Art. 1. [Ustawa o ochronie przyrody] W ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220, z późn. zm.²⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 5 pkt 22 otrzymuje brzmienie:

„22) udostępnianie – umożliwianie korzystania z parku narodowego, rezerwatu przyrody lub niektórych ich obszarów i obiektów w celach naukowych, edukacyjnych, turystycznych, rekreacyjnych, sportowych, filmowania, fotografowania, a także w celach zarobkowych;”;

2) w art. 8 uchyla się ust. 3 i 4;

3) po art. 8 dodaje się art. 8a–8h w brzmieniu:

„Art. 8a. 1. Park narodowy jest państwową osobą prawną w rozumieniu art. 9 pkt 14 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.³⁾).

2. Wykaz parków narodowych stanowi załącznik do ustawy.

Art. 8b. 1. Do zadań parków narodowych należy w szczególności:

1) prowadzenie działań ochronnych w ekosystemach parku narodowego, zmierzających do realizacji celów, o których mowa w art. 8 ust. 2;

2) udostępnianie obszaru parku narodowego na zasadach określonych w planie ochrony, o którym mowa w art. 18, lub zadaniach ochronnych, o których mowa w art. 22, i w zarządzeniach dyrektora parku narodowego;

3) prowadzenie działań związanych z edukacją przyrodniczą.

2. Parki narodowe mogą wykonywać działalność gospodarczą na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447, z późn. zm.⁴⁾), z ograniczeniami wynikającymi z ustawy.

Art. 8c. 1. Organem parku narodowego jest dyrektor parku narodowego.

2. Dyrektor parku narodowego jest powoływany przez ministra właściwego do spraw środowiska, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, oraz przez niego odwoływany. W przypadku odwołania dyrektora parku narodowego minister właściwy do spraw środowiska z dniem odwołania może powierzyć pełnienie jego obowiązków zastępcy dyrektora parku narodowego do czasu powołania dyrektora parku narodowego, jednak na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy.

3. Powołanie, o którym mowa w ust. 2, stanowi nawiązanie stosunku pracy na podstawie powołania w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.⁵⁾).

4. Stanowisko dyrektora parku narodowego może zajmować osoba, która:

1) jest obywatelem polskim;

2) korzysta z pełni praw publicznych;

3) nie była skazana prawomocnym wyrokiem sądu za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;

4) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;

5) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości dyrektora parku narodowego;

6) posiada kompetencje kierownicze;

7) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym.

5. W celu przeprowadzenia naboru minister właściwy do spraw środowiska powołuje komisję konkursową w składzie:

1) dwóch pracowników urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw środowiska;

2) przedstawiciel Państwowej Rady Ochrony Przyrody;

3) przedstawiciel rady naukowej właściwego parku narodowego;

4) przedstawiciel marszałka województwa właściwego ze względu na siedzibę parku narodowego.

6. Nabór ma charakter konkursu, w toku którego sprawdzeniu podlegają wiedza i predyspozycje niezbędne do wykonywania zadań dyrektora parku narodowego oraz kompetencje kierownicze.

7. Minister właściwy do spraw środowiska ogłasza informację o naborze na stanowisko dyrektora parku narodowego oraz o wynikach tego naboru.

8. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, sposób ogłaszania, organizację i tryb przeprowadzania naboru oraz zadania i organizację komisji konkursowej, uwzględniając potrzebę sprawnego przeprowadzenia naboru oraz wszechstronnej oceny wiedzy, predyspozycji i kompetencji kierowniczych kandydatów.

Art. 8d. Dyrektor parku narodowego kieruje działalnością parku narodowego i reprezentuje park narodowy na zewnątrz.

Art. 8e. 1. Dyrektor parku narodowego realizuje ustalenia planu ochrony, o którym mowa w art. 18, lub zadań ochronnych, o których mowa w art. 22, oraz wydaje zarządzenia dotyczące funkcjonowania parku narodowego, w tym określające sposoby udostępniania obszarów parku narodowego.

2. Dyrektor parku narodowego ma prawo prowadzenia postępowań w sprawach o wykroczenia z zakresu ochrony przyrody oraz udziału w postępowaniach przed sądami powszechnymi w charakterze oskarżyciela publicznego i wnoszenia odwołań od postanowień i orzeczeń tych sądów w sprawach o wykroczenia z zakresu ochrony przyrody.

3. Do wykonywania czynności, o których mowa w ust. 2, dyrektor parku narodowego może upoważnić funkcjonariusza Straży Parku.

4. Do dyrektora parku narodowego należą odpowiednio zadania i kompetencje określone w art. 5 ust. 2–4, art. 9 ust. 1 pkt 1 i 3 i ust. 2, art. 14a ust. 1 i 2, art. 26 ust. 3 i 4 oraz art. 35 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach.

5. Dyrektor parku narodowego w zakresie niezbędnym do realizacji zadań określonych w ustawie współpracuje z Szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnej.

Art. 8f. Minister właściwy do spraw środowiska, w drodze rozporządzenia, nadaje parkowi narodowemu statut określający organizację wewnętrzną parku narodowego, tryb działania jego organu oraz sposób udzielania pełnomocnictw, kierując się potrzebą zapewnienia sprawnego działania parku narodowego oraz właściwej realizacji jego zadań.

Art. 8g. 1. Park narodowy prowadzi samodzielną gospodarkę finansową, pokrywając z posiadanych środków i uzyskiwanych przychodów wydatki na finansowanie zadań określonych w ustawie, w tym zadań Służby Parku Narodowego, oraz kosztów działalności.

2. Podstawą gospodarki finansowej parku narodowego jest roczny plan finansowy.

3. W rocznym planie finansowym parku narodowego wyodrębnia się:

1) przychody z prowadzonej działalności;

2) dotacje z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego;

3) koszty, w tym:

a) wynagrodzenia i naliczane od nich składki,

b) płatności odsetkowe wynikające z zaciągniętych zobowiązań,

c) zakup towarów i usług;

4) środki na wydatki majątkowe;

5) środki przyznane innym podmiotom;

6) stan należności i zobowiązań na początek i koniec roku;

7) stan środków pieniężnych na początek i koniec roku.

4. Dyrektor parku narodowego sporządza plan finansowy w układzie zadaniowym na rok budżetowy i 2 kolejne lata, w układzie funkcji państwa, zadań budżetowych i podzadań.

5. W rocznym planie finansowym parku narodowego mogą być dokonywane zmiany przychodów i kosztów po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw środowiska. O dokonanych zmianach należy niezwłocznie powiadomić ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób prowadzenia gospodarki finansowej parku narodowego, kierując się potrzebą zapewnienia jednolitego sposobu przeznaczania środków publicznych na realizację zadań parku narodowego określonych w ustawie oraz przestrzegania ładu finansów publicznych.

Art. 8h. 1. Przychodami parku narodowego są:

1) dotacje z budżetu państwa;

2) dotacje oraz pożyczki z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej;

3) dotacje oraz pożyczki z wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej;

4) wpływy z opłat, o których mowa w art. 12 ust. 3;

5) wpływy z opłat pobieranych w związku z działalnością edukacyjną parku narodowego oraz za wstęp do obiektów związanych z tą działalnością;

6) wpływy z tytułu wynajmu pomieszczeń;

7) wpływy z tytułu dzierżawy, najmu lub użytkowania nieruchomości;

8) wpływy ze sprzedaży produktów uzyskiwane w ramach realizacji zadań wynikających z planu ochrony, o którym mowa w art. 18, lub zadań ochronnych, o których mowa w art. 22;

9) wpływy ze sprzedaży materiałów edukacyjnych, informacyjnych i naukowych;

10) wpływy ze sprzedaży składników rzeczowych majątku ruchomego;

11) wpływy wynikające z prowadzenia działalności rolniczej;

12) wpływy z tytułu udostępniania informacji o środowisku i jego ochronie;

13) wpływy z opłat za udostępnienie informacji o zasobach przyrodniczych, kulturowych i kartograficznych;

14) wpływy z tytułu nawiązek orzeczonych wobec sprawców skazanych za wykroczenia przeciwko środowisku;

15) inne niewymienione przychody wynikające z działalności parku narodowego.

2. Przychodami parku narodowego mogą być:

1) dobrowolne wpłaty;

2) spadki, zapisy i darowizny;

3) świadczenia rzeczowe;

4) wpływy z przedsięwzięć organizowanych na rzecz ochrony przyrody;

5) środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej;

6) środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, niepodlegające zwrotowi, inne niż środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej;

7) dotacje z budżetów jednostek samorządu terytorialnego przeznaczone na realizację zadań związanych z ochroną wartości przyrodniczych lub kulturowych regionu.

3. Park narodowy, za zgodą ministra właściwego do spraw środowiska wydawaną w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, wyrażoną w drodze decyzji administracyjnej, może zaciągać kredyty i pożyczki do wysokości 60% kwot ujętych w planie finansowym przychodów lub 60% kosztów, na realizację zadań parku narodowego.

4. Przychody, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3, 7 i 14 oraz ust. 2 pkt 7, przeznacza się wyłącznie na realizację zadań, o których mowa w art. 8b ust. 1.”;

4) art. 9 otrzymuje brzmienie:

„Art. 9. 1. Nadzór nad działalnością parków narodowych sprawuje minister właściwy do spraw środowiska.

2. Nadzór, o którym mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności:

1) zatwierdzanie rocznych zadań rzeczowych wynikających z planu ochrony, o którym mowa w art. 18, lub zadań ochronnych, o których mowa w art. 22;

2) kontrolę funkcjonowania parków narodowych;

3) kontrolę wykonywanej przez parki narodowe działalności gospodarczej;

4) kontrolę realizacji zadań parków narodowych;

5) kontrolę realizacji planów finansowych parków narodowych;

6) kontrolę działań dyrektora parku narodowego podejmowanych jako organ ochrony przyrody.

3. Minister właściwy do spraw środowiska sporządza roczne sprawozdania zbiorcze z działalności parków narodowych przygotowywane na podstawie sprawozdań z działalności poszczególnych parków narodowych, przedkładanych przez dyrektorów parków narodowych.”;

5) w art. 10:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Określenie i zmiana granic parku narodowego następuje w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, które określa jego obszar, przebieg granicy, otulinę i nieruchomości Skarbu Państwa nieoddawane w użytkowanie wieczyste parkowi narodowemu. Rada Ministrów, wydając rozporządzenie, kieruje się rzeczywistym stanem wartości przyrodniczych obszaru.”,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu:

„1a. Likwidacja lub zmniejszenie obszaru parku narodowego następuje wyłącznie w razie bezpowrotnej utraty wartości przyrodniczych i kulturowych jego obszaru.

1b. Prawo użytkowania wieczystego w stosunku do nieruchomości Skarbu Państwa, które zostały wyłączone z granic parku narodowego w wyniku jego likwidacji lub zmiany jego granic, wygasa z dniem wejścia w życie ustawy o likwidacji parku narodowego albo rozporządzenia w sprawie zmiany jego granic. Minister właściwy do spraw środowiska przekazuje protokolarnie nieruchomości do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa.”,

c) w ust. 2 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:

„Określenie i zmiana granic parku narodowego może nastąpić po uzgodnieniu z właściwymi miejscowo organami uchwałodawczymi jednostek samorządu terytorialnego, na których obszarze działania planuje się powyższe zmiany, oraz po zaopiniowaniu, w terminie 30 dni od dnia przedłożenia tych zmian, przez zainteresowane organizacje pozarządowe.”,

d) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Z dniem wejścia w życie ustawy o utworzeniu parku narodowego albo rozporządzenia w sprawie zmiany jego granic park narodowy nabywa z mocy prawa prawo użytkowania wieczystego nieruchomości Skarbu Państwa położonych w jego granicach i służących realizacji jego celów oraz własność położonych na tych nieruchomościach budynków, innych urządzeń i lokali.”,

e) po ust. 3 dodaje się ust. 3a–3f w brzmieniu:

„3a. Nabycie praw, o których mowa w ust. 3, nie może naruszać praw osób trzecich.

3b. Nabycie praw, o których mowa w ust. 3, potwierdza wojewoda w drodze decyzji administracyjnej wydanej w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy o utworzeniu parku narodowego albo rozporządzenia w sprawie zmiany jego granic. Odwołania od decyzji wojewody rozpatruje minister właściwy do spraw środowiska.

3c. Decyzja, o której mowa w ust. 3b, stanowi podstawę do dokonania wpisów w księgach wieczystych i w ewidencji gruntów i budynków.

3d. Dyrektor parku narodowego jest obowiązany do złożenia wniosków o wpis w księgach wieczystych prawa użytkowania wieczystego na rzecz parku narodowego w terminie 6 miesięcy od dnia doręczenia ostatecznej decyzji, o której mowa w ust. 3b.

3e. Nabycie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, o których mowa w ust. 3, jest wolne od podatków i opłat związanych z tym działaniem, a wynikające z niego wpisy do ksiąg wieczystych i ich zakładanie są wolne od opłat.

3f. Nabycie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, o których mowa w ust. 3, następuje bez obowiązku wniesienia pierwszej opłaty, a nabycie własności budynków, innych urządzeń oraz lokali następuje nieodpłatnie.”,

f) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Parkowi narodowemu przysługuje prawo pierwokupu nieruchomości położonej w granicach parku narodowego na rzecz Skarbu Państwa.”,

g) po ust. 5 dodaje się ust. 5a–5m w brzmieniu:

„5a. Prawo pierwokupu może być wykonane w terminie miesiąca od dnia otrzymania przez dyrektora parku narodowego zawiadomienia o treści umowy sprzedaży.

5b. Notariusz sporządzający umowę sprzedaży jest obowiązany do zawiadomienia dyrektora parku narodowego o treści tej umowy.

5c. Dyrektor parku narodowego wykonuje prawo pierwokupu przez złożenie oświadczenia w formie aktu notarialnego u notariusza, o którym mowa w ust. 5b. W przypadku gdyby złożenie oświadczenia u tego notariusza było niemożliwe lub napotykało poważne trudności, może być ono złożone u innego notariusza.

5d. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5c, notariusz doręcza sprzedawcy.

5e. Prawo pierwokupu wykonuje się po cenie ustalonej między stronami w umowie sprzedaży.

5f. Jeżeli cena sprzedawanej nieruchomości rażąco odbiega od jej wartości rynkowej, dyrektor parku narodowego wykonujący prawo pierwokupu może, w terminie 14 dni od daty złożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 5c, wystąpić do sądu o ustalenie ceny tej nieruchomości.

5g. Sąd ustala cenę nieruchomości, o której mowa w ust. 5f, przy zastosowaniu sposobów jej ustalania określonych w przepisach o gospodarce nieruchomościami.

5h. Czynność prawna dokonana niezgodnie z przepisami ustawy lub bez zawiadomienia uprawnionego do prawa pierwokupu jest nieważna.

5i. W przypadku gdy prawo pierwokupu nieruchomości położonej na obszarze parku narodowego z mocy przepisów odrębnych przysługuje jednocześnie kilku podmiotom, pierwszeństwo w realizacji prawa pierwokupu przysługuje parkowi narodowemu.

5j. W przypadku wykonania przez dyrektora parku narodowego prawa pierwokupu nieruchomość Skarbu Państwa oddaje się w użytkowanie wieczyste parkowi narodowemu na wniosek dyrektora parku narodowego.

5k. Położone w granicach parku narodowego nieruchomości Skarbu Państwa zbędne jednostce organizacyjnej sprawującej trwały zarząd, w przypadku wygaśnięcia trwałego zarządu na rzecz jednostki organizacyjnej, na wniosek dyrektora parku narodowego oddaje się w użytkowanie wieczyste parkowi narodowemu.

5l. Oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości, o których mowa w ust. 5j i 5k, jest wolne od podatków i opłat związanych z tym działaniem, a wynikające z niego wpisy do ksiąg wieczystych i ich zakładanie są wolne od opłat.

5m. Od parków narodowych nie pobiera się opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego.”;

6) po art. 10 dodaje się art. 10a–10h w brzmieniu:

„Art. 10a. 1. Park narodowy jest obowiązany uzyskać zgodę ministra właściwego do spraw środowiska, wyrażoną w drodze decyzji administracyjnej, na dokonanie czynności prawnej w zakresie rozporządzenia nieruchomością, w tym oddaniem nieruchomości do korzystania innym podmiotom na podstawie umów prawa cywilnego, z wyłączeniem umowy dzierżawy, najmu albo użyczenia zawieranych na czas nie dłuższy niż 5 lat. W przypadku gdy po umowie dzierżawy, najmu albo użyczenia zawartej na czas oznaczony strony zawierają kolejną umowę, której przedmiotem jest ta sama nieruchomość, i łączny czas trwania umów zawartych z tym samym podmiotem przekracza 5 lat, wymagana jest zgoda ministra właściwego do spraw środowiska.

2. Z wnioskiem o wyrażenie zgody, o której mowa w ust. 1, występuje dyrektor parku narodowego, określając:

1) przedmiot rozporządzenia z wyszczególnieniem danych ewidencyjnych identyfikujących nieruchomość;

2) sposób rozporządzenia;

3) uzasadnienie gospodarcze czynności prawnej;

4) wpływ czynności prawnej na przyrodę parku narodowego;

5) w przypadku zbywania nieruchomości, w tym prawa użytkowania wieczystego – wartość nieruchomości określoną przez rzeczoznawcę majątkowego.

3. Przy wydawaniu decyzji, o której mowa w ust. 1, bierze się pod uwagę w szczególności wpływ sposobu rozporządzenia nieruchomością na przyrodę parku narodowego oraz jej zgodność z celami, o których mowa w art. 8 ust. 2.

4. Minister właściwy do spraw środowiska może zlecić sporządzenie dodatkowej wyceny nieruchomości lub wystąpić do organizacji zawodowej rzeczoznawców majątkowych o dokonanie oceny prawidłowości wyceny, o której mowa w ust. 2 pkt 5, zgodnie z przepisami art. 157 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, z późn. zm.⁶⁾).

5. Czynność prawna dokonana z naruszeniem obowiązku określonego w ust. 1 jest nieważna.

6. Z powództwem o stwierdzenie nieważności czynności prawnej dokonanej z naruszeniem obowiązku określonego w ust. 1, oprócz osób mających w tym interes prawny, może wystąpić minister właściwy do spraw środowiska.

7. Do rozporządzania przez park narodowy składnikami aktywów trwałych w rozumieniu przepisów o rachunkowości nie stosuje się przepisów art. 5a–5c ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 493, z późn. zm.⁷⁾).

8. Zawarcie przez park narodowy umowy dotyczącej rozporządzania nieruchomościami następuje w drodze przetargu, z zastrzeżeniem art. 10b.

Art. 10b. Umowa dotycząca rozporządzenia nieruchomością jest zawierana w drodze bezprzetargowej, jeżeli:

1) stroną jest państwowa jednostka budżetowa;

2) zbycie nieruchomości następuje w drodze zamiany lub darowizny;

3) przedmiotem zbycia jest udział w nieruchomości, a zbycie następuje na rzecz innych współwłaścicieli nieruchomości;

4) zawierana jest umowa użyczenia;

5) zawierana jest umowa najmu lokalu mieszkalnego z pracownikiem parku narodowego;

6) zawierana jest umowa służebności drogi koniecznej lub służebności przesyłu.

Art. 10c. Przetarg ogłasza, organizuje i przeprowadza dyrektor parku narodowego.

Art. 10d. 1. Przetarg przeprowadza się w formie:

1) przetargu ustnego nieograniczonego;

2) przetargu pisemnego nieograniczonego.

2. Przetarg ustny ma na celu uzyskanie najwyższej ceny. Przetarg pisemny ma na celu wybór najkorzystniejszej oferty.

3. O zastosowanej formie przetargu decyduje dyrektor parku narodowego.

Art. 10e. 1. Ogłoszenie o przetargu podaje się do publicznej wiadomości niezwłocznie, a w przypadku nieruchomości, o których mowa w art. 104a ust. 1, nie wcześniej niż po upływie terminu, o którym mowa w art. 104a ust. 12. Ogłoszenie o przetargu wywiesza się w siedzibie parku narodowego oraz zamieszcza się na stronie internetowej parku narodowego, a ponadto informację o ogłoszeniu przetargu podaje się do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości.

2. W ogłoszeniu o przetargu podaje się czas, miejsce i warunki przetargu, a w razie ogłoszenia kolejnego przetargu lub rokowań również terminy przeprowadzenia poprzednich przetargów. Ogłoszenie o przetargu zawiera ponadto odpowiednio:

1) oznaczenie nieruchomości według księgi wieczystej oraz ewidencji gruntów i budynków;

2) powierzchnię nieruchomości;

3) przeznaczenie nieruchomości i sposób jej zagospodarowania;

4) termin zagospodarowania nieruchomości;

5) cenę nieruchomości w wysokości nie niższej niż wartość nieruchomości określona przez rzeczoznawcę majątkowego;

6) wysokość opłat z tytułu użytkowania, najmu lub dzierżawy;

7) terminy wnoszenia opłat;

8) zasady aktualizacji opłat;

9) informacje o przeznaczeniu do sprzedaży, oddania w użytkowanie, najem lub dzierżawę;

10) wysokość wadium.

3. Przed podaniem do publicznej wiadomości informacji o ogłoszeniu przetargu rozpatruje się wnioski uprawnionych do nabycia, użytkowania, najmu lub dzierżawy nieruchomości w drodze bezprzetargowej. W przypadku pozytywnego rozpatrzenia wniosku informacji o nieruchomości, której ten wniosek dotyczy, nie zamieszcza się w ogłoszeniu o przetargu.

Art. 10f. 1. Jeżeli drugi przetarg zakończył się wynikiem negatywnym, dyrektor parku narodowego może zbyć nieruchomość albo zawrzeć umowę użytkowania, najmu lub dzierżawy nieruchomości w drodze rokowań albo organizować kolejne przetargi. W przypadku zbywania nieruchomości cena ogłoszona w kolejnych przetargach albo ustalona w wyniku rokowań nie może być niższa niż 2/3 wartości nieruchomości określonej przez rzeczoznawcę majątkowego.

2. Przetarg uważa się za zakończony wynikiem negatywnym, jeżeli nikt nie przystąpił do przetargu ustnego lub żaden z uczestników nie zaoferował postąpienia ponad cenę wywoławczą albo jeżeli w przetargu pisemnym nie wpłynęła ani jedna oferta lub żaden z uczestników nie zaoferował ceny wyższej od wywoławczej, a także jeżeli komisja przetargowa stwierdziła, że żadna oferta nie spełnia warunków przetargu.

3. Uczestnik przetargu może w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia wyniku przetargu ustnego lub doręczenia zawiadomienia o wyniku przetargu pisemnego zaskarżyć czynności związane z przeprowadzeniem przetargu do ministra właściwego do spraw środowiska.

Art. 10g. 1. Dyrektor parku narodowego jest obowiązany zawiadomić osobę ustaloną jako nabywca nieruchomości o miejscu i terminie zawarcia umowy dotyczącej rozporządzenia nieruchomością, najpóźniej w ciągu 21 dni od dnia rozstrzygnięcia przetargu. Wyznaczony termin nie może być krótszy niż 7 dni od dnia doręczenia zawiadomienia.

2. Jeżeli osoba ustalona jako nabywca nieruchomości nie przystąpi bez usprawiedliwienia do zawarcia umowy w miejscu i terminie podanych w zawiadomieniu, o którym mowa w ust. 1, dyrektor parku narodowego może odstąpić od zawarcia umowy, a wpłacone wadium nie podlega zwrotowi. W zawiadomieniu zamieszcza się informację o tym uprawnieniu.

Art. 10h. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia:

1) tryb postępowania przy przeprowadzaniu poszczególnych rodzajów przetargów,

2) tryb powoływania, skład i sposób działania komisji przetargowej,

3) sposób ustalania wysokości wadium oraz terminy i formy jego wnoszenia i zwrotu,

4) sposób sporządzania protokołu z przeprowadzonego przetargu oraz zakres informacji w nim zawartych,

5) tryb postępowania w przypadku zaskarżenia czynności związanych z przeprowadzeniem przetargu,

6) tryb postępowania przy przeprowadzaniu rokowań

– uwzględniając konieczność zapewnienia jawności i jednolitości tych postępowań, równego dostępu do udziału w przetargu oraz uzyskania najkorzystniejszego wyniku przetargu.”;

7) w art. 12:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Obszar parku narodowego może być udostępniany w sposób, który nie wpłynie negatywnie na przyrodę w parku narodowym.”,

b) ust. 9 otrzymuje brzmienie:

„9. Opłaty pobierane za wstęp do parku narodowego, o których mowa w ust. 3, w wysokości 15% dochodów za każdy kwartał, przeznacza się na dofinansowanie działalności ratowniczej specjalistycznych organizacji ratowniczych – Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego oraz Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, działających na terenie danego parku narodowego.”;

8) w art. 15:

a) w ust. 1:

– pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) budowy lub przebudowy obiektów budowlanych i urządzeń technicznych, z wyjątkiem obiektów i urządzeń służących celom parku narodowego albo rezerwatu przyrody;”,

– pkt 18 otrzymuje brzmienie:

„18) ruchu pojazdów poza drogami publicznymi oraz poza drogami położonymi na nieruchomościach stanowiących własność parków narodowych lub będących w użytkowaniu wieczystym parków narodowych, wskazanymi przez dyrektora parku narodowego, a w rezerwacie przyrody przez regionalnego dyrektora ochrony środowiska;”,

b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a i 4b w brzmieniu:

„4a. Przy zasięganiu opinii, o których mowa w ust. 3 i 4, nie stosuje się art. 106 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.⁸⁾).

4b. Właściwe organy wydają opinię, o której mowa w ust. 3 i 4, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku o jej wydanie. Opinia jest wydawana w formie pisemnego stanowiska organu zawierającego ocenę planowanych czynności w odniesieniu do wpływu przedsięwzięcia na przyrodę parku narodowego.”,

c) dodaje się ust. 6–8 w brzmieniu:

„6. Zezwolenie na odstępstwo od zakazów, o których mowa w ust. 1, wydaje się, w drodze decyzji administracyjnej, na czas określony, nie dłuższy niż 5 lat.

7. Wniosek o wydanie zezwolenia na odstępstwo od zakazów, o których mowa w ust. 1, zawiera w szczególności:

1) imię i nazwisko oraz adres albo nazwę i siedzibę wnioskodawcy;

2) wskazanie zakazów, od których wnioskodawca zamierza uzyskać zezwolenie na odstępstwo;

3) cel wykonania wnioskowanych czynności wraz z uzasadnieniem;

4) opis planowanych czynności;

5) lokalizację wykonywania planowanych czynności;

6) uzasadnienie braku rozwiązań alternatywnych względem planowanego wariantu w przypadku realizacji inwestycji liniowych celu publicznego;

7) opis przewidywanych działań mających na celu zapobieganie, ograniczanie lub kompensację przyrodniczą negatywnych oddziaływań na przyrodę parku narodowego.

8. W zezwoleniu na odstępstwo od zakazów, o których mowa w ust. 1, niezależnie od wymagań wynikających z przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, wskazuje się warunki realizacji tego odstępstwa wynikające z potrzeb ochrony przyrody.”;

9) w art. 28:

a) uchyla się ust. 6 i 7,

b) w ust. 11 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu:

„3a) pokrywającego się w całości lub w części z obszarem nadleśnictwa, dla którego ustanowiony plan urządzenia lasu został poddany ocenie oddziaływania na środowisko;”;

10) w art. 32 ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie:

„4. Na terenie zarządzanym przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe, na którym znajduje się obszar Natura 2000, zadania w zakresie ochrony przyrody wykonuje samodzielnie miejscowy nadleśniczy, zgodnie z ustaleniami planu urządzenia lasu.

5. W przypadku gdy obszar Natura 2000 obejmuje w całości lub w części obszar parku narodowego, sprawującym nadzór nad obszarem Natura 2000 w granicach parku narodowego jest dyrektor parku narodowego.”;

11) w art. 91 po pkt 2a dodaje się pkt 2b i 2c w brzmieniu:

„2b) marszałek województwa;

2c) dyrektor parku narodowego;”;

12) uchyla się art. 101 i 102;

13) w art. 103 dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

„5. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, warunki wynagradzania za pracę pracowników parków narodowych i przyznawania im innych świadczeń związanych z pracą, w tym:

1) kwoty wynagrodzenia zasadniczego pracowników parków narodowych,

2) inne, poza wynagrodzeniem zasadniczym, składniki wynagrodzenia i ich kwoty, uzasadnione zwłaszcza pełnieniem określonej funkcji lub zajmowaniem określonego stanowiska, szczególnymi właściwościami pracy, warunkami wykonywanej pracy oraz kwalifikacjami zawodowymi pracowników

– uwzględniając specyfikę i charakter pracy pracowników parków narodowych.”;

14) po art. 104 dodaje się art. 104a i 104b w brzmieniu:

„Art. 104a. 1. Park narodowy może sprzedawać nieprzydatne parkowi narodowemu budynki mieszkalne, samodzielne lokale mieszkalne, samodzielne lokale użytkowe przeznaczone na garaże, zwane dalej „lokalami”. Lokal sprzedaje się wraz z pomieszczeniami przynależnymi oraz prawem związanym z prawem własności lokalu.

2. Nie podlegają sprzedaży lokale:

1) niezbędne dla zapewnienia bezpłatnych mieszkań dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach, o których mowa w art. 104 ust. 3;

2) związane z zarządzaniem parkiem narodowym.

3. Pracownikom i byłym pracownikom parku narodowego mającym co najmniej 3-letni okres zatrudnienia w parkach narodowych, z wyłączeniem osób, z którymi stosunek pracy został rozwiązany bez wypowiedzenia z winy pracownika, przysługuje pierwszeństwo w nabyciu lokali, których są najemcami i w których mieszkają.

4. Ustalenie ceny lokalu przy sprzedaży, o której mowa w ust. 1, następuje na zasadach określonych w przepisach o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem ust. 5.

5. Cena sprzedaży lokalu podlega łącznemu obniżeniu o 6% za każdy rok zatrudnienia w parkach narodowych i o 3% za każdy rok najmu tego lokalu, jednak nie więcej niż o 95%. Jeżeli osobą uprawnioną jest emeryt lub rencista, cena sprzedaży lokalu wynosi 5% jego wartości. W razie zbiegu uprawnień do obniżenia ceny sprzedaży lokalu przysługujących osobom prowadzącym wspólne gospodarstwo domowe okresy zatrudnienia tych osób sumuje się, przy czym bonifikata nie może przekraczać 95% ceny sprzedaży lokalu. Uprawnienie to przysługuje tylko przy nabyciu jednego lokalu.

6. Przepisy ust. 3–5 stosuje się również do osób bliskich, które w dniu śmierci pracownika parku narodowego zamieszkiwały razem z nim. Przez osoby bliskie rozumie się małżonków oraz wstępnych i zstępnych, a także osoby przysposabiające i przysposobione.

7. Uprawnienie, o którym mowa w ust. 5, przysługuje osobom bliskim również w stosunku do lokalu, którego prawo najmu osoby te uzyskały w zamian za lokal zajmowany w dniu śmierci pracownika lub byłego pracownika parku narodowego. Uprawnienie to przysługuje tylko jednej osobie bliskiej i tylko przy nabyciu jednego lokalu.

8. Dyrektor parku narodowego żąda zwrotu kwoty równej udzielonej bonifikacie po jej waloryzacji, jeżeli nabywca lokalu, o którym mowa w ust. 3, 6 i 7, przed upływem 5 lat od dnia jego nabycia zbył ten lokal lub wykorzystał na inne cele niż mieszkaniowe. Waloryzacji dokonuje się według zasad określonych w przepisach o gospodarce nieruchomościami.

9. Przepisów ust. 8 nie stosuje się w przypadku zbycia na rzecz osoby bliskiej, z zastrzeżeniem ust. 10.

10. Przepisy ust. 8 stosuje się odpowiednio do osoby bliskiej, która zbyła lub wykorzystała nieruchomość na inne cele niż cele uzasadniające udzielenie bonifikaty, przed upływem 5 lat, licząc od dnia pierwotnego nabycia.

11. Najemcom nieposiadającym uprawnień, o których mowa w ust. 3, 6 i 7, przysługuje pierwszeństwo w nabyciu przeznaczonego do sprzedaży lokalu, który zajmują co najmniej od 3 lat, na podstawie umowy najmu zawartej na czas nieoznaczony. Przepisu ust. 5 nie stosuje się.

12. O przeznaczeniu lokali do zbycia dyrektor parku narodowego zawiadamia na piśmie osoby, o których mowa w ust. 3, 6, 7 i 11, wyznaczając co najmniej miesięczny termin na złożenie pisemnego oświadczenia o zamiarze nabycia lokalu, liczony od dnia doręczenia zawiadomienia osobie zainteresowanej. Niezłożenie oświadczenia w wyznaczonym terminie oznacza rezygnację z nabycia lokalu.

13. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 12, powinno zawierać:

1) cenę lokalu;

2) przewidywany termin zawarcia umowy sprzedaży lokalu;

3) informację o skutku niezłożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 12.

14. Pracownikom i byłym pracownikom parku narodowego niebędącym najemcami lokali przeznaczonych do sprzedaży przysługuje pierwszeństwo w nabyciu lokali wolnych (pustostanów), na warunkach określonych w ust. 5.

15. Lokale mogą być zbywane, pod rygorem nieważności, wyłącznie na zasadach określonych w ust. 1–14.

16. W sprawach, o których mowa w ust. 1–14, nie stosuje się ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa (Dz. U. z 2001 r. Nr 4, poz. 24, z późn. zm.⁹⁾).

Art. 104b. Pracownik, który nabył lokal wykorzystywany lub przeznaczony na cele mieszkaniowe na zasadach określonych w art. 104a ust. 1–14 albo skorzystał z uprawnień określonych w ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa, nie może ubiegać się o wypłacanie ekwiwalentu za niewykorzystywanie bezpłatnego mieszkania lub przydzielenie bezpłatnego mieszkania.”;

15) dodaje się załącznik do ustawy w brzmieniu określonym w załączniku do niniejszej ustawy.

Art. 2. [Ustawa o lasach] W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59, Nr 34, poz. 170 i Nr 106, poz. 622) w art. 4 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) będących w użytkowaniu wieczystym parków narodowych;”.

Art. 3. [Ustawa o gospodarce nieruchomościami] W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, z późn. zm.¹⁰⁾) w art. 83 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Nie pobiera się opłat rocznych za nieruchomości oddane w trwały zarząd pod drogi publiczne, parki, zieleńce, ogrody botaniczne, ogrody zoologiczne oraz rezerwaty przyrody.”.

Art. 4. [Ustawa o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw] W ustawie z dnia 1 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 152, poz. 897 i Nr 171, poz. 1016) w art. 1 w pkt 17, w art. 9zd ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Środki finansowe uzyskane z tytułu kar pieniężnych, o których mowa w art. 9x ust. 1 i 2, stanowią dochód gminy.”.

Art. 5. [Nadanie osobowości prawnej parkom narodowym] Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy:

1) Babiogórski Park Narodowy będący państwową jednostką budżetową staje się państwową osobą prawną Babiogórskim Parkiem Narodowym z siedzibą w Zawoi;

2) Białowieski Park Narodowy będący państwową jednostką budżetową staje się państwową osobą prawną Białowieskim Parkiem Narodowym z siedzibą w Białowieży;

3) Biebrzański Park Narodowy będący państwową jednostką budżetową staje się państwową osobą prawną Biebrzańskim Parkiem Narodowym z siedzibą w Osowcu Twierdzy;

4) Bieszczadzki Park Narodowy będący państwową jednostką budżetową staje się państwową osobą prawną Bieszczadzkim Parkiem Narodowym z siedzibą w Ustrzykach Górnych;

5) Drawieński Park Narodowy będący państwową jednostką budżetową staje się państwową osobą prawną Drawieńskim Parkiem Narodowym z siedzibą w Drawnie;

6) Gorczański Park Narodowy będący państwową jednostką budżetową staje się państwową osobą prawną Gorczańskim Parkiem Narodowym z siedzibą w Porębie Wielkiej;

7) Kampinoski Park Narodowy będący państwową jednostką budżetową staje się państwową osobą prawną Kampinoskim Parkiem Narodowym z siedzibą w Izabelinie;

8) Karkonoski Park Narodowy będący państwową jednostką budżetową staje się państwową osobą prawną Karkonoskim Parkiem Narodowym z siedzibą w Jeleniej Górze;

9) Magurski Park Narodowy będący państwową jednostką budżetową staje się państwową osobą prawną Magurskim Parkiem Narodowym z siedzibą w Krempnej;

10) Narwiański Park Narodowy będący państwową jednostką budżetową staje się państwową osobą prawną Narwiańskim Parkiem Narodowym z siedzibą w Kurowie;

11) Ojcowski Park Narodowy będący państwową jednostką budżetową staje się państwową osobą prawną Ojcowskim Parkiem Narodowym z siedzibą w Ojcowie;

12) Park Narodowy „Bory Tucholskie” będący państwową jednostką budżetową staje się państwową osobą prawną Parkiem Narodowym „Bory Tucholskie” z siedzibą w Charzykowach;

13) Park Narodowy Gór Stołowych będący państwową jednostką budżetową staje się państwową osobą prawną Parkiem Narodowym Gór Stołowych z siedzibą w Kudowie-Zdroju;

14) Park Narodowy „Ujście Warty” będący państwową jednostką budżetową staje się państwową osobą prawną Parkiem Narodowym „Ujście Warty” z siedzibą w Chyrzynie;

15) Pieniński Park Narodowy będący państwową jednostką budżetową staje się państwową osobą prawną Pienińskim Parkiem Narodowym z siedzibą w Krościenku nad Dunajcem;

16) Poleski Park Narodowy będący państwową jednostką budżetową staje się państwową osobą prawną Poleskim Parkiem Narodowym z siedzibą w Urszulinie;

17) Roztoczański Park Narodowy będący państwową jednostką budżetową staje się państwową osobą prawną Roztoczańskim Parkiem Narodowym z siedzibą w Zwierzyńcu;

18) Słowiński Park Narodowy będący państwową jednostką budżetową staje się państwową osobą prawną Słowińskim Parkiem Narodowym z siedzibą w Smołdzinie;

19) Świętokrzyski Park Narodowy będący państwową jednostką budżetową staje się państwową osobą prawną Świętokrzyskim Parkiem Narodowym z siedzibą w Bodzentynie;

20) Tatrzański Park Narodowy będący państwową jednostką budżetową staje się państwową osobą prawną Tatrzańskim Parkiem Narodowym z siedzibą w Zakopanem;

21) Wielkopolski Park Narodowy będący państwową jednostką budżetową staje się państwową osobą prawną Wielkopolskim Parkiem Narodowym z siedzibą w Jeziorach;

22) Wigierski Park Narodowy będący państwową jednostką budżetową staje się państwową osobą prawną Wigierskim Parkiem Narodowym z siedzibą w Krzywem;

23) Woliński Park Narodowy będący państwową jednostką budżetową staje się państwową osobą prawną Wolińskim Parkiem Narodowym z siedzibą w Międzyzdrojach.

Art. 6. [Mienie, należności i zobowiązania, umowy, przekazywanie środków NFOŚiGW] Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy:

1) mienie ruchome Skarbu Państwa zarządzane przez parki narodowe będące państwowymi jednostkami budżetowymi staje się mieniem parków narodowych będących państwowymi osobami prawnymi;

2) należności i zobowiązania, w tym nieściągnięte należności i nieuregulowane zobowiązania, parków narodowych będących państwowymi jednostkami budżetowymi stają się należnościami i zobowiązaniami parków narodowych będących państwowymi osobami prawnymi;

3) umowy zawarte przez parki narodowe będące państwowymi jednostkami budżetowymi zachowują moc do czasu ich wygaśnięcia, z tym że wynikające z tych umów prawa i obowiązki parków narodowych będących państwowymi jednostkami budżetowymi stają się prawami i obowiązkami parków narodowych będących państwowymi osobami prawnymi;

4) przekazywanie środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej parkom narodowym będącym państwowymi osobami prawnymi na podstawie umów, o których mowa w pkt 3, odbywa się w formie dotacji w rozumieniu art. 411 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150, z późn. zm.¹¹⁾).

Art. 7. [Nabycie prawa użytkowania wieczystego] 1. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy:

1) parki narodowe będące państwowymi osobami prawnymi nabywają z mocy prawa prawo użytkowania wieczystego nieruchomości oddanych dotychczas w trwały zarząd parków narodowych będących państwowymi jednostkami budżetowymi oraz własność położonych na tych nieruchomościach budynków i innych urządzeń oraz lokali;

2) decyzje o ustanowieniu trwałego zarządu na rzecz parków narodowych będących państwowymi jednostkami budżetowymi wygasają z mocy prawa.

2. Nabycie praw, o których mowa w ust. 1 pkt 1, potwierdza wojewoda w drodze decyzji administracyjnej wydanej w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Odwołania od decyzji wojewody rozpatruje minister właściwy do spraw środowiska.

3. Decyzja, o której mowa w ust. 2, stanowi podstawę do dokonania wpisów w księgach wieczystych i w ewidencji gruntów i budynków.

4. Nabycie praw, o których mowa w ust. 1 pkt 1, nie może naruszać praw osób trzecich.

5. Nabycie praw, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jest wolne od podatków i opłat. Wynikające z tego nabycia wpisy do ksiąg wieczystych i ich zakładanie są wolne od opłat.

6. Nabycie prawa użytkowania wieczystego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, następuje bez obowiązku wniesienia pierwszej opłaty, a nabycie własności budynków, innych urządzeń oraz lokali następuje nieodpłatnie.

7. Od parków narodowych nie pobiera się opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1.

8. Dyrektorzy parków narodowych są obowiązani do złożenia wniosków o wpis w księgach wieczystych prawa użytkowania wieczystego na rzecz parków narodowych, w terminie 6 miesięcy od dnia doręczenia ostatecznej decyzji, o której mowa w ust. 2.

9. W przypadku niedotrzymania terminu, o którym mowa w ust. 8, minister właściwy do spraw środowiska, w drodze decyzji administracyjnej, może nałożyć na dyrektora parku narodowego karę pieniężną w wysokości do trzymiesięcznego wynagrodzenia za pracę otrzymywanego przez dyrektora parku narodowego, i wyznacza odpowiedni termin, nie dłuższy niż 12 miesięcy, na wykonanie zaniechanego obowiązku. W razie kolejnego uchybienia obowiązkowi kara pieniężna może być powtórnie nałożona.

Art. 8. [Nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym] 1. Nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym, w rozumieniu ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, z późn. zm.¹²⁾), znajdujące się w granicach parków narodowych, pozostające w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy we władaniu parków narodowych, niestanowiące własności Skarbu Państwa, stają się z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, z mocy prawa, własnością Skarbu Państwa za odszkodowaniem, z zastrzeżeniem ust. 4.

2. W odniesieniu do nieruchomości, o których mowa w ust. 1, parki narodowe nabywają z mocy prawa, z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, prawo użytkowania wieczystego oraz własność położonych na tych nieruchomościach budynków oraz innych urządzeń i lokali.

3. Nabycie praw, o których mowa w ust. 2, potwierdza wojewoda w drodze decyzji administracyjnej. Odwołania od decyzji wojewody rozpatruje minister właściwy do spraw środowiska.

4. Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, ustala się i wypłaca według zasad i trybu określonych w przepisach o odszkodowaniach za wywłaszczone nieruchomości, na wniosek dotychczasowego właściciela nieruchomości, złożony w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2015 r. Po upływie tego okresu roszczenie o odszkodowanie nie przysługuje. Roszczenie o odszkodowanie nie przysługuje również w przypadku, gdy nieruchomość, o której mowa w ust. 1, pozostawała w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy w posiadaniu samoistnym parku narodowego nieprzerwanie przez okres co najmniej 30 lat.

5. Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, w przypadku nieruchomości oddanych w użytkowanie wieczyste parkom narodowym oraz stanowiących ich własność położonych na tych nieruchomościach budynków oraz innych urządzeń i lokali, wypłaca park narodowy.

6. Podstawę do ustalenia wysokości odszkodowania stanowi wartość nieruchomości według stanu z dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, przy czym nie uwzględnia się wzrostu jej wartości spowodowanego trwałymi nakładami poczynionymi po utracie władania nieruchomością przez dotychczasowego właściciela.

Art. 9. [Formy ochrony przyrody - parki narodowe] Formy ochrony przyrody – parki narodowe utworzone na podstawie dotychczasowych przepisów stają się formami ochrony przyrody – parkami narodowymi w rozumieniu ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 10. [Statuty] Statuty nadane parkom narodowym na podstawie art. 8 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 8f ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2012 r.

Art. 11. [Dyrektorzy parków narodowych] Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dyrektorzy parków narodowych, powołani na tę funkcję na podstawie art. 101 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stają się organami parków narodowych.

Art. 12. [Konkursy na stanowisko dyrektora parku narodowego] Do konkursów na stanowisko dyrektora parku narodowego ogłoszonych i nierozstrzygniętych do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 13. [Pracownicy parków narodowych] 1. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy pracownicy parków narodowych będących państwowymi jednostkami budżetowymi stają się pracownikami parków narodowych będących państwowymi osobami prawnymi.

2. Do czasu określenia nowych warunków wynagradzania za pracę na podstawie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 103 ust. 5 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, warunki pracy i płacy pracowników parków narodowych będących państwowymi osobami prawnymi pozostają bez zmian.

Art. 14. [Postępowania] Do spraw wszczętych i niezakończonych decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 15. [Roboty budowlane] Do robót budowlanych polegających na przebudowie obiektów budowlanych i urządzeń technicznych na obszarach parków narodowych i rezerwatów przyrody, rozpoczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy nie stosuje się art. 15 ust. 1 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 16. [Zastępstwo procesowe parków narodowych] Prokuratoria Generalna Skarbu Państwa pełni zastępstwo procesowe parków narodowych w sprawach cywilnych wszczętych i niezakończonych prawomocnym orzeczeniem przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, w których pełniła dotychczas takie zastępstwo.

Art. 17. [Wejście w życie] Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2012 r., z wyjątkiem art. 4, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Załącznik do ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. (poz. 1337)

WYKAZ PARKÓW NARODOWYCH

1) Babiogórski Park Narodowy z siedzibą w Zawoi;

2) Białowieski Park Narodowy z siedzibą w Białowieży;

3) Biebrzański Park Narodowy z siedzibą w Osowcu Twierdzy;

4) Bieszczadzki Park Narodowy z siedzibą w Ustrzykach Górnych;

5) Drawieński Park Narodowy z siedzibą w Drawnie;

6) Gorczański Park Narodowy z siedzibą w Porębie Wielkiej;

7) Kampinoski Park Narodowy z siedzibą w Izabelinie;

8) Karkonoski Park Narodowy z siedzibą w Jeleniej Górze;

9) Magurski Park Narodowy z siedzibą w Krempnej;

10) Narwiański Park Narodowy z siedzibą w Kurowie;

11) Ojcowski Park Narodowy z siedzibą w Ojcowie;

12) Park Narodowy „Bory Tucholskie” z siedzibą w Charzykowach;

13) Park Narodowy Gór Stołowych z siedzibą w Kudowie-Zdroju;

14) Park Narodowy „Ujście Warty” z siedzibą w Chyrzynie;

15) Pieniński Park Narodowy z siedzibą w Krościenku nad Dunajcem;

16) Poleski Park Narodowy z siedzibą w Urszulinie;

17) Roztoczański Park Narodowy z siedzibą w Zwierzyńcu;

18) Słowiński Park Narodowy z siedzibą w Smołdzinie;

19) Świętokrzyski Park Narodowy z siedzibą w Bodzentynie;

20) Tatrzański Park Narodowy z siedzibą w Zakopanem;

21) Wielkopolski Park Narodowy z siedzibą w Jeziorach;

22) Wigierski Park Narodowy z siedzibą w Krzywem;

23) Woliński Park Narodowy z siedzibą w Międzyzdrojach.