ROZPORZĄDZENIE RADY (EWG) NR 3925/91
z dnia 19 grudnia 1991 r.
dotyczące zniesienia kontroli i formalności stosowanych wobec bagażu podręcznego i w ładowni, osób odbywających lot wewnątrzwspólnotowy oraz bagażu osób przekraczających morze wewnątrz Wspólnoty
(ostatnia zmiana: DUUEL. z 2003 r., Nr 284, poz. 1)
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100a,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
we współpracy z Parlamentem Europejskim(2),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(3),
a także mając na uwadze, co następuje:
art. 8a Traktatu przewiduje, że rynek wewnętrzny obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, w którym zapewniony jest swobodny przepływ, w szczególności towarów; w tym kontekście wyróżniają się porty morskie i lotnicze, jako że każdy z nich może stanowić, w tym samym czasie, granicę zewnętrzną oraz granicę wewnętrzną; stosowanie zasady swobodnego przepływu powinno, niemniej jednak, powodować zniesienie kontroli bagażu podręcznego oraz w ładowni osób odbywających lot wewnątrzwspólnotowy oraz bagażu osób przekraczających morze wewnątrz Wspólnoty;
podróż drogą powietrzną może obejmować kilka kolejnych etapów, jednych wewnątrz terytorium Wspólnoty i innych poza nim; odbywanie niektórych lotów musi uwzględniać praktyki organizowania kontroli i międzynarodowej konkurencji; należy ustanowić szczególne przepisy w celu objęcia takich specjalnych przypadków;
transport morski może obejmować różne rodzaje podróży; należy ustanowić szczególne przepisy w celu objęcia niektórych specjalnych przypadków transportu morskiego;
takie przepisy szczególne muszą być stosowane bez uszczerbku dla kontroli bezpieczeństwa;
jednakże, Państwa Członkowskie muszą mieć swobodę w podejmowaniu szczególnych środków zgodnych z prawem wspólnotowym do celów przeprowadzania specjalnych kontroli, między innymi, w celu zapobiegania działalności przestępczej, powiązanej w szczególności z terroryzmem, narkotykami oraz handlem dziełami sztuki,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
1. Z zastrzeżeniem art. 3, 4 i 5 nie przeprowadza się kontroli lub formalności w odniesieniu do:
— bagażu podręcznego i w ładowni, osób odbywających lot wewnątrzwspólnotowy,
— bagażu osób przekraczających morze wewnątrz Wspólnoty.
2. Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez uszczerbku dla:
— kontroli bezpieczeństwa bagażu przeprowadzanych przez władze Państw Członkowskich, władze portów morskich i lotniczych oraz przewoźników,
— kontroli związanych z zakazami i ograniczeniami ustanowionymi przez Państwa Członkowskie, pod warunkiem, że są one zgodne z trzema Traktatami ustanawiającymi Wspólnoty Europejskie.
Artykuł 2
Do celów niniejszego rozporządzenia:
1. „Port lotniczy Wspólnoty” oznacza każdy port lotniczy położony w obszarze celnym Wspólnoty;
2. „międzynarodowy port lotniczy Wspólnoty” oznacza każdy port lotniczy Wspólnoty, który na podstawie zezwolenia właściwych władz, jest dopuszczony do ruchu powietrznego z państwami trzecimi;
3. „lot wewnątrzwspólnotowy” oznacza ruch statku powietrznego między dwoma portami lotniczymi Wspólnoty, bez żadnych przerw w podróży oraz który nie zaczyna się lub kończy w porcie lotniczym poza Wspólnotą;
4. „port morski Wspólnoty” oznacza każdy port morski położony w obszarze celnym Wspólnoty;
5. „przekroczenie morza wewnątrz Wspólnoty” oznacza ruch między dwoma portami Wspólnoty, bez żadnych pośrednich zawinięć do portów, statku kursującego regularnie między dwoma lub więcej określonymi portami Wspólnoty;
6. „statki rekreacyjne” oznaczają prywatne łodzie przeznaczone do podróży, których trasa zależy od woli ich użytkownika;
7. „turystyczny lub służbowy statek powietrzny” oznacza prywatny statek powietrzny przeznaczony do podróży, których trasa zależy od woli użytkownika.
Artykuł 3
Żadne kontrole i formalności stosowane:
1. wobec bagażu podręcznego i w ładowni osób odbywających lot statkiem powietrznym, który przybywa z portu lotniczego poza Wspólnotą i który po przerwie w podróży w porcie lotniczym Wspólnoty kontynuuje lot do innego portu lotniczego Wspólnoty, nie są przeprowadzane w tym ostatnim porcie lotniczym pod warunkiem, że jest on międzynarodowym portem lotniczym Wspólnoty;
2. wobec bagażu podręcznego i w ładowni osób odbywających lot statkiem powietrznym, który zatrzymuje się w porcie lotniczym Wspólnoty przed kontynuowaniem lotu do portu lotniczego poza Wspólnotą, nie są przeprowadzane w porcie lotniczym odlotu pod warunkiem, że jest on międzynarodowym portem lotniczym Wspólnoty;
3. wobec bagażu podręcznego i w ładowni osób korzystających z usług morskich świadczonych przez ten sam statek i obejmujących kolejne etapy odpływania, zawijania do portów lub kończenia rejsu w porcie morskim poza Wspólnotą, nie są przeprowadzane w porcie, w którym przedmiotowy bagaż, został załadowany lub rozładowany, w zależności od przypadku.
Artykuł 4
Żadne kontrole i formalności stosowane wobec bagażu osób na pokładzie:
1. statków rekreacyjnych, nie są przeprowadzane w żadnym porcie morskim Wspólnoty bez względu na pochodzenie lub cel podróży tych statków;
2. turystycznego lub służbowego statku powietrznego, nie są przeprowadzane:
— w pierwszym porcie lotniczym przylotu, który musi być międzynarodowym portem lotniczym Wspólnoty, dla lotów przybywających z portu lotniczego poza Wspólnotą, w przypadku gdy statek powietrzny, po przerwie w podróży, kontynuuje lot do innego portu lotniczego Wspólnoty,
— w ostatnim międzynarodowym porcie lotniczym Wspólnoty, dla lotów przybywających z portu lotniczego Wspólnoty, w przypadku gdy samolot, po przerwie w podróży, kontynuuje lot do portu lotniczego poza Wspólnotą.
Artykuł 5
Z wyjątkiem przypadków szczególnych, jakie zostaną ustalone zgodnie z procedurą określone w art. 8, żadne kontrole i formalności stosowane wobec:
1. bagażu w ładowni przybywającego do portu lotniczego Wspólnoty na pokładzie statku powietrznego przybywającego z portu lotniczego poza Wspólnotą i przekazywanego, w tym porcie lotniczym Wspólnoty, do innego statku powietrznego przystępującego do lotu wewnątrzwspólnotowego, nie są przeprowadzane w porcie lotniczym przylotu lotu wewnątrzwspólnotowego, pod warunkiem, że końcowym portem lotniczym jest międzynarodowy port lotniczy Wspólnoty;
2. bagażu w ładowni załadowanego w porcie lotniczym Wspólnoty na pokład statku powietrznego przystępującego do lotu wewnątrzwspólnotowego, w celu przekazania, w innym porcie lotniczym Wspólnoty, do statku powietrznego, którego celem podróży jest port lotniczy poza Wspólnotą, nie są przeprowadzane w porcie lotniczym odlotu lotu wewnątrzwspólnotowego, pod warunkiem, że ten port lotniczy jest międzynarodowym portem lotniczym Wspólnoty;
3. bagażu przybywającego do portu lotniczego Wspólnoty na pokładzie statku powietrznego odbywającego regularny lub czarterowy lot z portu lotniczego poza Wspólnotą, i przekazywanego, w tym porcie lotniczym Wspólnoty, do turystycznego lub służbowego statku powietrznego, przystępującego do lotu wewnątrzwspólnotowego, nie są przeprowadzane w porcie lotniczym przylotu statku powietrznego odbywającego regularny lub czarterowy lot;
4. bagażu załadowanego w porcie lotniczym Wspólnoty do turystycznego lub służbowego statku powietrznego przystępującego do lotu wewnątrzwspólnotowego w celu przekazania, w innym porcie lotniczym Wspólnoty, do statku powietrznego odbywającego regularny lub czarterowy lot, którego celem podróży jest port lotniczy poza Wspólnotą, nie są przeprowadzane w porcie odlotu statku powietrznego odbywającego regularny lub czarterowy lot.
Artykuł 6
1. Niniejszym powołuje się Komitet ds. Transportu Bagażu Pasażerskiego drogą lotniczą lub morską (dalej zwany „Komitetem”), złożony z przedstawicieli Państw Członkowskich, któremu przewodniczy przedstawiciel Komisji.
2. [1] (skreślony).
Artykuł 7
Komitet ma prawo do zbadania każdej sprawy dotyczącej wykonania niniejszego rozporządzenia, przedłożonej mu przez przewodniczącego, zarówno z jego własnej inicjatywy lub na prośbę przedstawiciela Państwa Członkowskiego.
Artykuł 8
[2] 1. Środki niezbędne do wdrożenia niniejszego rozporządzenia zostają przyjęte zgodnie z procedurą ustanowioną w ust. 2.
2. W przypadku odniesienia się do niniejszego artykułu – art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE (4) stosuje się z uwagi na przepisy zawarte w jej art. 8.
Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.
3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.
Artykuł 9
1. Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 1993 r.
2. Przed dniem 1 października 1992 r. Rada dokonuje przeglądu niniejszego rozporządzenia w oparciu o sprawozdanie okresowe Komisji w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących urzeczywistnienia rynku wewnętrznego, niezbędnych do prawidłowego stosowania niniejszego rozporządzenia, w szczególności tych odnoszących się do zniesienia ograniczeń dotyczących zwolnień podatkowych dla podróżnych w ruchu wewnątrzwspólnotowym. Sprawozdaniu towarzyszą wnioski, gdyby takie były, w sprawie których Rada decyduje większością kwalifikowaną.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 19 grudnia 1991 r.
(1)Dz.U. nr C 212 z 25.8.1990, str. 8.
(2)Dz.U. nr C 106 z 22.4.1991, str. 80; oraz Dz.U. nr C 326 z 16.12.1991.
(3)Dz.U. nr C 60 z 8.3.1991, str. 12.
(4) Decyzja Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiająca warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23).
[1] Art. 6 ust. 2 skreślony przez art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 września 2003 r. dostosowującego do decyzji Rady 1999/468/WE przepisy odnoszące się do komitetów, które wspomagają Komisję w wykonywaniu jej uprawnień wykonawczych ustanowionych w instrumentach podlegających procedurze określonej w art. 251 Traktatu WE (Dz.Urz.UE L 284 z 31.10.2003, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 listopada 2003 r.
[2] Art. 8 w brzmieniu ustalonym przez art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 września 2003 r. dostosowującego do decyzji Rady 1999/468/WE przepisy odnoszące się do komitetów, które wspomagają Komisję w wykonywaniu jej uprawnień wykonawczych ustanowionych w instrumentach podlegających procedurze określonej w art. 251 Traktatu WE (Dz.Urz.UE L 284 z 31.10.2003, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 listopada 2003 r.
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00