Na podstawie art. 15 pkt 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2014 r. poz. 669) oraz art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2010, Nr 136, poz. 914, z późn. zm.) zarządza się, co następuje:

§ 3.[Dodatkowe informacje na opakowaniu spożywczym] 1. Opakowany środek spożywczy znakuje się dodatkowo poprzez zamieszczenie informacji:

1) „pakowany w atmosferze ochronnej” albo „pakowano w atmosferze ochronnej”, jeżeli przy pakowaniu środka spożywczego użyto gazu obojętnego powodującego przedłużenie okresu trwałości tego środka;

2) „zawiera substancję/e słodzącą/e”, jeżeli środek spożywczy zawiera jedną lub więcej substancji słodzących;

3) „zawiera cukier/cukry i substancję/e słodzącą/e”, jeżeli środek spożywczy zawiera jednocześnie cukier lub cukry oraz jedną lub więcej substancji słodzących;

4) „zawiera źródło fenyloalaniny”, jeżeli środek spożywczy zawiera aspartam lub sól aspartamu i acesulfamu;

5) „spożycie w nadmiernych ilościach może mieć efekt przeczyszczający”, w przypadku innych niż słodziki stołowe środków spożywczych, w których zawartość alkoholi wodorotlenowych (polioli) przekracza 10%;

6) o gatunku rośliny, z której pochodzi skrobia, jeżeli oznakowanie środka spożywczego wskazuje na obecność w nim skrobi lub skrobi modyfikowanej fizycznie lub enzymatycznie, a skrobia ta może zawierać gluten;

7) „zawiera lukrecję” – w przypadku produktów cukierniczych lub napojów zawierających kwas glicyryzynowy lub jego sól amonową, które zostały dodane do tych produktów lub wprowadzone do nich poprzez dodanie lukrecji Glycyrrhiza glabra, w ilości nie mniejszej niż 100 mg/kg lub nie mniejszej niż 10 mg/l;

8) „zawiera lukrecję – nie może być spożywany w nadmiernych ilościach przez osoby cierpiące na nadciśnienie”, w przypadku:

a) produktów cukierniczych zawierających kwas glicyryzynowy lub jego sól amonową, które zostały dodane do tych produktów lub wprowadzone do nich poprzez dodanie lukrecji Glycyrrhiza glabra, w ilości nie mniejszej niż 4 g/kg,

b) napojów zawierających kwas glicyryzynowy lub jego sól amonową, które zostały dodane do tych napojów lub wprowadzone do nich w wyniku dodania lukrecji Glycyrrhiza glabra, w ilości nie mniejszej niż 50 mg/l,

c) napojów alkoholowych zawierających powyżej 1,2% objętościowych alkoholu, zawierających kwas glicyryzynowy lub jego sól amonową, które zostały dodane do tych napojów lub wprowadzone do nich w wyniku dodania lukrecji Glycyrrhiza glabra, w ilości nie mniejszej niż 300 mg/l.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, zamieszcza się w tym samym polu widzenia co nazwę środka spożywczego.

3. Informację, o której mowa w ust. 1 pkt 7, zamieszcza się:

1) po wykazie składników, chyba że wyraz „lukrecja” jest już wymieniony w wykazie składników lub w nazwie produktu, lub

2) w tym samym polu widzenia co nazwę środka spożywczego – w przypadku braku wykazu składników – chyba że wyraz „lukrecja” jest już wymieniony w nazwie produktu.

4. Informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 8, zamieszcza się po wykazie składników lub, w przypadku jego braku, w tym samym polu widzenia co nazwę środka spożywczego.

5. Podane w ust. 1 pkt 8 lit. b i c dawki kwasu glicyryzynowego lub jego soli amonowej dotyczą produktów gotowych do spożycia lub przygotowanych do spożycia zgodnie z instrukcją producenta.

§ 4.[Informacje dotyczące możliwości spożywania produktu przez wegetarian oraz wegan] Oznakowanie środka spożywczego może dodatkowo zawierać następujące informacje:

1) „wyprodukowano metodami integrowanymi” lub skrót „IPO” (Integrowana Produkcja Ogrodnicza), jeżeli produkcja jest prowadzona zgodnie z przepisami w sprawie integrowanej produkcji;

2) „produkt może być spożywany przez wegetarian” albo „odpowiedni dla wegetarian”, pod warunkiem że środek spożywczy nie zawiera składników pochodzących z nieżywych zwierząt oraz że substancje pochodzące z nieżywych zwierząt nie były używane w procesie produkcyjnym;

3) „produkt może być spożywany przez wegan” albo „odpowiedni dla wegan”, pod warunkiem że środek spożywczy nie zawiera żadnych składników pochodzenia zwierzęcego oraz że składniki takie nie były używane w procesie produkcyjnym.

§ 5.[Wykaz składników] 1. Informację, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, podaje się w formie wykazu składników wykorzystanych do produkcji środka spożywczego i nadal w nim obecnych, nawet w zmienionej formie, zwanego dalej „wykazem składników”, z podaniem nazwy składnika, według masy tych składników, ustalonej w chwili ich użycia do wytworzenia środka spożywczego, w porządku malejącym, z zastrzeżeniem § 7 ust. 3 i 4.

2. Wykaz składników poprzedza się nagłówkiem zawierającym wyraz „składniki” albo „skład”.

2a. Podawanie wykazu składników nie dotyczy następujących środków spożywczych:

1) jednoskładnikowych środków spożywczych, jeżeli nazwa środka spożywczego:

a) jest taka sama jak nazwa składnika albo

b) umożliwia dokładną identyfikację charakteru składnika;

2) świeżych, nieobranych i nierozdrobnionych:

a) owoców,

b) warzyw, w tym ziemniaków;

3) wody gazowanej, jeżeli w jej oznakowaniu zawarta jest informacja o nasyceniu dwutlenkiem węgla;

4) octu wytworzonego z jednego surowca metodą fermentacyjną, bez dodatku innych składników;

5) serów, masła, fermentowanego mleka, śmietanki i śmietany, jeżeli do ich wytworzenia użyto tylko produktów mlecznych, niezbędnych w procesach przetwórczych enzymów lub drobnoustrojów, lub soli spożywczej niezbędnej do produkcji serów innych niż twarogowe i topione;

6) piwa, wyrobów winiarskich, napojów spirytusowych, z tym że w przypadku, gdy te środki spożywcze zawierają składniki alergenne określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia lub składniki pochodzące ze składników alergennych w ich oznakowaniu podaje się nazwy tych składników poprzedzone nagłówkiem obejmującym wyraz „zawiera”, chyba że taki składnik został wymieniony w wykazie składników lub w nazwie, pod którą dany środek spożywczy występuje w obrocie.

3. W przypadku gdy składnik środka spożywczego jest składnikiem złożonym z kilku składników, jego składniki uznaje się za składniki tego środka spożywczego.

4. Nazwa składnika złożonego może być podana w wykazie składników, w kolejności zgodnej z jego całkowitą masą, jeżeli:

1) została określona w przepisach dotyczących poszczególnych artykułów rolno-spożywczych lub jest nazwą zwyczajową;

2) bezpośrednio po niej zostanie podany wykaz składników składnika złożonego według ich masy w porządku malejącym.

5. Podawanie wykazu składników składnika złożonego z kilku składników nie jest wymagane w przypadku:

1) gdy skład składnika złożonego jest określony w przepisach dotyczących poszczególnych artykułów rolno-spożywczych i składnik ten stanowi mniej niż 2% gotowego środka spożywczego;

2) składnika złożonego z mieszanki przypraw lub ziół, które stanowią mniej niż 2% gotowego środka spożywczego;

3) gdy składnik złożony jest środkiem spożywczym, dla którego wykaz składników nie jest wymagany zgodnie z przepisami rozporządzenia lub przepisami dotyczącymi poszczególnych artykułów rolno-spożywczych.

6. Przepisów ust. 5 pkt 1 i 2 nie stosuje się do dozwolonych substancji dodatkowych, których obecność w danym środku spożywczym wynika z tego, że były one zawarte w jednym lub większej ilości składników tego składnika złożonego, jeżeli pełnią one funkcję technologiczną w gotowym środku spożywczym.

7. Nie wymaga się podawania w wykazie składników wody jako składnika środka spożywczego:

1) jeżeli woda jest stosowana podczas produkcji wyłącznie do odtworzenia składników używanych w formie skoncentrowanej lub odwodnionej;

2) w przypadku roztworów wodnych, które normalnie nie są spożywane;

3) jeżeli zawartość wody dodanej jako składnik środka spożywczego nie przekracza 5% masy gotowego środka spożywczego.

8. Nie uznaje się za składniki:

1) dozwolonych substancji dodatkowych i enzymów, których obecność w danym środku spożywczym wynika z tego, że były one zawarte w jednym lub większej ilości składników tego środka spożywczego, pod warunkiem że nie pełnią one funkcji technologicznej w tym środku spożywczym;

2) substancji pomagających w przetwarzaniu;

3) substancji użytych w procesie produkcji, w ilości ściśle niezbędnej, jako rozpuszczalniki, w tym rozpuszczalniki ekstrakcyjne, albo jako nośniki dozwolonych substancji dodatkowych, enzymów albo środków aromatyzujących (aromatów);

4) substancji niebędących dozwolonymi substancjami dodatkowymi, które są wykorzystywane w taki sam sposób i w tym samym celu jak substancje pomagające w przetwarzaniu, nadal obecne w gotowym środku spożywczym, nawet w zmienionej formie;

5) części składowych składnika, które zostały czasowo oddzielone w procesie produkcyjnym, a później ponownie dodane w ilości nieprzekraczającej ich pierwotnej zawartości.

9. W przypadku środków spożywczych, o których mowa w ust. 2a pkt 5, do których dodano inne niż wymienione w tym przepisie składniki, w wykazie składników można podawać tylko te dodane składniki, z tym że wykaz składników poprzedza się nagłówkiem zawierającym wyrazy „składniki dodatkowe”.

10. Nazwę każdego składnika alergennego wykorzystywanego do produkcji środka spożywczego i nadal obecnego w gotowym środku spożywczym, nawet w zmienionej formie, oraz nazwę każdego składnika pochodzącego ze składnika alergennego, w tym również w przypadku środków spożywczych, o których mowa w ust. 2a, oraz składników, o których mowa w ust. 5 i § 8 ust. 1, podaje się z wyraźnym odniesieniem do nazwy składnika określonej w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

11. Przepisu ust. 10 nie stosuje się, jeżeli nazwa, pod którą opakowany środek spożywczy występuje w obrocie, wyraźnie odnosi się do danego składnika.

12. Każdą substancję wykorzystywaną do produkcji środka spożywczego i nadal obecną w gotowym środku spożywczym, nawet w zmienionej formie, w tym również substancje, o których mowa w ust. 8 pkt 1–4, pochodzącą ze składników alergennych wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, uznaje się za składnik i znakuje z wyraźnym odniesieniem do nazwy składnika alergennego, z którego ona pochodzi.

13. (uchylony).

§ 6.[Informacje zamieszczane w wykazie składników] 1. Zamieszczając w wykazie składników:

1) dozwolone substancje dodatkowe, podaje się ich nazwę lub numer oraz zasadniczą funkcję technologiczną, którą ta substancja pełni w środku spożywczym, biorąc pod uwagę rodzaje funkcji pełnionej przez dodatki do żywności w środkach spożywczych wymienione w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16);

2) enzymy inne niż te, o których mowa w § 5 ust. 8 pkt 1, podaje się zasadniczą funkcję technologiczną, którą ta substancja pełni w środku spożywczym, biorąc pod uwagę rodzaje funkcji pełnionej przez dodatki do żywności w środkach spożywczych wymienione w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności, oraz ich nazwę;

3) środki aromatyzujące (aromaty), podaje się, z zastrzeżeniem ust. 4, określenia:

a) „aromat(y)” albo bardziej szczegółową nazwę, albo opis danego środka aromatyzującego, jeżeli składnik aromatyzujący zawiera środki aromatyzujące, o których mowa w art. 3 ust. 2 lit. b–h rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1334/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie środków aromatyzujących i niektórych składników żywności o właściwościach aromatyzujących do użycia w oraz na środkach spożywczych oraz zmieniającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 1601/91, rozporządzenia (WE) nr 2232/96 oraz (WE) nr 110/2008 oraz dyrektywę 2000/13/WE (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 34), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1334/2008”, albo

b) „aromaty dymu wędzarniczego” lub „aromaty dymu wędzarniczego produkowane ze środka(-ów) spożywczego(-ych) lub kategorii lub źródeł(-ła) żywności”, jeżeli składnik aromatyzujący zawiera środki aromatyzujące dymu wędzarniczego, o których mowa w art. 3 ust. 2 lit. f rozporządzenia nr 1334/2008, i nadaje żywności aromat dymu.

2. W przypadku środka spożywczego zawierającego skrobie modyfikowane, w wykazie składników w odniesieniu do tych skrobi może być podana wyłącznie nazwa „skrobia(e) modyfikowana(e)”, z zastrzeżeniem § 3 ust. 1 pkt 6.

3. Funkcję technologiczną „sól (sole) emulgująca(e)” podaje się w wykazie składników wyłącznie w przypadku serów topionych oraz środków spożywczych wytworzonych na bazie serów topionych.

4. Określenie „naturalny” w opisie środków aromatyzujących (aromatów) stosuje się zgodnie z art. 16 rozporządzenia nr 1334/2008.

5. (uchylony).

6. W wykazie składników opakowanych środków spożywczych, w których jako aromaty zostały użyte kofeina albo chinina, bezpośrednio po określeniu „aromat(y)” podaje się odpowiednio określenie „chinina” albo „kofeina”.

7. Jeżeli zawartość kofeiny w napoju gotowym do spożycia w stanie niezmodyfikowanym lub po przetworzeniu skoncentrowanego lub suchego produktu przekracza 150 mg/l w jego oznakowaniu, w tym samym polu widzenia co nazwa tego napoju, podaje się informację „wysoka zawartość kofeiny” wraz z określeniem w nawiasach tej zawartości wyrażonej w mg/100 ml.

8. Przepisu ust. 7 nie stosuje się do napojów zawierających kawę, herbatę, ekstrakty kawy albo ekstrakty herbaty, jeżeli nazwa takiego napoju zawiera określenie wskazujące na to, że napój ten został wyprodukowany na bazie kawy albo herbaty, albo ich ekstraktów.

§ 7.[Opisywanie składników środka spożywczego użytych w zagęszczonej lub odwodnionej formie] 1. Wodę stanowiącą składnik środka spożywczego oraz lotne składniki tego środka spożywczego wymienia się w wykazie składników według ich masy w gotowym do spożycia środku spożywczym, w porządku malejącym. Masę wody będącej składnikiem środka spożywczego stanowi różnica całkowitej masy gotowego do spożycia środka spożywczego i całkowitej masy innych składników, które zostały użyte do jego wyprodukowania.

2. Składniki środka spożywczego użyte w zagęszczonej lub odwodnionej formie, odtworzonej w czasie produkcji, mogą być wymieniane w wykazie składników według ich masy przed ich skoncentrowaniem lub odwodnieniem, w porządku malejącym.

3. W przypadku środka spożywczego zagęszczonego lub odwodnionego, przeznaczonego do przywrócenia do stanu pierwotnego (odtworzonego) poprzez dodanie wody, jego składniki mogą być wymienione w wykazie składników w kolejności zawartości w produkcie przywróconym do stanu pierwotnego, pod warunkiem że wykaz składników będzie uzupełniony określeniem „składniki odtworzonego produktu” albo „składniki produktu gotowego do spożycia”.

4. W przypadku mieszanek owoców, warzyw albo grzybów, składniki takich mieszanek mogą być wymieniane w wykazie składników po użyciu odpowiednio określenia: „owoce”, „warzywa” albo „grzyby” uzupełnionego określeniem „w różnych proporcjach” – pod warunkiem że żaden ze składników takiej mieszanki nie występuje w ilości dominującej, a ich proporcje ulegają zmianie.

5. Określenia „owoce”, „warzywa” albo „grzyby” są zamieszczane w wykazie składników w kolejności uwzględniającej łączną masę owoców, warzyw albo grzybów.

6. W przypadku mieszanek ziół lub przypraw, w których żaden ze składników nie występuje w ilości dominującej, składniki te mogą być wymieniane w wykazie składników w dowolnej kolejności, pod warunkiem że wykaz składników będzie uzupełniony określeniem „w różnych proporcjach”.

7. Składniki, z których każdy stanowi mniej niż 2% gotowego środka spożywczego, mogą być wymieniane w wykazie składników w dowolnej kolejności po pozostałych składnikach.

8. W przypadku wykorzystania do produkcji lub przygotowania środków spożywczych składników podobnych lub wzajemnie zastępowalnych, stanowiących mniej niż 2% gotowego środka spożywczego, które nie spowodują zmiany podstawowego składu lub charakterystyki tych środków spożywczych, składniki te można podać w wykazie składników po określeniu „zawiera ... i/lub ...”, jeżeli przynajmniej jeden z nie więcej niż dwóch składników jest obecny w gotowym środku spożywczym.

9. Przepisy ust. 8 nie dotyczą dozwolonych substancji dodatkowych, składników alergennych wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia i składników pochodzących ze składników alergennych.

§ 8.[Opisywanie zawartość tłuszczu i tkanki łącznej] 1. W wykazie składników zamiast nazwy składnika może być podana jedynie nazwa kategorii składników, do której składnik ten należy; składniki, w stosunku do których zamiast ich nazwy może być podana nazwa ich kategorii, określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

2. Mięśnie szkieletowe ssaków i ptaków gatunków uznanych za zdatne do spożycia przez ludzi wraz z przeponą i żwaczem, z wyłączeniem serca, języka, mięśni głowy innych niż żwacze, mięśni nadgarstka, stępu i ogona, wraz z naturalnie zawartą lub przynależną tkanką (mięso ssaków i ptaków), z wyłączeniem mięsa oddzielonego mechanicznie, stanowiące składnik środka spożywczego, podaje się w wykazie składników poprzez użycie określenia „mięso”, z podaniem nazwy wskazującej na gatunek zwierzęcia, z którego ono pochodzi, jeżeli zawartość tłuszczu i tkanki łącznej w tym mięsie nie przekracza:

1) 25% tłuszczu i 25% tkanki łącznej – w przypadku mięsa ssaków innych niż króliki i świnie oraz mieszanek mięsa z przewagą mięsa ssaków;

2) 30% tłuszczu i 25% tkanki łącznej – w przypadku mięsa świń;

3) 15% tłuszczu i 10% tkanki łącznej – w przypadku mięsa ptaków i królików.

3. W przypadku gdy maksymalne poziomy zawartości tłuszczu i tkanki łącznej, o których mowa w ust. 2, są przekroczone, zawartość „mięsa” odpowiednio redukuje się, natomiast wykaz składników uzupełnia się o informację dotyczącą obecności tłuszczu i tkanki łącznej.

4. Zawartość tkanki łącznej, o której mowa w ust. 2, wyraża się stosunkiem zawartości kolagenu do zawartości białek mięsa, a zawartość kolagenu określa się zawartością hydroksyproliny pomnożoną przez liczbę 8.

5. Mięso oddzielone mechanicznie, stanowiące składnik środka spożywczego, podaje się w wykazie składników poprzez użycie określenia „mięso oddzielone mechanicznie”, z podaniem nazwy gatunku zwierzęcia, z którego ono pochodzi.

6. Części zwierząt i ptaków inne niż mięso, stanowiące składnik środka spożywczego, podaje się w wykazie składników poprzez użycie ich nazwy wraz z podaniem nazwy gatunku zwierzęcia, z którego pochodzą.

§ 9.[Opisywanie ilościowej zawartości składników lub kategorii składników środka spożywczego] 1. W oznakowaniu opakowanego środka spożywczego podaje się ilościową zawartość składnika lub kategorii składników tego środka spożywczego, jeżeli:

1) nazwa składnika lub kategorii składników występuje w nazwie środka spożywczego lub nazwa tego środka spożywczego jest zazwyczaj kojarzona przez konsumenta z zawartością składnika lub kategorii składników w tym środku spożywczym;

2) nazwa składnika lub kategorii składników jest podkreślona w oznakowaniu środka spożywczego w formie pisemnej, przy użyciu obrazków i grafiki;

3) składnik lub kategoria składników jest istotny dla scharakteryzowania środka spożywczego i odróżnienia go od innych środków spożywczych, z którymi może być mylony ze względu na podobieństwo nazwy lub wyglądu.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do:

1) składnika lub kategorii składników środka spożywczego, w przypadku gdy dla tego składnika lub kategorii składników w oznakowaniu podano masę netto po odsączeniu albo całkowitą masę netto;

2) składnika lub kategorii składników środka spożywczego, dodanych w celach aromatycznych lub przyprawowych w ilości poniżej 2% masy środka spożywczego;

3) składnika lub kategorii składników, które, występując w nazwie środka spożywczego, nie wpływają na wybór konsumenta, ze względu na fakt, że ich zawartość w środku spożywczym nie jest istotna dla scharakteryzowania tego środka spożywczego lub nie wpływa na odróżnienie go od podobnych środków spożywczych;

4) mieszanek owoców, warzyw, grzybów, przypraw oraz ziół, o których mowa w § 7 ust. 4–6;

5) zawartości substancji słodzących i cukru, jeżeli oznakowanie środka spożywczego zawiera informację, o której mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 lub pkt 3;

6) witamin i składników mineralnych, jeżeli informacja o ich zawartości w środku spożywczym została podana w informacji o wartości odżywczej;

7) składników lub kategorii składników, w przypadku gdy z przepisów szczególnych wynika obowiązek podawania ich zawartości w środku spożywczym;

8) składników lub kategorii składników, w przypadku gdy z przepisów szczególnych, określających dokładną zawartość tych składników lub kategorii składników, nie wynika obowiązek podawania w oznakowaniu ich ilościowej zawartości.

§ 10.[Umieszczanie informacji o ilościowej zawartości składnika lub kategorii składników] 1. Informację o ilościowej zawartości składnika lub kategorii składników podaje się w nazwie środka spożywczego obok tej nazwy albo w wykazie składników obok składnika lub kategorii składników.

2. Informację o ilościowej zawartości składnika lub kategorii składników w środku spożywczym, który traci wilgotność w wyniku procesu produkcyjnego, podaje się w odniesieniu do procentowej zawartości składnika lub kategorii składników w gotowym środku spożywczym.

3. Informację o ilościowej zawartości składnika lub kategorii składników określa się w procentach, podając ilość składnika lub kategorii składników, w momencie ich użycia w procesie produkcyjnym.

4. Jeżeli ilość składnika lub całkowita ilość wszystkich składników użytych do wytworzenia gotowego środka spożywczego przekracza 100%, informację o ilościowej zawartości tego składnika podaje się poprzez określenie masy tego składnika użytego do przygotowania 100 g gotowego środka spożywczego.

5. Informacje o ilościowej zawartości składników lotnych podaje się w odniesieniu do ich procentowej zawartości w gotowym środku spożywczym.

6. Sposób obliczania ilościowej zawartości składników w środku spożywczym określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

§ 11.[Data minimalnej trwałości oraz termin przydatności] 1. Datę minimalnej trwałości w oznakowaniu opakowanego środka spożywczego podaje się, określając w kolejności dzień, miesiąc i rok, z tym że w przypadku środków spożywczych o trwałości:

1) nieprzekraczającej 3 miesięcy można podać jedynie dzień i miesiąc;

2) od 3 do 18 miesięcy można podać jedynie miesiąc i rok;

3) powyżej 18 miesięcy można podać jedynie rok.

2. Datę minimalnej trwałości poprzedza się wyrażeniem „najlepiej spożyć przed ...”, jeżeli jest określona datą dzienną, albo wyrażeniem „najlepiej spożyć przed końcem ...” w innych przypadkach.

3. Termin przydatności do spożycia w oznakowaniu środka spożywczego określa się, podając w kolejności dzień, miesiąc i, jeżeli to możliwe, rok.

4. Jeżeli ze względów technicznych nie jest możliwe umieszczenie daty minimalnej trwałości albo terminu przydatności do spożycia po wyrażeniu słownym odnoszącym się do tej daty albo terminu, po wyrażeniu tym należy umieścić informację, w którym miejscu opakowania albo etykiety, obwoluty lub zawieszki trwale przymocowanej do opakowania znajduje się ta data albo termin.

§ 12.[Środek spożywczy w butelce szklanej] Środek spożywczy w butelce szklanej, z powierzchnią trwale oznakowaną nazwą środka spożywczego i zawartością netto, przeznaczonej do wielokrotnego użytku, na której nie jest możliwe umieszczenie etykiety, obwoluty lub trwale przymocowanej do niej zawieszki, można znakować poprzez podanie jedynie daty minimalnej trwałości albo terminu przydatności do spożycia.

§ 13.[Podawanie zawartości netto środka spożywczego w oznakowaniu] 1. W oznakowaniu opakowanego środka spożywczego zawartość netto tego środka spożywczego podaje się:

1) w jednostkach objętości – w przypadku środków spożywczych w postaci płynnej;

2) w jednostkach masy – w przypadku środków spożywczych innych niż określone w pkt 1.

2. W przypadku lodów, majonezu, przypraw w płynie, gęstych sosów, produktów mlecznych fermentowanych oraz mleka zagęszczonego zawartość netto, o której mowa w ust. 1, może być wyrażana w jednostkach masy albo jednostkach objętości.

3. Podawanie zawartości netto środka spożywczego w oznakowaniu, o którym mowa w ust. 1, nie jest wymagane:

1) jeżeli liczba pojedynczych, nieopakowanych sztuk środka spożywczego, takich jak: jaja, owoce, warzywa, umieszczonych w opakowaniu jest widoczna i łatwa do policzenia z zewnątrz albo wskazana w oznakowaniu;

2) w przypadku środków spożywczych, których masa netto jest niższa niż 5 g lub 5 ml, z wyjątkiem przypraw i ziół;

3) w przypadku środków spożywczych charakteryzujących się znacznym ubytkiem masy lub objętości, które są sprzedawane na sztuki lub na wagę w obecności konsumenta.

4. Jeżeli opakowanie środka spożywczego zawiera dwie albo więcej pojedynczych porcji, w opakowaniach zawierających taką samą ilość tego samego środka spożywczego, w oznakowaniu tego środka podaje się masę netto pojedynczej opakowanej porcji oraz całkowitą liczbę tych porcji – w przypadku gdy liczba porcji nie jest wyraźnie widoczna i łatwa do policzenia z zewnątrz oraz gdy nie jest widoczne z zewnątrz oznakowanie masy netto pojedynczej opakowanej porcji.

5. Jeżeli opakowanie środka spożywczego zawiera dwie albo więcej oddzielnie opakowanych porcji (sztuk) tego samego środka spożywczego, nieprzeznaczanych do wprowadzania do obrotu pojedynczo, w oznakowaniu tego środka podaje się masę netto ogółem oraz liczbę porcji (sztuk).

6. W oznakowaniu środka spożywczego w stanie stałym, znajdującego się w środowisku płynnym lub mieszance płynów, także w postaci zamrożonej lub głęboko mrożonej, takich jak: woda, wodne roztwory soli, solanka, wodne roztwory kwasów spożywczych, ocet, wodne roztwory cukrów, wodne roztwory innych substancji słodzących, a w przypadku owoców lub warzyw – soki owocowe lub warzywne, należy podać także masę netto środka spożywczego po odsączeniu, jeżeli płyn ten stanowi jedynie dodatek do podstawowego składu tego środka spożywczego i nie jest czynnikiem wpływającym na wybór konsumentów.

§ 14.[Informacje zamieszczane w tym samym polu widzenia] Informacje, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, 3 i 6, a także moc alkoholu podaje się w oznakowaniu środka spożywczego w tym samym polu widzenia.

§ 15.[Informacje zamieszczane w sąsiedztwie terminu przydatności do spożycia albo daty minimalnej trwałości] Informację, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 7, podaje się w sąsiedztwie terminu przydatności do spożycia albo daty minimalnej trwałości.

§ 16.[Informacje podawane tylko w dokumentach odnoszących się do środków spożywczych] 1. W przypadku opakowanych środków spożywczych przeznaczonych:

1) dla konsumenta finalnego sprzedawanych na etapie obrotu poprzedzającym handel detaliczny, w którym jednocześnie nie odbywa się sprzedaż do zakładów żywienia zbiorowego,

2) na zaopatrzenie zakładów żywienia zbiorowego, w celu przygotowania, przetwarzania, dzielenia lub krojenia

– informacje oraz wymagania, o których mowa w § 2 ust. 1, § 18, § 19 ust. 2, § 20–24, § 26–30, § 34 i § 35, mogą być podawane tylko w dokumentach odnoszących się do tych środków spożywczych towarzyszących środkom spożywczym albo przesłanych przed dostarczeniem tych środków spożywczych albo w chwili ich dostarczenia.

2. W przypadku środków spożywczych, o których mowa w ust. 1, informacje, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, 3, 5 lit. a i pkt 7, umieszcza się również na zewnętrznym opakowaniu, w którym środki spożywcze znajdują się przy wprowadzaniu do obrotu.

§ 18.[Oznakowanie różnych rodzajów cukru] 1. W oznakowaniu cukru ekstra białego (cukru rafinowanego) w miejsce nazwy „cukier biały ekstra” albo „cukier rafinowany” można stosować nazwę „cukier biały”.

2. W oznakowaniu cukru przemysłowego, cukru (cukru białego), cukru ekstra białego (cukru rafinowanego), płynnego cukru (roztworu cukru), płynnego cukru inwertowanego (roztworu cukru inwertowanego), syropu cukru inwertowanego, syropu glukozowego, syropu glukozowego w proszku, jednowodnej glukozy (jednowodnej dekstrozy), bezwodnej glukozy (bezwodnej dekstrozy), fruktozy w opakowaniach zawierających te środki spożywcze w ilości poniżej 20 g, nie wymaga się podawania zawartości netto.

3. Z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, nazwy, o których mowa w ust. 2, mogą być wykorzystywane wyłącznie w oznakowaniu środków spożywczych spełniających wymagania określone w przepisach w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej niektórych półproduktów i produktów przemysłu cukrowniczego.

4. Oprócz nazw, o których mowa w ust. 2, w oznakowaniu środków spożywczych spełniających wymagania określone w przepisach w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej niektórych półproduktów i produktów przemysłu cukrowniczego mogą również występować określenia powszechnie stosowane w innych państwach członkowskich, pod warunkiem że określenia te nie będą wprowadzać w błąd konsumenta finalnego.

5. Nazwy, o których mowa w ust. 2, mogą być używane w nazwach zwyczajowych innych środków spożywczych, pod warunkiem że takie nazwy nie wprowadzają konsumentów finalnych w błąd.

6. W oznakowaniu płynnego cukru (roztworu cukru), płynnego cukru inwertowanego (roztworu cukru inwertowanego) oraz syropu cukru inwertowanego podaje się informację o zawartości suchej masy oraz o zawartości cukru inwertowanego.

7. W oznakowaniu syropu cukru inwertowanego, w którym występuje krystalizacja, podaje się dodatkowo informację „skrystalizowany”.

8. W oznakowaniu syropu glukozowego oraz syropu glukozowego w proszku, zawierającego fruktozę w ilości większej niż 5% suchej masy, nazwę środka spożywczego podaje się odpowiednio przy użyciu określenia „syrop glukozowo-fruktozowy” albo „syrop fruktozowo-glukozowy” oraz „syrop glukozowo-fruktozowy w proszku” albo „syrop fruktozowo-glukozowy w proszku”, zależnie od przewagi glukozy albo fruktozy w syropie.

§ 19.[Oznakowanie napojów alkoholowych] 1. W oznakowaniu napojów alkoholowych, w opakowaniach zawierających powyżej 1,2% objętościowych alkoholu, podaje się informację o nominalnej mocy tego napoju oznaczonej w temperaturze 20°C, wyrażoną w procentach objętościowych; sposób podawania tej informacji określa załącznik nr 5 do rozporządzenia.

2. Warunki podawania mocy alkoholu określone w ust. 1 nie dotyczą napojów alkoholowych klasyfikowanych w grupie 2204 oraz 2205 według kodu Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego (CN).

§ 20.[Miód pitny] 1. Nazwa „miód pitny” może być użyta wyłącznie do oznakowania fermentowanego napoju winiarskiego, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina (Dz. U. Nr 120, poz. 690 i Nr 171, poz. 1016 oraz z 2014 r. poz. 23), zwanej dalej „ustawą winiarską”.

2. Nazwa „miód pitny markowy” może być użyta wyłącznie do oznakowania fermentowanego napoju winiarskiego, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy winiarskiej.

3. Nazwę, o której mowa w ust. 1 i 2, uzupełnia się na końcu jednym z następujących określeń:

1) „owocowy” – w przypadku miodu pitnego lub miodu pitnego markowego uzyskanego w procesie fermentacji alkoholowej nastawu na miód pitny lub nastawu na miód pitny markowy, w którym co najmniej 30% wody zastąpiono sokiem owocowym;

2) „winogronowy” – w przypadku miodu pitnego lub miodu pitnego markowego uzyskanego w procesie fermentacji alkoholowej nastawu na miód pitny lub nastawu na miód pitny markowy, w którym co najmniej 30% wody zastąpiono sokiem winogronowym.

4. Oznakowanie napoju, o którym mowa w ust. 1 i 2, zawiera określenie:

1) „czwórniak” – w przypadku wyrobu gotowego o proporcji: 1 objętość miodu na 3 objętości wody albo wody z sokiem;

2) „trójniak” – w przypadku wyrobu gotowego o proporcji: 1 objętość miodu na 2 objętości wody albo wody z sokiem;

3) „dwójniak” – w przypadku wyrobu gotowego o proporcji: 1 objętość miodu na 1 objętość wody albo wody z sokiem;

4) „półtorak” – w przypadku wyrobu gotowego o proporcji: 1 objętość miodu na 0,5 objętości wody albo wody z sokiem.

5. Dopuszcza się zastąpienie określenia, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, nazwą użytego owocu, jeżeli do sporządzenia nastawu użyto jednorodnego soku owocowego lub moszczu owocowego.

§ 21.[Oznakowanie produktów winiarskich] Nazwa:

1) „wino owocowe markowe” może być użyta wyłącznie do oznakowania fermentowanego napoju winiarskiego, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. c,

2) „wino owocowe” może być użyta wyłącznie do oznakowania fermentowanego napoju winiarskiego, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. d,

3) „wino owocowe wzmocnione” może być użyta wyłącznie do oznakowania fermentowanego napoju winiarskiego, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. e,

4) „wino owocowe aromatyzowane” może być użyta wyłącznie do oznakowania fermentowanego napoju winiarskiego, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. f,

5) „wino z soku winogronowego” może być użyta wyłącznie do oznakowania fermentowanego napoju winiarskiego, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. g,

6) „aromatyzowane wino z soku winogronowego” może być użyta wyłącznie do oznakowania fermentowanego napoju winiarskiego, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. h,

7) „nalewka na winie owocowym” może być użyta wyłącznie do oznakowania fermentowanego napoju winiarskiego, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. i,

8) „aromatyzowana nalewka na winie owocowym” może być użyta wyłącznie do oznakowania fermentowanego napoju winiarskiego, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. j,

9) „nalewka na winie z soku winogronowego” może być użyta wyłącznie do oznakowania fermentowanego napoju winiarskiego, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. k,

10) „aromatyzowana nalewka na winie z soku winogronowego” może być użyta wyłącznie do oznakowania fermentowanego napoju winiarskiego, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. l,

11) „napój winny owocowy” albo „napój winny miodowy” w zależności od zastosowanych surowców może być użyta wyłącznie do oznakowania fermentowanego napoju winiarskiego, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. m,

12) „aromatyzowany napój winny owocowy” albo „aromatyzowany napój winny miodowy” w zależności od zastosowanych surowców może być użyta wyłącznie do oznakowania fermentowanego napoju winiarskiego, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. n,

13) „wino owocowe niskoalkoholowe” może być użyta wyłącznie do oznakowania fermentowanego napoju winiarskiego, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. o,

14) „aromatyzowane wino owocowe niskoalkoholowe” może być użyta wyłącznie do oznakowania fermentowanego napoju winiarskiego, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. p,

15) „cydr” może być użyta wyłącznie do oznakowania fermentowanego napoju winiarskiego, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. q,

16) „perry” może być użyta wyłącznie do oznakowania fermentowanego napoju winiarskiego, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. r

– ustawy winiarskiej.

§ 22.[Dopuszczalność użycia nazwy owocu w oznakowaniu fermentowanych napojów winiarskich] W oznakowaniu fermentowanych napojów winiarskich, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. c–e, i, m oraz lit. o ustawy winiarskiej, otrzymanych z nastawu zawierającego co najmniej 75% danego owocu lub soku z tego owocu, dopuszcza się zastąpienie określenia „owocowe” lub „owocowy” nazwą użytego owocu.

§ 23.[Określenia uzupełniające nazwy produktów pochodzących z fermentacji alkoholowej albo zawierających dwutlenek węgla] Nazwy, o których mowa w § 21 pkt 2–6 i pkt 11–16, uzupełnia się o jedno z następujących określeń:

1) „musujące” albo „musujący” – w przypadku napoju zawierającego naturalny dwutlenek węgla pochodzący z fermentacji alkoholowej, znajdujący się pod ciśnieniem nie mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C, który po otwarciu butelki uchodzi i powoduje perlenie napoju;

2) „półmusujące” albo „półmusujący” – w przypadku napoju zawierającego naturalny dwutlenek węgla pochodzący z fermentacji alkoholowej, znajdujący się pod ciśnieniem od 1 do 2,5 bara, mierzonym w temperaturze 20°C, który po otwarciu butelki uchodzi i powoduje perlenie napoju;

3) „musujące gazowane” albo „musujący gazowany” – w przypadku napoju zawierającego dodany dwutlenek węgla znajdujący się pod ciśnieniem nie mniejszym niż 3 bary, mierzonym w temperaturze 20°C, który po otwarciu butelki uchodzi i powoduje perlenie napoju;

4) „półmusujące gazowane” albo „półmusujący gazowany” – w przypadku napoju zawierającego dodany dwutlenek węgla znajdujący się pod ciśnieniem od 1 do 2,5 bara, mierzonym w temperaturze 20°C, który po otwarciu butelki uchodzi i powoduje perlenie napoju.

§ 24.[Oznakowanie fermentowanych napojów winiarskich] 1. Oznakowanie fermentowanych napojów winiarskich, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. c–e, g, i, k oraz lit. m ustawy winiarskiej, zawierających cukry redukujące po inwersji, może być uzupełnione dodatkowo określeniem:

1) „wytrawne”, „wytrawna” albo „wytrawny” – w przypadku napoju zawierającego do 10 g cukru/litr;

2) „półwytrawne”, „półwytrawna” albo „półwytrawny” – w przypadku napoju zawierającego powyżej 10 do 30 g cukru/litr;

3) „półsłodkie”, „półsłodka” albo „półsłodki” – w przypadku napoju zawierającego powyżej 30 do 60 g cukru/litr;

4) „słodkie”, „słodka” albo „słodki” – w przypadku napoju zawierającego powyżej 60 do 150 g cukru/litr;

5) „bardzo słodkie”, „bardzo słodka” albo „bardzo słodki” – w przypadku napoju zawierającego powyżej 150 g cukru/litr.

2. Oznakowanie fermentowanych napojów winiarskich, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. f, h, j, l oraz lit. n ustawy winiarskiej, zawierających cukry redukujące po inwersji, może być uzupełnione dodatkowo określeniem:

1) „wytrawne”, „wytrawna” albo „wytrawny” – w przypadku napoju zawierającego do 15 g cukru/litr;

2) „półwytrawne”, „półwytrawna” albo „półwytrawny” – w przypadku napoju zawierającego powyżej 15 do 30 g cukru/litr;

3) „półsłodkie”, „półsłodka” albo „półsłodki” – w przypadku napoju zawierającego powyżej 30 do 60 g cukru/litr;

4) „słodkie”, „słodka” albo „słodki” – w przypadku napoju zawierającego powyżej 60 do 150 g cukru/litr;

5) „bardzo słodkie”, „bardzo słodka” albo „bardzo słodki” – w przypadku napoju zawierającego powyżej 150 g cukru/litr.

3. Oznakowanie fermentowanych napojów winiarskich, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. o, p, q oraz lit. r ustawy winiarskiej, zawierających cukry redukujące po inwersji, może być uzupełnione dodatkowo określeniem:

1) „wytrawny” albo „wytrawne” – w przypadku napoju zawierającego do 15 g cukru/litr;

2) „półwytrawny” albo „półwytrawne” – w przypadku napoju zawierającego powyżej 15 do 30 g cukru/litr;

3) „półsłodki” albo „półsłodkie” – w przypadku napoju zawierającego powyżej 30 do 60 g cukru/litr;

4) „słodki” albo „słodkie” – w przypadku napoju zawierającego powyżej 60 g cukru/litr.

§ 25.[Określenia uzupełniające w oznakowaniu fermentowanych napojów winiarskich] 1. Oznakowanie fermentowanych napojów winiarskich, o których mowa w art. 3 pkt 1 ustawy winiarskiej, nie może zawierać:

1) nazw odmian winorośli lub jakichkolwiek odniesień do odmian winorośli;

2) wizerunku winogron, winnic lub krzewów winorośli;

3) określeń: „w rodzaju”, „w typie”, „w stylu”, „imitacja”, „podobny do” lub innych tego typu określeń lub oznaczeń;

4) określeń, rysunków lub informacji sugerujących w jakikolwiek sposób, że fermentowany napój winiarski jest jednym z wyrobów winiarskich, o których mowa w:

a) załączniku XIb do rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (Dz. Urz. UE L 299 z 16.11.2007, str. 1, z późn. zm.) [1], zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1234/2007”, lub

b) rozporządzeniu Rady (EWG) nr 1601/91 z dnia 10 czerwca 1991 r. ustanawiającym ogólne zasady definicji, opisu i prezentacji win aromatyzowanych, aromatyzowanych napojów winopochodnych i aromatyzowanych koktajli winopodobnych (Dz. Urz. WE L 149 z 14.06.1991, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 11, str. 286, z późn. zm.).

2. Oznakowanie napoju winnego owocowego, napoju winnego miodowego lub wina owocowego niskoalkoholowego nie może zawierać określeń sugerujących w jakikolwiek sposób, że napój ten jest winem owocowym markowym, winem owocowym, miodem pitnym markowym lub miodem pitnym.

3. Nazwy fermentowanych napojów winiarskich, o których mowa w § 21, oraz uzupełniające określenia, o których mowa w § 23 i § 24, umieszcza się:

1) blisko siebie – w bezpośrednim sąsiedztwie;

2) przy użyciu nieusuwalnej czcionki o takiej samej wielkości, kroju i kolorze;

3) w sposób czytelny, gwarantujący ich wyraźne odróżnienie od tła oraz pozostałych informacji lub znaków graficznych zamieszczonych w oznakowaniu.

§ 26.[Oznakowanie opakowań środków spożywczych głęboko mrożonych] 1. W oznakowaniu opakowanych środków spożywczych głęboko mrożonych przeznaczonych bezpośrednio dla konsumenta podaje się dodatkowo informacje:

1) „produkt głęboko mrożony”;

2) określające okres przechowywania przez konsumenta wraz z temperaturą przechowywania lub wymaganym rodzajem wyposażenia do przechowywania;

3) „nie zamrażać powtórnie” albo podobne określenie.

2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się do lodów jadalnych, które znakowane są w sposób określony w rozdziale 2.

§ 27.[Oznakowanie wyrobów czekoladowych] 1. W oznakowaniu wyrobów czekoladowych, takich jak czekolada, czekolada mleczna, czekolada mleczna familijna, czekolada biała, czekolada nadziewana, czekoladki, wprowadzanych do obrotu w formie mieszanki, w opakowaniach, nazwy poszczególnych wyrobów wchodzących w skład mieszanki mogą być zastąpione określeniami, takimi jak „czekolady mieszane”, „czekolady nadziewane mieszane”, „mieszanka czekoladowa” lub podobnymi, a składniki mogą być podane dla wszystkich wyrobów mieszanki w jednym wykazie składników.

2. Oznakowanie czekolady sproszkowanej (czekolady w proszku), czekolady do picia (słodzonego kakao, słodzonego kakao w proszku), czekolady, czekolady „vermicelli”, czekolady „couverture”, czekolady „Gianduja”, czekolady mlecznej, czekolady mlecznej „vermicelli”, czekolady mlecznej „couverture”, czekolady mleczno-orzechowej „Gianduja”, czekolady śmietankowej, czekolady mlecznej odtłuszczonej, czekolady mlecznej familijnej, czekolady a la taza, czekolady familiar a la taza uzupełnia się określeniem „masa kakaowa minimum ...%”, podając zawartość całkowitej suchej masy kakaowej.

3. Nazwy wyrobów kakaowych i czekoladowych określonych w przepisach w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej wyrobów kakaowych i czekoladowych są stosowane tylko w oznakowaniu produktów spełniających te wymagania. Nazwy te nie mogą być wykorzystywane w oznakowaniu innych produktów, z zastrzeżeniem ust. 4.

4. Nazwy wyrobów kakaowych i czekoladowych, o których mowa w ust. 3, mogą być także stosowane dodatkowo i zgodnie z przepisami oraz zwyczajami obowiązującymi w państwach członkowskich, w których wyrób jest sprzedawany finalnemu konsumentowi, do oznaczania innych wyrobów, pod warunkiem że te wyroby nie będą mylone z wyrobami kakaowymi i czekoladowymi, o których mowa w ust. 3.

5. W oznakowaniu kakao o obniżonej zawartości tłuszczu (kakao w proszku o obniżonej zawartości tłuszczu) oraz czekolady do picia o obniżonej zawartości tłuszczu (słodzonego kakao o obniżonej zawartości tłuszczu, słodzonego kakao w proszku o obniżonej zawartości tłuszczu) podaje się zawartość tłuszczu kakaowego.

6. Oznakowanie wyrobów czekoladowych określonych w przepisach w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej wyrobów kakaowych i czekoladowych, w których użyto jako składnika czekolady tłuszczu roślinnego innego niż tłuszcz kakaowy, uzupełnia się określeniem „oprócz tłuszczu kakaowego zawiera tłuszcze roślinne”.

7. Określenie, o którym mowa w ust. 6, umieszcza się w pobliżu nazwy wyrobu czekoladowego, w tym samym polu widzenia co wykaz składników, wyraźnie od niego oddzielone i napisane pogrubioną czcionką o przynajmniej takiej samej wielkości jak czcionka użyta w tym wykazie.

8. Nazwy „czekolada”, „czekolada mleczna” i czekolada „couverture” mogą być uzupełnione informacjami albo opisem odnoszącym się do jakości tych środków spożywczych, jeżeli:

1) zawartość całkowitej suchej masy kakaowej wynosi nie mniej niż 43%, w tym nie mniej niż 26% tłuszczu kakaowego – w przypadku czekolady;

2) zawartość całkowitej suchej masy kakaowej wynosi nie mniej niż 30%, a zawartość suchej masy mlecznej pochodzącej z częściowo lub całkowicie odwodnionego mleka pełnego, półtłustego lub odtłuszczonego lub śmietanki, śmietanki całkowicie lub częściowo odwodnionej, masła lub tłuszczu mlecznego wynosi nie mniej niż 18%, w tym nie mniej niż 4,5% tłuszczu mlecznego – w przypadku czekolady mlecznej;

3) zawartość suchej odtłuszczonej masy kakaowej wynosi nie mniej niż 16% – w przypadku czekolady „couverture”.

§ 28.[Użycie nazw dotyczących owocowych dżemów, galaretek, marmolady, powideł] 1. Nazwy owocowych dżemów, galaretek, marmolady z owoców cytrusowych, marmolady galaretowej, słodzonego przecieru z kasztanów jadalnych, konfitur, powideł śliwkowych oraz marmolady owocowej (z owoców innych niż cytrusowe) stosuje się jedynie do produktów określonych w przepisach w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej dżemów, konfitur, galaretek, marmolad, powideł śliwkowych oraz słodzonego przecieru z kasztanów jadalnych i używa się ich w obrocie handlowym do określania tych produktów, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Nazwy produktów, o których mowa w ust. 1, można stosować jako dodatek do nazwy oraz zgodnie z praktykami stosowanymi w określaniu innych produktów, których nie można pomylić z produktami, o których mowa w ust. 1.

3. W oznakowaniu owocowych dżemów, galaretek, marmolad, konfitur, wytwarzanych z więcej niż jednego gatunku owoców w opakowaniach, nazwę środka spożywczego uzupełnia się wykazem użytych gatunków owoców, w kolejności malejącego wagowego udziału, z tym że w przypadku środków spożywczych wytworzonych z trzech lub większej liczby gatunków owoców wykaz może być zastąpiony określeniem „owoce mieszane”, innym określeniem o podobnym znaczeniu lub wskazaniem liczby użytych gatunków owoców.

4. Środki spożywcze wymienione w ust. 1 znakuje się dodatkowo poprzez:

1) wskazanie zawartości owoców w produkcie gotowym do spożycia, obliczonej po odliczeniu masy wody użytej do sporządzenia ekstraktu wodnego, przy użyciu wyrażenia „sporządzono z ... g owoców na 100 g produktu”;

2) wskazanie zawartości cukru w produkcie gotowym do spożycia, określonej refraktometrycznie w temperaturze 20°C, z uwzględnieniem +/–3 stopni tolerancji, przy użyciu wyrażenia „łączna zawartość cukru ... g na 100 g produktu”;

3) uzupełnienie wykazu składników informacją o pozostałości dwutlenku siarki, jeżeli zawartość ta jest większa niż 10 mg na 1 kg środka spożywczego.

5. Informacja, o której mowa w ust. 4 pkt 2, nie jest wymagana w przypadku oznakowania środka spożywczego wartością odżywczą z uwzględnieniem zawartości cukru.

6. Informacje określone w ust. 3 i 4 podaje się wyraźnie w tym samym polu widzenia co nazwę środka spożywczego.

§ 29.[Użycie nazw dotyczących soków] 1. Nazwy: sok owocowy, sok owocowy z zagęszczonego soku owocowego, zagęszczony sok owocowy (koncentrat owocowy, koncentrat soku owocowego), sok owocowy w proszku, sok owocowy wyprodukowany z użyciem ekstrakcji wodnej (sok owocowy wyekstrahowany wodą), nektar owocowy są stosowane w oznakowaniu produktów spełniających wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie art. 15 pkt 2 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, w zakresie jakości handlowej soków i nektarów owocowych, z zastrzeżeniem ust. 2a.

2. Nazwy umieszczonych w opakowaniach soków i nektarów, otrzymanych z dwóch lub więcej gatunków owoców, z wyjątkiem użycia soku cytrynowego lub soku z limonek lub zagęszczonego soku cytrynowego lub zagęszczonego soku z limonek w celu korekcji kwaśnego smaku, podawane w ich oznakowaniu zawierają wykaz użytych gatunków owoców, w kolejności malejącego objętościowego udziału użytych soków lub przecierów zgodnie z wykazem składników, z tym że w przypadku soków i nektarów wytworzonych z trzech lub większej liczby gatunków owoców wykaz może być zastąpiony terminem „wieloowocowy” lub innym równoznacznym, lub wskazaniem liczby użytych owoców.

2a. W przypadku soku otrzymanego z owoców rokitnika zwyczajnego, z dodatkiem cukru nieprzekraczającym 140 g na litr, w oznakowaniu podaje się nazwę: „słodzony sok z rokitnika”.

3. W nazwie soku albo nektaru wytworzonego z jednego gatunku owocu w miejsce określenia „owocowy” podaje się nazwę użytego gatunku owocu.

4. W oznakowaniu produktów, o których mowa w ust. 1, odtwarzanych do pierwotnego stanu za pomocą substancji niezbędnych do tego celu, nie wymaga się podawania wykazu składników.

5. W oznakowaniu soków, do których dodano większą ilość miąższu lub cząstek owoców niż była zawarta w tym soku przed przetworzeniem, podaje się informację o zawartości większej ilości cząstek lub miąższu owoców.

6. (uchylony).

7. (uchylony).

8. W przypadku umieszczonego w opakowaniu soku owocowego otrzymanego z mieszaniny soku owocowego i soku owocowego otrzymanego z soku zagęszczonego oraz nektaru owocowego otrzymanego w całości lub części z jednego lub więcej zagęszczonych soków lub zagęszczonych przecierów w pobliżu nazwy środka spożywczego podaje się, w sposób czytelny i wyróżniający się od tła, odpowiednio informację „z soku zagęszczonego (soków zagęszczonych)”, „częściowo z soku zagęszczonego (soków zagęszczonych)”, „z zagęszczonego przecieru (przecierów zagęszczonych)”, „częściowo z zagęszczonego przecieru (przecierów zagęszczonych)” – w zależności od stosowanych zagęszczonych składników.

9. W oznakowaniu nektarów owocowych w opakowaniach, w tym samym polu widzenia co nazwa środka spożywczego, podaje się informację określającą minimalną zawartość soku owocowego, przecieru owocowego lub ich mieszaniny, przy użyciu określenia „zawartość owoców minimum ...%”.

10. W przypadku soku i nektaru jabłkowego zawierających zagęszczony naturalny sok jabłkowy, którego kwasowość ogólna przy ekstrakcie refraktometrycznym 65% jest nie niższa niż 2,5% w przeliczeniu na kwas jabłkowy, nazwa tych środków spożywczych może być uzupełniona informacją „z zagęszczonego soku jabłkowego o wysokiej naturalnej kwasowości”.

11. W oznakowaniu nektarów owocowych, które nie zawierają dodanych cukrów prostych, dwucukrów oraz innych środków spożywczych zastosowanych ze względu na ich właściwości słodzące, w tym substancji słodzących określonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.), można podać informację, że nie zostały do nich dodane cukry, lub informację o takim samym znaczeniu dla konsumenta. Jeżeli cukry występują naturalnie w nektarze owocowym, w oznakowaniu podaje się również informację: „zawiera naturalnie występujące cukry”.

§ 30.[Oznakowanie produktów zawierających ekstrakty kawy i ekstrakty cykorii] 1. Nazwy środków spożywczych określonych w przepisach w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej ekstraktów kawy i ekstraktów cykorii są stosowane w obrocie handlowym tylko w oznakowaniu produktów spełniających te wymagania.

2. Nazwy środków spożywczych, o których mowa w ust. 1, uzupełnia się określeniem: „płynny” lub „w postaci płynnej” albo „pasta” lub „w postaci pasty” w zależności od postaci produktu.

3. W oznakowaniu płynnego ekstraktu kawy w opakowaniu nazwa „płynny ekstrakt kawy” może być uzupełniona określeniem „zagęszczony”, pod warunkiem że zawartość suchej masy pochodzącej z kawy jest większa wagowo niż 25% tego środka spożywczego.

4. W oznakowaniu płynnego ekstraktu cykorii w opakowaniu nazwa „płynny ekstrakt cykorii” może być uzupełniona określeniem „zagęszczony”, pod warunkiem że zawartość suchej masy pochodzącej z cykorii jest większa wagowo niż 45% tego środka spożywczego.

5. W oznakowaniu umieszczonego w opakowaniu ekstraktu kawy w proszku, ekstraktu kawy w postaci pasty, płynnego ekstraktu kawy w tym samym polu widzenia co opis środka spożywczego umieszcza się określenie „kawa bezkofeinowa”, pod warunkiem że zawartość bezwodnej kofeiny nie przekracza wagowo 0,3% suchej masy pochodzącej z kawy.

6. W oznakowaniu umieszczonego w opakowaniu płynnego ekstraktu kawy i płynnego ekstraktu cykorii w tym samym polu widzenia co opis środka spożywczego umieszcza się informacje zawierające nazwę użytych rodzajów cukrów z użyciem określenia „z ...” albo „z dodatkiem ...”, albo „upalona z ...”.

7. W oznakowaniu umieszczonego w opakowaniu płynnego ekstraktu kawy i ekstraktu kawy w postaci pasty wskazuje się minimalną zawartość suchej masy pochodzącej z kawy, wyrażoną w procentach wagowych gotowego środka spożywczego.

8. W oznakowaniu umieszczonego w opakowaniu płynnego ekstraktu cykorii i ekstraktu cykorii w postaci pasty wskazuje się minimalną zawartość suchej masy pochodzącej z cykorii, wyrażoną w procentach wagowych gotowego środka spożywczego.

§ 31.(uchylony).

§ 32.[Oznakowanie miodu w opakowaniach] 1. Nazwa „miód” może być użyta wyłącznie do oznakowania środka spożywczego, który jest określony w rozporządzeniu nr 1234/2007 załączniku III części VIII ust. 1.

2. W oznakowaniu miodu w opakowaniach podaje się dodatkowo:

1) pełną nazwę rodzaju i odmiany miodu zgodnie z przepisami w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej miodu;

2) wyrazy „miód wyłącznie do dalszego przerobu”, w przypadku miodu piekarniczego (przemysłowego), które umieszcza się obok nazwy;

3) nazwę kraju lub krajów pochodzenia, w których miód został zebrany, a w przypadku gdy miód pochodzi z więcej niż jednego kraju, wskazanie to może być zastąpione informacją:

a) „mieszanka miodów pochodzących z państw członkowskich Unii Europejskiej” albo

b) „mieszanka miodów niepochodzących z państw członkowskich Unii Europejskiej”, albo

c) „mieszanka miodów pochodzących z państw członkowskich Unii Europejskiej i spoza Unii Europejskiej”.

3. Pełna nazwa rodzaju i odmiany miodu może być zastąpiona wyrazem „miód”.

4. Przepis ust. 3 nie dotyczy miodu przefiltrowanego, miodu sekcyjnego, miodu z plastrami i miodu piekarniczego (przemysłowego).

5. Z wyjątkiem miodu piekarniczego (przemysłowego) i miodu przefiltrowanego, oznakowanie miodu w opakowaniach może dodatkowo zawierać informacje o:

1) pochodzeniu z określonej rośliny – w przypadku gdy miód pochodzi w całości lub prawie w całości z tego źródła oraz ma odpowiadające mu właściwości organoleptyczne, fizykochemiczne i mikroskopowe;

2) pochodzeniu z określonego regionu lub terytorium – w przypadku gdy miód pochodzi w całości z tego miejsca;

3) specyficznych właściwościach jakościowych miodu.

6. W przypadku wykorzystania miodu piekarniczego (przemysłowego) jako składnika środka spożywczego w nazwie tego środka może być użyta nazwa „miód”, z tym że w wykazie składników tego środka używa się nazwy „miód przemysłowy” albo „miód piekarniczy”.

§ 33.[Oznakowanie jaj] 1. Jaja wyprodukowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej znakuje się zgodnie z rozporządzeniem nr 1234/2007 załącznikiem XIV częścią A pkt III ust. 1 zdaniem pierwszym oraz art. 9 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 589/2008 z dnia 23 czerwca 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonywania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w sprawie norm handlowych w odniesieniu do jaj (Dz. Urz. UE L 163 z 24.06.2008, str. 6, z późn. zm.), podając po numerze oznaczenia sposobu utrzymywania kur nieśnych kod państwa członkowskiego – PL oraz weterynaryjny numer identyfikacyjny nadany w sposób określony w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 września 2010 r. w sprawie sposobu ustalania weterynaryjnego numeru identyfikacyjnego (Dz. U. Nr 173, poz. 1178).

2. Producent jaj utrzymujący nie więcej niż 50 kur nieśnych jest zwolniony z obowiązku znakowania jaj oznaczeniem kodowym, o którym mowa w rozporządzeniu nr 1234/2007 załączniku XIV części A pkt III ust. 1 zdaniu pierwszym, jeżeli:

1) jaja te są sprzedawane bezpośrednio konsumentom końcowym na terenie powiatu, w którym zostały wyprodukowane, lub na terenie przyległych do niego powiatów;

2) w miejscu sprzedaży są dostępne następujące dane:

a) nazwa i adres gospodarstwa, z którego jaja pochodzą, lub

b) imię, nazwisko i adres producenta jaj.

3. Producenci jaj sprzedający jaja bezpośrednio konsumentowi końcowemu w miejscu produkcji tych jaj mogą nie spełniać wymagań, o których mowa w rozporządzeniu nr 1234/2007 załączniku XIV części A.

4. Zakłady pakowania jaj są zwolnione z obowiązku znakowania jaj klasy B oznaczeniem określonym w art. 10 rozporządzenia Komisji (WE) nr 589/2008 z dnia 23 czerwca 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonywania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w sprawie norm handlowych w odniesieniu do jaj w przypadku jaj wyprodukowanych i wprowadzanych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 34.[Oznakowanie kazeiny kwasowej spożywczej, kazeiny podpuszczkowej spożywczej oraz kazeinianów spożywczych] 1. W oznakowaniu kazeiny kwasowej spożywczej, kazeiny podpuszczkowej spożywczej oraz kazeinianów spożywczych podaje się:

1) nazwę albo – w przypadku kazeinianów – nazwę uzupełnioną wskazaniem kationu lub kationów;

2) nazwę kraju pochodzenia – w przypadku środków spożywczych przywożonych z państw trzecich;

3) datę produkcji albo inne oznaczenie kodu identyfikacyjnego partii produkcyjnej.

2. W oznakowaniu kazeiny kwasowej spożywczej, kazeiny podpuszczkowej spożywczej oraz kazeinianów spożywczych wprowadzanych do obrotu jako mieszaniny poza wymaganiami określonymi w ust. 1 podaje się:

1) określenie „mieszanina składająca się z ...” wraz z podaniem nazw poszczególnych produktów tworzących mieszaninę według ich masy w porządku malejącym;

2) nazwę uzupełnioną wskazaniem kationu lub kationów – w przypadku kazeinianu lub kazeinianów;

3) zawartość białka – w przypadku mieszanin, w skład których wchodzą kazeiniany.

§ 35.[Oznakowanie mleka zagęszczonego i mleka w proszku] 1. Nazwy środków spożywczych określonych w przepisach w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej oraz metod analiz niektórych rodzajów mleka zagęszczonego i mleka w proszku, przeznaczonego do spożycia przez ludzi, są stosowane w obrocie handlowym tylko w oznakowaniu środków spożywczych spełniających te wymagania.

2. W oznakowaniu mleka zagęszczonego i mleka w proszku podaje się:

1) obok nazwy środka spożywczego informację o procentowej zawartości:

a) tłuszczu w mleku, wyrażonej wagowo w odniesieniu do produktu gotowego, z wyjątkiem mleka zagęszczonego odtłuszczonego niesłodzonego, mleka zagęszczonego odtłuszczonego słodzonego i mleka w proszku odtłuszczonego,

b) suchej masy beztłuszczowej mleka – w przypadku mleka zagęszczonego;

2) informację o metodach rozcieńczania albo odtwarzania, łącznie z informacją o zawartości tłuszczu w środku spożywczym po jego rozcieńczeniu lub odtworzeniu – w przypadku mleka w proszku;

3) informację, że produkt „nie jest przeznaczony dla niemowląt poniżej 12 miesięcy” – w przypadku mleka w proszku.

3. W oznakowaniu mleka zagęszczonego i mleka w proszku na opakowaniach zawierających produkty w opakowaniach o masie mniejszej niż 20 g umieszcza się informacje, o których mowa w ust. 2, a na opakowaniach o masie mniejszej niż 20 g podaje się nazwę tych środków spożywczych.

4. W oznakowaniu mleka:

1) surowego,

2) spożywczego, w przypadku którego:

a) zastosowano obróbkę cieplną – pasteryzację zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego załącznikiem III sekcją IX rozdziałem II częścią II pkt 1 lit. a,

b) występuje dodatnia reakcja w badaniu na obecność laktoperoksydazy

– oprócz nazwy zgodnej z rozporządzeniem nr 1234/2007 można stosować określenie „świeże”.

§ 37.[Napoje spirytusowe oznakowane przed 31 grudnia 2007 r.] Napoje spirytusowe w butelkach szklanych o pojemności 0,05 l i 0,1 l oznakowane przed dniem 31 grudnia 2007 r. w sposób określony w § 2 ust. 2, mogą pozostawać w obrocie do czasu wyczerpania zapasów tych opakowań.

§ 38.(uchylony).

§ 39.[Przepisy uchylone] Traci moc rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie znakowania środków spożywczych i dozwolonych substancji dodatkowych (Dz. U. Nr 220, poz. 1856, z późn. zm.).

§ 40.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 sierpnia 2007 r., z wyjątkiem przepisów § 16, które wchodzą w życie z dniem 1 grudnia 2007 r.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Rolnictwa
i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r.

Załącznik nr 1

SKŁADNIKI ALERGENNE

1. Zboża zawierające gluten (tj. pszenica, żyto, jęczmień, owies, pszenica orkisz, kamut lub ich odmiany hybrydowe) oraz produkty pochodne, z wyjątkiem:

1) syropów glukozowych na bazie pszenicy, w tym glukozy (dekstrozy) oraz produktów pochodnych, o ile obróbka, jakiej je poddano, nie wpłynie na zwiększenie alergenności określonej przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) dla produktu, z którego powstały;

2) maltodekstryn na bazie pszenicy oraz produktów pochodnych, o ile obróbka, jakiej je poddano, nie wpłynie na zwiększenie alergenności określonej przez EFSA dla produktu, z którego powstały;

3) syropów glukozowych na bazie jęczmienia;

4) zbóż wykorzystywanych do produkcji destylatów alkoholowych lub alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego stosowanych w napojach spirytusowych i innych napojach alkoholowych.

2. Skorupiaki i produkty pochodne.

3. Jaja i produkty pochodne.

4. Ryby i produkty pochodne, z wyjątkiem:

1) żelatyny rybnej stosowanej jako nośnik preparatów zawierających witaminy lub karotenoidy;

2) żelatyny rybnej lub karuku stosowanych jako środki klarujące do piwa i wina.

5. Orzeszki ziemne/orzeszki arachidowe i produkty pochodne.

6. Soja i produkty pochodne, z wyjątkiem:

1) całkowicie rafinowanych oleju sojowego i tłuszczu sojowego oraz produktów pochodnych, o ile obróbka, jakiej je poddano, nie wpłynie na zwiększenie alergenności określonej przez EFSA dla produktu, z którego powstały;

2) mieszaniny naturalnych tokoferoli (E 306), naturalnego D-alfatokoferolu, naturalnego octanu D-alfa-tokoferolu, naturalnego bursztynianu D-alfa-tokoferolu pochodzenia sojowego;

3) fitosteroli i estrów fitosteroli otrzymanych z olejów roślinnych pochodzenia sojowego;

4) estru stanolu roślinnego produkowanego ze steroli olejów roślinnych pochodzenia sojowego.

7. Mleko i produkty pochodne (łącznie z laktozą), z wyjątkiem:

1) serwatki wykorzystywanej do produkcji destylatów alkoholowych lub alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego stosowanych w napojach spirytusowych i innych napojach alkoholowych;

2) laktitolu.

8. Orzechy, tj. migdały (Amygdalus communis L.), orzechy laskowe (Corylus avellana), orzechy włoskie (Juglans regia), orzechy nerkowca (Anacardium occidentale), orzechy pekan (Carya illinoiesis (Wangenh.) K. Koch), orzechy brazylijskie (Bertholletia excelsa), pistacje/orzech pistacjowy (Pistacia vera), orzechy makadamia (Macadamia ternifolia) i produkty pochodne, z wyjątkiem orzechów wykorzystywanych do produkcji destylatów alkoholowych lub alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego stosowanych w napojach spirytusowych i innych napojach alkoholowych.

9. Seler i produkty pochodne.

10. Gorczyca i produkty pochodne.

11. Nasiona sezamu i produkty pochodne.

12. Dwutlenek siarki i siarczyny w stężeniach powyżej 10 mg/kg lub 10 mg/l w przeliczeniu na SO₂.

13. Łubin i produkty pochodne.

14. Mięczaki i produkty pochodne.

Załącznik nr 2

(uchylony)

Załącznik nr 3

SKŁADNIKI, W STOSUNKU DO KTÓRYCH ZAMIAST ICH NAZWY W WYKAZIE SKŁADNIKÓW MOŻE BYĆ PODANA NAZWA ICH KATEGORII

Załącznik nr 4

SPOSÓB OBLICZANIA ILOŚCIOWEJ ZAWARTOŚCI SKŁADNIKÓW W ŚRODKU SPOŻYWCZYM

1. Zawartość ilościową składnika oblicza się, z zastrzeżeniem ust. 2, dzieląc jego masę przez masę ogólną wszystkich składników środka spożywczego, pomniejszoną o masę:

1) wody dodanej jako składnik,

2) składników lotnych

– które ubyły w trakcie procesu produkcyjnego, według następującego wzoru:

gdzie:

ms – masa składnika [kg]

mo – masa składników ogółem [kg].

2. Zawartość ilościową składnika owocowego w sokach, nektarach i napojach, z uwzględnieniem wody jako składnika tych środków spożywczych, oblicza się, dzieląc masę soku owocowego, warzywnego lub przecieru owocowego, warzywnego w środku spożywczym przez masę ogólną gotowego środka spożywczego według wzoru:

gdzie:

ms – masa soku owocowego, warzywnego lub przecieru owocowego, warzywnego w środku spożywczym [kg]

mg – masa gotowego środka spożywczego (soku, nektaru, napoju) [kg].

Załącznik nr 5

SPOSÓB PODAWANIA NOMINALNEJ MOCY ALKOHOLU W OZNAKOWANIU NAPOJÓW ZAWIERAJĄCYCH PONAD 1,2% OBJĘTOŚCIOWYCH ALKOHOLU

1. Moc alkoholu należy podawać z dokładnością nie większą niż do jednego miejsca po przecinku. Po wartości liczbowej należy dodać symbol „% obj.” i można poprzedzić skrótem „alk.”. Dopuszcza się również znakowanie symbolem „% vol.”, co jest równoznaczne z symbolem „% obj.”.

2. Przy znakowaniu nominalnej mocy alkoholu dopuszcza się następujące tolerancje:

1) +/- 0,5% objętościowych w przypadku:

a) piwa o mocy nieprzekraczającej 5,5% objętościowych,

b) napojów alkoholowych produkowanych z winogron, klasyfikowanych w grupie 2206 00 59 lub 2206 00 89 według kodu Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego (CN);

2) +/-1% objętościowych w przypadku:

a) piwa o mocy przekraczającej 5,5% objętościowych,

b) napojów alkoholowych produkowanych z winogron, klasyfikowanych w grupie 2206 00 39 według kodu Scalonej Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego (CN);

c) cidrów (cydrów) innych niż beczkowe, perry oraz innych fermentowanych napojów winiarskich;

3) +/- 1,5% objętościowych w przypadku:

a) napojów zawierających macerowane owoce lub części roślin,

b) cidrów (cydrów) beczkowych;

4) +/- 0,3% objętościowych dla pozostałych napojów niewymienionych powyżej.

3. Tolerancje wymienione w ust. 2 uwzględnia się niezależnie od tolerancji wynikających z metod analizy stosowanych do oznaczania mocy alkoholu.