Art. 1. [Ustawa o systemie oświaty] W ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.²⁾) w art. 5 dodaje się ust. 11 w brzmieniu:

„11. Minister Obrony Narodowej może udzielić organowi prowadzącemu szkołę, w związku z realizacją zobowiązań Rzeczypospolitej Polskiej wynikających z ratyfikowanych umów międzynarodowych w dziedzinie obronności, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, dotacji celowej na dofinansowanie zadań bieżących lub inwestycyjnych.”.

Art. 2. [Ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych] W ustawie z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2012 r. poz. 592, z późn. zm.³⁾) po art. 5c dodaje się art. 5d w brzmieniu:

„Art. 5d. W 2015 r. przez przeciętne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej, o którym mowa w art. 5 ust. 2, należy rozumieć przeciętne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej w drugim półroczu 2010 r. ogłoszone przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 5 ust. 7.”.

Art. 3. [Ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty] W ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2011 r. Nr 277, poz. 1634, z późn. zm.⁴⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 15 po ust. 4f dodaje się ust. 4g w brzmieniu:

„4g. W roku 2015 środki przeznaczone na sfinansowanie stażu podyplomowego, o którym mowa w ust. 4, przekazuje marszałkowi województwa minister właściwy do spraw zdrowia ze środków Funduszu Pracy.”;

2) w art. 16e:

a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Wojewoda niezwłocznie przekazuje ministrowi właściwemu do spraw zdrowia informację o:

1) niewykorzystanych miejscach szkoleniowych objętych rezydenturą;

2) lekarzach, którzy brali udział w postępowaniu kwalifikacyjnym na te miejsca szkoleniowe i zajęli kolejne najwyższe miejsca na liście rankingowej, obejmującą dane określone w art. 16c ust. 2 i miejsce na liście rankingowej.”,

b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3. Niewykorzystane miejsca szkoleniowe objęte rezydenturą, przyznane na dane postępowanie kwalifikacyjne dla danego województwa w danej dziedzinie medycyny, minister właściwy do spraw zdrowia może dodatkowo przyznać lekarzom, o których mowa w ust. 2a pkt 2, uwzględniając wszystkie dziedziny, w których były przyznane miejsca szkoleniowe objęte rezydenturą.

4. Wojewoda, a w przypadku miejsc szkoleniowych objętych rezydenturą – minister właściwy do spraw zdrowia, może dodatkowo przyznawać miejsca szkoleniowe, nie później niż w terminie 2 miesięcy od dnia zakończenia danego postępowania kwalifikacyjnego.”,

c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

„4a. Minister właściwy do spraw zdrowia niezwłocznie informuje o przyznaniu miejsca szkoleniowego objętego rezydenturą właściwego wojewodę, który kieruje lekarza do odbywania szkolenia specjalizacyjnego.”;

3) po art. 16e dodaje się art. 16ea w brzmieniu:

„Art. 16ea. 1. Rezydenturę może odbywać wyłącznie lekarz nieposiadający I lub II stopnia specjalizacji lub tytułu specjalisty.

2. Lekarz nie może złożyć ponownie wniosku o odbywanie rezydentury, jeżeli uzyskał potwierdzenie realizacji programu.

3. Lekarz, który został zakwalifikowany do odbywania rezydentury, nie może złożyć ponownego wniosku o odbywanie rezydentury, z wyjątkiem przypadku, gdy posiada on orzeczenie lekarskie o istnieniu przeciwwskazań do kontynuowania dotychczasowej specjalizacji.

4. Lekarz, który dwukrotnie został zakwalifikowany do odbywania rezydentury, nie może złożyć kolejnego wniosku o odbywanie rezydentury.”;

4) w art. 16h:

a) uchyla się ust. 7,

b) dodaje się ust. 8 i 9 w brzmieniu:

„8. Lekarz, który odbywa szkolenie specjalizacyjne w trybie rezydentury, może zmienić miejsce odbywania szkolenia specjalizacyjnego nie wcześniej niż po upływie roku od dnia zakwalifikowania się do odbywania tego szkolenia specjalizacyjnego, z zastrzeżeniem ust. 9.

9. Przepisu ust. 8 nie stosuje się, jeżeli jednostka organizacyjna, w której lekarz odbywa szkolenie specjalizacyjne, uległa likwidacji lub przestała spełniać wymagania, o których mowa w art. 19f ust. 2.”;

5) w art. 16j po ust. 1c dodaje się ust. 1d w brzmieniu:

„1d. W roku 2015 rezydentura jest finansowana przez ministra właściwego do spraw zdrowia ze środków budżetu państwa do wysokości 60,75 mln zł oraz ze środków Funduszu Pracy.”;

6) w art. 16k po ust. 1c dodaje się ust. 1d w brzmieniu:

„1d. W roku 2015 szkolenie specjalizacyjne jest dofinansowywane przez ministra właściwego do spraw zdrowia ze środków Funduszu Pracy.”.

Art. 4. [Ustawa o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw] W ustawie z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 2011 r. Nr 79, poz. 431, z późn. zm.⁵⁾) po art. 29l dodaje się art. 29m w brzmieniu:

„Art. 29m. Kwotę bazową dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe w 2015 r. ustala się w wysokości przysługującej tym osobom w 2008 r. W 2015 r. kwota bazowa dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe nie jest waloryzowana.”.

Art. 5. [Ustawa o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi] W ustawie z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz. U. z 2013 r. poz. 254 i 1645) po art. 29e dodaje się art. 29f w brzmieniu:

„Art. 29f. 1. Przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w czwartym kwartale 2009 r. stanowi w 2015 r. podstawę do ustalenia maksymalnej wysokości wynagrodzenia miesięcznego, o którym mowa w art. 8, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. W przypadku członków organów nadzorczych jednostek, o których mowa w art. 2 pkt 7, w jednostkach organizacyjnych wymienionych w art. 1 pkt 8, a w szczególności rad nadzorczych i komisji rewizyjnych, podstawę do ustalenia maksymalnej wysokości wynagrodzenia miesięcznego stanowi w 2015 r. przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w czwartym kwartale 2011 r.”.

Art. 6. [Ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy] W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2013 r. poz. 674, z późn. zm.⁶⁾) w art. 108 po ust. 1f dodaje się ust. 1fa w brzmieniu:

„1fa. Ze środków Funduszu Pracy w 2015 r. są finansowane:

1) staże podyplomowe oraz szkolenia specjalizacyjne lekarzy i lekarzy dentystów, o których mowa w przepisach o zawodach lekarza i lekarza dentysty;

2) staże podyplomowe oraz specjalizacje pielęgniarek i położnych, o których mowa w przepisach o zawodach pielęgniarki i położnej.”.

Art. 7. [Ustawa o podatku akcyzowym] W ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 752, 1559 i 1662) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 13 po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu:

„1a. Podatnikiem z tytułu produkcji papierosów, o której mowa w art. 99 ust. 1a, niezgodnej z art. 47, jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która produkuje papierosy, oraz każda inna osoba, która uczestniczy w ich produkcji.

1b. Jeżeli obowiązek podatkowy z tytułu produkcji papierosów, o której mowa w art. 99 ust. 1a, niezgodnej z art. 47, ciąży na kilku podatnikach, podatnicy ci ponoszą solidarną odpowiedzialność za zobowiązanie podatkowe.”;

2) w art. 99:

a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu:

„1a. Produkcją papierosów jest również ich wytwarzanie, także przez konsumenta, przy użyciu maszyny do wytwarzania papierosów.

1b. Za produkcję papierosów nie uznaje się wytwarzania papierosów przez konsumenta ręcznie domowym sposobem w gospodarstwach domowych.”,

b) w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) na cygara i cygaretki – 393,00 zł za każdy kilogram.”,

c) ust. 9 otrzymuje brzmienie:

„9. W przypadku:

1) nabycia lub posiadania papierosów lub tytoniu do palenia znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w opakowaniach jednostkowych nieoznaczonych albo oznaczonych maksymalną ceną detaliczną, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony,

2) produkcji, o której mowa w art. 99 ust. 1a, niezgodnej z art. 47

– stosuje się odpowiednio stawki akcyzy w wysokości określonej w ust. 2 pkt 1 i 2, przy czym za maksymalną cenę detaliczną przyjmuje się trzykrotną wartość średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży papierosów, o której mowa w ust. 5d, przeliczonej na jednostkę 1000 sztuk dla papierosów, a dla tytoniu do palenia, przyjmując założenie, że jednostka 1000 sztuk papierosów odpowiada 1 kilogramowi tytoniu do palenia.”.

Art. 8. [Ustawa o finansach publicznych] W ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm.⁷⁾) w art. 146 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Dysponenci części budżetowych, w terminie 10 dni roboczych od dnia ogłoszenia ustawy budżetowej, przekazują jednostkom podległym informacje o kwotach dochodów i wydatków, w tym wynagrodzeń.”.

Art. 9. [Ustawa o zawodach pielęgniarki i położnej] W ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. z 2014 r. poz. 1435 i 1491) po art. 96c dodaje się art. 96d w brzmieniu:

„Art. 96d. W roku 2015 środki przeznaczone na sfinansowanie stażu podyplomowego na podstawie art. 9 ustawy, o której mowa w art. 103, przekazuje marszałkowi województwa minister właściwy do spraw zdrowia ze środków Funduszu Pracy.”.

Art. 10. [Ustawa o systemie powiadamiania ratunkowego] W ustawie z dnia 22 listopada 2013 r. o systemie powiadamiania ratunkowego (Dz. U. poz. 1635) wprowadza się następujące zmiany:

1) po art. 10 dodaje się art. 10a w brzmieniu:

„Art. 10a. Minister właściwy do spraw administracji publicznej może powierzyć, w drodze porozumienia, ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych wykonywanie czynności związanych z administrowaniem systemem teleinformatycznym, o którym mowa w art. 10 ust. 1, w zakresie zapewnienia utrzymania powierzchni serwerowej. W takim przypadku realizacja zadania jest finansowana z budżetu państwa, z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw finansów publicznych.”;

2) w art. 27 w pkt 3, art. 24a otrzymuje brzmienie:

„Art. 24a. 1. Minister właściwy do spraw administracji publicznej zapewnia utrzymanie oraz obsługę techniczną Systemu Wspomagania Dowodzenia Państwowego Ratownictwa Medycznego, zwanego dalej „SWD PRM”. Wojewoda zapewnia utrzymanie SWD PRM na terenie województwa.

2. Funkcjonowanie SWD PRM jest finansowane z budżetu państwa, z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw administracji publicznej, oraz z części, których dysponentami są właściwi wojewodowie.

3. Minister właściwy do spraw administracji publicznej może powierzyć, w drodze porozumienia, ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych wykonywanie czynności związanych z utrzymaniem oraz obsługą techniczną SWD PRM w zakresie zapewnienia utrzymania powierzchni serwerowej. W takim przypadku realizacja zadania jest finansowana z budżetu państwa, z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw finansów publicznych.

4. SWD PRM współpracuje z systemem, o którym mowa w art. 7 i art. 25 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia (Dz. U. Nr 113, poz. 657, z późn. zm.⁸⁾).

5. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, parametry funkcjonalne SWD PRM, sposób jego funkcjonowania w sytuacjach awaryjnych oraz sposób utrzymania, mając na uwadze potrzebę zapewnienia optymalnego poziomu współpracy między systemem teleinformatycznym systemu powiadamiania ratunkowego i SWD PRM.”;

3) w art. 35 w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Maksymalny limit wydatków z budżetu państwa, w częściach ministra właściwego do spraw administracji publicznej, ministra właściwego do spraw finansów publicznych oraz wojewodów w zakresie systemu powiadamiania ratunkowego, będących skutkiem finansowym ustawy, wynosi 783 982 887 zł, z tego:”.

Art. 11. [Środki przeznaczone na dofinansowanie doskonalenia zawodowego nauczycieli] W roku 2015 środki, o których mowa w:

1) art. 70a ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2014 r. poz. 191 i 1198), przeznaczone na dofinansowanie doskonalenia zawodowego nauczycieli, z uwzględnieniem doradztwa metodycznego, wyodrębnia się w budżetach organów prowadzących szkoły w wysokości do 1% planowanych rocznych środków przeznaczonych na wynagrodzenia osobowe nauczycieli, jednak nie mniej niż 0,5% tych środków;

2) art. 70a ust. 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela, przeznaczone na wspieranie na obszarze województwa doskonalenia zawodowego nauczycieli wyodrębnia się w budżetach wojewodów w łącznej wysokości do 5000 średnich wynagrodzeń nauczyciela stażysty ustalanego w oparciu o kwotę bazową, o której mowa w art. 30 ust. 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela, obowiązującą w dniu 1 stycznia 2012 r.;

3) art. 70a ust. 4 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela, przeznaczone na realizację ogólnokrajowych zadań w zakresie doskonalenia zawodowego nauczycieli wyodrębnia się w budżecie ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania w łącznej wysokości do 5000 średnich wynagrodzeń nauczyciela stażysty ustalanego w oparciu o kwotę bazową, o której mowa w art. 30 ust. 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela, obowiązującą w dniu 1 stycznia 2012 r.

Art. 12. [Kwota bazowa stosowana do ustalania odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych dla nauczycieli] W roku 2015 do ustalania odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych dla nauczycieli, o którym mowa w art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela, stosuje się kwotę bazową obowiązującą w dniu 1 stycznia 2012 r.

Art. 13. [Wysokość odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych] W roku 2015 odpis na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, o którym mowa w art. 157 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012 r. poz. 572, z późn. zm.⁹⁾), tworzy się w wysokości nie większej niż 6,5% planowanych przez uczelnię rocznych wynagrodzeń osobowych w 2013 r., przy czym wysokość odpisu przypadająca na jednego zatrudnionego nie może być mniejsza niż wysokość odpisu ustalona na zasadach określonych w ustawie z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2012 r. poz. 592, z późn. zm.¹⁰⁾).

Art. 14. [Maksymalna wielkość wynagrodzeń w jednostkach sektora finansów publicznych] 1. Wielkość wynagrodzeń, z wyłączeniem wynagrodzeń finansowanych w ramach programów realizowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm.¹¹⁾), nie może przekroczyć w roku 2015 wielkości wynagrodzeń zaplanowanych w ustawie budżetowej na rok 2014 z dnia 24 stycznia 2014 r. (Dz. U. poz. 162) albo wynikających z planów finansowych na rok 2014, w przypadku gdy nie są one ujmowane w ustawie budżetowej, z zastrzeżeniem ust. 9, w następujących jednostkach sektora finansów publicznych:

1) urzędach organów władzy państwowej, kontroli, ochrony prawa, sądach i trybunałach wymienionych w art. 139 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, z wyłączeniem wynagrodzeń nauczycieli – w zakresie awansu zawodowego – zatrudnionych w placówkach prowadzonych przez te organy oraz wynagrodzeń sędziów, prokuratorów i referendarzy sądowych, oraz wynagrodzeń posłów i senatorów, a także innych wynagrodzeń wypłacanych w związku z zakończeniem dotychczasowej kadencji Sejmu i Senatu;

2) agencjach wykonawczych;

3) instytucjach gospodarki budżetowej;

4) państwowych funduszach celowych;

5) Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i funduszach zarządzanych przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;

6) Polskiej Akademii Nauk i tworzonych przez nią jednostkach organizacyjnych, z wyłączeniem instytutów naukowych;

7) państwowych instytucjach kultury;

8) innych państwowych osobach prawnych należących do sektora finansów publicznych, o których mowa w art. 9 pkt 14 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

2. W przypadku zmiany formy organizacyjno-prawnej jednostki lub podmiotu prawnego, o których mowa w ust. 1, wielkość wynagrodzeń w roku 2015 ustala się w warunkach porównywalnych z roku 2014.

3. Do wielkości wynagrodzeń, o których mowa w ust. 1, nie wlicza się wynagrodzeń:

1) w państwowej instytucji kultury Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu w części finansowanej z:

a) dochodów uzyskanych z inwestowania Kapitału Wieczystego Fundacji Auschwitz-Birkenau,

b) dotacji z budżetu państwa, w wysokości 910 tys. zł, w związku z obowiązkiem wprowadzenia odpowiedniej kontroli osób oraz wnoszonego bagażu osobistego;

2) w państwowej instytucji kultury Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku w części finansowanej ze środków Fundacji Rodziny Józefa Piłsudskiego;

3) w państwowej instytucji kultury Narodowym Instytucie Dziedzictwa w Warszawie w części finansowanej z przychodów z prowadzonej działalności oraz dotacji z budżetu państwa w wysokości 420 tys. zł w związku z realizacją „Krajowego Programu Ochrony Zabytków i Opieki nad Zabytkami na lata 2014–2017” oraz tworzonym Ośrodkiem do spraw Światowego Dziedzictwa w Narodowym Instytucie Dziedzictwa;

4) w Polskiej Akademii Nauk wypłaconych z tytułu zakończenia kadencji Prezesa i wiceprezesów;

5) w Ośrodku Studiów Wschodnich im. Marka Karpia w części finansowanej z przychodów z prowadzonej działalności, o której mowa w art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o Ośrodku Studiów Wschodnich im. Marka Karpia (Dz. U. Nr 173, poz. 1029), z wyłączeniem dotacji z budżetu państwa, w wysokości 9123 tys. zł;

6) związanych z utworzeniem w roku 2015 nowych etatów w:

a) części 05 – Naczelny Sąd Administracyjny, w wysokości 1626 tys. zł,

b) części 09 – Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, w wysokości 300 tys. zł,

c) części 10 – Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych, w wysokości 685 tys. zł,

d) części 11 – Krajowe Biuro Wyborcze, w wysokości 1102 tys. zł,

e) części 12 – Państwowa Inspekcja Pracy, w wysokości 2500 tys. zł,

f) Transportowym Dozorze Technicznym, w wysokości 2130 tys. zł,

g) Urzędzie Dozoru Technicznego, w wysokości 5600 tys. zł,

h) Centrum Zakupów dla Sądownictwa Instytucji Gospodarki Budżetowej, w wysokości 1500 tys. zł,

i) Centrum Obsługi Kancelarii Prezydenta RP, w wysokości 1000 tys. zł,

j) Centralnym Ośrodku Informatyki, w wysokości 11 730 tys. zł,

k) Biurze Rzecznika Ubezpieczonych, w wysokości 126 tys. zł;

7) związanych z koniecznością zapewnienia licencjonowanego personelu operacyjnego w Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej, w wysokości 17 500 tys. zł;

8) w Polskim Centrum Akredytacji, w wysokości 1000 tys. zł.

4. W roku 2015 wielkość wynagrodzeń w Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji ustala się na poziomie wynikającym z planu finansowego na rok 2015 zatwierdzonego zgodnie z art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 22 lipca 2014 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1138 i 1491).

5. W roku 2015 wielkość wynagrodzeń osobowych ujętych w planie finansowym Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej może być zwiększona o kwotę 20 000 tys. zł na sfinansowanie kosztów restrukturyzacji jednostki, z zastrzeżeniem ust. 6.

6. Zmiana planu finansowego Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej w zakresie zwiększenia wielkości wynagrodzeń osobowych, o których mowa w ust. 5, może nastąpić po zaakceptowaniu przez ministra właściwego do spraw transportu planu restrukturyzacji jednostki wraz z harmonogramem finansowania kosztów restrukturyzacji.

7. Wielkość wynagrodzeń w zakresie wynagrodzeń skazanych w instytucjach gospodarki budżetowej utworzonych przez Ministra Sprawiedliwości może być w roku 2015 zwiększona ponad wielkości wynikające z planów finansowych z przychodów osiągniętych z tytułu prowadzonej działalności.

8. Wielkość wynagrodzeń w części 15 – Sądy powszechne, o której mowa w ust. 1, zwiększa się wyłącznie w roku 2015 o 10 000 tys. zł z przeznaczeniem na wynagrodzenia niemające charakteru stałego asystentów sędziów, urzędników oraz innych pracowników sądów powszechnych, z zastrzeżeniem art. 18 ust. 1.

9. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, wyrazić zgodę na zwiększenie wielkości wynagrodzeń w instytucji gospodarki budżetowej z pominięciem ograniczeń, o których mowa w ust. 1, w przypadku przeniesienia zadań z innej jednostki sektora finansów publicznych, nie więcej niż o kwotę zmniejszenia wielkości wynagrodzeń w jednostce, z której przeniesiono zadanie, uwzględniając konieczność prawidłowej realizacji zadań publicznych.

Art. 15. [Zwiększenie wynagrodzeń] 1. Wielkość wynagrodzeń w podmiotach, o których mowa w art. 14 ust. 1, finansowanych w ramach programów realizowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, w roku 2015 może przekroczyć wielkość wynagrodzeń finansowanych z udziałem tych środków, zaplanowanych w ustawie budżetowej na rok 2014 z dnia 24 stycznia 2014 r. albo wynikających z planów finansowych na rok 2014, w przypadku gdy plany te nie są ujmowane w ustawie budżetowej, w części finansowanej lub refundowanej z tych środków, zaś w części współfinansowania krajowego jedynie wówczas, gdy te zwiększane wynagrodzenia są finansowane w wysokości co najmniej 70%, a w przypadku Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014–2020 – co najmniej 63%, ze środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

2. Zwiększenie wynagrodzeń, o którym mowa w ust. 1, wynikające z nowych zobowiązań zaciągniętych w roku 2015, nie może powodować skutków finansowych na lata następne.

3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, wyrazić zgodę na zwiększenie wielkości wynagrodzeń niezależnie od ograniczeń, o których mowa w ust. 1 i 2, uwzględniając stan finansów publicznych państwa, konieczność zapewnienia prawidłowej realizacji zadań publicznych oraz źródło finansowania zwiększenia wielkości wynagrodzeń.

Art. 16. [Wielkość wynagrodzeń bezosobowych] 1. Wielkość wynagrodzeń bezosobowych, z wyłączeniem wynagrodzeń finansowanych w ramach programów realizowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, w częściach budżetu państwa będących w dyspozycji tego samego dysponenta oraz w jednostkach sektora finansów publicznych, o których mowa w art. 14 ust. 1, których plany finansowe nie są ujmowane w ustawie budżetowej, nie może przekroczyć w roku 2015 wielkości wynagrodzeń bezosobowych zaplanowanych w ustawie budżetowej na rok 2014 z dnia 24 stycznia 2014 r. albo wynikających z planów finansowych na rok 2014, z zastrzeżeniem ust. 3–7.

2. Wielkość wynagrodzeń bezosobowych, z wyłączeniem wynagrodzeń finansowanych w ramach programów realizowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, w jednostkach sektora finansów publicznych, o których mowa w art. 14 ust. 1, których plany finansowe są ujmowane w ustawie budżetowej, nie może w roku 2015 przekroczyć wielkości wynagrodzeń bezosobowych ustalonych w planach finansowych stanowiących załącznik do ustawy budżetowej na rok 2015, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. Do wielkości wynagrodzeń, o których mowa w ust. 1 i 2, nie wlicza się wynagrodzeń:

1) przyznanych z rezerw celowych;

2) wypłacanych w związku z prowadzonymi postępowaniami przygotowawczymi i sądowymi.

4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w terminie 4 dni roboczych od dnia ogłoszenia ustawy budżetowej na rok 2015, przekaże dysponentom części budżetowych informacje o kwotach zwiększenia wielkości wynagrodzeń bezosobowych ujętych w ustawie budżetowej na rok 2015 w związku z włączeniem do budżetów właściwych dysponentów części budżetowych wydatków na zadania, które w roku 2014 finansowane były z rezerw celowych.

5. W roku 2015 wielkość wynagrodzeń bezosobowych w części:

1) 02 – Kancelaria Sejmu powiększa się o kwotę 765 tys. zł;

2) 46 – Zdrowie powiększa się o kwotę 1200 tys. zł.

6. W roku 2015 w uzasadnionych przypadkach wielkość wynagrodzeń bezosobowych ujętych w planie finansowym parku narodowego może być zwiększona ze środków pochodzących z przychodów, o których mowa w art. 8h ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2013 r. poz. 627, z późn. zm.¹²⁾), z wyłączeniem ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 7, stanowiących nadwyżkę w stosunku do wielkości tych przychodów ujętych w planie finansowym parku na rok 2015, z zastrzeżeniem art. 17.

7. W roku 2015 w uzasadnionych przypadkach wielkość wynagrodzeń bezosobowych może być powiększona o niewykorzystane wynagrodzenia.

Art. 17. [Zwiększenie wielkości wynagrodzeń bezosobowych] Wielkość wynagrodzeń bezosobowych, finansowanych w ramach programów realizowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, w częściach budżetu państwa będących w dyspozycji tego samego dysponenta oraz w jednostkach sektora finansów publicznych, o których mowa w art. 14 ust. 1, może w roku 2015 przekroczyć wielkość wynagrodzeń bezosobowych finansowanych z udziałem tych środków zaplanowanych w ustawie budżetowej na rok 2014 z dnia 24 stycznia 2014 r. albo wynikających z planów finansowych na rok 2014, w przypadku gdy plany te nie są ujmowane w ustawie budżetowej, zwiększonych o środki przyznane z rezerw celowych, w części finansowanej lub refundowanej z tych środków, zaś w części współfinansowania krajowego jedynie wówczas, gdy te zwiększane wynagrodzenia są finansowane w wysokości co najmniej 70% ze środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Art. 18. [Maksymalny limit wydatków budżetu państwa w części 15] 1. W roku 2015 maksymalny limit wydatków budżetu państwa w części 15 – Sądy powszechne na świadczenie, o którym mowa w art. 95 § 3 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2013 r. poz. 427, z późn. zm.¹³⁾), wynosi 10 000 tys. zł.

2. Minister Sprawiedliwości ustali limity wydatków na świadczenie, o którym mowa w art. 95 § 3 ustawy wymienionej w ust. 1, dla poszczególnych obszarów apelacji i przekaże prezesom sądów apelacyjnych informacje o tych limitach.

3. Prezesi sądów apelacyjnych przekazują Ministrowi Sprawiedliwości do piątego dnia miesiąca następującego po miesiącu kończącym kwartał, a za IV kwartał – w terminie do dnia 25 listopada 2015 r., informację o wysokości wypłaconych świadczeń, o których mowa w art. 95 § 3 ustawy wymienionej w ust. 1.

4. Minister Sprawiedliwości, na podstawie informacji przekazywanych przez prezesów sądów apelacyjnych, nadzoruje wykorzystanie limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, i dokonuje oceny wykorzystania tego limitu według stanu na koniec każdego kwartału, a w przypadku IV kwartału – według stanu na dzień 20 listopada 2015 r.

5. W roku 2015 do określenia wysokości zwrotu kosztów przejazdu, o którym mowa w art. 95 § 3 zdanie pierwsze ustawy wymienionej w ust. 1, nie stosuje się zasad obowiązujących przy ustalaniu wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, o których mowa w tym przepisie.

6. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wysokość zwrotu w roku 2015 kosztów przejazdu, o którym mowa w art. 95 § 3 ustawy wymienionej w ust. 1, mając na uwadze, w szczególności, odległość między miejscem zamieszkania sędziego a siedzibą sądu oraz limit wydatków budżetu państwa określony w ust. 1.

7. W przypadku zagrożenia przekroczenia limitu, o którym mowa w ust. 1, Minister Sprawiedliwości odpowiednio zmniejszy wysokość zwrotu kosztów przejazdu określoną w przepisach wydanych na podstawie ust. 6, do poziomu eliminującego to zagrożenie.

Art. 19. [Maksymalna wielkość wynagrodzeń bezosobowych w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych] 1. W roku 2015 wielkość wynagrodzeń oraz wynagrodzeń bezosobowych w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych nie może przekroczyć wielkości wynagrodzeń oraz wynagrodzeń bezosobowych ustalonych w planie finansowym stanowiącym załącznik do ustawy budżetowej na rok 2015.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, wyrazić zgodę na zwiększenie wielkości wynagrodzeń o środki przyznane w ramach programów realizowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, uwzględniając stan finansów publicznych państwa, konieczność zapewnienia prawidłowej realizacji zadań publicznych oraz źródło finansowania zwiększenia wielkości wynagrodzeń.

Art. 20. [Maksymalna wielkość wynagrodzeń oraz wynagrodzeń bezosobowych w Narodowym Funduszu Zdrowia] 1. W roku 2015 wielkość wynagrodzeń oraz wynagrodzeń bezosobowych w Narodowym Funduszu Zdrowia nie może przekroczyć wielkości wynagrodzeń oraz wynagrodzeń bezosobowych ustalonych w planie finansowym Narodowego Funduszu Zdrowia na rok 2015, o którym mowa w art. 121 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.¹⁴⁾).

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, wyrazić zgodę na zwiększenie wielkości wynagrodzeń o środki przyznane w ramach programów realizowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, uwzględniając stan finansów publicznych państwa, konieczność zapewnienia prawidłowej realizacji zadań publicznych oraz źródło finansowania zwiększenia wielkości wynagrodzeń.

Art. 21. [Delegacja] Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, wyrazić zgodę na zwiększenie wielkości wynagrodzeń bezosobowych niezależnie od ograniczeń, o których mowa w art. 16, art. 17, art. 19 ust. 1 i art. 20 ust. 1, uwzględniając stan finansów publicznych państwa, konieczność zapewnienia prawidłowej realizacji zadań publicznych oraz źródło finansowania zwiększenia wielkości wynagrodzeń.

Art. 22. [Definicje] 1. Przez wynagrodzenia, o których mowa w art. 14, art. 15, art. 16 ust. 7, art. 19 i art. 20, rozumie się wydatki pieniężne oraz wartość świadczeń w naturze, wypłacane sędziom, prokuratorom, posłom, senatorom oraz pracownikom zatrudnionym na podstawie stosunku pracy, z wyjątkiem osób kierujących w rozumieniu ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi, zaliczone – według zasad statystyki zatrudnienia i wynagrodzeń określonych przez Główny Urząd Statystyczny – do „wynagrodzeń bez wypłat z zysku”.

2. Przez wynagrodzenia bezosobowe, o których mowa w art. 16, art. 17, art. 19 i art. 20, rozumie się w szczególności wynagrodzenia:

1) wypłacane na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło;

2) wypłacane na podstawie odrębnych przepisów osobom, które wykonują określone czynności na polecenie właściwych organów, w szczególności biegłym w postępowaniu przygotowawczym, sądowym i administracyjnym, wynagrodzenia za czynności arbitrów, wynagrodzenia tłumaczy przysięgłych, wynagrodzenia kuratorów zastępujących strony w postępowaniu;

3) wypłacane osobom fizycznym za udział w komisjach, radach, zespołach, komitetach, radach nadzorczych, zarządach spółek, jury w konkursach, radach naukowych i naukowo-technicznych, niezależnie od sposobu ich powoływania;

4) dodatkowe radców prawnych z tytułu zastępstwa w postępowaniu sądowym wypłacane na podstawie umowy cywilnoprawnej;

5) przysługujące członkom komisji wojewódzkiej do spraw służby zastępczej i członkom komisji do spraw służby zastępczej za udział w pracach tych komisji;

6) dla pozaetatowych członków samorządowych kolegiów odwoławczych za udział w posiedzeniach;

7) ryczałtowe dla pozaetatowych członków kolegiów regionalnych izb obrachunkowych;

8) honoraria.

Art. 23. [Dofinansowanie specjalizacji] W roku 2015 specjalizacja, o której mowa w art. 70 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 9, jest dofinansowywana przez ministra właściwego do spraw zdrowia ze środków Funduszu Pracy.

Art. 24. [Przekazanie środków Funduszu Pracy] 1. Minister właściwy do spraw pracy na podstawie umowy zawartej z ministrem właściwym do spraw zdrowia przekazuje w roku 2015, na wyodrębniony rachunek bankowy urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw zdrowia, środki Funduszu Pracy z przeznaczeniem w roku 2015 na:

1) staże podyplomowe oraz szkolenia specjalizacyjne lekarzy i lekarzy dentystów, o których mowa w przepisach o zawodach lekarza i lekarza dentysty;

2) staże podyplomowe oraz specjalizacje pielęgniarek i położnych, o których mowa w przepisach o zawodach pielęgniarki i położnej.

2. Umowa, o której mowa w ust. 1, powinna określać w szczególności tryb przekazywania środków oraz ich rozliczenia.

3. Minister właściwy do spraw zdrowia przekazuje na podstawie zawartych umów środki, o których mowa w ust. 1:

1) marszałkom województw;

2) wojewodom;

3) podmiotom prowadzącym szkolenie specjalizacyjne, o których mowa w art. 16h ust. 1 oraz art. 16k ust. 2 ustawy zmienianej w art. 3;

4) organizatorom kształcenia, o których mowa w art. 70 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 9.

Art. 25. [Przesunięcia wydatków przewidzianych w planie Funduszu Pracy] W roku 2015 dysponent Funduszu Pracy, o którym mowa w ustawie zmienianej w art. 6, nie może dokonywać przesunięć, przewidzianych w planie Funduszu Pracy, wydatków realizowanych w ramach środków Unii Europejskiej w celu ich przeniesienia na zadania realizowane bez udziału środków europejskich, z tym że przesunięcia te mogą być dokonywane za zgodą ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Art. 26. [Fundusz socjalny, o którym mowa w art. 27 ust. 7 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin] W roku 2015 fundusz socjalny, o którym mowa w art. 27 ust. 7 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2013 r. poz. 666, z późn. zm.¹⁵⁾), tworzy się z odpisu w wysokości 0,6% środków zaplanowanych w ustawie budżetowej na rok 2011 z dnia 20 stycznia 2011 r. (Dz. U. Nr 29, poz. 150) na emerytury i renty.

Art. 27. [Fundusz socjalny, o którym mowa w art. 27 ust. 1a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy] W roku 2015 fundusz socjalny, o którym mowa w art. 27 ust. 1a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2013 r. poz. 667, z późn. zm.¹⁶⁾), tworzy się z odpisu w wysokości 0,5% środków zaplanowanych w ustawie budżetowej na rok 2011 z dnia 20 stycznia 2011 r. na emerytury i renty.

Art. 28. [Fundusz Rozwoju Kultury Fizycznej] 1. W roku 2015 wydatki Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej, utworzonego na podstawie ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540, z późn. zm.¹⁷⁾), mogą być przeznaczone także na dofinansowanie zadań związanych z przygotowywaniem kadry narodowej do udziału w igrzyskach olimpijskich, igrzyskach paraolimpijskich, igrzyskach głuchych, mistrzostwach świata lub mistrzostwach Europy.

2. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki uzyskiwania dofinansowania realizacji zadań, o których mowa w ust. 1, tryb składania wniosków oraz przekazywania środków, z uwzględnieniem racjonalności i ciągłości finansowania zadań.

Art. 29. [Zadania realizowane w ramach służby zagranicznej] 1. W roku 2015, w związku z wykonywaniem zadań organów administracji rządowej, innych niż minister właściwy do spraw zagranicznych, realizowanych w ramach służby zagranicznej przez przedstawicieli tych organów w placówkach zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej „przedstawicielami”, współpraca między właściwym organem administracji rządowej a ministrem właściwym do spraw zagranicznych w zakresie kierowania do pracy, warunków zatrudnienia i nadzoru nad zadaniami wykonywanymi przez przedstawicieli tych organów w placówkach zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej odbywa się, z zastrzeżeniem ust. 3, na następujących zasadach:

1) przedstawiciel jest wyznaczany oraz odwoływany przez dyrektora generalnego służby zagranicznej, na wniosek właściwego organu administracji rządowej, spośród osób:

a) spełniających warunki określone w art. 12 ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej (Dz. U. Nr 128, poz. 1403, z późn. zm.¹⁸⁾),

b) wykazujących się znajomością języka urzędowego państwa przyjmującego lub języka obcego powszechnie używanego w państwie przyjmującym, potwierdzoną dokumentem określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 12 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej;

2) dyrektor generalny służby zagranicznej:

a) nadaje przedstawicielowi, na wniosek właściwego organu administracji rządowej, stopień dyplomatyczny zgodnie z przyjętą pragmatyką służbową,

b) podejmuje decyzje w sprawie warunków zatrudnienia oraz nadawania kolejnych stopni dyplomatycznych, na wniosek kierownika placówki zagranicznej, w porozumieniu z właściwym organem administracji rządowej;

3) zakres obowiązków przedstawiciela określa szczegółowy opis stanowiska sporządzony przez kierownika placówki zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej w porozumieniu z właściwym organem administracji rządowej;

4) nadzór merytoryczny nad wykonywaniem zadań realizowanych przez przedstawiciela sprawuje właściwy organ administracji rządowej;

5) ocena okresowa przedstawiciela, o której mowa w art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. z 2014 r. poz. 1111 i 1199), jest dokonywana z uwzględnieniem opinii właściwego organu administracji rządowej.

2. Zadania, o których mowa w ust. 1, są wykonywane na podstawie porozumienia zawartego między organem administracji rządowej a ministrem właściwym do spraw zagranicznych, określającego stanowiska realizujące te zadania oraz szczególne uwarunkowania związane z realizacją tych zadań, wynikające ze specyfiki właściwego organu administracji rządowej oraz statusu osób kierowanych do ich wykonywania.

3. Zadania z zakresu działu administracji rządowej sprawy wewnętrzne, realizowane w placówkach zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej przez funkcjonariuszy oddelegowanych do urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw zagranicznych w charakterze oficerów łącznikowych Policji lub Straży Granicznej oraz przez osoby zatrudnione na stanowiskach personelu pomocniczego lub obsługi, są wykonywane na podstawie porozumienia zawartego między ministrem właściwym do spraw wewnętrznych a ministrem właściwym do spraw zagranicznych. Wniosek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, właściwy organ Policji lub Straży Granicznej składa po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

4. Zadania, o których mowa w ust. 1 i 3, są finansowane z części budżetowej, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zagranicznych.

5. W roku 2015 Prezes Rady Ministrów może, w drodze rozporządzenia, dokonywać przeniesień planowanych wydatków budżetowych na finansowanie zadań, o których mowa w ust. 1 i 3, w tym wynagrodzeń, między częściami lub działami budżetu państwa, z zachowaniem przeznaczenia środków publicznych wynikającego z ustawy budżetowej na rok 2015, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowej realizacji tych zadań.

6. Wydatki zaplanowane na zadania, o których mowa w ust. 1 i 3, nie mogą być przeznaczone na realizację innych zadań.

7. Do dnia 31 lipca 2015 r. minister właściwy do spraw zagranicznych przekaże organowi administracji rządowej, z którym zawarł porozumienie, o którym mowa w ust. 2 i 3, informację za pierwsze półrocze, w podziale na poszczególne miesiące, o rzeczywistych kosztach realizacji przez przedstawicieli zadań, w podziale na wydatki rzeczowe i osobowe, w tym wynagrodzenia poszczególnych przedstawicieli.

8. Przepisów ust. 1, 2 i 4–7 nie stosuje się do zadań:

1) ministra właściwego do spraw gospodarki realizowanych w państwowych jednostkach budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw gospodarki;

2) Ministra Obrony Narodowej realizowanych w placówkach zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 30. [Zmiana w planie finansowym Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa] Zmiana w planie finansowym Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa na rok 2015, w wyniku której następuje zmniejszenie wpłat przekazywanych do budżetu państwa, wymaga akceptacji ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Art. 31. [Przeznaczenie środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej] W roku 2015 środki Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w kwocie:

1) 25 000 tys. zł – przeznacza się na wpłatę składki z tytułu członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w Europejskiej Agencji Kosmicznej w części przypadającej do sfinansowania przez ministra właściwego do spraw środowiska;

2) 14 537 tys. zł – przeznacza się na dokonywanie wpłat składek z tytułu członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w organizacjach międzynarodowych innych niż wymieniona w pkt 1, w części przypadającej do sfinansowania przez ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej oraz ministra właściwego do spraw środowiska.

Art. 32. [Środki przeznaczone na realizację zadań wymagających stosowania specjalnej organizacji nauki i metod pracy dla dzieci i młodzieży] W roku 2015 na realizację zadań wymagających stosowania specjalnej organizacji nauki i metod pracy dla dzieci i młodzieży jednostka samorządu terytorialnego przeznacza środki w wysokości nie mniejszej niż wynikająca z podziału części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego, określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 28 ust. 6 ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 1115, 1574 i 1644), w zakresie tych zadań.

Art. 33. [Zadania realizowane ze środków pochodzących z rezerwy celowej] W roku 2015 na realizację zadań, o których mowa w:

1) art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2014 r. poz. 712),

2) art. 5 ust. 3 pkt 1–1c i 2 ustawy z dnia 5 grudnia 2002 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów mieszkaniowych o stałej stopie procentowej (Dz. U. z 2014 r. poz. 711),

3) art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych (Dz. U. z 2013 r. poz. 763)

– mogą być przeznaczone środki pochodzące z utworzonej w budżecie państwa rezerwy celowej.

Art. 34. [Wyłączenie stosowanie przepisów ustawy] Przepisów art. 119 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 121 oraz art. 122 ust. 1 pkt 2 lit. b i c ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych nie stosuje się do ustawy budżetowej na rok 2015, w odniesieniu do środków w ramach Polityki Spójności oraz Wspólnej Polityki Rybołówstwa dla Perspektywy Finansowej Unii Europejskiej 2014–2020, a także do dochodów i wydatków w ramach Wspólnej Polityki Rolnej w latach 2016 i 2017.

Art. 35. [Pożyczki udzielane z budżetu państwa] 1. W roku 2015 do czasu zakończenia realizacji programów finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 5 lit. a ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w ramach Perspektywy Finansowej 2007–2013 Unii Europejskiej, zwanych dalej „środkami”, z budżetu państwa mogą być udzielane pożyczki na finansowanie ostatnich 5% płatności w ramach tych programów dla beneficjentów mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Do obsługi środków minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego otwiera rachunek, za pośrednictwem którego środki są przekazywane.

3. Środki są przekazywane na podstawie umowy zawartej między beneficjentem a ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego. Przepisy art. 206 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych stosuje się odpowiednio.

4. Sposób i tryb przekazania środków na rachunek ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego oraz sposób i tryb ich rozliczenia określa porozumienie zawarte między ministrem właściwym do spraw finansów publicznych a ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego.

5. Zwrot środków do budżetu państwa z rachunku ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego następuje niezwłocznie po dokonaniu ich refundacji przez Komisję Europejską na rzecz programów, o których mowa w ust. 1, lub zwrotu środków przez beneficjenta.

6. W zakresie, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego może także udzielać dotacji celowej z budżetu państwa. Przepisy ust. 3 i 5 stosuje się odpowiednio.

7. Środki zrefundowane przez Komisję Europejską po zamknięciu programów lub zwrócone przez beneficjentów, w przypadku gdy na finansowanie została udzielona dotacja, o której mowa w ust. 6, stanowią dochód budżetu państwa.

Art. 36. [Wyłączenie stosowania przepisu ustawy] W roku 2015 nie stosuje się przepisu art. 37a ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1643).

Art. 37. [Rozliczenie składek przeznaczonych na pokrycie kosztów działalności Kasy Krajowej oraz nadzoru sprawowanego przez Komisję Nadzoru Finansowego] 1. Składki z funduszu oszczędnościowo-pożyczkowego, o którym mowa w art. 25 ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1450), od spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych, zwanych dalej „kasami”, zrzeszonych w Krajowej Spółdzielczej Kasie Oszczędnościowo-Kredytowej, zwanej dalej „Kasą Krajową”, przeznaczone na pokrycie kosztów działalności Kasy Krajowej oraz nadzoru sprawowanego przez Komisję Nadzoru Finansowego, należne za lata 2012 i 2013 oraz nierozliczone do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, podlegają rozliczeniu na zasadach określonych w ust. 2–10.

2. Podział składki pomiędzy Kasę Krajową a Komisję Nadzoru Finansowego następuje w proporcji 10% do 90%.

3. Komisja Nadzoru Finansowego ustala wysokość należnej jej za dany rok składki, odpowiadającej poniesionym ogółem kosztom nadzoru nad kasami i Kasą Krajową w danym roku, oraz określa wartość składki należnej Kasie Krajowej w wysokości 11,111% poniesionych ogółem kosztów nadzoru nad kasami i Kasą Krajową w danym roku, maksymalną wartość składki należnej od wszystkich kas i wysokość powstałej niedopłaty.

4. Na podstawie kwot ustalonych lub określonych przez Komisję Nadzoru Finansowego zgodnie z ust. 3 albo w drodze ostatecznej decyzji wydanej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy Kasa Krajowa określa:

1) wysokość składki należnej od poszczególnych kas obliczonej jako iloczyn procentowego udziału kasy w sumie aktywów wszystkich kas wykazywanych według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego oraz poniesionych ogółem kosztów nadzoru sprawowanego przez Komisję Nadzoru Finansowego nad kasami i Kasą Krajową w danym roku powiększonych o 11,111%, z tym że nie może ona stanowić więcej niż 0,024% aktywów kasy wykazywanych według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego, a wartość aktywów ustala się na podstawie zbadanych i zatwierdzonych sprawozdań finansowych kas;

2) wysokość nadpłaty lub niedopłaty wynikającą z wartości wniesionych przez daną kasę zaliczek na poczet składki należnej za dany rok.

5. Obowiązek, o którym mowa w ust. 4, Kasa Krajowa realizuje w terminie 30 dni od dnia otrzymania ostatecznej decyzji Komisji Nadzoru Finansowego, niezwłocznie informując kasy o wyniku rozliczenia.

6. W przypadku gdy składka należna od danej kasy za dany rok jest niższa niż suma zaliczek wpłaconych przez daną kasę na poczet składki należnej za dany rok, powstaje nadpłata. Powstałą nadpłatę Kasa Krajowa zwraca, w terminie 14 dni od dnia wykonania obowiązku, o którym mowa w ust. 4, na rachunek wskazany przez kasę.

7. W przypadku gdy składka należna od danej kasy za dany rok jest wyższa niż suma zaliczek wpłaconych przez daną kasę na poczet składki należnej za dany rok, powstaje niedopłata. Powstałą niedopłatę kasa obowiązana jest uiścić, w terminie 14 dni od dnia poinformowania jej przez Kasę Krajową o wysokości niedopłaty, dokonując wpłaty na wyodrębniony rachunek Kasy Krajowej.

8. Po dokonaniu przez kasę wpłaty, o której mowa w ust. 7, Kasa Krajowa w terminie 14 dni wpłaca na rachunek bankowy Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego kwotę wpłaconą przez kasę, pomniejszoną o 10%.

9. Przepisu ust. 3 nie stosuje się w przypadku, gdy wartość należnej Komisji Nadzoru Finansowego za dany rok składki, wartość składki należnej Kasie Krajowej, maksymalna wartość składki należnej od wszystkich kas i wysokość powstałej niedopłaty zostały ustalone lub określone w drodze ostatecznej decyzji Komisji Nadzoru Finansowego przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, z tym że nie wyłącza to możliwości ponownego wydania decyzji na podstawie ust. 3, w przypadku uchylenia lub stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji Komisji Nadzoru Finansowego wydanej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. Wysokość należnej składki ustala się, przyjmując, że wartość zaliczek wpłaconych przez daną kasę na poczet składki należnej za dany rok wynosi zero złotych.

10. W przypadku, o którym mowa w ust. 9, obowiązek, o którym mowa w ust. 4, Kasa Krajowa realizuje w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 38. [Dotacja celowa udzielana Związkowi Harcerstwa Polskiego] W roku 2015 minister właściwy do spraw oświaty i wychowania może udzielić Związkowi Harcerstwa Polskiego dotacji celowej na zasadach określonych w przepisach o finansach publicznych, na finansowanie zadania publicznego związanego z przygotowaniami do XXV Światowego Jamboree Skautowego w Polsce w roku 2023.

Art. 39. [Dotacja przeznaczona na wsparcie restrukturyzacji przewozów regionalnych] 1. W roku 2015 minister właściwy do spraw transportu może przekazać część środków, o których mowa w art. 5 ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o finansowaniu infrastruktury transportu lądowego (Dz. U. Nr 267, poz. 2251, z 2007 r. Nr 23, poz. 136 oraz z 2009 r. Nr 19, poz. 100), w formie dotacji dla Agencji Rozwoju Przemysłu S.A. z przeznaczeniem na wsparcie restrukturyzacji segmentu rynku przewozów regionalnych.

2. Wysokość dotacji, o której mowa w ust. 1, termin i warunki jej przekazania określa umowa zawarta między ministrem właściwym do spraw transportu a Agencją Rozwoju Przemysłu S.A.

Art. 40. [Wejście w życie] Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2015 r.