§ 1.[Badanie] 1. W celu ustalenia w organizmie skazanego obecności alkoholu wykonuje się badanie w sposób nieinwazyjny za pomocą urządzenia elektronicznego dokonującego pomiaru stężenia alkoholu w wydychanym powietrzu metodą:

1) spektrometrii w podczerwieni lub

2) utleniania elektrochemicznego

– zwanego dalej „analizatorem wydechu”, albo inną metodą zgodną z aktualną wiedzą naukową, zgodnie z instrukcją obsługi tego urządzenia.

2. Funkcjonariusze Służby Więziennej, przeprowadzając badanie, o którym mowa w ust. 1, stosują urządzenia znajdujące się w wyposażeniu jednostek organizacyjnych Służby Więziennej.

3. W uzasadnionych przypadkach, jeżeli może to służyć usprawnieniu lub przyspieszeniu przeprowadzenia badania, badanie może być przeprowadzone za pomocą urządzenia innego niż wymienione w ust. 2.

4. Jeżeli badanie wykonywane jest za pomocą urządzenia zaopatrzonego w ustnik jednorazowego użytku, opakowanie ustnika należy otworzyć w obecności skazanego poddawanego badaniu.

5. W przypadku dokonania pierwszego pomiaru analizatorem wydechu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, oraz uzyskania wyniku 0,00 mg/l dokonuje się niezwłocznie drugiego pomiaru.

6. W przypadku dokonania pierwszego pomiaru analizatorem wydechu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, oraz uzyskania wyniku ponad 0,00 mg/l dokonuje się drugiego pomiaru po upływie 15 minut.

§ 2.[Wykonywanie badania] 1. Badanie w celu ustalenia w organizmie skazanego obecności środka odurzającego lub substancji psychotropowych wykonuje się za pomocą testerów znajdujących się w wyposażeniu jednostek organizacyjnych Służby Więziennej.

2. Badanie, o którym mowa w ust. 1, wykonują funkcjonariusze Służby Więziennej. Badanie to polega na pobraniu, bez dodawania jakichkolwiek substancji, próbek śliny lub moczu i umieszczeniu ich w testerze, zgodnie z instrukcją jego obsługi.

§ 3.[Protokół z badania] 1. Z przebiegu badań, o których mowa w § 1 i 2, w przypadku:

1) uzyskania wyniku badania wskazującego na obecność alkoholu w wydychanym powietrzu lub obecność środka odurzającego lub substancji psychotropowych w organizmie skazanego,

2) gdy skazany odmówił poddania się badaniu urządzeniem dokonującym pomiaru stężenia alkoholu lub testerem,

3) negatywnego wyniku badań, na żądanie skazanego,

funkcjonariusz dokonujący badania sporządza protokół, którego wzór określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

2. Do protokołu dołącza się wydruki lub wyniki badań, jeżeli urządzenia stosowane do badań umożliwiają ich wykonanie.

§ 4.[Badania laboratoryjne] 1. W przypadku gdy skazany kwestionuje wyniki badań, o których mowa w § 1 i 2, poddaje się go badaniom laboratoryjnym.

2. Badania laboratoryjne, o których mowa w ust. 1, wykonywane są przez podmioty lecznicze dla osób pozbawionych wolności lub, na podstawie umowy, laboratoria (pracownie, zakłady) analityczne, na zasadach określonych w art. 115 § 5 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy.

3. Badania laboratoryjne, o których mowa w ust. 1, polegają na przeprowadzeniu analizy laboratoryjnej krwi pobranej z żyły badanego metodą chromatografii gazowej połączonej ze spektrometrią masową lub inną metodą instrumentalną, w tym: wysokosprawną chromatografią cieczową, wysokosprawną chromatografią cieczową połączoną ze spektrometrią masową lub metodą enzymatyczną albo mikrometodą Widmarka, albo inną metodą zgodną z aktualną wiedzą medyczną.

4. Krew do badania, w objętości około 5 cm³, pobiera się do dwóch pojemników z zachowaniem następujących warunków:

1) do pobrania krwi używa się sprzętu jednorazowego użytku;

2) do pojemnika, do którego pobiera się krew, nie wolno dodawać jakichkolwiek substancji;

3) do dezynfekcji skóry należy używać środków odkażających niezawierających alkoholu.

5. Krew do badań laboratoryjnych pobierana jest przez lekarza, pielęgniarkę lub inną uprawnioną osobę wykonującą zawód medyczny.

6. Pojemniki zawierające krew do badania oznacza się w sposób zapewniający niewątpliwe potwierdzenie tożsamości skazanego, od którego została pobrana krew, a także zabezpiecza się w sposób uniemożliwiający zmianę ich zawartości w czasie przesyłki. Czynności te wykonuje się w obecności badanego skazanego.

7. W przypadku powzięcia uzasadnionego podejrzenia, że pobranie krwi może spowodować zagrożenie życia lub zdrowia, decyzję o dokonaniu tego zabiegu podejmuje lekarz.

8. Krew dostarcza się do badań laboratoryjnych niezwłocznie po pobraniu.

9. Do czasu rozpoczęcia badania pobraną krew należy przechowywać w temperaturze od 0°C do 6°C.

10. Z przebiegu badania sporządza się protokół, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.

§ 5.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.