Art. 1. [Ustawa o podatku od towarów i usług] W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931, z późn. zm.³⁾) w dziale XI po rozdziale 2 dodaje się rozdział 2a w brzmieniu:

„Rozdział 2a

Ogólne obowiązki dostawców usług płatniczych

Art. 110a. Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o:

1) akceptancie - rozumie się przez to akceptanta, o którym mowa w art. 2 pkt 1b ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych;

2) BIC - rozumie się przez to BIC, o którym mowa w art. 2 pkt 16 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 260/2012 z dnia 14 marca 2012 r. ustanawiającego wymogi techniczne i handlowe w odniesieniu do poleceń przelewu i poleceń zapłaty w euro oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 924/2009 (Dz. Urz. UE L 94 z 30.03.2012, str. 22);

3) dostawcy usług płatniczych - rozumie się przez to dostawcę, o którym mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1-6 i 9 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych;

4) IBAN - rozumie się przez to IBAN, o którym mowa w art. 2 pkt 15 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 260/2012 z dnia 14 marca 2012 r. ustanawiającego wymogi techniczne i handlowe w odniesieniu do poleceń przelewu i poleceń zapłaty w euro oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 924/2009;

5) odbiorcy płatności - rozumie się przez to odbiorcę, o którym mowa w art. 2 pkt 18 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych;

6) państwie członkowskim pochodzenia - rozumie się przez to macierzyste państwo członkowskie, o którym mowa w art. 2 pkt 17 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych;

7) płatniku - rozumie się przez to płatnika, o którym mowa w art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych;

8) płatności - rozumie się przez to transakcję płatniczą, o której mowa w art. 2 pkt 29 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych, lub usługę przekazu pieniężnego, o której mowa w art. 3 ust. 3 tej ustawy, z wyłączeniem czynności wymienionych w art. 6 tej ustawy;

9) przyjmującym państwie członkowskim - rozumie się przez to goszczące państwo członkowskie, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych;

10) rachunku płatniczym - rozumie się przez to rachunek płatniczy, o którym mowa w art. 2 pkt 25 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych;

11) usłudze płatniczej - rozumie się przez to działalność, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2-6 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych.

Art. 110b. 1. Dostawca usług płatniczych jest obowiązany prowadzić ewidencję odbiorców płatności i płatności transgranicznych w odniesieniu do świadczonych usług płatniczych, w postaci elektronicznej, za każdy kwartał, jeżeli w ciągu kwartału świadczy usługi płatnicze odpowiadające ponad 25 płatnościom transgranicznym na rzecz tego samego odbiorcy płatności.

2. Płatność uznaje się za płatność transgraniczną w przypadku, gdy płatnik znajduje się na terytorium jednego państwa członkowskiego, a odbiorca płatności znajduje się na terytorium innego państwa członkowskiego albo na terytorium państwa trzeciego.

3. Uznaje się, że:

1) płatnik znajduje się na terytorium państwa członkowskiego, któremu odpowiada:

a) IBAN rachunku płatniczego płatnika lub inny identyfikator, który jednoznacznie identyfikuje płatnika oraz podaje jego lokalizację,

b) BIC lub inny kod identyfikacyjny, który jednoznacznie identyfikuje dostawcę usług płatniczych działającego w imieniu płatnika oraz podaje jego lokalizację - w przypadku braku identyfikatorów, o których mowa w lit. a;

2) odbiorca płatności znajduje się na terytorium państwa członkowskiego albo na terytorium państwa trzeciego, któremu odpowiada:

a) IBAN rachunku płatniczego odbiorcy płatności lub inny identyfikator, który jednoznacznie identyfikuje odbiorcę płatności oraz podaje jego lokalizację,

b) BIC lub inny kod identyfikacyjny, który jednoznacznie identyfikuje dostawcę usług płatniczych działającego w imieniu odbiorcy płatności oraz podaje jego lokalizację - w przypadku braku identyfikatorów, o których mowa w lit. a.

4. Liczbę płatności transgranicznych, o których mowa w ust. 1, oblicza się w podziale na poszczególne państwa członkowskie i poszczególne identyfikatory lub kody identyfikacyjne, o których mowa w ust. 3 pkt 2. W przypadku gdy dostawca usług płatniczych posiada informację, że odbiorca płatności posiada więcej niż jeden identyfikator lub kod identyfikacyjny, o których mowa w ust. 3 pkt 2, liczbę płatności transgranicznych, o których mowa w ust. 1, oblicza się dla poszczególnych odbiorców płatności.

5. Obowiązek prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, nie dotyczy usług płatniczych świadczonych przez dostawców usług płatniczych płatnika w odniesieniu do płatności transgranicznej, w przypadku której co najmniej jeden z dostawców usług płatniczych odbiorcy płatności znajduje się na terytorium państwa członkowskiego. Dostawca usług płatniczych płatnika uwzględnia jednak te usługi płatnicze w obliczeniach, o których mowa w ust. 4.

6. Lokalizację dostawcy usług płatniczych odbiorcy płatności, o którym mowa w ust. 5, stwierdza się na podstawie BIC tego dostawcy usług płatniczych lub innego kodu identyfikacyjnego, który jednoznacznie identyfikuje dostawcę usług płatniczych i podaje jego lokalizację.

Art. 110c. Ewidencja, o której mowa w art. 110b ust. 1, zawiera:

1) BIC lub inny kod identyfikacyjny, który jednoznacznie identyfikuje dostawcę usług płatniczych;

2) imię i nazwisko lub nazwę odbiorcy płatności zgodnie z danymi posiadanymi przez dostawcę usług płatniczych;

3) numer, za pomocą którego odbiorca płatności jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej lub inny numer, za pomocą którego odbiorca płatności jest zidentyfikowany dla celów podatkowych, jeżeli jest dostępny;

4) IBAN, a jeżeli IBAN nie jest dostępny - inny identyfikator, który jednoznacznie identyfikuje odbiorcę płatności oraz podaje jego lokalizację;

5) w przypadku gdy odbiorca płatności otrzymuje środki pieniężne nie mając rachunku płatniczego - BIC lub inny kod identyfikacyjny, który jednoznacznie identyfikuje dostawcę usług płatniczych działającego w imieniu odbiorcy płatności oraz podaje jego lokalizację;

6) adres odbiorcy płatności, jeżeli jest dostępny, zgodnie z danymi posiadanymi przez dostawcę usług płatniczych;

7) następujące dane dotyczące płatności transgranicznych oraz zwrotów płatności zidentyfikowanych jako odnoszące się do płatności transgranicznych:

a) datę i godzinę dokonania płatności lub zwrotu płatności,

b) kwotę i walutę płatności lub zwrotu płatności,

c) odpowiednio państwo członkowskie pochodzenia płatności otrzymanej przez odbiorcę płatności albo otrzymanej w imieniu odbiorcy płatności albo państwo członkowskie przeznaczenia zwrotu płatności oraz informacje wykorzystane odpowiednio do określenia miejsca pochodzenia, przeznaczenia albo zwrotu płatności, zgodnie z art. 110b ust. 3,

d) informacje inne niż wymienione w lit. a-c, które jednoznacznie identyfikują płatność,

e) w przypadku gdy płatność jest inicjowana w punkcie handlowo-usługowym akceptanta - informację o fizycznej obecności płatnika przy inicjowaniu tej płatności.

Art. 110d. Dostawcy usług płatniczych przechowują ewidencję, o której mowa w art. 110b ust. 1, w postaci elektronicznej, przez okres 3 lat od zakończenia roku podatkowego, w którym nastąpiła płatność.

Art. 110e. Ewidencja, o której mowa w art. 110b ust. 1, jest udostępniana przez dostawcę usług płatniczych na zasadach określonych w art. 24b ust. 1 rozporządzenia Rady (UE) nr 904/2010 z dnia 7 października 2010 r. w sprawie współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 268 z 12.10.2010, str. 1, z późn. zm.⁴⁾):

1) państwu członkowskiemu pochodzenia dostawcy usług płatniczych, a w przypadku gdy dostawca usług płatniczych świadczy usługi płatnicze w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie pochodzenia - przyjmującemu państwu członkowskiemu;

2) Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej - w przypadku dostawców usług płatniczych, dla których państwem członkowskim pochodzenia lub przyjmującym państwem członkowskim jest Rzeczpospolita Polska.".

Art. 2.[Prawo bankowe] W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2022 r. poz. 2324, 2339, 2640 i 2707 oraz z 2023 r. poz. 180 i 825) w art. 105 w ust. 1 po pkt 1j dodaje się pkt 1k w brzmieniu:

„1k) Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej w zakresie niezbędnym do wykonywania obowiązku, o którym mowa w art. 110e pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;".

Art. 3. [Ustawa o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych] W ustawie z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 924, z późn. zm.⁵⁾) w art. 9f w ust. 1 po pkt 5c dodaje się pkt 5ca w brzmieniu:

„5ca) Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej w zakresie niezbędnym do wykonywania obowiązku, o którym mowa w art. 110e pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931, z późn. zm.⁶⁾);".

Art. 4. [Ustawa o Krajowej Administracji Skarbowej] W ustawie z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2023 r. poz. 615, 556, 588, 641, 658 i 760) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 35 w ust. 3 w pkt 1 w lit. f średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. g w brzmieniu:

„g) ewidencji, o której mowa w art. 110b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;";

2) w art. 47b dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu:

„2. W przypadku danych, o których mowa w art. 35 ust. 3 pkt 1 lit. g, okres przetwarzania danych osobowych wynosi 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym dane te zostały przekazane.".

Art. 5.[Wejście w życie] Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2024 r.