§ 1.[Zakres regulacji] Rozporządzenie określa:

1) szczegółowe sposoby postępowania przy zwalczaniu i zapobieganiu rozprzestrzenianiu się organizmu Rhynchophorus ferrugineus (Olivier), w tym:

a) metody zwalczania i zapobiegania rozprzestrzenianiu się tego organizmu,

b) sposób wyznaczania stref, w których stosuje się środki w celu zwalczania i zapobiegania rozprzestrzenianiu się tego organizmu,

c) warunki prowadzenia produkcji, obrotu oraz przemieszczania roślin, innych niż owoce i nasiona, gatunków: Areca catechu, Arecastrum romanzoffianum (Cham) Becc, Arenga pinnata, Borassus flabellifer, Brahea armata, Butia capitata, Calamus merillii, Caryota maxima, Caryota cumingii, Chamaerops humilis, Cocos nucifera, Corypha gebanga, Corypha elata, Elaeis guineensis, Howea forsteriana, Jubea chilensis, Livistona australis, Livistona decipiens, Metroxylon sagu, Oreodoxa regia, Phoenix canariensis, Phoenix dactylifera, Phoenix theophrasti, Phoenix sylvestris, Sabal umbraculifera, Trachycarpus fortunei oraz rodzaju Washingtonia, o średnicy podstawy łodygi wynoszącej co najmniej 5 cm, zwanych dalej „roślinami szczególnie podatnymi na porażenie”;

2) zakres, w jakim do organizmu, o którym mowa w pkt 1, stosuje się przepisy ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin, zwanej dalej „ustawą”, dotyczące organizmów kwarantannowych.

§ 2.[Wyznaczenie stref] 1. Jeżeli zostało stwierdzone występowanie organizmu, o którym mowa w § 1 pkt 1, lub zostało stwierdzone porażenie przez ten organizm roślin szczególnie podatnych na porażenie, wojewódzki inspektor ochrony roślin i nasiennictwa, zwany dalej „wojewódzkim inspektorem”, wyznacza:

1) strefę porażenia obejmującą obszar, na którym:

a) stwierdzono występowanie tego organizmu lub

b) są uprawiane rośliny szczególnie podatne na porażenie, które:

– wykazują objawy porażenia przez ten organizm,

– pochodzą z tej samej partii roślin przeznaczonych do sadzenia co rośliny, o których mowa w tiret pierwszym, jeżeli istnieje podejrzenie, że zostały one porażone przez ten organizm;

2) strefę bezpieczeństwa, której granica przebiega w odległości co najmniej 10 km od granicy strefy porażenia, mając w szczególności na względzie stopień porażenia roślin w strefie porażenia, biologię tego organizmu, termin wykrycia tego organizmu oraz obecność w sąsiedztwie strefy porażenia innych niż określone w pkt 1 lit. b roślin szczególnie podatnych na porażenie.

2. Wojewódzki inspektor nie wyznacza stref, o których mowa w ust. 1, jeżeli:

1) przez organizm, o którym mowa w § 1 pkt 1, porażone zostały jedynie rośliny pochodzące z tej samej przesyłki roślin przeznaczonych do sadzenia;

2) rośliny, o których mowa w pkt 1, zostały:

a) wprowadzone na obszar, na którym stwierdzono ich porażenie, nie wcześniej niż 5 miesięcy przed stwierdzeniem porażenia,

b) porażone przez organizm, o którym mowa w § 1 pkt 1, przed wprowadzeniem na obszar, na którym stwierdzono ich porażenie;

3) w odległości 10 km od roślin, o których mowa w pkt 1, nie stwierdzono innych roślin porażonych przez organizm, o którym mowa w § 1 pkt 1;

4) nie istnieje ryzyko rozprzestrzenienia się organizmu, o którym mowa w § 1 pkt 1.

§ 3.[Działania w strefie porażenia i strefie bezpieczeństwa] W strefie porażenia i strefie bezpieczeństwa:

1) przeprowadza się zabiegi mające na celu zapobieżenie dalszemu rozprzestrzenieniu się organizmu, o którym mowa w § 1 pkt 1, i jego zniszczenie, w tym:

a) niszczy się rośliny, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. b, lub poddaje się je zabiegom mechanicznym niszczącym ten organizm lub

b) czyści się i odkaża przedmioty lub miejsca, w których zostało stwierdzone występowanie tego organizmu lub które miały kontakt z roślinami, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. b, w szczególności miejsca przeprowadzenia zabiegów, o których mowa w lit. a, oraz ich bezpośrednie sąsiedztwo, lub

c) jeżeli jest to konieczne dla zapobieżenia dalszemu rozprzestrzenieniu się organizmu, o którym mowa w § 1 pkt 1, i dla jego zniszczenia:

– usuwa się ze strefy porażenia i bezpieczeństwa rośliny podatne na porażenie, które nie wykazują objawów porażenia przez organizm, o którym mowa w § 1 pkt 1,

– stosuje się pułapki feromonowe;

2) wojewódzki inspektor przeprowadza regularne kontrole występowania organizmu, o którym mowa w § 1 pkt 1, a w przypadku kontroli w strefie porażenia, także z wykorzystaniem pułapek feromonowych.

§ 3a.[Postępowanie w razie niewyznaczenia stref] W przypadku zaistnienia okoliczności, o których mowa w § 2 ust. 2, powodujących niewyznaczenie strefy porażenia i strefy bezpieczeństwa:

1) niszczy się rośliny porażone przez organizm, o którym mowa w § 1 pkt 1, lub poddaje się je zabiegom mechanicznym niszczącym ten organizm;

2) wojewódzki inspektor przeprowadza, przez trzy kolejne lata, regularne kontrole występowania organizmu, o którym mowa w § 1 pkt 1, w promieniu 10 km od miejsca, w którym zlokalizowane były rośliny porażone przez ten organizm.

§ 4.[Zaniechanie działań w strefach] Jeżeli podczas kontroli prowadzonych przez wojewódzkiego inspektora w strefie porażenia i strefie bezpieczeństwa, w okresie trzech kolejnych lat nie zostanie stwierdzone występowanie organizmu, o którym mowa w § 1 pkt 1, w strefach tych nie przeprowadza się działań określonych w § 3.

§ 5.[Wprowadzanie roślin szczególnie podatnych na porażenie] Rośliny szczególnie podatne na porażenie mogą być wprowadzane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z państw trzecich, jeżeli:

1) spełniają wymagania określone w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 marca 2004 r. w sprawie zapobiegania wprowadzaniu i rozprzestrzenianiu się organizmów kwarantannowych (Dz. U. poz. 571, z późn. zm.) [1] ;

2) podmioty dokonujące ich wprowadzania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zostały wpisane do rejestru przedsiębiorców, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy;

3) zostały zaopatrzone w świadectwo fitosanitarne;

4) w rubryce „dodatkowa deklaracja” świadectwa fitosanitarnego zostały zamieszczone informacje, że rośliny te były uprawiane:

a) na terytorium państw trzecich, w których nie zostało stwierdzone występowanie organizmu, o którym mowa w § 1 pkt 1, lub

b) na obszarach państw trzecich wolnych od organizmu, o którym mowa w § 1 pkt 1, ustanowionych zgodnie z Międzynarodowym Standardem w zakresie Środków Fitosanitarnych, a nazwę obszarów umieszczono w rubryce „miejsce pochodzenia” świadectwa fitosanitarnego [2] , lub

c) przez co najmniej rok przed wywozem w miejscu produkcji:

– wpisanym do urzędowego rejestru prowadzonego przez służbę ochrony roślin państwa trzeciego oraz podlegającym regularnym kontrolom przeprowadzanym przez tę służbę,

– w którym rośliny szczególnie podatne na porażenie znajdowały się w izolacji uniemożliwiającej ich porażenie przez organizm, o którym mowa w § 1 pkt 1, lub stosowano zapobiegawczo zabiegi zwalczające ten organizm,

– w którym, podczas urzędowych kontroli przeprowadzonych w odstępach nie dłuższych niż trzy miesiące, w tym bezpośrednio przed wysyłką roślin szczególnie podatnych na porażenie, nie stwierdzono występowania organizmu, o którym mowa w § 1 pkt 1;

5) w wyniku przeprowadzonej granicznej kontroli fitosanitarnej zostały uznane za wolne od organizmu, o którym mowa w § 1 pkt 1.

§ 6.[Przemieszczanie na terytorium RP roślin szczególnie podatnych na porażenie] Rośliny szczególnie podatne na porażenie, pochodzące z państw członkowskich Unii Europejskiej albo z państw trzecich, mogą być przemieszczane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli:

1) spełniają wymagania określone w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 26 marca 2004 r. w sprawie zapobiegania wprowadzaniu i rozprzestrzenianiu się organizmów kwarantannowych;

2) podmioty prowadzące ich uprawę, wytwarzanie, magazynowanie, pakowanie, sortowanie lub dokonujące ich przemieszczania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zostały wpisane do rejestru przedsiębiorców, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy;

3) zostały zaopatrzone w paszport roślin;

4) były uprawiane:

a) na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw trzecich, w których nie zostało stwierdzone występowanie organizmu, o którym mowa w § 1 pkt 1, lub

b) na obszarach państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw trzecich wolnych od organizmu, o którym mowa w § 1 pkt 1, ustanowionych zgodnie z Międzynarodowym Standardem w zakresie Środków Fitosanitarnych, lub

c) przez co najmniej dwa lata przed ich przemieszczeniem na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej w miejscu produkcji, w którym:

– rośliny szczególnie podatne na porażenie znajdowały się w izolacji uniemożliwiającej ich porażenie przez organizm, o którym mowa w § 1 pkt 1, lub stosowano zapobiegawczo zabiegi zwalczające ten organizm,

– podczas urzędowych kontroli, przeprowadzonych w odstępach nie dłuższych niż trzy miesiące, nie stwierdzono występowania organizmu, o którym mowa w § 1 pkt 1, lub

d) przez co najmniej rok przed ich przemieszczeniem na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, do którego zostały one wprowadzone z państwa trzeciego po spełnieniu wymagań określonych w § 5 pkt 4 lit. c, w miejscu produkcji, w którym:

– rośliny szczególnie podatne na porażenie znajdowały się w izolacji uniemożliwiającej ich porażenie przez organizm, o którym mowa w § 1 pkt 1,

– podczas urzędowych kontroli, przeprowadzonych w odstępach nie dłuższych niż trzy miesiące, nie stwierdzono występowania organizmu, o którym mowa w § 1 pkt 1.

§ 7.[Stosowanie przepisów ustawy dotyczących organizmów kwarantannowych do organizmu Rhynchophorus ferrugineus (Olivier)] Do organizmu Rhynchophorus ferrugineus (Olivier) przepisy ustawy dotyczące organizmów kwarantannowych stosuje się w zakresie określonym w art. 9 ustawy.

§ 8.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.