§ 1.[Ramowe procedury przyjmowania i obsługi zgłoszeń alarmowych i powiadomień o zdarzeniach przez dyspozytora medycznego, a także dysponowania zespołami ratownictwa medycznego] 1. Rozporządzenie określa ramowe procedury przyjmowania i obsługi zgłoszeń alarmowych i powiadomień o zdarzeniach przez dyspozytora medycznego, a także dysponowania zespołami ratownictwa medycznego.

2. Ramowe procedury, o których mowa w ust. 1, obejmują:

1) przyjmowanie i obsługę zgłoszenia alarmowego lub powiadomienia o zdarzeniu;

2) postępowanie w przypadku:

a) przyjmowania zgłoszenia wraz z nadaniem kodu pilności, o którym mowa w § 5 ust. 2,

b) odmowy przyjęcia zgłoszenia,

c) ponownego wezwania do wcześniej nieprzyjętego zgłoszenia,

d) utrzymania połączenia telefonicznego z osobą wzywającą będącą na miejscu zdarzenia,

e) ponaglenia do już przyjętego zgłoszenia;

3) dysponowanie zespołami ratownictwa medycznego;

4) postępowanie w przypadku:

a) przyjmowania zgłoszenia alarmowego lub powiadomienia o zdarzeniu spoza rejonu operacyjnego obsługiwanego przez daną dyspozytornię medyczną,

b) konieczności użycia zespołu ratownictwa medycznego spoza rejonu operacyjnego,

c) uruchomienia zastępowalności dyspozytorni medycznych, o której mowa w art. 25a ust. 3 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, zwanej dalej „ustawą”,

d) wystąpienia zdarzenia z dużą liczbą poszkodowanych,

e) konieczności uruchomienia jednostek współpracujących z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne, zwanym dalej „systemem”, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

§ 2.[Definicje] Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) dyspozytorze przyjmującym – rozumie się przez to dyspozytora medycznego, o którym mowa w art. 26 ust. 2 ustawy, odpowiedzialnego za podjęcie oraz obsługę zgłoszenia alarmowego przekazywanego z centrum powiadamiania ratunkowego, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 22 listopada 2013 r. o systemie powiadamiania ratunkowego (Dz. U. z 2019 r. poz. 1077), zwanej dalej „ustawą o systemie powiadamiania ratunkowego”, i powiadomienia o zdarzeniu, w szczególności ustalenie lokalizacji miejsca zdarzenia, liczby osób poszkodowanych, oraz przeprowadzenie wywiadu medycznego, na podstawie którego podejmuje decyzję o przyjęciu zgłoszenia wraz z nadaniem priorytetu lub odmowie przyjęcia zgłoszenia, pełniącego dyżur na stanowisku dyspozytora przyjmującego;

2) dyspozytorze wysyłającym – rozumie się przez to dyspozytora medycznego, o którym mowa w art. 26 ust. 2 ustawy, odpowiedzialnego za obsługę zgłoszenia od momentu przyjęcia go przez dyspozytora przyjmującego, w szczególności za dysponowanie zespołami ratownictwa medycznego na miejsce zdarzenia, pełniącego dyżur na stanowisku dyspozytora wysyłającego;

3) ponagleniu – rozumie się przez to ponowne wezwanie do już przyjętego zgłoszenia;

4) priorytecie – rozumie się przez to pierwszeństwo realizacji zdarzenia, które z uwagi na powód wezwania i kod pilności musi być obsłużone w pierwszej kolejności;

5) wezwaniu – rozumie się przez to wykonanie połączenia na numer alarmowy przez osobę informującą o wystąpieniu lub podejrzeniu wystąpienia stanu nagłego zagrożenia zdrowotnego;

6) zdarzeniu – rozumie się przez to zgłoszenie, które wpłynęło do dyspozytorni medycznej i decyzją dyspozytora przyjmującego, na podstawie zebranego wywiadu medycznego, zostało przyjęte i zakwalifikowane jako podejrzenie stanu nagłego zagrożenia zdrowotnego, w celu przekazania do realizacji przez zespół ratownictwa medycznego;

7) zgłoszeniu – rozumie się przez to zgłoszenie alarmowe lub powiadomienie o zdarzeniu, kierowane do dyspozytorni medycznej w formie głosowej lub bezgłosowej, odebrane przez dyspozytora przyjmującego.

§ 3.[Obsługa zgłoszenia alarmowego przekazywanego z centrum powiadamiania ratunkowego przez dyspozytora] 1. Obsługa zgłoszenia alarmowego przekazywanego z centrum powiadamiania ratunkowego przez dyspozytora przyjmującego obejmuje:

1) odebranie zgłoszenia alarmowego z podaniem kodu dyspozytora przyjmującego, zgodnie z kodem dyspozytora medycznego nadanym w Systemie Wspomagania Dowodzenia Państwowego Ratownictwa Medycznego, zwanym dalej „SWD PRM”, o którym mowa w art. 3 pkt 15 ustawy;

2) weryfikację i potwierdzenie danych wprowadzonych do elektronicznego formularza obsługi zgłoszenia przez operatora;

3) przeprowadzenie, w sposób spokojny i zdecydowany, krótkiej rozmowy z osobą wzywającą mającej na celu uzyskanie informacji o:

a) głównym powodzie wezwania,

b) stanie osoby, u której podejrzewa się stan nagłego zagrożenia zdrowotnego, na podstawie przeprowadzonego wywiadu medycznego,

c) liczbie osób, u których podejrzewa się stan nagłego zagrożenia zdrowotnego,

d) imieniu, nazwisku, wieku i płci osoby, u której podejrzewa się stan nagłego zagrożenia zdrowotnego, jeżeli jest to możliwe,

e) innych danych niż wymienione w lit. a–d, które mogą być istotne do obsługi zgłoszenia przez dyspozytora przyjmującego lub zespół ratownictwa medycznego.

2. W przypadku przerwania trwającego połączenia telefonicznego przekazywanego z centrum powiadamiania ratunkowego dyspozytor przyjmujący podejmuje do trzech prób nawiązania połączenia telefonicznego z osobą wzywającą.

3. W przypadku posiadania informacji o adresie lub lokalizacji miejsca zdarzenia, rodzaju zdarzenia lub zagrożenia według katalogu zdarzeń nadanych przez operatora oraz braku możliwości nawiązania połączenia telefonicznego, o którym mowa w ust. 2, dyspozytor przyjmujący przyjmuje zgłoszenie.

4. W przypadku otrzymania elektronicznego formularza obsługi zgłoszenia bez połączenia głosowego obejmującego zgłoszenie z Policji lub Państwowej Straży Pożarnej dyspozytor przyjmujący:

1) w razie konieczności podejmuje próbę nawiązania połączenia telefonicznego z dyspozytorem Policji lub Państwowej Straży Pożarnej w celu weryfikacji zasadności zgłoszenia;

2) w przypadku braku możliwości nawiązania połączenia telefonicznego, o którym mowa w pkt 1, uznaje zgłoszenie za zasadne i je przyjmuje.

5. W przypadku otrzymania elektronicznego formularza obsługi zgłoszenia bez połączenia głosowego obejmującego zgłoszenie z centrum powiadamiania ratunkowego dotyczącego zgłoszenia „eCall”, o którym mowa w art. 2 lit. h rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 305/2013 z dnia 26 listopada 2012 r. uzupełniającego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/40/UE w odniesieniu do zharmonizowanego zapewnienia interoperacyjnej usługi „eCall” na terenie całej UE (Dz. Urz. UE L 91 z 03.04.2013, str. 1), dyspozytor przyjmujący uznaje zgłoszenie za zasadne i je przyjmuje.

6. W przypadku otrzymania elektronicznego formularza obsługi zgłoszenia bez połączenia głosowego obejmującego zgłoszenie z centrum powiadamiania ratunkowego dotyczącego zgłoszenia w formie krótkiej wiadomości tekstowej (sms), o którym mowa w art. 20 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o systemie powiadamiania ratunkowego, dyspozytor przyjmujący postępuje zgodnie z ust. 1 pkt 3 z użyciem komunikatora SWD PRM.

7. Obsługa powiadomienia o zdarzeniu przez dyspozytora przyjmującego obejmuje:

1) odebranie powiadomienia o zdarzeniu z podaniem kodu dyspozytora przyjmującego zdarzenie, zgodnie z kodem dyspozytora medycznego nadanym w SWD PRM;

2) przeprowadzenie w sposób spokojny i zdecydowany krótkiej rozmowy z osobą wzywającą mającej na celu uzyskanie informacji o:

a) dokładnym adresie lub lokalizacji miejsca zdarzenia, w tym dodatkowych informacji umożliwiających szybkie dotarcie zespołu ratownictwa medycznego na miejsce zdarzenia,

b) numerze telefonu osoby wzywającej – jeżeli jest inny niż ten, z którego dzwoni osoba wzywająca, lub w przypadku braku możliwości jego ustalenia przez dyspozytora przyjmującego w inny sposób,

c) głównym powodzie wezwania,

d) stanie osoby, u której podejrzewa się stan nagłego zagrożenia zdrowotnego, na podstawie przeprowadzonego wywiadu medycznego, uwzględniającego algorytm zbierania wywiadu medycznego, o którym mowa w obwieszczeniu wydawanym na podstawie art. 27 ust. 6 ustawy, zwanego dalej „wywiadem medycznym”,

e) liczbie osób, u których podejrzewa się stan nagłego zagrożenia zdrowotnego,

f) imieniu, nazwisku, wieku i płci osoby, u której podejrzewa się stan nagłego zagrożenia zdrowotnego, jeżeli jest to możliwe,

g) imieniu i nazwisku osoby wzywającej oraz jej stopniu pokrewieństwa w stosunku do osoby, której wezwanie dotyczy, jeżeli jest to możliwe,

h) innych danych niż wymienione w lit. a–g, które mogą być istotne do obsługi zgłoszenia przez dyspozytora przyjmującego lub zespół ratownictwa medycznego.

8. W przypadku przerwania trwającego połączenia telefonicznego kierowanego na numer alarmowy 999, dyspozytor przyjmujący podejmuje do trzech prób nawiązania połączenia telefonicznego z osobą wzywającą.

9. W przypadku braku informacji o adresie lub lokalizacji miejsca zdarzenia oraz braku możliwości nawiązania połączenia telefonicznego, o którym mowa w ust. 8, dyspozytor przyjmujący traktuje zgłoszenie jako fałszywe.

§ 4.[Decyzje dyspozytora przyjmującego] 1. Na podstawie przeprowadzonego wywiadu medycznego dyspozytor przyjmujący podejmuje decyzję o:

1) przyjęciu zgłoszenia – w przypadku gdy podejrzewa stan nagłego zagrożenia zdrowotnego;

2) odmowie przyjęcia zgłoszenia – w przypadku gdy stwierdza brak stanu nagłego zagrożenia zdrowotnego.

2. Przyjęcie zgłoszenia przez dyspozytora przyjmującego może nastąpić w każdym momencie przeprowadzania wywiadu medycznego.

§ 5.[Postępowanie w przypadku przyjęcia zgłoszenia] 1. W przypadku przyjęcia zgłoszenia dyspozytor przyjmujący:

1) informuje osobę wzywająca o przyjęciu zgłoszenia;

2) nadaje zgłoszeniu kod pilności, o którym mowa w ust. 2;

3) przekazuje zgłoszenie do obsługi właściwemu dyspozytorowi wysyłającemu;

4) w razie konieczności utrzymuje stały kontakt z osobą wzywającą będącą na miejscu zdarzenia i przekazuje jej w sposób zrozumiały instrukcje dotyczące sposobu udzielania pierwszej pomocy osobie, u której podejrzewa się stan nagłego zagrożenia zdrowotnego, do czasu przybycia zespołu ratownictwa medycznego na miejsce zdarzenia;

5) informuje osobę wzywającą, że w przypadku gwałtownego pogorszenia stanu zdrowia osoby, której wezwanie dotyczy, lub wystąpienia u niej nowych niepokojących objawów należy ponownie skontaktować się z dyspozytorem medycznym.

2. Ustala się następujące kody pilności:

1) KOD 1 – niezbędny natychmiastowy wyjazd zespołu ratownictwa medycznego o najkrótszym przewidywanym czasie dotarcia na miejsce zdarzenia w związku ze stanem nagłego zagrożenia zdrowotnego wymagającym natychmiastowego podjęcia medycznych czynności ratunkowych;

2) KOD 2 – niezbędny wyjazd zespołu ratownictwa medycznego do stanu nagłego zagrożenia zdrowotnego wymagającego podjęcia medycznych czynności ratunkowych.

3. W sytuacji, o której mowa w ust. 2 pkt 1, czas przyjęcia zgłoszenia alarmowego lub powiadomienia o zdarzeniu, obejmujących:

1) dokładny adres lub lokalizację miejsca zdarzenia,

2) powód wezwania,

3) wiek poszkodowanego, jeżeli ustalono

– nie powinien być dłuższy niż 120 sekund, po którym powinno nastąpić przekazanie zlecenia wyjazdu do zdarzenia do realizacji właściwemu zespołowi ratownictwa medycznego, a następnie uzupełnienie pozostałych danych, o których mowa w § 3.

§ 6.[Postępowanie w przypadku podjęcia decyzji o odmowie przyjęcia zgłoszenia] 1. W przypadku podjęcia decyzji o odmowie przyjęcia zgłoszenia dyspozytor przyjmujący:

1) informuje osobę wzywającą o odmowie przyjęcia zgłoszenia i zadysponowania zespołu ratownictwa medycznego;

2) podaje przyczynę odmowy przyjęcia zgłoszenia i zadysponowania zespołu ratownictwa medycznego;

3) informuje osobę wzywającą o zaleceniach dotyczących dalszego postępowania;

4) informuje osobę wzywającą, że w przypadku gwałtownego pogorszenia stanu zdrowia osoby, której wezwanie dotyczy, lub wystąpienia u niej nowych niepokojących objawów należy ponownie skontaktować się z dyspozytorem medycznym.

2. W przypadku odebrania ponownego zgłoszenia alarmowego lub powiadomienia o zdarzeniu, dotyczącego osoby, której wcześniej odmówiono zadysponowania zespołu ratownictwa medycznego, dyspozytor przyjmujący zdarzenie ma obowiązek przeprowadzenia wywiadu medycznego i postępowania zgodnie z § 3.

§ 7.[Postępowanie w przypadku odebrania ponaglenia] 1. W przypadku odebrania ponaglenia dyspozytor przyjmujący:

1) odnotowuje ponaglenie w elektronicznym formularzu obsługi zgłoszenia w SWD PRM;

2) jeżeli treść ponaglenia wskazuje na pogorszenie stanu zdrowia osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego – dokonuje analizy przydzielonego kodu pilności i jeżeli to konieczne, dokonuje jego zmiany;

3) informuje właściwego dyspozytora wysyłającego o powodzie ponaglenia.

2. W sytuacji, o której mowa w ust. 1 pkt 3, dyspozytor wysyłający informuje kierownika zespołu ratownictwa medycznego o ponagleniu.

§ 8.[Decydowanie o rodzaju i liczbie zespołów ratownictwa medycznego do zadysponowania] 1. Dyspozytor wysyłający, uwzględniając:

1) powód wezwania,

2) kod pilności,

3) liczbę osób, wobec których podejrzewa się stan nagłego zagrożenia zdrowotnego,

4) najkrótszy możliwy czas dotarcia zespołu ratownictwa medycznego na miejsce zdarzenia,

5) najkrótszy czas transportu osoby będącej w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego z miejsca zdarzenia do właściwego podmiotu leczniczego

– decyduje o rodzaju i liczbie zespołów ratownictwa medycznego do zadysponowania.

2. Przyjmuje się następujące zasady obsługi zgłoszeń w zależności od nadanego im kodu pilności:

1) KOD 1:

a) czas zadysponowania zespołu ratownictwa medycznego przez dyspozytora wysyłającego wynosi nie dłużej niż 30 sekund od momentu przyjęcia zgłoszenia przez dyspozytora przyjmującego,

b) czas wyjazdu zespołu ratownictwa medycznego do miejsca zdarzenia wynosi nie dłużej niż 60 sekund od zadysponowania przez dyspozytora wysyłającego,

c) obligatoryjne użycie przez zespół ratownictwa medycznego sygnalizacji świetlnej i dźwiękowej w trakcie dojazdu na miejsce zdarzenia;

2) KOD 2:

a) czas zadysponowania zespołu ratownictwa medycznego przez dyspozytora wysyłającego wynosi nie dłużej niż 90 sekund od momentu przyjęcia zgłoszenia przez dyspozytora przyjmującego,

b) czas wyjazdu zespołu ratownictwa medycznego do miejsca zdarzenia wynosi nie dłużej niż 180 sekund od zadysponowania przez dyspozytora wysyłającego,

c) decyzję o użyciu przez zespół ratownictwa medycznego sygnalizacji świetlnej i dźwiękowej w trakcie dojazdu na miejsce zdarzenia podejmuje dyspozytor wysyłający.

3. Dyspozytor wysyłający może odwołać zlecenie wyjazdu zespołu ratownictwa medycznego w przypadku konieczności jego zadysponowania do zdarzenia o wyższym priorytecie.

4. O zmianie decyzji, o której mowa w ust. 3, dyspozytor wysyłający powiadamia kierownika zespołu ratownictwa medycznego.

5. W przypadku zgłoszeń, o których mowa w ust. 3, oraz zgłoszeń przyjętych do realizacji i oczekujących na zadysponowanie zespołu ratownictwa medycznego, dyspozytor wysyłający:

1) może oddzwonić do osoby wzywającej w celu weryfikacji stanu osoby, której wezwanie dotyczy;

2) dysponuje zespoły ratownictwa medycznego z uwzględnieniem:

a) kodu pilności,

b) powodu wezwania,

c) zgłaszanych ponagleń,

d) przewidywanej dostępności zespołów ratownictwa medycznego,

e) przewidywanego czasu dotarcia zespołów ratownictwa medycznego na miejsce zdarzenia.

§ 9.[Zadysponowanie lotniczego zespółu ratownictwa medycznego] 1. Lotniczy zespół ratownictwa medycznego może zostać zadysponowany w przypadkach:

1) stwierdzenia, że czas dotarcia zespołu ratownictwa medycznego innego niż lotniczy zespół ratownictwa medycznego na miejsce zdarzenia jest dłuższy niż lotniczego zespołu ratownictwa medycznego;

2) gdy czas transportu osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego drogą powietrzną z miejsca zdarzenia do:

a) szpitalnego oddziału ratunkowego lub do szpitala wskazanego przez dyspozytora wysyłającego lub wojewódzkiego koordynatora ratownictwa medycznego jest krótszy od czasu transportu zespołami ratownictwa medycznego innymi niż lotnicze zespoły ratownictwa medycznego i może przynieść korzyść w dalszym procesie leczenia,

b) szpitala, w którym znajduje się centrum urazowe, centrum urazowe dla dzieci lub jednostka organizacyjna szpitala wyspecjalizowana w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych niezbędnych dla ratownictwa medycznego, jest krótszy od czasu transportu zespołami ratownictwa medycznego innymi niż lotnicze zespoły ratownictwa medycznego i może przynieść korzyść w dalszym procesie leczenia;

3) gdy w ocenie dyspozytora wysyłającego jest to niezbędne.

2. W przypadku zadysponowania lotniczego zespołu ratownictwa medycznego dyspozytor wysyłający kontaktuje się bezpośrednio z wybranym lotniczym zespołem ratownictwa medycznego.

3. Dyspozytor wysyłający kontaktuje się z dyspozytorem medycznym, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku:

1) konieczności zadysponowania większej liczby lotniczych zespołów ratownictwa medycznego;

2) trudności z powiadomieniem wybranego lotniczego zespołu ratownictwa medycznego.

4. Dyspozytor medyczny, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy, dysponuje lotniczy zespół ratownictwa medycznego w sytuacji, o której mowa w ust. 3.

§ 10.[Czynności dyspozytora wysyłającego podczas obsługi zdarzeń] Podczas obsługi zdarzeń dyspozytor wysyłający:

1) utrzymuje kontakt z kierownikiem zespołu ratownictwa medycznego;

2) na żądanie kierownika zespołu ratownictwa medycznego wskazuje szpitalny oddział ratunkowy lub właściwy ze względu na stan zdrowia osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego szpital, w którym znajduje się centrum urazowe, centrum urazowe dla dzieci lub jednostka organizacyjna szpitala wyspecjalizowana w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych niezbędnych dla ratownictwa medycznego, do którego może zostać przetransportowana ta osoba;

3) na żądanie kierownika zespołu ratownictwa medycznego powiadamia docelowy szpitalny oddział ratunkowy lub właściwy ze względu na stan zdrowia osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego szpital, w którym znajduje się centrum urazowe, centrum urazowe dla dzieci lub jednostka organizacyjna szpitala wyspecjalizowana w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych niezbędnych dla ratownictwa medycznego, o transporcie osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.

§ 11.[Postępowanie w przypadku zgłoszenia alarmowego lub powiadomienia o zdarzeniu spoza rejonu operacyjnego innego niż obsługiwany przez daną dyspozytornię medyczną] 1. W przypadku odebrania połączenia telefonicznego dotyczącego zgłoszenia alarmowego lub powiadomienia o zdarzeniu spoza rejonu operacyjnego innego niż obsługiwany przez daną dyspozytornię medyczną, dyspozytor przyjmujący zgłoszenie stosuje procedury opisane w § 3–5, z wyłączeniem § 5 ust. 1 pkt 3, a następnie przekazuje zdarzenie do właściwej dyspozytorni medycznej.

2. W przypadku konieczności zadysponowania zespołu ratownictwa medycznego spoza rejonu operacyjnego obsługiwanego przez daną dyspozytornię medyczną, dyspozytor wysyłający:

1) kontaktuje się z głównym dyspozytorem medycznym właściwej dyspozytorni medycznej, weryfikuje i potwierdza możliwość zadysponowania danego zespołu ratownictwa medycznego;

2) po uzyskaniu zgody na użycie zespołu ratownictwa medycznego spoza rejonu operacyjnego dysponuje ten zespół do zdarzenia;

3) przekazuje informację o zadysponowaniu zespołu ratownictwa medycznego spoza rejonu operacyjnego głównemu dyspozytorowi medycznemu, który powiadamia o tym fakcie wojewódzkiego koordynatora ratownictwa medycznego.

§ 12.[Postępowanie w przypadku wystąpienia zdarzenia z dużą liczbą poszkodowanych] W przypadku wystąpienia zdarzenia z dużą liczbą poszkodowanych dyspozytorzy medyczni postępują zgodnie z wojewódzkim planem działania systemu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 ustawy.

§ 13.[Postępowanie w przypadku braku dostępnego zespołu ratownictwa medycznego i konieczności zadysponowania zespołu ratownictwa medycznego do zdarzenia] 1. W przypadku braku dostępnego zespołu ratownictwa medycznego i konieczności zadysponowania zespołu ratownictwa medycznego do zdarzenia, dyspozytor wysyłający może uruchomić jednostki współpracujące z systemem, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, dyspozytor wysyłający postępuje zgodnie z wojewódzkim planem działania systemu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 ustawy.

§ 14.[Realizowanie zadań głównego dyspozytora medycznego do 31 grudnia 2019 r.] Do dnia 31 grudnia 2019 r. zadania głównego dyspozytora medycznego są realizowane przez dyspozytora medycznego wskazanego przez kierownika podmiotu leczniczego zatrudniającego dyspozytorów medycznych.

§ 15.[Uznanie zgłoszenia za zasadne i jego przyjęcie w przypadku otrzymania elektronicznego formularza obsługi zgłoszenia] Do dnia 31 grudnia 2020 r. dyspozytor przyjmujący w przypadku otrzymania elektronicznego formularza obsługi zgłoszenia bez połączenia głosowego obejmującego zgłoszenie z centrum powiadamiania ratunkowego dotyczącego zgłoszenia w formie krótkiej wiadomości tekstowej (sms), o którym mowa w art. 20 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o systemie powiadamiania ratunkowego, uznaje zgłoszenie za zasadne i je przyjmuje.

§ 16.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia, z wyjątkiem § 3 ust. 6, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2021 r.²⁾