Art. 1. [Kodeks postępowania administracyjnego] W ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.²⁾) art. 220 otrzymuje brzmienie:

„Art. 220. § 1. Organ administracji publicznej nie może żądać zaświadczenia ani oświadczenia na potwierdzenie faktów lub stanu prawnego, jeżeli:

1) znane są one organowi z urzędu,

2) możliwe są do ustalenia przez organ na podstawie:

a) posiadanych przez niego ewidencji, rejestrów lub innych danych,

b) rejestrów publicznych posiadanych przez inne podmioty publiczne, do których organ ma dostęp w drodze elektronicznej na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne,

c) wymiany informacji z innym podmiotem publicznym na zasadach określonych w przepisach o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne,

d) przedstawionych przez zainteresowanego do wglądu dokumentów urzędowych (dowodu osobistego, dowodów rejestracyjnych i innych).

§ 2. Organ administracji publicznej żądający od strony lub innego uczestnika postępowania zaświadczenia albo oświadczenia na potwierdzenie faktów lub stanu prawnego jest obowiązany wskazać przepis prawa wymagający urzędowego potwierdzenia tych faktów lub stanu prawnego w drodze zaświadczenia albo oświadczenia.”.

Art. 2. [Prawo spółdzielcze] W ustawie z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1848, z późn. zm.³⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) po art. 16 dodaje się art. 16a w brzmieniu:

„Art. 16a. Spadkobierca zmarłego członka spółdzielni dziedziczy udziały, jeżeli jest członkiem spółdzielni lub złożył deklarację przystąpienia do spółdzielni. Jeżeli spadkobierców jest więcej niż jeden, powinni oni wskazać jednego spośród siebie, który uzyskuje prawo do udziałów, chyba że podzielą oni udziały między tych spadkobierców, którzy złożyli deklarację przystąpienia do spółdzielni. Spółdzielnia nie może odmówić przyjęcia w poczet członków spadkobierców dziedziczących udziały, jeżeli odpowiadają oni wymogom określonym w statucie.”;

2) art. 36 otrzymuje brzmienie:

„Art. 36. § 1. Walne zgromadzenie jest najwyższym organem spółdzielni.

§ 2. Każdy członek ma jeden głos bez względu na ilość posiadanych udziałów. Statut spółdzielni, której członkami mogą być wyłącznie osoby prawne, może określać inną zasadę ustalania liczby głosów przysługujących członkom.

§ 3. Członek może uczestniczyć w walnym zgromadzeniu przez pełnomocnika, jeżeli ustawa lub statut nie stanowią inaczej. Osoby prawne będące członkami spółdzielni biorą udział w walnym zgromadzeniu przez ustanowionego w tym celu pełnomocnika.

§ 4. Pełnomocnik nie może zastępować więcej niż jednego członka. Pełnomocnictwo powinno być udzielone na piśmie pod rygorem nieważności i dołączone do protokołu walnego zgromadzenia.

§ 5. Członek zarządu spółdzielni nie może być pełnomocnikiem na walnym zgromadzeniu. Nie dotyczy to spółdzielni liczących nie więcej niż dziesięciu członków, o ile statut nie stanowi inaczej.

§ 6. Pracownik spółdzielni może być pełnomocnikiem na walnym zgromadzeniu, tylko jeżeli jest również członkiem spółdzielni zatrudnionym na podstawie spółdzielczej umowy o pracę.

§ 7. Członek ma prawo korzystania na własny koszt z pomocy prawnej lub pomocy eksperta. Osoby, z których pomocy korzysta członek, nie są uprawnione do zabierania głosu.

§ 8. W walnym zgromadzeniu mają prawo uczestniczyć z głosem doradczym przedstawiciele związku rewizyjnego, w którym spółdzielnia jest zrzeszona, oraz przedstawiciele Krajowej Rady Spółdzielczej.”;

3) w art. 201:

a) po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu:

„§ 1a. Statut może przewidywać także zatrudnienie wszystkich lub niektórych członków na podstawie umowy o pracę.”,

b) § 2 otrzymuje brzmienie:

„§ 2. Do członków spółdzielni, o których mowa w § 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 182 § 1, 2 i 4, art. 183 oraz art. 186 § 1.”;

4) w części I w tytule II dodaje się dział VI w brzmieniu:

„Dział VI

Przekształcenia spółdzielni pracy

Art. 203e. Użyte w niniejszym dziale określenia oznaczają:

1) spółka handlowa – spółkę w rozumieniu art. 4 § 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.⁴⁾);

2) członek spółdzielni uczestniczący w przekształceniu – członka spółdzielni, który złożył oświadczenie o uczestnictwie w spółce przekształconej;

3) rejestr – rejestr przedsiębiorców w rozumieniu ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 168, poz. 1186, z późn. zm.⁵⁾);

4) umowa spółki, udziały i wspólnicy – odpowiednio statut, akcje i akcjonariuszy.

Art. 203f. Spółdzielnia pracy może być przekształcona w spółkę handlową (spółkę przekształconą).

Art. 203g. Przekształcenie spółdzielni pracy w spółkę handlową następuje z chwilą wpisu spółki przekształconej do rejestru (dzień przekształcenia). Jednocześnie sąd rejestrowy z urzędu wykreśla z rejestru spółdzielnię.

Art. 203h. § 1. Spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki spółdzielni.

§ 2. Spółka przekształcona pozostaje w szczególności podmiotem zezwoleń, koncesji oraz ulg, które przysługiwały spółdzielni przed jej przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowią inaczej.

§ 3. Członkowie spółdzielni uczestniczący w przekształceniu stają się z dniem przekształcenia wspólnikami spółki przekształconej.

§ 4. W dniu przekształcenia spółdzielni pracy spółdzielcze umowy o pracę zawarte z członkami spółdzielni stają się umowami o pracę na czas nieokreślony.

§ 5. Spółka przekształcona ma obowiązek podawania w nawiasie dawnej firmy obok nowej firmy z dodaniem wyrazu „dawniej”, przez okres co najmniej roku od dnia przekształcenia.

Art. 203i. Do przekształcenia spółdzielni pracy w spółkę handlową stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu spółek handlowych o spółkach handlowych dotyczące powstania spółki przekształconej, jeżeli przepisy niniejszego działu nie stanowią inaczej.

Art. 203j. Przekształcenie spółdzielni pracy w spółkę handlową wymaga:

1) uchwały walnego zgromadzenia członków spółdzielni wszczynającej proces przekształcenia w spółkę;

2) przygotowania planu przekształcenia;

3) zbadania planu przekształcenia i sporządzenia opinii przez biegłego rewidenta wyznaczonego przez sąd rejestrowy;

4) zawiadomienia członków spółdzielni o zamiarze podjęcia uchwały o przekształceniu spółdzielni w spółkę;

5) uchwały walnego zgromadzenia członków spółdzielni o przekształceniu spółdzielni w spółkę;

6) wezwania członków spółdzielni do złożenia oświadczenia o uczestnictwie w spółce przekształconej;

7) powołania członków organów spółki przekształconej albo określenia wspólników prowadzących sprawy tej spółki lub reprezentujących ją na zewnątrz;

8) zawarcia umowy spółki przekształconej albo podpisania statutu spółki przekształconej;

9) wpisu spółki przekształconej do rejestru i wykreślenia z rejestru spółdzielni.

Art. 203k. § 1. Proces przekształcenia spółdzielni pracy w spółkę handlową rozpoczyna się wraz z podjęciem uchwały, o której mowa w art. 203j pkt 1. Uchwała ta wymaga większości 3/4 głosów oddanych w obecności co najmniej połowy uprawnionych do głosowania.

§ 2. W uchwale o wszczęciu procesu przekształcenia w spółkę handlową określa się typ spółki, w którą ma zostać przekształcona spółdzielnia pracy.

Art. 203l. § 1. Plan przekształcenia przygotowuje zarząd spółdzielni pracy w formie pisemnej pod rygorem nieważności.

§ 2. Plan przekształcenia powinien zawierać co najmniej:

1) ustalenie wartości bilansowej majątku spółdzielni na określony dzień w miesiącu poprzedzającym przedłożenie członkom spółdzielni planu przekształcenia;

2) zwięzłe przedstawienie motywów przekształcenia;

3) określenie wartości udziałów przekształconej spółki i ilości udziałów w przekształconej spółce przypadającej na jeden udział członkowski w spółdzielni na podstawie sprawozdania finansowego, o którym mowa w § 3 pkt 4.

§ 3. Do planu przekształcenia należy dołączyć:

1) projekt uchwały w sprawie przekształcenia spółdzielni w spółkę handlową;

2) projekt umowy spółki przekształconej;

3) wycenę składników majątku (aktywów i pasywów) spółdzielni;

4) sprawozdanie finansowe sporządzone dla celów przekształcenia na dzień, o którym mowa w § 2 pkt 1, przy zastosowaniu takich samych metod i w takim samym układzie, jak ostatnie roczne sprawozdanie finansowe.

Art. 203m. § 1. Niezwłocznie po sporządzeniu planu przekształcenia zarząd spółdzielni pracy przekazuje plan biegłemu rewidentowi.

§ 2. Biegły rewident bada plan przekształcenia w zakresie poprawności i rzetelności i sporządza opinię najpóźniej w terminie dwóch miesięcy od dnia otrzymania planu przekształcenia od zarządu spółdzielni pracy.

§ 3. Biegły rewident może żądać od zarządu spółdzielni pracy przedłożenia dodatkowych dokumentów i wyjaśnień.

Art. 203n. § 1. Zarząd spółdzielni pracy zawiadamia członków spółdzielni o zamiarze podjęcia uchwały o przekształceniu spółdzielni dwukrotnie, w odstępie nie krótszym niż dwa tygodnie i nie później niż na miesiąc przed planowanym dniem podjęcia tej uchwały. Bieg terminu, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym, liczy się od dnia pierwszego zawiadomienia.

§ 2. Zawiadomienia, o których mowa w § 1, powinny zawierać istotne elementy planu przekształcenia oraz opinii biegłego rewidenta, a także określać miejsce oraz termin, w których członkowie spółdzielni mogą zapoznać się z pełną treścią planu przekształcenia i opinii biegłego rewidenta. Termin, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym, nie może być krótszy niż dwa tygodnie przed planowanym dniem podjęcia uchwały o przekształceniu.

§ 3. Do zawiadomień, o których mowa w § 1, dołącza się projekt uchwały o przekształceniu oraz projekt umowy albo statutu spółki przekształconej; nie dotyczy to przypadku, w którym zawiadomienie jest ogłaszane.

Art. 203o. § 1. Uchwała walnego zgromadzenia członków spółdzielni pracy o przekształceniu, o której mowa w art. 203j pkt 5, wymaga większości 3/4 głosów oddanych w obecności co najmniej połowy uprawnionych do głosowania.

§ 2. Uchwała walnego zgromadzenia członków spółdzielni pracy o przekształceniu zawiera co najmniej:

1) określenie typu spółki, w którą spółdzielnia zostaje przekształcona;

2) określenie wysokości kwoty przeznaczonej na wypłaty dla członków spółdzielni nieuczestniczących w spółce przekształconej, która jest ustalana proporcjonalnie do udziałów przysługujących tym członkom i nie może przekroczyć 10% wartości bilansowej spółdzielni określonej w planie przekształcenia;

3) nazwiska i imiona wspólników prowadzących sprawy spółki i mających reprezentować spółkę przekształconą, w przypadku przekształcenia w spółkę osobową, albo nazwiska i imiona członków zarządu spółki przekształconej, w przypadku przekształcenia w spółkę kapitałową;

4) zgodę na brzmienie umowy spółki przekształconej;

5) określenie wysokości kapitału zakładowego, w przypadku przekształcenia w spółkę kapitałową, albo wysokości sumy komandytowej, w przypadku przekształcenia w spółkę komandytową, albo wartości nominalnej akcji, w przypadku przekształcenia w spółkę komandytowo-akcyjną.

Art. 203p. Spółdzielnia pracy wzywa swoich członków do złożenia, w sposób wskazany w statucie, oświadczenia o uczestnictwie w spółce przekształconej, w terminie miesiąca od dnia podjęcia uchwały o przekształceniu spółdzielni w spółkę handlową. Oświadczenie o uczestnictwie w spółce przekształconej wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności.

Art. 203q. Bez zbędnej zwłoki, po upływie terminu do złożenia oświadczenia o uczestnictwie w spółce przekształconej, należy zawrzeć umowę albo podpisać statut spółki przekształconej. Miejsce i termin zawarcia umowy albo podpisania statutu spółki przekształconej określa zarząd spółdzielni pracy oraz zawiadamia o tym członków spółdzielni, którzy złożyli oświadczenie o uczestnictwie w spółce przekształconej.

Art. 203r. Wniosek o wpis spółki przekształconej do rejestru oraz wniosek o ogłoszenie przekształcenia składają wszyscy członkowie zarządu spółki przekształconej albo wszyscy wspólnicy uprawnieni do reprezentacji spółki przekształconej.

Art. 203s. § 1. Wpisowe wniesione przez członka spółdzielni pracy uczestniczącego w przekształceniu, wpłacone udziały członkowskie oraz udziały członkowskie z podziału nadwyżki bilansowej, stają się w dniu przekształcenia wkładami wnoszonymi przez wspólnika na pokrycie kapitału zakładowego przekształconej spółki kapitałowej albo wkładami wnoszonymi przez wspólnika do przekształconej spółki osobowej, z zastrzeżeniem przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych dotyczących wysokości kapitału zakładowego oraz wartości nominalnej udziału w spółce kapitałowej.

§ 2. Umowa spółki może przewidywać, że członkowie spółdzielni pracy, którzy przystąpili do spółki, mogą wnosić także inne wkłady niż przewidziane w § 1.

§ 3. Umowa spółki może przewidywać, że założycielami spółki przekształconej mogą być osoby niebędące członkami spółdzielni przekształcanej.

Art. 203t. Zawiadomienia i wezwania członków spółdzielni pracy należy dokonać w sposób przewidziany w statucie spółdzielni dla zwoływania walnych zgromadzeń.

Art. 203u. § 1. Do zaskarżania uchwał walnego zgromadzenia spółdzielni, o których mowa w art. 203j pkt 1 i 5, stosuje się odpowiednio art. 42 § 4–9. Nie można zaskarżyć uchwały jedynie na podstawie, o której mowa w § 4.

§ 2. Powództwo o uchylenie uchwały, o której mowa w art. 203j pkt 1 i 5, lub powództwo o stwierdzenie jej nieważności, należy wnieść w terminie miesiąca od dnia otrzymania wiadomości o uchwale, nie później jednak niż w terminie trzech miesięcy od dnia podjęcia uchwały.

§ 3. Jeżeli prawomocny wyrok stwierdzający nieważność uchwały lub uchylający uchwałę, o której mowa w art. 203j pkt 1, został wydany po podjęciu uchwały wskazanej w art. 203j pkt 5, nie wpływa on na ważność tej drugiej uchwały i nie powoduje konieczności ponownego wszczęcia procedury przekształcenia.

§ 4. W przypadku gdy członek spółdzielni pracy ma zastrzeżenia co do rzetelności wyceny wartości wpisowego i wpłaconych przez niego udziałów członkowskich oraz udziałów członkowskich z podziału nadwyżki bilansowej przyjętej w planie przekształcenia, może zgłosić najpóźniej w dniu podjęcia uchwały o przekształceniu, żądanie ponownej wyceny udziałów członkowskich z podziału nadwyżki bilansowej, o których mowa w art. 203s § 1.

§ 5. Jeżeli spółdzielnia pracy nie uwzględni żądania, o którym mowa w § 4, w terminie dwóch miesięcy od dnia jego wniesienia, członek spółdzielni ma prawo wnieść powództwo o ustalenie wartości udziałów członkowskich z podziału nadwyżki bilansowej. Powództwo to nie stanowi przeszkody w rejestracji przekształcenia.

Art. 203w. § 1. Członkowi spółdzielni pracy, który nie złożył oświadczenia o uczestnictwie w spółce przekształconej, przysługuje roszczenie o wypłatę kwoty odpowiadającej wysokości wniesionego do spółdzielni wpisowego, wpłaconego udziału członkowskiego oraz udziału członkowskiego z podziału nadwyżki bilansowej, zgodnie ze sprawozdaniem finansowym sporządzonym dla celów przekształcenia.

§ 2. Spółka przekształcona dokonuje wypłaty, o której mowa w § 1, nie później niż w terminie sześciu miesięcy od dnia przekształcenia.

§ 3. Roszczenie, o którym mowa w § 1, przedawnia się po upływie trzech lat od dnia przekształcenia.

§ 4. Członek spółdzielni, o którym mowa w § 1, może zgłosić, najpóźniej w dniu podjęcia uchwały o przekształceniu, żądanie ponownej wyceny wartości jego udziału członkowskiego z podziału nadwyżki bilansowej ustalonej zgodnie ze sprawozdaniem finansowym sporządzonym dla celów przekształcenia. Przepisy art. 203u § 1 zdanie drugie oraz § 5 stosuje się odpowiednio.

Art. 203x. § 1. W przypadku przekształcenia spółdzielni w spółkę komandytową albo spółkę komandytowo-akcyjną, uchwała o przekształceniu spółdzielni w spółkę wymaga, oprócz uzyskania większości określonej w art. 203o § 1, zgody osób, które w spółce przekształconej mają być komplementariuszami. Pozostali członkowie spółdzielni uczestniczący w przekształceniu stają się komandytariuszami albo akcjonariuszami spółki przekształconej.

§ 2. Zgoda, o której mowa w § 1, wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności, w terminie miesiąca od dnia podjęcia uchwały o przekształceniu spółdzielni pracy w spółkę handlową.”.

Art. 3. [Prawo o adwokaturze] W ustawie z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2009 r. Nr 146, poz. 1188, z późn. zm.⁶⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 75c:

a) w ust. 2:

– pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) kopię dokumentu potwierdzającego ukończenie wyższych studiów prawniczych w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskanie tytułu magistra lub zagranicznych studiów prawniczych uznanych w Rzeczypospolitej Polskiej, albo zaświadczenie o zdaniu egzaminu magisterskiego;”,

– uchyla się pkt 5,

b) ust. 2a otrzymuje brzmienie:

„2a. Zamiast dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 4, można złożyć zaświadczenie, z którego wynika, iż kandydat zdał wszystkie egzaminy i odbył praktyki przewidziane w planie wyższych studiów prawniczych oraz ma wyznaczony termin egzaminu magisterskiego. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu wstępnego takiego kandydata jest złożenie przez niego w siedzibie komisji kwalifikacyjnej nie później niż 7 dni przed terminem egzaminu wstępnego dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 4.”;

2) w art. 78a w ust. 4:

a) pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) kopię dokumentu potwierdzającego ukończenie wyższych studiów prawniczych w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskanie tytułu magistra lub zagranicznych studiów prawniczych uznanych w Rzeczypospolitej Polskiej;”,

b) uchyla się pkt 10.

Art. 4. [Ustawa o radcach prawnych] W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 10, poz. 65, z późn. zm.⁷⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 33³:

a) w ust. 2:

– pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) kopię dokumentu potwierdzającego ukończenie wyższych studiów prawniczych w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskanie tytułu magistra lub zagranicznych studiów prawniczych uznanych w Rzeczypospolitej Polskiej, albo zaświadczenie o zdaniu egzaminu magisterskiego;”,

– uchyla się pkt 5,

b) ust. 2a otrzymuje brzmienie:

„2a. Zamiast dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 4, można złożyć zaświadczenie, z którego wynika, iż kandydat zdał wszystkie egzaminy i odbył praktyki przewidziane w planie wyższych studiów prawniczych oraz ma wyznaczony termin egzaminu magisterskiego. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu wstępnego takiego kandydata jest złożenie przez niego w siedzibie komisji kwalifikacyjnej nie później niż 7 dni przed terminem egzaminu wstępnego dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 4.”;

2) w art. 36² w ust. 4:

a) pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) kopię dokumentu potwierdzającego ukończenie wyższych studiów prawniczych w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskanie tytułu magistra lub zagranicznych studiów prawniczych uznanych w Rzeczypospolitej Polskiej;”,

b) uchyla się pkt 10.

Art. 5. [Ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi] W ustawie z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473, z późn. zm.⁸⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2¹ pkt 6 otrzymuje brzmienie:

„6) wydzielone stoisko – oddzielone od pozostałej powierzchni punktu sprzedaży, ciąg handlowy lub lada;”;

2) w art. 14 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) w środkach i obiektach komunikacji publicznej, z wyjątkiem wagonów restauracyjnych i bufetów w pociągach, w których dopuszcza się sprzedaż, podawanie i spożywanie napojów alkoholowych do 4,5% zawartości alkoholu oraz piwa;”;

3) w art. 17 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Na żądanie kierownika zakładu pracy, osoby przez niego upoważnionej, a także na żądanie pracownika, o którym mowa w ust. 1, badanie stanu trzeźwości pracownika przeprowadza uprawniony organ powołany do ochrony porządku publicznego. Zabiegu pobrania krwi dokonuje fachowy pracownik służby zdrowia. Do badania stanu trzeźwości stosuje się przepisy, wydane na podstawie art. 47 ust. 2.”;

4) w art. 18:

a) w ust. 6 uchyla się pkt 1,

b) w ust. 7 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) w terminach do dnia 1 lutego, 1 czerwca, 1 października każdego roku kalendarzowego objętego zezwoleniem, okazanie przedsiębiorcy zaopatrującemu dany punkt sprzedaży napojów alkoholowych odpowiedniego dowodu potwierdzającego dokonanie opłaty, o której mowa w art. 11¹;”.

Art. 6. [Ustawa o ubezpieczeniu społecznym rolników] W ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2008 r. Nr 50, poz. 291, z późn. zm.⁹⁾) w art. 5a wprowadza się następujące zmiany:

1) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3. Zaświadczenie albo oświadczenie, że nie została przekroczona kwota podatku dochodowego, o której mowa w ust. 1 pkt 5, rolnik lub domownik obowiązany jest złożyć w Kasie wraz z oświadczeniem, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, chyba że ten rolnik lub domownik nie prowadził pozarolniczej działalności gospodarczej w poprzednim roku podatkowym.

4. Zaświadczenie albo oświadczenie, że nie została przekroczona kwota podatku dochodowego, o której mowa w ust. 1 pkt 5, rolnik lub domownik prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą, podlegający ubezpieczeniu, obowiązany jest także złożyć w Kasie do dnia 31 maja każdego roku podatkowego.”;

2) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Niezłożenie zaświadczenia albo oświadczenia, o których mowa w ust. 4, lub niezachowanie terminu do złożenia tego zaświadczenia albo oświadczenia, jest równoznaczne z ustaniem ubezpieczenia z dniem, do którego rolnik lub domownik obowiązany był złożyć zaświadczenie albo oświadczenie w Kasie, chyba że ten rolnik lub domownik zaprzestał prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w sposób trwały lub okresowy przed upływem terminu na złożenie tego zaświadczenia albo oświadczenia.”.

Art. 7. [Prawo o notariacie] W ustawie z dnia 14 lutego 1991 r. – Prawo o notariacie (Dz. U. z 2008 r. Nr 189, poz. 1158, z późn. zm.¹⁰⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 13 otrzymuje brzmienie:

„Art. 13. Wniosek, o którym mowa w art. 10 § 1, powinien zawierać dane o kwalifikacjach osoby zainteresowanej, wymienionej w art. 11 lub art. 12 § 1, oraz wskazywać lokal przewidywany do prowadzenia kancelarii i termin jej uruchomienia. Do wniosku osoba zainteresowana jest obowiązana dołączyć – w przypadku osoby urodzonej przed dniem 1 sierpnia 1972 r. – oświadczenie, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów (Dz. U. z 2007 r. Nr 63, poz. 425, z późn. zm.¹¹⁾) albo informację, o której mowa w art. 7 ust. 3a tej ustawy.”;

2) po art. 13 dodaje się art. 13a w brzmieniu:

„Art. 13a. Minister Sprawiedliwości zasięga z Krajowego Rejestru Karnego informacji o osobie zainteresowanej powołaniem na stanowisko notariusza.”;

3) w art. 71d:

a) w § 2:

– pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) kopię dokumentu potwierdzającego ukończenie wyższych studiów prawniczych w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskanie tytułu magistra lub zagranicznych studiów prawniczych uznanych w Rzeczypospolitej Polskiej, albo zaświadczenie o zdaniu egzaminu magisterskiego;”,

– uchyla się pkt 5,

b) § 2a otrzymuje brzmienie:

„§ 2a. Zamiast dokumentów, o których mowa w § 2 pkt 4, można złożyć zaświadczenie, z którego wynika, iż kandydat zdał wszystkie egzaminy i odbył praktyki przewidziane w planie wyższych studiów prawniczych oraz ma wyznaczony termin egzaminu magisterskiego. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu wstępnego takiego kandydata jest złożenie przez niego w siedzibie komisji kwalifikacyjnej nie później niż 7 dni przed terminem egzaminu wstępnego dokumentów, o których mowa w § 2 pkt 4.”;

4) w art. 74a w § 4:

– pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) kopię dokumentu potwierdzającego ukończenie wyższych studiów prawniczych w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskanie tytułu magistra lub zagranicznych studiów prawniczych uznanych w Rzeczypospolitej Polskiej;”,

– uchyla się pkt 9;

5) w art. 79 pkt 6 otrzymuje brzmienie:

„6) przyjmuje na przechowanie pieniądze, papiery wartościowe, dokumenty, dane na informatycznym nośniku danych, o którym mowa w przepisach o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne;”;

6) art. 106 otrzymuje brzmienie:

„Art. 106. § 1. Notariusz przyjmuje na przechowanie wszelkiego rodzaju dokumenty, także w kopertach zamkniętych.

§ 2. Notariusz przyjmuje na przechowanie informatyczny nośnik danych, o którym mowa w art. 79 pkt 6, zabezpieczony w sposób uniemożliwiający zapoznanie się z jego treścią.

§ 3. W przypadku złożenia na przechowanie w kopercie zamkniętej dokumentu lub informatycznego nośnika danych, o którym mowa w art. 79 pkt 6, zabezpieczonego w sposób uniemożliwiający zapoznanie się z jego treścią, koperta lub zabezpieczenie powinno być zaopatrzone w podpis składającego.

§ 4. Do informatycznego nośnika danych, o którym mowa w art. 79 pkt 6, stosuje się odpowiednio przepisy wydane na podstawie art. 5 ust. 2c ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 673, z późn. zm.¹²⁾).”;

7) w art. 107 dotychczasową treść oznacza się jako § 1 i dodaje się § 2 w brzmieniu:

„§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do informatycznego nośnika danych, o którym mowa w art. 106.”.

Art. 8. [Ustawa o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej] W ustawie z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502, z późn. zm.¹³⁾) w art. 27a wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do właściwego rejestru zawierające w szczególności numer tego wpisu;”;

2) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”.

Art. 9. [Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych] W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, z późn. zm.¹⁴⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 22:

a) w ust. 1e w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu:

„5) przyjętej dla celów podatkowych wartości składników majątku, wynikającej z ksiąg, ewidencji i wykazu, o których mowa w art. 24 ust. 3a i art. 24a ust. 1, określonej na dzień objęcia tych udziałów (akcji), nie wyższej jednak niż ich wartość nominalna z dnia objęcia – w przypadku gdy te udziały (akcje) wnoszone w formie wkładu niepieniężnego zostały objęte w następstwie przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w spółkę kapitałową.”,

b) dodaje się ust. 1ł w brzmieniu:

„1ł. W przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) spółki powstałej z przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w spółkę kapitałową, koszt uzyskania przychodów ustala się na dzień zbycia tych udziałów (akcji) w wysokości przyjętej dla celów podatkowych wartości składników majątku, wynikającej z ksiąg, ewidencji i wykazu, o których mowa w art. 24 ust. 3a i art. 24a ust. 1, określonej na dzień objęcia tych udziałów (akcji), nie wyższej jednak niż ich wartość nominalna z dnia objęcia.”;

2) w art. 22ł ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a:

1) odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający albo

2) finansujący rezygnuje z dokonywania odpisów amortyzacyjnych

– oraz nastąpi zmiana, wygaśnięcie lub rozwiązanie umów, o których mowa w ust. 4 lub 5, i w związku z tym nie zostanie przeniesiona na korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, właściciel przejmując te składniki majątku określa ich wartość początkową, zgodnie z art. 22g, przed zawarciem pierwszej umowy leasingu, pomniejszoną o spłatę wartości początkowej, o której mowa w art. 23a pkt 7, oraz o sumę dokonanych przez siebie odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.”;

3) w art. 23b:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

1) umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;

2) umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;

3) suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.”,

b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„3. W przypadku finansującego będącego spółką niemającą osobowości prawnej ograniczenia, o których mowa w ust. 2, dotyczą także wspólników tych spółek.”;

4) art. 23e otrzymuje brzmienie:

„Art. 23e. 1. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, o której mowa w art. 23b ust. 1 pkt 1, finansujący oddaje korzystającemu do dalszego używania środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, będące przedmiotem tej umowy, przychodem finansującego i odpowiednio kosztem uzyskania przychodów korzystającego są opłaty ustalone przez strony tej umowy.

2. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, o której mowa w art. 23b ust. 1 pkt 2, finansujący oddaje korzystającemu do dalszego używania środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, będące przedmiotem tej umowy, przychodem finansującego są opłaty ustalone przez strony tej umowy, także wtedy, gdy odbiegają znacznie od wartości rynkowej.”;

5) w art. 23f w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) umowa zawiera postanowienie, że w podstawowym okresie umowy leasingu:

a) odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, w przypadku gdy nie jest osobą wymienioną w lit. b, albo

b) finansujący rezygnuje z dokonywania odpisów amortyzacyjnych, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.”;

6) w art. 23j ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Jeżeli w umowie leasingu została określona cena, po której korzystający ma prawo nabyć przedmiot umowy po zakończeniu podstawowego okresu tej umowy, cenę tę uwzględnia się w sumie opłat, o których mowa w art. 23b ust. 1 pkt 3 i art. 23f ust. 1 pkt 2.”;

7) art. 23l otrzymuje brzmienie:

„Art. 23l. Do opodatkowania stron umowy zawartej na czas nieoznaczony lub na czas oznaczony, lecz niespełniającej warunków, określonych w art. 23b ust. 1 pkt 3 lub art. 23f ust. 1, lub art. 23i ust. 1, stosuje się przepisy, o których mowa w art. 11, art. 22 i art. 23, dla umów najmu i dzierżawy.”;

8) w art. 24:

a) po ust. 3e dodaje się ust. 3f w brzmieniu:

„3f. Wykaz, o którym mowa w ust. 3a, sporządza się również na dzień przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową.”,

b) ust. 5d otrzymuje brzmienie:

„5d. Dochodem z umorzenia udziałów lub akcji w spółkach mających osobowość prawną jest nadwyżka przychodu otrzymanego w związku z umorzeniem nad kosztami uzyskania przychodu obliczonymi zgodnie z art. 22 ust. 1f albo 1ł, albo art. 23 ust. 1 pkt 38; jeżeli nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny, koszty ustala się do wysokości wartości z dnia nabycia spadku lub darowizny.”;

9) w art. 30b w ust. 2 w pkt 5 na końcu dodaje się przecinek oraz dodaje się pkt 6 w brzmieniu:

„6) różnica między przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) spółki kapitałowej powstałej w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1ł”.

Art. 10. [Ustawa o systemie oświaty] W ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.¹⁵⁾) w art. 90n wprowadza się następujące zmiany:

1) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie:

„4. Wniosek o przyznanie świadczenia pomocy materialnej o charakterze socjalnym zawiera w szczególności:

1) imię i nazwisko ucznia i jego rodziców;

2) miejsce zamieszkania ucznia;

3) dane uzasadniające przyznanie świadczenia pomocy materialnej, w tym zaświadczenie albo oświadczenie o wysokości dochodów, z zastrzeżeniem ust. 5;

4) pożądaną formę świadczenia pomocy materialnej inną niż forma pieniężna.

5. W przypadku ubiegania się o stypendium szkolne dla ucznia, którego rodzina korzysta ze świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej, zamiast zaświadczenia albo oświadczenia o wysokości dochodów przedkłada się zaświadczenie albo oświadczenie o korzystaniu ze świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej.”;

2) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:

„5a. Oświadczenia, o których mowa w ust. 4 pkt 3 i ust. 5, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”.

Art. 11. [Ustawa o lasach] W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 i Nr 34, poz. 170) wprowadza się następujące zmiany:

1) uchyla się art. 19a i 19b;

2) po art. 19b dodaje się art. 19c w brzmieniu:

„Art. 19c. Wykonywanie planów urządzenia lasu może być prowadzone przez przedsiębiorcę, w tym usługodawcę w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o świadczeniu usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 47, poz. 278), który dysponuje wyposażeniem technicznym oraz zatrudnia osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje niezbędne do terminowego i prawidłowego sporządzania planów urządzenia lasu.”;

3) art. 25 otrzymuje brzmienie:

„Art. 25. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowe warunki i tryb sporządzania planu urządzenia lasu, uproszczonego planu urządzenia lasu oraz inwentaryzacji stanu lasu, o której mowa w art. 19 ust. 3,

2) szczegółowe wymagania w zakresie wyposażenia technicznego i wielkości potencjału kadrowego niezbędnego do należytego i terminowego wykonywania prac urządzeniowych, z uwzględnieniem wykształcenia, stażu pracy i wykonywanych czynności

– mając na uwadze zapewnienie terminowego i prawidłowego sporządzania planów urządzenia lasu.”.

Art. 12. [Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych] W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 i Nr 102, poz. 585) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 15 po ust. 1u dodaje się ust. 1w i 1x w brzmieniu:

„1w. W przypadku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową wartość poszczególnych składników majątku ustala się na podstawie wykazu sporządzonego zgodnie z przepisami o podatku dochodowym od osób fizycznych na dzień przekształcenia.

1x. W przypadku odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w ust. 1w, przez spółkę powstałą w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową za koszt uzyskania przychodu uważa się:

1) wartość początkową przyjętą przez spółkę w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ustaloną zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4b, pomniejszoną o sumę odpisów amortyzacyjnych – jeżeli rzeczy te lub prawa były zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych;

2) wartość poniesionych wydatków na nabycie albo wytworzenie składników majątku, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie – jeżeli rzeczy te lub prawa nie były zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.”;

2) w art. 16g:

a) w ust. 1 po pkt 4a dodaje się pkt 4b w brzmieniu:

„4b) w razie przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową:

a) wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne,

b) wartość poniesionych wydatków na nabycie albo wytworzenie składników majątku, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie – jeżeli rzeczy te lub prawa nie były amortyzowane;”,

b) dodaje się ust. 21 w brzmieniu:

„21. W przypadku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową, podatnicy w ewidencji, o której mowa w art. 9, uwzględniają również odpisy amortyzacyjne przypadające za okres opodatkowania osoby fizycznej zgodnie z ustawą z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.¹⁶⁾). Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi.”;

3) w art. 16h ust. 3d otrzymuje brzmienie:

„3d. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku określonym w art. 16g ust. 1 pkt 4a lit. a oraz w pkt 4b lit. a.”;

4) w art. 16ł ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a:

1) odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający albo

2) finansujący rezygnuje z dokonywania odpisów amortyzacyjnych

– oraz nastąpi zmiana, wygaśnięcie lub rozwiązanie umów, o których mowa w ust. 4 lub 5, i w związku z tym nie zostanie przeniesiona na korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, właściciel przejmując te składniki majątku określa ich wartość początkową, zgodnie z art. 16g, przed zawarciem pierwszej umowy leasingu, pomniejszoną o spłatę wartości początkowej, o której mowa w art. 17a pkt 7, oraz o sumę dokonanych przez siebie odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.”;

5) w art. 17b:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

1) umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;

2) umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;

3) suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.”,

b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„3. W przypadku finansującego będącego spółką niemającą osobowości prawnej ograniczenia, o których mowa w ust. 2, dotyczą także wspólników tych spółek.”;

6) art. 17e otrzymuje brzmienie:

„Art. 17e. 1. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, o której mowa w art. 17b ust. 1 pkt 1, finansujący oddaje korzystającemu do dalszego używania środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, będące przedmiotem tej umowy, przychodem finansującego i odpowiednio kosztem uzyskania przychodów korzystającego są opłaty ustalone przez strony tej umowy.

2. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, o której mowa w art. 17b ust. 1 pkt 2, finansujący oddaje korzystającemu do dalszego używania środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, będące przedmiotem tej umowy, przychodem finansującego są opłaty ustalone przez strony tej umowy, także wtedy, gdy odbiegają znacznie od wartości rynkowej.”;

7) w art. 17f w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) umowa zawiera postanowienie, że w podstawowym okresie umowy leasingu:

a) odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, w przypadku gdy nie jest osobą wymienioną w lit. b, albo

b) finansujący rezygnuje z dokonywania odpisów amortyzacyjnych, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.”;

8) w art. 17j ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Jeżeli w umowie leasingu została określona cena, po której korzystający ma prawo nabyć przedmiot umowy po zakończeniu podstawowego okresu tej umowy, cenę tę uwzględnia się w sumie opłat, o których mowa w art. 17b ust. 1 pkt 3 i art. 17f ust. 1 pkt 2.”;

9) art. 17l otrzymuje brzmienie:

„Art. 17l. Do opodatkowania stron umowy zawartej na czas nieoznaczony lub na czas oznaczony, lecz niespełniającej warunków, określonych w art. 17b ust. 1 pkt 3 lub art. 17f ust. 1 lub art. 17i ust. 1, stosuje się przepisy, o których mowa w art. 12–16, dla umów najmu i dzierżawy.”;

10) w art. 25 w ust. 13 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) utworzonych w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą, spółki lub spółek niemających osobowości prawnej, albo”.

Art. 13. [Prawo geologiczne i górnicze] W ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. – Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2005 r. Nr 228, poz. 1947, z późn. zm.¹⁷⁾) w art. 18 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Dane objęte wnioskiem określone w ust. 1 pkt 2a oraz pkt 2c–5 należy uzupełnić dowodami ich istnienia, w szczególności przez dołączenie załączników graficznych sporządzonych zgodnie z wymaganiami dotyczącymi map górniczych.”.

Art. 14. [Prawo łowieckie] W ustawie z dnia 13 października 1995 r. – Prawo łowieckie (Dz. U. z 2005 r. Nr 127, poz. 1066, z późn. zm.¹⁸⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) uchyla się art. 17;

2) w art. 18 ust. 1–3 otrzymują brzmienie:

„1. Przedsiębiorca podejmujący i wykonujący działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług turystycznych obejmujących polowania wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz polowania za granicą jest obowiązany spełniać następujące warunki:

1) ustanowić obowiązkowe zabezpieczenie majątkowe roszczeń osób trzecich z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania przez przedsiębiorcę;

2) złożyć z wynikiem pozytywnym egzamin ze znajomości zasad wykonywania polowania oraz zasad ochrony przyrody lub zatrudniać osobę spełniającą ten warunek;

3) składać właściwemu marszałkowi województwa, przed upływem terminu obowiązywania poprzedniej umowy albo blokady środków finansowych na rachunku bankowym, oryginały dokumentów potwierdzających zawarcie kolejnej umowy, albo dokonanie kolejnej blokady środków finansowych, o których mowa w ust. 3.

2. Warunkiem wykonywania działalności, o której mowa w ust. 1, jest również niekaralność przedsiębiorcy i osób kierujących jego działalnością za umyślne przestępstwo określone w art. 52 i art. 53 oraz przestępstwo przeciwko obrotowi gospodarczemu.

3. Ustanowienie zabezpieczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, polega na:

1) zawarciu umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w związku z wykonywaniem działalności albo

2) zawarciu umowy gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej, albo

3) blokadzie środków finansowych na rachunku bankowym, na rzecz właściwego samorządu województwa, w wysokości 4% rocznego przychodu z tytułu wykonywania przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej, o której mowa w ust. 1, uzyskanego w roku obrotowym poprzedzającym rok zawarcia umowy, jednak nie mniej niż równowartość w złotych 20 000 euro obliczona według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym została dokonana blokada środków.”;

3) uchyla się art. 19 i 20;

4) art. 22a otrzymuje brzmienie:

„Art. 22a. 1. W przypadku stwierdzenia naruszeń warunków wymaganych do prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa w art. 18 ust. 1, właściwy marszałek województwa wzywa przedsiębiorcę do usunięcia naruszeń w wyznaczonym terminie.

2. W przypadku nieusunięcia naruszeń, o których mowa w ust. 1, właściwy marszałek województwa wydaje decyzję o zakazie wykonywania działalności gospodarczej, o której mowa w art. 18 ust. 1, przez okres 3 lat.”;

5) w art. 43 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Cudzoziemiec lub obywatel polski, który przebywa z zamiarem stałego pobytu za granicą, niebędący członkiem Polskiego Związku Łowieckiego bądź niespełniający warunków określonych w art. 42a, może wykonywać polowanie po wykupieniu polowania u przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 18, albo na podstawie zgody ministra właściwego do spraw środowiska. Zgoda jest wydawana na wniosek Polskiego Związku Łowieckiego lub w przypadku polowań w obwodach zarządzanych na wniosek ich zarządców.”.

Art. 15. [Ustawa o zawodach pielęgniarki i położnej] W ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1217 i Nr 219, poz. 1706, z 2010 r. Nr 238, poz. 1578 oraz z 2011 r. Nr 45, poz. 235) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 25 w ust. 5a uchyla się pkt 4;

2) w art. 25a ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Do wniosku, o którym mowa w ust. 4, uprawniona pielęgniarka, położna wspólnik spółki dołącza dokumenty, o których mowa w art. 25 ust. 5a pkt 1 i 3, oraz umowę spółki, o której mowa w ust. 1, albo jej kopię.”.

Art. 16. [Ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach] W ustawie z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2005 r. Nr 236, poz. 2008, z późn. zm.¹⁹⁾) w art. 8 wprowadza się następujące zmiany:

1) ust. 1a otrzymuje brzmienie:

„1a. Do wniosku przedsiębiorca jest obowiązany dołączyć zaświadczenie albo oświadczenie o braku zaległości podatkowych i zaległości w płaceniu składek na ubezpieczenie zdrowotne lub społeczne.”;

2) po ust. 1a dodaje się ust. 1b w brzmieniu:

„1b. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1a, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”.

Art. 17. [Ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty] W ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2008 r. Nr 136, poz. 857, z późn. zm.²⁰⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 19b uchyla się ust. 3a i 3b;

2) w art. 50 w ust. 9 uchyla się pkt 5;

3) w art. 50a ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Do wniosku, o którym mowa w ust. 4, uprawniony lekarz wspólnik spółki dołącza dokumenty, o których mowa w art. 50 ust. 9 pkt 1, 3 i 4, oraz umowę spółki, o której mowa w ust. 1, albo jej kopię.”;

4) w art. 50b uchyla się ust. 1 i 1a.

Art. 18. [Ustawa o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne] W ustawie z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne (Dz. U. z 2003 r. Nr 174, poz. 1689, z późn. zm.²¹⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2e ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się kopie dokumentów potwierdzających dane zawarte we wniosku, w tym zaświadczenia właściwych organów, albo oświadczenia podmiotu, którego zobowiązania mają być objęte poręczeniem lub gwarancją – dotyczące wykonywania obowiązków publicznoprawnych podmiotów, których zobowiązania mają być objęte poręczeniem lub gwarancją. Oświadczenia składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”;

2) art. 2f otrzymuje brzmienie:

„Art. 2f. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych zawartych we wniosku o udzielenie poręczenia lub gwarancji, rodzaje dokumentów, których kopie dołącza się do tego wniosku, oraz tryb udzielania przez Skarb Państwa poręczenia i gwarancji, uwzględniając w szczególności zakres niezbędnej analizy, o której mowa w art. 2a ust. 1, przy udzielaniu określonych poręczeń lub gwarancji oraz zapewnienie sprawności rozpatrywania wniosków.”.

Art. 19. [Prawo o ruchu drogowym] W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, z późn. zm.²²⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Zadania samorządu województwa, o których mowa w art. 75aa–75ac, art. 97 ust. 3, art. 98 ust. 5, art. 110 ust. 1 pkt 10, art. 111 ust. 1, art. 112 ust. 1, art. 113 ust. 1, art. 114 ust. 3, art. 122 ust. 8 i 9, art. 124a ust. 3 i 10, art. 124b ust. 1–3 i 5, art. 140 ust. 4, art. 140g ust. 2, art. 140i oraz art. 140k, są zadaniami z zakresu administracji rządowej.”;

2) art. 75a otrzymuje brzmienie:

„Art. 75a. 1. Produkcja tablic rejestracyjnych jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 i Nr 239, poz. 1593 oraz z 2011 r. Nr 85, poz. 459) i wymaga wpisu do rejestru przedsiębiorców produkujących tablice rejestracyjne, zwanego dalej „rejestrem”.

2. Działalność, o której mowa w ust. 1, może wykonywać przedsiębiorca, który spełnia następujące warunki:

1) posiada możliwości techniczne gwarantujące wykonywanie tablic rejestracyjnych lub materiałów służących do ich produkcji zgodnie z warunkami technicznymi; warunek ten nie dotyczy przedsiębiorców sprowadzających z zagranicy materiały służące do wyrobu tablic rejestracyjnych;

2) posiada certyfikat na zgodność tablic rejestracyjnych lub materiałów służących do ich produkcji z warunkami technicznymi;

3) nie jest podmiotem, w stosunku do którego wszczęto postępowanie upadłościowe lub likwidacyjne;

4) nie zalega z uiszczeniem podatków, opłat lub składek na ubezpieczenie społeczne;

5) nie został prawomocnie skazany za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub przestępstwo przeciwko dokumentom – dotyczy osoby fizycznej lub członków organów osoby prawnej.

3. Za przedsiębiorcę produkującego tablice rejestracyjne, o którym mowa w ust. 2, uważa się jednostkę:

1) produkującą tablice rejestracyjne z wytłoczonymi numerami rejestracyjnymi;

2) produkującą tablice rejestracyjne bez wytłoczonych numerów rejestracyjnych;

3) tłoczącą numery rejestracyjne;

4) produkującą lub sprowadzającą z zagranicy materiały mające szczególne znaczenie do produkcji tablic rejestracyjnych;

5) przetwarzającą materiały mające szczególne znaczenie do produkcji tablic rejestracyjnych.

4. Tablice rejestracyjne są produkowane wyłącznie na zamówienie:

1) organu właściwego w sprawach rejestracji pojazdów – z wytłoczonymi numerami rejestracyjnymi;

2) przedsiębiorcy, o którym mowa w ust. 3 pkt 3 – bez wytłoczonych numerów rejestracyjnych.

5. Materiały, o których mowa w ust. 3 pkt 4 i 5, są przetwarzane, produkowane lub sprowadzane z zagranicy na zamówienie przedsiębiorcy, o którym mowa w ust. 2.

6. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 2, prowadzi ewidencje:

1) materiałów do produkcji tablic rejestracyjnych, o których mowa w ust. 3 pkt 4 i 5;

2) wyprodukowanych tablic rejestracyjnych;

3) sprzedanych tablic rejestracyjnych.”;

3) po art. 75a dodaje się art. 75aa–75ad w brzmieniu:

„Art. 75aa. 1. Organem właściwym do prowadzenia rejestru jest marszałek województwa właściwy ze względu na siedzibę przedsiębiorcy.

2. Rejestr może być prowadzony w systemie teleinformatycznym.

Art. 75ab. 1. Wpisu do rejestru dokonuje się na podstawie wniosku przedsiębiorcy, zawierającego następujące dane:

1) firmę przedsiębiorcy oraz jego siedzibę i adres albo adres zamieszkania;

2) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej;

3) numer identyfikacji podatkowej (NIP);

4) adres siedziby oraz adresy jednostek, w których będzie wykonywana działalność, o której mowa w art. 75a ust. 1;

5) podpis przedsiębiorcy oraz oznaczenie daty i miejsca złożenia wniosku.

2. Wraz z wnioskiem przedsiębiorca składa:

1) certyfikat, o którym mowa w art. 75a ust. 2 pkt 2;

2) zaświadczenie albo oświadczenie o niekaralności za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub przestępstwo przeciwko dokumentom:

a) przedsiębiorcy, jeżeli jest on osobą fizyczną,

b) osób – członków władz organów osoby prawnej lub nieposiadającej osobowości prawnej jednostki organizacyjnej oraz

3) oświadczenie następującej treści:

„Oświadczam, że:

1) dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru są kompletne i zgodne z prawdą;

2) znane mi są i spełniam szczególne warunki wykonywania działalności, o której mowa w art. 75a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym;

3) posiadam aktualny dokument określający status jednostki będącej osobą prawną lub nieposiadającą osobowości prawnej jednostką organizacyjną albo dokument stwierdzający tożsamość w przypadku osoby fizycznej.”.

3. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

4. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, powinno również zawierać:

1) firmę przedsiębiorcy oraz jego siedzibę i adres albo adres zamieszkania;

2) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia;

3) podpis osoby uprawnionej do reprezentowania przedsiębiorcy, ze wskazaniem imienia i nazwiska oraz pełnionej funkcji.

Art. 75ac. 1. Wpisowi do rejestru podlegają dane określone w art. 75ab ust. 1 pkt 1–4 oraz informacje o certyfikacie, o którym mowa w art. 75a ust. 2 pkt 2.

2. Wpisem do rejestru jest również wykreślenie albo zmiana wpisu.

3. Wydając zaświadczenie o dokonaniu wpisu do rejestru, właściwy marszałek województwa określa w nim zakres prowadzonej przez przedsiębiorcę działalności w zakresie produkcji tablic rejestracyjnych, zgodnie z art. 75a ust. 3.

Art. 75ad. Rażącym naruszeniem warunków wykonywania działalności w zakresie produkcji tablic rejestracyjnych jest naruszenie warunków, o których mowa w art. 75a ust. 2 pkt 2, 3 i 5 oraz ust. 4 i 5, oraz określonych w przepisach dotyczących warunków oraz sposobu produkcji i dystrybucji tablic rejestracyjnych.”;

4) art. 75c otrzymuje brzmienie:

„Art. 75c. Minister właściwy do spraw transportu, uwzględniając konieczność prawidłowego zabezpieczenia obrotu tablicami rejestracyjnymi oraz materiałami mającymi szczególne znaczenie do produkcji tablic rejestracyjnych, określi, w drodze rozporządzenia:

1) warunki produkcji i szczegółowy sposób dystrybucji tablic rejestracyjnych i znaków legalizacyjnych oraz prowadzenia ewidencji, o których mowa w art. 75a ust. 6;

2) tryb legalizacji tablic rejestracyjnych, warunki techniczne oraz wzór znaku legalizacyjnego, o którym mowa w art. 75b;

3) materiały mające szczególne znaczenie do produkcji tablic rejestracyjnych.”.

Art. 21. [Ustawa o ochronie osób i mienia] W ustawie z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. z 2005 r. Nr 145, poz. 1221, z późn. zm.²⁴⁾) w art. 17 wprowadza się następujące zmiany:

1) uchyla się ust. 2;

2) dodaje się ust. 3–8 w brzmieniu:

„3. Wniosek o udzielenie koncesji powinien zawierać:

1) firmę przedsiębiorcy, oznaczenie jego siedziby i adresu lub adresu zamieszkania;

2) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, numer identyfikacji podatkowej (NIP), o ile został nadany;

3) określenie zakresu i form wykonywanej działalności gospodarczej, na którą ma być udzielona koncesja;

4) datę rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej objętej koncesją;

5) adresy miejsc wykonywania działalności gospodarczej objętej wnioskiem, w tym przechowywania dokumentacji, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 3;

6) dane przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną, osób uprawnionych lub wchodzących w skład organu uprawnionego do reprezentowania przedsiębiorcy, prokurentów oraz pełnomocnika ustanowionego w celu kierowania działalnością określoną w koncesji, zawierające:

a) imię i nazwisko,

b) datę i miejsce urodzenia,

c) obywatelstwo,

d) numer PESEL, o ile został nadany,

e) serię i numer paszportu albo innego dokumentu stwierdzającego tożsamość oraz adresy zamieszkania tych osób na pobyt stały i czasowy,

f) informację o posiadaniu licencji drugiego stopnia, ze wskazaniem numeru licencji, daty jej wydania i organu, który ją wydał;

7) informacje o posiadanych koncesjach, zezwoleniach lub wpisach do rejestru działalności regulowanej;

8) zaświadczenie albo oświadczenie o niezaleganiu z wpłatami należności budżetowych.

4. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 8, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

5. Do wniosku o udzielenie koncesji należy dołączyć następujące dokumenty:

1) kopię dokumentu potwierdzającego posiadanie licencji drugiego stopnia, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 2;

2) oświadczenie o niekaralności przedsiębiorcy oraz osób, o których mowa w art. 17 ust. 3 pkt 6, obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz obywateli państw niebędących stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, które mogą korzystać ze swobody przedsiębiorczości na podstawie umów zawartych przez te państwa ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi;

3) poświadczone tłumaczenie zaświadczenia o niekaralności przedsiębiorców oraz osób innych niż wymienione w pkt 2.

6. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 2, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

7. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3, przedsiębiorca inny niż osoba fizyczna jest obowiązany dodatkowo dołączyć listę udziałowców lub akcjonariuszy, posiadających co najmniej 50% udziałów lub akcji.

8. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku składanego do organu koncesyjnego przez przedsiębiorcę ubiegającego się o udzielenie lub zmianę koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia z uwzględnieniem danych zawartych w ust. 3, treści klauzuli, o której mowa w ust. 4, oraz informacji o dokumentach wymaganych przy złożeniu wniosku o udzielenie koncesji.”.

Art. 22. [Ustawa o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych] W ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 34, poz. 189, Nr 127, poz. 858 i Nr 182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 75, poz. 398) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 14 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym;”;

2) po art. 14 dodaje się art. 14a w brzmieniu:

„Art. 14a. Oświadczenie, o którym mowa w art. 14 pkt 3, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”;

3) w art. 16:

a) w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) statut towarzystwa tworzącego fundusz wraz z zaświadczeniem albo oświadczeniem o wpisie do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym;”,

b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, przepis art. 14a stosuje się odpowiednio.”;

4) w art. 25:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. W razie zmiany danych wymienionych w art. 17 pkt 3 fundusz składa niezwłocznie wniosek o ich wpisanie do rejestru funduszy, dołączając zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym dotyczący towarzystwa.”,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, przepis art. 14a stosuje się odpowiednio.”.

Art. 23. [Ordynacja podatkowa] W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.²⁵⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) po art. 112a dodaje się art. 112b w brzmieniu:

„Art. 112b. Jednoosobowa spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z tą osobą fizyczną za powstałe do dnia przekształcenia zaległości podatkowe przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.”;

2) po art. 299b dodaje się art. 299c w brzmieniu:

„Art. 299c. Organy podatkowe udostępniają informacje zawarte w aktach spraw podatkowych, z wyłączeniem informacji określonych w art. 182, organom, które na podstawie odrębnych ustaw są obowiązane do przyjęcia zaświadczenia albo oświadczenia o wysokości dochodów (przychodów) lub zaświadczenia albo oświadczenia o niezaleganiu w podatkach, w zakresie niezbędnym do weryfikacji treści oświadczenia.”;

3) art. 306d otrzymuje brzmienie:

„Art. 306d. § 1. Organ podatkowy nie może żądać zaświadczenia ani oświadczenia na potwierdzenie faktów lub stanu prawnego, jeżeli znane są one organowi z urzędu lub możliwe są do ustalenia przez organ na podstawie:

1) posiadanych przez niego ewidencji, rejestrów lub innych danych;

2) przedstawionych przez zainteresowanego do wglądu dokumentów urzędowych;

3) rejestrów publicznych posiadanych przez inne podmioty publiczne, do których organ ma dostęp w drodze elektronicznej na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne;

4) informacji otrzymanych od innego podmiotu publicznego na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.

§ 2. Organ podatkowy żądający od strony zaświadczenia albo oświadczenia w celu potwierdzenia faktów albo stanu prawnego jest obowiązany wskazać przepis prawa wymagający urzędowego potwierdzenia tych faktów lub stanu prawnego w drodze zaświadczenia albo oświadczenia.”.

Art. 24. [Ustawa o komornikach sądowych i egzekucji] W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2006 r. Nr 167, poz. 1191, z późn. zm.²⁶⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 12:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Do wniosku o powołanie na stanowisko komornika zainteresowany załącza życiorys i dokumenty potwierdzające spełnienie wymogów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 6–11, zaświadczenie albo oświadczenie, że nie jest przeciwko niemu prowadzone postępowanie o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe. Zainteresowany może przedstawiać opinie, świadectwa i zaświadczenia.”,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”;

2) po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu:

„Art. 12a. Minister Sprawiedliwości zasięga z Krajowego Rejestru Karnego informacji o osobie zainteresowanej powołaniem na stanowisko komornika.”;

3) w art. 29 dodaje ust. 10 w brzmieniu:

„10. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 9, stosuje się odpowiednio przepis art. 12 ust. 1a.”;

4) w art. 32 po ust. 2 dodaje ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio przepis art. 12 ust. 1a.”;

5) w art. 37a:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Dla każdej sprawy z zakresu, o którym mowa w art. 2 ust. 1, komornik tworzy akta. Akta spraw mogą być tworzone, przetwarzane i przechowywane także z wykorzystaniem technik informatycznych.”,

b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Dokumentacja, o której mowa w ust. 1 i 2, może być prowadzona w postaci elektronicznej. Do dokumentacji prowadzonej w postaci elektronicznej stosuje się odpowiednio przepisy wydane na podstawie art. 5 ust. 2a–2c ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 673, z późn. zm.²⁷⁾).”,

c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Akta spraw oraz urządzenia ewidencyjne stanowiące materiały archiwalne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach wchodzą do państwowego zasobu archiwalnego.”;

6) w art. 37b:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Akta spraw, w których postępowanie zostało zakończone, oraz zamknięte urządzenia ewidencyjne przechowuje Krajowa Rada Komornicza przez okres konieczny ze względu na rodzaj i charakter sprawy, terminy przedawnienia, interesy osób biorących udział w postępowaniu oraz znaczenie materiałów zawartych w aktach jako źródło informacji. Do przechowywania akt spraw i urządzeń ewidencyjnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 34 ust. 1 i art. 35 ust. 3 ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach.”,

b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki, tryb i terminy przechowywania i przekazywania akt spraw oraz zamkniętych urządzeń ewidencyjnych, a także warunki i tryb ich niszczenia po upływie okresu przechowywania, uwzględniając w szczególności rodzaje spraw i urządzeń ewidencyjnych oraz właściwe zabezpieczenie przed dostępem osób nieuprawnionych, utratą lub zniszczeniem oraz tworzenie, ewidencjonowanie i przechowywanie dokumentacji w różnej postaci, w tym elektronicznej.”;

7) w art. 53a ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Opłatę stałą w wysokości 2% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego komornik pobiera od wierzyciela w przypadku otrzymania zlecenia poszukiwania majątku dłużnika w trybie art. 797¹ Kodeksu postępowania cywilnego. W razie nieuiszczenia opłaty w terminie 7 dni od otrzymania wezwania, komornik zwraca wniosek zawierający zlecenie.”.

Art. 25. [Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne] W ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.²⁸⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 20 dodaje się ust. 7 w brzmieniu:

„7. Wykaz, o którym mowa w art. 24 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym, sporządza się również na dzień przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową.”;

2) w art. 36 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Przepis art. 24 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym stosuje się odpowiednio w przypadku likwidacji działalności gospodarczej, w tym także w formie spółki cywilnej, lub wystąpienia z takiej spółki, a także w przypadku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową.”.

Art. 26. [Kodeks spółek handlowych] W ustawie z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.²⁹⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 551 dodaje się § 5 w brzmieniu:

„§ 5. Przedsiębiorca będący osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 i Nr 239, poz. 1593 oraz z 2011 r. Nr 85, poz. 459) – (przedsiębiorca przekształcany) może przekształcić formę prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę kapitałową (spółkę przekształconą) (przekształcenie przedsiębiorcy w spółkę kapitałową).”;

2) w tytule IV w dziale III dodaje się rozdział 6 w brzmieniu:

„Rozdział 6

Przekształcenie przedsiębiorcy w spółkę kapitałową

Art. 584¹. § 1. Przedsiębiorca przekształcany staje się spółką przekształconą z chwilą wpisu spółki do rejestru (dzień przekształcenia). Jednocześnie właściwy organ ewidencyjny z urzędu wykreśla przedsiębiorcę przekształcanego z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

§ 2. Sąd rejestrowy przesyła niezwłocznie właściwemu organowi ewidencyjnemu odpis postanowienia o wpisie do rejestru przedsiębiorców jednoosobowej spółki kapitałowej powstałej wskutek przekształcenia.

Art. 584². § 1. Spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształcanego.

§ 2. Spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane przedsiębiorcy przed jego przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej. Przepisu nie stosuje się do ulg podatkowych przewidzianych w przepisach prawa podatkowego.

§ 3. Osoba fizyczna, o której mowa w art. 551 § 5, staje się z dniem przekształcenia wspólnikiem albo akcjonariuszem spółki przekształconej.

Art. 584³. W przypadku gdy zmiana firmy przedsiębiorcy przekształcanego w związku z przekształceniem nie polega tylko na dodaniu części identyfikującej formę prawną spółki przekształconej, spółka przekształcona ma obowiązek podawania w nawiasie dawnej firmy, obok nowej firmy, z dodaniem wyrazu „dawniej” – przez okres co najmniej roku od dnia przekształcenia.

Art. 584⁴. Do przekształcenia przedsiębiorcy stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące powstania spółki przekształconej, jeżeli przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Art. 584⁵. Do przekształcenia przedsiębiorcy wymaga się:

1) sporządzenia planu przekształcenia przedsiębiorcy wraz z załącznikami oraz opinią biegłego rewidenta;

2) złożenia oświadczenia o przekształceniu przedsiębiorcy;

3) powołania członków organów spółki przekształconej;

4) zawarcia umowy spółki albo podpisania statutu spółki przekształconej;

5) dokonania w rejestrze wpisu spółki przekształconej i wykreślenia przedsiębiorcy przekształcanego z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Art. 584⁶. Plan przekształcenia przedsiębiorcy sporządza się w formie aktu notarialnego.

Art. 584⁷. § 1. Plan przekształcenia przedsiębiorcy powinien zawierać co najmniej ustalenie wartości bilansowej majątku przedsiębiorcy przekształcanego na określony dzień w miesiącu poprzedzającym sporządzenie planu przekształcenia przedsiębiorcy.

§ 2. Do planu przekształcenia należy dołączyć:

1) projekt oświadczenia o przekształceniu przedsiębiorcy;

2) projekt aktu założycielskiego (statutu);

3) wycenę składników majątku (aktywów i pasywów) przedsiębiorcy przekształcanego;

4) sprawozdanie finansowe sporządzone dla celów przekształcenia na dzień, o którym mowa w § 1.

Art. 584⁸. § 1. Plan przekształcenia przedsiębiorcy należy poddać badaniu przez biegłego rewidenta w zakresie poprawności i rzetelności.

§ 2. Sąd rejestrowy właściwy według siedziby przedsiębiorcy przekształcanego wyznacza na wniosek przedsiębiorcy przekształcanego biegłego rewidenta. W uzasadnionych przypadkach sąd może wyznaczyć dwóch albo większą liczbę biegłych.

§ 3. Na pisemne żądanie biegłego rewidenta przedsiębiorca przekształcany przedłoży mu dodatkowe wyjaśnienia lub dokumenty.

§ 4. Biegły rewident, w terminie określonym przez sąd, nie dłuższym jednak niż dwa miesiące od dnia jego wyznaczenia, sporządzi na piśmie szczegółową opinię i złoży ją wraz z planem przekształcenia przedsiębiorcy sądowi rejestrowemu oraz przedsiębiorcy przekształcanemu.

§ 5. Sąd rejestrowy określa wynagrodzenie za pracę biegłego rewidenta i zatwierdza rachunki jego wydatków. Jeżeli przedsiębiorca przekształcany dobrowolnie tych należności nie uiści w terminie dwóch tygodni, sąd rejestrowy ściągnie je w trybie przewidzianym dla egzekucji opłat sądowych.

Art. 584⁹. Oświadczenie o przekształceniu przedsiębiorcy powinno zostać sporządzone w formie aktu notarialnego i określać co najmniej:

1) typ spółki, w jaki zostaje przekształcony przedsiębiorca;

2) wysokość kapitału zakładowego;

3) zakres praw przyznanych osobiście przedsiębiorcy przekształcanemu jako wspólnikowi albo akcjonariuszowi spółki przekształconej, jeżeli przyznanie takich praw jest przewidziane;

4) nazwiska i imiona członków zarządu spółki przekształconej.

Art. 584¹⁰. § 1. Osoby działające za przedsiębiorcę przekształcanego odpowiadają solidarnie wobec tego przedsiębiorcy, spółki, wspólników oraz osób trzecich za szkody wyrządzone działaniem lub zaniechaniem, sprzecznym z prawem albo postanowieniami umowy lub statutu spółki, chyba że nie ponoszą winy.

§ 2. Osoba fizyczna, o której mowa w art. 551 § 5, odpowiada wobec spółki, wspólników oraz osób trzecich za szkody wyrządzone działaniem lub zaniechaniem, sprzecznym z prawem albo postanowieniami umowy lub statutu spółki, chyba że nie ponosi winy.

§ 3. Biegły rewident odpowiada wobec przedsiębiorcy przekształcanego za szkody wyrządzone z jego winy. W przypadku gdy biegłych jest kilku, ich odpowiedzialność jest solidarna.

§ 4. Roszczenia, o których mowa w § 1–3, przedawniają się po upływie trzech lat, licząc od dnia przekształcenia.

Art. 584¹¹. Wniosek o wpis przekształcenia do rejestru wnoszą wszyscy członkowie zarządu spółki przekształconej.

Art. 584¹². Ogłoszenie o przekształceniu przedsiębiorcy jest dokonywane na wniosek zarządu spółki przekształconej.

Art. 584¹³. Osoba fizyczna, o której mowa w art. 551 § 5, odpowiada solidarnie ze spółką przekształconą za zobowiązania przedsiębiorcy przekształcanego związane z prowadzoną działalnością gospodarczą powstałe przed dniem przekształcenia, przez okres trzech lat, licząc od dnia przekształcenia.”;

3) (uchylony).

Art. 27. [Ustawa o giełdach towarowych] W ustawie z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 48, poz. 284, Nr 81, poz. 530 i Nr 182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 94, poz. 551) w art. 39 wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 1 pkt 14 otrzymuje brzmienie:

„14) w przypadku wspólników albo akcjonariuszy będących osobami prawnymi, posiadających co najmniej 5% głosów na zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu lub co najmniej 5% kapitału zakładowego spółki będącej wnioskodawcą – informację na temat wykonywanej działalności gospodarczej, zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do właściwego rejestru wraz z numerem wpisu oraz ostatnie sprawozdanie finansowe wraz z opinią podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych i raportem z badania, jeżeli badanie jest wymagane przepisami prawa;”;

2) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 14, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”.

Art. 28. [Ustawa o Inspekcji Handlowej] W ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1219, z 2010 r. Nr 182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 63, poz. 322) art. 38 otrzymuje brzmienie:

„Art. 38. Kto wbrew obowiązkowi nie wykonuje decyzji, o których mowa w art. 18 i art. 32, wydanych przez organ Inspekcji lub z jego upoważnienia przez inspektora, albo usuwa dowody lub produkty zabezpieczone w toku kontroli, podlega grzywnie w wysokości do 360 stawek dziennych.”.

Art. 29. [Ustawa o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych] W ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2005 r. Nr 187, poz. 1577, z późn. zm.³⁰⁾) w art. 12 wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 3 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

„1a) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej;”;

2) uchyla się ust. 3a.

Art. 30. [Ustawa o żegludze śródlądowej] W ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 857, z późn. zm.³¹⁾) w art. 41e wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) zaświadczenie albo oświadczenie o niekaralności za przestępstwo popełnione umyślnie;”;

2) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”.

Art. 31. [Ustawa o wyścigach konnych] W ustawie z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych (Dz. U. Nr 11, poz. 86, z późn. zm.³²⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) organizator wyścigów konnych – podmiot, który został wpisany do rejestru organizatorów wyścigów konnych,”;

2) w art. 9 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Prezes:

1) kieruje Klubem i reprezentuje go na zewnątrz,

2) prowadzi rejestr, o którym mowa w art. 16,

3) nadaje uprawnienia oraz udziela licencji trenerom, jeźdźcom (powożącym) i sędziom wyścigowym,

4) udziela pozwoleń na kierowanie stajnią wyścigową,

5) powołuje komisje techniczne i sędziów technicznych dla poszczególnych torów wyścigowych,

6) powołuje komisję odwoławczą,

7) organizuje szkolenia, powołuje komisje egzaminacyjne oraz przeprowadza egzaminy ze znajomości przepisów o wyścigach konnych dla osób ubiegających się o udzielenie licencji na trenowanie lub dosiadanie (powożenie) koni, licencji na pełnienie funkcji sędziego wyścigowego albo o pozwolenie na kierowanie stajnią wyścigową,

8) wykonuje inne zadania określone w ustawie, statucie Klubu i regulaminie wyścigów konnych.”;

3) art. 11 otrzymuje brzmienie:

„Art. 11. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowe warunki techniczne dla toru wyścigowego, mając na uwadze rodzaj wyścigów i liczbę przeprowadzanych gonitw,

2) wysokość opłaty za wpis do rejestru organizatorów wyścigów konnych, różnicując ją w zależności od przewidywanej liczby gonitw w ciągu roku na danym torze wyścigowym.”;

4) w art. 13 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) opłaty z tytułu licencji i pozwoleń przewidzianych w ustawie,”;

5) w art. 16:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Działalność w zakresie organizowania wyścigów konnych wymaga wpisu do rejestru organizatorów wyścigów konnych, zwanego dalej „rejestrem”.”,

b) ust. 3–7 otrzymują brzmienie:

„3. Działalność w zakresie organizowania wyścigów konnych może wykonywać podmiot, który:

1) posiada tor wyścigowy, spełniający wymagane warunki techniczne,

2) posiada zabezpieczenie finansowe dla właściwego przeprowadzenia wyścigów konnych,

3) posiada plany gonitw, o których mowa w art. 20.

4. Wniosek o wpis do rejestru zawiera:

1) nazwę podmiotu oraz jego siedzibę i adres albo adres zamieszkania,

2) numer w rejestrze przedsiębiorców albo Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, w przypadku gdy podmiot taki numer posiada, oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP),

3) lokalizację toru wyścigowego uzgodnioną z wójtem, burmistrzem albo prezydentem miasta,

4) określenie zabezpieczenia finansowego dla właściwego przeprowadzania wyścigów konnych oraz wskazanie źródeł pochodzenia posiadanego kapitału,

5) określenie rodzaju gonitw, które mają być przeprowadzane, oraz planowanej ich liczby w ciągu roku,

6) opis urządzeń technicznych toru wyścigowego,

7) planowany termin rozpoczęcia działalności.

5. Wraz z wnioskiem, o którym mowa w ust. 4, podmiot składa oświadczenie następującej treści:

„Oświadczam, że:

1) dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru organizatorów wyścigów konnych są kompletne i zgodne z prawdą,

2) znane mi są i spełniam warunki wykonywania działalności w zakresie organizowania wyścigów konnych, określone w ustawie z dnia 18 stycznia 2001 r. o wyścigach konnych.”.

6. Oświadczenie powinno również zawierać:

1) nazwę podmiotu, jego siedzibę i adres albo adres zamieszkania,

2) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia,

3) podpis osoby uprawnionej do reprezentowania podmiotu, ze wskazaniem imienia i nazwiska oraz pełnionej funkcji.

7. Wpisowi do rejestru podlegają następujące dane:

1) nazwa podmiotu, jego siedziba i adres albo adres zamieszkania,

2) numer w rejestrze przedsiębiorców albo Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, w przypadku gdy podmiot taki numer posiada, oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP),

3) lokalizacja toru wyścigowego, uzgodniona z wójtem, burmistrzem, prezydentem miasta,

4) data dokonania wpisu.”;

6) art. 19 otrzymuje brzmienie:

„Art. 19. Od decyzji Prezesa w sprawie zakazu wykonywania działalności objętej wpisem podmiotowi przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rolnictwa.”;

7) uchyla się art. 21a;

8) po rozdziale 3 dodaje się rozdział 3a w brzmieniu:

„Rozdział 3a

Warunki i tryb udzielania pozwoleń i licencji

Art. 21b. 1. Pozwolenie na kierowanie stajnią wyścigową w danym roku kalendarzowym może być udzielone osobie, która:

1) nie została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo określone w art. 35 ust. 1 i 2, wykroczenie określone w art. 37 ust. 1 i 2 lub art. 37b ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 2003 r. Nr 106, poz. 1002, z późn. zm.³³⁾) lub przestępstwo przeciwko mieniu określone w Kodeksie karnym,

2) zdała egzamin ze znajomości przepisów dotyczących wyścigów konnych przed komisją powołaną przez Prezesa.

2. Wniosek o udzielenie pozwolenia na kierowanie stajnią wyścigową zawiera:

1) imię i nazwisko oraz adres zamieszkania wnioskodawcy,

2) zaświadczenie albo oświadczenie wnioskodawcy o spełnieniu warunków, o których mowa w ust. 1.

3. Prezes udziela albo odmawia udzielenia pozwolenia na kierowanie stajnią wyścigową w drodze decyzji.

4. Od decyzji, o której mowa w ust. 3, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rolnictwa.

Art. 21c. 1. Licencja na trenowanie koni w danym roku kalendarzowym:

1) jest udzielana odrębnie na trenowanie:

a) kłusaków,

b) koni innych ras,

2) może być udzielona osobie, która:

a) posiada uprawnienia do trenowania koni nadane przez Prezesa na czas nieokreślony po zdaniu egzaminu przed komisją egzaminacyjną powołaną przez Prezesa, poprzedzonego ukończeniem szkolenia przeprowadzonego przez Klub,

b) spełnia jeden z następujących warunków:

– ukończyła studia wyższe na kierunku zootechnika lub weterynaria, lub rolnictwo oraz posiada co najmniej dwuletni staż pracy w stajni wyścigowej lub wykonywała czynności związane z obsługą koni w stajni wyścigowej przez okres co najmniej 2 lat,

– posiada co najmniej średnie wykształcenie oraz co najmniej pięcioletni staż pracy w stajni wyścigowej lub wykonywała czynności związane z obsługą koni w stajni wyścigowej przez okres co najmniej 5 lat,

– wygrała co najmniej 500 gonitw,

– przed dniem 1 września 2001 r. zajmowała się trenowaniem koni przez okres co najmniej 3 lat,

c) nie została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo określone w art. 35 ust. 1 i 2, wykroczenie określone w art. 37 ust. 1 i 2 lub art. 37b ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt lub przestępstwo przeciwko mieniu określone w Kodeksie karnym,

d) nie została pozbawiona prawa trenowania, dosiadania (powożenia) koni lub pełnienia funkcji sędziego wyścigowego prawomocnym orzeczeniem wymierzającym taką karę dyscyplinarną.

2. Osobie, która nie spełnia żadnego z warunków, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b, może być udzielona licencja na trenowanie wyłącznie tych koni, których jest właścicielem lub współwłaścicielem.

3. W przypadku orzeczenia kary zawieszenia licencji na trenowanie koni, dosiadanie (powożenie) koni lub pełnienie funkcji sędziego wyścigowego, licencji na trenowanie koni można udzielić dopiero po wykonaniu tej kary.

4. Wniosek o udzielenie licencji na trenowanie koni zawiera:

1) imię i nazwisko oraz adres zamieszkania wnioskodawcy,

2) zaświadczenie albo oświadczenie wnioskodawcy o spełnieniu warunków, o których mowa w ust. 1.

5. Do wniosku dołącza się kopie dokumentów potwierdzających:

1) posiadane wykształcenie oraz

2) odpowiedni staż pracy lub okres wykonywania czynności związanych z obsługą koni w stajni wyścigowej.

6. Prezes udziela albo odmawia udzielenia licencji na trenowanie koni w drodze decyzji.

7. Od decyzji, o której mowa w ust. 6, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rolnictwa.

Art. 21d. 1. Licencja na dosiadanie (powożenie) koni w danym roku kalendarzowym może być udzielona osobie, która:

1) posiada uprawnienia do dosiadania (powożenia) koni nadane przez Prezesa na czas nieokreślony po:

a) złożeniu pisemnego oświadczenia, że wnioskodawca posiada praktyczne umiejętności dosiadania (powożenia) koni, potwierdzonego przez trenera mającego ważną licencję na trenowanie koni,

b) zdaniu egzaminu ze znajomości regulaminu wyścigów konnych przed komisją egzaminacyjną powołaną przez Prezesa,

2) posiada co najmniej wykształcenie podstawowe,

3) nie została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo określone w art. 35 ust. 1 i 2, wykroczenie określone w art. 37 ust. 1 i 2 lub art. 37b ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt lub przestępstwo przeciwko mieniu określone w Kodeksie karnym,

4) nie została pozbawiona prawa trenowania, dosiadania (powożenia) koni lub pełnienia funkcji sędziego wyścigowego prawomocnym orzeczeniem wymierzającym taką karę dyscyplinarną,

5) posiada zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do udziału w gonitwach, wydane przez lekarza wyznaczonego przez Centralny Ośrodek Medycyny Sportowej lub lekarza innego zakładu opieki zdrowotnej wskazanego przez Prezesa.

2. W przypadku orzeczenia kary zawieszenia licencji na trenowanie koni, dosiadanie (powożenie) koni lub pełnienie funkcji sędziego wyścigowego, licencji na dosiadanie (powożenie) koni można udzielić dopiero po wykonaniu tej kary.

3. Wniosek o udzielenie licencji na dosiadanie (powożenie) koni zawiera:

1) imię i nazwisko oraz adres zamieszkania wnioskodawcy,

2) zaświadczenie albo oświadczenie wnioskodawcy o spełnieniu warunków, o których mowa w ust. 1.

4. Do wniosku dołącza się kopię dokumentu potwierdzającego posiadane wykształcenie.

5. Prezes udziela albo odmawia udzielenia licencji na dosiadanie (powożenie) koni w drodze decyzji.

6. Od decyzji, o której mowa w ust. 5, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rolnictwa.

Art. 21e. 1. Licencji na pełnienie funkcji sędziego wyścigowego udziela się odrębnie dla funkcji:

1) sędziego startera,

2) sędziego u celownika,

3) sędziego u wagi,

4) sędziego u zegara,

5) sędziego obserwatora,

6) sędziego – członka komisji technicznej i komisji odwoławczej.

2. Licencja na pełnienie funkcji sędziego wyścigowego w danym roku kalendarzowym może być udzielona osobie, która:

1) posiada uprawnienia do pełnienia funkcji sędziego wyścigowego nadane przez Prezesa na czas nieokreślony po zdaniu egzaminu ze znajomości przepisów dotyczących wyścigów konnych przed komisją egzaminacyjną powołaną przez Prezesa,

2) posiada co najmniej wykształcenie średnie albo przed dniem 1 września 2001 r. pełniła funkcję sędziego wyścigowego przez okres co najmniej 3 lat,

3) ukończyła szkolenie w zakresie przepisów o wyścigach konnych, przeprowadzone przez Klub – w przypadku licencji na pełnienie funkcji sędziego, o których mowa w ust. 1 pkt 1–4,

4) zdała egzamin ze znajomości przepisów o wyścigach konnych przed komisją powołaną przez Prezesa – w przypadku licencji na pełnienie funkcji sędziego, o których mowa w ust. 1 pkt 5 i 6,

5) nie została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo określone w art. 35 ust. 1 i 2, wykroczenie określone w art. 37 ust. 1 i 2 lub art. 37b ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt lub przestępstwo przeciwko mieniu określone w Kodeksie karnym lub przestępstwo określone w art. 228–230a, art. 250, art. 296a lub art. 296b tego kodeksu,

6) nie została pozbawiona prawa trenowania, dosiadania (powożenia) koni lub pełnienia funkcji sędziego wyścigowego prawomocnym orzeczeniem wymierzającym taką karę dyscyplinarną.

3. Warunki, o których mowa w ust. 2 pkt 3, nie dotyczą osób, które pełniły daną funkcję sędziego wyścigowego w poprzednim roku kalendarzowym.

4. W przypadku orzeczenia kary zawieszenia licencji na trenowanie koni, dosiadanie (powożenie) koni lub pełnienie funkcji sędziego wyścigowego, licencji na pełnienie funkcji sędziego wyścigowego można udzielić dopiero po wykonaniu tej kary.

5. Wniosek o udzielenie licencji na pełnienie funkcji sędziego wyścigowego zawiera:

1) imię i nazwisko oraz adres zamieszkania wnioskodawcy,

2) zaświadczenie albo oświadczenie wnioskodawcy o spełnieniu warunków, o których mowa w ust. 2.

6. Do wniosku dołącza się kopię dokumentu potwierdzającego posiadane wykształcenie.

7. Prezes udziela albo odmawia udzielenia licencji na pełnienie funkcji sędziego wyścigowego w drodze decyzji.

8. Od decyzji, o której mowa w ust. 7, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw rolnictwa.

Art. 21f. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat na rzecz Klubu za udzielenie pozwolenia na kierowanie stajnią wyścigową i licencji na trenowanie koni oraz dosiadanie (powożenie) koni, a także pełnienie funkcji sędziego wyścigowego, różnicując je w zależności od przedmiotu licencji, oraz za rejestrację barw wyścigowych i zgłoszenie konia do wyścigów.”;

9) w art. 24 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) zawieszenie pozwolenia na kierowanie stajnią wyścigową,”.

Art. 32. [Ustawa o odpadach] W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. z 2010 r. Nr 185, poz. 1243 i Nr 203, poz. 1351) w art. 49 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Egzamin, o którym mowa w ust. 2, przeprowadza się na wniosek zainteresowanego, zawierający imię i nazwisko, datę i miejsce urodzenia oraz miejsce zamieszkania wnioskodawcy. Do wniosku dołącza się kopię dokumentu potwierdzającego posiadane wykształcenie albo zaświadczenie o praktyce zawodowej oraz dowód uiszczenia opłaty związanej z przeprowadzeniem egzaminu.”.

Art. 33. [Ustawa o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej] W ustawie z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej (Dz. U. z 2007 r. Nr 90, poz. 607 oraz z 2009 r. Nr 79, poz. 666 i Nr 215, poz. 1664) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 7 otrzymuje brzmienie:

„Art. 7. Organizacja jest obowiązana złożyć marszałkowi województwa, w terminie dwóch tygodni od dnia jej zarejestrowania, odpis statutu i zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do rejestru sądowego oraz w tym samym terminie odpis wszelkich zmian dokonanych w statucie lub zaświadczenie albo oświadczenie o zmianach w rejestrze sądowym.”;

2) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu:

„Art. 7a. Oświadczenia, o których mowa w art. 7, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”.

Art. 34. [Ustawa o leśnym materiale rozmnożeniowym] W ustawie z dnia 7 czerwca 2001 r. o leśnym materiale rozmnożeniowym (Dz. U. Nr 73, poz. 761, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, z 2005 r. Nr 64, poz. 565 oraz z 2007 r. Nr 176, poz. 1238) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 45:

a) w ust. 2 pkt 6 otrzymuje brzmienie:

„6) numer dostawcy w Krajowym Rejestrze Sądowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, o ile taki posiada.”,

b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, powinien zawierać informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 2, 5 i 6.”,

c) uchyla się ust. 5;

2) w art. 47:

a) uchyla się ust. 2 i 3,

b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Zmiany, o których mowa w ust. 1, są ujawniane w rejestrze dostawców.”;

3) w art. 49 pkt 4 i 5 otrzymują brzmienie:

„4) śmierci dostawcy lub wykreślenia go z Krajowego Rejestru Sądowego albo z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej,

5) niewykonania przez dostawcę obowiązku określonego w art. 47 ust. 1.”.

Art. 35. [Ustawa o dodatkach mieszkaniowych] W ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 71, poz. 734, z późn. zm.³⁴⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 7:

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Właściciel domu jednorodzinnego jest obowiązany dołączyć do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dokumenty albo oświadczenie o wielkości powierzchni użytkowej, w tym łącznej powierzchni pokoi i kuchni, oraz o wyposażeniu technicznym domu.”,

b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”,

c) ust. 4a otrzymuje brzmienie:

„4a. Przed złożeniem oświadczenia, o którym mowa w ust. 4, pracownik przeprowadzający wywiad środowiskowy poucza składającego oświadczenie o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”;

2) w art. 9 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) wzór wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego,”.

Art. 36. [Ustawa o wykonywaniu działalności gospodarczej związanej z materiałami wybuchowymi, bronią i amunicją] W ustawie z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz. U. Nr 67, poz. 679, z późn. zm.³⁵⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 12:

a) w ust. 1 w pkt 7 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 8 w brzmieniu:

„8) zaświadczenie albo oświadczenie o braku wpisu w rejestrze dłużników niewypłacalnych Krajowego Rejestru Sądowego.”,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 8, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”,

c) w ust. 2:

– uchyla się pkt 3,

– uchyla się pkt 7;

2) art. 13 otrzymuje brzmienie:

„Art. 13. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku składanego do organu koncesyjnego przez przedsiębiorcę ubiegającego się o udzielenie koncesji lub zmianę koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie, o którym mowa w art. 6 ust. 1, uwzględniając w nim obowiązek zawarcia informacji, o których mowa w art. 12 ust. 1, treści klauzuli, o której mowa w art. 12 ust. 1a, oraz informacji o dokumentach wymaganych przy złożeniu wniosku o udzielenie koncesji.”;

3) w art. 17b ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Po uprawomocnieniu się decyzji przedsiębiorca jest obowiązany zbyć materiały wybuchowe, broń, amunicję oraz wyroby i dokumentację technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym w terminie określonym w decyzji, o której mowa w ust. 1.”;

4) w art. 30 w ust. 2 w pkt 7 lit. b otrzymuje brzmienie:

„b) Siłom Zbrojnym Rzeczypospolitej Polskiej, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Policji, Agencji Wywiadu, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralnemu Biuru Antykorupcyjnemu, Straży Granicznej, Służbie Celnej, Służbie Więziennej, Biuru Ochrony Rządu i Państwowej Straży Pożarnej, po okazaniu dokumentu uprawniającego do ich nabycia, wystawionego przez właściwy organ,”.

Art. 37. [Ustawa o transporcie drogowym] W ustawie z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874, z późn. zm.³⁶⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 8:

a) w ust. 2 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:

„2a) numer identyfikacji podatkowej (NIP);”,

b) w ust. 3:

– uchyla się pkt 1–3,

– pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) zaświadczenia albo oświadczenia o niekaralności osób, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1;”,

c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Oświadczenia, o których mowa w ust. 3 pkt 5, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”;

2) w art. 15 w ust. 1 uchyla się pkt 4;

3) w art. 22a:

a) w ust. 1 w pkt 2 uchyla się lit. c,

b) uchyla się ust. 4,

c) uchyla się ust. 8;

4) w art. 33:

a) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Wniosek o wydanie zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać informacje i dokumenty określone w art. 8 ust. 2 pkt 1–4 i ust. 3 pkt 7 i 8.”,

b) ust. 8 i 9 otrzymują brzmienie:

„8. Zaświadczenie na krajowy niezarobkowy przewóz drogowy oraz wypis lub wypisy z zaświadczenia wydaje właściwy dla siedziby przedsiębiorcy starosta na czas nieokreślony. Zaświadczenie na międzynarodowy niezarobkowy przewóz drogowy oraz wypis lub wypisy z zaświadczenia wydaje Główny Inspektor Transportu Drogowego na okres do 5 lat.

9. W przypadku wykonywania międzynarodowego niezarobkowego przewozu drogowego niezgodnie z wydanym zaświadczeniem Główny Inspektor Transportu Drogowego odmawia wydania nowego zaświadczenia przez okres 3 lat od dnia upływu ważności posiadanego zaświadczenia.”,

c) ust. 9a otrzymuje brzmienie:

„9a. W przypadku wykonywania krajowego niezarobkowego przewozu drogowego niezgodnie z wydanym zaświadczeniem właściwy starosta, w drodze decyzji, stwierdza nieważność zaświadczenia. Wydanie nowego zaświadczenia jest możliwe po upływie 3 lat od dnia stwierdzenia nieważności poprzedniego zaświadczenia.”.

Art. 38. [Prawo farmaceutyczne] W ustawie z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271, z późn. zm.³⁷⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 75:

a) w ust. 1 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:

„2a) numer we właściwym rejestrze;”,

b) w ust. 2:

– uchyla się pkt 1,

– pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) oświadczenie o posiadaniu uprawnień przez osobę wykwalifikowaną odpowiedzialną za prowadzenie hurtowni albo potwierdzone za zgodność z oryginałem kopie dokumentów stwierdzających uprawnienia osoby wykwalifikowanej oraz jej oświadczenie, że podejmie się tych obowiązków;”,

c) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Oświadczenie o posiadaniu uprawnień, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”;

2) w art. 100:

a) w ust. 1 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:

„2a) numer we właściwym rejestrze;”,

b) w ust. 2 uchyla się pkt 2.

Art. 39. [Ustawa o podpisie elektronicznym] W ustawie z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. Nr 130, poz. 1450, z późn. zm.³⁸⁾) w art. 24 wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej oraz zaświadczenie albo oświadczenie o braku wpisu w rejestrze dłużników niewypłacalnych w Krajowym Rejestrze Sądowym;”;

2) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”.

Art. 40. [Ustawa o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego] W ustawie z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego (Dz. U. Nr 117, poz. 1007, z późn. zm.³⁹⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 14:

a) w ust. 1 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:

„2a) numer w rejestrze przedsiębiorców albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej,”,

b) w ust. 2:

– uchyla się pkt 2,

– pkt 4 i 5 otrzymują brzmienie:

„4) zaświadczenie albo oświadczenie o niekaralności, o której mowa w art. 11 ust. 1 pkt 1 lit. d),

5) odpis albo oświadczenie o braku wpisu w rejestrze dłużników niewypłacalnych Krajowego Rejestru Sądowego,”,

c) po ust. 2a dodaje się ust. 2b w brzmieniu:

„2b. Oświadczenia, o których mowa w ust. 2 pkt 4 i 5, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”;

2) w art. 19a:

a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1,

b) pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) zaświadczenie albo oświadczenie o niekaralności,”,

c) dodaje się ust. 2 w brzmieniu:

„2. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, przepis art. 14 ust. 2b stosuje się odpowiednio.”.

Art. 41. [Prawo lotnicze] W ustawie z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. z 2006 r. Nr 100, poz. 696, z późn. zm.⁴⁰⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 88:

a) w ust. 5 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) zaświadczenie albo oświadczenie o posiadaniu zezwolenia na zakładanie i używanie urządzenia radiokomunikacyjnego, jeżeli takie zezwolenie jest wymagane.”,

b) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:

„5a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 4, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”;

2) w art. 196:

a) w ust. 3 pkt 1–3 otrzymują brzmienie:

„1) zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do rejestru sądowego oddziału przedsiębiorstwa przewoźnika na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2) zaświadczenie albo oświadczenie o nadaniu oddziałowi numeru identyfikacji podatkowej (NIP);

3) zaświadczenie albo oświadczenie o nadaniu oddziałowi numeru identyfikacyjnego (REGON);”,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Oświadczenia, o których mowa w ust. 3 pkt 1–3, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”.

Art. 42. [Ustawa o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary] W ustawie z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary (Dz. U. Nr 197, poz. 1661, z późn. zm.⁴¹⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 7 otrzymuje brzmienie:

„Art. 7. Wobec podmiotu zbiorowego sąd orzeka karę pieniężną w wysokości od 1000 do 5 000 000 złotych, nie wyższą jednak niż 3% przychodu osiągniętego w roku obrotowym, w którym popełniono czyn zabroniony będący podstawą odpowiedzialności podmiotu zbiorowego.”;

2) w art. 9:

a) w ust. 1 uchyla się pkt 5,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Zakazy, o których mowa w ust. 1 pkt 1–4, orzeka się na okres od 1 roku do lat 5; orzeka się je w latach.”,

c) uchyla się ust. 3;

3) art. 13 otrzymuje brzmienie:

„Art. 13. Jeżeli przed upływem 5 lat od orzeczenia kary pieniężnej zostanie ponownie popełniony czyn zabroniony stanowiący podstawę odpowiedzialności podmiotu zbiorowego, wobec tego podmiotu można orzec karę pieniężną w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.”;

4) art. 40 otrzymuje brzmienie:

„Art. 40. Kasacja może być wniesiona przez strony oraz przez Prokuratora Generalnego lub Rzecznika Praw Obywatelskich.”.

Art. 43. [Ustawa o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych] W ustawie z dnia 28 października 2002 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 199, poz. 1671, z późn. zm.⁴²⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 12:

a) w ust. 2 uchyla się pkt 1,

b) w ust. 4 uchyla się pkt 2;

2) w art. 13 w ust. 3 uchyla się pkt 2.

Art. 44. [Prawo upadłościowe i naprawcze] W ustawie z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1361, z późn. zm.⁴³⁾) w art. 22 wprowadza się następujące zmiany:

1) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Jeżeli dłużnikiem jest przedsiębiorca wpisany do właściwego rejestru, do wniosku należy dołączyć zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do rejestru zawierające oznaczenie jego firmy lub nazwy, formy prawnej, siedziby oraz numeru we właściwym rejestrze. Jeżeli dłużnik jest wnioskodawcą, powinien wskazać w oświadczeniu także osoby uprawnione do jego reprezentowania.”;

2) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”.

Art. 45. [Ustawa o referendum ogólnokrajowym] W ustawie z dnia 14 marca 2003 r. o referendum ogólnokrajowym (Dz. U. Nr 57, poz. 507, z późn. zm.⁴⁴⁾) w art. 48 wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) w przypadku stowarzyszenia lub innej organizacji społecznej oraz fundacji – uwierzytelniony statut i zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do rejestru w Krajowym Rejestrze Sądowym stowarzyszenia, organizacji lub fundacji albo regulaminu działalności stowarzyszenia zwykłego, poświadczonego przez właściwy organ nadzorujący;”,

2) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”.

Art. 46. [Ustawa o transporcie kolejowym] W ustawie z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 16, poz. 94, z późn. zm.⁴⁵⁾) w art. 48 wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 2 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:

„2a) numer identyfikacji podatkowej (NIP);”;

2) w ust. 3:

a) uchyla się pkt 1–3,

b) pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) zaświadczenie albo oświadczenie o niekaralności osób, o których mowa w art. 47 ust. 2;”;

3) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 5, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”.

Art. 47. [Ustawa o działalności ubezpieczeniowej] W ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 2010 r. Nr 11, poz. 66, z późn. zm.⁴⁶⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 92:

a) w ust. 3:

– pkt 10 otrzymuje brzmienie:

„10) zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do Krajowego Rejestru Sądowego lub odpis ze stosownego rejestru wystawiony poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, wydany nie później niż 3 miesiące przed złożeniem wniosku – w przypadku gdy założycielem jest osoba prawna;”,

– pkt 15 otrzymuje brzmienie:

„15) poświadczenie odpowiedniego wykształcenia i doświadczenia zawodowego osób przewidzianych na członków zarządu i rady nadzorczej, w tym kopie świadectw pracy i dokumentów potwierdzających wykształcenie;”,

– pkt 17 i 18 otrzymują brzmienie:

„17) dane o wykształceniu i doświadczeniu zawodowym osoby proponowanej na stanowisko aktuariusza, w tym kopie świadectw pracy i dokumentów potwierdzających wykształcenie;

18) zaświadczenie albo oświadczenie o niekaralności osób proponowanych na członków zarządu i rady nadzorczej oraz aktuariusza;”,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Oświadczenia, o których mowa w ust. 3 pkt 10 i 18, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”;

2) w art. 107:

a) w ust. 3 pkt 13–15 otrzymują brzmienie:

„13) dokumenty potwierdzające odpowiednie wykształcenie i doświadczenie zawodowe niezbędne do zarządzania zakładem ubezpieczeń osoby proponowanej na stanowisko dyrektora i osób proponowanych na stanowiska jego zastępców, w tym kopie świadectw pracy i dokumentów potwierdzających wykształcenie;

14) dane o wykształceniu i doświadczeniu zawodowym osoby proponowanej na stanowisko aktuariusza, w tym kopie świadectw pracy i dokumentów potwierdzających wykształcenie oraz kopię decyzji o wpisie do rejestru aktuariuszy;

15) zaświadczenie albo oświadczenie o niekaralności osób proponowanych na stanowiska dyrektora głównego oddziału i jego zastępców oraz aktuariusza;”,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 15, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”.

Art. 48. [Prawo pocztowe] W ustawie z dnia 12 czerwca 2003 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2008 r. Nr 189, poz. 1159, z późn. zm.⁴⁷⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 9 w ust. 2 uchyla się pkt 1 i 2;

2) w art. 17 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) w przypadku działalności objętej zezwoleniem – zmiany danych, o których mowa w art. 9 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 3 lit. a i b,”.

Art. 49. [Ustawa o nasiennictwie] W ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o nasiennictwie (Dz. U. z 2007 r. Nr 41, poz. 271, z późn. zm.⁴⁸⁾) w art. 45a w ust. 4 w pkt 2 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„kopię zaświadczenia o:”.

Art. 50. [Ustawa o rencie socjalnej] W ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. Nr 135, poz. 1268, z późn. zm.⁴⁹⁾) w art. 10 wprowadza się następujące zmiany:

1) ust. 7 otrzymuje brzmienie:

„7. Osoba pobierająca rentę socjalną lub jej przedstawiciel ustawowy są obowiązani niezwłocznie powiadomić organ wypłacający rentę socjalną o osiąganiu przychodu w kwocie powodującej zawieszenie prawa do renty socjalnej. Powiadomienie następuje w formie pisemnego oświadczenia. W przypadku gdy składki na ubezpieczenia społeczne są odprowadzane przez płatnika składek, osoba pobierająca rentę socjalną jest obowiązana do przedstawienia zaświadczenia albo oświadczenia określającego kwotę przychodu.”;

2) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu:

„7a. Oświadczenia, o których mowa w ust. 7, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”.

Art. 51. [Ustawa o służbie zastępczej] W ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o służbie zastępczej (Dz. U. Nr 223, poz. 2217, z 2005 r. Nr 180, poz. 1496 oraz z 2009 r. Nr 22, poz. 120) w art. 21 wprowadza się następujące zmiany:

1) ust. 7 otrzymuje brzmienie:

„7. Osoba podlegająca kwalifikacji wojskowej, której udzielono odroczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 i 5, po zakończeniu roku szkolnego lub akademickiego, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia rozpoczęcia kolejnego roku, przedstawia marszałkowi województwa zaświadczenie albo oświadczenie o ukończeniu poprzedniego albo rozpoczęciu nowego roku nauki.”;

2) po ust. 7 dodaje się ust. 7a i 7b w brzmieniu:

„7a. Na wezwanie marszałka województwa osoba podlegająca kwalifikacji wojskowej okazuje odpowiednio: indeks szkoły wyższej z wpisem o zaliczeniu dotychczasowego i rozpoczęciu kolejnego roku (semestru) studiów, indeks zakładu kształcenia nauczycieli z wpisem o zaliczeniu dotychczasowego i rozpoczęciu kolejnego roku (semestru) nauki, świadectwo szkolne z wpisem o zaliczeniu (zdaniu) roku (semestru) nauki oraz legitymację szkolną (studencką) z wpisem o rozpoczęciu nauki w kolejnym roku (semestrze).

7b. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”.

Art. 52. [Ustawa o świadczeniach rodzinnych] W ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 992, z późn. zm.⁵⁰⁾) w art. 23 wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 4 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1) zaświadczenie o dochodzie podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych każdego członka rodziny, zawierające informacje o:

a) wysokości dochodu,

b) wysokości składek na ubezpieczenia społeczne odliczonych od dochodu,

c) wysokości składek na ubezpieczenie zdrowotne odliczonych od podatku,

d) wysokości należnego podatku;

2) zaświadczenia dokumentujące wysokość innych dochodów;”,

2) po ust. 5 dodaje się ust. 5a–5c w brzmieniu:

„5a. Ilekroć w postępowaniach w sprawach o przyznanie świadczeń rodzinnych wymagane jest potwierdzenie następujących okoliczności:

1) uczęszczanie dziecka do szkoły lub szkoły wyższej,

2) wysokość dochodu rodziny lub członków rodziny uzyskanego przez rodzinę lub członków rodziny w roku kalendarzowym poprzedzającym okres zasiłkowy, w tym dochodów, o których mowa w ust. 4 pkt 1 i 2,

3) wielkość gospodarstwa rolnego,

4) wysokość opłaty za pobyt członka rodziny w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie,

5) termin i okres, na jaki został udzielony przez pracodawcę urlop wychowawczy oraz okresy zatrudnienia,

6) zgłoszenie do ubezpieczeń społecznych,

7) niekorzystanie z całodobowej opieki nad dzieckiem umieszczonym w specjalnym ośrodku szkolno-wychowawczym,

8) brak propozycji zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej

– osoba ubiegająca się o przyznanie świadczenia rodzinnego może przedłożyć stosowne zaświadczenie albo oświadczenie.

5b. W przypadku złożenia oświadczenia potwierdzającego okoliczności, o których mowa w ust. 5a pkt 4, dołącza się dowód wniesionej opłaty, a w przypadku, o którym mowa w ust. 5a pkt 6, dołączana jest również kopia imiennego raportu miesięcznego osoby ubezpieczonej potwierdzająca odprowadzanie składek na ubezpieczenie społeczne.

5c. Oświadczenia, o których mowa w ust. 5a, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”.

Art. 53. [Ustawa o zakładach leczniczych dla zwierząt] W ustawie z dnia 18 grudnia 2003 r. o zakładach leczniczych dla zwierząt (Dz. U. z 2004 r. Nr 11, poz. 95 oraz z 2008 r. Nr 220, poz. 1433) w art. 17 w ust. 4 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie:

„Wraz z wnioskiem, o którym mowa w ust. 2, podmiot prowadzący zakład leczniczy dla zwierząt składa oświadczenie następującej treści:”.

Art. 54. [Ustawa o ochronie roślin] W ustawie z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin (Dz. U. z 2008 r. Nr 133, poz. 849, z późn. zm.⁵¹⁾) w art. 43a wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 3 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:

„2a) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, o ile taki posiada;”;

2) w ust. 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) odpis z odpowiedniego rejestru albo ewidencji prowadzonych w innym państwie członkowskim w przypadku podmiotów nieposiadających numeru w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej;”.

Art. 55. [Ustawa o organizacji rynków owoców, warzyw, chmielu, tytoniu, suszu paszowego oraz lnu i konopi] W ustawie z dnia 19 grudnia 2003 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu, rynku suszu paszowego oraz rynków lnu i konopi uprawianych na włókno (Dz. U. z 2008 r. Nr 11, poz. 70, Nr 52, poz. 303 i Nr 158, poz. 989 oraz z 2010 r. Nr 228, poz. 1486) w art. 22 wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) zaświadczenie albo oświadczenie wnioskodawcy stwierdzające, że obiekty spełniają wymagania określone w przepisach o ochronie przeciwpożarowej i przepisach sanitarnych.”;

2) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”.

Art. 56. [Ustawa o rybołówstwie] W ustawie z dnia 19 lutego 2004 r. o rybołówstwie (Dz. U. Nr 62, poz. 574, z późn. zm.⁵²⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) uchyla się art. 22;

2) w art. 63 w ust. 2 uchyla się pkt 2.

Art. 57. [Ustawa o podatku od towarów i usług] W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.⁵³⁾) w art. 33a po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu:

„2a. Wymóg przedstawienia przez podatnika dokumentów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się za spełniony również w przypadku złożenia przez podatnika oświadczeń o tej samej treści.

2b. Oświadczenia, o których mowa w ust. 2a, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”.

Art. 58. [Ustawa o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych] W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 231, poz. 1702, z późn. zm.⁵⁴⁾) w art. 22 wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 5 dodaje się pkt 4–6 w brzmieniu:

„4) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, o ile został nadany;

5) numer producenta rolnego nadany w krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności, o ile został nadany;

6) numer rachunku bankowego przedsiębiorcy.”;

2) uchyla się ust. 5a;

3) ust. 6a otrzymuje brzmienie:

„6a. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nieposiadający obywatelstwa polskiego lub nieposiadający siedziby lub miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub nieprowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności, do wniosku dołącza oświadczenie potwierdzone przez notariusza, właściwy organ sądowy lub administracyjny kraju pochodzenia przedsiębiorcy lub kraju, w którym przedsiębiorca ten ma siedzibę lub miejsce zamieszkania, zawierające dane zawarte w formularzu, o którym mowa w ust. 4.”.

Art. 59. [Ustawa o pomocy społecznej] W ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362, z późn. zm.⁵⁵⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 57:

a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Wojewoda wydaje zezwolenie na prowadzenie domu pomocy społecznej, jeżeli podmiot o nie występujący:

1) spełnia warunki określone w niniejszej ustawie;

2) spełnia standardy, o których mowa w art. 55 ust. 1 i 2;

3) złoży wniosek o wydanie zezwolenia na prowadzenie domu pomocy społecznej.”,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a–3c w brzmieniu:

„3a. Wniosek o zezwolenie na prowadzenie domu pomocy społecznej zawiera:

1) nazwę podmiotu, jego siedzibę i adres, a w przypadku osoby fizycznej także dane osobowe (imię i nazwisko, adres zamieszkania, numer PESEL, o ile osoba taki posiada);

2) numer w rejestrze przedsiębiorców albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo wskazanie dokumentu określającego status prawny podmiotu;

3) numer identyfikacji podatkowej (NIP);

4) numer identyfikacyjny REGON;

5) nazwę, adres i typ domu pomocy społecznej;

6) liczbę miejsc przeznaczonych dla mieszkańców domu;

7) strukturę zatrudnienia i zakres świadczonych usług przez poszczególne grupy personelu.

3b. Do wniosku o zezwolenie na prowadzenie domu pomocy społecznej należy dołączyć:

1) kopię dokumentu potwierdzającego tytuł prawny do nieruchomości, na której jest usytuowany dom;

2) dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań określonych odrębnymi przepisami;

3) regulamin organizacyjny domu pomocy społecznej lub jego projekt;

4) w przypadku podmiotów, o których mowa w ust. 1 pkt 2–4:

a) dokumenty potwierdzające status prawny podmiotu, w przypadku gdy nie podlega wpisowi do rejestru przedsiębiorców lub zgłoszeniu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej,

b) informację o sposobie finansowania domu,

c) zaświadczenie, że osoba, która będzie kierowała domem jest zdolna ze względu na stan zdrowia do kierowania domem,

d) zaświadczenie albo oświadczenie o niezaleganiu z płatnościami wobec urzędu skarbowego i składkami do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz

e) zaświadczenie albo oświadczenie o niekaralności za przestępstwo popełnione umyślnie osoby, która będzie kierowała domem.

3c. Oświadczenia, o których mowa w ust. 3b pkt 4 lit. d i e, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”,

c) ust. 8 otrzymuje brzmienie:

„8. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia:

1) sposób funkcjonowania określonych typów domów pomocy społecznej i obowiązujący standard podstawowych usług świadczonych przez domy pomocy społecznej,

2) wzór wniosku o wydanie zezwolenia na prowadzenie domu pomocy społecznej,

3) tryb kierowania i przyjmowania osób ubiegających się o przyjęcie do domu pomocy społecznej

– uwzględniając indywidualne potrzeby i możliwości psychofizyczne mieszkańców domów oraz osób kierowanych do domów pomocy społecznej.”;

2) w art. 57a ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Jeżeli podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie domu pomocy społecznej:

1) przestał spełniać warunki określone w niniejszej ustawie,

2) przestał spełniać standardy, o których mowa w art. 55 ust. 1 i 2,

3) nie przedstawi na żądanie wojewody w wyznaczonym terminie aktualnych dokumentów, oświadczeń lub informacji, o których mowa w art. 57 ust. 3b

– wojewoda wyznacza dodatkowy termin na spełnienie warunków lub standardów albo na dostarczenie wymaganych dokumentów, oświadczeń lub informacji.”;

3) w art. 80a:

a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Wojewoda wydaje zezwolenie na prowadzenie całodobowej placówki opiekuńczo-wychowawczej, jeżeli podmiot o nie występujący:

1) spełnia warunki określone w niniejszej ustawie;

2) spełnia standardy, o których mowa w art. 81 ust. 10 pkt 4 i 5;

3) przedstawi:

a) dokumenty potwierdzające tytuł prawny do nieruchomości, na której jest położona placówka,

b) dokumenty potwierdzające spełnianie wymagań określonych odrębnymi przepisami,

c) regulamin organizacyjny placówki lub jego projekt,

d) w przypadku podmiotów, o których mowa w ust. 1 pkt 2:

– dokumenty potwierdzające status prawny tego podmiotu,

– informację o sposobie finansowania placówki,

– zaświadczenie, że osoba, która będzie kierowała placówką jest zdolna ze względu na stan zdrowia do kierowania placówką,

– zaświadczenie albo oświadczenie o niezaleganiu z płatnościami wobec urzędu skarbowego i składkami do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz o niekaralności za przestępstwo umyślne osoby, która będzie kierowała placówką.”,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 3 pkt 3 lit. d tiret czwarte, przepis art. 57 ust. 3c stosuje się odpowiednio.”;

4) w art. 107:

a) po ust. 5a dodaje się ust. 5b i 5c w brzmieniu:

„5b. Sytuację osobistą, rodzinną, dochodową i majątkową osoby lub rodziny ustala się na podstawie następujących dokumentów:

1) dowodu osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość;

2) skróconego odpisu aktu urodzenia dziecka lub książeczki zdrowia dziecka (do wglądu);

3) dokumentów określających status cudzoziemca w Rzeczypospolitej Polskiej;

4) decyzji właściwego organu w sprawie renty, emerytury, świadczenia przedemerytalnego lub zasiłku przedemerytalnego;

5) orzeczenia komisji do spraw inwalidztwa i zatrudnienia wydanego przed dniem 1 września 1997 r., orzeczenia lekarza orzecznika o niezdolności do pracy, niezdolności do samodzielnej egzystencji, orzeczenia komisji lekarskiej;

6) orzeczenia o niepełnosprawności albo orzeczenia o stopniu niepełnosprawności;

7) zaświadczenia albo oświadczenia o wysokości wynagrodzenia z tytułu zatrudnienia, zawierającego informacje o wysokości potrąconej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, składki na ubezpieczenie zdrowotne, składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w części finansowanej przez ubezpieczonego oraz składki na ubezpieczenie chorobowe;

8) zaświadczenia albo oświadczenia o wysokości wynagrodzenia uzyskiwanego na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia, umowy o dzieło albo w okresie członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub spółdzielni kółek rolniczych (usług rolniczych), zawierającego informacje o potrąconej zaliczce na podatek dochodowy od osób fizycznych, składki na ubezpieczenie zdrowotne, składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w części finansowanej przez ubezpieczonego oraz składki na ubezpieczenie chorobowe;

9) zaświadczenia albo oświadczenia o okresie zatrudnienia, w tym o okresach, za które były opłacane składki na ubezpieczenia społeczne, oraz o okresach nieskładkowych;

10) dowodu otrzymania renty lub emerytury, zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego;

11) zaświadczenia urzędu gminy albo oświadczenia o powierzchni gospodarstwa rolnego w hektarach przeliczeniowych;

12) zaświadczenia albo oświadczenia o kontynuowaniu nauki w gimnazjum, szkole ponadgimnazjalnej, szkole ponadpodstawowej lub szkole wyższej;

13) decyzji starosty o uznaniu lub odmowie uznania za osobę bezrobotną, utracie statusu osoby bezrobotnej, o przyznaniu, odmowie przyznania, wstrzymaniu, wznowieniu wypłaty oraz utracie lub pozbawieniu prawa do zasiłku dla bezrobotnych, świadczenia szkoleniowego, stypendium, dodatku aktywizacyjnego albo oświadczenia o pozostawaniu w ewidencji bezrobotnych lub poszukujących pracy;

14) decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o ustaleniu kapitału początkowego;

15) zaświadczenia albo oświadczenia o zobowiązaniu do opłacania składki na ubezpieczenie społeczne rolników;

16) zaświadczenia albo oświadczenia o zadeklarowanej podstawie wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą;

17) zaświadczenia albo oświadczenia, o których mowa w art. 8 ust. 7 i 8;

18) zaświadczenia albo oświadczenia o uzyskaniu dochodu, o którym mowa w art. 8 ust. 11 i 12;

19) decyzji organów przyznających świadczenia pieniężne;

20) oświadczenia o stanie majątkowym.

5c. Do oświadczeń, o których mowa w ust. 5b, przepis art. 57 ust. 3c stosuje się odpowiednio.”,

b) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania rodzinnego wywiadu środowiskowego, uwzględniając miejsce i terminy jego przeprowadzania, wzór kwestionariusza wywiadu, uwzględniając w szczególności sytuacje, w których wypełnia się poszczególne części kwestionariusza wywiadu, wzór oświadczenia o stanie majątkowym oraz wzór legitymacji pracownika socjalnego, mając na uwadze rzetelność przeprowadzanego wywiadu środowiskowego.”.

Art. 60. [Prawo celne] W ustawie z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622, z późn. zm.⁵⁶⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 26 dodaje się ust. 7 w brzmieniu:

„7. We wniosku o ustanowienie wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego należy podać numer w rejestrze przedsiębiorców albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Nie jest wymagane potwierdzanie tych danych dokumentami.”;

2) art. 28 otrzymuje brzmienie:

„Art. 28. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, ogólne warunki i wzory ewidencji prowadzonych w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym, mając na uwadze zapewnienie w szczególności przejrzystości rozchodów i przemieszczeń towarów oraz ewidencji maszyn, urządzeń i wyposażenia.”;

3) po art. 28 dodaje się art. 28a w brzmieniu:

„Art. 28a. 1. Osoby, o których mowa w art. 799 lit. c Rozporządzenia Wykonawczego, składają do dyrektora izby celnej właściwego ze względu na położenie wolnego obszaru celnego lub składu wolnocłowego pisemne powiadomienie o rozpoczęciu działalności w wolnym obszarze celnym lub składach wolnocłowych.

2. Powiadomienie powinno zawierać w szczególności:

1) określenie osoby, która zamierza prowadzić działalność w wolnym obszarze celnym;

2) numer identyfikacyjny EORI.

3. Do powiadomienia należy dołączyć kopię zezwolenia lub koncesji, w przypadku działalności, której prowadzenie wymaga zezwolenia lub koncesji.

4. Zmiana danych, o których mowa w powiadomieniu lub załączonych dokumentach wymaga pisemnego zgłoszenia do organu celnego właściwego ze względu na złożenie powiadomienia, w terminie 14 dni od dnia ich powstania.”.

Art. 61. [Ustawa o przewozie koleją towarów niebezpiecznych] W ustawie z dnia 31 marca 2004 r. o przewozie koleją towarów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 97, poz. 962, z 2005 r. Nr 141, poz. 1184, z 2006 r. Nr 249, poz. 1834 oraz z 2007 r. Nr 176, poz. 1238) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 35:

a) w ust. 2 pkt 3–5 otrzymują brzmienie:

„3) zaświadczenie albo oświadczenie o niekaralności za przestępstwo popełnione umyślnie;

4) zaświadczenie albo oświadczenie o ukończeniu kursu początkowego;

5) zaświadczenie albo oświadczenie o zdaniu egzaminu.”,

b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Oświadczenia, o których mowa w ust. 2 pkt 3–5, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”;

2) w art. 36:

a) w ust. 2 pkt 1–3 otrzymują brzmienie:

„1) zaświadczenie albo oświadczenie, o których mowa w art. 35 ust. 2 pkt 3;

2) zaświadczenie albo oświadczenie o ukończeniu kursu doskonalącego;

3) zaświadczenie albo oświadczenie o zdaniu egzaminu;”,

b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Oświadczenia, o których mowa w ust. 2 pkt 1–3, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”;

3) w art. 39:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Działalność gospodarcza w zakresie prowadzenia kursów początkowych i kursów doskonalących, zwanych dalej „kursami”, wymaga pisemnego zgłoszenia Prezesowi UTK.”,

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać następujące dane:

1) firmę przedsiębiorcy oraz jego siedzibę i adres albo adres zamieszkania;

2) nazwę organu rejestrowego i numer w rejestrze, w którym przedsiębiorca jest zarejestrowany albo numer w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej;

3) numer identyfikacji podatkowej (NIP), o ile przedsiębiorca taki numer posiada;

4) zakres prowadzonych kursów;

5) datę i podpis przedsiębiorcy.”,

c) uchyla się ust. 4 i 5;

4) art. 44 otrzymuje brzmienie:

„Art. 44. 1. W przypadku prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa w art. 39 ust. 1:

1) w sposób niezgodny z przepisami wydanymi na podstawie art. 40,

2) w sposób niezgodny z informacją, o której mowa w art. 43 pkt 1,

3) wydania niezgodnego ze stanem faktycznym zaświadczenia o ukończeniu kursu,

4) uniemożliwienia przeprowadzenia kontroli, o której mowa w art. 42 ust. 2

– Prezes UTK wzywa do usunięcia naruszeń w wyznaczonym terminie.

2. W przypadku nieusunięcia naruszeń, o których mowa w ust. 1, w terminie określonym w wezwaniu, Prezes UTK wydaje decyzję o zakazie wykonywania działalności gospodarczej, o której mowa w art. 39 ust. 1, przez okres 3 lat.”;

5) w art. 45:

a) uchyla się ust. 1 i 2,

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. W celu wykazania spełniania wymagań, o których mowa w art. 39 ust. 2, przedsiębiorca jest obowiązany:

1) posiadać oraz przedstawić na wezwanie organu kontrolującego dokument określający status podmiotu będącego osobą prawną lub jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej, a w przypadku osoby fizycznej – dokument stwierdzający tożsamość;

2) posiadać oraz przedstawić na wezwanie organu kontrolującego kopie dokumentów potwierdzających kwalifikacje wykładowców;

3) przedstawić na wezwanie organu kontrolującego zaświadczenie albo oświadczenie o niezaleganiu w zakresie regulowania zobowiązań podatkowych, opłat i składek na ubezpieczenie społeczne.”.

Art. 62. [Ustawa o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych] W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 11, poz. 65 i Nr 97, poz. 799 oraz z 2010 r. Nr 148, poz. 990) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 4:

a) w ust. 3 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

„1a) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej;”,

b) w ust. 5:

– uchyla się pkt 1 i 2,

– pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) kopię umowy z bankiem lub oświadczenie dotyczące prowadzenia rachunku bankowego, o którym mowa w art. 36 ust. 4a;”,

c) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:

„5a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 4, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”;

2) w art. 9 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. W przypadku zmiany danych, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 1, 1a i pkt 6–8, podmiot skupujący jest obowiązany do dostarczenia kopii dokumentów potwierdzających zaistniałe zmiany.”.

Art. 63. [Ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy] W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415, z późn. zm.⁵⁷⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 18h otrzymuje brzmienie:

„Art. 18h. 1. Przed dokonaniem wpisu do rejestru marszałek województwa może:

1) dokonać sprawdzenia faktów podanych we wniosku lub oświadczeniu, o których mowa w art. 18e,

2) wezwać podmiot do dostarczenia, w wyznaczonym terminie:

a) dokumentów potwierdzających dane, o których mowa w art. 18e ust. 1 pkt 1 i 3,

b) zaświadczenia albo oświadczenia potwierdzającego dane, o których mowa w art. 18e ust. 1 pkt 4 i 5, oraz

c) dokumentów poświadczających, że spełnia on warunki określone w art. 19

– w celu stwierdzenia, czy podmiot spełnia warunki prowadzenia działalności agencji zatrudnienia.

2. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 w pkt 2 lit. b, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”;

2) w art. 55:

a) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Podstawą wypłaty stypendium jest zaświadczenie albo oświadczenie składane przez bezrobotnego stwierdzające podjęcie lub kontynuowanie nauki.”,

b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

„4a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 4, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”.

Art. 64. [Ustawa o funduszach inwestycyjnych] W ustawie z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546, z późn. zm.⁵⁸⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 29:

a) w ust. 7 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) statut towarzystwa tworzącego fundusz inwestycyjny oraz zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do rejestru przedsiębiorców;”,

b) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu:

„7a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7 pkt 3, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”;

2) w art. 32:

a) w ust. 4 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) statut, umowę spółki albo inny dokument określający formę prawną wnioskodawcy oraz zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do właściwego rejestru;”,

b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

„4a. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, przepis art. 29 ust. 7a stosuje się odpowiednio.”;

3) w art. 192:

a) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Bank krajowy załącza do wniosku zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do właściwego rejestru oraz dokumenty, o których mowa w ust. 4 pkt 2, 5 i 6.”,

b) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:

„5a. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 5, przepis art. 29 ust. 7a stosuje się odpowiednio.”.

Art. 65. [Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej] W ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 i Nr 239, poz. 1593 oraz z 2011 r. Nr 85, poz. 459) wprowadza się następujące zmiany:

1) po art. 13 dodaje się art. 13a w brzmieniu:

„Art. 13a. Przedsiębiorca, będący osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą, może być przekształcony w spółkę kapitałową na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.⁵⁹⁾).”;

2) w art. 25 w ust. 1 po pkt 15 dodaje się pkt 15a w brzmieniu:

„15a) informacja o przekształceniu przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą w jednoosobową spółkę kapitałową;”;

3) (uchylony);

4) w art. 34 w ust. 2 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

„1a) wpisania do rejestru przedsiębiorców jednoosobowej spółki kapitałowej powstałej wskutek przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą;”;

5) w art. 71 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku gdy przedsiębiorca wykonuje działalność gospodarczą objętą wpisem także na podstawie wpisów do innych rejestrów działalności regulowanej w tym samym zakresie działalności gospodarczej.”;

6) w art. 75 w ust. 1:

a) uchyla się pkt 6,

b) uchyla się pkt 28 i 29;

7) w art. 110 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Przedsiębiorca wnioskujący o udzielenie pomocy publicznej składa oświadczenie przed organem udzielającym pomocy, że spełnia przesłanki określone w załączniku I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólnego rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych) (Dz. Urz. UE L 214 z 09.08.2008, str. 3).”.

Art. 66. [Ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych] W ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.⁶⁰⁾) w art. 192c wprowadza się następujące zmiany:

1) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Kto zajmując się wytwarzaniem lub obrotem lekami lub wyrobami medycznymi podlegającymi refundacji ze środków publicznych różnicuje ceny tych leków i wyrobów medycznych w umowach z hurtowniami farmaceutycznymi, w tym także stosuje uciążliwe lub niejednolite warunki tych umów lub uzależnia zawarcie umowy od przyjęcia lub spełnienia przez hurtownię farmaceutyczną nienależnego świadczenia,

podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.”;

2) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. W przypadku mniejszej wagi sprawca czynu określonego w ust. 1 lub 2

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.”.

Art. 67. [Ustawa o zawodzie tłumacza przysięgłego] W ustawie z dnia 25 listopada 2004 r. o zawodzie tłumacza przysięgłego (Dz. U. Nr 273, poz. 2702, z 2006 r. Nr 107, poz. 722 oraz z 2010 r. Nr 182, poz. 1228) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 w ust. 1:

a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) ma obywatelstwo polskie albo obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Konfederacji Szwajcarskiej lub, na zasadach wzajemności, obywatelstwo innego państwa;”,

b) pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) ukończyła wyższe studia i uzyskała tytuł magistra lub równorzędny w państwie, o którym mowa w pkt 1;”;

2) w art. 4 uchyla się ust. 3;

3) w art. 6 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Osoba, która złożyła ślubowanie, o którym mowa w ust. 1, podlega z urzędu wpisowi na listę tłumaczy przysięgłych prowadzoną przez Ministra Sprawiedliwości.”.

Art. 68. [Ustawa o doświadczeniach na zwierzętach] W ustawie z dnia 21 stycznia 2005 r. o doświadczeniach na zwierzętach (Dz. U. Nr 33, poz. 289, z późn. zm.⁶¹⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 13 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Do wniosku o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, dołącza się kopie dokumentów potwierdzających kwalifikacje osób, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3.”;

2) w art. 23 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Do wniosku dołącza się:

1) kopię zaświadczenia właściwego miejscowo powiatowego lekarza weterynarii o spełnieniu przez jednostkę doświadczalną warunków utrzymywania zwierząt doświadczalnych;

2) kopie dokumentów potwierdzających kwalifikacje osób nadzorujących doświadczenia.”.

Art. 69. [Ustawa o Krajowym Funduszu Kapitałowym] W ustawie z dnia 4 marca 2005 r. o Krajowym Funduszu Kapitałowym (Dz. U. Nr 57, poz. 491, z 2009 r. Nr 65, poz. 545 oraz z 2011 r. Nr 28, poz. 143) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 12 ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Warunkiem rozpatrzenia oferty, o której mowa w ust. 2, jest dołączenie do niej:

1) oświadczenia o wpisie do właściwej ewidencji lub rejestru, dotyczącego statusu prawnego składającego ofertę i prowadzonej przez niego działalności;

2) sprawozdania finansowego podmiotu składającego ofertę za ubiegły rok obrotowy lub w przypadku dotychczasowej krótszej działalności – za okres tej działalności;

3) zaświadczenia o niekaralności za umyślne przestępstwa lub umyślne przestępstwa skarbowe osób, o których mowa w ust. 6 pkt 7.”;

2) po art. 12 dodaje się art. 12a w brzmieniu:

„Art. 12a. Oświadczenie, o którym mowa w art. 12 ust. 5 pkt 1, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”.

Art. 70. [Ustawa o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich] W ustawie z dnia 7 lipca 2005 r. o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich (Dz. U. Nr 150, poz. 1249, z późn. zm.⁶²⁾) w art. 9 wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do Krajowego Rejestru Sądowego albo dokument potwierdzający notyfikację prowadzenia na terenie Rzeczypospolitej Polskiej działalności – w przypadku podmiotów zagranicznych;”;

2) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

„4a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”.

Art. 71. [Ustawa o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa] W ustawie z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414 oraz z 2009 r. Nr 42, poz. 337) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 7:

a) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Do zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, załącza się:

1) w przypadku gdy podmiot dokonujący zgłoszenia występuje w ramach zawodowej działalności lobbingowej – zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do rejestru podmiotów wykonujących zawodową działalność lobbingową;

2) w przypadku gdy podmiot dokonujący zgłoszenia występuje na rzecz osoby prawnej zarejestrowanej w Krajowym Rejestrze Sądowym – wyciąg albo oświadczenie o wpisie do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym dotyczącym tej osoby prawnej.”,

b) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:

„5a. Oświadczenia, o których mowa w ust. 5, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”;

2) w art. 11:

a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Do zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, załącza się:

1) dowód wniesienia opłaty za dokonanie wpisu do rejestru lub jego kopię;

2) kopie stron dokumentu potwierdzającego tożsamość – w przypadku osób fizycznych niebędących przedsiębiorcami, wykonujących zawodową działalność lobbingową na podstawie umowy cywilnoprawnej.”,

b) ust. 8 otrzymuje brzmienie:

„8. Organ prowadzący rejestr wydaje na żądanie podmiotu wpisanego do rejestru zaświadczenie o wpisie do rejestru.”,

c) w ust. 10 uchyla się pkt 2;

3) art. 15 otrzymuje brzmienie:

„Art. 15. 1. Podmiot wykonujący zawodową działalność lobbingową jest obowiązany doręczyć organowi władzy publicznej lub pracownikowi urzędu obsługującego organ władzy publicznej, przed którym występuje, zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do rejestru, o którym mowa w art. 11, oraz oświadczenie wskazujące podmioty, na rzecz których wykonuje tę działalność.

2. Do oświadczeń, o których mowa w ust. 1, przepis art. 7 ust. 5a stosuje się odpowiednio.”.

Art. 72. [Ustawa o kosztach sądowych w sprawach cywilnych] W ustawie z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 594, Nr 152, poz. 1016 i Nr 197, poz. 1307 oraz z 2011 r. Nr 92, poz. 531) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 52 otrzymuje brzmienie:

„Art. 52. Opłatę stałą w kwocie 500 złotych pobiera się od wniosku o zarejestrowanie podmiotu w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.”;

2) w art. 53 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Opłatę stałą w kwocie 500 złotych pobiera się od wniosku, o którym mowa w ust. 1, jeżeli dotyczy on jednocześnie wpisu do rejestru przedsiębiorców.”;

3) art. 55 otrzymuje brzmienie:

„Art. 55. Opłatę stałą w kwocie 250 złotych pobiera się od wniosku o dokonanie zmiany wpisu dotyczącego podmiotu wpisanego do rejestru przedsiębiorców.”.

Art. 73. [Ustawa o systemie tachografów cyfrowych] W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o systemie tachografów cyfrowych (Dz. U. Nr 180, poz. 1494 oraz z 2007 r. Nr 99, poz. 661) w art. 6 wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 3 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

„1a) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej;”;

2) w ust. 4:

a) uchyla się pkt 1,

b) pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) zaświadczenie albo oświadczenie o niekaralności;”;

3) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

„4a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”.

Art. 74. [Ustawa o obrocie instrumentami finansowymi] W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 81:

a) w ust. 7 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) w przypadku osoby fizycznej – dane osobowe oraz opis dotychczasowego przebiegu pracy zawodowej lub prowadzonej działalności gospodarczej, zaświadczenie albo oświadczenie o nieuznaniu za winnego przestępstwa wskazanego w ust. 5 oraz oświadczenie o złożeniu z wynikiem pozytywnym egzaminu dla agenta firmy inwestycyjnej;”,

b) po ust. 7 dodaje się ust. 7a w brzmieniu:

„7a. Oświadczenia, o których mowa w ust. 7 pkt 1, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”;

2) w art. 119:

a) w ust. 5 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) statut banku i zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do właściwego rejestru;”,

b) po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:

„5a. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, przepis art. 81 ust. 7a stosuje się odpowiednio.”.

Art. 75. [Ustawa o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym] W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz. U. Nr 180, poz. 1495, z późn. zm.⁶³⁾) w art. 8 wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 2 w pkt 6 lit. e otrzymuje brzmienie:

„e) zaświadczenie albo oświadczenie o wpłacie kwoty równej wysokości kapitału zakładowego organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego na pokrycie tego kapitału.”;

2) po ust. 2a dodaje się ust. 2b w brzmieniu:

„2b. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 6 lit. e, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”.

Art. 76. [Ustawa o produktach pochodzenia zwierzęcego] W ustawie z dnia 16 grudnia 2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. z 2006 r. Nr 17, poz. 127, z późn. zm.⁶⁴⁾) w art. 21 wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 2 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

„1a) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo numer identyfikacyjny w ewidencji gospodarstw rolnych w rozumieniu przepisów o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności – w przypadku pomieszczeń gospodarstwa, z wyłączeniem gospodarstw rybackich, o ile taki numer posiada;”;

2) w ust. 3:

a) uchyla się pkt 1 i 2,

b) uchyla się pkt 4,

c) pkt 6 i 7 otrzymują brzmienie:

„6) zaświadczenie albo oświadczenie o nabyciu przez koło łowieckie będące dzierżawcą obwodu łowieckiego członkostwa w Polskim Związku Łowieckim oraz osobowości prawnej, zgodnie z przepisami Prawa łowieckiego, albo

7) zaświadczenie albo oświadczenie o prowadzeniu ośrodka hodowli zwierzyny przez zarządcę obwodu łowieckiego na podstawie decyzji ministra właściwego do spraw środowiska, wydanej na podstawie przepisów Prawa łowieckiego.”;

3) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Oświadczenia, o których mowa w ust. 3 pkt 5–7, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”.

Art. 77. [Ustawa o zwrocie podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej] W ustawie z dnia 10 marca 2006 r. o zwrocie podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej (Dz. U. Nr 52, poz. 379) w art. 6 wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 2 dodaje się pkt 7 w brzmieniu:

„7) numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, w przypadku gdy producent rolny podlega wpisowi do tego rejestru.”;

2) w ust. 3 uchyla się pkt 2.

Art. 78. [Ustawa o paszach] W ustawie z dnia 22 lipca 2006 r. o paszach (Dz. U. Nr 144, poz. 1045, z późn. zm.⁶⁵⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 10:

a) w ust. 2 po pkt 1 dodaje się pkt 1a i 1b w brzmieniu:

„1a) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, albo numer identyfikacyjny w ewidencji gospodarstw rolnych w rozumieniu przepisów o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności, o ile taki numer posiada;

1b) numer identyfikacji podatkowej (NIP) lub numer identyfikacyjny REGON albo numer identyfikacji podatkowej nadany w kraju pochodzenia wnioskodawcy – w przypadku gdy wnioskodawca nie posiada obywatelstwa polskiego;”,

b) w ust. 3:

– uchyla się pkt 1 i 2,

– uchyla się pkt 4 i 5;

2) w art. 20:

a) w ust. 3 po pkt 1 dodaje się pkt 1a i 1b w brzmieniu:

„1a) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, o ile taki numer posiada;

1b) numer identyfikacji podatkowej (NIP) lub numer identyfikacyjny REGON albo numer identyfikacji podatkowej nadany w kraju pochodzenia wnioskodawcy – w przypadku gdy wnioskodawca nie posiada obywatelstwa polskiego,”,

b) w ust. 4:

– uchyla się pkt 2 i 3,

– uchyla się pkt 5;

3) w art. 37:

a) w ust. 2 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

„1a) numer wpisu przedstawicielstwa do rejestru przedstawicielstw prowadzonego na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej;”,

b) uchyla się ust. 3.

Art. 79. [Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia] W ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2010 r. Nr 136, poz. 914, Nr 182, poz. 1228 i Nr 230, poz. 1511) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 35:

a) w ust. 2 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

„1a) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej;”,

b) w ust. 3 uchyla się pkt 1;

2) w art. 64:

a) w ust. 2 po pkt 1 dodaje się pkt 1a i 1b w brzmieniu:

„1a) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, jeżeli wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą;

1b) numer identyfikacyjny w ewidencji gospodarstw rolnych, w rozumieniu przepisów o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności – w odniesieniu do podmiotów działających na rynku spożywczym prowadzących działalność w zakresie dostaw bezpośrednich;”,

b) w ust. 3 uchyla się pkt 1 i 3.

Art. 80. [Ustawa o opłacie skarbowej] W ustawie z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 225, poz. 1635, z późn. zm.⁶⁶⁾) w załączniku do ustawy w części I w ust. 36 w kolumnie 4 dotychczasową treść oznacza się jako pkt 1 i dodaje się pkt 2 w brzmieniu:

„2) dokonanie wpisu do rejestru działalności regulowanej podmiotu produkującego tablice rejestracyjne”.

Art. 81. [Ustawa o lekarzu sądowym] W ustawie z dnia 15 czerwca 2007 r. o lekarzu sądowym (Dz. U. Nr 123, poz. 849 oraz z 2008 r. Nr 51, poz. 293) w art. 6 wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 5 uchyla się pkt 3;

2) dodaje się ust. 6 w brzmieniu:

„6. Prezes sądu okręgowego zasięga z Krajowego Rejestru Karnego informacji o kandydacie na lekarza sądowego.”.

Art. 82. [Ustawa o licencji syndyka] W ustawie z dnia 15 czerwca 2007 r. o licencji syndyka (Dz. U. Nr 123, poz. 850, z 2009 r. Nr 223, poz. 1777 oraz z 2010 r. Nr 182, poz. 1228 i Nr 239, poz. 1590) w art. 6 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) kopię dokumentu potwierdzającego uzyskanie tytułu magistra lub zaświadczenie o ukończeniu wyższych studiów magisterskich albo równorzędnych w państwie, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1;”.

Art. 83. [Ustawa o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów] W ustawie z dnia 29 czerwca 2007 r. o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów (Dz. U. Nr 124, poz. 859 oraz z 2010 r. Nr 28, poz. 145) w art. 6 wprowadza się następujące zmiany:

1) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Główny Inspektor Ochrony Środowiska żąda, przed wydaniem zezwolenia na przywóz albo na wywóz odpadów, dostarczenia przez odbiorcę odpadów:

1) kopii zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów lub decyzji, o których mowa w art. 17 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach;

2) kopii pozwoleń na emisję dotyczących instalacji, w której odpady miałyby być poddane odzyskowi lub unieszkodliwieniu;

3) kopii decyzji zatwierdzającej program gospodarki odpadami lub informacji o wytwarzanych odpadach i sposobach ich zagospodarowania;

4) zaświadczenia albo oświadczenia o wpisie do właściwego rejestru Krajowego Rejestru Sądowego lub zaświadczenia albo oświadczenia o wpisie do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej;

5) kopii zezwolenia na transport posiadanego przez przewoźnika lub przewoźników.”;

2) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

„4a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 4 pkt 4, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”.

Art. 84. [Ustawa o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich] W ustawie z dnia 29 czerwca 2007 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz. U. Nr 133, poz. 921, z 2008 r. Nr 171, poz. 1056, z 2009 r. Nr 223, poz. 1775 oraz z 2010 r. Nr 127, poz. 857) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 17:

a) w ust. 3 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1) kopię statutu lub umowy, na podstawie których działa związek hodowców lub inny podmiot;

2) zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do Krajowego Rejestru Sądowego albo innego rejestru, albo ewidencji właściwych dla formy organizacyjnej wnioskodawcy;”,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”;

2) w art. 18:

a) w ust. 3 pkt 12 i 13 otrzymują brzmienie:

„12) kopię statutu lub umowy, na podstawie których działa związek hodowców lub inny podmiot;

13) zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do Krajowego Rejestru Sądowego albo innego rejestru, albo ewidencji właściwych dla formy organizacyjnej wnioskodawcy;”,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 3 pkt 13, przepis art. 17 ust. 3a stosuje się odpowiednio.”;

3) w art. 21:

a) w ust. 3 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1) kopię statutu lub umowy, na podstawie których działa związek hodowców lub inny podmiot;

2) zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do Krajowego Rejestru Sądowego albo innego rejestru, albo ewidencji właściwych dla formy organizacyjnej wnioskodawcy;”,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, przepis art. 17 ust. 3a stosuje się odpowiednio.”;

4) w art. 22:

a) w ust. 3 pkt 9 i 10 otrzymują brzmienie:

„9) kopię statutu lub umowy, na podstawie których działa związek hodowców lub inny podmiot;

10) zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do Krajowego Rejestru Sądowego albo innego rejestru, albo ewidencji właściwych dla formy organizacyjnej wnioskodawcy;”,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 3 pkt 10, przepis art. 17 ust. 3a stosuje się odpowiednio.”.

Art. 85. [Ustawa o nawozach i nawożeniu] W ustawie z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu (Dz. U. Nr 147, poz. 1033) w art. 4 wprowadza się następujące zmiany:

1) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Wniosek o wydanie pozwolenia zawiera:

1) imię i nazwisko albo nazwę wnioskodawcy;

2) oznaczenie siedziby i adresu albo miejsca zamieszkania i adresu wnioskodawcy;

3) numer identyfikacji podatkowej (NIP), o ile taki posiada;

4) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, o ile taki posiada;

5) nazwę i rodzaj nawozu albo środka wspomagającego uprawę roślin, o którym mowa w art. 3 ust. 2.”;

2) w ust. 4 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej potwierdzające prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wprowadzania do obrotu nawozów albo środków wspomagających uprawę roślin, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej również kopię umowy tej spółki.”;

3) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

„4a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 4 pkt 4, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”.

Art. 86. [Ustawa o pomocy osobom uprawnionym do alimentów] W ustawie z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2009 r. Nr 1, poz. 7, z późn. zm.⁶⁷⁾) w art. 15 wprowadza się następujące zmiany:

1) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Do wniosku należy dołączyć odpowiednio:

1) zaświadczenia wydane przez naczelnika właściwego urzędu skarbowego albo oświadczenie o dochodzie podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych każdego członka rodziny, zawierające informacje o wysokości:

a) dochodu,

b) składek na ubezpieczenia społeczne odliczonych od dochodu,

c) składek na ubezpieczenie zdrowotne odliczonych od podatku,

d) należnego podatku;

2) zaświadczenia lub oświadczenia dokumentujące wysokość innych dochodów;

3) inne zaświadczenia lub oświadczenia oraz dowody niezbędne do ustalenia prawa do świadczenia, w tym:

a) dokument stwierdzający wiek osoby uprawnionej,

b) zaświadczenie organu prowadzącego postępowanie egzekucyjne albo oświadczenie stwierdzające bezskuteczność egzekucji,

c) orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności,

d) odpis prawomocnego orzeczenia sądu zasądzającego alimenty, odpis postanowienia sądu o zabezpieczeniu powództwa o alimenty, odpis protokołu zawierającego treść ugody sądowej lub ugody zawartej przed mediatorem,

e) orzeczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dla osoby uprawnionej,

f) zaświadczenie albo oświadczenie o uczęszczaniu osoby uprawnionej do szkoły lub szkoły wyższej,

g) informacje właściwego sądu lub właściwej instytucji o podjęciu przez osobę uprawnioną czynności związanych z wykonaniem tytułu wykonawczego za granicą albo o niepodjęciu tych czynności w szczególności w związku z:

– brakiem podstawy prawnej do ich podjęcia lub

– brakiem możliwości wskazania przez osobę uprawnioną miejsca zamieszkania dłużnika alimentacyjnego za granicą.”;

2) ust. 7 otrzymuje brzmienie:

„7. Osoba składająca wniosek o przyznanie świadczeń z funduszu alimentacyjnego składa oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 2 i 3 oraz ust. 4 pkt 1, 2 i pkt 3 lit. b oraz f, pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”.

Art. 87. [Ustawa o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej] W ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Nr 116, poz. 730, z późn. zm.⁶⁸⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 5:

a) w ust. 3 pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) kopie dokumentów pozwalających uznać przedsiębiorcę za mikroprzedsiębiorcę, małego przedsiębiorcę lub średniego przedsiębiorcę, którymi mogą być w szczególności: zatwierdzone sprawozdanie finansowe, rachunek zysków i strat, potwierdzenie zapłaty składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne pracowników za ostatnie 2 lata obrotowe, obowiązująca umowa lub statut spółki, oraz zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym lub zaświadczenie albo oświadczenie o wpisie do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej;”,

b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4. Oświadczenia, o których mowa w ust. 3 pkt 5, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”;

2) w art. 17:

a) w ust. 5 po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu:

„4a) numer w rejestrze przedsiębiorców;”,

b) w ust. 6 uchyla się pkt 1.

Art. 88. [Ustawa o wspieraniu termomodernizacji i remontów] W ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. Nr 223, poz. 1459, z 2009 r. Nr 157, poz. 1241 oraz z 2010 r. Nr 76, poz. 493) w art. 14 wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) zaświadczenie albo oświadczenie o pomocy de minimis uzyskanej w ciągu bieżącego roku podatkowego i dwóch poprzednich lat podatkowych.”;

2) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.”.

Art. 89. [Ustawa o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury] W ustawie z dnia 23 stycznia 2009 r. o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury (Dz. U. Nr 26, poz. 157, z późn. zm.⁶⁹⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 16 w ust. 5:

a) pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) kopie dokumentów potwierdzających ukończenie wyższych studiów prawniczych w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskanie tytułu zawodowego magistra lub zagranicznych studiów prawniczych uznanych w Rzeczypospolitej Polskiej albo zaświadczenie o zdanym egzaminie magisterskim;”,

b) uchyla się pkt 6;

2) po art. 16 dodaje się art. 16a w brzmieniu:

„Art. 16a. Minister Sprawiedliwości zasięga z Krajowego Rejestru Karnego informacji o osobie zainteresowanej naborem na aplikację ogólną, sędziowską lub prokuratorską.”.

Art. 90. [Ustawa o zadośćuczynieniu rodzinom ofiar zbiorowych wystąpień wolnościowych w latach 1956-1989] W ustawie z dnia 7 maja 2009 r. o zadośćuczynieniu rodzinom ofiar zbiorowych wystąpień wolnościowych w latach 1956–1989 (Dz. U. Nr 91, poz. 741) w art. 4 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, członek rodziny dołącza kopię odpisu skróconego aktu zgonu osoby, o której mowa w art. 1 ust. 1, oraz kopię odpisu skróconego aktu stanu cywilnego potwierdzającego zawarcie małżeństwa albo stopień pokrewieństwa z tą osobą.”.

Art. 91. [Ustawa o grach hazardowych] W ustawie z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 oraz z 2010 r. Nr 127, poz. 857) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 35 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) odpis aktu notarialnego umowy lub statutu spółki oraz numer w Krajowym Rejestrze Sądowym;”;

2) w art. 36 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) odpis aktu notarialnego umowy lub statutu spółki oraz numer w Krajowym Rejestrze Sądowym;”;

3) w art. 38 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) nazwę i status prawny podmiotu występującego z wnioskiem, a w przypadku spółek handlowych również numer w Krajowym Rejestrze Sądowym;”;

4) w art. 39 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) nazwę i status prawny podmiotu występującego z wnioskiem, a w przypadku spółek handlowych również numer w Krajowym Rejestrze Sądowym;”;

5) w art. 52:

a) w ust. 2 dodaje się pkt 4 w brzmieniu:

„4) numer w Krajowym Rejestrze Sądowym podmiotu występującego z wnioskiem, oraz numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, w przypadku spółki, o której mowa w pkt 2 lit. a.”,

b) w ust. 3 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1) odpis aktu notarialnego statutu lub umowy spółki;

2) aktualny odpis umowy lub statutu spółki, w przypadku spółki, o której mowa w ust. 2 pkt 2 lit. a;”;

6) w art. 56 uchyla się ust. 1.

Art. 92. [Ustawa o kierujących pojazdami] W ustawie z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz. U. Nr 30, poz. 151 i Nr 92, poz. 530) w art. 125 w pkt 2 w lit. b ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Zadania samorządu województwa, o których mowa w art. 75aa–75ac, art. 140g ust. 2, art. 140i i art. 140k, stanowią zadania z zakresu administracji rządowej.”.

Art. 93. [Przepisy wykonawcze] 1. Dotychczasowe akty wykonawcze wydane na podstawie upoważnień zawartych w art. 25 ustawy wymienionej w art. 11, art. 2f ustawy wymienionej w art. 18, art. 75c ustawy wymienionej w art. 19, art. 11 pkt 2–4 ustawy wymienionej w art. 31, art. 13 ustawy wymienionej w art. 36, art. 57 ust. 8 i art. 107 ust. 6 ustawy wymienionej w art. 59 oraz art. 28 ustawy wymienionej w art. 60 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych odpowiednio na podstawie art. 25 ustawy wymienionej w art. 11, art. 2f ustawy wymienionej w art. 18, art. 75c ustawy wymienionej w art. 19, art. 11 pkt 1, art. 11 pkt 2 i art. 21f ustawy wymienionej w art. 31, art. 13 ustawy wymienionej w art. 36, art. 57 ust. 8 i art. 107 ust. 6 ustawy wymienionej w art. 59 oraz art. 28 ustawy wymienionej w art. 60, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

2. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy wymienionej w art. 5, art. 23 ust. 5 ustawy wymienionej w art. 52, art. 63 ust. 4 ustawy wymienionej w art. 56, art. 6 ust. 6 ustawy wymienionej w art. 77 i art. 15 ust. 9 ustawy wymienionej w art. 86 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych odpowiednio na podstawie art. 47 ust. 2 ustawy wymienionej w art. 5, art. 23 ust. 5 ustawy wymienionej w art. 52, art. 63 ust. 4 ustawy wymienionej w art. 56, art. 6 ust. 6 ustawy wymienionej w art. 77 i art. 15 ust. 9 ustawy wymienionej w art. 86, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 94. [Zezwolenia] 1. Zezwolenia udzielone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na wykonywanie działalności gospodarczej, dla której przepisy ustaw zmienianych niniejszą ustawą nie przewidują obowiązku uzyskania zezwolenia albo wpisu do rejestru działalności regulowanej, tracą ważność z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

2. Postępowania w sprawach o udzielenie zezwoleń, o których mowa w ust. 1, wszczęte i niezakończone do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, umarza się.

Art. 95. [Wpis do rejestru działalności regulowanej] 1. Przedsiębiorców, którzy w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy posiadają ważne zezwolenie na wykonywanie działalności gospodarczej, określonej w ustawie wymienionej w art. 19, wpisuje się z urzędu do rejestru działalności regulowanej, określonego w tej ustawie zgodnie z zakresem zezwolenia.

2. Do dnia doręczenia przedsiębiorcy zaświadczenia o dokonaniu wpisu do rejestru działalności regulowanej zachowują moc zezwolenia na wykonywanie działalności gospodarczej wydane na podstawie ustawy wymienionej w art. 19.

3. Organ prowadzący rejestr działalności regulowanej może wezwać przedsiębiorcę do uzupełnienia danych objętych zakresem wpisu, w terminie 60 dni od dnia doręczenia wezwania.

4. Po bezskutecznym upływie terminu, o którym mowa w ust. 3, organ prowadzący rejestr działalności regulowanej wydaje decyzję o wykreśleniu przedsiębiorcy z rejestru działalności regulowanej.

5. Organ prowadzący rejestr działalności regulowanej potwierdza dokonanie wpisu do rejestru przez wydanie zaświadczenia, nie później niż do dnia 1 stycznia 2012 r.