Art. 1. W ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o nasiennictwie (Dz. U. z 2007 r. Nr 41, poz. 271, z późn. zm.²⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 w ust. 1:

a) pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) odmiana miejscowa - oznacza zbiorowość roślin w obrębie gatunku roślin uprawnych, z wyłączeniem roślin rolniczych, powstałą w wyniku długotrwałego oddziaływania miejscowych czynników przyrodniczych i rolniczych, a nie w wyniku prac hodowlanych;”,

b) po pkt 4 dodaje się pkt 4a i 4b w brzmieniu:

„4a) populacja miejscowa - oznacza zbiór populacji gatunku rośliny lub zbiór jednorodnego genetycznie wegetatywnego potomstwa pojedynczej rośliny w ramach gatunku rośliny (klony), które w sposób naturalny przystosowały się do warunków środowiskowych regionu pochodzenia;

4b) odmiana dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych - oznacza populację miejscową lub odmianę naturalnie przystosowaną do warunków lokalnych, zagrożoną postępującą z czasem utratą różnorodności genetycznej między i w obrębie populacji lub odmian tego samego gatunku lub ograniczeniem bazy genetycznej gatunku spowodowanym ingerencją człowieka lub zmianami warunków środowiskowych (erozja genetyczna);”.

c) po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu:

„9a) materiał siewny odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych - oznacza materiał siewny spełniający wymagania dotyczące wytwarzania i jakości dla tego rodzaju materiału siewnego, wytworzony przez zachowującego odmianę i przez niego oceniony, przeznaczony do celów innych niż produkcja materiału siewnego;”;

2) w art. 5:

a) w ust. 1:

- wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Odmianę wpisuje się do krajowego rejestru, jeżeli jest odrębna, wyrównana i trwała oraz jeżeli:”,

- w pkt 2 lit. a otrzymuje brzmienie:

„a) nadał odmianie nazwę zgodnie z wymaganiami określonymi w przepisach rozporządzenia Rady nr 2100/94 z dnia 27 lipca 1994 r. w sprawie wspólnotowego systemu ochrony odmian roślin (Dz. Urz. WE L 227 z 01.09.1994, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 16, str. 390, z późn. zm.) oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 637/2009 z dnia 22 lipca 2009 r. ustanawiającego reguły wykonawcze co do odpowiedniego nazewnictwa odmian gatunków roślin rolniczych i warzyw (Dz. Urz. WE L 191 z 23.07.2009, str. 3),”,

b) w ust. 3 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Odmianę miejscową wpisuje się do krajowego rejestru, biorąc pod uwagę:”,

c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Odmianę dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych wpisuje się do krajowego rejestru, jeżeli:

1) ma znaczenie w określonym regionie, w którym odmiana ta była tradycyjnie uprawiana i do którego naturalnie się przystosowała, zwanym dalej „regionem pochodzenia”, dla:

a) zachowania materiału genetycznego w jego naturalnym otoczeniu, a w przypadku gatunków roślin uprawnych - w środowisku rolniczego gospodarowania, w którym gatunki wykształciły swoje właściwości wyróżniające (zachowania in situ),

b) zrównoważonego wykorzystania zasobów genetycznych roślin populacji miejscowych i odmian przystosowanych naturalnie do warunków lokalnych i zagrożonych erozją genetyczną;

2) jest odrębna, wyrównana i trwała, przy czym, jeżeli poziom wyrównania jest określany na podstawie występowania roślin nietypowych stosuje się 10 % standard populacyjny przy przynajmniej 90 % prawdopodobieństwie;

3) zachowujący odmianę nadał jej nazwę zgodnie z wymaganiami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, przy czym odmianie tej można nadać więcej niż jedną nazwę, jeżeli nazwy te są powszechnie znane;

4) jest zachowywana w regionie pochodzenia;

5) nie jest wpisana do krajowego rejestru albo wspólnotowego katalogu jako odmiana inna niż odmiana dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych lub

6) została skreślona z krajowego rejestru albo wspólnotowego katalogu co najmniej dwa lata przed dniem złożenia wniosku o jej wpis do krajowego rejestru albo w przypadku, o którym mowa w art. 57 ust. 1 pkt 2 - minęły co najmniej dwa lata od dnia upływu okresu określonego w art. 57 ust. 4, lub

7) nie została zgłoszona w celu przyznania wyłącznego prawa zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. Nr 137, poz. 1300, z 2006 r. Nr 126, poz. 877 oraz z 2007 r. Nr 99, poz. 662) albo nie jest chroniona na podstawie tych przepisów, albo nie została zgłoszona do ochrony, albo nie jest chroniona przez Wspólnotowy Urząd Odmian Roślin (CPVO).”;

3) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu:

„Art. 7a. 1. Minister właściwy do spraw rolnictwa wydaje decyzję w sprawie uznania odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych za odmianę mającą znaczenie, o którym mowa w art. 5 ust. 3a pkt 1, w określonym regionie pochodzenia, na wniosek zachowującego tę odmianę, po zasięgnięciu opinii w tym zakresie właściwej jednostki odpowiedzialnej za genetyczne zasoby roślin.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

1) imię, nazwisko i adres miejsca zamieszkania zachowującego odmianę dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych albo nazwę i adres jego siedziby;

2) nazwę rodzaju lub gatunku rośliny w języku polskim i po łacinie;

3) proponowaną nazwę odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych;

4) wskazanie miejsca zachowania;

5) wskazanie regionu pochodzenia, którego położenie określa się zgodnie z granicami jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa;

6) uzasadnienie znaczenia odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych, o którym mowa w art. 5 ust. 3a pkt 1, w regionie pochodzenia.

3. W decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się gatunek i odmianę dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych oraz region pochodzenia tej odmiany, którego położenie określa się zgodnie z granicami jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa.”;

4) w art. 9 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Odmianę wpisuje się do krajowego rejestru na wniosek hodowcy albo jego pełnomocnika, z tym że odmianę miejscową oraz odmianę dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych wpisuje się na wniosek zachowującego odmianę.”;

5) w art. 11:

a) w ust. 2 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Wniosek o wpis odmiany, z wyłączeniem odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych, do krajowego rejestru zawiera:”,

b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Wniosek o wpis odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych do krajowego rejestru zawiera:

1) imię, nazwisko i adres miejsca zamieszkania zachowującego odmianę dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych albo nazwę i adres jego siedziby;

2) nazwę rodzaju lub gatunku rośliny w języku polskim i po łacinie;

3) proponowaną nazwę odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych;

4) wskazanie miejsca zachowania;

5) wskazanie regionu pochodzenia, którego położenie określa się zgodnie z granicami jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa;

6) dzień skreślenia odmiany z krajowego rejestru lub wspólnotowego katalogu albo dzień wygaśnięcia okresu określonego w art. 57 ust. 4 - w przypadku, o którym mowa w art. 57 ust. 1 pkt 2.”,

c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a i 3b w brzmieniu:

„3a. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2a, dołącza się:

1) decyzję, o której mowa w art. 7a ust. 1;

2) opis odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych (kwestionariusz techniczny);

3) kopię dowodu uiszczenia opłaty za złożenie wniosku o wpis odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych do krajowego rejestru.

3b. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2a, dołącza się także:

1) wyniki badań odrębności, wyrównania i trwałości, przeprowadzonych przez jednostki inne niż Centralny Ośrodek,

2) informacje odnośnie wiedzy uzyskanej z praktycznego doświadczenia w czasie uprawy, rozmnażania i wykorzystania odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych,

3) informacje dotyczące odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych, inne niż określone w pkt 2, uzyskane w szczególności z urzędów odpowiedzialnych za genetyczne zasoby roślin lub organizacji wyznaczonych do tego celu przez inne państwa członkowskie

- jeżeli zachowujący odmianę je posiada.”,

d) uchyla się ust. 4,

e) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Dane, o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3, nie mogą być udostępniane bez pisemnej zgody hodowcy, a dane, o których mowa w ust. 3a pkt 2 - bez pisemnej zgody zachowującego odmianę dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych.”;

6) po art. 13 dodaje się art. 13a w brzmieniu:

„Art. 13a. 1. Do odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych stosuje się przepisy art. 12 i 13 dotyczące badań OWT.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, metody dotyczące badania OWT dla odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych, biorąc pod uwagę biologiczne właściwości poszczególnych gatunków.”;

7) w art. 14:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Po przeprowadzeniu badań OWT lub WGO, a w przypadku odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych - badań OWT, dyrektor Centralnego Ośrodka wydaje decyzję w sprawie wpisania odmiany do krajowego rejestru, z zastrzeżeniem ust. 1a.”,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. W przypadku gdy do wniosku o wpis odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych do krajowego rejestru zostały dołączone wyniki badań i informacje, o których mowa w art. 11 ust. 3b, dyrektor Centralnego Ośrodka może bez przeprowadzenia badań OWT wpisać odmianę do krajowego rejestru, jeżeli są spełnione warunki określone w art. 5 ust. 3a.”,

c) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Dyrektor Centralnego Ośrodka odmawia, w drodze decyzji:

1) wpisania odmiany do krajowego rejestru, jeżeli:

a) odmiana nie spełnia warunków, o których mowa w art. 5 ust. 1, lub

b) hodowca nie uiścił opłaty za badania OWT lub WGO, o których mowa w art. 12 ust. 1;

2) wpisania odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych do krajowego rejestru, jeżeli:

a) odmiana dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych nie spełnia warunków, o których mowa w art. 5 ust. 3a,

b) zachowujący odmianę nie uiścił opłaty za badanie OWT, o którym mowa w art. 12 ust. 1.”,

d) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Od decyzji w sprawie wpisania odmiany do krajowego rejestru przysługuje hodowcy, a od decyzji w sprawie wpisania odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych - zachowującemu odmianę, odwołanie do ministra właściwego do spraw rolnictwa.”;

8) w art. 39 w ust. 1 w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu:

„5) nie mniej niż 10 % partii materiału siewnego odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych znajdujących się w obrocie.”;

9) w art. 41:

a) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Oceny polowej materiału siewnego odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych własnych odmian dokonuje zachowujący odmianę.”,

b) ust. 7 otrzymuje brzmienie:

„7. Oceny cech zewnętrznych sadzeniaków ziemniaka dokonują urzędowi kwalifikatorzy, z wyłączeniem odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych, których oceny dokonuje zachowujący odmianę.”;

10) w art. 42 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Próby sadzeniaków ziemniaka do oceny laboratoryjnej pobierają urzędowi próbobiorcy, z wyłączeniem odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych, których próby pobiera zachowujący odmianę.”;

11) w art. 43 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Oceny laboratoryjnej materiału siewnego odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych w celu uznania go za materiał siewny spełniający wymagania dla kategorii kwalifikowany własnych odmian dokonuje zachowujący odmianę.”;

12) w art. 48 uchyla się ust. 1a;

13) po art. 48a dodaje się art. 48b w brzmieniu:

„Art. 48b. 1. Za materiał siewny odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych uznaje się materiał siewny odpowiadający wymaganiom w zakresie wytwarzania i jakości dla materiału siewnego kategorii kwalifikowany odmian wpisanych do krajowego rejestru lub wspólnotowego katalogu, jeżeli materiał ten jest wytwarzany w regionie pochodzenia.

2. Jeżeli niemożliwe jest wytwarzanie materiału siewnego odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych w regionie pochodzenia ze względu na zmianę warunków środowiskowych w tym regionie, materiał ten może być wytwarzany w regionie innym niż region pochodzenia, zwanym dalej „dodatkowym regionem wytwarzania”.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw rolnictwa, na wniosek zachowującego odmianę dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych, w drodze decyzji, określa dodatkowy region wytwarzania materiału siewnego odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych.

4. Decyzja, o której mowa w ust. 3, jest wydawana, jeżeli w dodatkowym regionie wytwarzania zostaną spełnione wymagania w zakresie wytwarzania materiału siewnego odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych, po zasięgnięciu opinii w tym zakresie właściwej jednostki odpowiedzialnej za genetyczne zasoby roślin.

5. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, zawiera:

1) imię, nazwisko i adres miejsca zamieszkania zachowującego odmianę dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych albo nazwę i adres jego siedziby;

2) nazwę rodzaju lub gatunku rośliny w języku polskim i po łacinie;

3) proponowaną nazwę odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych;

4) wskazanie regionu pochodzenia, którego położenie określa się zgodnie z granicami jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa;

5) wskazanie dodatkowego regionu wytwarzania, którego położenie określa się zgodnie z granicami jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa, wraz z uzasadnieniem konieczności określenia tego regionu.

6. W decyzji, o której mowa w ust. 3, określa się gatunek i odmianę dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych, dodatkowy region wytwarzania materiału siewnego tej odmiany, którego położenie określa się zgodnie z granicami jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa, oraz okres, w jakim materiał siewny może być wytwarzany w tym regionie.”;

14) w art. 57 w ust. 1 uchyla się pkt 9;

15) po art. 57a dodaje się art. 57b-57d w brzmieniu:

„Art. 57b. 1. Materiał siewny odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych może być wprowadzany do obrotu po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw rolnictwa, wydanej w drodze decyzji, wyłącznie w regionie pochodzenia, z zastrzeżeniem art. 57c, w ilościach określonych w tej decyzji.

2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, jest wydawana na wniosek zachowującego odmianę dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera:

1) imię, nazwisko i adres miejsca zamieszkania zachowującego odmianę dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych albo nazwę i adres jego siedziby;

2) nazwę rodzaju lub gatunku rośliny w języku polskim i po łacinie;

3) proponowaną nazwę odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych;

4) położenie i powierzchnię plantacji nasiennej oraz przewidywaną ilość materiału siewnego odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych, jaka może być wprowadzona do obrotu.

4. W decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się gatunek i odmianę dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych, ilość materiału siewnego tej odmiany, jaka może być wprowadzona do obrotu, oraz okres, na jaki dopuszcza się materiał siewny tej odmiany do obrotu.

5. Ilość materiału siewnego odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych określona w decyzji, o której mowa w ust. 1, nie może przekraczać, z zastrzeżeniem ust. 6, wartości procentowych materiału siewnego danego gatunku stosowanego rocznie do zasiewów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dla:

1) rzepaku, jęczmienia, pszenicy, grochu, słonecznika, kukurydzy i ziemniaka - 0,3 %;

2) pozostałych gatunków - 0,5 %.

6. Jeżeli ilości materiału siewnego odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych określone w ust. 5 nie wystarczają do obsiania 100 ha, minister właściwy do spraw rolnictwa w decyzji, o której mowa w ust. 1, określa ilość materiału siewnego niezbędną do obsiania 100 ha.

7. Całkowita ilość materiału siewnego odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych nie może przekroczyć 10 % ilości materiału siewnego danego gatunku stosowanego rocznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

8. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, terminy składania wniosków o wyrażenie zgody na wprowadzenie do obrotu materiału siewnego odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych, biorąc pod uwagę cechy biologiczne poszczególnych grup roślin i gatunków.

Art. 57c. 1. Materiał siewny odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych, po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw rolnictwa wydanej w drodze decyzji, może być wprowadzany do obrotu w innym niż region pochodzenia regionie lub regionach, zwanych dalej „dodatkowym regionem obrotu”, z tym że, gdy dla danej odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych został określony dodatkowy region wytwarzania, materiał siewny tej odmiany może być wprowadzany do obrotu wyłącznie w regionie pochodzenia.

2. Ilość materiału siewnego odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych wprowadzana do obrotu w regionie pochodzenia oraz w dodatkowym regionie obrotu nie może przekraczać łącznie ilości materiału określonej w decyzji, o której mowa w art. 57b ust. 1.

3. Decyzja, o której mowa w ust. 1, jest wydawana na wniosek zachowującego odmianę dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych.

4. Decyzja, o której mowa w ust. 1, jest wydawana, jeżeli dodatkowy region obrotu jest porównywalny z regionem pochodzenia pod względem siedlisk naturalnych i częściowo naturalnych dla danej odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych.

5. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, zawiera:

1) imię, nazwisko i adres miejsca zamieszkania zachowującego odmianę dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych albo nazwę i adres jego siedziby;

2) nazwę rodzaju lub gatunku rośliny w języku polskim i po łacinie;

3) proponowaną nazwę odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych;

4) wskazanie regionu pochodzenia, którego położenie określa się zgodnie z granicami jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa;

5) wskazanie dodatkowego regionu obrotu, którego położenie określa się zgodnie z granicami jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa, wraz z uzasadnieniem konieczności określenia tego regionu.

6. W decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się gatunek i odmianę dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych, dodatkowy region obrotu materiałem siewnym tej odmiany, którego położenie określa się zgodnie z granicami jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa, oraz okres, na jaki dopuszcza się materiał siewny tej odmiany do obrotu w tym regionie.

Art. 57d. Minister właściwy do spraw rolnictwa przekazuje Komisji Europejskiej informacje o regionach pochodzenia, dodatkowych regionach wytwarzania oraz dodatkowych regionach obrotu materiałem siewnym danej odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych, a także, na wniosek Komisji Europejskiej lub państw członkowskich, informacje dotyczące ilości materiału siewnego każdej odmiany dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych wprowadzonej do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”;

16) w art. 59 ust. 9 otrzymuje brzmienie:

„9. Etykiety i plomby prowadzących obrót mogą być stosowane dla materiału siewnego kategorii standard roślin warzywnych, materiału siewnego odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych, małych opakowań WE oraz dla materiału siewnego, o którym mowa w art. 57 ust. 1 pkt 16.”;

17) w art. 70 w ust. 1:

a) po pkt 11 dodaje się pkt 11a w brzmieniu:

„11a) wytwarza materiał siewny odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych w regionie innym niż region pochodzenia określony w decyzji, o której mowa w art. 7a ust. 1, lub w regionie innym niż dodatkowy region wytwarzania określony w decyzji, o której mowa w art. 48b ust. 3,”,

b) po pkt 20a dodaje się pkt 20b i 20c w brzmieniu:

„20b) prowadzi obrót materiałem siewnym odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych bez wymaganej zgody wydanej w drodze decyzji, o której mowa w art. 57b ust. 1, lub prowadzi obrót tym materiałem poza regionem pochodzenia określonym w decyzji, o której mowa w art. 7a ust. 1, lub prowadzi obrót tym materiałem poza dodatkowym regionem obrotu określonym w decyzji, o której mowa w art. 57c ust. 1,

20c) wprowadza do obrotu materiał siewny odmian dla zachowania bioróżnorodności roślin rolniczych w ilościach przekraczających ilości określone w decyzji, o której mowa w art. 57b ust. 1,”;

18) załączniki do ustawy otrzymują brzmienie określone w załącznikach do niniejszej ustawy.

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Załączniki do ustawy
z dnia 20 listopada 2009 r. (poz. 1665)

Załącznik nr 1

WYKAZ GATUNKÓW ROŚLIN UPRAWNYCH, KTÓRYCH ODMIANY WPISUJE SIĘ DO KRAJOWEGO REJESTRU ORAZ KTÓRYCH MATERIAŁ SIEWNY MOŻE BYĆ WYTWARZANY I OCENIANY

Załącznik nr 2

WYKAZ GATUNKÓW ROŚLIN UPRAWNYCH, KTÓRYCH MATERIAŁ SIEWNY MOŻE ZNAJDOWAĆ SIĘ W OBROCIE I PODLEGA KONTROLI

Załącznik nr 3

WYKAZ GATUNKÓW ROŚLIN UPRAWNYCH, KTÓRYCH ODMIANY WPISUJE SIĘ DO KRAJOWEGO REJESTRU, PO STWIERDZENIU ICH ZADOWALAJĄCEJ WARTOŚCI GOSPODARCZEJ (WGO)

* - nie dotyczy odmian traw użytkowanych jako gazonowe

Załącznik nr 4

WYKAZ GATUNKÓW ROŚLIN WARZYWNYCH I SADOWNICZYCH, KTÓRYCH WARTOŚĆ GOSPODARCZĄ ODMIAN (WGO) BADA SIĘ PO WPISANIU ICH DO KRAJOWEGO REJESTRU W CELU SPORZĄDZENIA OPISOWYCH LIST ODMIAN

* - odmiany owocujące i podkładki