RADA EUROPEJSKIEJ WSPÓLNOTY GOSPODARCZEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 43 i 100,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Zgromadzenia (¹),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego,

a także mając na uwadze, co następuje:

produkcja zbóż zajmuje istotne miejsce w rolnictwie Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej;

uzyskanie zadowalających efektów w uprawie roślin zbożowych zależy w dużej mierze od stosowania odpowiedniego materiału siewnego; w tym celu niektóre Państwa Członkowskie stosowały pewne ograniczenia w obrocie materiałem siewnym roślin zbożowych, dopuszczając jedynie wprowadzenie do obrotu materiału siewnego o wysokiej jakości; państwa te są w stanie wykorzystać doświadczenia systematycznych selekcji roślin, dokonywanych od wielu dziesiątków lat i osiągnęły wyniki w rozwoju wystarczająco stabilnych i jednolitych odmian roślin zbożowych które, z uwagi na ich cechy, zapowiadają się na posiadające wielkie znaczenie dla zamierzonych celów;

zostanie osiągnięta większa produktywność w uprawie roślin zbożowych we Wspólnocie, jeśli przy wyborze odmian dopuszczonych do obrotu, Państwa Członkowskie zastosują jednolite zasady, tak rygorystyczne jak jest to możliwe;

uzasadnionym jest jednak ograniczanie wprowadzania obrotu niektórymi odmianami tylko wtedy, jeżeli hodowca może być pewien co do rzeczywistego otrzymywania materiału siewnego tych odmian;

niektóre Państwa Członkowskie stosują w tym celu systemy kwalifikacji, których zamierzeniem jest, w drodze urzędowych inspekcji, zagwarantowanie tożsamości i czystości odmianowej;

systemy takie już istnieją na poziomie międzynarodowym; Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa zaleca minimalne normy dla kwalifikacji materiału siewnego kukurydzy w krajach europejskich i śródziemnomorskich; Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju ustanowiła system kwalifikacji odmianowej materiału siewnego traw będących przedmiotem obrotu międzynarodowego;

pożądanym jest ustanowienie jednolitego systemu kwalifikacji dla Wspólnoty opierając się na doświadczeniu wynikającemu ze stosowania takich systemów;

taki system powinien być stosowany zarówno w przypadku obrotu między Państwami Członkowskimi, jak i w obrocie krajowym;

zgodnie z ogólną zasadą, materiał siewny roślin zbożowych powinien zostać dopuszczony do obrotu tylko, jeśli został on poddany urzędowemu badaniu i zostały zakwalifikowany, zgodnie z zasadami kwalifikacji, jako elitarny materiał siewny lub kwalifikowany materiał siewny; wybór określenia technicznego „elitarny materiał siewny” i „kwalifikowany materiał siewny” jest oparty na już istniejącej terminologii międzynarodowej;

materiał siewny roślin zbożowych, które nie są wprowadzane do obrotu, z uwagi na ich niewielkie znaczenie gospodarcze nie powinien podlegać przepisom obowiązującym we Wspólnocie; Państwa Członkowskie muszą zachować prawo stosowania szczególnych przepisów w odniesieniu do takiego materiału;

przepisy Wspólnoty nie powinny być stosowane dla materiału siewnego, przeznaczonego na wywóz do państw trzecich;

w celu polepszenia nie tylko jakości genetycznej materiału siewnego roślin zbożowych we Wspólnocie, ale także jego cech zewnętrznych, muszą być ustanowione pewne wymagania, odnoszące się do czystości analitycznej, zdolności kiełkowania i stanu zdrowotności;

w celu zapewnienia tożsamości materiału siewnego muszą zostać ustanowione przepisy Wspólnoty dotyczące pakowania, pobierania prób, plombowania i znakowania; stosowane etykiety powinny zawierać szczegółowe informacje, niezbędne zarówno dla inspekcji urzędowej, jak i dla hodowców oraz powinny jasno przedstawiać charakter kwalifikacji;

niektóre Państwa Członkowskie potrzebują mieszanek materiału siewnego roślin zbożowych kilku gatunków do celów specjalnych; w celu uwzględnienia tych potrzeb, Państwa Członkowskie powinny zostać upoważnione do zatwierdzania takich mieszanek z zastrzeżeniem niektórych warunków;

w celu zagwarantowania, że zarówno wymagania dotyczące jakości materiału siewnego jak i przepisów zapewniających tożsamość materiału siewnego podczas wprowadzania do obrotu są spełnione, Państwa Członkowskie muszą wprowadzić przepisy o przeprowadzaniu odpowiednich kontroli;

materiał siewny spełniające te wymagania nie powinien, bez uszczerbku dla przepisów art. 36 Traktatu, podlegać żadnym ograniczeniom handlowym za wyjątkiem tych ustanowionych w przepisach Wspólnoty, oprócz tych przypadków, kiedy przepisy Wspólnoty ustanawiają progi tolerancji w odniesieniu do organizmów szkodliwych;

w pierwszym etapie, aż do ustanowienia wspólnego katalogu odmian, stosowane ograniczenia powinny obejmować w szczególności prawo Państw Członkowskich do ograniczania obrotu kwalifikowanym materiałem siewnym do tych odmian, które mają znaczenie dla uprawy i użycia na ich własnych terytoriach;

pod pewnymi warunkami, materiał siewny rozmnażany w innym kraju z materiału siewnego kwalifikowanego w Państwie Członkowskim powinien zostać uznany za równoważny z materiałem siewnym rozmnażanym w tym Państwie Członkowskim;

z drugiej strony, powinny zostać przyjęte przepisy w celu dopuszczenia do obrotu w obrębie Wspólnoty materiału siewnego roślin zbożowych zebranego w państwach trzecich tylko wtedy, gdy materiał siewny spełnia takie same warunki jak materiał siewny urzędowo kwalifikowany w obrębie Wspólnoty i zgodny z zasadami stosowanymi we Wspólnocie;

w okresach, w których występują trudności w uzyskiwaniu dostaw kwalifikowanego materiału siewnego różnych kategorii, może zostać czasowo dopuszczony do obrotu materiał siewny spełniający mniej rygorystyczne wymagania;

w celu ujednolicenia stosowanych w różnych Państwach Członkowskich technicznych metod kwalifikacji oraz w celu umożliwienia dokonania w przyszłości porównań między materiałem siewnym kwalifikowanym w obrębie Wspólnoty i tym pochodzącym z państw trzecich, powinny być prowadzone pola testowe w Państwach Członkowskich, aby możliwe było dokonywanie corocznych ostatecznych kontroli materiału siewnego należącego do różnych kategorii „kwalifikowanego materiału siewnego”;

Komisji powinno zostać powierzone zadanie przyjęcia niektórych środków do stosowania niniejszej dyrektywy; w celu ułatwienia wdrożenia proponowanych środków, powinna zostać zapewniona procedura ścisłej współpracy między Państwami Członkowskimi a Komisją w obrębie Stałego Komitetu ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa,

PRZYJMUJĘ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Niniejszą dyrektywę stosuje się do produkcji z przeznaczeniem do wprowadzenia do obrotu, oraz do obrotu materiałem siewnym zbóż we Wspólnocie.

Artykuł 1a

Do celów niniejszej dyrektywy, „obrót” oznacza wystawienie na sprzedaż, przechowywanie z zamiarem sprzedaży, ofertę sprzedaży lub jakiekolwiek rozporządzanie, dostawę lub przesyłkę, mające na celu handlowe wykorzystanie materiału siewnego przez strony trzecie, bez względu na to, czy pobierane jest wynagrodzenie.

Obrót materiałem siewnym w celach innych niż handlowe wykorzystanie danej odmiany, taki jak poniższe działania, nie jest traktowany jak sprzedaż:

— dostawa nasion do urzędowego badania i jednostek kontrolujących,

— dostawa materiału siewnego do usługodawców w celu przetworzenia lub pakowania, pod warunkiem, iż usługodawca nie nabywa prawa do dostarczonego materiału siewnego.

Dostawa materiału siewnego, pod pewnymi warunkami, do usługodawców w zakresie produkcji niektórych surowców rolnych przeznaczonych do wykorzystania w przemyśle, lub rozmnażanie materiału siewnego w tym celu, nie są uznawane za obrót, pod warunkiem, iż usługodawca nie nabywa prawa ani do dostarczonego materiału siewnego, ani też do zbiorów. Dostawca materiału siewnego przedstawia jednostce kwalifikującej odpis odpowiednich części umowy zawartej z usługodawcą, zawierający normy i warunki, jakie aktualnie spełnia dostarczony materiał siewny.

Szczegółowe zasady stosowania niniejszego przepisu określa się zgodnie z procedurą określoną w art. 21.

Artykuł 2

1. Do celów niniejszej dyrektywy, będą stosowane następujące definicje:

A. Zboża: sadzonki następujących gatunków przeznaczonych do produkcji rolnej lub ogrodniczej innej niż produkcja do celów ozdobnych:

Avena nuda L.	owies nagi, owies nagoziarnisty
Avena sativa L. (w tym A. byzantina K. Koch)	owies zwyczajny i owies bizantyjski
Avena strigosa Schreb.	owies szorstki, owies owsik
Hordeum vulgare L.	jęczmień
Oryza sativa L.	ryż siewny
Phalaris canariensis L.	Mozga kanaryjska
Secale cereale L.	żyto zwyczajne
Sorghum bicolor (L.) Moench subsp. bicolor	sorgo
Sorghum bicolor (L.) Moench subsp. drummondii (Steud.) de Wet ex Davidse	sorgo sudańskie
X Triticosecale Wittm. ex A. Camus	mieszańce powstałe ze skrzyżowania gatunku rodzaju Triticum z gatunkiem rodzaju Secale
Triticum aestivum L. subsp. aestivum	pszenica
Triticum turgidum L. subsp. durum (Desf.) van Slageren	pszenica durum
Triticum aestivum L. subsp. spelta (L.) Thell.	pszenica orkisz
(partim)	Kukurydza z wyjątkiem kukurydzy pękającej i kukurydzy cukrowej.
Sorghum bicolor (L.) Moench subsp. bicolor x Sorghum bicolor (L.) Moench subsp. drummondii (Steud.) de Wet ex Davidse	mieszańce będące wynikiem krzyżowania Sorghum bicolor (L.) Moench subsp. bicolor i Sorghum bicolor (L. Moench subsp. drummondii (Steud.) de Wet ex Davidse

Niniejsza definicja obejmuje również następujące mieszańce będące wynikiem krzyżowania wyżej wymienionych gatunków:

Sorghum bicolor (L.) Moench	×	Mieszańce będące wynikiem krzyżowania z trawą sudańską.
Sorghum sudanense (Piper) Stap

O ile nie ustalono inaczej, materiał siewny wyżej wymienionych mieszańców musi spełniać wymagania norm i inne warunki dotyczące materiału siewnego każdego z tych gatunków, od których pochodzą.

B. Odmiany, mieszańce i linie wsobne kukurydzy oraz Sorghum spp.:

a) odmiany obcopylne: odmiany dostatecznie jednolite i stabilne;

b) linia wsobna: linia dostatecznie jednolita i stabilna, otrzymana albo w drodze sztucznego samozapylenia popartego prowadzoną przez kilka kolejnych pokoleń selekcją, albo w drodze działań równoważnych;

c) mieszaniec prosty: pierwsze pokolenie skrzyżowania, określone przez hodowcę, dwóch linii wsobnych;

d) mieszaniec podwójny: pierwsze pokolenie skrzyżowania, określone przez hodowcę, dwóch mieszańców prostych;

e) mieszaniec trójliniowy: pierwsze pokolenie skrzyżowania, określone przez hodowcę, linii wsobnej i mieszańca prostego;

f) mieszaniec top cross: pierwsze pokolenie skrzyżowania, określone przez hodowcę, linii wsobnej lub mieszańca prostego z odmianą obcopylną,

g) mieszaniec międzyodmianowy: pierwsze pokolenie skrzyżowania, określone przez hodowcę, roślin uprawianych z elitarnego materiału siewnego dwóch odmian obcopylnych.

C. Elitarny materiał siewny (mieszańce owsa, jęczmienia, ryżu, żyta, pszenicy, pszenicy durum, pszenicy orkisz i samopylnego pszenżyta):

a) został wyprodukowany na odpowiedzialność hodowcy zgodnie z przyjętymi praktykami zachowywania odmiany;

b) jest przeznaczony do produkcji materiału siewnego mieszczącego się w kategorii „kwalifikowany materiał siewny”, lub kategorii „kwalifikowany materiał siewny pierwszego, pokolenia” albo „kwalifikowany materiał siewny drugiego pokolenia”;

c) stosownie do przepisów art. 4 ust. 1 lit. a), spełnia warunki podane w załącznikach I i II dla elitarnego materiału siewnego; oraz

d) który w trakcie urzędowego badania lub w przypadku warunków określonych w załączniku II, w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. a)-c).

Ca. Elitarny materiał siewny (mieszańce owsa, jęczmienia, ryżu, żyta, pszenicy, pszenicy twardej, pszenicy orkisz):

a) który jest przeznaczony do produkcji mieszańców;

b) który, podlegając przepisom art. 4, spełnia warunki ustanowione w załącznikach I i II dla materiału elitarnego; oraz

c) który w trakcie urzędowego badania lub w przypadku warunków określonych w załączniku II, w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. a) i b).

D. Elitarny materiał siewny (kukurydza, Sorghum spp.):

1) Elitarny materiał siewny odmian obcopylnych: materiał siewny, który

a) został wyprodukowany na odpowiedzialność hodowcy zgodnie z przyjętymi praktykami utrzymania odmiany;

b) jest przeznaczony do produkcji materiału siewnego mieszczącego się w kategorii „kwalifikowany materiał siewny”, albo mieszańców top cross lub mieszańców międzyodmianowych;

c) stosownie do przepisów art. 4, spełniają warunki podane w załącznikach I i II dla elitarnego materiału siewnego; oraz

d) który w trakcie urzędowego badania lub w przypadku warunków określonych w załączniku II, w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym, został uznany za spełniający warunki określone w pkt. a)-c).

2) Elitarny materiał siewny linii wsobnych: materiał siewny, który

a) stosownie do przepisów art. 4, spełnia warunki podane w załącznikach I i II dla elitarnego materiału siewnego; oraz

b) który w trakcie urzędowego badania lub w przypadku warunków określonych w załączniku II, w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. a).

3) Elitarny materiał siewny mieszańców prostych: materiał siewny, który

a) jest przeznaczony do produkcji mieszańców podwójnych, mieszańców trójliniowych lub mieszańców top cross;

b) stosownie do przepisów art. 4, spełnia warunki podane w załącznikach I i II dla elitarnego materiału siewnego; oraz

c) który w trakcie urzędowego badania lub w przypadku warunków określonych w załączniku II, w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. a) i b).

E. Kwalifikowany materiał siewny (zboże kanaryjskie z wyjątkiem mieszańców, żyto, sorgo, trawa sudańska, kukurydza i mieszańce owsa zwyczajnego, jęczmienia, ryżu, pszenicy, pszenicy durum, pszenicy orkisz i samopylnego pszenżyta): nasiona

a) które pochodzą bezpośrednio z elitarnego materiału siewnego lub, na wniosek hodowcy, z materiału siewnego pokolenia wcześniejszego od elitarnego materiału siewnego, i które mogą spełnić i spełniły, co wykazały urzędowe badania, warunki przewidziane dla elitarnego materiału siewnego w załącznikach I i II;

b) jest przeznaczony do celów innych niż produkcja materiału siewnego roślin zbożowych;

c) stosownie do przepisów art. 4 ust. 1 lit. b) i art. 4 ust. 2, spełnia warunki podane w załącznikach I i II dla kwalifikowanego materiału siewnego; oraz

d) który w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. a)-c).

F. Kwalifikowany materiał siewny pierwszego pokolenia (owsa, jęczmienia, ryżu, pszenżyta, pszenicy, pszenicy twardej, pszenicy orkisz, innych niż mieszańce ww. materiału siewnego): materiał siewny

a) które pochodzą bezpośrednio z elitarnego materiału siewnego lub, na wniosek hodowcy, z materiału siewnego pokolenia wcześniejszego od elitarnego materiału siewnego, które spełniły, co wykazały urzędowe badania, warunki przewidziane dla elitarnego materiału siewnego w załącznikach I i II;

b) jest przeznaczony do produkcji materiału siewnego kategorii „kwalifikowany materiał siewny, drugie pokolenie” lub do celów innych niż produkcja materiału siewnego roślin zbożowych;

c) spełnia warunki przewidziane w załącznikach I i II dla kwalifikowanego materiału siewnego pierwszego pokolenia; oraz

d) który w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. a)-c).

G. Kwalifikowany materiał siewny drugiego pokolenia (owsa, jęczmienia, ryżu, pszenżyta, pszenicy, pszenicy twardej, pszenicy orkisz, innych niż mieszańce ww. materiału siewnego): materiał siewny

a) które pochodzą bezpośrednio z elitarnego materiału siewnego, z kwalifikowanego materiału siewnego pierwszego pokolenia lub, na wniosek hodowcy, z materiału siewnego pokolenia wcześniejszego od elitarnego materiału siewnego, które spełniły, co wykazały urzędowe badania, warunki przewidziane dla materiału siewnego w załącznikach I i II;

b) jest przeznaczony do celów innych niż produkcja materiału siewnego roślin zbożowych;

c) spełnia warunki podane w załącznikach I i II dla kwalifikowanego materiału siewnego drugiego pokolenia; oraz

d) który w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. a)-c).

H. Środki urzędowe: środki podjęte

a) przez władze państwowe; lub

b) przez jakąkolwiek osobę prawną prawa publicznego lub prywatnego, działającą na odpowiedzialność państwa; lub

c) w przypadku działań pomocniczych, które także są pod kontrolą państwa, przez jakąkolwiek osobę zaprzysiężoną do tego celu, pod warunkiem, że osoby wymienione w lit. b) i lit. c) nie osiągają żadnych prywatnych korzyści z prowadzenia takich działań.

1a. Zmiany, które należy wprowadzić w wykazie gatunków określonych w ust. 1 pkt A zostaną przyjęte zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 21.

1b. W celu objęcia mieszańców mozgi kanaryjskiej, żyta i pszenżyta zakresem stosowania niniejszej dyrektywy wprowadza się zmiany do ustępu 1 lit. C i Ca, lit. E, F i G zgodnie z procedurą ustanowioną art. 21.

1c. Różne typy odmian razem ze składnikami, nadające się do kwalifikacji zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy, mogą zostać określone i zdefiniowane zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 21. Zgodnie z tą samą procedurą definicje podane w ustępie 1 lit. B zostaną odpowiednio przyjęte.

1d. (uchylony).

1e. Do dnia 30 czerwca 1987 r. Państwa Członkowskie, zgodnie z procedurą przyjętą w art. 21, mogą zostać upoważnione do zezwolenia obrotu materiałem siewnym różnych gatunków żyta przeznaczonych głównie do użycia na pasze, które nie spełniają wymagań przyjętych w:

— w załączniku II w odniesieniu do kiełkowania,

2. Państwa Członkowskie mogą:

a) włączać kilka pokoleń do kategorii elitarnego materiału siewnego oraz dzielić tę kategorię według pokoleń;

b) ustanawiać, aby nie przeprowadzać urzędowych badań w odniesieniu do laboratoryjnej zdolności kiełkowania i czystości w próbce analitycznej na wszelkich partiach podczas kwalifikacji, chyba że nie ma pewności, że spełnione są odpowiednie przepisy zawarte w załączniku II;

c) w czasie okresu przejściowego trwającego najwyżej trzy lata po wejściu w życie przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych do dostosowania się do przepisów niniejszej dyrektywy i w drodze odstępstwa od ust. 1 pkt E, F i G za kwalifikowany materiał siewny uznaje się materiał siewny pochodzący bezpośrednio od materiału siewnego oficjalnie skontrolowanego w Państwie Członkowskim według obowiązującego systemu i dających te same gwarancje co elitarny materiał siewny kwalifikowany według zasad niniejszej dyrektywy; przepis ten stosuje się odpowiednio do kwalifikowanego materiału siewnego pierwszej reprodukcji, określonego w ust. 1 pkt G;

d) uzyskać zezwolenie, na wniosek i zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 21 dla urzędowej kwalifikacji materiału siewnego gatunków samopylnych z kategorii „kwalifikowany materiał siewny pierwszego pokolenia” lub „kwalifikowany materiał siewny drugiego pokolenia”, najpóźniej do dnia 30 czerwca 1989 r. :

— kiedy zamiast urzędowej inspekcji polowej określonej w załączniku I, przeprowadzana jest inspekcja polowa urzędowo kontrolowana na miejscu w odniesieniu do przynajmniej 20 % upraw każdego gatunku,

— pod warunkiem że w odniesieniu do elitarnego materiału siewnego przynajmniej dwa pokolenia wstępnego elitarnego materiału siewnego bezpośrednio poprzedzające tę kategorię zostały uznane w drodze kontroli urzędowej przeprowadzanej w Państwie Członkowskim za spełniające warunki ustanowione w załącznikach I i II dla tożsamości odmianowej i czystości odmianowej materiału elitarnego.

3. Jeżeli przeprowadza się badanie pod urzędowym nadzorem określone w ust. 1 lit. C pkt. d), ust. 1 lit. Ca pkt. c), ust. 1 lit. D pkt. 1d), ust. 1 lit. D pkt. 2b), ust. 1 lit. D pkt. 3c), ust. 1 lit. E pkt. d), ust. 1 lit. F pkt. d) oraz ust. 1 lit. G pkt. d) należy spełnić następujące wymagania:

A. Inspekcja polowa

a) Inspektorzy:

i) posiadają niezbędne kwalifikacje techniczne,

ii) nie czerpią żadnych korzyści osobistych w związku z prowadzeniem inspekcji,

iii) posiadają urzędową licencję wydaną przez jednostkę kwalifikującą danego Państwa Członkowskiego zajmującą się kwalifikacją materiału siewnego, przy czym taka licencja zawiera albo zaprzysiężenie, albo pisemne oświadczenie złożone przez inspektorów, w którym zobowiązują się oni do przestrzegania zasad przeprowadzania urzędowych badań,

iv) przeprowadzają inspekcje pod urzędowym nadzorem, zgodnie z zasadami stosującymi się do urzędowych inspekcji.

b) Uprawa nasienna, która ma być poddana inspekcji, prowadzona jest z materiału siewnego poddanego urzędowej kontroli a posteriori, której wyniki były zadawalające.

c) Część upraw nasiennych jest sprawdzana przez urzędowych inspektorów. Część ta wynosi przynajmniej 5%.

d) Część próbek z partii materiału siewnego zebranego z upraw materiału siewnego, pobierana jest do urzędowej kontroli a posteriori oraz, w stosownym przypadku, w celu przeprowadzenia badań laboratoryjnych tożsamości i czystości odmianowej materiału siewnego.

e) Państwo Członkowskie określa reguły dotyczące kar stosujących się do naruszeń przepisów krajowych przyjętych stosownie do niniejszej dyrektywy, rządzących badaniami prowadzonymi pod nadzorem urzędowym. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Kary mogą polegać między innymi na cofnięciu licencji, o których mowa w pierwszym akapicie lit. a) pkt. iii), jeżeli zostanie stwierdzone, że urzędowo licencjonowani inspektorzy celowo lub przez zaniedbanie naruszają zasady przeprowadzania urzędowych badań. Gdy zaistnieją takie okoliczności, anuluje się każdą kwalifikację badanego materiału siewnego, chyba że zostanie dowiedzione, że jednak materiał siewny spełnia wszelkie stawiane mu wymagania.

B. Badanie materiału siewnego

a) Badanie materiału siewnego przeprowadzane jest przez laboratoria badające materiał siewny, które zostały upoważnione do tego celu przez jednostkę kwalifikującą danego Państwa Członkowskiego zgodnie z warunkami wymienionymi w lit. b)–d).

b) Laboratorium badające materiał siewny posiada kierownika ds. materiału siewnego, który jest bezpośrednio odpowiedzialny za techniczne działanie laboratorium i posiada będzie niezbędne kwalifikacje do technicznego zarządzania laboratorium badającym materiał siewny.

Analitycy laboratorium badającego materiał siewny posiadają niezbędne kwalifikacje techniczne, nabyte podczas kursów szkoleniowych zorganizowanych na warunkach obowiązujących wobec urzędowych analityków materiału siewnego potwierdzone w drodze urzędowych egzaminów.

Laboratorium prowadzone jest w pomieszczeniach i z wyposażeniem urzędowo zatwierdzonym przez jednostkę kwalifikującą materiał siewny za wystarczające do celów badania materiału siewnego, w zakresie upoważnienia.

Badanie materiału siewnego przeprowadzane jest zgodnie z aktualnymi metodami międzynarodowymi.

c) Laboratorium badające materiał siewny jest:

i) laboratorium niezależnym,

lub

ii) laboratorium należącym do przedsiębiorstwa nasiennego.

W przypadku określonym w pkt. ii) laboratorium może przeprowadzać badanie materiału siewnego wyłącznie na partiach materiału siewnego przedstawionych przez przedsiębiorstwo nasienne, do którego należy, jeżeli nie zostało to uzgodnione inaczej między przedsiębiorstwem nasiennym, do którego należy, osobą ubiegającą się o kwalifikację i właściwą jednostkę kwalifikującą materiał siewny.

d) Badanie materiału siewnego wykonywane przez laboratorium badające materiał siewny podlega odpowiedniemu nadzorowi jednostki kwalifikującej materiał siewny.

e) Do celów nadzoru określonego w lit. d), część partii materiału siewnego zgłoszonych do urzędowej kwalifikacji poddana jest badaniu kontrolnemu w drodze urzędowego badania materiału siewnego. Część ta jest co do zasady możliwie najbardziej równomiernie rozprowadzona wśród osób fizycznych i prawnych zgłaszających materiał siewny do kwalifikacji i zgłoszonych gatunków, ale może być również ukierunkowana na usunięcie szczególnych wątpliwości. Część ta wynosi co najmniej 5 %. Jednakże na każde laboratorium badające materiał siewny i na każdą grupę botaniczną gatunków winno przypaść do urzędowego badania przynajmniej 25 próbek.

f) Państwa Członkowskie określają reguły w sprawie kar stosujących się do naruszeń zasad krajowych przyjętych stosownie do niniejszej dyrektywy, rządzących badaniami prowadzonymi pod nadzorem urzędowym. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Kary mogą polegać na cofnięciu upoważnień, o których mowa w lit. a), jeżeli zostanie stwierdzone, że urzędowo upoważnione laboratoria badające materiał siewny celowo lub przez zaniedbanie naruszają zasady przeprowadzania urzędowych badań. Gdy zaistnieją takie okoliczności, Państwa Członkowskie zapewniają anulowanie każdej kwalifikacji badanego materiału siewnego, chyba że zostanie dowiedzione, że jednak materiał siewny spełnia wszelkie stawiane mu wymagania.

4. Inne środki stosowane do prowadzenia badań pod nadzorem urzędowym mogą zostać przyjęte zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 21.

Artykuł 3

1. Państwa Członkowskie zapewniają niedopuszczenie do obrotu materiałem siewnym zbóż bez ich urzędowej kwalifikacji jako „elitarny materiał siewny”, „kwalifikowany materiał siewny”, „kwalifikowany materiał siewny, pierwsze pokolenie”, lub ^„kwalifikowany materiał siewny, drugie pokolenie”.

2. Państwa Członkowskie wyznaczają, do celów kwalifikacji, maksymalną wilgotność elitarnego materiału siewnego oraz kwalifikowanego materiału siewnego wszystkich rodzajów.

3. Państwa Członkowskie zapewniają, że urzędowe badania są przeprowadzane zgodnie z aktualnymi metodami międzynarodowymi, o ile metody takie istnieją.

4. (uchylony).

Artykuł 3a

Nie naruszając przepisów art. 3 ust. 1, Państwa Członkowskie zapewniają, że:

— materiał siewny wyhodowany z elitarnego materiału siewnego, oraz

— uprawiany materiał siewny, sprzedawany w celu przetworzenia, pod warunkiem potwierdzenia jego tożsamości,

może zostać wprowadzony do obrotu.

Artykuł 4

1. Państwa Członkowskie mogą jednakże na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 3:

a) zezwolić na urzędową kwalifikację i obrót elitarnym materiałem siewnym, który nie spełnia warunków podanych w załączniku II w odniesieniu do zdolności kiełkowania; w tym celu zostają podjęte wszelkie niezbędne działania w celu zapewnienia, że dostawca zapewnia odpowiednią zdolność kiełkowania, co do celów handlowych potwierdza na specjalnej etykiecie z jego nazwiskiem, adresem i numerem referencyjnym partii materiału siewnego;

b) w celu szybkiego udostępniania materiału siewnego, zezwolić na urzędową kwalifikację i obrót do pierwszego nabywcy materiałem siewnym uznanym jako należący do kategorii „elitarny materiał siewny” lub „kwalifikowany materiał siewny”, pomimo faktu nieprzeprowadzenia urzędowego badania w celu sprawdzenia zgodności z warunkami podanymi w załączniku II w odniesieniu do zdolności kiełkowania. Kwalifikacja jest dokonywana jedynie po przedstawieniu tymczasowego raportu analitycznego materiału siewnego i pod warunkiem wykazania nazwiska i adresu pierwszego odbiorcy; zostają podjęte wszelkie niezbędne działania w celu zapewnienia, że dostawca zapewnia zdolność kiełkowania stwierdzoną podczas tymczasowej analizy; zdolność kiełkowania ustala się do celów handlowych, a materiał siewny jest zaopatrzony w specjalną etykietę, na której jest umieszczone nazwisko dostawcy wraz z adresem i numerem referencyjnym partii materiału siewnego.

Niniejsze przepisy nie stosują się do materiału siewnego przywożonego z państw trzecich, oprócz innych przepisów ustanowionych w art. 15 w odniesieniu do rozmnażania poza Wspólnotą.

2. (uchylony).

3. (uchylony).

4. Państwa Członkowskie korzystające z odstępstw określonych w ust. 1 lit. a) lub b) udzielają sobie wzajemnej pomocy administracyjnej w zakresie inspekcji.

Artykuł 4a

1. Nie naruszając przepisów art. 3 ust. 1, Państwa Członkowskie mogą zezwolić producentom prowadzącym działalność na ich terytorium na wprowadzanie do obrotu:

a) niewielkich ilości materiału siewnego do celów naukowych lub pracy selekcyjnej;

b) właściwej ilości materiału siewnego do innych celów badawczych lub doświadczeń, pod warunkiem że dotyczy to odmian, dla których został przez dane Państwo Członkowskie złożony wniosek o umieszczenie w katalogu.

W przypadku materiału genetycznie modyfikowanego pozwolenie takie przyznaje się wyłącznie pod warunkiem podjęcia wszelkich niezbędnych środków ostrożności w celu uniknięcia szkodliwego wpływu na zdrowie ludzi oraz na środowisko. Do przeprowadzenia w tym względzie oceny ryzyka dla środowiska stosuje się odpowiednio przepisy art. 7 ust. 4 dyrektywy 70/457/EWG.

2. Cel, w którym pozwolenia określone w ust. 1 lit. b) mogą zostać wydane, przepisy dotyczące oznakowania opakowań, oraz ilość i warunki wydania takich pozwoleń przez Państwa Członkowskie ustalane są zgodnie z procedurą określoną w art. 21.

3. Pozwolenia wydane przed przyjęciem niniejszej dyrektywy przez Państwa Członkowskie producentom prowadzącym działalność na ich terytorium do celów określonych w ust. 1, pozostają w mocy do czasu ustalenia przepisów określonych w ust. 2. Od tego czasu przy wydawaniu wszystkich tego typu pozwoleń należy uwzględniać przepisy ustanowione zgodnie z ust. 2.

Artykuł 5

Państwa Członkowskie mogą, w związku z warunkami podanymi w załącznikach I i II, nakładać dodatkowe lub bardziej surowe wymagania dla kwalifikacji materiału siewnego produkowanego na ich własnych terytoriach.

Artykuł 5a

Państwa Członkowskie mogą ograniczyć kwalifikację nasion owsa, jęczmienia, ryżu i pszenicy do kwalifikowanego materiału siewnego pierwszego pokolenia.

Artykuł 6

Państwa Członkowskie zapewniają, na życzenie hodowcy, poufność opisu składników genealogicznych.

Artykuł 7

1. Państwa Członkowskie wymagają, aby w celu sprawdzenia odmian oraz w celu zbadania materiału siewnego przeznaczonego do kwalifikacji próbki pobierane były urzędowo zgodnie z właściwymi metodami. Jednakże badanie materiału siewnego w celu kontroli zgodnie z art. 19 ma być wykonywane urzędowo.

1a. W przypadku wykonywania badania materiału siewnego pod nadzorem urzędowym, o którym mowa w ust. 1, należy spełnić następujące wymagania:

a) Pobieranie próbek materiału siewnego będzie przeprowadzane przez osoby upoważnione do pobierania próbek materiału siewnego przez jednostkę kwalifikującą danego Państwa Członkowskiego na warunkach określonych w lit. b)–d).

b) Osoby pobierające próbki materiału siewnego posiadają niezbędne kwalifikacje techniczne, nabyte podczas kursów szkoleniowych zorganizowanych na warunkach obowiązujących wobec urzędników pobierających próbki materiału siewnego i potwierdzone w drodze egzaminów urzędowych.

Przeprowadzają one pobieranie próbek materiału siewnego zgodnie z obecnymi metodami międzynarodowymi.

c) Osobami pobierającymi próbki materiału siewnego są:

i) niezależne osoby fizyczne;

ii) osoby zatrudniane przez osoby fizyczne lub prawne, których działalność nie obejmuje produkcji materiału siewnego, uprawy materiału siewnego, przetwarzania materiału siewnego lub handlu materiałem siewnym,

lub

iii) osoby zatrudniane przez osoby fizyczne i prawne, których działalność obejmuje produkcję materiału siewnego, uprawę materiału siewnego, przetwarzanie materiału siewnego lub handel materiałem siewnym.

W przypadku określonym w pkt. iii), osoba pobierająca próbki materiału siewnego może przeprowadzać pobieranie próbek materiału siewnego wyłącznie z partii materiału siewnego przedstawionych przez jednostkę ją zatrudniającą, jeżeli nie zostało to uzgodnione inaczej między jednostką ją zatrudniającą, osobą ubiegającą się o kwalifikację i jednostką kwalifikującą materiał siewny.

d) Wykonywanie przez te osoby pobierania próbek materiału siewnego podlega odpowiedniemu nadzorowi jednostki kwalifikującej materiał siewny. W przypadku automatycznego pobierania próbek należy stosować się do odpowiednich procedur pod nadzorem urzędowym.

e) Do celów nadzoru określonego w lit. d), część partii materiału siewnego zgłoszonych do urzędowej kwalifikacji poddana jest kontrolnemu pobraniu próbek przez urzędników pobierających próbki materiału siewnego. Część ta jest co do zasady możliwie najbardziej równomiernie rozprowadzona wśród osób fizycznych i prawnych zgłaszających materiał siewny do kwalifikacji i zgłaszanych gatunków, ale może być również ukierunkowana na usunięcie szczególnych wątpliwości. Część ta wynosi co najmniej 5%. Niniejsza kontrola próbek nie stosuje się do automatycznego pobierania próbek.

Państwa Członkowskie porównują próbki materiału siewnego pobrane urzędowo z próbkami materiału siewnego z tej samej partii materiału siewnego pobranymi pod nadzorem urzędowym.

f) Państwa Członkowskie określają reguły w sprawie kar stosujących się do naruszeń przepisów krajowych przyjętych stosownie do niniejszej dyrektywy, rządzących badaniami prowadzonymi pod nadzorem urzędowym. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Kary mogą polegać na cofnięciu upoważnień, o których mowa w lit. a), jeżeli zostanie stwierdzone, że osoby urzędowo upoważnione do pobierania próbek materiału siewnego celowo lub przez zaniedbanie naruszają zasady przeprowadzania urzędowych badań. Gdy zaistnieją takie okoliczności, Państwa Członkowskie zapewniają anulowanie każdej kwalifikacji pobranego materiału siewnego, chyba że zostanie dowiedzione, że jednak materiał siewny spełnia wszelkie stawiane mu wymagania.

1b. Inne środki stosowane do prowadzenia badań pod nadzorem urzędowym mogą zostać przyjęte zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 21 ust. 2.

2. Do przeprowadzenia badań materiału siewnego przeznaczonego do kwalifikacji, pobierane są próby z partii jednorodnych; maksymalna masa partii i minimalna masa próby są podane w załączniku III.

Artykuł 8

1. Państwa Członkowskie wymagają, aby elitarny materiał siewny i kwalifikowany materiał siewny wszystkich rodzajów były przedmiotem obrotu tylko w formie jednorodnych przesyłek i w zaplombowanych pojemnikach posiadających plomby i oznaczenia, jak określono w art. 9 i 10.

2. W przypadku wprowadzenia do obrotu niewielkich ilości do ostatecznego odbiorcy, Państwa Członkowskie mogą ustanawiać odstępstwa od przepisów ust. 1 w odniesieniu do opakowań, plombowania i oznaczania.

Artykuł 9

1. Państwa Członkowskie wymagają, by opakowania materiału matecznego i materiału siewnego kwalifikowanego wszystkich kategorii były zapieczętowane urzędowo lub pod nadzorem urzędowym w taki sposób, by nie można ich było otworzyć bez naruszenia systemu pieczętowania lub pozostawienia dowodu próby naruszenia urzędowej etykiety przewidzianej w art. 10 ust. 1 lub opakowania.

W celu zapewnienia zapieczętowania system pieczętowania zawiera przynajmniej powyższą etykietę lub przyczepioną urzędową pieczęć.

Środki przewidziane w drugim akapicie nie są konieczne, jeśli stosuje się system pieczętowania jednokrotnego użytku.

Zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 21 można ustalić czy dany system pieczętowania jest zgodny z przepisami niniejszego ustępu.

2. Opakowanie, które zostało urzędowo bądź pod nadzorem urzędowym zaplombowane, nie może być otwarte jedno- lub wielokrotnie, z wyjątkiem urzędowego zerwania plomby. W takim przypadku należy zaznaczyć na etykiecie wymaganej zgodnie z art. 10 ust. 1 fakt umieszczenia nowej plomby, ostatnią datę plombowania oraz organ za nie odpowiedzialny.

3. Państwa Członkowskie mogą ustanowić odstępstwa od stosowania ust. 1 w przypadku małych opakowań plombowane na ich terytorium. Warunki dotyczące tych wyjątkowych przypadków określa się zgodnie z procedurą określoną w art. 21.

Artykuł 10

1. Państwa Członkowskie wymagają, aby opakowania elitarnego materiału siewnego i wszystkich rodzajów kwalifikowanego materiału siewnego:

a) były oznakowane na stronie zewnętrznej etykietą urzędową, nieużywaną wcześniej, spełniającą warunki ustanowione w załączniku IV i zawierającą informacje w jednym z języków urzędowych Wspólnoty. Kolor etykiety jest biały dla elitarnego materiału siewnego, niebieski dla kwalifikowanego materiału siewnego i kwalifikowanego materiału siewnego pierwszego pokolenia oraz czerwony dla kwalifikowanego materiału siewnego drugiego rozmnożenia. Gdy używana jest etykieta sznurowana z dziurkami, jej końcówki opatrzone zostają w każdym przypadku plombą urzędową. Jeżeli, w przypadkach, określonych w art. 4 ust. 1 lit. a) i ust. 2, materiał mateczny lub nasiona kukurydzy nie spełniają warunków ustanowionych w załączniku II w odniesieniu do kiełkowania, fakt ten jest podany na etykiecie. Użycie urzędowych etykiet samoprzylepnych podlega zatwierdzeniu. Zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 21 trwały nadruk określonej informacji, wykonany na opakowaniu pod urzędowym nadzorem zgodnie ze wzorem etykiety, może zostać zatwierdzony;

b) zawierały urzędowy dokument, w tym samym kolorze co etykieta, zawierający co najmniej informacje wymagane zgodnie z załącznikiem IV (A) lit. a) (3), (4) i (5). Dokument ten jest sporządzony w taki sposób, aby nie mógł być pomylony z urzędową etykietą, określoną w lit. a). Dokument ten nie jest konieczny, jeśli informacja została podana na opakowaniu w formie trwałego nadruku lub jeśli, zgodnie z przepisami określonymi w lit. a), została użyta etykieta samoprzylepna lub etykieta wykonana z niedrącego się materiału.

2. Państwa Członkowskie zezwalają na odstępstwa od przepisów ust. 1 w przypadku małych opakowań plombowanych na ich terytorium. Warunki dotyczące tych wyjątkowych przypadków określa się zgodnie z procedurą określoną w art. 21.

3. Zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 21, Państwa Członkowskie mogą być upoważnione do utrzymania w mocy w terminie do dnia 30 czerwca 1980 r. przepisów zezwalających na obrót materiałem siewnym zbóż, których opakowania zawierają określone informacje, ale w innej formie niż opisana w ust. 1 lit. a) zdanie szóste.

Artykuł 10a

1. Państwa Członkowskie, w drodze odstępstwa od art. 8, 9 i 10, mogą wprowadzić uproszczenie przepisów dotyczących urządzeń zamykających oraz oznakowania opakowań, w przypadku sprzedaży luzem konsumentowi końcowemu materiału siewnego kategorii „kwalifikowany materiał siewny”.

2. Warunki stosowania odstępstwa, na podstawie ust. 1 powyżej, są ustanawiane zgodnie z procedurą określoną w art. 21 ust. 2.

Do czasu przyjęcia tych środków zastosowanie mają warunki ustanowione w art. 2 decyzji Komisji 94/650/WE (²).

Artykuł 11

Zgodnie z procedurą określoną w art. 21, w przypadkach nieobjętych niniejszą dyrektywą możliwe jest podjęcie przez Państwa Członkowskie decyzji o konieczności umieszczania etykiety dostawcy na opakowaniach elitarnego materiału siewnego lub kwalifikowanego materiału siewnego bez względu na ich rodzaj (może to być etykieta inna niż etykieta urzędowa; informacja może być również podana przez dostawcę w formie nadruku na opakowaniu). Szczegóły podawane na tych etykietach również ustala się zgodnie z procedurą określoną w art. 21.

3. Niniejsza dyrektywa nie narusza prawa Państw Członkowskich do wymagania dołączenia do partii nasion spełniających specjalne warunki dotyczące obecności Avena fatua, ustalone zgodnie z procedurą określoną w art. 21, urzędowego świadectwa potwierdzającego spełnienie tych warunków.

Artykuł 11a

W przypadku materiału siewnego odmian genetycznie modyfikowanych, na każdej etykiecie i w każdym dokumencie dołączonym do lub towarzyszącym partii materiału siewnego zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy, należy wyraźnie zaznaczyć, iż odmiana ta jest genetycznie modyfikowana.

Artykuł 12

Państwa Członkowskie wymagają, aby na urzędowej etykiecie lub na etykiecie dostawcy oraz na pojemniku lub wewnątrz niego został odnotowany każdy zabieg chemiczny, jakiemu został poddany elitarny materiał siewny lub kwalifikowany materiał siewny wszystkich rodzajów.

Artykuł 13

1. Państwa Członkowskie należy zezwolić, aby materiał siewny gatunków zbóż był przedmiotem obrotu na rynku w formie specjalnych mieszanek różnych odmian pod warunkiem, że zostanie potwierdzone przez badania naukowotechniczne, że mieszanki te są szczególnie efektywne przeciwko rozprzestrzenianiu się niektórych szkodliwych organizmów oraz także pod warunkiem, że komponenty takich mieszanek, przed zmieszaniem, spełniają przepisy handlowe stosowane w stosunku do nich.

2. Państwa Członkowskie należy dopuścić do obrotu materiał siewny roślin zbożowych w formie mieszanek złożonych z różnych gatunków materiału siewnego roślin zbożowych, pod warunkiem, że różne składniki mieszanki spełniają, przed zmieszaniem, reguły wprowadzenia do obrotu, mające dla nich zastosowanie.

2a. Szczególne warunki dopuszczenia do obrotu tych mieszanek określa się zgodnie z procedurą określoną w art. 21.

3. Przepisy art. 8, 9 i 11 oraz art. 10 stosuje się, z zastrzeżeniem, że dla mieszanek materiału siewnego etykieta jest zielona.

Artykuł 13a

Do celów poszukiwania lepszych rozwiązań dla zastąpienia niektórych przepisów niniejszej dyrektywy, może zostać przewidziane zorganizowanie tymczasowych doświadczeń na warunkach określonych na poziomie wspólnotowym, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 21.

W ramach tych eksperymentów Państwa Członkowskie mogą zostać zwolnione z niektórych zobowiązań ustanowionych w niniejszej dyrektywie. Rozmiary tych zwolnień zostaną określone w odniesieniu do przepisów, do których będą stosowane. Czas trwania eksperymentu nie przekroczy siedmiu lat.

Artykuł 14

1. Państwa Członkowskie zapewnią, że na materiał siewny wprowadzony do obrotu zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy, obowiązkowo lub nieobowiązkowo, nie nakłada się ograniczeń w obrocie w odniesieniu do charakterystyki, wymaganej oceny, oznakowania ani plombowania, innych niż wymienione w niniejszej dyrektywie lub innych dyrektywach.

2. (uchylony).

3. (uchylony).

Artykuł 14a

Warunki, na jakich można wprowadzić do obrotu materiał siewny wyhodowany z elitarnego materiału siewnego zgodnie z art. 3a tiret pierwsze, ustala się następująco:

a) właściwa jednostka kwalifikująca musi przeprowadzić urzędową inspekcję materiału siewnego zgodnie z przepisami w sprawie kwalifikacji elitarnego materiału siewnego;

b) materiał siewny należy pakować zgodnie z niniejszą dyrektywą; oraz

c) na opakowaniach należy umieścić urzędową etykietę, na której znajdą się następujące informacje:

— jednostka kwalifikująca i nazwa Państwa Członkowskiego lub uznane skróty tych nazw,

— numer partii,

— miesiąc i rok plombowania, lub

— miesiąc i rok pobrania ostatniej próbki do celów kwalifikacji,

— gatunek, zapisany przynajmniej alfabetem łacińskim, według nazwy botanicznej, która może być podana w skrócie i bez nazwy autorów,

— odmiana, zapisana przynajmniej alfabetem łacińskim,

— opis „wstępny elitarny materiał siewny”,

— ilość pokoleń poprzedzających nasiona kategorii „kwalifikowany materiał siewny” lub „kwalifikowany materiał siewny pierwszego pokolenia”.

Należy stosować etykiety białe z poprzeczną fioletową linią.

Artykuł 15

1. Państwa Członkowskie zapewniają, że materiał siewny zbóż:

– który został wyprodukowany bezpośrednio z materiału elitarnego lub kwalifikowanego pierwszego pokolenia urzędowo poddanego kwalifikacji w jednym lub kilku Państwach Członkowskich lub w państwie trzecim, któremu została przyznana klauzula równoważności zgodnie z art. 16 ust. 1 lit. b), lub które zostały bezpośrednio wyprodukowane ze skrzyżowania materiału elitarnego urzędowo poddanego kwalifikacji w Państwie Członkowskim z materiałem elitarnym urzędowo poddanym kwalifikacji w takim państwie trzecim, i

– który został zebrany w innym Państwie Członkowskim,

na wniosek i bez uszczerbku dla przepisów dyrektywy 70/45 7/EWG, jest urzędowo poświadczany jako kwalifikowany materiał siewny w każdym Państwie Członkowskim, jeśli ten materiał siewny został poddany inspekcjom polowym spełniającym warunki ustanowione w załączniku I dla odpowiedniej kategorii i jeśli urzędowe badanie wykazało, że warunki ustanowione w załączniku II dla tej samej kategorii są spełnione.

W takich przypadkach, gdzie materiał siewny został bezpośrednio wyprodukowany z pokolenia urzędowo uznanego materiału kwalifikowanego przed materiałem elitarnym, Państwa Członkowskie mogą także autoryzować urzędową kwalifikację materiału siewnego jako materiału elitarnego, jeśli warunki ustanowione dla tej kategorii są spełnione.

2. materiał siewny zbóż, zebrany na terytorium Wspólnoty, z przeznaczeniem do kwalifikacji zgodnie z ust. 1 należy:

— pakować i oznaczyć urzędową etykietą spełniającą wymogi określone w załącznikach V(A) i (B), zgodnie z art. 9 ust. 1, i

— transportować wraz z urzędowym dokumentem spełniającym wymogi określone w załączniku V(C).

Możliwe jest odstąpienie od przepisów pierwszego akapitu, dotyczących pakowania i oznaczania, gdy władze odpowiedzialne za inspekcję polową, władze wystawiające dokumenty kwalifikacji nasion, których kwalifikacja nie została ostatecznie przeprowadzona, oraz władze odpowiedzialne za kwalifikację to ten sam urząd, lub, gdy władze te wyrażają zgodę na odstąpienie od powyższych przepisów.

3. Państwa Członkowskie zapewniają też, że materiał siewny zbóż zebrany w państwie trzecim zostanie w przypadku otrzymania wniosku urzędowo kwalifikowany, jeżeli:

a) został wyprodukowany bezpośrednio z:

i) elitarnego lub kwalifikowanego materiału siewnego w pierwszym pokoleniu, urzędowo kwalifikowanego w jednym Państwie Członkowskim lub kilku, lub w państwie trzecim, który uznano za równoważny na podstawie art. 16 ust. 1 lit. b),

lub

ii) ze skrzyżowania elitarnego materiału siewnego urzędowo kwalifikowanego w Państwie Członkowskim z elitarnym materiałem siewnym urzędowo kwalifikowanym w państwie trzecim, o którym mowa w pkt. i);

b) został on poddany inspekcji polowej spełniającej warunki określone w decyzji dotyczącej równorzędności, podjętej na mocy art. 16 ust. 1 lit. a) dla odpowiedniej kategorii;

c) badanie urzędowe wykazało, że zostały spełnione warunki określone w załączniku II dla tej samej kategorii.

Artykuł 16

1. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, stwierdza czy:

a) w przypadku przewidzianym w art. 15, inspekcje polowe w państwie trzecim spełniają warunki przewidziane w załączniku I;

b) materiał siewny zbóż zebrany w państwie trzecim i spełniający te same warunki dotyczące jego właściwości i badań, dla zagwarantowania jego tożsamości, oznaczenia i kontroli, są równoważne względem elitarnego materiału siewnego lub kwalifikowanego materiału siewnego zebranego na obszarze Wspólnoty i spełniają wymagania ustanowione przepisami niniejszej dyrektywy.

2. W odniesieniu do państwa trzeciego Państwa Członkowskie mogą same podejmować decyzje na mocy ust. 1 w zakresie, w jakim Rada nie podjęła żadnej decyzji w odniesieniu do tego państwa w ramach niniejszej dyrektywy. Prawo to wygasa dnia 1 lipca 1975 r.

3. Ustęp 1 i 2 znajdują również zastosowanie w odniesieniu do jakiegokolwiek nowego Państwa Członkowskiego od dnia jego przystąpienia do dnia, w którym ma ono wprowadzić w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy.

Artykuł 17

1. Zgodnie z procedurą określoną w art. 21, w celu wyeliminowania wszelkich występujących we Wspólnocie tymczasowych trudności w dostawach elitarnego materiału siewnego lub kwalifikowanego materiału siewnego, jeśli niemożliwe jest ich pokonanie w inny sposób, istnieje możliwość wydania przez Państwa Członkowskie na czas określony zezwolenia na wprowadzenie do obrotu na terenie Wspólnoty ilości materiału siewnego niezbędnej do usunięcia trudności w dostawach materiału siewnego kategorii podlegającej mniej rygorystycznym wymogom, lub materiału siewnego niewyszczególnionych we Wspólnym Katalogu Odmian Gatunków Roślin Uprawnych lub katalogach odmian poszczególnych Państw Członkowskich.

2. Dla kategorii materiału siewnego każdej określonej odmiany należy przygotować etykietę urzędową z zaznaczeniem odpowiedniej kategorii; materiał siewny odmian nieujętych w wyżej wymienionych katalogach należy oznaczać etykietami w kolorze brązowym. Na etykiecie należy zawsze zaznaczać, iż dany rodzaj nasion należy do kategorii spełniającej mniej rygorystyczne wymogi.

3. Zasady stosowania ust. 1 można przyjąć zgodnie z procedura określoną w art. 21.

Artykuł 18

Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do materiału siewnego roślin zbożowych przeznaczonych na wywóz do państw trzecich.

Artykuł 19

1. Państwa Członkowskie zapewnią przeprowadzenie urzędowych inspekcji obrotu, a przynajmniej inspekcji wyrywkowych, w celu oceny zgodności z przepisami niniejszej dyrektywy.

2. Bez uszczerbku dla swobodnego przepływu materiału siewnego we Wspólnocie, Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki w celu otrzymania następujących danych szczegółowych w trakcie obrotu materiałem siewnym przywożonym w ilości przekraczającej dwa kilogramy z państw trzecich:

a) gatunek;

b) odmiana;

c) kategoria;

d) kraj pochodzenia i urzędowa jednostka kontrolująca;

e) kraj wysyłki;

f) importer;

g) ilość materiału siewnego.

Sposób przedstawienia powyższych danych określa się zgodnie z procedurą określoną w art. 21.

Artykuł 20

1. Wspólnotowe badania porównawcze i próby przeprowadza się we Wspólnocie dla kontroli granicznej próbek materiału siewnego zbóż wprowadzanych do obrotu zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy, niezależnie od tego, czy są one obowiązujące czy uznaniowe oraz podczas pobierania próbek. Testy porównawcze i próby mogą obejmować, co następuje:

— materiał siewny zbierany w państwach trzecich,

— materiał siewny nadający się dla rolnictwa ekologicznego,

— materiał siewny wprowadzony do obrotu w związku z ochroną na miejscu i trwałym użytkowaniem genetycznych zasobów roślinnych.

2. Testy porównawcze i próby stosuje się w celu zharmonizowania technicznych metod certyfikacji oraz w celu sprawdzenia, czy zostały spełnione warunki, którym musi odpowiadać materiał siewny.

3. Komisja, działając zgodnie z procedurą określoną w art. 21, podejmuje niezbędne ustalenia dotyczące przeprowadzania badań. Komisja powiadamia komitet określony w art. 21 o technicznych uzgodnieniach dotyczących przeprowadzania badań oraz prób i ich wynikach.

4. Wspólnota może wnieść wkład finansowy dla przeprowadzania badań i prób przewidzianych w ust. 1 i 2. Wkład finansowy nie przekracza rocznych środków wyznaczonych przez organy budżetowe.

5. Badania i próby, na które można przeznaczyć wkład pieniężny Wspólnoty, oraz szczegółowe zasady dostarczania wkładu finansowego ustala się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 21.

6. Badania i próby przewidziane w ust. 1 i 2 mogą być przeprowadzone jedynie przez organy państwowe lub osoby prawne działające w imieniu państwa.

Artykuł 21

1. Komisja jest wspomagana przez Stały Komitet ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa, powołany na mocy art. 1 decyzji Rady 66/339/EWG (zwany dalej „Komitetem”).

2. W przypadku gdy występuje odwołanie do niniejszego ustępu, stosuje się art. 4 i 7 decyzji Komisji 199/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającej warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (³).

Okres przewidziany w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na jeden miesiąc.

3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 21a

Zmiany, jakie należy wprowadzić w treści załączników w świetle rozwoju w dziedzinie wiedzy naukowej lub technicznej, przyjmuje się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 21.

Artykuł 21b

W celu ustalenia warunków, które mają spełniać rośliny uprawne oraz nasiona mieszańców owsa, jęczmienia, ryżu, pszenicy, pszenicy twardej i pszenicy orkisz oraz innych gatunków, których mieszańce są objęte przepisami niniejszej dyrektywy, stosownie do art. 2 ust. 1b, i warunków, które mają spełniać rośliny uprawne i nasiona odmian pszenżyta pochodzących z zapylenia krzyżowego, wprowadza się zmiany załącznikach, które zostaną przyjęte zgodnie z procedurami ustanowionymi w art. 21.

Artykuł 22

Z zastrzeżeniem innych przepisów przewidzianych w załączniku II pkt 3 w odniesieniu do progów tolerancji dla organizmów szkodliwych, niniejsza dyrektywa nie narusza przepisów prawa krajowego, uzasadnionych ochroną zdrowia i życia ludzi, zwierząt lub roślin albo ochroną własności przemysłowej i handlowej.

Artykuł 22a

1. Można ustanowić szczególne warunki, zgodnie z procedurą określoną w art. 21, w celu uwzględnienia rozwoju w zakresie:

a) warunków obrotu materiałem siewnym zaprawionym chemicznie;

b) warunków obrotu materiałem siewnym w związku z ochroną in situ oraz zachowawczym wykorzystaniem genetycznych zasobów roślinnych, włącznie z materiałem siewnym mieszanek powstałych również z gatunków wymienionych w art. 1 dyrektywy Rady 70/45 7/EWG, związanych z określonym środowiskiem naturalnym i częściowo naturalnym, zagrożonych erozją genetyczną;

c) warunków obrotu materiałem siewnym nadającym się do produkcji ekologicznej.

2. Warunki szczególne określone w ust. 1, zawierają w szczególności następujące kwestie:

i) w przypadku lit. b), należy stwierdzić pochodzenie materiału siewnego tych gatunków, zatwierdzone przez właściwe władze w każdym z Państw Członkowskich w celu obrotu tym materiałem siewnym na określonym terenie;

ii) w przypadku lit. b), właściwe ograniczenia ilościowe.

Artykuł 23

Państwa Członkowskie, nie później niż do dnia 1 lipca 1968 r., wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania przepisów art. 14 ust. 1 oraz nie później niż do dnia 1 lipca 1969 r., przepisy niezbędne do wykonania innych przepisów niniejszej dyrektywy i jej załączników. Niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję.

Artykuł 23a

Na wniosek, Państwa Członkowskie, zgodnie z procedurą ustanowioną art. 21, mogą zostać częściowo lub całkowicie zwolnione z obowiązku stosowania przepisów niniejszej dyrektywy, z wyjątkiem art. 14 ust. 1:

a) w odniesieniu do gatunków:

– mozgi kanaryjskiej,

– sorga,

– trawy sudańskiej;

b) w odniesieniu do innych gatunków, które są reprodukowane lub wprowadzane do obrotu na swoim terytorium.

Artykuł 24

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 14 czerwca 1966 r.

ZAŁĄCZNIK I

WARUNKI, KTÓRE MUSI SPEŁNIAĆ UPRAWA

1. Wcześniejsza uprawa z pól odpowiada produkcji materiału siewnego odmian i gatunków roślin uprawnych, a pole jest wystarczająco oczyszczone z roślin pozostałych z poprzednich upraw.

2. Uprawa odpowiada następującym normom w odniesieniu do odległości od sąsiadujących źródeł pyłków, które mogą powodować niepożądane obce zapylenie:

Uprawy	Minimalna odległość
Phalaris canariensis, Secale cereale inne niż mieszańce
— do produkcji elitarnego materiału siewnego	300 m
— do produkcji kwalifikowanego materiału siewnego	250 m
Sorghum spp.
— do produkcji elitarnego materiału siewnego (*)	400 m
— do produkcji kwalifikowanego materiału siewnego (*)	200 m
xTriticosecale, odmiany samozapyleniowe
— do produkcji elitarnego materiału siewnego	50 m
— do produkcji kwalifikowanego materiału siewnego	20 m
Zea mays	200 m
(*) Na obszarach, gdzie obecność S. halepense lub S. bicolor subsp. drummondii stwarza szczególny problem w odniesieniu do zapylenia krzyżowego, zastosowanie mają następujące przepisy: a) uprawy służące do produkcji elitarnego materiału siewnego Sorghum bicolor subsp. bicolor lub jego mieszańców muszą być odizolowane nie mniej niż 800 m od wszelkich źródeł tych zanieczyszczających pyłków; b) uprawy służące do produkcji kwalifikowanego materiału siewnego Sorghum bicolor subsp. bicolor lub jego mieszańców muszą być odizolowane nie mniej niż 400 m od wszelkich źródeł tych zanieczyszczających pyłków.

Minimalne odległości wymienione w powyższej tabeli mogą nie być uwzględniane, jeżeli istnieje wystarczające zabezpieczenie przed obcym niepożądanym zapyleniem.

3. Uprawa posiada wystarczającą tożsamość odmianową i czystość odmianową lub, w przypadku uprawy linii wsobnej, wystarczającą tożsamość i czystość w stosunku do jej cech. Dla produkcji materiału siewnego odmian mieszańcowych powyższe przepisy stosuje się również do cech, w tym męskiej sterylności lub przywracania płodności.

W szczególności rośliny Oryza sativa, Phalaris canariensis, Secale cereale inne niż mieszańce, Sorghum spp. i Zea mays spełniają następujące inne normy lub warunki:

A. Oryza sativa:

Liczba roślin wyraźnie rozpoznawalnych jako rośliny dzikie lub jako rośliny o czerwonych ziarnach nie przekracza:

– 0 dla produkcji elitarnego materiału siewnego,

– 1 na 100 m2 dla produkcji kwalifikowanego materiału siewnego pierwszego i drugiego pokolenia.

B. Phalaris canariensis, Secale cereale inne niż mieszańce:

Liczba roślin gatunków uprawnych wyraźnie rozpoznawalnych jako niebędące daną odmianą nie przekracza:

– jednej na 30 m² dla produkcji elitarnego materiału siewnego,

– jednej na 10 m² dla produkcji kwalifikowanego materiału siewnego.

C. Sorghum spp.

a) Wyrażona procentowo liczba roślin gatunku Sorghum innych niż gatunków uprawnych lub roślin wyraźnie rozpoznawalnych jako niebędące daną linią wsobną lub danym składnikiem nie przekracza:

aa) dla produkcji elitarnego materiału siewnego:

(i) w czasie kwitnienia: 0,1 %;

(ii) w czasie dojrzałości: 0,1 %;

bb) dla produkcji kwalifikowanego materiału siewnego:

(i) rośliny składnika męskiego pylą, gdy rośliny składnika żeńskiego mają znamiona zdolne do zapylenia: 0,1 %;

(ii) rośliny składnika żeńskiego:

– w czasie kwitnienia: 0,3 %,

– w czasie dojrzałości: 0,1 %;

b) dla produkcji kwalifikowanego materiału siewnego odmian mieszańcowych należy przestrzegać następujących innych norm lub warunków:

aa) rośliny składnika męskiego pylą w wystarczającym stopniu w chwili, gdy rośliny składnika żeńskiego mają znamiona zdolne do zapylenia;

bb) w przypadku gdy rośliny składnika żeńskiego mają znamiona zdolne do zapylenia, procent roślin o w obrębie tego składnika, który pylił lub pyli, nie przekracza 0,1 %;

c) uprawy odmian swobodnie zapylanych lub odmian syntetycznych Sorghum spp. Odpowiadają następującym normom: liczba roślin gatunków uprawnych wyraźnie rozpoznawalnych jako niebędące daną odmianą nie przekracza:

– jednej na 30 m² dla produkcji elitarnego materiału siewnego,

– jednej na 10 m² dla produkcji kwalifikowanego materiału siewnego.

D. Zea mays:

a) Wyrażona procentowo liczba roślin wyraźnie rozpoznawalnych jako niebędących daną odmianą, linią wsobną lub składnikiem nie przekracza:

aa) dla produkcji elitarnego materiału siewnego:

(i) linie wsobne, 0,1 %;

(ii) mieszaniec pojedynczy, każdy składnik, 0,1 %;

(iii) odmiany swobodnie zapylane, 0,5 %;

bb) dla produkcji kwalifikowanego materiału siewnego:

(i) składnik odmian mieszańcowych:

– linie wsobne, 0,2 %;

– mieszaniec pojedynczy, 0,2 %;

– odmiana swobodnie zapylana, 1,0 %;

(ii) odmiany swobodnie zapylane, 1,0 %;

b) produkcja materiału siewnego odmian mieszańcowych odpowiada następującym innym normom lub warunkom:

aa) rośliny składnika męskiego pylą w wystarczającym stopniu w chwili, gdy rośliny składnika żeńskiego są w fazie kwitnienia;

bb) gdzie sytuacja tego wymaga, przeprowadza się kastrowanie;

cc) jeśli 5 % lub więcej roślin składnika żeńskiego ma znamiona zdolne do zapylenia, procent roślin w obrębie tego składnika, który pylił lub pyli, nie przekracza:

– 1 % podczas każdej urzędowej oceny polowej, oraz

– 2 % podczas wszystkich urzędowych ocen polowych.

Uznaje się, że rośliny pyliły lub pylą, jeżeli na 50 mm lub większej powierzchni centralnej osi lub boków wiechy pylniki wyłoniły się z ich plew i pyliły lub pylą.

4. Mieszańce Secale cereale

a) Rośliny uprawne spełniają następujące normy w zakresie odległości między sąsiadującymi źródłami pyłków, które mogą powodować niepożądane obce zapylenie.

b) rośliny uprawne posiadają wystarczającą tożsamość i czystość w zakresie cech składników, włączając męską sterylność.

W szczególności rośliny uprawne odpowiadają następującym innym normom lub wymaganiom:

(i) liczba roślin gatunków uprawnych wyraźnie rozpoznawalnych jako niebędące danym składnikiem nie przekracza:

– jednej na 30 m² dla produkcji elitarnego materiału siewnego,

– jednej na 10 m² dla produkcji kwalifikowanego materiału siewnego, przy czym normę tę stosuje się podczas urzędowych ocen polowych wyłącznie w odniesieniu do składnika żeńskiego;

(ii) w przypadku elitarnego materiału siewnego, gdy stosowana jest męska sterylność, poziom sterylności składnika męskosterylnego wynosi przynajmniej 98 %;

c) w odpowiednim przypadku kwalifikowany materiał siewny produkowany jest w uprawie mieszanej żeńskiego składnika męskosterylnego ze składnikiem męskim, który przywraca męską płodność.

5. Uprawy służące do produkcji kwalifikowanego materiału siewnego mieszańców Avena nuda, Avena sativa, Avena strigosa, Oryza sativa i samopylnego xTriticosecale oraz uprawy służące do produkcji kwalifikowanego materiału siewnego mieszańców Hordeum vulgare, Triticum aestivum subsp. aestivum, Triticum aestivum subsp. spelta, Triticum turgidum subsp. durum z zastosowaniem techniki innej niż cytoplazmatyczna męska (CMS).

a) Uprawa odpowiada następującym normom dotyczącym odległości od sąsiednich źródeł pyłku, które mogą powodować niepożądane obce zapylenie:

— minimalna odległość składnika żeńskiego wynosi 25 m od wszelkich innych odmian tego samego gatunku z wyjątkiem uprawy składnika męskiego,

— odległość ta może nie być uwzględniana, jeśli istnieje wystarczające zabezpieczenie przed niepożądanym obcym zapyleniem;

b) uprawa posiada wystarczającą tożsamość i czystość w zakresie cech składników.

W przypadku gdy materiał siewny produkowany jest przy użyciu chemicznych czynników tworzenia mieszańców, uprawa spełnia następujące inne normy lub warunki:

(i) minimalna czystość odmianowa każdego składnika wynosi:

— dla Avena nuda, Avena sativa, Avena strigosa, Hordeum vulgare, Oryza sativa, Triticum aestivum subsp. aes-tivum, Triticum turgidum subsp. durum i Triticum aestivum subsp. spelta: 99,7 %,

— dla samopylnego xTriticosecale: 99,0 %;

(ii) minimalna cecha mieszańcowa musi wynosić 95 %. Procent cechy mieszańcowej określa się zgodnie z aktualnymi międzynarodowymi metodami, o ile takie istnieją. W przypadkach gdy cecha mieszańcowa jest ustalana podczas badania materiału siewnego przed kwalifikacją, nie jest konieczne określenie cechy mieszańcowej podczas inspekcji polowej.

5a. Uprawy służące do produkcji elitarnego i kwalifikowanego materiału siewnego mieszańców Hordeum vulgare z zastosowaniem techniki CMS:

a) Uprawa odpowiada następującym normom dotyczącym odległości od sąsiednich źródeł pyłku, które mogą powodować niepożądane obce zapylenie:

Uprawa	Minimalna odległość
Do produkcji elitarnego materiału siewnego	100 m
Do produkcji kwalifikowanego materiału siewnego	50 m

b) uprawa posiada wystarczającą tożsamość i czystość odmianową w zakresie cech składników.

W szczególności uprawa spełnia następujące normy:

(i) wyrażona procentowo liczba roślin wyraźnie niebędących danym typem nie przekracza:

– w przypadku upraw służących do produkcji elitarnego materiału siewnego: 0,1 % dla linii podtrzymującej i przywracającej płodność oraz 0,2 % dla żeńskiego składnika CMS,

– w przypadku upraw służących do produkcji kwalifikowanego materiału siewnego: 0,3 % dla linii przywracającej płodność i dla żeńskiego składnika CMS oraz 0,5 %, jeżeli żeński składnik CMS jest mieszańcem pojedynczym;

(ii) sterylność męska składnika żeńskiego jest co najmniej na poziomie:

– 99,7 % dla upraw służących do produkcji elitarnego materiału siewnego,

– 99,5 % dla upraw służących do produkcji kwalifikowanego materiału siewnego,

(iii) wymogi określone w ppkt (i) oraz (ii) są sprawdzane w urzędowym badaniu kontrolnym a posteriori;

c) kwalifikowany materiał siewny może być produkowany w uprawie mieszanej żeńskiego składnika męskosterylnego ze składnikiem męskim, który przywraca płodność.

5b. Uprawy służące do produkcji elitarnego materiału siewnego mieszańców Triticum aestivum subsp. aestivum, Triticum aestivumsubsp. spelta, Triticum turgidum subsp. durum z zastosowaniem techniki CMS:

a) uprawa spełnia następujące normy dotyczące odległości od sąsiednich źródeł pyłków, które mogą skutkować niepożądanym obcym zapyleniem:

b) uprawa posiada wystarczającą tożsamość i czystość odmianową w zakresie cech składników.

W szczególności uprawa spełnia następujące normy:

(i) wyrażona procentowo liczba roślin wyraźnie niebędących danym typem nie przekracza:

– w przypadku upraw służących do produkcji elitarnego materiału siewnego: 0,1 % dla linii podtrzymującej i przywracającej płodność oraz 0,3 % dla żeńskiego składnika CMS,

– w przypadku upraw służących do produkcji kwalifikowanego materiału siewnego: 0,3 % dla linii przywracającej płodność i 0,6 % dla żeńskiego składnika CMS oraz 1 %, jeżeli żeński składnik CMS jest mieszańcem pojedynczym;

(ii) sterylność męska składnika żeńskiego jest co najmniej na poziomie:

– 99,7 % dla upraw służących do produkcji elitarnego materiału siewnego,

– 99 % dla upraw służących do produkcji kwalifikowanego materiału siewnego;

(iii) zgodność z wymogami określonymi w ppkt (i) oraz (ii) jest sprawdzana w urzędowym badaniu kontrolnym a posteriori;

c) kwalifikowany materiał siewny może być produkowany w uprawie mieszanej żeńskiego składnika męskosterylnego ze składnikiem męskim, który przywraca płodność.

Odpowiedzialny organ certyfikacyjny co roku, do dnia 28 lutego, przekazuje Komisji i pozostałym państwom członkowskim wyniki z poprzedniego roku dotyczące ilości produkowanego materiału siewnego mieszańców, zgodności inspekcji polowych z odpowiednimi wymogami, odsetka partii materiału siewnego, które zostały odrzucone ze względu na niewystarczające parametry jakościowe oraz wszelkie dodatkowe informacje uzasadniające to odrzucenie. Ten obowiązek sprawozdawczy ma zastosowanie do dnia 28 lutego 2030 r.

6. Uprawy są praktycznie wolne od wszelkich agrofagów, które zmniejszają użyteczność i jakość materiału siewnego.

Uprawy muszą być również zgodne z wymogami dotyczącymi agrofagów kwarantannowych dla Unii, agrofagów kwarantannowych dla strefy chronionej oraz regulowanych agrofagów niekwarantannowych („RNQP”), przewidzianymi w aktach wykonawczych przyjętych na podstawie rozporządzenia (UE) 2016/2031 (¹), a także ze środkami przyjętymi na podstawie art. 30 ust. 1 tego rozporządzenia.

Występowanie RNQP na uprawach musi być zgodne z następującymi wymogami określonymi w tabeli:

7. Przestrzeganie wyżej wymienionych innych norm i warunków sprawdzane jest dla elitarnego materiału siewnego w trakcie urzędowych inspekcji polowych, a dla kwalifikowanego materiału siewnego w trakcie urzędowych inspekcji polowych albo w trakcie inspekcji przeprowadzanych pod nadzorem urzędowym.

Oceny polowe są przeprowadzane zgodnie z następującymi warunkami:

A. Warunki oraz stadium rozwojowe roślin umożliwiają przeprowadzenie odpowiedniej oceny.

B. Liczba ocen polowych wynosi co najmniej:

a) dla Avena nuda, Avena sativa, Avena strigosa, Hordeum vulgare, Oryza sativa, Phalaris canariensis, xTriticosecale, Triticum aestivum subsp. aestivum, Triticum turgidum subsp. durum, Triticum aestivum subsp. spelta, Secale cereale: jedną;

b) dla Sorghum spp. i Zea mays w fazie kwitnienia:

aa) dla odmian zapylanych swobodnie: jedną;

bb) dla linii wsobnych lub mieszańców: trzy.

Kiedy uprawy następują po Sorghum spp. i Zea mays w roku albo poprzednim, albo bieżącym, przeprowadza się co najmniej jedną specjalną ocenę polową w celu sprawdzenia przestrzegania przepisów ustanowionych w niniejszym załączniku w pkt 1.

C. Rozmiar, liczbę oraz rozmieszczenie części pola, które mają być poddane ocenie polowej w celu sprawdzenia przestrzegania przepisów ustanowionych w niniejszym załączniku, określa się zgodnie z odpowiednimi metodami.

8. W przypadku gdy po wprowadzeniu w życie pkt 3 i 7 nadal istnieją wątpliwości co do tożsamości odmianowej materiału siewnego, organ zajmujący się kwalifikacją może w celu zbadania tej tożsamości zastosować uznaną międzynarodowo i odtwarzalną technikę biochemiczną lub molekularną, zgodnie z mającymi zastosowanie normami międzynarodowymi.

(¹) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013, (UE) nr 652/2014 i (UE) nr 1143/2014 oraz uchylające dyrektywy Rady 69/464/EWG, 74/647/EWG, 93/85/EWG, 98/57/WE, 2000/29/WE, 2006/91/WE i 2007/33/WE (Dz.U.L 317 z 23.11.2016, s. 4).

ZAŁĄCZNIK II

WARUNKI, KTÓRE MUSI SPEŁNIAĆ MATERIAŁ SIEWNY

1. Materiał siewny posiada wystarczającą tożsamość odmianową i czystość odmianową lub, w przypadku materiału siewnego linii wsobnej, wystarczającą tożsamość i czystość w stosunku do jego cech. Dla materiału siewnego odmian mieszańcowych powyższe przepisy obowiązują również dla cech składników.

W szczególności materiał siewny gatunków wymienionych poniżej odpowiada następującym innym normom lub warunkom:

A. Avena nuda, Avena sativa, Avena strigosa, Hordeum vulgare, Oryza sativa, Triticum aestivum subsp. aestivum, Triticum turgidum subsp. durum, Triticum aestivum subsp. spelta inne niż mieszańce w każdym przypadku:

Minimalna czystość odmianowa jest sprawdzana głównie podczas ocen polowych przeprowadzanych zgodnie z warunkami ustanowionymi w załączniku I.

B. Odmiany samozapyleniowe xTriticosecale inne niż mieszańce:

Minimalna czystość odmianowa sprawdzana jest głównie podczas ocen polowych przeprowadzanych zgodnie z warunkami ustanowionymi w załączniku I.

C. Mieszańce Avena nuda, Avena sativa, Avena strigosa, Hordeum vulgare, Oryza sativa, Triticum aestivum subsp. aestivum, Triticum aestivum subsp. spelta, Triticum turgidum subsp. durum oraz samopylnego xTriticosecale

Minimalna czystość odmianowa materiału siewnego kategorii „kwalifikowany materiał siewny” wynosi 90 %.

W przypadku Hordeum vulgare, Triticum aestivum subsp. aestivum, Triticum aestivum subsp. spelta, Triticum turgidum subsp. durum produkowanych z zastosowaniem techniki CMS wynosi ona 85 %. Zanieczyszczenia inne niż składnik przywracający płodność nie przekraczają 2 %.

Minimalna czystość odmianowa jest sprawdzana w urzędowym badaniu kontrolnym a posteriori na właściwej liczbie próbek.

Odpowiedzialny organ certyfikacyjny co roku, do dnia 28 lutego, przekazuje Komisji i pozostałym państwom członkowskim wyniki z poprzedniego roku dotyczące ilości produkowanego materiału siewnego mieszańców Triticum aestivum subsp. aestivum, Triticum aestivum subsp. spelta i Triticum turgidum subsp. durum oraz odsetka partii materiału siewnego, które zostały odrzucone ze względu na niewystarczające parametry jakościowe, wyniki badania kontrolnego a posteriori oraz wszelkie dodatkowe informacje uzasadniające to odrzucenie. Ten obowiązek sprawozdawczy ma zastosowanie do dnia 28 lutego 2030 r.

D. Sorghum spp. i Zea mays:

Tam, gdzie do produkcji kwalifikowanego materiału siewnego odmian mieszańcowych został zastosowany żeński składnik męskosterylny i męski składnik, który nie przywraca płodności męskiej, materiał siewny jest produkowany:

– albo przez wymieszanie partii materiału siewnego w proporcji odpowiedniej do odmiany, gdzie z jednej strony został zastosowany żeński składnik męskosterylny, a z drugiej strony został użyty żeński składnik męsko-płodny,

– lub przez uprawę żeńskiego składnika męskosterylnego oraz żeńskiego składnika męskopłodnego w proporcji odpowiedniej do odmiany. Proporcje tych składników są sprawdzane podczas ocen polowych przeprowadzanych zgodnie z warunkami ustanowionymi w załączniku I.

E. Mieszańce Secale cereale i produkowane z zastosowaniem techniki CMS mieszańce Hordeum vulgare, Triticum aestivum subsp. aestivum, Triticum aestivum subsp. spelta, Triticum turgidum subsp. durum

Materiału siewnego nie uznaje się za kwalifikowany materiał siewny, o ile nie zostaną uwzględnione wyniki urzędowego, pokontrolnego badania, na próbkach elitarnego materiału siewnego, pobranego urzędowo, przeprowadzonego podczas okresu wzrostu materiału siewnego, przedstawionego do certyfikacji jako kwalifikowany materiał siewny w celu określenia, czy elitarny materiał siewny spełnia wymogi ustanowione w niniejszej dyrektywie dla elitarnego materiału siewnego w odniesieniu do tożsamości i czystości cech składników, w tym męskiej sterylności.

2. Materiał siewny spełnia następujące inne normy lub warunki w odniesieniu do kiełkowania, czystości laboratoryjnej i zawartości materiału siewnego innych gatunków roślin:

A. Tabela:

Gatunek i kategoria	Minimalna zdolność kiełkowania (% czystych nasion)	Minimalna czystość laboratoryjna (% wagowo)	Maksymalna liczba nasion innych gatunków roślin, włączając nasiona czerwone Oryza sativa w próbce o wadze określonej w kolumnie 4 załącznika III (ogółem na kolumnę)
			Inne gatunki roślin (a)	Nasiona czerwone Oryza sativa	Inne gatunki zbóż	Gatunki roślin innych niżzboża	Avena fatua, Avena sterilis, Lolium temulentum	Raphanus rapha-nistrum, Agros-temma githago	Panicum spp.
1	2	3	4	5	6	7	8	9	10
Avena sativa, Avena strigosa, Hordeum vulgare, Triticum aestivum, Triticum durum, Triticum spelta :
– elitarny materia ł siewny	85	99	4		1 b)	3	0 c)	1
– kwalifikowany materia ł siewny, pierwsze i drugie rozmnożenie	85 d)	98	10		7	7	0 c)	3
Avena nuda:
– elitarny materia ł siewny	75	99	4		1 b)	3	0 c)	1
– kwalifikowany materia ł siewny, pierwsze i drugie rozmnoż enie	75 d)	98	10		7	7	0 c)	3
Oryza sativa
– elitarny materia ł siewny	80	98	4	1
– kwalifikowany materiał siewny, pierwsze rozmnożenie	80	98	10	3
– kwalifikowany materiał siewny, drugie rozmnożenie	80	98	15	5					3
Secale cereale:
– elitarny materia ł siewny	85	98	4		1 b)	3	0 c)	1
– kwalifikowany materiał siewny	85	98	10		7	7	0 c)	3
Phalaris canariensis:
– elitarny materia ł siewny	75	98	4		1 b)		0 c)
– kwalifikowany materiał siewny	75	98	10		5		0 c)
Sorghum spp.	80	98	0
xTriticosecale:
– elitarny materia ł siewny	80	98	4		1 b)	3	0 c)	1
– kwalifikowany materia ł siewny, pierwsze i drugie rozmnożenie	80	98	10		7	7	0 c)	3
Zea mays	90	98	0

B. Inne normy lub warunki, mające zastosowanie w przypadku, gdy występuje do nich odniesienie w tabeli w sekcji 2 część A niniejszego załącznika:

a) maksymalna zawartość nasion podana w kolumnie 4 obejmuje także nasiona gatunków w kolumnach 5-10;

b) drugie nasiono nie jest uważane za zanieczyszczenie, jeśli w drugiej próbce o tej samej wadze nie zostanie wykazana obecność nasion innych gatunków zbóż;

c) obecność jednego nasiona Avena fatua, Avena sterilis lub Lolium temulentum w próbce określonej wagi nie jest uważana za zanieczyszczenie, jeżeli w drugiej próbce o tej samej wadze nie zostanie wykazana obecność nasion tych gatunków;

d) w przypadku odmian Hordeum vulgare (jęczmień nagoziarnisty) wymagana minimalna zdolność kiełkowania jest ograniczona do 75 % czystych nasion. Urzędowa etykieta zawiera słowa „Minimalna zdolność kiełkowania 75 %”.

3. Materiał siewny jest praktycznie wolny od wszelkich agrofagów, które zmniejszają użyteczność i jakość materiału siewnego.

Materiał siewny musi być również zgodny z wymogami dotyczącymi agrofagów kwarantannowych dla Unii, agrofagów kwarantannowych dla strefy chronionej oraz RNQP, przewidzianymi w aktach wykonawczych przyjętych na podstawie rozporządzenia (UE) 2016/2031, a także ze środkami przyjętymi na podstawie art. 30 ust. 1 tego rozporządzenia.

Występowanie RNQP na materiale siewnym i jego odpowiednich kategoriach musi być zgodne z następującymi wymogami określonymi w tabeli:

4. Występowanie struktur grzybów na materiale siewnym i jego odpowiednich kategoriach musi być zgodne z następującymi wymogami określonymi w tabeli:

ZAŁĄCZNIK IV

Etykieta

A. Wymagane informacje:

a) Dla elitarnego materiału siewnego i kwalifikowanego materiału siewnego zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 21, Państwa Członkowskie mogą zostać zwolnione z obowiązku określenia nazwy botanicznej w odniesieniu do indywidualnych gatunków i, gdzie jest to właściwe, mogą zostać zwolnione na ograniczony okres z obowiązku określenia nazwy botanicznej w odniesieniu do indywidualnych gatunków, kiedy zostało ustalone, że szkody z ich wdrożenia przewyższą oczekiwane korzyści z obrotu materiałem siewnym:

1. Przepisy i normy WE

2. Urząd dokonujący kwalifikacji i Państwo Członkowskie lub ich skróty.

2a. Urzędowo przydzielony numer seryjny

3. Numer referencyjny partii

3a. miesiąc i rok zapieczętowania wyrażony następująco: „zapieczętowany...” (miesiąc i rok),

lub

miesiąc i rok ostatniej próbki urzędowej pobranej do celów certyfikacji wyrażony następująco: „pobrana próbka...” (miesiąc i rok).

4. Gatunek określony co najmniej nazwą łacińską, pod swoją nazwą botaniczną, która może być podana w skróconej formie i bez nazwy urzędowej pod nazwą łacińską

5. Odmiany określone co najmniej przez nazwę łacińską

6. Kategoria

7. Kraj produkcji

8. Deklarowana waga netto lub brutto albo deklarowana liczba ziaren.

8a. Tam, gdzie oznaczona jest waga oraz użyte są granulowane pestycydy, gotowe mieszanki pastewne lub inne stałe dodatki, właściwości dodatków oraz także przybliżony stosunek pomiędzy wagą czystych nasion do wagi całkowitej.

9. W przypadku odmian, które są mieszańcami lub liniami w chowie wsobnym:

– dla elitarnego materiału siewnego, gdzie mieszańce lub linie w chowie wsobnym, do których należy materiał siewny, zostały urzędowo uznane zgodnie z przepisami dyrektywy 70/457/EWG:

nazwie tego składnika, pod którym zostały urzędowo uznane, z odwołaniem lub bez odwołania się do odmiany ostatecznej, towarzyszył wyraz „składnik”, w przypadku mieszańców lub linii chowu wsobnego, które są przeznaczone wyłącznie jako składniki dla odmiany ostatecznej,

– dla materiału elitarnego w innych przypadkach:

nazwa tego składnika, do którego należy materiał elitarny, który może zostać podany w formie kodu, z towarzyszącym mu odwołaniem do odmiany ostatecznej, z odwołaniem lub bez odwołania się do jej funkcji (męskiej lub żeńskiej), i któremu towarzyszył wyraz „składnik”,

– dla materiału kwalifikowanego:

nazwa odmiany, do której należą nasiona, której towarzyszy wyraz „mieszaniec”.

10. W przypadku gdy co najmniej kiełkowanie zostało powtórnie testowane, wyrazy „powtórnie testowany... (miesiąc i rok)” oraz służby odpowiedzialne za przeprowadzenie powtórnego testowania mogą zostać wskazane. Taka informacja może być podana na urzędowej naklejce przytwierdzonej do etykiety urzędowej.

b) Dla mieszanek materiału siewnego:

1. „Mieszanka..............................................................................................................”

(gatunki lub odmiany)

2. Władza odpowiedzialna za plombowanie i Państwo Członkowskie

2a. Urzędowo przydzielony numer seryjny

3. Numer referencyjny partii

3a. miesiąc i rok zapieczętowania wyrażony następująco: „zapieczętowany…” (miesiąc i rok).

4. Gatunek, kategoria, odmiana, kraj produkcji i proporcja masowa każdego składnika nazwy gatunków i odmian określone co najmniej nazwą łacińską.

5. Deklarowana waga netto lub brutto albo deklarowana liczba ziaren.

6. Tam, gdzie oznaczona jest waga oraz użyte są granulowane pestycydy, gotowe mieszanki pastewne lub inne stałe dodatki, właściwości dodatków oraz także przybliżony stosunek pomiędzy wagą czystych nasion do wagi całkowitej.

7. W przypadku gdy co najmniej kiełkowanie wszystkich komponentów odmiany mieszańcowej zostało powtórnie testowane, wyrazy „powtórnie testowany… (miesiąc i rok)” oraz służby odpowiedzialne za przeprowadzenie powtórnego testowania mogą zostać wskazane. Taka informacja może być podana na urzędowej naklejce przytwierdzonej do etykiety urzędowej.

8. 'Obrót dozwolony wyłącznie w.…' (zainteresowane Państwo Członkowskie).

B. Minimalne wymiary

110 mm x 67 mm

ZAŁĄCZNIK V

Etykiety i dokumenty dostarczane w przypadku materiału siewnego, który nie został ostatecznie kwalifikowany, zebranego w innym Państwie Członkowskim

A. Informacje wymagane do umieszczenia na etykiecie

– władze odpowiedzialne za przeprowadzenie inspekcji polowych i Państwo Członkowskie lub jego inicjały,

– urzędowo przydzielony numer seryjny

– gatunki, określone co najmniej swoją nazwą łacińską, pod swoją nazwą botaniczną, która może być podana w skróconej formie i bez nazwy urzędowej lub pod swoją nazwą zwyczajową, albo pod obiema nazwami,– odmiany określone co najmniej nazwą łacińską,

– kategoria,

– numer pola lub numer referencyjny próby,

– deklarowana waga netto lub brutto,

– odniesienie „materiał siewny, który nie został ostatecznie kwalifikowany”.

Zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 21 Państwa Czlonkowskie moga zostać zwolnione z ovowiązku określenia nazwy botanicznej w odniesieniu do indywidualnich gatunków i, gdzie jes to wlaściwe, mogą zostać zwolnione na ograniczony okres z obowiązku określenia nzawy botanicznej w odniesiniu do indywidualnych gatunków, kidy zostalo ustalone, że szkody z ich wdrożenia przewyżsea oczekiwane korzyści z obrotu materiatem siewnym.

B. Kolor etykiety

Kolor etykiety jest szary.

C. Informacje wymagane do umieszczenia w dokumencie

– władze wydające dokument,

– urzędowo przydzielony numer seryjny

– gatunki, określone co najmniej nazwą botaniczną, która może być podana w skróconej formie i bez nazwy urzędowej pod nazwą łacińską,

– kategoria,

– numer referencyjny materiału siewnego użytego do obsiewu pola i nazwa państwa lub państw, które dokonały kwalifikacji materiału siewnego,

– numer pola lub numer referencyjny próbki,

– obszar przeznaczony do produkcji próbki objętej dokumentem,

– ilość zebranego materiału siewnego i liczba opakowań,

– liczba pokoleń po elitarnym materiale siewnym w przypadku kwalifikowanego materiału siewnego,

– świadectwo potwierdzające, że warunki, które mają spełniać rośliny, z których pochodzi materiał siewny, zostały wypełnione,

– tam, gdzie sytuacja tego wymaga, wyniki wstępnych analiz materiału siewnego.