Na podstawie art. 86 ust. 15 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2008 r. Nr 141, poz. 892, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1.Rozporządzenie określa wysokość oraz szczegółowe warunki przyznawania należności za przeniesienia, przesiedlenia i podróże służbowe żołnierzom zawodowym, zwanym dalej „żołnierzami”, oraz rodzaje wydatków związanych ze skierowaniem w podróż służbową, sposób obliczania czasu podróży służbowej, sposób obliczania należności za przeniesienia i podróże służbowe, a także terminy i tryb ich wypłacania.

§ 2.1. Wysokość ryczałtu z tytułu przeniesienia wynosi 50 % najniższej stawki uposażenia zasadniczego żołnierza, zwanego dalej „najniższym uposażeniem”.

2. Ryczałt, o którym mowa w ust. 1, wypłaca się na podstawie rozkazu dowódcy, o którym mowa w art. 104 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, w terminie trzydziestu dni od dnia objęcia przez żołnierza stanowiska służbowego w nowym miejscu pełnienia służby, przyjmując za podstawę jego obliczenia stawkę najniższego uposażenia obowiązującą w dniu objęcia przez niego stanowiska służbowego w nowym miejscu pełnienia służby.

§ 3.1. Wysokość diet za czas przejazdu i pierwszą dobę pobytu w nowym miejscu pełnienia służby oraz ryczałtu na pokrycie kosztów przejazdu z miejsca stałego zamieszkania do nowego miejsca pełnienia służby ustala się według stanu rodzinnego żołnierza z dnia przejazdu żołnierza do nowego miejsca pełnienia służby.

2. Wysokość diet, o których mowa w ust. 1, ustala się według obowiązującej w dniu przejazdu żołnierza do nowego miejsca pełnienia służby stawki diety, przysługującej z tytułu odbywania krajowej podróży służbowej. Przepisy § 9 ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio.

3. Ryczałt, o którym mowa w ust. 1, przysługuje w wysokości obowiązującej w dniu przejazdu żołnierza ceny biletu za przejazd pociągiem pospiesznym w klasie drugiej, pomiędzy dotychczasowym miejscem stałego zamieszkania żołnierza albo członków jego rodziny a nowym miejscem pełnienia służby, z uwzględnieniem posiadanej przez niego i członków jego rodziny ulgi na dany środek transportu, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga przysługuje. W przypadku gdy na danej trasie brak jest połączenia kolejowego, cenę biletu ustala się na podstawie tabeli opłat przewoźnika kolejowego i najkrótszej odległości drogowej między dotychczasowym miejscem stałego zamieszkania żołnierza albo członków jego rodziny a nowym miejscem pełnienia służby.

4. W przypadku gdy członkowie rodziny żołnierza odbywają przejazd do nowego miejsca pełnienia służby w innym terminie niż żołnierz, wysokość należności, o których mowa w ust. 1, ustala się według stawek diet i cen biletów obowiązujących w dniu przejazdu poszczególnych członków rodziny.

§ 4.1. Wysokość zasiłku osiedleniowego wynosi:

1) 250 % najniższego uposażenia – jeżeli żołnierz przesiedlił się z członkami rodziny;

2) 50 % najniższego uposażenia – jeżeli żołnierz:

a) jest samotny albo

b) przesiedlił się bez członków rodziny.

2. Dla celów ustalania zasiłku, o którym mowa w ust. 1, przyjmuje się stan rodzinny żołnierza oraz kwotę najniższego uposażenia z dnia przesiedlenia się żołnierza.

3. Żołnierzowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b, po przesiedleniu się członków rodziny przysługuje zasiłek osiedleniowy w wysokości 200 % najniższego uposażenia. W takim przypadku zasiłek ustala się, przyjmując stawkę najniższego uposażenia z dnia przesiedlenia się członków rodziny.

§ 5.1. Koszty przewozu urządzeń domowych pomiędzy dotychczasowym miejscem stałego zamieszkania żołnierza lub członka jego rodziny a nowym miejscem pełnienia służby podlegają zwrotowi w wysokości udokumentowanej rachunkiem, nie więcej jednak niż 200 % najniższego uposażenia.

2. Zwrot kosztów, o których mowa w ust. 1, obejmuje koszty opakowania, prac załadunkowych i wyładunkowych oraz transportu.

§ 6.1. Diety i ryczałt, o których mowa w § 3, oraz zasiłek osiedleniowy i zwrot kosztów przewozu urządzeń domowych wypłaca się na pisemny wniosek żołnierza.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się po objęciu przez żołnierza obowiązków służbowych na stanowisku służbowym w nowym miejscu pełnienia służby, z tym że wniosek o wypłatę zasiłku osiedleniowego i wniosek o zwrot kosztów przewozu urządzeń domowych składa się po przesiedleniu się do nowego miejsca pełnienia służby.

3. W przypadku przesiedlenia się żołnierza wraz z członkami rodziny wniosek składa się po przesiedleniu członków rodziny.

4. Do wniosku o wypłatę zasiłku osiedleniowego i zwrot kosztów przewozu urządzeń domowych żołnierz dołącza:

1) dokument potwierdzający przesiedlenie się do nowego miejsca pełnienia służby, a w przypadku gdy prawo do należności uzależnione jest od przesiedlenia się członków rodziny żołnierza – również dokument potwierdzający ich przesiedlenie;

2) oświadczenie, że w miejscowości, do której został przeniesiony, on sam lub jego małżonek nie posiada domu lub samodzielnego lokalu mieszkalnego oraz że bezpośrednio przed przeniesieniem służbowym nie był zameldowany w tej miejscowości na pobyt stały.

5. Przesiedlenie do nowego miejsca pełnienia służby żołnierza oraz członków jego rodziny, z zastrzeżeniem ust. 6, dokumentowane jest potwierdzeniem zameldowania na pobyt stały albo czasowy przekraczający trzy miesiące.

6. W przypadku korzystania przez żołnierza w nowym miejscu pełnienia służby z jednej z form zakwaterowania na podstawie przepisów ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 398, z późn. zm.²⁾) przesiedlenie żołnierza oraz członków jego rodziny do nowego miejsca pełnienia służby potwierdza się dokumentem, z którego wynika korzystanie przez żołnierza, samego lub wraz z członkami rodziny, z jednej z wymienionych form zakwaterowania.

7. Dla celów ustalenia należności, o których mowa w § 3–5, za nowe miejsce pełnienia służby uznaje się miejscowość stanowiącą siedzibę jednostki wojskowej lub wydzielonego pododdziału, gdzie żołnierz pełni służbę, lub miejscowość pobliską w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej względem tej miejscowości albo miejscowość, w której żołnierz w związku z przeniesieniem służbowym korzysta z jednej z form zakwaterowania na podstawie ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 7.Należności, o których mowa w § 3–5, wypłaca się żołnierzowi w terminie czternastu dni, licząc od dnia wydania w tej sprawie ostatecznej decyzji przez dowódcę, o którym mowa w art. 104 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, nie później niż w terminie trzech miesięcy od dnia złożenia wniosku.

§ 8.1. Czas krajowej podróży służbowej określony w poleceniu wyjazdu służbowego obejmuje czas między wyjazdem z miejscowości jej rozpoczęcia a przyjazdem do miejscowości jej zakończenia.

2. Miejscowość rozpoczęcia i miejscowość zakończenia krajowej podróży służbowej określa się w poleceniu wyjazdu służbowego.

3. Zarządzający krajową podróż służbową może uznać za miejscowość rozpoczęcia lub zakończenia podróży służbowej miejscowość, w której żołnierz jest zameldowany na pobyt stały lub czasowy, jeżeli spowoduje to zmniejszenie łącznych kosztów podróży służbowej.

§ 10.1. Koszty przejazdu podlegają zwrotowi w wysokości udokumentowanej biletami na przejazd publicznymi środkami transportu.

2. W przypadku nieprzedstawienia przez żołnierza biletów lub udokumentowania biletami tylko części kosztów przejazdu żołnierzowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu na trasie nieudokumentowanej biletami, w wysokości ceny biletu środka transportu określonego w poleceniu wyjazdu służbowego, z uwzględnieniem posiadanej przez żołnierza ulgi na dany środek transportu, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga przysługuje.

3. Żołnierzowi odbywającemu przejazdy w krajowej podróży służbowej pojazdem, o którym mowa w § 11 ust. 2, przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów i stawki za jeden kilometr przebiegu ustalonej w poleceniu wyjazdu służbowego, nie wyższej niż określona na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874, z późn. zm.⁴⁾).

4. Zwrot kosztów przejazdów nie przysługuje w przypadku odbywania podróży środkiem transportu pozostającym w dyspozycji Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 11.1. Publiczny środek transportu odpowiedni do odbycia krajowej podróży służbowej, a także jego rodzaj i klasę, określa się w poleceniu wyjazdu służbowego, uwzględniając posiadane przez żołnierza uprawnienia do przejazdów bezpłatnych lub ulgowych, dogodność połączeń na danej trasie, termin i pilność wykonania zadań w czasie podróży służbowej oraz koszt przejazdu.

2. Na wniosek żołnierza dowódca jednostki wojskowej może wyrazić zgodę na przejazdy w krajowej podróży służbowej pojazdem niepozostającym w dyspozycji Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 12.1. Żołnierzowi w czasie krajowej podróży służbowej przysługuje zwrot kosztów noclegu w wysokości potwierdzonej rachunkiem, jednak nie większej za jedną dobę hotelową niż dwudziestokrotność stawki diety.

2. Żołnierzowi, któremu w czasie krajowej podróży służbowej nie zapewniono bezpłatnego noclegu lub zakwaterowania albo który nie przedłożył rachunku za pobyt w kwaterze prywatnej lub w hotelu, przysługuje ryczałt za każdy nocleg w wysokości 150 % stawki diety.

3. Ryczałt za nocleg przysługuje, gdy czas krajowej podróży służbowej obejmował co najmniej sześć godzin między godzinami 21⁰⁰ a 7⁰⁰.

4. Zwrot kosztów noclegów lub ryczałt za nocleg nie przysługują żołnierzowi, którego obowiązki służbowe polegają na stałym wykonywaniu czynności służbowych na obszarze garnizonu obejmującego swoim terytorium granice administracyjne kilku miejscowości, w przypadku odbywania krajowej podróży służbowej na obszarze tego garnizonu.

§ 13.Za każdą rozpoczętą dobę odbywania krajowej podróży służbowej żołnierzowi przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej w wysokości 20 % stawki diety.

§ 14.1. Żołnierzowi, który w czasie krajowej podróży służbowej poniósł dodatkowe niezbędne wydatki związane z tą podróżą, zwraca się je w udokumentowanej wysokości.

2. Dodatkowe wydatki obejmują dodatkowe opłaty związane z zakupem biletu na przejazd, opłaty za bagaż, opłaty za postój w strefie płatnego parkowania, opłaty za miejsca parkingowe w przypadku odbywania podróży pojazdem, o którym mowa w § 11 ust. 2, oraz inne niezbędne wydatki wiążące się bezpośrednio z odbywaniem podróży służbowej.

§ 15.1. Czas zagranicznej podróży służbowej liczy się w razie odbywania jej środkami komunikacji:

1) lądowej – od chwili przekroczenia granicy państwowej w drodze za granicę do chwili przekroczenia jej w drodze powrotnej do kraju;

2) lotniczej – od chwili startu samolotu w drodze za granicę z ostatniego lotniska w kraju do chwili lądowania samolotu w drodze powrotnej na pierwszym lotnisku w kraju;

3) morskiej – od chwili wyjścia jednostki pływającej z ostatniego portu polskiego do chwili wejścia jednostki pływającej w drodze powrotnej do pierwszego portu polskiego.

2. Jeżeli przekroczenie granicy państwowej odbywa się poza miejscowością stanowiącą miejsce zamieszkania lub stałe miejsce pełnienia służby żołnierza, za czas podróży od tej miejscowości do miejsca przekroczenia granicy i z powrotem żołnierzowi przysługują należności z tytułu odbywania krajowej podróży służbowej.

3. W przypadku żołnierzy odbywających podróże służbowe na jednostkach pływających Marynarki Wojennej czas zagranicznej podróży służbowej liczy się od chwili wejścia jednostki do portu zagranicznego do chwili wyjścia z tego portu.

§ 16.1. Dieta z tytułu odbywania zagranicznej podróży służbowej przysługuje w wysokości obowiązującej dla docelowego państwa podróży służbowej.

2. Jeżeli zagraniczna podróż służbowa trwa:

1) nie dłużej niż dobę i wynosi:

a) do ośmiu godzin – przysługuje 1/3 stawki diety,

b) od ośmiu do dwunastu godzin – przysługuje 50 % stawki diety,

c) ponad dwanaście godzin – przysługuje stawka diety w pełnej wysokości;

2) dłużej niż dobę:

a) za każdą dobę przysługuje stawka diety w pełnej wysokości,

b) za niepełną, ale rozpoczętą dobę – przysługuje stawka diety w wysokości, o której mowa w pkt 1.

3. Stawkę diety zmniejsza się o wartość otrzymanego za granicą bezpłatnego wyżywienia, przyjmując, że każdy bezpłatny posiłek stanowi odpowiednio:

1) śniadanie – 15 % stawki diety;

2) obiad – 30 % stawki diety;

3) kolacja – 30 % stawki diety.

4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku korzystania przez żołnierza z usługi hotelowej, w ramach której świadczono wyżywienie.

§ 17.1. Żołnierzowi przysługuje zwrot poniesionych kosztów noclegu poza granicami państwa w wysokości potwierdzonej rachunkiem wystawionym przez hotel, w granicach ustalonego na ten cel limitu.

2. W uzasadnionych przypadkach dowódca jednostki wojskowej, który wydał polecenie odbycia zagranicznej podróży służbowej, może wyrazić zgodę na zwrot kosztów noclegu potwierdzonych rachunkiem, w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1.

3. Żołnierzowi, który nie korzystał poza granicami państwa z noclegu w hotelu, przysługuje ryczałt za każdy nocleg w wysokości 25 % limitu, o którym mowa w ust. 1.

4. Zwrot kosztów noclegów lub ryczałt za nocleg za czas przejazdu w zagranicznej podróży służbowej przysługują, gdy czas przejazdu przekracza dobę, a żołnierzowi w czasie przejazdu nie zapewniono bezpłatnego noclegu.

§ 18.Wysokość diet, o których mowa w § 16, oraz limit na pokrycie kosztów noclegu, o którym mowa w § 17, określają przepisy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, wydane na podstawie art. 77⁵ § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.

§ 19.Do zwrotu kosztów przejazdu na trasie od miejsca pełnienia służby do miejscowości stanowiącej cel zagranicznej podróży służbowej stosuje się odpowiednio przepisy § 8 ust. 3, § 10 i 11.

§ 20.1. Żołnierzowi korzystającemu za granicą z dojazdów środkami komunikacji miejscowej przysługuje ryczałt na pokrycie tych kosztów w wysokości 10 % stawki diety za każdą rozpoczętą dobę pobytu w zagranicznej podróży służbowej, w czasie której korzystał z dojazdu.

2. W przypadku gdy żołnierz za granicą odbywał dojazdy z dworca i do dworca kolejowego, autobusowego, portu lotniczego lub morskiego w miejscowości docelowej za granicą lub w każdej innej miejscowości, w której żołnierz korzystał z noclegu, wysokość ryczałtu na pokrycie poniesionych przez żołnierza kosztów dojazdu wynosi jedną dietę, o której mowa w § 16 ust. 1.

§ 21.Zwrot innych niezbędnych wydatków poniesionych w związku ze skierowaniem w zagraniczną podróż służbową obejmuje:

1) zwrot kosztów przewozu samolotem bagażu osobistego o wadze do trzydziestu kilogramów, liczonej łącznie z wagą bagażu opłacanego w cenie biletu – w przypadku gdy zagraniczna podróż służbowa trwa ponad trzydzieści dni lub gdy państwem docelowym jest państwo pozaeuropejskie i za zgodą osoby zarządzającej podróż służbową;

2) w razie choroby żołnierza – zwrot udokumentowanych niezbędnych kosztów leczenia za granicą oraz lekarstw w razie wypadku lub choroby powstałej podczas odbywania zagranicznej podróży służbowej;

3) wydatki, o których mowa w § 14 ust. 2.

§ 22.1. Na wniosek żołnierza, z wyjątkiem żołnierza, o którym mowa w § 23 ust. 2, wystawiający polecenie wyjazdu służbowego przyznaje zaliczkę na niezbędne koszty podróży. W przypadku skierowania żołnierza w zagraniczną podróż służbową zaliczka, za zgodą żołnierza, może być wypłacona w walucie polskiej w wysokości stanowiącej równowartość zaliczki obliczonej w walucie obcej.

2. W przypadku otrzymania zaliczki, o której mowa w ust. 1, żołnierz jest obowiązany rozliczyć ją w terminie siedmiu dni od dnia zakończenia podróży, a w przypadku odbywania podróży poza granicami państwa w terminie czternastu dni od dnia zakończenia podróży, w walucie otrzymanej zaliczki albo w walucie polskiej.

§ 23.1. Wypłaty należności z tytułu podróży służbowej dokonuje się na podstawie polecenia wyjazdu służbowego oraz załączonych przez żołnierza dokumentów, w szczególności rachunków, biletów, potwierdzających wysokość poniesionych wydatków nieobjętych ryczałtami, a także oświadczenia żołnierza o okolicznościach mających wpływ na prawo do diet, ryczałtów lub zwrotu innych kosztów podróży bądź na ich wysokość. W przypadku gdy czas podróży przekracza jeden miesiąc, rozliczenia kosztów podróży można dokonać raz w miesiącu na podstawie rachunku kosztów podróży.

2. W przypadku odbywania podróży służbowej w celu stawienia się do nowego miejsca pełnienia służby w ramach rezerwy kadrowej lub dyspozycji zwrotu kosztów podróży służbowej dokonuje dowódca jednostki wojskowej, do którego żołnierz został skierowany.

3. Żołnierzowi, o którym mowa w art. 86 ust. 10 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, diety wypłaca się do dziesiątego dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni na podstawie zatwierdzonego przez zarządzającego odbycie podróży służbowej wykazu liczby pełnych dób, w których żołnierze wykonywali zadania uprawniające do tych diet.

4. Należności z tytułu podróży służbowej wypłaca się w terminie czternastu dni od dnia przedłożenia przez żołnierza dokumentów, o których mowa w ust. 1.

§ 24.Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2010 r.⁵⁾