§ 1. [Zakres regulacji] Rozporządzenie określa:

1) rodzaje badań na obecność substancji psychoaktywnej w organizmie skazanego;

2) sposób przeprowadzania oraz sposób dokumentowania badań, o których mowa w pkt 1.

§ 2. [Urządzenia używane do ustalenia w organizmie skazanego obecności alkoholu] 1. W celu ustalenia w organizmie skazanego obecności alkoholu przeprowadza się badanie w sposób nieinwazyjny za pomocą:

1) urządzenia elektronicznego dokonującego pomiaru stężenia alkoholu w wydychanym powietrzu metodą:

a) spektrometrii w podczerwieni lub

b) utleniania elektrochemicznego, zwanego dalej „analizatorem wydechu",

2) urządzenia dokonującego pomiaru inną metodą zgodną z aktualną wiedzą naukową, zgodnie z instrukcją obsługi tego urządzenia.

2. Funkcjonariusz Służby Więziennej, przeprowadzając badanie, o którym mowa w ust. 1, stosuje analizatory wydechu znajdujące się w wyposażeniu jednostek organizacyjnych Służby Więziennej.

3. W uzasadnionych przypadkach, jeżeli może to służyć usprawnieniu lub przyspieszeniu przeprowadzenia badania, badanie to może być przeprowadzone za pomocą innego urządzenia niż wymienione w ust. 2.

4. Jeżeli badanie przeprowadzane jest za pomocą urządzenia zaopatrzonego w ustnik jednorazowego użytku, opakowanie ustnika otwiera się w obecności skazanego poddawanego badaniu.

5. W przypadku dokonania pierwszego pomiaru analizatorem wydechu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, oraz uzyskania wyniku powyżej 0,00 mg/l dokonuje się niezwłocznie drugiego pomiaru.

6. W przypadku dokonania pierwszego pomiaru analizatorem wydechu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, oraz uzyskania wyniku powyżej 0,00 mg/l dokonuje się drugiego pomiaru po upływie 15 minut.

§ 3. [Badanie w celu ustalenia w organizmie skazanego obecności substancji psychoaktywnej innej niż alkohol] 1. Badanie w celu ustalenia w organizmie skazanego obecności substancji psychoaktywnej innej niż alkohol przeprowadza się za pomocą testerów znajdujących się w wyposażeniu jednostek organizacyjnych Służby Więziennej.

2. Badanie, o którym mowa w ust. 1, przeprowadza funkcjonariusz Służby Więziennej. Badanie to polega na pobraniu próbek moczu bez dodawania do niego żadnych substancji i umieszczeniu ich w testerze, zgodnie z instrukcją jego obsługi. Pobranie moczu przeprowadza się w warunkach umożliwiających zachowanie intymności skazanego, w obecności funkcjonariusza Służby Więziennej tej samej płci.

§ 4. [Protokół z przeprowadzonego badania] 1. Z przeprowadzenia badania, o którym mowa w § 2 i § 3, w przypadku:

1) uzyskania wyniku badania wskazującego na obecność alkoholu w wydychanym powietrzu lub obecność innej substancji psychoaktywnej w organizmie skazanego,

2) gdy skazany odmówił poddania się badaniu urządzeniem dokonującym pomiaru stężenia alkoholu lub testerem,

3) uzyskania negatywnego wyniku badań, na żądanie skazanego

- funkcjonariusz Służby Więziennej przeprowadzający badanie sporządza protokół, którego wzór jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

2. Do protokołu dołącza się wydruki lub wyniki badań, jeżeli urządzenia stosowane do badań umożliwiają ich wykonanie.

§ 5.[Kwestionowanie wyników badań przez skazanego] W przypadku gdy skazany kwestionuje wyniki badania, o którym mowa w § 2 lub § 3, przeprowadza się badanie laboratoryjne moczu skazanego.

§ 6. [Pobranie moczu do badania] 1. Pobranie od skazanego moczu do badania, o którym mowa w § 5, następuje niezwłocznie po zgłoszeniu żądania, nie później niż w ciągu godziny od chwili jego zgłoszenia. Pobranie moczu przeprowadza się w warunkach umożliwiających zachowanie intymności skazanego, w obecności funkcjonariusza Służby Więziennej tej samej płci.

2. Mocz do badania pobiera się w objętości co najmniej 50-100 ml, z zachowaniem następujących warunków:

1) do pobrania moczu używa się pojemnika jednorazowego użytku uniemożliwiającego zamianę, rozcieńczenie lub dodanie do niego innych substancji po jego zamknięciu;

2) do pojemnika, do którego pobiera się mocz, nie wolno dodawać żadnych substancji.

3. Pojemnik zawierający próbkę moczu oznacza się w sposób zapewniający ustalenie tożsamości skazanego, od którego została ona pobrana, poprzez podanie imienia i nazwiska oraz daty urodzenia skazanego i imienia jego ojca oraz zabezpiecza się go w sposób uniemożliwiający zamianę jego zawartości lub zniszczenie w czasie przechowywania lub transportu. Czynności te wykonuje się w obecności skazanego, chyba że jest to niemożliwe z uwagi na stan, w jaki skazany sam wprowadził się na skutek użycia substancji psychoaktywnej, lub z uwagi na zachowanie skazanego lub innych współosadzonych w miejscu, w którym dokonywane są wymagane czynności.

4. Do czasu rozpoczęcia badania laboratoryjnego pobraną próbkę moczu przechowuje się i transportuje w temperaturze 4-8°C.

5. Próbkę, o której mowa w ust. 3, dostarcza się do badań laboratoryjnych niezwłocznie, z uwzględnieniem godzin pracy podmiotów lub laboratoriów przeprowadzających badania laboratoryjne.

§ 7.[Badanie laboratoryjne moczu] Badanie laboratoryjne moczu polega na analizie laboratoryjnej moczu pobranego od skazanego w celu wykrycia obecności substancji psychoaktywnej (badanie jakościowe).

§ 8.[Protokół z pobrania oraz badania moczu] Z pobrania moczu, o którym mowa w § 6, oraz z przeprowadzenia badania, o którym mowa w § 7, osoba uprawniona do przeprowadzenia badań sporządza protokół, którego wzór jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia. Do protokołu dołącza się wynik badania.

§ 9.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2023 r.²⁾