RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 43,

uwzględniając wniosek Komisji(¹),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(²),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno - Społecznego(³),

a także mając na uwadze, co następuje:

hodowla i produkcja świń zajmują bardzo ważne miejsce w rolnictwie Wspólnoty; stanowią one źródło dochodów dla części rolników;

należy wspierać produkcję świń; zadowalające wyniki w tej dziedzinie w znacznym stopniu zależą od wykorzystywania zwierząt hodowlanych czystorasowych lub krzyżówek;

dotychczas większość Państw Członkowskich dokładała wszelkich starań, w ramach krajowej polityki hodowlanej, w zakresie promowania produkcji zwierząt gospodarskich, które odpowiadałyby określonym normom zootechnicznym; występowanie różnic we wdrażaniu powyższej polityki może utrudniać handel wewnątrz Wspólnoty;

jeśli takie różnice mają być zniesione, tym samym zwiększając wydajność rolnictwa w tym sektorze, handel wewnątrz Wspólnoty dotyczący świń hodowlanych musi podlegać stopniowej liberalizacji; całkowita liberalizacja handlu zakłada następującą dalszą harmonizację, szczególnie w odniesieniu do pozwoleń na hodowlę i kryteriów określających wpisy do ksiąg hodowlanych lub rejestrów;

Państwa Członkowskie muszą mieć możliwość żądania wystawiania świadectw zgodnie z przedstawioną procedurą wspólnotową;

należy przyjąć środki wykonawcze; zastosowanie takich środków wymaga ustanowienia procedury mającej na celu nawiązanie ścisłej współpracy między Państwami Członkowskimi a Komisją w ramach Stałego Komitetu ds. zootechniki utworzonego na mocy decyzji Rady 77/505/EWG(⁴);

do czasu otrzymania dalszych decyzji Rady, Państwa Członkowskie mogą nadal stosować własne przepisy prawa krajowego zgodnie z ogólnymi zasadami ustanowionymi w Traktacie;

należy zagwarantować, iż przywóz świń hodowlanych z państw nieczłonkowskich nie może się odbywać na korzystniejszych warunkach niż na takich jak warunki stosowane we Wspólnocie;

uwzględniając szczególne warunki istniejące w Hiszpanii i Portugalii, należy przewidzieć dodatkowe odroczenie wdrożenia niniejszej dyrektywy,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

ROZDZIAŁ I

Definicje

Artykuł 1

Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się następujące definicje:

a) świnia hodowlana czystorasowa: każde zwierzę z gatunku świń, którego rodzice i dziadkowie zostali wpisani lub zarejestrowani w księdze hodowlanej tej samej rasy i które samo jest wpisane lub zarejestrowane oraz kwalifikuje się do rejestracji w takiej księdze

b) świnia hodowlana krzyżówka: każde zwierzę z gatunku świń, które spełnia następujące wymogi:

1. zostało wyhodowane poprzez celowe krzyżowanie:

— świń hodowlanych czystorasowych pochodzących z różnych ras lub linii,

— zwierząt będących wynikiem krzyżowania różnych ras lub linii,

— albo zwierząt czystorasowych i zwierząt należących do jednej z powyższych kategorii;

2. zostało wpisane do rejestru;

c) księga hodowlana: księga, akta lub nośnik danych:

— jakie są prowadzone przez stowarzyszenie hodowców oficjalnie zatwierdzone przez Państwo Członkowskie, w którym dane stowarzyszenie jest utworzone lub przez oficjalne służby w danym Państwie Członkowskim. Jednakże Państwa Członkowskie mają także prawo określić, aby księgi prowadzone były przez organizację hodowców oficjalnie zatwierdzoną przez Państwo Członkowskie, w którym taka organizacja jest utworzona,

— w którym świnie hodowlane czystorasowe poszczególnych ras zostały wpisane lub zarejestrowane z podaniem ich przodków; <

d) rejestr: księga, akta lub nośnik danych:

— jakie są prowadzone albo przez stowarzyszenie hodowców, organizację hodowców lub prywatne przedsiębiorstwo oficjalnie zatwierdzone przez Państwo Członkowskie, w którym takie stowarzyszenie, organizacja lub przedsiębiorstwo są utworzone, lub przez oficjalne służby w danym Państwie Członkowskim,

— w którym świnie hodowlane krzyżówki zostały wpisane z podaniem ich przodków.

ROZDZIAŁ II

Zasady regulujące handel wewnątrzwspólnotowy dotyczący świń hodowlanych czystorasowych

Artykuł 2

1. Państwa Członkowskie nie mogą zakazać, ograniczyć lub utrudniać z powodów zootechnicznych:

— handlu wewnątrzwspólnotowego świniami hodowlanymi czystorasowymi lub ich nasieniem, komórkami jajowymi i zarodkami,

— zakładania ksiąg hodowlanych, o ile spełniają one wymogi określone w art. 6,

— oficjalnego zatwierdzania stowarzyszeń hodowców lub organizacji hodowców, jak określono w art. 1 lit. c), które zakładają lub prowadzą księgi hodowlane zgodnie z art. 6.

2. Jednakże Państwa Członkowskie mogą nadal stosować własne przepisy prawa krajowego, które są zgodne z ogólnymi zasadami Traktatu, do czasu wejścia w życie odpowiednich decyzji Wspólnoty, określonych w art. 3, 5 i 6,

Artykuł 3

Nie później niż dnia 31 grudnia 1990 r. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, przyjmie przepisy wspólnotowe dotyczące zatwierdzania do hodowli świń hodowlanych czystorasowych.

Artykuł 4

1. Stowarzyszenia hodowców i/lub organizacje hodowców, jak określono w art. 1 lit. c), które zostały oficjalnie zatwierdzone przez Państwo Członkowskie i/lub urzędy Państwa Członkowskiego, nie mogą przeciwstawiać się wpisaniu do swoich ksiąg hodowlanych, świń hodowlanych czystorasowych pochodzących z innych Państw Członkowskich, o ile świnie te spełniają wymogi ustanowione zgodnie z art. 6.

2. Jednakże, Państwa Członkowskie mogą wymagać lub dopuszczać, aby niektóre świnie hodowlane czystorasowe wysłane z innego Państwa Członkowskiego, charakteryzujące się cechami wyróżniającymi je z populacji świń tej samej rasy w Państwie Członkowskim przeznaczenia, zostały wpisane w oddzielnej części księgi hodowlanej prowadzonej dla rasy, do której należą.

Artykuł 5

Państwa Członkowskie mogą wymagać, aby w czasie wprowadzania do obrotu, do świń hodowlanych czystorasowym, a także do nasienia, komórek jajowych i zarodków tych zwierząt, były załączane świadectwa sporządzone zgodnie z art. 6.

Artykuł 6

1. Zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 11 określa się:

— metody monitorowania produktywności oraz oceny wartości genetycznej świń hodowlanych czystorasowych,

— kryteria regulujące zakładanie ksiąg hodowlanych,

— kryteria regulujące dokonywanie wpisów do ksiąg hodowlanych,

— kryteria zatwierdzania stowarzyszeń hodowców i/lub organizacji hodowców, określonych w art. 1 ust. c), które zakładają lub prowadzą księgi hodowlane,

— świadectwa, określone w art. 5.

2. Do czasu wejścia w życie przepisów przewidzianych w ust. 1, monitorowanie określone w ust. 1 tiret pierwsze, przeprowadzane oficjalnie w każdym Państwie Członkowskim oraz księgi hodowlane, są uznawane przez pozostałe Państwa Członkowskie.

ROZDZIAŁ III

Zasady regulujące handel wewnętrzwspólnotowy dotyczący świń hodowlanych krzyżówek

Artykuł 7

1. Państwa Członkowskie nie mogą zakazać, ograniczyć lub utrudniać z powodów zootechnicznych:

— handlu wewnątrzwspólnotowego świniami hodowlanymi krzyżówkami lub ich nasieniem, komórkami jajowymi i zarodkami,

— zakładania rejestrów, o ile spełniają one wymogi określone w art. 10,

— oficjalnego zatwierdzania stowarzyszeń hodowców i/lub organizacji hodowców i/lub prywatnych przedsiębiorstw określonych w art. 1 lit. d), które zakładają lub prowadzą rejestry zgodnie z art. 10.

2. Jednakże Państwa Członkowskie mogą nadal stosować własne przepisy prawa krajowego, które są zgodne z ogólnymi zasadami Traktatu, do czasu wejścia w życie odpowiednich decyzji Wspólnoty, określonych w art. 8-10,

Artykuł 8

Nie później niż dnia 31 grudnia 1990 r. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, przyjmie przepisy wspólnotowe dotyczące zatwierdzania do hodowli świń hodowlanych krzyżówek

Artykuł 9

Państwa Członkowskie mogą wymagać, aby w czasie wprowadzania do obrotu, do świń hodowlanych krzyżówek, a także do nasienia, komórek jajowych i zarodków tych zwierząt, były załączane świadectwa sporządzone zgodnie z art. 10.

Artykuł 10

1. Zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 11 określa się:

— metody monitorowania produktywności oraz oceny wartości genetycznej świń hodowlanych krzyżówek,

— kryteria regulujące zakładanie rejestrów,

— kryteria regulujące dokonywanie wpisów do rejestrów,

— kryteria regulujące zatwierdzanie stowarzyszeń hodowców i organizacji hodowców i/lub prywatnych przedsiębiorstw, określonych w art. 1 lit. d), które zakładają lub prowadzą rejestry oraz kryteria nadzoru nad tymi instytucjami,

— świadectwa, określonych w art. 9.

2. Do czasu wejścia w życie przepisów przewidzianych w ust. 1, monitorowanie określone w ust. 1 tiret pierwsze, przeprowadzane zgodnie z prawem w każdym Państwie Członkowskim oraz rejestry, są uznawane przez pozostałe Państwa Członkowskie.

ROZDZIAŁ IV

Przepisy ogólne

Artykuł 11

[1] 1. Komisję wspomaga Stały Komitet ds. Zootechniki ustanowiony na mocy decyzji 77/505/EWG.

2. W przypadku odniesienia do niniejszego artykułu mają zastosowanie art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE (⁵).

Termin określony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 12

Do czasu wprowadzenia w życie zasad wspólnotowych w tej sprawie, przywóz świń hodowlanych czystorasowych i krzyżówek, z państw nieczłonkowskich nie może się odbywać na korzystniejszych warunkach niż na takich jak warunki stosowane we Wspólnocie.

Artykuł 13

Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy nie później niż do dnia 1 stycznia 1991 r. oraz niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Jednakże Królestwo Hiszpanii i Republika Portugalska korzystają z dłuższego o dwa lata okresu dostosowania do niniejszej dyrektywy, z wyjątkiem przypadków, w których Rada, stanowiąc większość kwalifikowaną na wniosek Komisji, podejmuje decyzję o przedłużeniu powyższego odroczenia.

Artykuł 14

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 19 grudnia 1988 r.