 r. w sprawie ograniczenia hałasu emitowanego przez koparki hydrauliczne, koparki linowe, spycharki, ładowarki i koparko-ładowarki (¹²), zwane dalej „istniejącymi dyrektywami”; dyrektywy te ustanawiają wymogi dotyczące dopuszczalnych poziomów hałasu, sposobów badań hałasu, procedur oznaczania i oceny zgodności, oddzielnie dla każdego typu urządzeń. Właściwe jest uproszczenie prawodawstwa i stworzenie ram dla ograniczenia emisji hałasu przez urządzenia używane na zewnątrz pomieszczeń.

(3) Niniejsza dyrektywa jest oparta na zasadach i koncepcjach wymienionych w rezolucji Rady z dnia 7 maja 1985 r. w sprawie nowego podejścia do harmonizacji technicznej oraz normalizacji (¹³). Wymienione wyżej zasady zostały następnie rozwinięte w decyzji Rady 93/465/EWG z dnia 22 lipca 1993 r. dotyczącej modułów stosowanych w różnych fazach procedur oceny zgodności oraz zasad umieszczania i używania oznakowania zgodności CE, które mają być stosowane w dyrektywach harmonizacji technicznej (¹⁴).

(4) Piąty program działań w dziedzinie ochrony środowiska załączony do rezolucji z dnia 1 lutego 1993 r. (¹⁵) określa hałas jako jeden z najbardziej naglących problemów środowiskowych w obszarach miejskich i wymaga podjęcia działania dotyczącego różnych źródeł hałasu.

(5) W swojej Zielonej Księdze w sprawie przyszłej polityki w zakresie zwalczania hałasu Komisja określiła hałas w środowisku jako jeden z głównych miejscowych problemów ochrony środowiska w Europie i ogłosiła swój zamiar propozycji dyrektywy ramowej dotyczącej ograniczania emisji hałasu przez urządzenia używane na zewnątrz pomieszczeń.

(6) Państwa Członkowskie powinny zapewnić, aby urządzenia objęte niniejszą dyrektywą spełniały jej wymogi, gdy są wprowadzane do obrotu lub gdy są wprowadzane do użytku w Państwach Członkowskich. Wymogi chroniące pracowników poprzez uregulowanie kWestii użytku urządzeń na zewnątrz pomieszczeń nie są objęte niniejszą dyrektywą.

(7) Państwa Członkowskie nie powinny zabraniać, ograniczać lub hamować wprowadzanie do obrotu lub wprowadzanie do użytku na swoim terytorium urządzeń, które spełniają wymogi niniejszej dyrektywy, mają oznakowanie CE i oznaczenie gwarantowanego poziomu mocy akustycznej i towarzyszy im deklaracja zgodności WE.

(8) Producent lub jego upoważniony przedstawiciel mający siedzibę we Wspólnocie powinien być odpowiedzialny za zapewnienie, że urządzenie jest zgodne z wymogami niniejszej dyrektywy oraz innych dyrektyw, które się do niego odnoszą. Producent lub jego upoważniony przedstawiciel mający siedzibę we Wspólnocie powinien oznakować urządzenie oznakowaniem CE i oznaczeniem gwarantowanego poziomu mocy akustycznej oraz zapewnić, że urządzeniu towarzyszy deklaracja zgodności WE, w celu poświadczenia, że urządzenie jest zgodne z przepisami niniejszej dyrektywy i wszelkich innych stosownych dyrektyw.

(9) Państwo Członkowskie, jeżeli to konieczne we współpracy z innymi Państwami Członkowskimi, powinno podjąć wszelkie właściwe środki w celu zapewnienia, że niespełniające wymogów urządzenie będzie je spełniać w przyszłości lub będzie wycofywane z rynku. Należyte wykonanie i stosowanie niniejszej dyrektywy jest niezbędne dla osiągnięcia celów niniejszej dyrektywy. Niezbędna jest ściślejsza współpraca w zakresie nadzoru rynku za pomocą ciągłej wymiany informacji. Dlatego powinien zostać ustanowiony Komitet.

(10) Oznakowanie urządzeń używanych na zewnątrz pomieszczeń gwarantowanym poziomem mocy akustycznej jest niezbędne w celu umożliwienia konsumentom i użytkownikom dokonania świadomego wyboru urządzenia oraz jako podstawa regulacji w sprawie użytku lub instrumentów ekonomicznych, jakie zostaną przyjęte na poziomie lokalnym lub krajowym. Oznakowanie to musi być jasne i niedwuznaczne. Deklarowane wartości powinny być gwarantowane przez producenta. Właściwe jest, aby wskazaniu emisji hałasu w postaci gwarantowanego poziomu mocy akustycznej towarzyszyło oznakowanie CE. Warunkiem niezbędnym dla właściwego oznakowania jest jednolita, ustalona procedura wyznaczania wartości emisji hałasu.

(11) Istniejące dyrektywy dotyczące sprężarek, żurawi wieżowych, prądnic spawalniczych i agregatów prądotwórczych oraz kruszarek do betonu i młotów mechanicznych wymagają od Komisji przedstawiania propozycji dotyczących zmniejszenia dopuszczalnych poziomów hałasu. Technologia redukcji hałasu dla niektórych innych urządzeń używanych na zewnątrz pomieszczeń (na przykład równiarek, ugniatarek typu ładowarkowego z łyżką, wywrotek, wózków podnośnikowych z przeciwwagą napędzanych silnikiem spalinowym, żurawi samojezdnych, dźwigników budowlanych, wciągarek budowlanych, maszyn do zagęszczania, maszyn do wykańczania nawierzchni i ubijania napędzanych hydraulicznie) jest dostępna, lecz nie jest stosowana powszechnie. Badania wskazują, że wartości emisji hałasu przez urządzenia używane na zewnątrz pomieszczeń o tej samej mocy dostępne na rynku mogą różnić się między sobą o więcej niż 10 dB. Właściwe jest zmniejszenie emisji hałasu przez urządzenia z zastrzeżeniem progów poziomu hałasu do poziomu lepszych urządzeń dostępnych obecnie na rynku, w dwóch etapach, w celu zapewnienia producentom, którzy jeszcze nie spełniają wymogów, wystarczającego czasu dla przystosowania ich urządzeń do bardziej wymagających wartości dopuszczalnych.

(12) Dla różnych kategorii urządzeń mogą być brane pod uwagę różne procedury oceny zgodności. Decyzja 93/465/EWG oferuje różne moduły stosowane w procedurze oceny zgodności. Dla urządzeń podlegających dopuszczalnemu poziomowi mocy akustycznej za właściwą uważa się procedurę obejmującą zaangażowanie jednostki notyfikowanej przy ocenie zgodności z przepisami niniejszej dyrektywy w fazie projektowania i produkcji. Dla urządzeń podlegających jedynie oznakowaniu hałasu za właściwą uznaje się samocertyfikację. Niezbędna jest kontrola.

(13) Normy techniczne i administracyjne jednostek notyfikowanych w całej Wspólnocie powinny być takie same. Może to być osiągnięte jedynie przez określenie minimalnych kryteriów, które muszą być spełnione.

(14) Gromadzenie danych dotyczących hałasu jest uważane za niezbędne jako podstawa dla dokonywania uzasadnionego wyboru przez konsumenta oraz dla dokonania przez Komisję i Państwa Członkowskie dalszej oceny nowych osiągnięć technologicznych i potrzeby dalszych działań legislacyjnych. Dane dotyczące hałasu mogą być gromadzone poprzez wysyłanie kopii deklaracji zgodności WE do Państw Członkowskich i do Komisji.

(15) Aby chronić obywateli przed narażeniem na nieracjonalnie wysoki poziom hałasu, Państwa Członkowskie powinny być w stanie ograniczyć, zgodnie z postanowieniami Traktatu, użycie urządzeń w środowisku.

(16) Przepisy techniczne dotyczące metod pomiarowych muszą zostać uzupełnione i dostosowane, gdzie niezbędne, do postępu technicznego i postępu w europejskiej normalizacji. Środki niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy powinny być przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (¹⁶).

(17) Ważne jest, aby wprowadzić niższe dopuszczalne wielkości emisji hałasu dla kosiarek gazonowych i przycinarek do trawnika/przycinarek krawędziowych do trawnika, które pozostają bez zmian od czasu przyjęcia dyrektywy 84/538/EWG . W celu przedstawienia wskazówek dla branży, charakterystyczne oznaczenia liczbowe dla niższych wielkości dopuszczalnych powinny zostać wprowadzone dla etapu II. Komisja powinna przedłożyć sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na temat tego, czy i w jakim zakresie postęp techniczny umożliwia redukcję wartości dopuszczalnych dla kosiarek gazonowych i przycinarek do trawnika/przycinarek krawędziowych do trawnika oraz, jeżeli właściwe, przedstawić propozycję zmiany niniejszej dyrektywy.

(18) Niniejsza dyrektywa zastępuje istniejące dyrektywy; istniejące dyrektywy muszą zostać uchylone, gdy wymogi niniejszej dyrektywy wejdą w życie. Okresy przejściowe są niezbędne dla umożliwienia łagodnego przejścia od istniejących dyrektyw do niniejszej dyrektywy,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Cele

Celem niniejszej dyrektywy jest zbliżenie ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących norm emisji hałasu, procedur oceny zgodności, oznakowania, dokumentacji technicznej i gromadzenia danych dotyczących emisji hałasu do środowiska, przez urządzenia używane na zewnątrz pomieszczeń. Przyczyni się to do sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego, przy równoczesnej ochronie zdrowia i dobrobytu ludzi.

Artykuł 2

Zakres

1. Niniejszą dyrektywę stosuje się do urządzeń używanych na zewnątrz pomieszczeń wymienionych w art. 12 i 13 i szczegółowo określonych w załączniku I. Niniejsza dyrektywa obejmuje tylko urządzenia, które są wprowadzane do obrotu lub wprowadzane do użytku jako kompletna jednostka właściwa do zamierzonego zastosowania. Nieposiadające własnego napędu urządzenia, które są oddzielnie wprowadzane do obrotu lub wprowadzane do użytku, są wyłączone, z wyjątkiem ręcznych kruszarek do betonu i młotów mechanicznych oraz młotów hydraulicznych.

2. Z zakresu zastosowania niniejszej dyrektywy wyklucza się:

– sprzęt pierwotnie przeznaczony do drogowego, kolejowego, powietrznego lub drogą wodną przewozu rzeczy lub osób,

– sprzęt specjalnie zaprojektowany i wykonany do celów wojskowych i policyjnych i dla służb ratunkowych.

Artykuł 3

Definicje

Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się następujące definicje:

a) „urządzenia używane na zewnątrz pomieszczeń” oznaczają wszelkie maszyny określone w art. 1 ust. 2 dyrektywy 98/3 7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 2 2 czerwca 1998 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do maszyn (¹⁷), które albo posiadają własny napęd lub mogą być przemieszczane, i które niezależnie od elementu (elementów) napędowego są zgodnie z typem przeznaczone do użytku w otwartej przestrzeni i które przyczyniają się do narażenia na hałas w środowisku. Użycie urządzeń w otoczeniu, gdzie przenoszenie dźwięku nie jest tłumione lub jest tłumione jedynie nieznacznie (na przykład pod namiotami, pod zadaszeniami do zabezpieczenia przed deszczem lub w szkielecie budynków) jest traktowane jako użycie na zewnątrz pomieszczeń. Oznacza również urządzenie bez własnego napędu do zastosowań przemysłowych lub środowiskowych, które zgodnie ze swoim typem, jest przeznaczone do użytku na zewnątrz pomieszczeń i które przyczynia się do narażania na hałas środowiska. Wszystkie te typy urządzeń są zwane dalej „urządzeniami”;

b) „procedury oceny zgodności” oznaczają procedury ustanowione w załącznikach V-VIII, oparte na decyzji 93/465/EWG;

c) „oznakowanie” oznacza widoczne, czytelne i nieusuwalne umieszczenie na urządzeniu oznakowania CE określonego w decyzji 93/465/EWG, któremu towarzyszy oznaczenie gwarantowanego poziomu mocy akustycznej;

d) „poziom mocy akustycznej L_WA” oznacza moc akustyczną skorygowaną charakterystyką częstotliwościową A, wyrażoną w dB w odniesieniu do 1 pW, jak określono w EN ISO 3744:1995 i w EN ISO 3746:1995;

e) „zmierzony poziom mocy akustycznej” oznacza poziom mocy akustycznej ustalony podczas pomiarów ustanowionych w załączniku III; zmierzone wartości mogą być ustalone albo na jednej maszynie reprezentatywnej dla danego typu urządzenia albo jako średnia wyników pomiarów kilku maszyn;

f) „gwarantowany poziom mocy akustycznej” oznacza poziom mocy akustycznej ustalony zgodnie z wymogami ustanowionymi w załączniku III, który obejmuje niepewność z powodu zmienności produkcji i procedur pomiarowych oraz w przypadku gdy producent lub jego upoważniony przedstawiciel mający siedzibę we Wspólnocie potwierdza, że zgodnie z zastosowanymi i określonymi w dokumentacji instrumentami technicznymi nie jest on przekroczony;

g) [1] „towary istotne w kontekście kryzysu” oznaczają towary istotne w kontekście kryzysu zdefiniowane w art. 3 pkt 6 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/2747 (¹⁸);

h) [2] „tryb sytuacji nadzwyczajnej na rynku wewnętrznym” oznacza tryb sytuacji nadzwyczajnej na rynku wewnętrznym zdefiniowany w art. 3 pkt 3 rozporządzenia (UE) 2024/2747.

Artykuł 4

Wprowadzenie do obrotu

1. Urządzenia określone w art. 2 ust. 1 nie mogą być wprowadzone do obrotu lub wprowadzone do użytku do czasu gdy producent lub jego upoważniony przedstawiciel mający siedzibę we Wspólnocie zapewni, że:

– urządzenie spełnia wymogi dotyczące emisji hałasu do środowiska według niniejszej dyrektywy,

– procedury oceny zgodności określone w art. 14 zostały zakończone,

– urządzenie posiada oznakowanie CE i oznaczenie gwarantowanego poziomu mocy akustycznej oraz towarzyszy mu deklaracja zgodności WE.

2. W przypadku gdy ani producent ani jego upoważniony przedstawiciel nie prowadzi działalności gospodarczej na terytorium Wspólnoty, obowiązki nałożone niniejszą dyrektywą stosuje się do każdej osoby wprowadzającej urządzenie do obrotu lub wprowadzające je do użytku we Wspólnocie.

Artykuł 5

Nadzór rynku

1. Państwa Członkowskie podejmują właściwe środki w celu zapewnienia, że urządzenie określone w art. 2 ust. 1 może być wprowadzone do obrotu lub wprowadzone do użytku tylko, jeżeli spełnia przepisy niniejszej dyrektywy, posiada oznakowanie CE i oznaczenie gwarantowanego poziomu mocy akustycznej oraz towarzyszy mu deklaracja zgodności WE.

2. Właściwe władze Państw Członkowskich wspierają się nawzajem w wypełnianiu swoich obowiązków dotyczących wykonywania nadzoru rynku.

Artykuł 6

Swobodny przepływ

1. Państwa Członkowskie nie zakazują, nie ograniczają ani nie hamują wprowadzania do obrotu lub wprowadzania do użytku na swoim terytorium urządzeń określonych w art. 2 ust. 1, które spełniają przepisy niniejszej dyrektywy, posiadają oznakowanie CE i oznaczenie gwarantowanego poziomu mocy akustycznej i którym towarzyszy deklaracja zgodności WE.

2. Na targach handlowych, wystawach, prezentacjach i podobnych imprezach Państwa Członkowskie nie utrudniają prezentowania urządzeń określonych w art. 2 ust. 1, które nie spełniają wymogów niniejszej dyrektywy, pod warunkiem że widoczny znak wyraźnie wskazuje, że takie urządzenia nie spełniają wymogów oraz że nie zostały wprowadzone do obrotu lub wprowadzone do użytku, do czasu doprowadzenia do zgodności przez producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela mającego siedzibę we Wspólnocie. Podczas prezentacji podejmowane są odpowiednie środki bezpieczeństwa w celu zapewnienia bezpieczeństwa osób.

Artykuł 7

Domniemanie zgodności

Państwa Członkowskie domniemują, że urządzenia określone w art. 2 ust. 1 noszące oznakowanie CE i oznaczenie gwarantowanego poziomu mocy akustycznej oraz któremu towarzyszy deklaracja zgodności spełniają wszystkie przepisy niniejszej dyrektywy.

Artykuł 8

Deklaracja zgodności WE

1. Producent urządzeń określonych w art. 2 ust. 1, lub jego upoważniony przedstawiciel mający siedzibę we Wspólnocie, w celu poświadczenia, że poszczególne urządzenia są zgodne z przepisami niniejszej dyrektywy, wystawiają deklarację zgodności WE dla każdego typu wyprodukowanego urządzenia; minimalna zawartość takiej deklaracji zgodności ustanowiona jest w załączniku II.

2. Państwo Członkowskie może wymagać, aby deklaracja zgodności była sporządzona lub przetłumaczona na język urzędowy Wspólnoty lub na języki ustalone przez Państwo Członkowskie, jeżeli urządzenie jest wprowadzone do obrotu lub wprowadzone do użytku na jego terytorium.

3. Producent urządzeń określonych w art. 2 ust. 1, lub jego upoważniony przedstawiciel mający siedzibę we Wspólnocie, zachowuje przez 10 lat od daty wyprodukowania ostatniego egzemplarza urządzenia, wzór deklaracji zgodności WE wraz z dokumentacją techniczną przewidzianą w pkt 3 załącznika V, pkt 3 załącznika VI, pkt 2 załącznika VII, ppkt 3.1 i 3.3 załącznika VIII.

Artykuł 9

Niezgodność urządzeń

1. W przypadku gdy Państwo Członkowskie upewnia się, że urządzenie określone w art. 2 ust. 1, które jest wprowadzone do obrotu lub jest wprowadzone do użytku nie spełnia wymogów niniejszej dyrektywy, podejmuje wszelkie właściwe środki tak, aby producent lub jego upoważniony przedstawiciel mający siedzibę we Wspólnocie doprowadził urządzenie do zgodności z przepisami niniejszej dyrektywy.

2. W przypadku gdy:

a) wartości dopuszczalne określone w art. 12 są przekroczone; lub

b) pozostaje niezgodność z innymi przepisami niniejszej dyrektywy pomimo środków podjętych na podstawie ust. 1;

zainteresowane Państwo Członkowskie podejmuje wszelkie właściwe środki w celu ograniczenia lub zakazania wprowadzania do obrotu lub wprowadzania do użytku przedmiotowego urządzenia lub w celu zapewnienia, że zostaje ono wycofane z rynku. Państwo Członkowskie niezwłocznie powiadamia Komisję i inne Państwa Członkowskie o takich środkach.

3. Komisja podejmuje konsultacje z zainteresowanymi stronami tak szybko, jak to możliwe. Jeżeli po takich konsultacjach Komisja stwierdza, że:

– środki są uzasadnione, niezwłocznie informuje o tym Państwo Członkowskie, które podjęło inicjatywę oraz pozostałe Państwa Członkowskie,

– środki są nieuzasadnione, niezwłocznie informuje o tym Państwo Członkowskie, które podjęło inicjatywę, pozostałe Państwa Członkowskie oraz producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela mającego siedzibę we Wspólnocie.

4. Komisja zapewnia, że Państwa Członkowskie są na bieżąco informowane o postępie i wyniku tej procedury.

Artykuł 10

Środki zaskarżenia

Każdy środek podejmowany przez Państwo Członkowskie na mocy niniejszej dyrektywy, który ogranicza wprowadzanie do obrotu lub wprowadzanie do użytku urządzeń objętych niniejszą dyrektywą, zawiera dokładne określenie przyczyn, na których został oparty. O takim podjętym środku powiadamiana jest, tak szybko jak to możliwe, zainteresowana strona, która jednocześnie zostaje poinformowana o dostępnych jej środkach odwoławczych na mocy przepisów prawa obowiązujących w zainteresowanym Państwie Członkowskim oraz o terminach, którym podlegają takie środki zaskarżenia.

Artykuł 11

Oznakowanie

1. Urządzenie określone w art. 2 ust. 1 wprowadzone do obrotu lub wprowadzone do użytku, które spełnia przepisy niniejszej dyrektywy, posiada oznakowanie zgodności CE. Oznakowanie składa się z liter „CE”. Wzór oznakowania, jakie należy stosować, przedstawiono w załączniku IV.

2. Oznakowaniu CE towarzyszy oznaczenie gwarantowanego poziomu mocy akustycznej. Wzór tego oznaczenia przedstawiono w załączniku IV.

3. Oznakowanie zgodności CE i oznaczenie gwarantowanego poziomu mocy akustycznej umieszczane jest na poszczególnym urządzeniu w sposób widoczny, czytelny i nieusuwalny.

4. Umieszczenie oznakowań lub napisów na urządzeniu, które mogą wprowadzić w błąd w odniesieniu do znaczenia lub oznakowania CE lub oznaczenia gwarantowanego poziomu mocy akustycznej, jest zakazane. Każde inne oznakowanie może być umieszczane na urządzeniu, pod warunkiem że nie ograniczają widoczności i czytelności oznakowania CE i oznaczenia gwarantowanego poziomu mocy akustycznej.

5. W przypadku gdy urządzenie określone w art. 2 ust. 1 podlega innym dyrektywom dotyczącym innych aspektów i które również przewidują umieszczenie oznakowania CE, oznakowanie wskazuje, że takie urządzenie spełnia również przepisy tych dyrektyw. Jednakże w przypadku gdy jedna lub więcej z tych dyrektyw pozwala producentowi, podczas okresu przejściowego, wybrać do których przepisów ma się stosować, oznakowanie CE wskazuje, że urządzenie spełnia tylko przepisy tych dyrektyw, które zostały zastosowane przez producenta. W takim przypadku dane szczegółowe dotyczące tych dyrektyw, opublikowanych w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich, muszą zostać umieszczone w dokumentach, uwagach lub instrukcjach wymaganych przez te dyrektywy oraz muszą towarzyszyć takiemu urządzeniu.

Artykuł 12

Urządzenia podlegające progom poziomu hałasu

Gwarantowany poziom mocy akustycznej urządzeń podanych poniżej nie przekracza dopuszczalnego poziomu mocy akustycznej ustanowionego w następujących tabelach wartości dopuszczalnych:

– podnośniki budowlane do przewozu rzeczy (napędzane silnikiem spalinowym)

Definicja: pkt 3 załącznika I. Pomiar: część B pkt 3 załącznika III,

– maszyny do zagęszczania (tylko walce wibracyjne i niewibracyjne, płyty wibracyjne i wibracyjne ubijaki)

Definicja: pkt 8 załącznika I. Pomiar: część B pkt 8 załącznika III,

– sprężarki (< 350 kW)

Definicja: pkt 9 załącznika I. Pomiar: część B pkt 9 załącznika III,

– ręczne kruszarki do betonu i młoty mechaniczne,

Definicja: pkt 10 załącznika I. Pomiar: część B pkt 10 załącznika III,

– wciągarki budowlane (napędzane silnikiem spalinowym)

Definicja: pkt 12 załącznika I. Pomiar: część B pkt 12 załącznika III,

– spycharki (< 500 kW)

Definicja: pkt 16 załącznika I. Pomiar: część B pkt 16 załącznika III,

– wywrotki (< 500 kW)

Definicja: pkt 18 załącznika I. Pomiar: część B pkt 18 załącznika III,

– koparki hydrauliczne lub linowe (< 500 kW)

Definicja: pkt 20 załącznika I. Pomiar: część B pkt 20 załącznika III,

– koparko-ładowarki (< 500 kW)

Definicja: pkt 21 załącznika I. Pomiar: część B pkt 21 załącznika III,

– równiarki (< 500 kW)

Definicja: pkt 23 załącznika I. Pomiar: część B pkt 23 załącznika III,

– zmechanizowane hydrauliczne przetwornice ciśnienia

Definicja: pkt 29 załącznika I. Pomiar: część B pkt 29 załącznika III,

– gniatarki wysypiskowe, typu ładowarkowego z łyżką (< 500 kW)

Definicja: pkt 31 załącznika I. Pomiar: część B pkt 31 załącznika III,

– kosiarki gazonowe (z wyłączeniem sprzętu rolniczego i leśnego, urządzeń wielofunkcyjnych, z podstawowym układem napędowym, który ma zainstalowaną moc większą niż 20 kW)

Definicja: pkt 32 załącznika I. Pomiar: część B pkt 32 załącznika III,

– przycinarki do trawnika/przycinarki krawędziowe do trawnika

Definicja: pkt 33 załącznika I. Pomiar: część B pkt 33 załącznika III,

– wózki podnośnikowe napędzane silnikiem spalinowym, z przeciwwagą (z wyłączeniem „innych wózków podnośnikowych z przeciwwagą” określonych w pkt 36 tiret drugie załącznika I, z pojemnością znamionową nie większą niż 10 ton)

Definicja: pkt 36 załącznika I. Pomiar: część B pkt 36 załącznika III,

– ładowarki (< 500 kW)

Definicja: pkt 37 załącznika I. Pomiar: część B pkt 37 załącznika III,

– żurawie samojezdne

Definicja: pkt 38 załącznika I. Pomiar część B pkt 38 załącznika III,

– redlice motorowe (< 3 kW)

Definicja: pkt 40 załącznika I. Pomiar: część B pkt 40 załącznika III,

– wykończarki do nawierzchni (z wyjątkiem wykończarek wyposażonych w listwę do intensywnego zagęszczania)

Definicja: pkt 41 załącznika I. Pomiar: część B pkt 41 załącznika III,

– agregaty prądotwórcze (< 400 kW)

Definicja: pkt 45 załącznika I. Pomiar: część B pkt 45 załącznika III,

– żurawie wieżowe

Definicja: pkt 53 załącznika I. Pomiar: część B pkt 53 załącznika III,

– agregaty spawalnicze

Definicja: pkt 57 załącznika I. Pomiar: część B pkt 57 załącznika III.

Artykuł 13

Urządzenia podlegające wyłącznie oznakowaniu hałasu

Gwarantowany poziom mocy akustycznej urządzeń wymienionych poniżej podlega jedynie oznakowaniu hałasu:

– platformy podnośnikowe z silnikiem spalinowym

Definicja: pkt 1 załącznika I. Pomiar: część B pkt 1 załącznika III,

– wycinarki do krzaków

Definicja: pkt 2 załącznika I. Pomiar: część B pkt 2 załącznika III,

– podnośniki budowlane do transportu towarów (z silnikiem elektrycznym)

Definicja: pkt 3 załącznika I. Pomiar: część B pkt 3 załącznika III,

– budowlane piły taśmowe

Definicja: pkt 4 załącznika I. Pomiar: część B pkt 4 załącznika III,

– budowlane stołowe piły tarczowe

Definicja: pkt 5 załącznika I. Pomiar: część B pkt 5 załącznika III,

– przenośne piły łańcuchowe

Definicja: pkt 6 załącznika I. Pomiar: część B pkt 6 załącznika III,

– pojazdy do wysokociśnieniowego spłukiwania i odsysania

Definicja: pkt 7 załącznika I. Pomiar: część B pkt 7 załącznika III,

– maszyny do zagęszczania (tylko ubijaki eksplozyjne)

Definicja: pkt 8 załącznika I. Pomiar: część B pkt 8 załącznika III,

– mieszarki do betonu lub zaprawy murarskiej

Definicja: pkt 11 załącznika I. Pomiar: część B pkt 11 załącznika III,

– wciągarki budowlane (z silnikiem elektrycznym)

Definicja: pkt 12 załącznika I. Pomiar: część B pkt 12 załącznika III,

– pompy do betonu i agregaty tynkarskie

Definicja: pkt 13 załącznika I. Pomiar: część B pkt 13 załącznika III,

– przenośniki taśmowe

Definicja: pkt 14 załącznika I. Pomiar: część B pkt 14 załącznika III,

– urządzenia chłodzące na pojazdach

Definicja: pkt 15 załącznika I. Pomiar: część B pkt 15 załącznika III,

– wiertnice

Definicja: pkt 17 załącznika I. Pomiar: część B pkt 17 załącznika III,

– urządzenia do załadunku i rozładunku silosów lub cystern samochodowych

Definicja: pkt 19 załącznika I. Pomiar: część B pkt 19 załącznika III,

– kontenery do odzysku szkła

Definicja: pkt 22 załącznika I. Pomiar: część B pkt 22 załącznika III,

– przycinarki do trawy/przycinarki krawędziowe do trawy

Definicja: pkt 24 załącznika I. Pomiar: część B pkt 24 załącznika III,

– przycinarki do żywopłotu

Definicja: pkt 25 załącznika I. Pomiar: część B pkt 25 załącznika III,

– wysokociśnieniowe maszyny do spłukiwania

Definicja: pkt 26 załącznika I. Pomiar: część B pkt 26 załącznika III,

– wysokociśnieniowe maszyny wodno-strumieniowe

Definicja: pkt 27 załącznika I. Pomiar: część B pkt 27 załącznika III,

– młoty hydrauliczne

Definicja: pkt 28 załącznika I. Pomiar: część B pkt 28 załącznika III,

– wycinarki do fug

Definicja: pkt 30 załącznika I. Pomiar: część B pkt 30 załącznika III,

– dmuchawy do liści

Definicja: pkt 34 załącznika I. Pomiar: część B pkt 34 załącznika III,

– zbierarki do liści

Definicja: pkt 35 załącznika I. Pomiar: część B pkt 35 załącznika III,

– wózki podnośnikowe napędzane silnikiem spalinowym, z przeciwwagą (z wyłączeniem innych wózków podnośnikowych z przeciwwagą określonych w pkt 3 6 tiret drugie załącznika I, o pojemności znamionowej nie większej niż 10 ton)

Definicja: pkt 36 załącznika I. Pomiar: część B pkt 36 załącznika III,

– samojezdne kontenery na odpady

Definicja: pkt 39 załącznika I. Pomiar: część B pkt 39 załącznika III,

– wykończarki do nawierzchni (wyposażone w listwę do intensywnego zagęszczania)

Definicja: pkt 41 załącznika I. Pomiar: część B pkt 41 załącznika III,

– urządzenia do palowania

Definicja: pkt 42 załącznika I. Pomiar: część B pkt 42 załącznika III,

– układarki do rur

Definicja: pkt 43 załącznika I. Pomiar: część B pkt 43 załącznika III,

– maszyny gąsienicowe do pracy na śniegu

Definicja: pkt 44 załącznika I. Pomiar: część B pkt 44 załącznika III,

– agregaty prądotwórcze (> 400 kW)

Definicja: pkt 45 załącznika I. Pomiar: część B pkt 45 załącznika III,

– zamiatarki zmechanizowane

Definicja: pkt 46 załącznika I. Pomiar: część B pkt 46 załącznika III,

– pojazdy do zbierania odpadków

Definicja: pkt 47 załącznika I. Pomiar: część B pkt 47 załącznika III,

– drogowe maszyny frezujące

Definicja: pkt 48 załącznika I. Pomiar: część B pkt 48 załącznika III,

– spulchniarki

Definicja: pkt 49 załącznika I. Pomiar: część B pkt 49 załącznika III,

– strzępiarki/wiórownice

Definicja: pkt 50 załącznika I. Pomiar: część B pkt 50 załącznika III,

– maszyny do usuwania śniegu z wirującymi narzędziami (samojezdne, z wyłączeniem osprzętów)

Definicja: pkt 51 załącznika I. Pomiar: część B pkt 51 załącznika III,

– pojazdy z urządzeniem wysysającym

Definicja: pkt 52 załącznika I. Pomiar: część B pkt 52 załącznika III,

– koparki do rowów

Definicja: pkt 54 załącznika I. Pomiar: część B pkt 54 załącznika III,

– mieszarki samochodowe

Definicja: pkt 55 załącznika I. Pomiar: część B pkt 55 załącznika III,

– zespolone pompy wodne (nie do używania pod wodą)

Definicja: pkt 56 załącznika I. Pomiar: część B pkt 56 załącznika III.

Artykuł 14

Ocena zgodności

1. Przed wprowadzeniem do obrotu lub wprowadzeniem do użytku urządzenia określonego w art. 12 producent lub jego upoważniony przedstawiciel mający siedzibę we Wspólnocie, poddaje każdy typ urządzenia jednej z następujących procedur oceny zgodności:

– wewnętrzna kontrola produkcji z oceną dokumentacji technicznej oraz procedura okresowej kontroli określona w załączniku VI, lub

– procedura weryfikacji jednostkowej określona w załączniku VII, lub

– pełna procedura zapewnienia jakości określona w załączniku VIII.

2. Przed wprowadzeniem do obrotu lub wprowadzeniem do użytku urządzenia określonego w art. 13 producent lub jego upoważniony przedstawiciel mający siedzibę we Wspólnocie, poddaje każdy typ urządzenia procedurze wewnętrznej kontroli produkcji określonej w załączniku V.

3. Państwa Członkowskie zapewniają, że Komisja i każde inne Państwo Członkowskie mogą, na uzasadniony wniosek, uzyskać pełną informację zastosowaną w trakcie procedury oceny zgodności dotyczącej typu urządzenia, w szczególności dokumentację techniczną przewidzianą w pkt 3 załącznika V, w pkt 3 załącznika VI, w pkt 2 załącznika VII, w ppkt 3.1 i 3.3 załącznika VIII.

Artykuł 15

Jednostki notyfikowane

1. Państwa Członkowskie wyznaczają jednostki podlegające ich jurysdykcji w celu przeprowadzania lub nadzorowania procedur oceny zgodności określonych w art. 14 ust. 1.

2. Państwa Członkowskie wyznaczają tylko takie jednostki, które spełniają kryteria wymienione w załączniku IX. Fakt, że jednostka spełnia kryteria załącznika IX do niniejszej dyrektywy nie oznacza, że Państwo Członkowskie jest zobowiązane wyznaczyć taką jednostkę.

3. Każde Państwo Członkowskie powiadamia Komisję i pozostałe Państwa Członkowskie o jednostkach, które wyznaczyło wraz z podaniem szczegółowych zadań i procedur kontrolnych, do przeprowadzania których jednostki te zostały wyznaczone oraz o numerach identyfikacyjnych przyznanych im uprzednio przez Komisję.

4. Komisja publikuje wykaz jednostek notyfikowanych w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich wraz z ich numerami identyfikacyjnymi i zadaniami, do których zostały one wyznaczone. Komisja zapewnia stałe aktualizowanie wykazu.

5. Państwo Członkowskie musi wycofać swoją notyfikację, jeżeli stwierdza, że dana jednostka nie spełnia kryteriów określonych w załączniku IX. Państwo Członkowskie niezwłocznie zawiadamia w stosownym trybie Komisję i pozostałe Państwa Członkowskie.

Artykuł 16

(uchylony).

Artykuł 17

Zasady użytkowania

Przepisy niniejszej dyrektywy nie stanowią przeszkody dla prawa Państw Członkowskich do ustanawiania, z poszanowaniem Traktatu:

– środków regulujących użycie urządzeń określonych w art. 2 ust. 1 w dziedzinach, jakie uznają za wrażliwe, łącznie z możliwością ograniczenia czasu pracy urządzenia,

– takich wymogów, jakie mogą uznać za niezbędne w celu zapewnienia, że osoby są chronione podczas użytkowania przedmiotowego urządzenia, pod warunkiem że nie oznacza to modyfikacji urządzenia w sposób niewyszczególniony w niniejszej dyrektywie.

Artykuł 17a

Stosowanie procedur nadzwyczajnych

[3] 1. Państwa członkowskie zapewniają, aby środki wprowadzone w celu transpozycji art. 17b, 17c i 17d niniejszej dyrektywy miały zastosowanie tylko w razie przyjęcia przez Komisję aktu wykonawczego na podstawie art. 28 rozporządzenia (UE) 2024/2747 w odniesieniu do urządzeń objętych zakresem niniejszej dyrektywy.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby środki wprowadzone w celu transpozycji art. 17b, 17c i 17d niniejszej dyrektywy miały zastosowanie tylko do urządzeń, o których mowa w art. 2 ust. 1 niniejszej dyrektywy, wskazanych jako towary istotne w kontekście kryzysu zgodnie z art. 18 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2024/2747.

3. Państwa członkowskie zapewniają, aby środki wprowadzone w celu transpozycji art. 17b, 17c i 17d niniejszej dyrektywy stosuje się wyłącznie w czasie obowiązywania trybu sytuacji nadzwyczajnej na rynku wewnętrznym, uruchomionego zgodnie z art. 18 rozporządzenia (UE) 2024/2747.

Art. 17c ust. 7 niniejszej dyrektywy ma jednak zastosowanie w czasie obowiązywania trybu sytuacji nadzwyczajnej na rynku wewnętrznym oraz po jego wygaśnięciu lub odwołaniu.

4. Komisja może przyjmować akty wykonawcze dotyczące działań naprawczych lub ograniczających, które należy podjąć, procedur, których należy przestrzegać, oraz szczegółowych wymogów dotyczących etykietowania i identyfikowalności w odniesieniu do urządzeń, o których mowa w art. 2 ust. 1, wprowadzonych do obrotu lub oddanych do użytku zgodnie z art. 17c. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 18 ust. 2.

Artykuł 17b

Priorytetowe traktowanie oceny zgodności urządzeń wskazanych jako towary istotne w kontekście kryzysu

[4] 1. Niniejszy artykuł stosuje się do urządzeń wymienionych w akcie wykonawczym, o którym mowa w art. 17a ust. 1, podlegających procedurom oceny zgodności, o których mowa w art. 14, i wymagającym obowiązkowego udziału jednostki notyfikowanej.

2. Jednostki notyfikowane dokładają wszelkich starań, by priorytetowo rozpatrywać wszystkie wnioski o przeprowadzenie oceny zgodności urządzeń, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, niezależnie od tego, czy wnioski te złożono przed uruchomieniem procedur nadzwyczajnych zgodnie z art. 17a, czy po nim.

3. Priorytetowe traktowanie wniosków o przeprowadzenie oceny zgodności urządzeń zgodnie z ust. 2 nie może powodować dodatkowych, niewspółmiernych kosztów dla producentów, którzy złożyli te wnioski.

4. Jednostki notyfikowane podejmują racjonalne starania, by zwiększyć swoje zdolności do badania urządzeń, o których mowa w ust. 1, w odniesieniu do których zostały notyfikowane.

Artykuł 17c

Odstępstwo od procedur oceny zgodności wymagających obowiązkowego udziału jednostki notyfikowanej

[5] 1. Na zasadzie odstępstwa od art. 14 państwo członkowskie może, na podstawie należycie uzasadnionego wniosku podmiotu gospodarczego, wydać zezwolenie na wprowadzenie do obrotu lub oddanie do użytku na terytorium tego państwa członkowskiego danego urządzenia, o którym mowa w art. 12, wymienionego w akcie wykonawczym, o którym mowa w art. 17a ust. 1, i niepoddanego procedurom oceny zgodności, o których mowa w art. 14, wymagającym obowiązkowego udziału jednostki notyfikowanej, ale w odniesieniu do którego wykazano zgodność ze wszystkimi mającymi zastosowanie wymogami określonymi w niniejszej dyrektywie dotyczącymi emisji hałasu do środowiska, według procedur, o których mowa w tym zezwoleniu.

2. Państwo członkowskie natychmiast powiadamia Komisję i pozostałe państwa członkowskie o każdym zezwoleniu wydanym zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu. Pod warunkiem że wymogi określone w zezwoleniu zapewniają zgodność z mającymi zastosowanie wymogami określonymi w niniejszej dyrektywie dotyczącymi emisji hałasu do środowiska, Komisja niezwłocznie przyjmuje akt wykonawczy rozszerzający ważność zezwolenia udzielonego przez państwo członkowskie zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu na terytorium całej Unii oraz określa warunki, na jakich dane urządzenie można wprowadzać do obrotu lub oddawać do użytku. Przygotowując projekt aktu wykonawczego, Komisja może zwrócić się do krajowych organów nadzoru rynku o przekazanie odpowiednich informacji lub uwag dotyczących oceny technicznej, która posłużyła za podstawę zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu. Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 18 ust. 2. Urządzenie objęte rozszerzeniem ważności, o którym mowa w akapicie pierwszym, opatrzone jest informacją, że jest wprowadzane do obrotu jako »towar istotny w kontekście kryzysu«. W akcie wykonawczym, o którym mowa w akapicie pierwszym, określa się treść i prezentację tych informacji. Te informacje, a także wszelkie etykiety muszą być jasne, zrozumiałe i czytelne i, w stosownych przypadkach, podane w języku łatwo zrozumiałym dla konsumentów i innych użytkowników końcowych, określonym przez zainteresowane państwo członkowskie.

3. W należycie uzasadnionych szczególnie pilnych przypadkach związanych z koniecznością zachowania zdrowia i bezpieczeństwa osób Komisja przyjmuje, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 18 ust. 3, akty wykonawcze mające natychmiastowe zastosowanie.

4. Do czasu przyjęcia aktu wykonawczego, o którym mowa w ust. 2 lub 3, zezwolenie udzielone przez właściwy organ krajowy w jednym państwie członkowskim jest ważne wyłącznie na terytorium tego państwa członkowskiego oraz na terytorium wszystkich innych państw członkowskich, których właściwe organy krajowe uznały ważność tego zezwolenia przed przyjęciem takiego aktu wykonawczego. Państwa członkowskie informują Komisję i pozostałe państwa członkowskie o każdej decyzji o uznaniu ważności tego zezwolenia.

5. Producenci urządzenia podlegającego procedurze udzielania zezwoleń, o której mowa w ust. 1, oświadczają na swoją wyłączną odpowiedzialność, że urządzenie to spełnia wszystkie mające zastosowanie wymogi określone w niniejszej dyrektywie dotyczące emisji hałasu do środowiska, i odpowiadają za dopełnienie wszystkich procedur oceny zgodności wskazanych przez właściwy organ krajowy.

6. Każde zezwolenie wydane na podstawie ust. 1 zawiera warunki i wymogi, na podstawie których można wprowadzić do obrotu lub oddać do użytku dane urządzenie. W takich zezwoleniach określa się co najmniej następujące elementy:

a) opis procedur, za pomocą których z powodzeniem wykazano zgodność z mającymi zastosowanie wymogami niniejszej dyrektywy dotyczącymi emisji hałasu do środowiska;

b) wszelkie szczegółowe wymogi dotyczące identyfikowalności urządzenia;

c) datę ważności zezwolenia, która nie może wykraczać poza ostatni dzień okresu, na jaki uruchomiono tryb sytuacji nadzwyczajnej na rynku wewnętrznym zgodnie z art. 18 rozporządzenia (UE) 2024/2747;

d) wszelkie szczegółowe wymogi dotyczące potrzeby zapewnienia ciągłej oceny zgodności urządzenia;

e) środki, które należy podjąć po wygaśnięciu lub odwołaniu trybu sytuacji nadzwyczajnej na rynku wewnętrznym w odniesieniu do danego urządzenia wprowadzonego do obrotu lub oddanego do użytku.

7. Na zasadzie odstępstwa od art. 6 i 11 urządzenie, na które wydano zezwolenie zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu, nie może być opatrzone oznakowaniem CE i nie stosuje się art. 6.

8. Organy nadzoru rynku państwa członkowskiego, w którym zezwolenie wydane zgodnie z ust. 1, 2 i 4 niniejszego artykułu jest ważne, są uprawnione do podjęcia w odniesieniu do takiego urządzenia wszelkich działań naprawczych i ograniczających na szczeblu krajowym przewidzianych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1020 (¹⁹) i w niniejszej dyrektywie. Organy te niezwłocznie informują o tych działaniach Komisję i organy nadzoru rynku wszystkich pozostałych państw członkowskich.

9. Stosowanie procedury udzielania zezwoleń określonej w ust. 1–4 niniejszego artykułu nie ma wpływu na stosowanie na terytorium danego państwa członkowskiego odpowiednich procedur oceny zgodności określonych w art. 14.

Artykuł 17d

Priorytetowe traktowanie działań w zakresie nadzoru rynku oraz wzajemna pomoc między organami

[6] 1. Państwa członkowskie priorytetowo traktują działania w zakresie nadzoru rynku dotyczące urządzeń wymienionych w akcie wykonawczym, o którym mowa w art. 17a ust. 1 niniejszej dyrektywy. Komisja ułatwia koordynację takiego priorytetowego traktowania za pośrednictwem Unijnej Sieci ds. Zgodności Produktów ustanowionej na mocy art. 29 rozporządzenia (UE) 2019/1020.

2. W czasie obowiązywania trybu sytuacji nadzwyczajnej na rynku wewnętrznym organy nadzoru rynku państw członkowskich zapewniają, aby dołożono wszelkich starań w celu udzielenia pomocy innym organom nadzoru rynku, w tym przez mobilizowanie i delegowanie zespołów ekspertów celem tymczasowego wzmocnienia personelu organów nadzoru rynku zwracających się o pomoc lub przez zapewnienie wsparcia logistycznego, takiego jak wzmocnienie zdolności badania urządzeń wymienionych w akcie wykonawczym, o którym mowa w art. 17a ust. 1.

Artykuł 18

Procedura komitetowa

[7] 1. Komisję wspomaga komitet. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (²⁰).

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 5.

Artykuł 18a

Zmiany w załączniku III

Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 18b, aktów delegowanych zmieniających załącznik III w celu dostosowania go do postępu technicznego. Te akty delegowane nie mają bezpośredniego wpływu na zmierzony poziom mocy akustycznej urządzeń wymienionych w art. 12, w szczególności przez włączenie odniesień do właściwych norm europejskich.

Artykuł 18b

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 18a, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 26 lipca 2019 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 18a, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kWietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa (²¹).

5. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 18a wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 19

Uprawnienia Komitetu

Komitet:

a) dokonuje wymiany informacji i doświadczeń dotyczących wprowadzania w życie i praktycznego stosowania niniejszej dyrektywy oraz rozpatruje kWestie będące przedmiotem wspólnego zainteresowania w tych dziedzinach;

b) (uchylona);

c) zapewnia doradztwo dla Komisji w odniesieniu do wniosków i zmian określonych w art. 20 ust. 2.

Artykuł 20

Sprawozdania

1. W terminie do dnia 3 stycznia 2007 r., a następnie co cztery lata, Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące doświadczeń Komisji we wprowadzaniu w życie i stosowaniu niniejszej dyrektywy. Sprawozdanie zawiera w szczególności:

a) (uchylona);

b) oświadczenie dotyczące potrzeby rewizji wykazów w art. 12 i 13, szczególnie tego, czy powinny zostać dodane nowe urządzenia albo w art. 12 albo w art. 13 lub czy urządzenia powinny zostać przeniesione z art. 13 do art. 12;

c) oświadczenie dotyczące potrzeby i możliwości rewizji wartości dopuszczalnych ustanowionych w art. 12 biorąc pod uwagę rozwój technologiczny;

d) oświadczenie ustanawiające zintegrowany zakres instrumentów, jakie mają być stosowane przy kontynuacji redukcji hałasu emitowanego przez urządzenia.

2. Po przeprowadzeniu wszystkich niezbędnych konsultacji, w szczególności z Komitetem, Komisja przedstawia przy tej okazji swoje wnioski i, gdzie właściwe, wszelkie zmiany do niniejszej dyrektywy.

3. (skreślony)

Artykuł 21

Uchylenie

1. Dyrektywy 79/113/EWG, 84/532/EWG, 84/533/EWG, 84/534/EWG, 84/535/EWG, 84/536/EWG, 84/537/EWG, 84/538/EWG i 86/662/EWG tracą moc z dniem 3 stycznia 2002 r.

2. Wydane certyfikaty badania typu i pomiary urządzeń przeprowadzone na mocy dyrektyw wymienionych w ust. 1 mogą być stosowane przy sporządzaniu dokumentacji technicznej przewidzianej w pkt 3 załącznika V, w pkt 3 załącznika VI, w pkt 2 załącznika VII, w ppkt 3.1 i 3.3 załącznika VIII niniejszej dyrektywy.

Artykuł 22

Transpozycja i termin stosowania

1. Państwa Członkowskie przyjmą i opublikują przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy nie później niż do dnia 3 lipca 2001 r. i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

2. Państwa Członkowskie stosują te środki z mocą od dnia 3 stycznia 2002 r. Jednakże Państwa Członkowskie umożliwiają producentowi lub jego upoważnionemu przedstawicielowi mającemu siedzibę we Wspólnocie, skorzystanie z przepisów niniejszej dyrektywy od dnia 3 lipca 2001 r.

3. W odniesieniu do zredukowanych dopuszczalnych poziomów mocy akustycznej w etapie II, określonych w art. 12, przepisy te stosuje się z mocą od dnia 3 stycznia 2006 r.

4. Wspomniane środki zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

5. Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 23

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 24

Adresaci dyrektywy

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 maja 2000 r.