Art. 2. [Definicje] 1. Ilekroć w ustawie jest mowa o:

1) dystrybutorze – rozumie się przez to dystrybutora w rozumieniu art. 3 pkt 52 rozporządzenia 2016/1628;

2) importerze – rozumie się przez to importera w rozumieniu art. 3 pkt 51 rozporządzenia 2016/1628;

3) organie krajowym udzielającym homologacji – rozumie się przez to organ udzielający homologacji w rozumieniu art. 3 pkt 55 rozporządzenia 2016/1628;

4) podmiocie gospodarczym – rozumie się przez to producenta, przedstawiciela producenta, importera lub dystrybutora;

5) producencie – rozumie się przez to producenta w rozumieniu art. 3 pkt 49 rozporządzenia 2016/1628;

6) producencie oryginalnego sprzętu – rozumie się przez to producenta oryginalnego sprzętu w rozumieniu art. 3 pkt 54 rozporządzenia 2016/1628;

7) przedstawicielu producenta – rozumie się przez to przedstawiciela producenta w rozumieniu art. 3 pkt 50 rozporządzenia 2016/1628;

8) strategii nieracjonalnej – rozumie się przez to strategię nieracjonalną w rozumieniu art. 3 pkt 63 rozporządzenia 2016/1628;

9) udostępnieniu na rynku – rozumie się przez to udostępnienie na rynku w rozumieniu art. 3 pkt 47 rozporządzenia 2016/1628;

10) użytkowniku końcowym maszyny mobilnej nieporuszającej się po drogach – rozumie się przez to użytkownika końcowego w rozumieniu art. 3 pkt 60 rozporządzenia 2016/1628;

11) wprowadzeniu na rynek – rozumie się przez to wprowadzenie na rynek w rozumieniu art. 3 pkt 48 rozporządzenia 2016/1628.

2. Dystrybutor, importer, producent, producent oryginalnego sprzętu oraz przedstawiciel producenta są przedsiębiorcami w rozumieniu art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 424 i 1086).

Art. 3. [Przedmioty wprowadzane na rynek] Wprowadzeniu na rynek podlegają wyłącznie:

1) silniki należące do kategorii, o których mowa w art. 4 ust. 1 rozporządzenia 2016/1628, które są objęte świadectwem homologacji typu UE, niezależnie od tego, czy są zamontowane w maszynach mobilnych nieporuszających się po drogach;

2) maszyny mobilne nieporuszające się po drogach, w których są zamontowane silniki, o których mowa w pkt 1;

3) silniki, o których mowa w art. 34 ust. 4, 7 i 8 rozporządzenia 2016/1628, objęte zezwoleniem;

4) silniki, o których mowa w art. 34 ust. 5 i 6 rozporządzenia 2016/1628, objęte świadectwem homologacji typu UE i zezwoleniem.

Art. 4. [Organ udzielający homologacji] Organem krajowym udzielającym homologacji jest Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego, zwany dalej „Dyrektorem TDT”.

Art. 5. [Programy monitorowania silników] Programy monitorowania dla każdej kategorii silników, o których mowa w art. 19 ust. 1 rozporządzenia 2016/1628, oraz ich wyniki są publikowane przez Dyrektora TDT w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej Transportowego Dozoru Technicznego.

Art. 7. [Odmowa wyznaczenia służby technicznej] Dyrektor TDT odmawia, w drodze decyzji, wyznaczenia służby technicznej, jeżeli podmiot ubiegający się o wykonywanie zadań służby technicznej nie spełnia wymogów, o których mowa w art. 45 ust. 2–9 rozporządzenia 2016/1628.

Art. 8. [Ograniczenie wyznaczenia służby technicznej] 1. W przypadku gdy służba techniczna:

1) nie wykonuje w całości lub w części obowiązków, o których mowa w art. 53 i art. 54 rozporządzenia 2016/1628,

2) nie przestrzega normy lub norm, o których mowa w pkt 2.1 załącznika XVI do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2017/654 z dnia 19 grudnia 2016 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1628 odnośnie do wymogów technicznych i ogólnych dotyczących wartości granicznych emisji i homologacji typu w odniesieniu do silników spalinowych wewnętrznego spalania przeznaczonych do maszyn mobilnych nieporuszających się po drogach (Dz. Urz. UE L 102 z 13.04.2017, str. 1, z późn. zm.⁴⁾)

– Dyrektor TDT ogranicza, w drodze decyzji, wyznaczenie służby technicznej, określając zakres ograniczenia oraz termin do usunięcia stwierdzonych uchybień.

2. Ograniczenie wyznaczenia służby technicznej dotyczy kategorii działań, do której Dyrektor TDT stwierdził wystąpienie uchybień, o których mowa w ust. 1.

Art. 9. [Decyzja w sprawie usunięcia uchybień] Dyrektor TDT zawiesza, w drodze decyzji, wyznaczenie służby technicznej, w przypadku gdy służba techniczna przestała spełniać co najmniej jeden z wymogów, o których mowa w art. 45 ust. 2–9 rozporządzenia 2016/1628, określając termin do usunięcia stwierdzonych uchybień.

Art. 10. [Odwołanie wyznaczenia służby technicznej] Dyrektor TDT odwołuje, w drodze decyzji, wyznaczenie służby technicznej, w przypadku gdy służba techniczna:

1) nie usunie w określonym terminie uchybień, o których mowa w art. 8 ust. 1, przy czym odwołanie dotyczy kategorii działań, do której Dyrektor TDT stwierdził wystąpienie uchybień;

2) nie usunie w określonym terminie uchybień, o których mowa w art. 9;

3) zaprzestała prowadzenia działalności w kategoriach działań, do których wykonywania została wyznaczona, przy czym odwołanie dotyczy tych kategorii.

Art. 11. [Zaprzestanie prowadzenia działalności przez służbę techniczną] Służba techniczna zawiadamia Dyrektora TDT o zaprzestaniu prowadzenia działalności w kategoriach działań, do których wykonywania została wyznaczona, w terminie 14 dni od dnia zaprzestania prowadzenia tej działalności.

Art. 12. [Przekazanie dokumentów Dyrektorowi TDT] 1. Służba techniczna, w przypadku ograniczenia, zawieszenia lub odwołania jej wyznaczenia, przekazuje Dyrektorowi TDT, niezwłocznie, nie później niż w terminie 30 dni od dnia ograniczenia, zawieszenia lub odwołania jej wyznaczenia, dokumenty związane z wykonywanymi przez nią zadaniami określonymi w ustawie, rozporządzeniu 2016/1628 i aktach delegowanych wydanych na jego podstawie, związanymi z kategorią działań objętą ograniczeniem, zawieszeniem lub odwołaniem, albo ich kopie, w postaci papierowej albo elektronicznej.

2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, Dyrektor TDT może przekazać w celu przetwarzania innej wskazanej przez producenta albo przedstawiciela producenta służbie technicznej lub organowi nadzoru rynku, na ich pisemny wniosek.

Art. 13. [Przeprowadzenie kontroli lub badań przez służbę techniczną] 1. Dyrektor TDT może upoważnić służbę techniczną do przeprowadzenia kontroli lub badań, o których mowa w art. 26 ust. 4 rozporządzenia 2016/1628.

2. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, określa zakres kontroli lub badań, do których służba techniczna została upoważniona, i termin na ich przeprowadzenie.

3. Przeprowadzenie kontroli może obejmować weryfikację numerów identyfikacyjnych, o których mowa w art. 38 ust. 1 rozporządzenia 2016/1628.

Art. 15. [Wniosek o wydanie świadectwa homologacji typu UE] 1. Wydanie świadectwa homologacji typu UE następuje na wniosek, o którym mowa w art. 20 ust. 1 rozporządzenia 2016/1628.

2. Wraz z wnioskiem wnioskodawca składa oświadczenie następującej treści:

„Oświadczam, że dane zawarte we wniosku o wydanie świadectwa homologacji typu UE są kompletne i zgodne z prawdą.”.

3. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2, zawiera również:

1) nazwę, siedzibę i adres wnioskodawcy;

2) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia;

3) podpis wnioskodawcy.

4. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

Art. 16. [Wniosek o zmianę świadectwa homologacji typu UE] 1. Zmiana świadectwa homologacji typu UE następuje na wniosek, o którym mowa w art. 27 ust. 2 rozporządzenia 2016/1628.

2. Wraz z wnioskiem wnioskodawca składa oświadczenie następującej treści:

„Oświadczam, że dane zawarte we wniosku o zmianę świadectwa homologacji typu UE są kompletne i zgodne z prawdą.”.

3. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2, zawiera również:

1) nazwę, siedzibę i adres wnioskodawcy;

2) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia;

3) podpis wnioskodawcy.

4. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

Art. 17. [Koszty badań] Koszty badań wymaganych do homologacji pokrywa producent.

Art. 18. [Zmiana świadectwa homologacji typu UE] Zmiana świadectwa homologacji typu UE następuje w przypadkach, o których mowa w art. 28 ust. 1 i 2 rozporządzenia 2016/1628.

Art. 19. [Cofnięcie świadectwa homologacji typu UE] Cofnięcie świadectwa homologacji typu UE następuje, w przypadku gdy:

1) zaistniały przesłanki, o których mowa w art. 26 ust. 5 rozporządzenia 2016/1628, a producent nie usunął niezgodności w terminie 90 dni od dnia otrzymania wezwania Dyrektora TDT do ich usunięcia;

2) zaistniały przesłanki, o których mowa w art. 39 ust. 1 rozporządzenia 2016/1628, a producent w terminie 60 dni od dnia otrzymania wezwania Dyrektora TDT do podjęcia niezbędnych działań naprawczych nie podjął ich albo podjęte działania są nieodpowiednie dla zapewnienia zgodności produkowanych silników z homologowanym typem silnika lub homologowaną rodziną silników;

3) środki naprawcze, o których mowa w art. 40 ust. 3 rozporządzenia 2016/1628, nie zostały przez producenta zaproponowane i wdrożone albo okazały się nieskuteczne;

4) zaistniały przesłanki, o których mowa w art. 38 ust. 4 rozporządzenia 2016/1628.

Art. 20. [Odmowa wydania albo zmiany świadectwa homologacji typu UE] Dyrektor TDT odmawia wydania albo zmiany świadectwa homologacji typu UE, w przypadku gdy:

1) typ silnika lub rodziny silników są niezgodne z wymogami rozporządzenia 2016/1628 oraz aktów delegowanych wydanych na jego podstawie;

2) świadectwo homologacji typu UE na dany typ silnika lub rodzinę silników zostało wydane przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej.

Art. 21. [Wniosek o wydanie duplikatów dokumentów] 1. Dyrektor TDT na wniosek strony wydaje duplikaty dokumentów, o których mowa w art. 14 ust. 1, w przypadku ich utraty, po złożeniu przez stronę oświadczenia o utracie tych dokumentów. Oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

2. Dyrektor TDT na wniosek strony wydaje duplikaty dokumentów, o których mowa w art. 14 ust. 1, w przypadku ich zniszczenia, po zwróceniu przez stronę dotychczasowego dokumentu.

Art. 22. [Wymogi dotyczące badań] Wymogi dotyczące badań, o których mowa w art. 19 ust. 1 zdanie drugie rozporządzenia 2016/1628, ustala Dyrektor TDT w decyzji, o której mowa w art. 14 pkt 1 i 2.

Art. 23. [Opłaty za wydanie lub zmianę świadectwa homologacji typu UE oraz wydanie duplikatów dokumentów] 1. Za wydanie świadectwa homologacji typu UE, zmianę świadectwa homologacji typu UE oraz za wydanie duplikatu dokumentów, o których mowa w art. 14 ust. 1, są pobierane opłaty w wysokości:

1) 800 zł – za wydanie świadectwa homologacji typu UE;

2) 400 zł – za zmianę świadectwa homologacji typu UE;

3) 65 zł – za wydanie duplikatu dokumentów, o których mowa w art. 14 ust. 1.

2. Dowód uiszczenia opłaty dołącza się do wniosku o wydanie świadectwa homologacji typu UE, zmianę świadectwa homologacji typu UE oraz o wydanie duplikatu dokumentów, o których mowa w art. 14 ust. 1.

3. Opłaty, o których mowa w ust. 1, stanowią przychód Transportowego Dozoru Technicznego.

Art. 24. [Zezwolenia na wprowadzanie na rynek silników i tymczasowe wprowadzanie na rynek silników] 1. Dyrektor TDT, w drodze decyzji, za opłatą:

1) wydaje zezwolenie na tymczasowe wprowadzanie na rynek silników, o których mowa w art. 34 ust. 4 rozporządzenia 2016/1628;

2) wydaje zezwolenie na wprowadzanie na rynek silników, o których mowa w art. 34 ust. 5–8 rozporządzenia 2016/1628;

3) odmawia wydania zezwoleń, o których mowa w pkt 1 i 2.

2. Dyrektor TDT, za opłatą, wydaje duplikaty dokumentów, o których mowa w ust. 1.

Art. 25. [Wniosek o wydanie zezwolenia] 1. Wydanie zezwoleń, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 1 i 2, następuje na wniosek podmiotu gospodarczego.

2. Dyrektor TDT może zażądać od wnioskodawcy dostarczenia w wyznaczonym terminie dodatkowych informacji i dokumentów niezbędnych do rozpatrzenia wniosku o wydanie zezwoleń, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 1 i 2.

3. Dyrektor TDT na wniosek strony, za opłatą, wydaje duplikaty dokumentów, o których mowa w art. 24 ust. 1, w przypadku ich utraty, po złożeniu przez stronę oświadczenia o utracie tych dokumentów. Oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

4. Dyrektor TDT na wniosek strony, za opłatą, wydaje duplikaty dokumentów, o których mowa w art. 24 ust. 1, w przypadku ich zniszczenia, po zwróceniu przez stronę dotychczasowego dokumentu.

Art. 26. [Zakres wniosku o wydanie zezwolenia na tymczasowe wprowadzanie na rynek silników] 1. Wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 24 ust. 1 pkt 1, zawiera:

1) nazwę, siedzibę i adres wnioskodawcy;

2) cechy identyfikacyjne silników objętych wnioskiem;

3) liczbę silników objętych wnioskiem;

4) określenie okresu niezbędnego do przeprowadzenia badań w warunkach terenowych;

5) oznaczenie miejsca i datę sporządzenia wniosku oraz podpis wnioskodawcy.

2. Do wniosku dołącza się dowód uiszczenia opłaty, o której mowa w art. 31 ust. 1 pkt 1.

3. Wraz z wnioskiem wnioskodawca składa oświadczenie następującej treści:

„Oświadczam, że dane zawarte we wniosku o wydanie zezwolenia na tymczasowe wprowadzanie na rynek silników są kompletne i zgodne z prawdą.”.

4. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zawiera również:

1) nazwę, siedzibę i adres wnioskodawcy;

2) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia;

3) podpis wnioskodawcy.

5. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

Art. 27. [Odmowa wydania zezwolenia na tymczasowe wprowadzanie na rynek silników] Dyrektor TDT odmawia wydania zezwolenia, o którym mowa w art. 24 ust. 1 pkt 1, w przypadku gdy nie zostanie spełniona przesłanka określona w art. 34 ust. 4 rozporządzenia 2016/1628.

Art. 28. [Zakres wniosku o wydanie zezwolenia na wprowadzanie na rynek silników] 1. Wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 24 ust. 1 pkt 2, zawiera:

1) nazwę, siedzibę i adres wnioskodawcy;

2) cechy identyfikacyjne silników objętych wnioskiem;

3) liczbę silników objętych wnioskiem;

4) wskazanie celu wprowadzenia na rynek silnika;

5) oznaczenie miejsca i datę sporządzenia wniosku oraz podpis wnioskodawcy.

2. Do wniosku dołącza się:

1) dowód uiszczenia opłaty, o której mowa w art. 31 ust. 1 pkt 1;

2) sprawozdanie z badań w zakresie emisji spalin przeprowadzonych przez służbę techniczną posiadającą uprawnienia do przeprowadzania badań w tym zakresie.

3. Wraz z wnioskiem wnioskodawca składa oświadczenie następującej treści:

„Oświadczam, że dane zawarte we wniosku o wydanie zezwolenia na wprowadzanie na rynek silników są kompletne i zgodne z prawdą.”.

4. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zawiera również:

1) nazwę, siedzibę i adres wnioskodawcy;

2) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia;

3) podpis wnioskodawcy.

5. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

Art. 29. [Odmowa wydania zezwolenia na wprowadzanie na rynek silników] Dyrektor TDT odmawia wydania zezwolenia, o którym mowa w art. 24 ust. 1 pkt 2, w przypadku gdy nie zostaną spełnione przesłanki określone w art. 34 ust. 5–8 rozporządzenia 2016/1628.

Art. 30. [Koszty badań] Koszty badań wymaganych do wydania zezwoleń, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 1 i 2, pokrywa wnioskodawca.

Art. 31. [Opłaty za wydanie zezwoleń i duplikatów dokumentów] 1. Za wydanie zezwoleń, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 1 i 2, oraz za wydanie duplikatów dokumentów, o których mowa w art. 24 ust. 1, są pobierane opłaty w wysokości:

1) 800 zł – za wydanie zezwolenia;

2) 65 zł – za wydanie duplikatu.

2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, stanowią przychód Transportowego Dozoru Technicznego.

Art. 32. [Współdziałanie] 1. Dyrektor TDT może podczas wydawania, zmiany lub cofnięcia świadectwa homologacji typu UE oraz wydawania zezwoleń, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 1 i 2, wezwać podmiot gospodarczy albo producenta oryginalnego sprzętu do udostępnienia informacji, w formie oświadczenia, jakie uzna za niezbędne do realizacji swoich zadań.

2. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

Art. 34. [Organ monitorujący funkcjonowanie systemu nadzoru rynku] 1. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów jest organem monitorującym funkcjonowanie systemu nadzoru rynku.

2. Do zadań Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów należy:

1) współpraca z krajowymi organami nadzoru rynku, organami nadzoru rynku państw członkowskich Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, a także z organami Krajowej Administracji Skarbowej;

2) przekazywanie krajowym organom nadzoru rynku, Komisji Europejskiej oraz organom nadzoru rynku państw członkowskich Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, a także organom Krajowej Administracji Skarbowej informacji wskazujących, że silnik wprowadzony na rynek nie spełnia wymogów określonych w rozporządzeniu 2016/1628 oraz w aktach delegowanych i aktach wykonawczych wydanych na jego podstawie lub stwarza zagrożenie, lub stwierdzono niezgodności formalne, oraz o podjętych działaniach;

3) podawanie do publicznej wiadomości i przekazywanie Komisji Europejskiej informacji o krajowych organach nadzoru rynku i ich kompetencjach;

4) sporządzanie i aktualizacja okresowych planów i sprawozdań dotyczących funkcjonowania krajowego systemu nadzoru rynku oraz podawanie ich do publicznej wiadomości, a także ich przekazywanie Komisji Europejskiej, państwom członkowskim Unii Europejskiej i państwom członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronom umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

3. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów może:

1) zgłaszać uwagi do okresowych planów kontroli, o których mowa w art. 33 ust. 4 pkt 5;

2) występować do organów nadzoru rynku z wnioskami dotyczącymi realizacji ich zadań w ramach systemu nadzoru rynku;

3) w przypadku zastrzeżeń co do zasadności przyjętych przez inne państwo członkowskie środków administracyjnych, o których informacje zostały wprowadzone do systemu, o którym mowa w art. 33 ust. 4 pkt 7, na wniosek właściwego organu nadzoru rynku, wyrazić sprzeciw wobec tych środków, jeżeli jest to uzasadnione realizacją celów, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku.

4. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów na podstawie kopii decyzji ostatecznych, o których mowa w art. 84 ust. 2 ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku, dotyczących silników dokonuje wpisu do rejestru wyrobów niezgodnych z wymaganiami lub stwarzających zagrożenie, o którym mowa w art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku, zwanego dalej „rejestrem”.

5. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów na wniosek właściwego organu nadzoru rynku usuwa wpis z rejestru, w przypadku gdy podmiot gospodarczy:

1) wykaże, że wykonał decyzje, o których mowa w art. 84 ust. 2 ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku, nie wcześniej jednak niż w terminie 3 miesięcy od dnia, w którym decyzje, na podstawie których dokonano wpisu, stały się ostateczne;

2) zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej, nie wcześniej jednak niż po upływie 24 miesięcy od dnia dokonania wpisu.

Art. 35. [Opinia w sprawie spełniania przez silnik wymagań] 1. W sprawach dotyczących kontroli i postępowań administracyjnych w systemie nadzoru rynku oraz współpracy między organami nadzoru rynku a organami Krajowej Administracji Skarbowej stosuje się przepisy art. 63, art. 64 ust. 3 i 4, art. 66–84, art. 86 i art. 87 ust. 1, 4 i 7–10 ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku, z tym że:

1) organami nadzoru rynku, o których mowa w tych przepisach, są organy, o których mowa w art. 33 ust. 2;

2) o stwierdzeniu niespełnienia wymagań lub stwarzaniu zagrożenia przez silnik organ nadzoru rynku informuje Dyrektora TDT.

2. Opinię w sprawie spełniania przez silnik wymagań na wniosek organów Krajowej Administracji Skarbowej wydają organy, o których mowa w art. 33 ust. 2, w zakresie swojej właściwości, właściwe ze względu na lokalizację silnika oraz przedmiot wniosku.

3. W przypadku stwierdzenia w opinii, o której mowa w ust. 2, że silnik stwarza poważne zagrożenie, organ, o którym mowa w art. 33 ust. 2, który wydał tę opinię, może wszcząć postępowanie w sprawie zniszczenia silnika w przypadkach określonych w art. 29 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. ustanawiającego wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do warunków wprowadzania produktów do obrotu i uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 339/93 (Dz. Urz. UE L 218 z 13.08.2008, str. 30, z późn. zm.⁵⁾).

Art. 36. [Wezwanie do złożenia oświadczenia] 1. Organy nadzoru rynku mogą w trakcie kontroli albo postępowania, o których mowa w art. 33 ust. 2, wezwać podmiot gospodarczy albo producenta oryginalnego sprzętu do udostępnienia informacji, w formie oświadczenia, jakie uznają za niezbędne do realizacji swoich zadań, pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

2. Podmiot gospodarczy i producent oryginalnego sprzętu składający oświadczenie są obowiązani do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

3. Na wniosek organów nadzoru rynku organy Krajowej Administracji Skarbowej udostępniają dane dotyczące podmiotów dokonujących przywozu silników z państw trzecich, w tym informacje objęte tajemnicą celną, w zakresie niezbędnym do prowadzenia przez organy nadzoru rynku kontroli oraz postępowań, o których mowa w art. 76 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku.

Art. 38. [Decyzja w sprawie nałożenia administracyjnych kar pieniężnych] 1. Administracyjne kary pieniężne za naruszenia, o których mowa w art. 37 ust. 1–5 oraz ust. 6 pkt 1, nakłada, w drodze decyzji, właściwy organ nadzoru rynku, na podstawie ustaleń udokumentowanych w protokole kontroli sporządzonym przez ten organ.

2. Administracyjne kary pieniężne za naruszenia, o których mowa w art. 37 ust. 6 pkt 2, nakłada, w drodze decyzji, Dyrektor TDT.

Art. 39. [Środki finansowe] 1. Środki finansowe pochodzące z administracyjnych kar pieniężnych wymierzonych przez Dyrektora TDT stanowią przychód Transportowego Dozoru Technicznego.

2. Środki finansowe pochodzące z administracyjnych kar pieniężnych wymierzonych przez organ nadzoru rynku stanowią dochód budżetu państwa.

Art. 41. [Ustawa o dozorze technicznym] W ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (Dz. U. z 2019 r. poz. 667 oraz z 2020 r. poz. 568 i 1086) w art. 44 w ust. 1 w pkt 14 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 15 w brzmieniu:

„15) wykonywanie zadań określonych w przepisach ustawy z dnia 15 lipca 2020 r. o systemach homologacji typu UE i nadzoru rynku silników spalinowych przeznaczonych do maszyn mobilnych nieporuszających się po drogach (Dz. U. poz. 1339).”.

Art. 42. [Ustawa o systemie oceny zgodności] W ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2019 r. poz. 155) wprowadza się następujące zmiany:

1) w odnośniku nr 1 uchyla się pkt 23, 32, 34 i 37;

2) w art. 1 w ust. 1a uchyla się pkt 10.

Art. 43. [Prawo geologiczne i górnicze] W ustawie z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2020 r. poz. 1064) w art. 166 w ust. 1 po pkt 4a dodaje się pkt 4b w brzmieniu:

„4b) jest organem nadzoru rynku w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lipca 2020 r. o systemach homologacji typu UE i nadzoru rynku silników spalinowych przeznaczonych do maszyn mobilnych nieporuszających się po drogach (Dz. U. poz. 1339) w zakresie silników zamontowanych w maszynach mobilnych nieporuszających się po drogach stosowanych w ruchu zakładu górniczego;”.

Art. 45. [kary administracyjne] 1. Dopuszcza się wprowadzanie na rynek:

1) silników przejściowych w rozumieniu art. 3 pkt 32 rozporządzenia 2016/1628, zgodnie z art. 58 ust. 5–8 tego rozporządzenia;

2) silników zamiennych w rozumieniu art. 3 pkt 11 rozporządzenia 2016/1628, zgodnie z art. 58 ust. 10 i 11 tego rozporządzenia;

3) silników kategorii RLL i RLR, o których mowa w art. 4 rozporządzenia 2016/1628, zgodnie z art. 58 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia;

4) silników kategorii RLL, o których mowa w art. 58 ust. 9 rozporządzenia 2016/1628, zgodnie z tym przepisem.

2. Podmiot gospodarczy, który:

1) wprowadza na rynek silniki przejściowe w rozumieniu art. 3 pkt 32 rozporządzenia 2016/1628 i maszyny mobilne nieporuszające się po drogach, w których są montowane takie silniki, z naruszeniem przepisów art. 58 ust. 3–11 i 13 rozporządzenia 2016/1628,

2) wprowadza na rynek, na podstawie art. 58 ust. 9–11 rozporządzenia 2016/1628, silnik do montowania w maszynie mobilnej nieporuszającej się po drogach innej niż przeznaczona dla danej kategorii silników zgodnie z tymi przepisami

– podlega administracyjnej karze pieniężnej w wysokości od 1000 do 100 000 zł za każde naruszenie.

3. Administracyjne kary pieniężne za naruszenia, o których mowa w ust. 2, nakłada, w drodze decyzji, właściwy organ nadzoru rynku, o którym mowa w art. 33 ust. 2, na podstawie ustaleń udokumentowanych w protokole kontroli sporządzonym przez ten organ.

4. Środki finansowe pochodzące z administracyjnych kar pieniężnych wymierzonych przez organ nadzoru rynku stanowią dochód budżetu państwa.

Art. 46. [Dotychczasowe zezwolenia i dokumenty potwierdzające spełnienie przez typ silnika lub rodziny typów silnika wymagań] 1. Wydane na podstawie dotychczasowych przepisów:

1) dokumenty potwierdzające spełnienie przez typ silnika lub rodziny typów silnika wymagań w odniesieniu do emisji zanieczyszczeń stosownie do dyrektywy 97/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1997 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do środków dotyczących ograniczenia emisji zanieczyszczeń gazowych i pyłowych z silników spalinowych montowanych w maszynach samojezdnych nieporuszających się po drogach (Dz. Urz. WE L 59 z 27.02.1998, str. 1, z późn zm.⁷⁾ – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 20, str. 17, z późn. zm.) zachowują ważność do czasu utraty ważności w przypadkach, o których mowa w art. 30 ust. 2 rozporządzenia 2016/1628;

2) zezwolenia wydane na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 10 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2019 r. poz. 155 oraz z 2020 r. poz. 1339) w sprawie szczegółowych wymagań dla silników spalinowych w zakresie ograniczenia emisji zanieczyszczeń gazowych i cząstek stałych przez te silniki dla silników, o których mowa w art. 3, zachowują ważność przez okres, na który zostały wydane.

2. Dokumenty i zezwolenia, o których mowa w ust. 1, mogą być zmieniane przez Dyrektora Transportowego Dozoru Technicznego na podstawie art. 58 ust. 2 rozporządzenia 2016/1628.

Art. 47. [Przekazanie akt spraw] 1. Dyrektor Instytutu Transportu Samochodowego przekazuje Dyrektorowi Transportowego Dozoru Technicznego akta spraw, o których mowa w art. 46 ust. 1, niezwłocznie, nie później niż w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

2. Przekazanie akt spraw, o którym mowa w ust. 1, następuje na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego zawierającego wykaz spraw i przekazywanych dokumentów.

Art. 48. [Wydatki budżetowe] 1. W latach 2020–2029 maksymalny limit wydatków budżetu państwa, w części 60, będących skutkiem finansowym niniejszej ustawy wynosi:

1) 2020 r. – 100 666 zł;

2) 2021 r. – 33 666 zł;

3) 2022 r. – 33 666 zł;

4) 2023 r. – 33 666 zł;

5) 2024 r. – 33 666 zł;

6) 2025 r. – 33 666 zł;

7) 2026 r. – 33 666 zł;

8) 2027 r. – 33 666 zł;

9) 2028 r. – 33 666 zł;

10) 2029 r. – 33 666 zł.

2. W przypadku przekroczenia lub zagrożenia przekroczeniem przyjętego na dany rok budżetowy maksymalnego limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, zostanie zastosowany mechanizm korygujący polegający na ograniczeniu kosztów związanych z wykonywaniem zadań realizowanych w ramach danego limitu wydatków, z jednoczesnym zapewnieniem ciągłości realizacji tych zadań.

3. Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitu wydatków, o których mowa w ust. 1, oraz wdrożenia mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 2, jest Prezes Wyższego Urzędu Górniczego.

Art. 49. [Wejście w życie] Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.