Art. 1. [Ustawa o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym] W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz. U. Nr 180, poz. 1495) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Przepisy ustawy stosuje się do:

1) sprzętu wprowadzonego do obrotu na terytorium kraju;

2) zużytego sprzętu.”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Przepisy art. 7–14, art. 23, art. 24, art. 26, art. 27 i art. 29 dotyczące wprowadzającego sprzęt stosuje się odpowiednio do przedsiębiorcy prowadzącego sprzedaż sprzętu przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość, o których mowa w art. 6 ustawy z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny (Dz. U. Nr 22, poz. 271, z późn. zm.²⁾), z terytorium kraju do państwa członkowskiego Unii Europejskiej innego niż Rzeczpospolita Polska lub do państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.”;

2) w art. 3 w ust. 1:

a) pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) import – przywóz sprzętu z terytorium państwa niebędącego państwem członkowskim Unii Europejskiej lub państwem członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym w celu wprowadzenia do obrotu;”,

b) po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu:

„4a) przedsiębiorca – przedsiębiorcę w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095, z późn. zm.³⁾);”,

c) po pkt 5 dodaje się pkt 5a i 5b w brzmieniu:

„5a) punkt serwisowy – miejsce, w którym jest wykonywana działalność gospodarcza polegająca na naprawie sprzętu;

5b) punkt skupu złomu – miejsce zbierania odpadów metali, którego prowadzący posiada zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie zbierania odpadów w postaci zużytego sprzętu;”,

d) pkt 10 otrzymuje brzmienie:

„10) sprzęt – urządzenie, którego prawidłowe działanie jest uzależnione od dopływu prądu elektrycznego lub od obecności pól elektromagnetycznych oraz mogące służyć do wytwarzania, przesyłu lub pomiaru prądu elektrycznego lub pól elektromagnetycznych i zaprojektowane do użytku przy napięciu elektrycznym nieprzekraczającym 1 000 V dla prądu przemiennego oraz 1 500 V dla prądu stałego, zaliczone do grup sprzętu określonych w załączniku nr 1 do ustawy;”,

e) po pkt 10 dodaje się pkt 10a w brzmieniu:

„10a) umowa finansowania – umowę określającą warunki finansowania produkcji, importu, wewnątrzwspólnotowego nabycia lub wewnątrzwspólnotowej dostawy sprzętu, bez względu na tytuł prawny do tego sprzętu, w tym umowę najmu, dzierżawy, leasingu i pożyczki;”,

f) po pkt 11 dodaje się pkt 11a w brzmieniu:

„11a) wewnątrzwspólnotowa dostawa – wywóz sprzętu z terytorium kraju na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym;”,

g) pkt 12–14 otrzymują brzmienie:

„12) wewnątrzwspólnotowe nabycie – przywóz sprzętu z terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym w celu wprowadzenia do obrotu na terytorium kraju;

13) wprowadzający sprzęt – przedsiębiorcę, który:

a) produkuje i wprowadza sprzęt do obrotu pod własnym oznaczeniem,

b) wprowadza sprzęt do obrotu pod własnym oznaczeniem wyprodukowany przez innego przedsiębiorcę,

c) importuje sprzęt

– z wyjątkiem przedsiębiorcy, który zapewnia wyłącznie finansowanie zgodne z warunkami określonymi w umowie finansowania;

14) wprowadzenie sprzętu do obrotu – odpłatne albo nieodpłatne udostępnienie sprzętu po raz pierwszy na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym w celu używania lub dystrybucji;”,

h) pkt 16 otrzymuje brzmienie:

„16) zbierający zużyty sprzęt:

a) prowadzącego punkt zbierania zużytego sprzętu, w tym punkt selektywnego zbierania odpadów komunalnych, punkt skupu złomu lub zakład przetwarzania,

b) gminną jednostkę organizacyjną prowadzącą działalność w zakresie odbierania odpadów komunalnych i przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie odbierania odpadów komunalnych,

c) prowadzącego punkt serwisowy,

d) sprzedawcę detalicznego i sprzedawcę hurtowego;”;

3) po art. 3 dodaje się art. 3a i 3b w brzmieniu:

„Art. 3a. 1.W przypadku gdy wprowadzający sprzęt nie jest wpisany do rejestru, o którym mowa w art. 6, albo będąc wpisanym do rejestru nie realizuje zgodnie z ustawą obowiązków obciążających wprowadzającego sprzęt, obowiązki, o których mowa w art. 7, art. 13, art. 18, art. 19, art. 21, art. 24, art. 25, art. 27–34, art. 64 oraz art. 67, przejmuje przedsiębiorca dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia jego sprzętu.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, przedsiębiorca dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia podlega wpisowi do rejestru, o którym mowa w art. 6, i we wniosku o wpis do rejestru podaje dane określone dla wprowadzającego sprzęt.

3. W zakresie, w jakim przedsiębiorca dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia poniósł koszty gospodarowania zużytym sprzętem, przysługuje mu roszczenie w stosunku do wprowadzającego sprzęt, który wprowadził ten sprzęt do obrotu.

Art. 3b. 1. Wprowadzenie sprzętu do obrotu na terytorium kraju następuje z dniem:

1) wydania sprzętu z magazynu lub przekazania osobie trzeciej – w przypadku sprzętu wyprodukowanego na terytorium kraju;

2) wystawienia faktury potwierdzającej wewnątrzwspólnotowe nabycie;

3) przywozu sprzętu na terytorium kraju.

2. Jeżeli z przepisów ust. 1 wynika, że wprowadzenie sprzętu do obrotu na terytorium kraju nastąpiło w dwóch terminach, za dzień wprowadzenia sprzętu do obrotu na terytorium kraju uważa się dzień wcześniejszy.”;

4) art. 4 otrzymuje brzmienie:

„Art. 4. Przy ustalaniu ilości i masy sprzętu wprowadzonego do obrotu na terytorium kraju nie uwzględnia się ilości i masy sprzętu, który został wyeksportowany lub stał się przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy dokonanej przez wprowadzającego sprzęt lub innego przedsiębiorcę.”;

5) w art. 7 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

„4. Przedsiębiorca zagraniczny, będący wprowadzającym sprzęt, składa wniosek, o którym mowa w art. 8 ust. 1, za pośrednictwem osoby upoważnionej do jego reprezentowania zgodnie z art. 87 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej albo za pośrednictwem organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego, z którą zawarł umowę, o której mowa w art. 57 ust. 1, wpisanej do rejestru, o którym mowa w art. 6.”;

6) w art. 8:

a) w ust. 2:

– w pkt 1 lit. e otrzymuje brzmienie:

„e) informację o umowie z organizacją odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego, o której mowa w art. 57 ust. 1, o ile została zawarta, a w przypadku wprowadzającego sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych, który nie zawarł umowy z organizacją odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego, informację o masie poszczególnych rodzajów sprzętu, określonych w załączniku nr 1 do ustawy, który zamierza wprowadzić w danym roku, oraz o formie i wysokości zabezpieczenia finansowego, o którym mowa w art. 18 ust. 1;”,

– w pkt 6 w lit. d kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. e w brzmieniu:

„e) zaświadczenie wydane przez bank prowadzący rachunek organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego o wpłacie kwoty równej wysokości kapitału zakładowego organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego na pokrycie tego kapitału.”,

b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Do wniosku o wpis do rejestru oraz wniosku o zmianę wpisu do rejestru stosuje się odpowiednio art. 64 Kodeksu postępowania administracyjnego.”,

c) ust. 8 i 9 otrzymują brzmienie:

„8. Wprowadzający sprzęt dołącza do wniosków, o których mowa w ust. 1 i 4, uwierzytelnioną kopię umowy z organizacją odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego, o której mowa w art. 57 ust. 1, o ile została zawarta, a w przypadku wprowadzającego sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych, który nie zawarł takiej umowy – dokument potwierdzający wniesienie zabezpieczenia finansowego, o którym mowa w art. 18 ust. 1.

9. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wzory wniosków, o których mowa w ust. 1, 4 i 5, oraz sposoby ich przekazywania, kierując się potrzebą ujednolicenia formy wniosków, ułatwienia ich przekazywania oraz zidentyfikowania przedsiębiorcy, w szczególności wprowadzającego sprzęt, dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia i organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego.”;

7) w art. 9 ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Górne stawki opłaty rejestrowej i opłaty rocznej wynoszą 4 000 zł, przy czym dla mikroprzedsiębiorców górna stawka opłaty rejestrowej i opłaty rocznej wynosi 300 zł.”;

8) w art. 12 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) prowadzi rejestr w postaci bazy danych zapisanej na informatycznych nośnikach danych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. Nr 64, poz. 565, z 2006 r. Nr 12, poz. 65 i Nr 73, poz. 501 oraz z 2008 r. Nr 127, poz. 817), która może stanowić część innych baz danych z zakresu ochrony środowiska, w tym gospodarki odpadami;”;

9) w art. 14 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 4 i 5 w brzmieniu:

„4) stwierdzenia rażących nieprawidłowości w wykonywaniu obowiązków określonych w przepisach ustawy;

5) stwierdzenia trwałego zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej, o której mowa w art. 7 ust. 1.”;

10) po art. 14 dodaje się art. 14a w brzmieniu:

„Art. 14a. Główny Inspektor Ochrony Środowiska dokonuje z urzędu, w drodze decyzji, wykreślenia organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego z rejestru w przypadku nieutrzymywania na odrębnym rachunku bankowym kapitału własnego w wysokości co najmniej połowy minimalnego kapitału zakładowego, o którym mowa w art. 59 ust. 1.”;

11) w art. 15:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Główny Inspektor Ochrony Środowiska weryfikuje dane zawarte w sprawozdaniach, o których mowa w art. 24 ust. 1, art. 31 ust. 1, art. 40 ust. 1, art. 51 ust. 1, art. 56 ust. 1 i art. 67 ust. 1.”,

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Na podstawie danych, o których mowa w ust. 1, oraz zbiorczych informacji o wynikach kontroli, o których mowa w art. 16 ust. 2, Główny Inspektor Ochrony Środowiska prowadzi bazę danych o sprzęcie i zużytym sprzęcie, która może stanowić część innych baz danych z zakresu ochrony środowiska, w tym gospodarki odpadami.”,

c) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Główny Inspektor Ochrony Środowiska sporządza i przekazuje ministrowi właściwemu do spraw środowiska, w terminie do dnia 30 czerwca roku następującego po roku, którego dotyczą dane, roczny raport o funkcjonowaniu systemu gospodarki zużytym sprzętem.”;

12) w art. 18:

a) w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych w przypadku:”,

b) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu:

„4. Wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych, wpisany do rejestru, o którym mowa w art. 6, wnosi zabezpieczenie finansowe, o którym mowa w ust. 1, w terminie do dnia 30 czerwca roku, którego dotyczy to zabezpieczenie.

5. Wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych, który nie jest wpisany do rejestru, o którym mowa w art. 6, wnosi zabezpieczenie finansowe, o którym mowa w ust. 1, przed złożeniem wniosku o wpis do rejestru.”;

13) w art. 19 po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej przekazuje do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, w terminie do dnia 31 lipca, informację o złożonym zabezpieczeniu finansowym, o którym mowa w art. 18 ust. 1.”;

14) w art. 20:

a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2. W razie stwierdzenia, że wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych nie osiągnął wymaganych poziomów zbierania, odzysku lub recyklingu zużytego sprzętu oraz nie wniósł opłaty produktowej, Główny Inspektor Ochrony Środowiska orzeka, w drodze decyzji, o przeznaczeniu środków pochodzących z zabezpieczenia finansowego, o którym mowa w art. 18 ust. 1, na poczet pokrycia tej opłaty produktowej.

3. Jeżeli wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych wskazał w sprawozdaniu, o którym mowa w art. 31 ust. 1 pkt 2, że osiągnął wymagane poziomy zbierania, odzysku i recyklingu zużytego sprzętu, Główny Inspektor Ochrony Środowiska orzeka, w drodze decyzji, o zwrocie wniesionego przez niego zabezpieczenia finansowego.”,

b) dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu:

„4. Jeżeli wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych wniósł zabezpieczenie finansowe w wysokości wyższej niż opłata produktowa wskazana w rocznym sprawozdaniu, o którym mowa w art. 67 ust. 1, Główny Inspektor Ochrony Środowiska orzeka, w drodze decyzji, o zwrocie wniesionego przez niego zabezpieczenia finansowego w wysokości wynikającej z różnicy pomiędzy środkami należnymi z zabezpieczenia finansowego a należną opłatą produktową.

5. Wydanie decyzji, o których mowa w ust. 3 i 4, nie stanowi przeszkody do wydania decyzji, o której mowa w art. 69 ust. 1.”;

15) w art. 22 w ust. 1 uchyla się pkt 3;

16) art. 23 otrzymuje brzmienie:

„Art. 23. 1. Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do umieszczenia na sprzęcie oznakowania, którego wzór jest określony w załączniku nr 3 do ustawy. Oznakowanie oznacza, że sprzęt został wprowadzony do obrotu po dniu 13 sierpnia 2005 r.

2. Wprowadzany do obrotu sprzęt powinien być oznakowany w sposób umożliwiający identyfikację jego producenta.

3. Oznakowanie, o którym mowa w ust. 1 i 2, powinno być umieszczone w sposób wyraźny, czytelny i trwały.

4. Jeżeli jest to uzasadnione wielkością lub funkcją sprzętu, oznakowanie, o którym mowa w ust. 1 i 2, może być umieszczone na opakowaniu zbiorczym, na instrukcji użycia lub na gwarancji sprzętu.”;

17) po art. 23 dodaje się art. 23a w brzmieniu:

„Art. 23a. 1. Wprowadzający sprzęt jest obowiązany prowadzić publiczne kampanie edukacyjne.

2. Obowiązek określony w ust. 1 może być według wyboru wprowadzającego sprzęt wykonywany samodzielnie lub za pośrednictwem organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego.

3. Obowiązek określony w ust. 1, przeniesiony przez wprowadzającego sprzęt na organizację odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego, uznaje się za wykonywany w ramach art. 58 ust. 3.

4. Wprowadzający sprzęt samodzielnie wykonując obowiązek określony w ust. 1:

1) przeznacza na publiczne kampanie edukacyjne albo

2) przekazuje, w terminie do dnia 30 czerwca następnego roku, na wyodrębniony rachunek Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej

– co najmniej 0,1 % swoich przychodów z tytułu wprowadzenia sprzętu osiąganych w danym roku kalendarzowym; poniesione wydatki stanowią koszt uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.⁴⁾) oraz ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.⁵⁾).”;

18) w art. 24 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do sporządzenia i przedłożenia Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska, w terminie do dnia 31 lipca za okres od 1 stycznia do 30 czerwca i do dnia 15 marca za okres od 1 lipca do 31 grudnia każdego roku, sprawozdania o ilości i masie sprzętu wprowadzonego do obrotu na terytorium kraju, z podziałem na grupy i rodzaje sprzętu, określone w załączniku nr 1 do ustawy.”;

19) art. 25 otrzymuje brzmienie:

„Art. 25. 1. Wprowadzający sprzęt jest obowiązany zapewnić, aby z chwilą sprzedaży sprzętu nabywcom nie były przedstawiane poszczególne koszty zbierania, przetwarzania, odzysku, w tym recyklingu, i unieszkodliwiania zużytego sprzętu, z zastrzeżeniem ust. 2–6.

2. Wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych, w przypadku sprzętu określonego w grupach 1, 2 i 4–6 w załączniku nr 1 do ustawy, przekazuje sprzedawcom detalicznym i sprzedawcom hurtowym informację o wysokości kosztów gospodarowania odpadami, obejmujących koszty zbierania, przetwarzania, recyklingu albo innego niż recykling procesu odzysku i unieszkodliwiania zużytego sprzętu.

3. Koszty gospodarowania odpadami, o których mowa w ust. 2, stanowiące część ceny sprzętu, są uwidaczniane jako składnik tej ceny nabywcom.

4. Wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych, w przypadku sprzętu określonego w grupach 3 i 7–10 w załączniku nr 1 do ustawy, może przekazać sprzedawcom detalicznym i sprzedawcom hurtowym informację o wysokości kosztów gospodarowania odpadami, obejmujących koszty zbierania, przetwarzania, recyklingu albo innego niż recykling procesu odzysku i unieszkodliwiania zużytego sprzętu.

5. Koszty gospodarowania odpadami, o których mowa w ust. 4, stanowiące część ceny sprzętu, mogą być uwidocznione jako składnik tej ceny nabywcom.

6. Koszty gospodarowania odpadami, o których mowa w ust. 2 i 4, nie mogą przekraczać kosztów faktycznie ponoszonych przez wprowadzającego sprzęt.

7. Sprzedawca detaliczny i sprzedawca hurtowy sprzętu przeznaczonego dla gospodarstw domowych są obowiązani do informowania, w sposób określony w ust. 3 i 5, nabywców sprzętu o wysokości kosztów, o których mowa odpowiednio w ust. 2 i 4, jeżeli taką informację uzyskali od wprowadzającego sprzęt.”;

20) w art. 26:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do opracowania, przeznaczonej dla prowadzących zakłady przetwarzania i prowadzących działalność w zakresie recyklingu, informacji dotyczącej ponownego użycia i przetwarzania zużytego sprzętu, w terminie 12 miesięcy od dnia wprowadzenia nowego typu sprzętu.”,

b) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3. Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do przekazania prowadzącemu zakład przetwarzania i prowadzącemu działalność w zakresie recyklingu informacji, o której mowa w ust. 1, w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku o udzielenie informacji.

4. Informacja, o której mowa w ust. 1, jest sporządzana w formie pisemnej albo w formie elektronicznej na informatycznym nośniku danych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne i jest przeznaczona wyłącznie dla prowadzącego zakład przetwarzania i prowadzącego działalność w zakresie recyklingu.”,

c) uchyla się ust. 5;

21) art. 27 otrzymuje brzmienie:

„Art. 27. Wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych jest obowiązany do zorganizowania i sfinansowania odbierania od zbierających zużyty sprzęt, przetwarzania, odzysku, w tym recyklingu, i unieszkodliwiania zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych.”;

22) po art. 27 dodaje się art. 27a w brzmieniu:

„Art. 27a. 1. Wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych jest obowiązany do osiągania minimalnych rocznych poziomów zbierania zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych, z wyjątkiem opraw oświetleniowych, w których łączna masa metali, minerałów, szkła lub drewna przekracza 90 % masy wyrobu.

2. Wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych wpisany do rejestru, o którym mowa w art. 6, liczy poziomy zbierania, o których mowa w ust. 1, w stosunku do masy sprzętu wprowadzonego do obrotu na terytorium kraju w poprzednim roku kalendarzowym. Wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych, który rozpoczyna działalność w danym roku kalendarzowym, liczy poziomy zbierania, o których mowa w ust. 1, w stosunku do sprzętu wprowadzonego do obrotu na terytorium kraju w tym roku kalendarzowym.

3. Wprowadzający sprzęt liczy poziomy zbierania na podstawie masy zużytego sprzętu powstałego z grupy sprzętu wprowadzonego przez niego do obrotu na terytorium kraju. Wprowadzający sprzęt określony w grupie 5 w załączniku nr 1 do ustawy liczy poziomy zbierania w podziale na rodzaje 1 i 6 oraz rodzaje 2–5.

4. Minister właściwy do spraw środowiska, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, określi, w drodze rozporządzenia, minimalne roczne poziomy zbierania zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych, uwzględniając:

1) potrzebę osiągnięcia minimalnego poziomu zbierania zużytego sprzętu wynikającego z przepisów prawa Unii Europejskiej;

2) ilości wprowadzanego sprzętu do obrotu na terytorium kraju;

3) działania na rzecz konkurencyjności polskiej gospodarki;

4) poziom rozwoju infrastruktury niezbędnej w procesie zbierania zużytego sprzętu.”;

23) art. 29 otrzymuje brzmienie:

„Art. 29. 1. Wprowadzający sprzęt inny niż przeznaczony dla gospodarstw domowych jest obowiązany do zorganizowania i sfinansowania zbierania, przetwarzania, odzysku, w tym recyklingu, i unieszkodliwiania zużytego sprzętu pochodzącego od użytkowników innych niż gospodarstwa domowe:

1) powstałego ze sprzętu wprowadzonego przez niego na terytorium kraju po dniu 13 sierpnia 2005 r.;

2) powstałego ze sprzętu wprowadzonego przez niego na terytorium kraju do dnia 13 sierpnia 2005 r., jeżeli zużyty sprzęt jest zastępowany przez sprzęt tego samego rodzaju co sprzęt dostarczony przez tego wprowadzającego lub sprzęt spełniający te same funkcje co sprzęt dostarczony przez tego wprowadzającego, przy czym finansowanie zbierania, przetwarzania, odzysku, w tym recyklingu, i unieszkodliwiania tego sprzętu może być również ponoszone przez jego użytkownika w zakresie określonym w umowie zawartej między wprowadzającym sprzęt i użytkownikiem.

2. Wprowadzający sprzęt inny niż przeznaczony dla gospodarstw domowych i użytkownik tego sprzętu są obowiązani przekazywać zużyty sprzęt do zbierającego zużyty sprzęt lub zakładu przetwarzania, wpisanych do rejestru, o którym mowa w art. 6.”;

24) w art. 31 w ust. 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1) w terminie do dnia 31 lipca za okres od 1 stycznia do 30 czerwca i do dnia 15 marca za okres od 1 lipca do 31 grudnia każdego roku, sprawozdania o masie zużytego sprzętu zebranego, poddanego przetwarzaniu, odzyskowi, w tym recyklingowi, oraz unieszkodliwianiu;

2) w terminie do dnia 31 marca po roku, w którym nastąpiło zebranie lub odzysk, w tym recykling, zużytego sprzętu, sprawozdania o osiągniętych poziomach zbierania, odzysku i recyklingu zużytego sprzętu.”;

25) w art. 32 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Wprowadzający sprzęt oblicza osiągnięte poziomy zbierania, odzysku i recyklingu zużytego sprzętu na podstawie dodatkowej ewidencji, o której mowa w ust. 1, oraz zaświadczeń o zużytym sprzęcie, o których mowa w art. 50 ust. 1.”;

26) w art. 33:

a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1. Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do zawarcia umowy z prowadzącymi zakłady przetwarzania, wpisanymi do rejestru, o którym mowa w art. 6, o zdolnościach przetwórczych umożliwiających przetworzenie zebranego zużytego sprzętu.

2. Umowa, o której mowa w ust. 1, powinna być zawarta w formie pisemnej pod rygorem nieważności.”,

b) w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) rozwiązania lub wygaśnięcia umowy, o której mowa w ust. 1”,

c) w ust. 4 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do sporządzenia i przedłożenia Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska, w terminie do końca lutego każdego roku, wykazu zakładów przetwarzania, z których prowadzącymi zawarł umowę, o której mowa w ust. 1, zawierającego:”;

27) w art. 37 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) przyjęcia zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych bez pobierania opłaty, z zastrzeżeniem art. 42 ust. 1 i art. 42a ust. 1.”;

28) po art. 37 dodaje się art. 37a i 37b w brzmieniu:

„Art. 37a. 1. Zbierający zużyty sprzęt jest obowiązany przyjąć każdy przekazywany przez użytkownika zużyty sprzęt, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Sprzedawca detaliczny, sprzedawca hurtowy oraz prowadzący punkt serwisowy może odmówić przyjęcia zużytego sprzętu w przypadku, gdy stwarza on zagrożenie dla zdrowia lub życia osób przyjmujących zużyty sprzęt.

3. Zbierający zużyty sprzęt jest obowiązany zachować niezbędne środki ostrożności, aby chronić zdrowie i bezpieczeństwo pracowników.

Art. 37b. Zbierający zużyty sprzęt jest obowiązany zapewnić, aby transport zużytego sprzętu do zakładu przetwarzania był prowadzony w sposób umożliwiający ponowne użycie sprzętu lub jego części składowych oraz odzysk, w tym recykling, materiałów oraz substancji pochodzących ze zużytego sprzętu.”;

29) w art. 39 w ust. 1:

a) wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Zbierający zużyty sprzęt, z wyjątkiem punktu serwisowego oraz sprzedawcy detalicznego i sprzedawcy hurtowego, jest obowiązany przekazać wójtowi, burmistrzowi albo prezydentowi miasta, na terytorium którego działa, w terminie 30 dni od dnia podjęcia działalności, informację zawierającą:”,

b) pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) adresy punktów zbierania zużytego sprzętu, z wyłączeniem punktów sprzedaży sprzętu oraz punktów serwisowych.”;

30) w art. 40 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Zbierający zużyty sprzęt jest obowiązany do sporządzenia i przedłożenia Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska, w terminie do dnia 31 lipca za okres od 1 stycznia do 30 czerwca i do dnia 15 marca za okres od 1 lipca do 31 grudnia każdego roku, sprawozdania o masie zebranego i przekazanego do prowadzącego zakład przetwarzania zużytego sprzętu.”;

31) w art. 41 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) sprzedaży wyłącznie sprzętu wprowadzanego do obrotu przez wprowadzającego sprzęt zarejestrowanego w rejestrze, o którym mowa w art. 6;”;

32) po art. 42 dodaje się art. 42a w brzmieniu:

„Art. 42a. 1. Prowadzący punkt serwisowy jest obowiązany, w przypadku gdy naprawa przyjętego do punktu serwisowego sprzętu jest niemożliwa ze względów technicznych lub właściciel sprzętu uzna, że naprawa sprzętu jest dla niego nieopłacalna, do nieodpłatnego przyjęcia zużytego sprzętu.

2. Prowadzący punkt serwisowy jest obowiązany do umieszczenia w punkcie serwisowym informacji o punktach zbierania zużytego sprzętu.”;

33) art. 44 otrzymuje brzmienie:

„Art. 44. 1. Prowadzący zakład przetwarzania, który zawarł umowę, o której mowa w art. 33 ust. 1, jest obowiązany do przyjęcia zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych od zbierającego zużyty sprzęt bez pobierania opłaty.

2. Prowadzący zakład przetwarzania po przyjęciu zużytego sprzętu jest obowiązany do niezwłocznego usunięcia składników niebezpiecznych, materiałów i części składowych, określonych w załączniku nr 2 do ustawy.”;

34) w art. 45 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) nieprzepuszczalne podłoża wraz z urządzeniami do usuwania wycieków, separatorem cieczy, o ile w czasie magazynowania może nastąpić wyciek;”;

35) w art. 46 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) nieprzepuszczalne podłoża wraz z urządzeniami do usuwania wycieków, separatorem cieczy, o ile w czasie magazynowania może nastąpić wyciek;”;

36) art. 47 otrzymuje brzmienie:

„Art. 47. 1. Prowadzący zakład przetwarzania jest obowiązany przekazać odpady powstałe w wyniku przetworzenia zużytego sprzętu prowadzącemu działalność w zakresie recyklingu lub prowadzącemu działalność w zakresie innych niż recykling procesów odzysku, wpisanym do rejestru, o którym mowa w art. 6.

2. Prowadzący zakład przetwarzania może dokonać eksportu odpadów w celu poddania ich odzyskowi lub recyklingowi do instalacji spełniających wymagania nie niższe niż określone dla instalacji eksploatowanych na terytorium kraju.

3. Odpady powstałe w wyniku przetworzenia zużytego sprzętu nieprzekazane do recyklingu lub innego niż recykling procesu odzysku prowadzący zakład przetwarzania jest obowiązany przekazać prowadzącemu działalność w zakresie unieszkodliwiania odpadów.”;

37) w art. 50:

a) w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Prowadzący zakład przetwarzania jest obowiązany, w terminie do dnia 20 lipca za okres od 1 stycznia do 30 czerwca i do dnia 10 marca za okres od 1 lipca do 31 grudnia każdego roku, wydać wprowadzającemu sprzęt, z którym zawarł umowę dotyczącą przetwarzania odpadów, zaświadczenie o zużytym sprzęcie zawierające następujące informacje:”,

b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Prowadzący zakład przetwarzania w zaświadczeniu o zużytym sprzęcie, o którym mowa w ust. 1, sporządzanym za okres od 1 lipca do 31 grudnia danego roku, może uwzględnić:

1) masę zużytego sprzętu oraz masę części składowych pochodzących ze zużytego sprzętu przekazanych do ponownego użycia do dnia 15 lutego następnego roku, w przypadku gdy pochodzą ze zużytego sprzętu przyjętego do zakładu przetwarzania w okresie od 1 lipca do 31 grudnia danego roku;

2) masę zużytego sprzętu przetworzonego oraz masę odpadów pochodzących ze zużytego sprzętu poddanych recyklingowi i innym niż recykling procesom odzysku do końca lutego następnego roku, w przypadku gdy pochodzą ze zużytego sprzętu przyjętego do zakładu przetwarzania w okresie od 1 lipca do 31 grudnia danego roku;

3) masę odpadów powstałych ze zużytego sprzętu wyeksportowanych oraz będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy w celu poddania odpadów procesom odzysku, w tym recyklingowi, do końca lutego następnego roku, w przypadku gdy pochodzą ze zużytego sprzętu przyjętego do zakładu przetwarzania w okresie od 1 lipca do 31 grudnia danego roku.”,

c) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. W przypadku eksportu odpadów w celu poddania ich odzyskowi lub recyklingowi przedsiębiorca prowadzący zakład przetwarzania jest obowiązany przekazać wprowadzającemu sprzęt pisemne oświadczenie, że odzysk lub recykling odbywa się w instalacjach spełniających wymagania nie niższe niż określone dla instalacji eksploatowanych na terytorium kraju.”;

38) w art. 51 w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Prowadzący zakład przetwarzania jest obowiązany do sporządzenia i przedłożenia Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska, w terminie do dnia 31 lipca za okres od 1 stycznia do 30 czerwca i do dnia 15 marca za okres od 1 lipca do 31 grudnia każdego roku, sprawozdania zawierającego informacje o:”;

39) w art. 53 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Prowadzący działalność w zakresie recyklingu jest obowiązany wydać zaświadczenie potwierdzające recykling na wniosek prowadzącego zakład przetwarzania przekazującego odpady do recyklingu, w terminie do dnia 10 lipca za okres od 1 stycznia do 30 czerwca i do końca lutego za okres od 1 lipca do 31 grudnia każdego roku.”;

40) w art. 54 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Prowadzący działalność w zakresie innych niż recykling procesów odzysku jest obowiązany wydać zaświadczenie potwierdzające inne niż recykling procesy odzysku na wniosek prowadzącego zakład przetwarzania przekazującego odpady do innych niż recykling procesów odzysku, w terminie do dnia 10 lipca za okres od 1 stycznia do 30 czerwca i do końca lutego za okres od 1 lipca do 31 grudnia każdego roku.”;

41) w art. 56 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Prowadzący działalność w zakresie recyklingu oraz prowadzący działalność w zakresie innych niż recykling procesów odzysku są obowiązani do sporządzenia i przedłożenia Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska, w terminie do dnia 30 lipca za okres od 1 stycznia do 30 czerwca i do dnia 15 marca za okres od 1 lipca do 31 grudnia każdego roku, sprawozdania o masie przyjętych oraz poddanych odpowiednio recyklingowi lub innym niż recykling procesom odzysku odpadów pochodzących ze zużytego sprzętu.”;

42) w art. 57:

a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Organizacja odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego nie może przejąć obowiązków, o których mowa w art. 7 ust. 1 i 2, art. 8 ust. 4, 7 i 8, art. 9 ust. 2 i 3, art. 13 ust. 1, art. 21–23, art. 25, art. 26 i art. 32 ust. 1.”,

b) dodaje się ust. 4–8 w brzmieniu:

„4. Organizacja odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego, przejmując obowiązki od wprowadzającego sprzęt, o których mowa w ust. 1, jest obowiązana przejąć obowiązki, o których mowa w art. 33 ust. 1.

5. Przepisów ust. 3 nie stosuje się w przypadku przejmowania obowiązków od przedsiębiorcy zagranicznego.

6. Organizacja odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego wchodzi w prawa i obowiązki wprowadzającego sprzęt danej grupy, określonej zgodnie z załącznikiem nr 1 do ustawy, wskazanej w zawartej z nim umowie.

7. Sprawozdania przedkładane Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska przez organizację odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego, wynikające z przejętych od wprowadzających sprzęt obowiązków, mogą zawierać zbiorcze dane dotyczące wszystkich wprowadzających sprzęt, od których obowiązki te zostały przejęte, z zastrzeżeniem ust. 8.

8. Organizacja odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego przedkłada sprawozdanie, o którym mowa w art. 24 ust. 1, Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska oddzielnie dla każdego wprowadzającego sprzęt, od którego przejęła obowiązki.”;

43) w art. 58:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Przedmiotem działania organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego jest wyłącznie działalność związana z organizowaniem, zarządzaniem lub prowadzeniem przedsięwzięć związanych ze zbieraniem, przetwarzaniem, recyklingiem i innymi niż recykling procesami odzysku oraz unieszkodliwianiem zużytego sprzętu, w tym publiczne kampanie edukacyjne.”,

b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„3. Organizacja odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego przeznacza na publiczne kampanie edukacyjne co najmniej 5 % swoich przychodów. Wydatki poniesione na ten cel przez organizację odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego muszą być udokumentowane.”;

44) po art. 58 dodaje się art. 58a w brzmieniu:

„Art. 58a. 1. Publiczne kampanie edukacyjne oznaczają wszelkie działania mające na celu podnoszenie stanu świadomości ekologicznej społeczeństwa w zakresie prawidłowego postępowania z odpadami w postaci zużytego sprzętu oraz wspomagające osiągnięcie wysokiego poziomu zbierania zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych, w tym informowanie przy wykorzystaniu środków masowego przekazu, ulotek, broszur informacyjnych i plakatów oraz organizowanie konkursów, konferencji i akcji o charakterze informacyjno-edukacyjnym.

2. Publiczne kampanie edukacyjne, o których mowa w ust. 1, powinny uwzględniać informowanie użytkowników w szczególności o:

1) możliwym wpływie substancji stosowanych w sprzęcie na środowisko i zdrowie ludzi;

2) metodach prowadzenia selektywnego zbierania;

3) dostępnych dla nich systemach zbierania;

4) ich roli w przyczynianiu się do ponownego użycia i odzysku, w tym recyklingu, zużytego sprzętu.”;

45) w art. 59:

a) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Organizacja odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego jest obowiązana do utrzymywania na odrębnym rachunku bankowym kapitału własnego w wysokości co najmniej połowy minimalnego kapitału zakładowego, o którym mowa w ust. 1.”,

b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:

„4a. Organizacja odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego jest obowiązana, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, przedstawiać Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska zaświadczenie wydane przez bank prowadzący rachunek tej organizacji stwierdzające, że w ciągu całego poprzedniego roku kalendarzowego utrzymywała na odrębnym rachunku bankowym kapitał własny w wysokości co najmniej połowy minimalnego kapitału zakładowego, o którym mowa w ust. 1.”;

46) art. 62 i 63 otrzymują brzmienie:

„Art. 62. Jeżeli wprowadzający sprzęt zakończył działalność gospodarczą lub umowa z organizacją odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego, o której mowa w art. 57 ust. 1, została wypowiedziana lub rozwiązana, organizacja odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego, która przejęła od niego obowiązki na podstawie umowy, jest obowiązana pokryć koszty zbierania, przetwarzania, recyklingu i innych niż recykling procesów odzysku oraz unieszkodliwiania zużytego sprzętu.

Art. 63. 1. W przypadku otwarcia likwidacji lub ogłoszenia upadłości organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego obowiązki ponownie obciążają wprowadzającego sprzęt w stosunku do masy sprzętu wprowadzonego przez niego do obrotu od dnia 1 stycznia roku, w którym nastąpiło otwarcie likwidacji lub ogłoszenie upadłości.

2. Wprowadzający sprzęt, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany do złożenia sprawozdań, o których mowa w art. 24 ust. 1, art. 31 ust. 1, art. 33 ust. 4 oraz art. 67 ust. 1, za okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu otwarcia likwidacji lub ogłoszenia upadłości do końca roku kalendarzowego lub do dnia przejęcia obowiązków przez inną organizację odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego.”;

47) art. 64 otrzymuje brzmienie:

„Art. 64. 1. Rozliczenie wykonania obowiązków, o których mowa w art. 27a ust. 1 i art. 30 ust. 1, następuje na koniec roku kalendarzowego.

2. Wprowadzający sprzęt, który nie wykonał obowiązku, o którym mowa w art. 30 ust. 1, jest obowiązany do wpłacenia opłaty produktowej, obliczanej odrębnie w przypadku nieosiągnięcia wymaganego poziomu:

1) odzysku,

2) recyklingu

– dla każdej grupy sprzętu określonej w załączniku nr 1 do ustawy.

3. Wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych, który nie wykonał obowiązku, o którym mowa w art. 27a ust. 1, jest obowiązany do wpłacenia opłaty produktowej dla każdej grupy sprzętu określonej w załączniku nr 1 do ustawy.

4. Rozliczenie wykonania obowiązków, o których mowa w ust. 1, wprowadzającego sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych, który wniósł zabezpieczenie finansowe na dany rok kalendarzowy, następuje zgodnie z art. 20. W przypadku gdy należna opłata produktowa za nieosiągnięcie poziomów zbierania, poziomu odzysku i poziomu recyklingu jest wyższa niż zabezpieczenie finansowe, o którym mowa w art. 18 ust. 1, wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych jest obowiązany wpłacić obliczoną różnicę pomiędzy należną opłatą produktową a zabezpieczeniem finansowym.”;

48) w art. 65 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Należną opłatę produktową oblicza się jako iloczyn stawki opłaty produktowej i różnicy pomiędzy wymaganym a osiągniętym poziomem odpowiednio zbierania, odzysku albo recyklingu zużytego sprzętu.”;

49) w art. 67 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do sporządzenia i przedłożenia Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska rocznego sprawozdania, zawierającego odrębnie dla poszczególnych grup sprzętu określonych w załączniku nr 1 do ustawy informację o wysokości należnej opłaty produktowej, do dnia 15 marca roku kalendarzowego następującego po roku, którego opłata dotyczy.”;

50) w art. 69 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. W razie stwierdzenia, że wprowadzający sprzęt nie dokonał wpłaty opłaty produktowej albo dokonał wpłaty w wysokości niższej od należnej, Główny Inspektor Ochrony Środowiska wydaje decyzję, w której ustala wysokość należnej opłaty produktowej.”;

51) art. 70 otrzymuje brzmienie:

„Art. 70. Kto, wbrew przepisowi art. 5, przeprowadza demontaż zużytego sprzętu poza zakładem przetwarzania, podlega karze grzywny w wysokości od 2 000 zł do 100 000 zł.”;

52) w art. 72:

a) wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Kto:”,

b) uchyla się pkt 6,

c) pkt 7 otrzymuje brzmienie:

„7) wbrew przepisowi art. 31 ust. 1, nie składa sprawozdania o masie zużytego sprzętu zebranego, poddanego przetwarzaniu, odzyskowi, w tym recyklingowi, oraz unieszkodliwianiu lub sprawozdania o osiągniętych poziomach zbierania, odzysku i recyklingu zużytego sprzętu albo składa sprawozdania nierzetelne,”,

d) dodaje się pkt 8 i 9 w brzmieniu:

„8) wbrew przepisom art. 32 ust. 1 i 3, nie prowadzi dodatkowej ewidencji oraz nie przechowuje jej przez wymagany okres albo prowadzi te czynności nierzetelnie,

9) wbrew przepisowi art. 33 ust. 4, nie przekazuje Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska wykazu zakładów przetwarzania albo przekazuje wykaz zawierający nierzetelne informacje”;

53) w art. 75:

a) wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Kto:”,

b) po pkt 2 dodaje się pkt 2a i 2b w brzmieniu:

„2a) wbrew przepisowi art. 38, nie przekazuje zebranego zużytego sprzętu prowadzącemu zakład przetwarzania wpisanemu do rejestru,

2b) wbrew przepisowi art. 39, nie przekazuje wójtowi, burmistrzowi albo prezydentowi miasta informacji o prowadzonej działalności,”;

54) art. 76 otrzymuje brzmienie:

„Art. 76. Kto:

1) wbrew przepisowi art. 41 pkt 2, nie umieszcza w punkcie sprzedaży informacji o punktach zbierania zużytego sprzętu,

2) wbrew przepisowi art. 41 pkt 3, sprzedaje sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych bez dołączonej informacji, o której mowa w art. 22 ust. 1, lub nieoznakowany zgodnie z art. 23,

3) wbrew przepisowi art. 42 ust. 1, nie przyjmuje zużytego sprzętu przy sprzedaży sprzętu albo nie przyjmuje zużytego sprzętu nieodpłatnie,

4) wbrew przepisowi art. 42 ust. 2, nie przekazuje nieodpłatnie zużytego sprzętu prowadzącemu zakład przetwarzania lub sprzedawcy hurtowemu,

5) wbrew przepisowi art. 42 ust. 3, nie przekazuje nieodpłatnie zużytego sprzętu prowadzącemu zakład przetwarzania

– podlega karze grzywny.”;

55) w art. 77:

a) wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Kto:”,

b) pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) wbrew przepisowi art. 44 ust. 1, nie przyjmuje zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych od zbierającego zużyty sprzęt albo przyjmuje zużyty sprzęt odpłatnie,”,

c) po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

„1a) wbrew przepisowi art. 44 ust. 2, nie usuwa składników niebezpiecznych, materiałów lub części składowych, określonych w załączniku nr 2 do ustawy,”;

56) w art. 78 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Kto:”;

57) art. 80 otrzymuje brzmienie:

„Art. 80. 1. Wprowadzający sprzęt, który wprowadza do obrotu sprzęt, nie będąc wpisanym do rejestru, o którym mowa w art. 6, podlega karze pieniężnej w wysokości od 5 000 zł do 5 000 000 zł.

2. Wprowadzający sprzęt, który wbrew przepisowi art. 18 ust. 1 nie dopełnia obowiązku wniesienia zabezpieczenia finansowego, podlega karze pieniężnej w wysokości od 5 000 zł do 500 000 zł.

3. Wprowadzający sprzęt, który wbrew przepisowi art. 25 ust. 2 nie przekazuje sprzedawcom detalicznym lub sprzedawcom hurtowym informacji o wysokości kosztów gospodarowania odpadami, obejmujących koszty zbierania, przetwarzania, recyklingu albo innego niż recykling procesu odzysku i unieszkodliwiania zużytego sprzętu, podlega karze pieniężnej w wysokości od 5 000 zł do 2 000 000 zł.

4. Sprzedawca detaliczny i sprzedawca hurtowy, który wbrew przepisowi art. 25 ust. 7 nie informuje w sposób określony w art. 25 ust. 3 i 5 dokonujących zakupu sprzętu o wysokości kosztów, o których mowa odpowiednio w art. 25 ust. 2 i 4, jeżeli taką informację uzyskał od wprowadzającego sprzęt, podlega karze pieniężnej w wysokości od 5 000 zł do 2 000 000 zł.

5. Wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych, który wbrew przepisowi art. 27 nie dopełnia obowiązku organizowania i finansowania odbierania od zbierających zużyty sprzęt, przetwarzania, odzysku, w tym recyklingu, i unieszkodliwiania zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych, podlega karze pieniężnej w wysokości od 5 000 zł do 500 000 zł.

6. Wprowadzający sprzęt inny niż przeznaczony dla gospodarstw domowych, który wbrew przepisowi art. 29 ust. 1 nie dopełnia obowiązku zorganizowania i sfinansowania zbierania, przetwarzania, odzysku, w tym recyklingu, i unieszkodliwiania zużytego sprzętu pochodzącego od użytkowników innych niż gospodarstwa domowe, podlega karze pieniężnej w wysokości od 5 000 zł do 500 000 zł.

7. Wprowadzający sprzęt określony w grupie 5, rodzaje 2–5, w załączniku nr 1 do ustawy, który wbrew przepisowi art. 34 nie dopełnia obowiązku przekazania, w drodze umowy, organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego obowiązków określonych w ustawie, podlega karze pieniężnej w wysokości od 5 000 zł do 500 000 zł.

8. Sprzedawca detaliczny i sprzedawca hurtowy, który wbrew przepisowi art. 41 pkt 1 prowadzi sprzedaż sprzętu pochodzącego od wprowadzającego sprzęt niezarejestrowanego w rejestrze, o którym mowa w art. 6, podlega karze pieniężnej w wysokości od 5 000 zł do 500 000 zł.

9. Organizacja odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego, która wbrew przepisowi art. 58 ust. 3 nie dopełnia obowiązku przeznaczenia co najmniej 5 % swoich przychodów na publiczne kampanie edukacyjne, podlega karze pieniężnej w wysokości od 10 000 zł do 1 000 000 zł.

10. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1–9, wymierza, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor ochrony środowiska.

11. Ustalając wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1–9, uwzględnia się stopień szkodliwości czynu, zakres naruszenia, dotychczasową działalność podmiotu, a w szczególności masę sprzętu, którą wprowadzający sprzęt wprowadził do obrotu.

12. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1–9, wnosi się na odrębny rachunek bankowy wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska.

13. W sprawach dotyczących kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1–9, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska.”;

58) art. 95 otrzymuje brzmienie:

„Art. 95. Przepisy art. 25 ust. 2–6 stosuje się w przypadku:

1) sprzętu określonego w grupach 2–10 w załączniku nr 1 do ustawy – do dnia 13 lutego 2011 r.;

2) sprzętu określonego w grupie 1 w załączniku nr 1 do ustawy – do dnia 13 lutego 2013 r.”;

59) po art. 95 dodaje się art. 95a w brzmieniu:

„Art. 95a. W przypadku osiągnięcia przez wprowadzającego sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych minimalnego rocznego poziomu zbierania zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych w wysokości:

1) w 2009 r.:

a) do 50 % wyznaczonego poziomu zbierania wprowadzający sprzęt wpłaca 100 % należnej opłaty produktowej,

b) powyżej 50 % do 75 % wyznaczonego poziomu zbierania wprowadzający sprzęt wpłaca 75 % należnej opłaty produktowej,

c) powyżej 75 % wyznaczonego poziomu zbierania wprowadzający sprzęt wpłaca 10 % należnej opłaty produktowej;

2) w 2010 r.:

a) do 75 % wyznaczonego poziomu zbierania wprowadzający sprzęt wpłaca 100 % należnej opłaty produktowej,

b) powyżej 75 % wyznaczonego poziomu zbierania wprowadzający sprzęt wpłaca 75 % należnej opłaty produktowej.”;

60) w załączniku nr 1 do ustawy:

a) w grupie 4 nazwa rodzaju 8 otrzymuje brzmienie:

„8. Pozostałe produkty lub urządzenia wykorzystywane do nagrywania lub kopiowania dźwięku lub obrazów, w tym sygnałów, lub wykorzystujące technologie przesyłu dźwięku i obrazu inne niż telekomunikacyjne”,

b) nazwa grupy 8 otrzymuje brzmienie:

„Wyroby medyczne, z wyjątkiem wszystkich wszczepianych i skażonych produktów”,

c) w grupie 8:

– nazwa rodzaju 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Sprzęt laboratoryjny do diagnostyki in vitro”,

– nazwa rodzaju 10 otrzymuje brzmienie:

„10. Pozostałe urządzenia do wykrywania, zapobiegania, monitorowania, leczenia, łagodzenia przebiegu choroby, urazów lub niepełnosprawności”,

d) w grupie 9 nazwa rodzaju 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Urządzenia pomiarowe, ważące lub do nastawu używane w gospodarstwie domowym lub jako sprzęt laboratoryjny”;

61) w załączniku nr 2 do ustawy w ust. 1 w pkt 15 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 16 w brzmieniu:

„16) oleje ze sprężarek.”.

Art. 2. [Ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach] W ustawie z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2005 r. Nr 236, poz. 2008 oraz z 2006 r. Nr 144, poz. 1042) w art. 3 w ust. 2 w pkt 6a lit. b otrzymuje brzmienie:

„b) adresy punktów zbierania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego;”.

Art. 3. [Ustawa o odpadach] W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. z 2007 r. Nr 39, poz. 251 i Nr 88, poz. 587 oraz z 2008 r. Nr 138, poz. 865 i Nr 199, poz. 1227) w art. 16a w pkt 4 na końcu dodaje się średnik i dodaje się pkt 5 w brzmieniu:

„5) inicjowanie i ułatwianie tworzenia punktów zbierania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego, wskazywanie lokalizacji, w których mogą być prowadzone akcje odbierania zużytego sprzętu od mieszkańców gminy oraz podejmowanie działań informacyjnych i edukacyjnych w tym zakresie.”.

Art. 4. [Prawo ochrony środowiska] W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150, z późn. zm.⁶⁾) w art. 401 ust. 12a otrzymuje brzmienie:

„12a. Przychodami Narodowego Funduszu i wojewódzkich funduszy są także wpływy z opłat, o których mowa w art. 64 ust. 2 i art. 69 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz. U. Nr 180, poz. 1495 oraz z 2008 r. Nr 223, poz. 1464), wpływy z kar pieniężnych wymierzanych na podstawie art. 80 ust. 1 i 2 tej ustawy, a także środki przekazane przez wprowadzających sprzęt na podstawie art. 23a ust. 4 pkt 2 tej ustawy w wykonaniu obowiązku prowadzenia publicznych kampanii edukacyjnych.”.

Art. 5. [Wniosek o zmianę wpisu do rejestru] 1. Wprowadzający sprzęt, wpisany do rejestru, o którym mowa w art. 6 ustawy zmienianej w art. 1, jest obowiązany do złożenia, w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, wniosku o zmianę wpisu do rejestru zawierającego informację, o której mowa w art. 8 ust. 2 pkt 1 lit. e ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 6. [Zaświadczenie bankowe] Organizacja odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego wpisana do rejestru, o którym mowa w art. 6 ustawy zmienianej w art. 1, jest obowiązana do złożenia, w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, zaświadczenia wydanego przez bank prowadzący rachunek tej organizacji o wpłacie kwoty równej wysokości kapitału zakładowego organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego na pokrycie tego kapitału, dokonanej przed dniem złożenia wniosku, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1.

Art. 7. [Zabezpieczenie finansowe] 1. Do zabezpieczenia finansowego wniesionego na 2008 r. stosuje się przepisy dotychczasowe.

2. Środki pochodzące z zabezpieczenia finansowego wniesionego przez wprowadzającego sprzęt na 2006 r., 2007 r. i 2008 r., przeznaczone decyzją Głównego Inspektora Ochrony Środowiska na sfinansowanie zbierania, przetwarzania, odzysku, w tym recyklingu, stanowią przychody Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Art. 8. [Sprawozdanie o ilości i masie sprzętu wprowadzonego do obrotu na terytorium kraju] Sprawozdanie, o którym mowa w art. 24 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, należy złożyć:

1) za okres od 1 października 2008 r. do 31 grudnia 2008 r. – do dnia 31 stycznia 2009 r.,

2) za okres od 1 stycznia 2009 r. do 30 czerwca 2009 r. – do dnia 31 lipca 2009 r.,

3) za okres od 1 lipca 2009 r. do 31 grudnia 2009 r. – do dnia 31 stycznia 2010 r.

– z wyszczególnieniem danych o rodzaju i masie baterii oraz akumulatorów stosowanych na potrzeby działania sprzętu.

Art. 9. [Stawki opłaty rejestrowej i opłaty rocznej] Stawki opłaty rejestrowej i opłaty rocznej, o których mowa w art. 9 ustawy zmienianej w art. 1, obowiązują w wysokości określonej na podstawie dotychczasowych przepisów do dnia określenia nowych wysokości tych stawek, nie dłużej jednak niż do dnia 31 marca 2009 r.

Art. 10. [Przepisy wykonawcze] Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 8 ust. 9 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 8 ust. 9 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż do dnia 31 marca 2009 r.

Art. 11. [Wejście w życie] Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2009 r.