Artykuł I

Zobowiązania ogólne wynikające z konwencji

a) Umawiające się Rządy zobowiązują się stosować postanowienia niniejszej konwencji i załącznika do niej, który stanowi integralną część konwencji. Wszelkie powołanie się na niniejszą konwencję oznacza jednocześnie powołanie się na załącznik.

b) Umawiające się Rządy zobowiązują się wydać niezbędne ustawy, dekrety, rozporządzenia i inne przepisy oraz podjąć wszelkie środki, jakie okażą się konieczne w celu zapewnienia niniejszej konwencji zupełnej i całkowitej skuteczności, i to w taki sposób, aby mieć pewność, że pod względem bezpieczeństwa życia statek nadaje się do służby, do jakiej jest przeznaczony.

Artykuł II

Stosowanie

Niniejsza konwencja ma zastosowanie do statków uprawnionych do podnoszenia bandery państw, których rządy są Umawiającymi się Rządami.

Artykuł III

Ustawy, przepisy

Umawiające się Rządy zobowiązują się przekazywać informacje i składać Sekretarzowi Generalnemu Międzyrządowej Morskiej Organizacji Doradczej¹⁾ (zwanej dalej „Organizacją”):

(a) spis organów nierządowych, upoważnionych do działania w ich imieniu w zakresie administracji środkami dotyczącymi bezpieczeństwa życia na morzu, w celu przekazania go Umawiającym się Rządom, które zapoznają z nim swych urzędników;

(b) teksty ustaw, dekretów, rozporządzeń i innych przepisów, jakie zostaną wydane we wszelkich sprawach wchodzących w zakres niniejszej konwencji;

(c) dostateczną liczbę wzorów certyfikatów, wydanych w myśl postanowień niniejszej konwencji, w celu przekazania ich Umawiającym się Rządom, które zapoznają z nimi swoich urzędników.

Artykuł IV

Wypadki siły wyższej

(a) Statek, który w chwili wyjścia w jakąkolwiek podróż nie podlega przepisom niniejszej konwencji, nie będzie również im podlegał w razie jakiegokolwiek zboczenia z trasy podczas zamierzonej podróży, jeżeli zboczenie to zostało spowodowane niepogodą lub jakąkolwiek inną przyczyną siły wyższej.

(b) Osoby, które znalazły się na statku z powodu siły wyższej lub na skutek spełnienia przez kapitana ciążącego na nim obowiązku przewożenia rozbitków lub innych osób, nie powinny być brane pod uwagę przy ustaleniu, czy którykolwiek przepis niniejszej konwencji ma zastosowanie do danego statku.

Artykuł V

Przewóz osób w nagłej potrzebie

(a) W razie ewakuacji ludzi w celu uniknięcia groźby niebezpieczeństwa dla ich życia, Umawiający się Rząd może zezwolić na przewóz na swych statkach większej liczby osób niż ta, jaką dopuszcza niniejsza konwencja w innych okolicznościach.

(b) Takie zezwolenie nie pozbawia innych Umawiających się Rządów prawa do kontroli w ramach niniejszej konwencji takich statków, gdy zawiną one do ich portów.

(c) Zawiadomienie o każdym takim zezwoleniu wraz z podaniem okoliczności powinno być wysłane do Sekretarza Generalnego Organizacji przez Umawiający się Rząd, który takiego zezwolenia udzielił.

Artykuł VI

Poprzednie traktaty i konwencje

(a) Niniejsza konwencja zastępuje i uchyla między Umawiającymi się Rządami Międzynarodową konwencję o bezpieczeństwie życia na morzu, podpisaną w Londynie dnia 17 czerwca 1960 r.

(b) Wszelkie inne traktaty, konwencje i porozumienia dotyczące bezpieczeństwa życia na morzu lub spraw z tym związanych, obowiązujące obecnie Rządy będące Stronami niniejszej konwencji, zachowują pełną i całkowitą moc w przewidzianych dla nich okresach ważności odnośnie do:

(i) statków, do których niniejsza konwencja nie ma zastosowania,

(ii) statków, do których niniejsza konwencja ma zastosowanie w sprawach nie objętych wyraźnie jej postanowieniami.

(c) Gdyby jednak te traktaty, konwencje lub porozumienia były sprzeczne z postanowieniami niniejszej konwencji, to postanowienia niniejszej konwencji będą miały pierwszeństwo.

(d) Wszystkie sprawy, co do których niniejsza konwencja nie zawiera wyraźnych postanowień, pozostają nadal przedmiotem regulacji prawnej Umawiających się Rządów.

Artykuł VII

Specjalne przepisy wynikające z porozumień

Jeżeli zgodnie z niniejszą konwencją wydane zostaną specjalne przepisy w wyniku porozumień zawartych między wszystkimi lub niektórymi z Umawiających się Rządów, przepisy takie powinny być podane do wiadomości Sekretarzowi Generalnemu Organizacji w celu ich rozpowszechnienia pomiędzy wszystkimi Umawiającymi się Rządami.

Artykuł VIII

Poprawki

(a) Niniejsza konwencja może być zmieniona w jeden ze sposobów określonych w następujących punktach:

(b) Poprawki rozpatrywane w ramach Organizacji:

(i) Każda poprawka zaproponowana przez Umawiający się Rząd powinna być przedstawiona Sekretarzowi Generalnemu Organizacji, który roześle ją wszystkim członkom Organizacji i wszystkim Umawiającym się Rządom co najmniej na sześć miesięcy przed jej rozpatrzeniem.

(ii) Każda poprawka zaproponowana i rozesłana w sposób określony powyżej powinna być przekazana Komitetowi Bezpieczeństwa na Morzu Organizacji w celu jej rozpatrzenia.

(iii) Umawiające się Rządy Państw, niezależnie od tego, czy są, czy też nie są członkami Organizacji, mają prawo uczestniczyć w postępowaniu Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu, mającym na celu rozpatrzenie i uchwalenie poprawek.

(iv) Poprawki zostaną uchwalone większością dwóch trzecich głosów Umawiających się Rządów, obecnych i biorących udział w głosowaniu w Komitecie Bezpieczeństwa na Morzu, rozszerzonym zgodnie z punktem iii) niniejszego ustępu (zwanym dalej „rozszerzonym Komitetem Bezpieczeństwa na Morzu”), pod warunkiem, że co najmniej jedna trzecia Umawiających się Rządów będzie obecna w czasie głosowania.

(v) Poprawki uchwalone zgodnie z punktem iv) niniejszego ustępu powinny być podane do wiadomości przez Sekretarza Generalnego Organizacji wszystkim Umawiającym się Rządom w celu ich przyjęcia.

(vi) (1) Poprawka do artykułu niniejszej konwencji lub do rozdziału I załącznika będzie uważana za przyjętą w dniu, w którym zostanie przyjęta przez dwie trzecie Umawiających się Rządów.

(2) Poprawka do załącznika w części innej niż rozdział I będzie uważana za przyjętą:

(aa) po upływie dwóch lat od daty podania jej do wiadomości Umawiającym się Rządom w celu jej przyjęcia; lub

(bb) po upływie innego okresu, który nie może być krótszy niż jeden rok, jeżeli tak postanowiono w czasie jej uchwalenia większością dwóch trzecich głosów Umawiających się Rządów obecnych i biorących udział w głosowaniu w rozszerzonym Komitecie Bezpieczeństwa na Morzu.

Jednakże będzie się uważać, że poprawka nie została przyjęta, gdy w przewidzianym okresie więcej niż jedna trzecia Umawiających się Rządów albo Umawiające się Rządy, których łączna flota handlowa stanowi nie mniej niż pięćdziesiąt procent tonażu brutto światowej floty handlowej, zawiadomią Sekretarza Generalnego Organizacji, że zgłaszają sprzeciw do poprawki.

(vii) (1) Poprawka do artykułu konwencji lub rozdziału I załącznika wejdzie w życie w stosunku do tych Umawiających się Rządów, które ją przyjęły, po upływie sześciu miesięcy od daty, którą uważa się za datę jej przyjęcia, a w stosunku do każdego z Umawiających się Rządów, które przyjęły ją po tej dacie, po upływie sześciu miesięcy od daty przyjęcia jej przez ten Umawiający się Rząd.

(2) Poprawka do załącznika w części innej niż rozdział I wejdzie w życie w stosunku do wszystkich Umawiających się Rządów, z wyjątkiem tych, które zgłosiły sprzeciw do poprawki zgodnie z punktem vi) 2) niniejszego ustępu i nie wycofały tego sprzeciwu – po upływie sześciu miesięcy od daty, którą uważa się za datę jej przyjęcia. Jednakże przed ustaloną datą wejścia jej w życie, każdy Umawiający się Rząd może przesłać do Sekretarza Generalnego Organizacji oświadczenie, że uważa się za zwolniony z obowiązku stosowania tej poprawki przez okres nie przekraczający jednego roku od daty wejścia jej w życie lub przez dłuższy okres, który może być ustalany większością dwóch trzecich głosów Umawiających się Rządów, obecnych i biorących udział w głosowaniu w rozszerzonym Komitecie Bezpieczeństwa na Morzu podczas uchwalania danej poprawki.

(c) Poprawka rozpatrywana przez konferencję:

(i) Na wniosek Umawiającego się Rządu, uzgodniony co najmniej z jedną trzecią Umawiających się Rządów, Organizacja zwoła konferencję Umawiających się Rządów w celu rozpatrzenia poprawek do niniejszej konwencji.

(ii) Każda poprawka uchwalona na takiej konferencji większością dwóch trzecich głosów Umawiających się Rządów, obecnych i biorących udział w głosowaniu, powinna być przekazana przez Sekretarza Generalnego Organizacji wszystkim Umawiającym się Rządom w celu jej przyjęcia.

(iii) Jeżeli konferencja nie postanowi inaczej, poprawka będzie uważana za przyjętą i wejdzie w życie zgodnie z procedurą przewidzianą odpowiednio w punktach b) vi) i b) vii) niniejszego artykułu pod warunkiem, że powołanie się w tych punktach na rozszerzony Komitet Bezpieczeństwa na Morzu będzie oznaczać powołanie się na konferencję.

(d) (i) Umawiający się Rząd po przyjęciu poprawki do załącznika, która weszła w życie, nie będzie zobowiązany rozciągać korzyści wypływających z niniejszej konwencji w odniesieniu do certyfikatów wydanych statkowi uprawnionemu do podnoszenia bandery państwa, którego Rząd, zgodnie z postanowieniami punktu b) vi) 2) niniejszego artykułu zgłosił sprzeciw do poprawki i nie wycofał takiego sprzeciwu, lecz tylko w takim zakresie, w jakim certyfikaty te odnoszą się do spraw zawartych w danej poprawce.

(ii) Umawiający się Rząd po przyjęciu poprawki do załącznika, która weszła w życie, powinien rozciągnąć korzyści wypływające z niniejszej konwencji w odniesieniu do certyfikatów wydanych statkowi uprawnionemu do podnoszenia bandery państwa, którego Rząd, zgodnie z postanowieniami punktu b) vii) 2) niniejszego artykułu, powiadomił Sekretarza Generalnego Organizacji o tym, że uważa się za zwolniony z obowiązku stosowania tej poprawki.

(e) Jeżeli wyraźnie nie postanowiono inaczej, jakakolwiek poprawka do niniejszej konwencji wprowadzona zgodnie z niniejszym artykułem, dotycząca budowy statków, będzie miała zastosowanie jedynie do tych statków, których stępki zostały położone albo które znajdują się w podobnym stadium budowy w dniu wejścia w życie tej poprawki lub po jej wejściu w życie.

(f) Każde oświadczenie o przyjęciu poprawki lub zgłoszeniu sprzeciwu oraz każde zawiadomienie złożone zgodnie z punktem b) vii) 2) niniejszego artykułu powinno być złożone Sekretarzowi Generalnemu Organizacji na piśmie, który zawiadomi o nim wszystkie Umawiające się Rządy oraz o dacie jego otrzymania.

(g) Sekretarz Generalny Organizacji zawiadomi wszystkie Umawiające się Rządy o wszelkich poprawkach, które wejdą w życie zgodnie z niniejszym artykułem, jak również o dacie, w której każda z nich wchodzi w życie.

Artykuł IX

Podpisanie, ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie i przystąpienie

(a) Niniejsza konwencja będzie otwarta do podpisu w siedzibie Organizacji od dnia 1 listopada 1974 r. do dnia 1 lipca 1975 r., a następnie będzie otwarta do przystąpienia. Państwa mogą stać się Stronami niniejszej konwencji przez:

(i) podpisanie bez zastrzeżenia ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, albo

(ii) podpisanie z zastrzeżeniem ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, po którym nastąpi ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie, albo

(iii) przystąpienie.

(b) Ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie lub przystąpienie następują przez złożenie odpowiedniego dokumentu Sekretarzowi Generalnemu Organizacji.

(c) Sekretarz Generalny Organizacji poinformuje Rządy wszystkich państw, które podpisały niniejszą konwencję lub przystąpiły do niej, o każdym podpisaniu lub złożeniu każdego dokumentu ratyfikacyjnego albo dokumentu przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia oraz o dacie jego złożenia.

Artykuł X

Wejście w życie

(a) Niniejsza konwencja wejdzie w życie po upływie dwunastu miesięcy od dnia, w którym co najmniej dwadzieścia pięć Państw, których floty handlowe stanowią łącznie nie mniej niż pięćdziesiąt procent tonażu brutto światowej floty handlowej, stanie się jej Stronami zgodnie z artykułem IX.

(b) Każdy dokument ratyfikacyjny albo dokument przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, złożony do depozytu po dacie wejścia w życie niniejszej konwencji, nabiera mocy po upływie trzech miesięcy od dnia jego złożenia.

(c) Po dniu, w którym poprawka do niniejszej konwencji uważana jest za przyjętą zgodnie z artykułem VIII, każdy złożony dokument ratyfikacyjny albo dokument przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia będzie odnosić się do konwencji wraz z poprawką.

Artykuł XI

Wypowiedzenie

(a) Niniejsza konwencja może być wypowiedziana przez każdy Umawiający się Rząd w każdym czasie po upływie pięciu lat od daty wejścia w życie konwencji w stosunku do tego Rządu.

(b) Wypowiedzenie powinno być dokonane przez złożenie dokumentu wypowiedzenia Sekretarzowi Generalnemu Organizacji, który poinformuje wszystkie inne Umawiające się Rządy o każdym otrzymanym dokumencie wypowiedzenia oraz o dacie jego otrzymania, jak również o dacie, w której wypowiedzenie to nabierze mocy.

(c) Wypowiedzenie nabierze mocy po upływie jednego roku od daty otrzymania przez Sekretarza Generalnego Organizacji dokumentu wypowiedzenia albo po upływie dłuższego okresu wskazanego w tym dokumencie.

Artykuł XII

Złożenie do depozytu i rejestracja

(a) Niniejsza konwencja zostanie złożona Sekretarzowi Generalnemu Organizacji, który przekaże uwierzytelnione jej odpisy Rządom wszystkich państw, które konwencję podpisały lub do niej przystąpiły.

(b) Z chwilą wejścia w życie konwencji Sekretarz Generalny Organizacji przekaże jej tekst Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych w celu zarejestrowania i opublikowania, zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych.

Artykuł XIII

Języki

Niniejsza konwencja została sporządzona w jednym egzemplarzu w językach chińskim, angielskim, francuskim, rosyjskim i hiszpańskim, przy czym każdy tekst jest jednakowo autentyczny. Oficjalne tłumaczenia na język arabski, niemiecki i włoski będą sporządzone i złożone do depozytu wraz z podpisanym oryginałem.

Na dowód powyższego niżej podpisani, należycie upoważnieni w tym celu przez swoje Rządy, podpisali niniejszą konwencję.

Sporządzono w Londynie dnia pierwszego listopada tysiąc dziewięćset siedemdziesiątego czwartego roku.

¹⁾ Obecnie Międzynarodowej Organizacji Morskiej.

PROTOKÓŁ

z 1988 r. dotyczący Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974

Strony niniejszego protokołu,

będące Stronami Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, sporządzonej dnia 1 listopada 1974 r. w Londynie,

uznając potrzebę wprowadzenia do wyżej wymienionej konwencji postanowień dotyczących przeglądów statków i wydawania im certyfikatów zgodnych z odpowiednimi postanowieniami zawartymi w innych międzynarodowych umowach,

uważając, że cel ten najpełniej można osiągnąć przez zawarcie protokołu dotyczącego Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł I

Zobowiązania ogólne

1. Strony niniejszego protokołu zobowiązują się stosować postanowienia niniejszego protokołu i załącznika do niego, który stanowi integralną część niniejszego protokołu. Każde powołanie się na protokół oznacza jednoczesne powołanie się na załącznik.

2. W stosunku do Stron niniejszego protokołu postanowienia Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, wraz z poprawkami (zwanej dalej „konwencją”) mają zastosowanie z uwzględnieniem zmian i uzupełnień zawartych w niniejszym protokole.

3. W odniesieniu do statków uprawnionych do podnoszenia bandery państwa, które nie jest Stroną konwencji ani niniejszego protokołu, Strony niniejszego protokołu będą stosować wymagania przewidziane w konwencji i niniejszym protokole w stopniu, jaki może być konieczny dla zapewnienia, aby statki te nie były traktowane w sposób bardziej korzystny.

Artykuł II

Poprzednie traktaty

1 Strony niniejszego protokołu postanawiają, iż niniejszy protokół zastępuje i uchyla między Stronami protokół z roku 1978 odnoszący się do konwencji.

2 Niezależnie od innych postanowień niniejszego protokołu, każdy certyfikat wydany na podstawie i zgodnie z postanowieniami konwencji oraz każde uzupełnienie do takiego certyfikatu wydane na podstawie i zgodnie z postanowieniami protokołu z 1978 r. odnoszącego się do konwencji, ważne w chwili wejścia w życie niniejszego protokołu w odniesieniu do Strony, przez którą został wydany certyfikat lub uzupełnienie, zachowuje swą ważność do czasu jego wygaśnięcia, na warunkach określonych w konwencji lub w protokole z roku 1978 odnoszącym się do konwencji, w zależności od okoliczności sprawy.

3 Strona niniejszego protokołu nie będzie wydawać certyfikatów na podstawie i zgodnie z przepisami Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, w brzmieniu przyjętym dnia 1 listopada 1974 r.

Artykuł III

Przekazywanie informacji

Strony niniejszego protokołu zobowiązują się przekazywać informacje i składać Sekretarzowi Generalnemu Międzynarodowej Organizacji Morskiej (zwanej dalej „Organizacją”):

(a) teksty ustaw, dekretów, rozporządzeń i innych przepisów, które zostały wydane we wszelkich sprawach należących do zakresu niniejszego protokołu;

(b) spis mianowanych inspektorów lub uznanych organizacji, które są uprawnione do działania w ich imieniu w zakresie spraw dotyczących bezpieczeństwa życia na morzu, w celu rozesłania Stronom dla zapoznania z nimi ich urzędników oraz zawiadomienia o szczególnych obowiązkach i warunkach, na jakich upoważniono mianowanych inspektorów lub uznane organizacje; oraz

(c) dostateczną liczbę wzorów certyfikatów wydawanych na podstawie postanowień niniejszego protokołu.

Artykuł IV

Podpisanie, ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie lub przystąpienie

1 Niniejszy protokół będzie otwarty do podpisania w siedzibie Organizacji od dnia 1 marca 1989 r. do dnia 28 lutego 1990 r., a następnie będzie otwarty do przystąpienia. Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3, państwa mogą stać się stronami niniejszego protokołu przez:

(a) podpisanie bez zastrzeżenia ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, albo

(b) podpisanie z zastrzeżeniem ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, po którym nastąpi ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie, albo

(c) przystąpienie.

2 Ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie lub przystąpienie następuje przez złożenie odpowiedniego dokumentu Sekretarzowi Generalnemu Organizacji.

3 Niniejszy protokół mogą podpisać bez zastrzeżeń, ratyfikować, przyjąć, zatwierdzić lub do niego przystąpić tylko te państwa, które bez zastrzeżeń podpisały konwencję, ratyfikowały ją, przyjęły, zatwierdziły lub do niej przystąpiły.

Artykuł V

Wejście w życie

1 Niniejszy protokół wejdzie w życie po upływie dwunastu miesięcy od dnia, w którym zostaną spełnione obydwa następujące warunki:

(a) co najmniej piętnaście państw, których floty handlowe stanowią łącznie nie mniej niż pięćdziesiąt procent tonażu brutto światowej floty handlowej, stanie się jego stronami zgodnie z artykułem IV protokołu oraz

(b) zostaną spełnione warunki wejścia w życie Protokołu z 1988 r. dotyczącego Międzynarodowej konwencji o liniach ładunkowych, 1966,

pod warunkiem jednak, że niniejszy protokół nie wejdzie w życie przed dniem 1 lutego 1992 r.

2 W stosunku do państw, które dokument ratyfikacyjny albo dokument przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia do niniejszego protokołu złożyły po dniu, w którym zostały spełnione warunki jego wejścia w życie, lecz przed datą jego wejścia w życie, ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie lub przystąpienie nabierze mocy w dniu wejścia w życie niniejszego protokołu lub trzy miesiące od dnia złożenia dokumentu, zależnie od tego, która z tych dat jest późniejsza.

3 Każdy dokument ratyfikacyjny albo dokument przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, złożony po dacie wejścia w życie niniejszego protokołu, nabiera mocy po upływie trzech miesięcy od dnia jego złożenia.

4 Po dniu, w którym poprawka do niniejszego protokołu uważana jest za przyjętą zgodnie z artykułem VI protokołu, każdy złożony dokument ratyfikacyjny albo dokument przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia będzie odnosić się do protokołu wraz z tą poprawką.

Artykuł VI

Poprawki

Procedura określona w artykule VIII konwencji ma zastosowanie do poprawek wprowadzonych do niniejszego protokołu, pod warunkiem, że:

(a) powołanie się w tym artykule na konwencję i Umawiające się Rządy należy rozumieć odpowiednio jako powołanie się na niniejszy protokół i Strony niniejszego protokołu;

(b) poprawki do artykułów niniejszego protokołu i załącznika do niego powinny być przyjmowane i wprowadzane w życie zgodnie z procedurą stosowaną odnośnie poprawek do artykułów konwencji lub rozdziału I załącznika do niej, oraz

(c) poprawki do dodatku do załącznika do niniejszego protokołu mogą zostać przyjęte i wprowadzone w życie zgodnie z procedurą stosowaną odnośnie poprawek do rozdziałów innych niż rozdział I załącznika do konwencji.

Artykuł VII

Wypowiedzenie

1 Niniejszy protokół może być wypowiedziany przez każdą Stronę w każdym czasie po upływie pięciu lat od daty, w której protokół wszedł w życie w stosunku do tej Strony.

2 Wypowiedzenie powinno być dokonane przez złożenie dokumentu wypowiedzenia Sekretarzowi Generalnemu Organizacji.

3 Wypowiedzenie nabierze mocy po upływie jednego roku od daty otrzymania przez Sekretarza Generalnego Organizacji dokumentu wypowiedzenia albo po upływie dłuższego okresu wskazanego w tym dokumencie.

4 Wypowiedzenie konwencji przez Stronę niniejszego protokołu będzie uważane za wypowiedzenie niniejszego protokołu przez tę Stronę. Takie wypowiedzenie będzie wiążące w dniu, w którym wypowiedzenie konwencji nabierze mocy, zgodnie z punktem c) artykułu XI konwencji.

Artykuł VIII

Depozytariusz

1 Niniejszy protokół zostanie złożony Sekretarzowi Generalnemu Organizacji (zwanemu dalej „depozytariuszem”).

2 Depozytariusz będzie:

(a) informować Rządy wszystkich państw, które podpisały niniejszy protokół lub do niego przystąpiły, o:

(i) każdym nowym podpisaniu lub złożeniu dokumentu ratyfikacyjnego albo dokumentu przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia oraz o jego dacie;

(ii) dacie wejścia w życie niniejszego protokołu;

(iii) złożeniu każdego dokumentu wypowiedzenia niniejszego protokołu oraz o dacie jego otrzymania i dacie, w której wypowiedzenie nabiera mocy;

(b) przekazywać uwierzytelnione odpisy niniejszego protokołu Rządom wszystkich państw, które protokół podpisały lub do niego przystąpiły.

3 Z chwilą wejścia w życie niniejszego protokołu uwierzytelniony jego odpis zostanie przekazany, przez depozytariusza, Sekretariatowi Organizacji Narodów Zjednoczonych w celu zarejestrowania i opublikowania, zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych.

Artykuł IX

Języki

Niniejszy protokół został sporządzony w jednym egzemplarzu w językach arabskim, chińskim, angielskim, francuskim, rosyjskim i hiszpańskim, przy czym każdy tekst jest jednakowo autentyczny. Oficjalne tłumaczenie na język włoski będzie sporządzone i złożone do depozytu wraz z podpisanym oryginałem.

Sporządzono w Londynie dnia jedenastego listopada tysiąc dziewięćset osiemdziesiątego ósmego roku.

W dowód powyższego niżej podpisani, należycie w tym celu upoważnieni przez swoje Rządy, podpisali niniejszy protokół.

Po zaznajomieniu się z powyższymi zmianami, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– zostały one uznane za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nich zawartych,

– są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone,

– będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 28 grudnia 2015 r.