§ 1. [Zakres regulacji] Rozporządzenie określa:

1) rodzaje broni palnej przysługującej Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, Zastępcy Szefa Krajowej Administracji Skarbowej oraz funkcjonariuszom Służby Celno-Skarbowej, zwanym dalej „osobami uprawnionymi”;

2) kryteria i tryb przydziału broni palnej, normy uzbrojenia oraz sposób jej magazynowania, przechowywania i zapewniania właściwego stanu technicznego;

3) normy wyposażenia niezbędnego do wykonywania czynności służbowych, zasady jego przyznawania i użytkowania;

4) warunki przyznawania środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2, 5, 7, 9 i 11, pkt 12 lit. a, pkt 13, 17 i 18, pkt 19 z wyłączeniem materiałów wybuchowych i pkt 20 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej (Dz. U. z 2024 r. poz. 383).

§ 2. [Rodzaje broni palnej] 1. W zależności od rodzaju realizowanych zadań funkcjonariuszowi Służby Celno-Skarbowej, zwanemu dalej „funkcjonariuszem”, mogą być przydzielone następujące rodzaje broni palnej:

1) bojowa:

a) pistolet,

b) rewolwer,

c) strzelba,

d) pistolet maszynowy,

e) karabin,

f) karabinek,

g) karabin maszynowy;

2) alarmowa i sygnałowa;

3) do miotania pocisków treningowych.

2. Normę uzbrojenia stanowi broń palna bojowa wraz z przeznaczoną do niej amunicją.

3. Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej oraz Zastępcy Szefa Krajowej Administracji Skarbowej może być przydzielona broń palna, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a i b.

4. Broń palna wskazana w ust. 1 pkt 1 lit. c-g oraz pkt 2 i 3 może być przydzielona tylko funkcjonariuszowi, któremu została przydzielona broń palna określona w ust. 1 pkt 1 lit. a i b.

§ 3. [Funkcjonariusz, któremu może zostać przydzielona broń palna] 1. Broń palna może być przydzielona funkcjonariuszowi, który:

1) posiada zdolność fizyczną i psychiczną do pełnienia służby ustaloną orzeczeniem komisji lekarskiej, o której mowa w art. 207 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej, zwanej dalej „ustawą”, lub uzyskał pozytywny wynik badania psychologicznego, o którym mowa w art. 177 ust. 1 ustawy;

2) odbył szkolenia w zakresie:

a) budowy i działania broni palnej,

b) zasad użycia lub wykorzystania broni palnej,

c) zasad noszenia broni palnej oraz jej przechowywania,

d) przypadków uzasadniających użycie lub wykorzystanie broni palnej,

e) postępowania w przypadku użycia lub wykorzystania broni palnej

- udokumentowane zaświadczeniem o ich pozytywnym ukończeniu.

2. Przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się również do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej i Zastępcy Szefa Krajowej Administracji Skarbowej.

3. Osobie uprawnionej może być przydzielony tylko taki rodzaj broni palnej, jaki był objęty szkoleniem.

§ 4. [Przydzielanie broni palnej w drodze decyzji] Broń palna, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. a i b, jest przydzielana w drodze decyzji:

1) ministra właściwego do spraw finansów publicznych - w przypadku Szefa Krajowej Administracji Skarbowej;

2) Szefa Krajowej Administracji Skarbowej - w przypadku Zastępcy Szefa Krajowej Administracji Skarbowej albo funkcjonariusza pełniącego służbę w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw finansów publicznych;

3) dyrektora izby administracji skarbowej - w przypadku funkcjonariusza pełniącego służbę w podległych jednostkach organizacyjnych.

§ 5.[Przydzielanie broni palnej na polecenie kierownika komórki organizacyjnej] Broń palna, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. c-g oraz pkt 2 i 3, jest przydzielana na polecenie kierownika komórki organizacyjnej, w której funkcjonariusz pełni służbę, i na czas realizacji określonego zadania.

§ 6. [Przechowywanie broni palnej] 1. Broń palną i amunicję przechowuje się w szafach metalowych lub sejfach specjalnie przeznaczonych do przechowywania broni, umieszczonych w pomieszczeniu, zwanym dalej „magazynem broni”.

2. W uzasadnionych przypadkach, po uzyskaniu pisemnej zgody osoby, która dokonała przydziału broni palnej, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. a i b, może być ona przechowywana wraz z amunicją w:

1) miejscu zamieszkania osoby uprawnionej, w sejfie lub skrytce z co najmniej jednym zamkiem atestowanym, przystosowanych do przechowywania broni palnej i trwale przymocowanych do ściany lub posadzki lokalu mieszkalnego;

2) pomieszczeniu służbowym, w przydzielonej osobie uprawnionej do indywidualnego użytku szafie metalowej lub sejfie, spełniających wymagania do przechowywania broni palnej.

§ 7. [Przechowywanie broni palnej] W przypadku, o którym mowa w § 6 ust. 2:

1) broń palną przechowuje się w sposób uniemożliwiający dostęp do niej osób nieuprawnionych;

2) przed udaniem się na urlop, leczenie, wyjazd lub w innych okolicznościach powodujących brak nadzoru nad bronią palną osoba uprawniona zdaje broń wraz z amunicją do magazynu broni.

§ 8. [Magazyn broni] 1. Magazyn broni może być umiejscowiony w siedzibie organu Krajowej Administracji Skarbowej albo w innych obiektach użytkowanych przez Krajową Administrację Skarbową.

2. Organ Krajowej Administracji Skarbowej po uzgodnieniu, w formie porozumienia, z jednostkami organizacyjnymi podległymi ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych lub przez niego nadzorowanymi albo z innym organem może korzystać z magazynu broni prowadzonego przez te jednostki albo organ.

§ 9. [Wymagania, które musi spełniać magazyn broni] W przypadku, o którym mowa w § 8 ust. 1, magazyn broni powinien:

1) być zorganizowany w sposób umożliwiający dostęp wyłącznie osobom upoważnionym;

2) znajdować się w budynku murowanym, będącym pod całodobową uzbrojoną ochroną lub wyposażonym w urządzenia sygnalizacyjne (alarmowe) połączone z uzbrojoną formacją, w której pełniony jest całodobowy dyżur;

3) posiadać drzwi wyposażone w co najmniej dwa zamki, w tym jeden atestowany, lub drzwi metalowe antywłamaniowe atestowane;

4) w przypadku pomieszczenia wyposażonego w okna, posiadać co najmniej jedno z następujących zabezpieczeń: krata, siatka, żaluzja antywłamaniowa lub szyby o podwyższonej odporności na przebicie i rozbicie.

§ 10. [Sposób przechowywania broni i amunicji] 1. Broń palną przechowuje się rozładowaną, zabezpieczoną zgodnie z zaleceniami producenta, z odłączonym magazynkiem, kompletną i czystą, a jednostki broni nieprzydzielone i nieużytkowane powinny być w odpowiedni sposób zakonserwowane.

2. Amunicję przechowuje się w pudełkach lub pojemnikach, ułożoną w sposób uniemożliwiający przypadkowe uderzenie w spłonkę naboju.

§ 11. [Zapewnienie właściwego stanu technicznego] 1. Warunki przechowywania broni palnej powinny uwzględniać wymagania jej producenta w zakresie zapewnienia właściwego stanu technicznego.

2. Broń palna podlega okresowym przeglądom stanu technicznego przewidzianym przez producenta. W przypadku stwierdzenia uszkodzenia broni palnej jej naprawa i dokonywanie przeróbek mogą być przeprowadzone wyłącznie przez osobę posiadającą odpowiednie kwalifikacje zawodowe.

§ 12. [Wyposażenie niezbędne do wykonywania czynności służbowych przez funkcjonariusza] 1. Wyposażenie niezbędne do wykonywania czynności służbowych przez funkcjonariusza obejmuje środki ochrony indywidualnej i wyposażenie taktyczne, sprzęt specjalistyczny, sprzęt sportowy i środki higieny osobistej. Normy wyposażenia określa załącznik do rozporządzenia.

2. Wyposażenie, o którym mowa w ust. 1, jest przyznawane na polecenie kierownika komórki organizacyjnej, w której funkcjonariusz pełni służbę.

3. Wyposażenie, o którym mowa w ust. 1, powinno być użytkowane zgodnie z przeznaczeniem.

§ 13. [Środki ochrony indywidualnej i środki higieny osobistej] 1. Środki ochrony indywidualnej przyznaje się funkcjonariuszowi wykonującemu zadania służbowe w warunkach zagrażających bezpieczeństwu i w przypadku występowania w środowisku czynników szkodliwych dla zdrowia.

2. Środki higieny osobistej przyznaje się funkcjonariuszowi wykonującemu zadania służbowe powodujące intensywne brudzenie lub gdy charakter wykonywanych zadań ze względów higieniczno-sanitarnych wymaga ich przydzielenia.

3. Do przyznawania środków ochrony indywidualnej stosuje się przepisy działu dziesiątego rozdziału IX ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2023 r. poz. 1465 oraz z 2024 r. poz. 878).

§ 14. [Środki przymusu bezpośredniego] 1. W związku z realizacją zadań i czynności, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy, funkcjonariuszowi mogą zostać przyznane środki przymusu bezpośredniego określone w art. 12 ust. 1 pkt 2, 5, 7, 9 i 11, pkt 12 lit. a, pkt 13, 17 i 18, pkt 19 z wyłączeniem materiałów wybuchowych i pkt 20 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej.

2. Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej oraz Zastępcy Szefa Krajowej Administracji Skarbowej mogą zostać przyznane środki przymusu bezpośredniego określone w art. 12 ust. 1 pkt 2 i 7, pkt 12 lit. a i pkt 13 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej.

§ 15. [Funkcjonariusz, któremu mogą zostać przyznane środki przymusu bezpośredniego] Środki przymusu bezpośredniego mogą być przyznane osobie uprawnionej, która odbyła szkolenie w zakresie:

1) przypadków uzasadniających użycie lub wykorzystanie środków przymusu bezpośredniego,

2) sposobu użycia lub wykorzystania środków przymusu bezpośredniego,

3) zasad postępowania po użyciu lub wykorzystaniu środków przymusu bezpośredniego

- udokumentowane zaświadczeniem o jego pozytywnym ukończeniu.

§ 16. [Warunki przydzielenia funkcjonariuszowi broni palnej] Broń palna może być przydzielona funkcjonariuszowi, który przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia:

1) uzyskał pozytywny wynik badań psychologicznego i psychofizjologicznego, o których mowa w art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1799 i 1948) lub w art. 42i ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 720, 1165 i 2261);

2) odbył szkolenia lub przeszkolenia dla funkcjonariuszy celnych albo pracowników wyodrębnionych komórek organizacyjnych kontroli skarbowej, zgodnie z dotychczasowymi przepisami, w zakresie:

a) budowy i działania, zasad noszenia i przechowywania, użycia lub wykorzystania oraz postępowania w przypadku użycia lub wykorzystania broni palnej,

b) przepisów dotyczących użycia i zasad bezpiecznego obchodzenia się z bronią palną oraz praktycznego posługiwania się bronią palną

- udokumentowane zaświadczeniem o ich pozytywnym ukończeniu.

§ 17. [Środki przymusu bezpośredniego przyznane funkcjonariuszowi przed 1 marca 2017 r.] 1. Środki przymusu bezpośredniego przyznane funkcjonariuszowi przed dniem 1 marca 2017 r. uznaje się za przyznane zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

2. Środki przymusu bezpośredniego mogą być przyznane funkcjonariuszowi, który przed dniem 1 marca 2017 r. odbył szkolenia dla funkcjonariuszy celnych albo pracowników wyodrębnionych komórek organizacyjnych kontroli skarbowej, zgodnie z dotychczasowymi przepisami, w zakresie:

1) sposobu użycia lub wykorzystania środków przymusu bezpośredniego,

2) zasad postępowania po użyciu lub wykorzystaniu środków przymusu bezpośredniego

- udokumentowane zaświadczeniem o ich pozytywnym ukończeniu.

§ 18.[Wyposażenie, przyznane funkcjonariuszowi przed 1 marca 2017 r.] Wyposażenie, o którym mowa w § 12 ust. 1, przyznane funkcjonariuszowi przed dniem 1 marca 2017 r. uznaje się za przyznane zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

§ 19.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 marca 2017 r.²⁾