Na podstawie art. 57 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2008 r. Nr 213, poz. 1342 oraz z 2010 r. Nr 47, poz. 278, Nr 60, poz. 372 i Nr 78, poz. 513) zarządza się, co następuje:

§ 1.W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 31 marca 2010 r. w sprawie wprowadzenia „Krajowego programu zwalczania niektórych serotypów Salmonelli w stadach indyków hodowlanych” na lata 2010–2012 (Dz. U. Nr 68, poz. 436) w załączniku wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 1.4:

a) akapit drugi i trzeci otrzymują brzmienie:

„Struktura oraz kompetencje organów Inspekcji Weterynaryjnej zostały określone w ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2010 r. Nr 112, poz. 744 oraz z 2011 r. Nr 54, poz. 278).

W ramach programu badania laboratoryjne będą przeprowadzane przez laboratoria, o których mowa w art. 25 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej.”,

b) uchyla się akapit czwarty;

2) w ust. 1.5:

a) akapity pierwszy – trzeci otrzymują brzmienie:

„Badania laboratoryjne próbek pobieranych w ramach programu są przeprowadzane w laboratoriach wyznaczonych przez Głównego Lekarza Weterynarii zgodnie z art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej. Próbki pobrane przez powiatowego lekarza weterynarii w ramach programu mogą być przesłane do wyznaczonego laboratorium, znajdującego się w innym województwie, jeżeli jest to uzasadnione ekonomicznie lub organizacyjnie. W takim przypadku powiatowy lekarz weterynarii powiadamia wojewódzkiego lekarza weterynarii o zamiarze przesłania tych próbek do innego województwa. Wojewódzki lekarz weterynarii, na którego obszarze właściwości znajduje się powiat, w którym zostały pobrane próbki, powiadamia wojewódzkiego lekarza weterynarii, na którego obszarze właściwości znajduje się laboratorium, w którym będą przeprowadzone badania tych próbek, o zamiarze przesłania próbek.

Badanie próbek pobranych z inicjatywy hodowcy może być także przeprowadzone w laboratoriach zatwierdzonych przez Głównego Lekarza Weterynarii w trybie art. 25a ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej w kierunku metody badawczej opisanej w zmianie do Polskiej Normy PN-EN ISO 6579:2003/A1:2007.

Wykaz laboratoriów zatwierdzonych przez Głównego Lekarza Weterynarii jest umieszczony, zgodnie z art. 25 ust. 8 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej, na stronie internetowej administrowanej przez Główny Inspektorat Weterynarii.”,

b) akapit szósty i siódmy otrzymują brzmienie:

„Laboratorium przesyła sprawozdanie z przeprowadzonych badań do hodowcy, powiatowego lekarza weterynarii właściwego dla miejsca, w którym zostały pobrane badane próbki, a w przypadku uzyskania dodatnich wyników – do wojewódzkiego lekarza weterynarii, na którego obszarze właściwości została pobrana próbka. Laboratorium przechowuje wszystkie izolaty Salmonella wyizolowane w ramach programu co najmniej przez 2 lata. Ponadto spośród przechowywanych izolatów laboratorium przesyła do Krajowego Laboratorium Referencyjnego dla badań w kierunku salmonellozy (w zakresie chorób odzwierzęcych) jeden szczep reprezentujący każdy stwierdzony serotyp Salmonella, wraz z kartą informacyjną, a w przypadku gdy nie została wykonana pełna identyfikacja serotypu – typ serologiczny, w celu wykonania badań potwierdzających.

Dane dotyczące wyników badań są gromadzone, przetwarzane i przekazywane w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 25d ust. 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej.”;

3) w ust. 1.7:

a) akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Próbki są pobierane w sposób określony w ust. 2.2.2 załącznika do rozporządzenia Komisji (UE) nr 200/2010 z dnia 10 marca 2010 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 2160/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do celu unijnego ograniczenia częstości występowania serotypów salmonelli w dorosłych stadach hodowlanych gatunku Gallus Gallus (Dz. Urz. UE L 61 z 11.03.2010, str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 200/2010”.”,

b) akapit czwarty i piąty otrzymują brzmienie:

„Pobieranie próbek w stadzie indyków hodowlanych czterotygodniowych, a także na 2 tygodnie przed rozpoczęciem składania jaj przez indyki lub przed ich przeniesieniem do jednostki produkcyjnej jest przeprowadzane w sposób określony w ust. 2.2.2.1 załącznika do rozporządzenia nr 200/2010.

Pobieranie próbek w stadach indyków hodowlanych w okresie nieśności jest przeprowadzane w gospodarstwie co trzy tygodnie, w sposób określony w ust. 2.2.2 załącznika do rozporządzenia nr 200/2010.”,

c) akapit szesnasty otrzymuje brzmienie:

„Kontrole urzędowe pasz przeznaczonych dla stad indyków hodowlanych w zakresie wykrywania serotypów Salmonella objętych programem zostały przewidziane w Krajowym planie kontroli urzędowej pasz, przygotowanym i wdrożonym zgodnie z art. 42 ustawy z dnia 22 lipca 2006 r. o paszach (Dz. U. Nr 144, poz. 1045, z późn. zm.) oraz tytułem V rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. Urz. UE L 165 z 30.04.2004, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 200), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 882/2004”.”;

4) w ust. 1.9.2 dodaje się akapit drugi w brzmieniu:

„Ponadto hodowca jest obowiązany:

1) udostępniać powiatowemu lekarzowi weterynarii dokumentację stada, w szczególności dokumenty potwierdzające zakup piskląt, ściółki i paszy oraz sprzedaż indyków i jaj, a także dokumentację lekarsko-weterynaryjną;

2) zwiększać standardy zoohigieniczne.”;

5) w ust. 1.9.3 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) pobiera próbki do badań laboratoryjnych we wszystkich stadach w gospodarstwie w sposób określony w ust. 2.2.2 załącznika do rozporządzenia nr 200/2010;”;

6) w ust. 1.9.4 w akapicie pierwszym:

a) pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) zniszczenie, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określającym przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylającym rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009, str. 1), wszystkich padłych i zabitych indyków;”,

b) pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) zniszczenie lub zagospodarowanie ściółki, odchodów i innych przedmiotów znajdujących się w miejscu utrzymywania indyków, które mogły ulec skażeniu, w sposób, który wyklucza zanieczyszczenie pałeczkami Salmonella, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określającym przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylającym rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego);”;

7) ust. 1.11 otrzymuje brzmienie:

„1.11. Pomoc finansowa udzielana przedsiębiorstwom paszowym i żywnościowym

Odszkodowanie z budżetu państwa jest przyznawane na zasadach określonych w art. 49 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.”;

8) w ust. 2.2:

a) akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„Produkcja pasz przemysłowych w Rzeczypospolitej Polskiej w 2008 r. wyniosła 7,40 mln ton ogółem, co w porównaniu do 2007 r. stanowi spadek o 130 tys. ton. Produkcja pasz dla drobiu w 2008 r. wyniosła 4,38 mln ton, co stanowi około 60% ogólnej produkcji pasz przemysłowych w Polsce. O popycie na pasze decyduje przede wszystkim sytuacja na rynku drobiu.”,

b) dodaje się akapit drugi w brzmieniu:

„W strukturze produkowanych dla drobiu pasz 97–98% stanowią mieszanki pełnoporcjowe, ok. 1% mieszanki uzupełniające (koncentraty wysokobiałkowe) i 1–1,5% premiksy.”;

9) ust. 2.3 otrzymuje brzmienie:

„2.3. Wytyczne dotyczące dobrych praktyk produkcji zwierzęcej lub inne wytyczne w zakresie bezpieczeństwa biologicznego

Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są stosowane wytyczne opracowane przez Krajowe Centrum Doradztwa Rozwoju Rolnictwa i Obszarów Wiejskich Oddział w Poznaniu w zakresie dostosowania gospodarstw rolnych do standardów Unii Europejskiej – produkcja drobiu i jaj.

Zaleca się stosowanie następujących środków bioasekuracji:

1) ogrodzenia gospodarstwa uniemożliwiającego wstęp osobom postronnym oraz dostęp zwierzętom;

2) zasady „cały kurnik pełen lub cały kurnik pusty”;

3) odpowiednich warunków utrzymywania indyków hodowlanych w odniesieniu do temperatury, wilgotności, wymiany powietrza i dostępu światła;

4) prawidłowej obsady kurnika;

5) utrzymywania w jednym kurniku, w obrębie danego stada, indyków w jednakowym wieku;

6) izolacji poszczególnych kurników przez stosowanie osobnej obsługi, żywienia i narzędzi;

7) zabezpieczenia paszy przed dostępem gryzoni i dzikich ptaków;

8) pasz kruszonych w żywieniu indyków;

9) mat dezynfekcyjnych przed wjazdem na teren gospodarstwa oraz przed wejściami do poszczególnych kurników;

10) oddzielnej odzieży ochronnej dla osób wykonujących czynności związane z utrzymywaniem indyków w kurniku;

11) prowadzenia rejestrów wejść osób postronnych na teren gospodarstwa;

12) odkażania kół pojazdów wjeżdżających na teren gospodarstwa;

13) regularnego aktualizowania planu zabezpieczenia gospodarstwa przed gryzoniami;

14) prowadzenia rejestru wykonywanego odkażania, dezynsekcji i deratyzacji;

15) zatrudnienia do wykonywania czynności związanych z utrzymywaniem indyków osób posiadających aktualne badania na nosicielstwo pałeczek Salmonella.

Hodowcy indyków mają także dostęp do publikacji dotyczących zasad dobrej praktyki produkcyjnej (GMP) oraz dobrej praktyki higienicznej (GHP).”;

10) w ust. 2.4 dodaje się akapit drugi w brzmieniu:

„Zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt do kompetencji organów Inspekcji Weterynaryjnej należy nadzór nad działalnością prowadzoną w zakresie:

1) utrzymywania drobiu, w celu umieszczenia go na rynku;

2) zarobkowego przewozu drobiu lub przewozu wykonywanego w związku z prowadzeniem innej działalności gospodarczej;

3) organizowania targów, wystaw, pokazów lub konkursów drobiu;

4) skupu drobiu i obrotu drobiem lub pośrednictwa w tym obrocie;

5) prowadzenia miejsc gromadzenia zwierząt;

6) wytwarzania, pozyskiwania, konserwacji, obróbki, przechowywania, prowadzenia obrotu lub wykorzystywania materiału biologicznego pochodzącego od drobiu w ramach zakładu hodowli zarodowej oraz zakładu reprodukcyjnego;

7) odchowu drobiu hodowlanego do fazy osiągnięcia dojrzałości płciowej lub rozpoczęcia nieśności, w ramach zakładu odchowu drobiu;

8) prowadzenia zakładu drobiu;

9) zbierania, transportowania, przechowywania, operowania, przetwarzania oraz wykorzystywania lub usuwania produktów ubocznych pochodzących od drobiu.”;

11) ust. 2.5 otrzymuje brzmienie:

„2.5. Wpis gospodarstw do rejestru

Zgodnie z art. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, powiatowy lekarz weterynarii prowadzi rejestr podmiotów prowadzących działalność nadzorowaną, o której mowa w ust. 2.4.

Wzór rejestru jest określony w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 4 wyżej wymienionej ustawy.”;

12) w ust. 2.7:

a) w akapicie pierwszym dodaje się pkt 5 w brzmieniu:

„5) rozporządzeniem Komisji (WE) nr 798/2008 z dnia 8 sierpnia 2008 r. ustanawiającym wykaz państw trzecich, terytoriów, stref lub grup z których dopuszczalny jest przywóz do i tranzyt przez terytorium Wspólnoty drobiu i produktów drobiowych oraz wymogów dotyczących świadectw weterynaryjnych (Dz. Urz. UE L 226 z 23.08.2008, str. 1).”,

b) dodaje się akapit trzeci w brzmieniu:

„Dodatkowo dla każdej przesyłki zwierząt przemieszczanej na terytorium Unii Europejskiej, w tym podlegającej wywozowi do państwa trzeciego, wystawia się w systemie TRACES świadectwo zdrowia dla zwierząt w handlu wewnątrzwspólnotowym.”;

13) po ust. 2.7 dodaje się ust. 2.8 i 2.9 w brzmieniu:

„2.8. Inne środki podejmowane w celu identyfikacji drobiu

W celu zapewnienia identyfikacji przesyłki drobiu przemieszczanego na terytorium Unii Europejskiej wystawia się w systemie TRACES świadectwo zdrowia dla zwierząt w handlu wewnątrzwspólnotowym zawierające szczegółowe dane dotyczące tej przesyłki, w szczególności miejsce pochodzenia i przeznaczenia drobiu.

W przypadku przesyłek przeznaczonych do państw trzecich dane dotyczące przesyłki są również wprowadzane do systemu TRACES. W systemie odnotowywana jest również kontrola dobrostanu na granicy.

Przy przywozie dla każdej przesyłki jest wystawiany dokument CVED zgodny z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 282/2004 z dnia 18 lutego 2004 r. wprowadzającym dokument zgłoszenia i kontroli weterynaryjnych dotyczących zwierząt wwożonych do Wspólnoty pochodzących z krajów trzecich (Dz. Urz. UE L 49 z 19.02.2004, str. 11; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 11, t. 49, str. 222), którego oryginał jest przekazywany wraz z przesyłką drobiu do miejsca przeznaczenia. Elektroniczna wersja dokumentu CVED jest wprowadzana do systemu TRACES.

2.9. Środki przewidziane programem

2.9.1. Podsumowanie środków przewidzianych programem

Okres trwania programu: 2011 r.

2.9.2. Środki i prawodawstwo w zakresie bezpieczeństwa biologicznego obowiązującego w gospodarstwach

Zaleca się stosowanie przez hodowców indyków hodowlanych środków bioasekuracji w gospodarstwie. Hodowcy indyków mają także dostęp do publikacji dotyczących zasad dobrej praktyki produkcyjnej (GMP) oraz dobrej praktyki higienicznej (GHP).

2.9.3. Sytuacja epizootyczna

Dane o rozwoju choroby

Rok: 2004	Stan na dzień: 31.12.2004 r. (wyniki badań wykonywanych z inicjatywy hodowcy i przez powiatowego lekarza weterynarii)
Gatunek: Indyki	Choroba/zakażeniea): Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium

^a) Dla Salmonella odzwierzęcej należy wskazać serotypy objęte programem kontroli: (a1) dla Salmonella Enteritidis, (a2) dla Salmonella Typhimurium, (a3) dla innych serotypów – określić stosownie do sytuacji, (a4) dla Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium.

^b) Np. stada indyków hodowlanych.

^c) Łączna liczba stad w regionie, włączając stada kwalifikujące się i niekwalifikujące się do programu.

^d) Liczba stad objętych programem. W tej kolumnie nie należy stada liczyć dwa razy, nawet jeżeli przebadano je więcej niż jeden raz.

^e) Jeżeli, zgodnie z przypisem d, zbadano stado więcej niż jeden raz, dodatni wynik badania jest brany pod uwagę tylko raz.

1*) Badania laboratoryjne próbek pobranych z inicjatywy hodowcy.

2*) Badania laboratoryjne próbek pobranych przez powiatowego lekarza weterynarii.

Rok: 2005	Stan na dzień: 31.12.2005 r. (wyniki badań wykonywanych z inicjatywy hodowcy lub powiatowego lekarza weterynarii)
Gatunek: Indyki	Choroba/zakażeniea): Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium

^a) Dla Salmonella odzwierzęcej należy wskazać serotypy objęte programem kontroli: (a1) dla Salmonella Enteritidis, (a2) dla Salmonella Typhimurium, (a3) dla innych serotypów – określić stosownie do sytuacji, (a4) dla Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium.

^b) Np. stada indyków hodowlanych.

^c) Łączna liczba stad w regionie, włączając stada kwalifikujące się i niekwalifikujące się do programu.

^d) Liczba stad objętych programem. W tej kolumnie nie należy stada liczyć dwa razy, nawet jeżeli przebadano je więcej niż jeden raz.

^e) Jeżeli, zgodnie z przypisem d, zbadano stado więcej niż jeden raz, dodatni wynik badania jest brany pod uwagę tylko raz.

1*) Badania laboratoryjne próbek pobranych z inicjatywy hodowcy.

2*) Badania laboratoryjne próbek pobranych przez powiatowego lekarza weterynarii.

Rok: 2006	Stan na dzień: 31.12.2006 r. (wyniki badań wykonywanych z inicjatywy hodowcy lub powiatowego lekarza weterynarii)
Gatunek: Indyki	Choroba/zakażeniea): Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium

^a) Dla Salmonella odzwierzęcej należy wskazać serotypy objęte programem kontroli: (a1) dla Salmonella Enteritidis, (a2) dla Salmonella Typhimurium, (a3) dla innych serotypów – określić stosownie do sytuacji, (a4) dla Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium.

^b) Np. stada indyków hodowlanych.

^c) Łączna liczba stad w regionie, włączając stada kwalifikujące się i niekwalifikujące się do programu.

^d) Liczba stad objętych programem. W tej kolumnie nie należy stada liczyć dwa razy, nawet jeżeli przebadano je więcej niż jeden raz.

^e) Jeżeli, zgodnie z przypisem d, zbadano stado więcej niż jeden raz, dodatni wynik badania jest brany pod uwagę tylko raz.

1*) Badania laboratoryjne próbek pobranych z inicjatywy hodowcy.

2*) Badania laboratoryjne próbek pobranych przez powiatowego lekarza weterynarii.

Rok: 2007	Stan na dzień: 31.12.2007 r. (wyniki badań wykonywanych z inicjatywy hodowcy lub powiatowego lekarza weterynarii)
Gatunek: Indyki	Choroba/zakażeniea): Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium

^a) Dla Salmonella odzwierzęcej należy wskazać serotypy objęte programem kontroli: (a1) dla Salmonella Enteritidis, (a2) dla Salmonella Typhimurium, (a3) dla innych serotypów – określić stosownie do sytuacji, (a4) dla Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium.

^b) Np. stada indyków hodowlanych.

^c) Łączna liczba stad w regionie, włączając stada kwalifikujące się i niekwalifikujące się do programu.

^d) Liczba stad objętych programem. W tej kolumnie nie należy stada liczyć dwa razy, nawet jeżeli przebadano je więcej niż jeden raz.

^e) Jeżeli, zgodnie z przypisem d, zbadano stado więcej niż jeden raz, dodatni wynik badania powinien być brany pod uwagę tylko raz.

1*) Badania laboratoryjne próbek pobranych z inicjatywy hodowcy.

2*) Badania laboratoryjne próbek pobranych przez powiatowego lekarza weterynarii.

Rok: 2008	Stan na dzień: 31.12.2008 r. (wyniki badań wykonywanych z inicjatywy hodowcy lub powiatowego lekarza weterynarii)
Gatunek: Indyki	Choroba/zakażeniea): Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium

^a) Dla Salmonella odzwierzęcej należy wskazać serotypy objęte programem kontroli: (a1) dla Salmonella Enteritidis, (a2) dla Salmonella Typhimurium, (a3) dla innych serotypów - określić stosownie do sytuacji, (a4) dla Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium.

^b) Np. stada indyków hodowlanych.

^c) Łączna liczba stad w regionie, włączając stada kwalifikujące się i niekwalifikujące się do programu.

^d) Liczba stad objętych programem. W tej kolumnie nie należy stada liczyć dwa razy, nawet jeżeli przebadano je więcej niż jeden raz.

^e) Jeżeli, zgodnie z przypisem d, zbadano stado więcej niż jeden raz, dodatni wynik badania jest brany pod uwagę tylko raz.

1*) Badania laboratoryjne próbek pobranych z inicjatywy hodowcy.

2*) Badania laboratoryjne próbek pobranych przez powiatowego lekarza weterynarii.

2.9.4. Cele

2.9.4.1. Założenia związane z badaniami

2.9.4.2. Założenia w zakresie badań diagnostycznych

Gatunek zwierząt: indyki hodowlane (wszystkie stada)

^a) Region określony w programie kontroli i zwalczania chorób zakaźnych zwierząt w państwie członkowskim.

^b) Opis badania.

^c) Wyszczególnienie gatunków i kategorii zwierząt objętych programem.

^d) Opis próbki (np. odchody).

^e) Opis celu (np. nadzór, monitorowanie, kontrola szczepień).

2.9.4.3. Założenia w zakresie badania stad

Rok: 2011	Stan na dzień: 31.12.2010 r.
Gatunek: Indyki	Choroba/zakażeniea): Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium

^a) Dla Salmonella odzwierzęcej należy wskazać serotypy objęte programem kontroli: (a1) dla Salmonella Enteritidis, (a2) dla Salmonella Typhimurium, (a3) dla innych serotypów – określić stosownie do sytuacji, (a4) dla Salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium.

^b) Np. stada indyków hodowlanych.

^c) Łączna liczba stad w regionie, włączając stada kwalifikujące się i niekwalifikujące się do programu.

^d) Liczba stad objętych programem. W tej kolumnie nie należy stada liczyć dwa razy, nawet jeżeli przebadano je więcej niż jeden raz.

^e) Jeżeli, zgodnie z przypisem d, zbadano stado więcej niż jeden raz, dodatni wynik badania jest brany pod uwagę tylko raz.

2.9.5. Szacunkowa analiza kosztów programu na 2011 r.¹⁾

¹⁾ Analiza obejmuje szacunkowe koszty ponoszone w ramach programu. Nie wlicza się kosztów stałych. Wszystkie wartości są podane bez podatku VAT. Koszty programu zostały obliczone dla wszystkich stad indyków hodowlanych objętych programem. Koszty te zostaną dostosowane do wielkości wydatków przewidzianych na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt w ustawie budżetowej na 2011 r.

^*) Koszt programu obliczono według kursu średniego euro Europejskiego Banku Centralnego z dnia 29 stycznia 2010 r., który wynosił 1 euro = 4,0463 zł. Sumę ogółem w euro wyliczono na podstawie sumy ogółem w złotych, natomiast koszt jednostkowy w euro jest podany w zaokrągleniu do 2 miejsc po przecinku.

^**) Odkażanie jest rutynową czynnością wykonywaną zawsze przed umieszczeniem drobiu w kurniku, stąd jego koszty są ponoszone przez hodowcę.

^***) Koszty kwalifikowane, podlegające refundacji w ramach udzielonego przez Unię Europejską dofinansowania, o które strona polska występuje z wnioskiem o współfinansowanie, wynoszą 287 992 euro.”.

§ 2.Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.