PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 175 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji (¹),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (²),

działając zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (³),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 174 Traktatu wymaga rozsądnego i racjonalnego wykorzystania zasobów naturalnych; racjonalne wykorzystanie energii jest jednym z podstawowych środków, za pomocą których ten cel może być osiągnięty, a zanieczyszczenie środowiska zmniejszone.

(2) Podstawowym celem Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu jest osiągnięcie stabilizacji koncentracji gazów cieplarnianych w atmosferze na poziomie, który zapobiegałby niebezpiecznej antropogenicznej ingerencji w system klimatyczny.

(3) Na mocy Protokołu z Kioto do Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu przyjętym na konferencji w Kioto w grudniu 1997 r., Wspólnota przyjęła za cel obniżenie emisji gazów cieplarnianych o 8 % w okresie od 2008-2012 r. w odniesieniu do poziomów z 1990 r.

(4) Uznając, że samochody osobowe są znacznym źródłem emisji CO₂, Komisja zaproponowała strategię Wspólnoty zmierzającą do obniżenia emisji CO₂ przez samochody osobowe i zmniejszenia zużycia paliwa; w konkluzjach Rady z 25 czerwca 1996 r. z zadowoleniem przyjęto stanowisko Komisji.

(5) Informacja odgrywa kluczową rolę w działaniu sił rynkowych; zapewnienie rzetelnej, istotnej i porównywalnej informacji o wartościach zużycia paliwa i emisji CO₂ przez samochody osobowe może wpłynąć na wybór konsumenta na rzecz tych samochodów, które zużywają mniej paliwa i tym samym emitują mniej CO₂, tym samym zachęcając producentów do podejmowania kroków, aby ograniczyli zużycie paliwa samochodów, które produkują.

(6) Obecność etykiet na używanych samochodach w punktach sprzedaży może skłonić kupujących nowe samochody osobowe do zakupu samochodów o niskim zużyciu paliwa, ponieważ ten aspekt będzie brany pod uwagę przy ponownej sprzedaży samochodu; jest wobec tego właściwe, w związku z pierwszym przeglądem niniejszej dyrektywy, rozważenie rozszerzenia jej zakresu na używane samochody podlegające dyrektywie Komisji 93/116/WE z dnia 17 grudnia 1993 r. dostosowującej do postępu technicznego dyrektywę Rady 80/1268/EWG odnoszącą się do zużycia paliwa w pojazdach silnikowych (⁴).

(7) Konieczne jest wobec tego opracowanie etykiety opisującej zużycie paliwa dla wszystkich nowych samochodów osobowych wystawianych w punktach sprzedaży.

(8) Etykieta zużycia paliwa powinna zawierać informacje dotyczące zużycia paliwa i wartości emisji CO₂ ustalone zgodnie ze zharmonizowanymi normami i metodami ustanowionymi w dyrektywie Rady 80/1268/EWG z dnia 16 grudnia 1980 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do zużycia paliwa w pojazdach silnikowych (⁵).

(9) Konieczne jest udostępnienie dodatkowych standardowych informacji o zużyciu paliwa i wartościach emisji CO₂ we wszystkich wersjach nowych samochodów dostępnych na rynku przygotowanych w odpowiedniej formie zarówno w punktach sprzedaży, jak i w wyznaczonych organach na terenie każdego z Państw Członkowskich; taka informacja może być użyteczna dla konsumentów, którzy decydują się na zakup samochodu zanim odwiedzą salon lub tych, którzy wolą nie korzystać z usług pośrednika ani nie odwiedzają salonów wystawowych przy zakupie samochodu osobowego.

(10) Istotne jest, aby potencjalni klienci zostali poinformowani w punkcie sprzedaży, które z modeli samochodów osobowych dostępnych w danym punkcie sprzedaży są najbardziej wydajne z punktu widzenia zużycia paliwa.

(11) Cała literatura promocyjna oraz, w stosownych przypadkach, inne materiały promocyjne używane przy wprowadzaniu do obrotu nowych samochodów osobowych powinny zawierać dane dotyczące odpowiednich poziomów zużycia paliwa i emisji CO₂ przez samochody osobowe, do których te materiały się odnoszą,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Celem niniejszej dyrektywy jest zapewnienie, że informacje dotyczące zużycia paliwa i emisji CO₂ przez nowe samochody osobowe oferowane na sprzedaż lub oddawane w leasing na terenie Wspólnoty zostaną udostępnione konsumentom, aby umożliwić im dokonanie wyboru w oparciu o dostateczną ilość informacji.

Artykuł 2

Do celów niniejszej dyrektywy:

1. „samochód osobowy” oznacza każdy pojazd silnikowy kategorii M1, określony w załączniku II do dyrektywy 70/15 6/EWG (⁶) i który jest objęty dyrektywą 80/1268/EWG. Nie dotyczy to pojazdów objętych dyrektywą 92/61/EWG (⁷) ani pojazdów specjalnego przeznaczenia zdefiniowanych w art. 4 ust. 1 lit. a) tiret drugie dyrektywy 70/15 6/EWG;

2. „nowy samochód osobowy” oznacza każdy samochód osobowy, niesprzedany uprzednio osobie, która kupiła go w celu innym niż jego sprzedaż lub dostarczenie;

3. „świadectwo zgodności” oznacza świadectwo, o którym mowa w art. 6 dyrektywy 70/15 6/EWG;

4. „punkt sprzedaży” oznacza miejsce, takie jak salon wystawowy lub plac, w przypadku gdy nowe samochody są wystawiane lub oferowane na sprzedaż lub oddawane w leasing potencjalnym klientom. Targi handlowe, na których nowe samochody osobowe są prezentowane klientom, spełniają warunki tej definicji;

5. „oficjalne zużycie paliwa” oznacza dane o wielkości zużycia paliwa zatwierdzone przez organ homologacyjny zgodnie z przepisami dyrektywy 80/1268/EWG i wymienione w załączniku VIII do dyrektywy 70/15 6/EWG oraz załączone do świadectwa homologacji typu WE lub świadectwa zgodności. W przypadku gdy kilka wariantów i/lub wersji jest zgrupowane w jednym modelu, wartość, która ma być podana jako zużycie paliwa tego modelu, jest oparta o wariant i/lub wersję z najwyższym oficjalnym zużyciem paliwa w tej grupie;

6. „oficjalne wartości emisji CO₂” dla danego samochodu osobowego oznacza emisje zmierzone zgodnie z przepisami dyrektywy 80/1268/EWG i wymienione w załączniku VIII dyrektywy 70/15 6/EWG oraz załączone do świadectwa homologacji typu WE lub świadectwa zgodności; w przypadku gdy kilka wariantów i/lub wersji jest zgrupowane w jednym modelu, wartości, które mają być podane jako emisje CO₂ tego modelu, są oparte o wariant i/lub wersję z najwyższymi oficjalnymi emisjami CO₂ w tej grupie;

7. „etykieta zużycia paliwa” oznacza etykietę, zawierającą informację dla konsumenta dotyczącą oficjalnego zużycia paliwa i oficjalnych wartości emisji CO₂ samochodu, do którego dołączona jest etykieta;

8. „przewodnik po zużyciu paliwa” oznacza zestawienie danych o oficjalnym zużyciu paliwa i oficjalnych wartościach emisji CO₂ dla każdego nowego samochodu dostępnego na rynku;

9. „literatura promocyjna” oznacza wszystkie materiały drukowane używane przy obrocie, reklamie i promocji pojazdów skierowane do całego społeczeństwa. Obejmuje to co najmniej podręczniki techniczne, broszury, reklamy w gazetach, czasopismach i prasie handlowej oraz plakaty;

10. „marka” oznacza nazwę handlową producenta umieszczoną na świadectwie zgodności i dokumentach homologacji typu;

11. „model” oznacza handlową nazwę marki, typu oraz, w stosownych przypadkach i o ile to możliwe, wariant oraz wersję samochodu osobowego;

12. „typ”, „wariant” i „wersja” oznaczają zróżnicowane pojazdy danej marki, które są zadeklarowane przez producenta, jak opisano w załączniku II.B do dyrektywy 70/15 6/EWG i jednoznacznie zdefiniowane przez alfanumeryczne znaki typu, wariantu i wersji.

Artykuł 3

Państwa Członkowskie zapewniają, że etykieta zużycia paliwa i emisji CO₂, która jest zgodna z wymaganiami opisanymi w załączniku I, jest dołączona lub wystawiona w jasno widoczny sposób obok każdego nowego modelu samochodu osobowego w punkcie sprzedaży.

Artykuł 4

Bez uszczerbku dla ustanowienia przez Komisję internetowego przewodnika na poziomie Wspólnoty, Państwa Członkowskie zapewnią, że przewodnik po zużyciu paliwa i emisjach CO₂ jest wydawany w konsultacji z producentami co najmniej raz w roku zgodnie z wymaganiami załącznika II. Przewodnik jest przenośny, zwięzły i dostępny nieodpłatnie dla konsumentów zarówno w punktach sprzedaży jak i w wyznaczonym organie w każdym Państwie Członkowskim.

Władza lub władze, o których mowa w art. 8, mogą współpracować przy przygotowaniu przewodnika.

Artykuł 5

Państwa Członkowskie zapewnią, że dla każdej marki samochodu plakat (lub innego rodzaju ekspozycja) wystawiony jest z wykazem danych dotyczących oficjalnego zużycia paliwa i oficjalnych wartości emisji CO₂ dla każdego nowego modelu samochodu osobowego wystawianego lub oferowanego na sprzedaż lub oddawane w leasing w danym punkcie sprzedaży lub za jego pośrednictwem. Dane te mają być wystawione w widocznym miejscu i zgodnie z formatem przewidzianym w załączniku III.

Artykuł 6

Państwa Członkowskie zapewnią, że cała literatura promocyjna zawiera dane dotyczące oficjalnego zużycia paliwa i oficjalnych wartości emisji CO₂ modeli samochodów osobowych, do których się odnosi, zgodnie z wymaganiami załącznika IV.

Państwa Członkowskie przygotują, w stosownych przypadkach, materiały promocyjne inne niż wyżej wymieniona literatura promocyjna, tak aby wskazywały dane dotyczące oficjalnych emisji CO₂ i oficjalnego zużycia paliwa poszczególnych modeli samochodów, do których się odnoszą.

Artykuł 7

Państwa Członkowskie zapewnią, że obecność innych znaków, symboli lub napisów odnoszących się do zużycia paliwa lub emisji CO₂ nie spełniających wymogów niniejszej dyrektywy na etykietach, przewodnikach, plakatach lub literaturze i materiałach promocyjnych, o których mowa w art. 3, 4, 5 i 6, jest zabroniona, jeżeli mogłyby one wprowadzić w błąd potencjalnych konsumentów nowych samochodów osobowych.

Artykuł 8

Państwa Członkowskie notyfikują Komisji właściwą władzę lub władze odpowiedzialne za wprowadzenie w życie i funkcjonowanie systemu informowania konsumentów opisanego w niniejszej dyrektywie.

Artykuł 9

[1] 1. Komisja przyjmuje środki niezbędne do przystosowania załączników do niniejszej dyrektywy i mające na celu zmianę jej elementów innych niż istotne zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 10 ust. 3, po konsultacji z organizacjami konsumentów i innymi zainteresowanymi stronami.

Aby wspomóc ten proces, każde państwo członkowskie przekazuje Komisji do dnia 31 grudnia 2003 r. sprawozdanie o skuteczności przepisów niniejszej dyrektywy, odnoszące się do okresu od dnia 18 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2002 r. Format tego sprawozdania ustala się zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 10 ust. 2, nie później niż do dnia 18 stycznia 2001 r.

2. W uzupełnieniu środków, o których mowa w ust. 1, Komisja przyjmuje środki mające na celu:

a) określenie formatu etykiety, o której mowa w art. 3, przez dostosowanie załącznika I;

b) dalsze określenie wymagań dotyczących przewodnika, o którym mowa w art. 4, w celu klasyfikacji nowych modeli samochodów, umożliwiając w ten sposób grupowanie modeli według emisji CO2 i zużycia paliwa w określonych klasach, włącznie z wyliczeniem najbardziej ekonomicznych ze względu na zużycie paliwa nowych modeli samochodów;

c) ustanowienie zaleceń w celu umożliwienia stosowania zasad przewidzianych w przepisach dotyczących literatury promocyjnej, o której mowa w art. 6 akapit pierwszy, do innych mediów i materiałów.

Środki, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a), mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 10 ust. 3.

Środki, o których mowa w akapicie pierwszym lit. b) i c), przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 10 ust. 2.

Artykuł 10

1. Komisję wspomaga Komitet.

2. W przypadku odniesienia się do niniejszego artykułu – art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE (⁸) stosuje się z uwagi na przepisy zawarte w jej art. 8.

Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

3. [2] W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust. 1–4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/ WE, z uwzględnieniem przepisów jej art. 8.

Artykuł 11

Państwa Członkowskie ustalą kary stosowane w przypadku złamania krajowych przepisów przyjętych zgodnie z niniejszą dyrektywą. Kary te są skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Artykuł 12

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy przed 18 stycznia 2001 r. Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Wspomniane środki powinny zawierać odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to powinno towarzyszyć ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

2. Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł 13

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 14

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 13 grudnia 1999 r.