Na podstawie art. 70 ust. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. Nr 123, poz. 1291) zarządza się, co następuje:

§ 1.1. Rozporządzenie określa kryteria oraz sposób i szczegółowe warunki udzielania pomocy na restrukturyzację na podstawie art. 18 i 20 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców (Dz. U. Nr 155, poz. 1287, z późn. zm.¹⁾) małym i średnim przedsiębiorcom znajdującym się w trudnej sytuacji ekonomicznej, zwanej dalej „pomocą na restrukturyzację należności”, których stosowanie zwalnia z obowiązku notyfikacji Komisji Europejskiej projektu tej pomocy.

2. Rozporządzenia nie stosuje się do pomocy na restrukturyzację należności:

1) w przypadku przedsiębiorców z sektora hutnictwa żelaza i stali, sektora górnictwa węgla, lotnictwa, przedsiębiorców prowadzących działalność w zakresie rybołówstwa i akwakultury oraz produkcji, przetwórstwa lub obrotu produktami wymienionymi w załączniku I do Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską;

2) której wartość, łącznie z inną pomocą przewidzianą w okresie realizacji planu restrukturyzacji, niezależnie od podmiotu jej udzielającego i jej przeznaczenia oraz z pomocą na ratowanie otrzymaną przez przedsiębiorcę, przekracza równowartość 10 mln euro.

§ 3.Projekt pomocy na restrukturyzację należności, spełniający łącznie warunki, o których mowa w § 4–11, nie podlega notyfikacji Komisji Europejskiej.

§ 5.1. Pomoc na restrukturyzację należności może być udzielona, jeżeli:

1) mały i średni przedsiębiorca nie otrzymał pomocy na ratowanie lub restrukturyzację, lub

2) upłynęło co najmniej 10 lat od daty najpóźniejszego z następujących zdarzeń:

a) przyznania małemu i średniemu przedsiębiorcy pomocy na ratowanie lub

b) upływu okresu restrukturyzacji przewidzianego w poprzednim planie restrukturyzacji, lub

c) zaprzestania realizacji poprzedniego planu restrukturyzacji.

2. Pomoc na restrukturyzację należności może być udzielona przed upływem okresu 10 lat od przyznania małemu i średniemu przedsiębiorcy pomocy na ratowanie, jeżeli pomoc na ratowanie została udzielona w ramach tego samego procesu restrukturyzacji.

3. Pomoc na restrukturyzację należności może być udzielona przed upływem okresu 10 lat od przyznania małemu i średniemu przedsiębiorcy pomocy na ratowanie, również jeżeli:

1) jest konieczna z powodu nieprzewidywalnych okoliczności, za które mały i średni przedsiębiorca nie ponosi odpowiedzialności oraz

2) minęło co najmniej 5 lat od przyznania małemu i średniemu przedsiębiorcy pomocy na ratowanie, po której nie nastąpiło przyznanie pomocy na restrukturyzację, a mały i średni przedsiębiorca wykazywał długoterminową zdolność do konkurowania na rynku.

4. Pomoc na restrukturyzację należności może być udzielona przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b i c, jeżeli występują wyjątkowe i nieprzewidywalne okoliczności, za które mały i średni przedsiębiorca nie ponosi odpowiedzialności.

§ 6.1. Mały i średni przedsiębiorca należący do grupy kapitałowej, która otrzymała pomoc na ratowanie lub restrukturyzację, może otrzymać pomoc na restrukturyzację należności, jeżeli upłynęło co najmniej 10 lat od daty najpóźniejszego z następujących zdarzeń:

1) przyznania grupie kapitałowej pomocy na ratowanie lub

2) upływu okresu restrukturyzacji grupy kapitałowej, przewidzianego w planie restrukturyzacji grupy kapitałowej, lub

3) zaprzestania realizacji przez grupę kapitałową planu restrukturyzacji.

2. W przypadku gdy przedsiębiorca należący do grupy kapitałowej otrzymał pomoc na ratowanie lub restrukturyzację, inny mały i średni przedsiębiorca należący do tej grupy może otrzymać pomoc na restrukturyzację należności, przed upływem okresu, o którym mowa w § 5 ust. 1 pkt 2, liczonego dla przedsiębiorcy w grupie, który otrzymał pomoc, pod warunkiem, że pomoc na restrukturyzację należności nie będzie transferowana do tego przedsiębiorcy.

§ 7.1. Udział środków własnych małego i średniego przedsiębiorcy w finansowaniu kosztów restrukturyzacji przedsiębiorstwa nie może być niższy niż:

1) 25 % kosztów restrukturyzacji wynikających z planu restrukturyzacji, w przypadku małego przedsiębiorcy;

2) 40 % kosztów restrukturyzacji wynikających z planu restrukturyzacji, w przypadku średniego przedsiębiorcy.

2. Środkami własnymi małego i średniego przedsiębiorcy są środki finansowe tego przedsiębiorcy, właścicieli, wspólników lub grupy kapitałowej, do której należy ten przedsiębiorca, w tym środki pochodzące ze sprzedaży majątku lub środki uzyskane od instytucji finansowych lub z innych źródeł na warunkach rynkowych oraz bez udziału pomocy publicznej. Środki własne powinny stanowić rzeczywisty wkład w finansowanie kosztów restrukturyzacji i nie obejmują środków pochodzących z amortyzacji oraz planowanych zysków.

§ 8.1. Pomoc na restrukturyzację należności nie może być udzielona, jeżeli:

1) restrukturyzacja małego i średniego przedsiębiorcy jest ograniczona wyłącznie do restrukturyzacji finansowej i nie prowadzi do usunięcia przyczyn powstawania strat;

2) służy finansowaniu nowych inwestycji, z wyjątkiem sytuacji, gdy są one niezbędne do odzyskania przez małego i średniego przedsiębiorcę długookresowej zdolności do konkurowania na rynku.

2. Mały i średni przedsiębiorca nie może zwiększać zdolności produkcyjnych w okresie realizacji planu restrukturyzacji.

§ 9.1. Mały i średni przedsiębiorca ubiegający się o pomoc na restrukturyzację należności składa podmiotowi udzielającemu pomocy plan restrukturyzacji niepozostający w sprzeczności z programem restrukturyzacji, o którym mowa w art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców.

2. Plan restrukturyzacji powinien zawierać elementy określone w części III.8.A pkt 2 załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 794/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE (Dz. Urz. UE L 140 z 30.04.2004, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 08, t. 4, str. 3).

§ 10.1. Plan restrukturyzacji średniego przedsiębiorcy powinien określać środki wyrównujące zakłócenia konkurencji na rynku, w szczególności polegające na zbyciu aktywów, ograniczeniu zdolności produkcyjnych lub udziału w rynku.

2. Środki wyrównujące zakłócenia konkurencji na rynku powinny być proporcjonalne do wielkości średniego przedsiębiorcy i jego znaczenia na rynku.

3. Nie stanowią środków wyrównujących zakłócenia konkurencji na rynku działania polegające na likwidacji lub ograniczeniu działalności przedsiębiorstwa, które są konieczne ze względu na straty, jakie ta działalność przynosi.

4. Średni przedsiębiorca ubiegający się o pomoc na restrukturyzację należności jest zobowiązany do złożenia oświadczenia, że w okresie restrukturyzacji nie będzie korzystał z pomocy publicznej innej niż pomoc de minimis lub pomoc w ramach wyłączeń grupowych lub występując o pomoc, poinformuje podmiot udzielający pomocy, że jest w trakcie restrukturyzacji.

§ 11.1. Plan restrukturyzacji powinien zostać zrealizowany zgodnie z jego założeniami.

2. Zmiana planu restrukturyzacji, w tym przewidywanej w nim pomocy na restrukturyzację należności, jest możliwa, gdy są spełnione następujące warunki:

1) zmieniony plan nadal prowadzi do osiągnięcia przez małego i średniego przedsiębiorcę długookresowej zdolności do konkurowania na rynku oraz

2) w przypadku średniego przedsiębiorcy:

a) zwiększenie kwoty pomocy wiąże się z rozszerzeniem środków wyrównujących zakłócenia konkurencji na rynku, o których mowa w § 10 ust. 1–3,

b) planowane ograniczenie środków wyrównujących zakłócenia konkurencji na rynku, o których mowa w § 10 ust. 1–3, lub opóźnienie we wdrażaniu tych środków następuje z przyczyn niezależnych od średniego przedsiębiorcy i wiąże się z odpowiednim zmniejszeniem kwoty pomocy.

§ 12.1. Organy restrukturyzacyjne przekazują sprawozdania o przedsiębiorcach, którym udzielono pomocy na restrukturyzację należności, spełniające wymogi określone w przepisach prawa Unii Europejskiej dotyczących udzielania pomocy publicznej³⁾, do Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w terminie 60 dni od zakończenia roku budżetowego.

2. Sprawozdania, o których mowa w ust. 1, przekazuje się przez teletransmisję danych w formie elektronicznej, na formularzu udostępnionym przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w powszechnie dostępnej sieci teleinformatycznej.

§ 13.W przypadku decyzji o warunkach restrukturyzacji, wydanych przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, a po dniu akcesji Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej, podjęcie decyzji o zakończeniu restrukturyzacji na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców, nie wymaga uzyskania opinii Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz nie podlega notyfikacji Komisji Europejskiej, gdy przed wydaniem tej decyzji zostaną spełnione warunki, o których mowa w § 4–11.

§ 15.Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.