Na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz. U. z 2002 r. Nr 207, poz. 1762 oraz z 2004 r. Nr 91, poz. 866) zarządza się, co następuje:

§ 1.W rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 5 maja 1999 r. w sprawie zakresu i metod prowadzenia oceny wartości użytkowej i hodowlanej zwierząt oraz sposobu oznakowania i identyfikacji zwierząt do celów hodowlanych (Dz. U. Nr 47, poz. 470 oraz z 2002 r. Nr 169, poz. 1389) wprowadza się następujące zmiany:

1) § 1-6 otrzymują brzmienie:

„§ 1. Ocena wartości użytkowej bydła typu użytkowego mlecznego i mięsno-mlecznego jest prowadzona zgodnie z przepisami Unii Europejskiej²⁾ i obejmuje:

1) użytkowość mleczną,

2) użytkowość rozpłodową,

3) ocenę typu i budowy,

4) ocenę cech funkcjonalnych, w tym:

a) zawartości komórek somatycznych,

b) szybkości oddawania mleka,

c) zachowanie się zwierzęcia w czasie doju,

d) długowieczność zwierzęcia.

§ 2. 1. Oceną użytkowości mlecznej bydła typu użytkowego mlecznego i mięsno-mlecznego obejmuje się wszystkie zwierzęta utrzymywane w stadzie, stosując dla wszystkich ocenianych zwierząt taką samą metodę oceny.

2. Ocena użytkowości mlecznej bydła typu użytkowego mlecznego i mięsno-mlecznego obejmuje:

1) określenie wydajności mlecznej w laktacji, na podstawie wyników przeprowadzonych próbnych udojów,

2) ustalenie zawartości suchej masy mleka oraz zawartości tłuszczu, białka i laktozy, w łącznej próbie mleka, pobranej z każdego doju, w próbnym udoju,

3) obliczenie wydajności tłuszczu, białka i laktozy w laktacji, na podstawie określonej wydajności mlecznej oraz ustalonej w kolejnych próbnych udojach zawartości tłuszczu, białka i laktozy,

4) określenie liczby komórek somatycznych,

5) określenie zawartości mocznika.

§ 3. 1. Próbny udój jest przeprowadzany przez prowadzącego ocenę, którego przedstawiciel jest obecny podczas doju, identyfikuje zwierzęta, pobiera próby mleka i dokonuje zapisów w dokumentacji hodowlanej (metoda „A").

2. Próbny udój jest przeprowadzany:

1) co najmniej 11 razy w roku i polega na ustaleniu ilości udojonego mleka w czasie 24 godzin oraz pobraniu łącznej próby mleka, składającej się z prób pobranych z każdego doju przeprowadzonego w tym czasie (metoda „A4") lub

2) co najmniej 6 razy w roku i polega na ustaleniu ilości udojonego mleka w czasie 24 godzin oraz pobraniu łącznej próby mleka, składającej się z prób pobranych z każdego doju przeprowadzonego w tym czasie (metoda „A8").

3. Próbny udój, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, może polegać na ustaleniu ilości mleka pochodzącego z jednego doju, przemiennie rannego lub wieczornego, i pobraniu próby mleka z tego doju, pod warunkiem prowadzenia dwóch dojów w czasie 24 godzin (metoda „AT4").

§ 4. 1. Na wniosek posiadacza zwierzęcia i za zgodą prowadzącego ocenę mogą być stosowane inne niż wymienione w § 3 ust. 1 i 2 metody prowadzenia próbnego udoju, polegające na tym, że dokumentacja hodowlana oraz próbny udój, obejmujący ustalenie ilości mleka i pobieranie łącznej próby mleka, składającej się z prób pobranych z każdego doju przeprowadzanego w ramach próbnego udoju, jest prowadzony:

1) przez posiadacza zwierzęcia, przy czym prawidłowość dokonywanych przez niego czynności jest okresowo kontrolowana przez prowadzącego ocenę (metoda „B") albo

2) przez posiadacza zwierzęcia i przedstawiciela prowadzącego ocenę, którzy wspólnie wykonują czynności związane z próbnym udojem (metoda „C")

- zgodnie z jedną z częstotliwości przeprowadzania próbnych udojów, które są określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

2. Próbne udoje, o których mowa w ust. 1, mogą polegać na ustaleniu ilości mleka pochodzącego z jednego doju, przemiennie rannego lub wieczornego, i pobraniu próby mleka z tego doju, pod warunkiem prowadzenia dwóch dojów w czasie 24 godzin (metoda „BT" lub „CT").

§ 5. 1. Ilość udojonego mleka w próbnym udoju jest ustalana dla każdej krowy oddzielnie w każdym doju.

2. Nie ustala się ilości udojonego mleka i nie pobiera się prób mleka z udojów przeprowadzonych w czasie czterech dni od dnia rozpoczęcia laktacji.

§ 6. Ocena użytkowości rozpłodowej bydła typu użytkowego mlecznego i mięsno-mlecznego polega na określeniu dla każdej samicy w stadzie:

1) okresów międzyciążowych,

2) okresów międzywycieleniowych,

3) rodzaju porodu, poprzez zakwalifikowanie go do jednej z następujących kategorii:

a) poród łatwy, odbyty siłami natury, bez pomocy człowieka,

b) poród z pomocą człowieka lub środków mechanicznych,

c) poród skomplikowany, z koniecznością interwencji lekarza weterynarii,

d) poród bardzo ciężki, powodujący uszkodzenie krowy lub cielęcia, cesarskie cięcie lub embriotomia,

e) poronienie,

4) żywotności urodzonego cielęcia, poprzez zakwalifikowanie go do jednej z następujących kategorii:

a) cielę żywe, bez wad budowy,

b) cielę martwe przy urodzeniu lub padłe w czasie 24 godzin od urodzenia,

c) cielę żywe z wadami budowy,

d) cielę potworkowate."

2) uchyla się § 8-9;

3) § 11 otrzymuje brzmienie:

„§ 11. 1. Ocena użytkowości rozpłodowej bydła typu użytkowego mięsnego polega na określeniu dla każdej samicy w stadzie:

1) okresów międzywycieleniowych,

2) rodzaju porodu, poprzez zakwalifikowanie go do jednej z następujących kategorii:

a) poród łatwy, odbyty siłami natury, bez pomocy człowieka,

b) poród z pomocą człowieka lub środków mechanicznych,

c) poród skomplikowany, z koniecznością interwencji lekarza weterynarii,

d) poród bardzo ciężki, powodujący uszkodzenie krowy lub cielęcia, cesarskie cięcie lub embriotomia,

3) żywotności urodzonego cielęcia poprzez zakwalifikowanie go do jednej z następujących kategorii:

a) ciele żywe, bez wad budowy,

b) ciele martwe przy urodzeniu lub padłe w czasie 24 godzin od urodzenia,

c) ciele żywe, z wadami budowy,

d) potworkowatość cielęcia.

2. Ocenę użytkowości rozpłodowej bydła typu użytkowego mięsnego, w zakresie określonym w ust. 1 pkt 1, prowadzi się na podstawie następujących danych, ustalanych dla każdej samicy w stadzie:

1) daty pokrycia lub sztucznego unasienniania, lub czasu przebywania buhaja w stadzie, w przypadku krycia haremowego,

2) nazwy i numeru identyfikacyjnego buhaja użytego do krycia lub buhaja, którego nasienie zostało użyte do sztucznego zapłodnienia,

3) daty pozyskiwania i liczby uzyskanych komórek jajowych lub zarodków,

4) daty przeniesienia zarodka, danych o genetycznych rodzicach oraz płci zarodka, jeśli była oznaczona,

5) daty wycielenia lub poronienia,

6) liczby wycieleń od początku okresu rozpłodowego,

7) numerów identyfikacyjnych i nazw urodzonych cieląt,

8) płci i liczby urodzonych cieląt."

4) w § 12 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Określanie tempa przyrostu masy ciała polega na:

1) ustaleniu masy zwierzęcia w następujących okresach jego życia:

a) od dnia urodzenia do 5. dnia po urodzeniu oraz w okresie od 180. do 240. dnia życia,

b) od 13. do 15. miesiąca życia - dla buhajów,

c) w wieku pierwszego wycielenia - dla krów,

2) obliczeniu masy ciała zwierzęcia na:

a) dzień urodzenia,

b) 210. dzień życia - dla jałowic i buhajków,

c) 420. dzień życia - dla buhajów,

3) wyliczeniu średnich dobowych przyrostów masy ciała zwierzęcia w okresach:

a) od dnia urodzenia do 210. dnia życia - dla jałowic i buhajków,

b) od 210. do 420. dnia życia - dla buhajów."

5) rozdział 2 otrzymuje brzmienie:

„Rozdział 2

Zakres i metody prowadzenia oceny wartości hodowlanej bydła

§ 15. 1. Ocena wartości hodowlanej bydła jest prowadzona zgodnie z przepisami Unii Europejskiej³⁾ dla ras: czarno-białej, czerwono-białej, polskiej czerwonej oraz simentalskiej i obejmuje ocenę:

1) cech użytkowości mlecznej,

2) typu i budowy,

3) cech funkcjonalnych.

2. Ocena wartości hodowlanej bydła jest prowadzona z uwzględnieniem płci i wieku ocenianych zwierząt.

§ 16. Wartość hodowlana w zakresie cech użytkowości mlecznej jest szacowana dla wydajności mlecznej, wydajności tłuszczu i białka oraz procentowej zawartości tłuszczu i białka, na podstawie wyników oceny wartości użytkowej:

1) własnej zwierzęcia albo

2) krewnych zwierzęcia, dla których jest prowadzona ocena wartości użytkowej, albo

3) własnej zwierzęcia i jego krewnych, dla których jest prowadzona ocena wartości użytkowej.

§ 17. Wartość hodowlana w zakresie typu i budowy oraz cech funkcjonalnych jest szacowana na podstawie wyników oceny typu i budowy oraz oceny cech funkcjonalnych, prowadzonej w ramach oceny wartości użytkowej:

1) własnej zwierzęcia albo

2) krewnych zwierzęcia, dla których jest prowadzona ocena wartości użytkowej, albo

3) własnej zwierzęcia i jego krewnych, dla których jest prowadzona ocena wartości użytkowej."

6) § 18 otrzymuje brzmienie:

„§ 18. Bydło poddawane ocenie wartości użytkowej powinno być oznakowane zgodnie z przepisami o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt."

7) uchyla się § 19;

8) rozdział 4 otrzymuje brzmienie:

„Rozdział 4

Zakres i metody prowadzenia oceny wartości użytkowej świń

§ 22. Ocena wartości użytkowej świń jest prowadzona zgodnie z przepisami Unii Europejskiej⁴⁾ i obejmuje użytkowość:

1) rozpłodową loch,

2) tuczną i rzeźną dokonywaną za życia zwierzęcia lub po uboju.

§ 23. 1. Ocena użytkowości rozpłodowej lochy jest prowadzona w chlewni, w której jest ona utrzymywana, i obejmuje ustalanie:

1) daty urodzenia miotu,

2) liczby prosiąt żywo urodzonych w miocie w pierwszym dniu po jego urodzeniu,

3) liczby prosiąt martwo urodzonych w miocie,

4) liczby i płci prosiąt w miocie oraz liczby sutków każdego prosięcia w tym miocie, w 21. dniu po ich urodzeniu.

2. Ocenę użytkowości rozpłodowej lochy prowadzi się od dnia urodzenia przez nią pierwszego miotu.

§ 24. 1. Ocenie użytkowości tucznej i rzeźnej dokonywanej za życia podlegają knurki i loszki od 150. do 210. dnia życia.

2. Ocena, o której mowa w ust. 1, obejmuje ustalenie:

1) wieku i płci zwierzęcia,

2) tempa wzrostu określanego za pomocą przyrostu dziennego standaryzowanego na 180. dzień życia,

3) umięśnienia, wyrażanego procentową zawartością mięsa.

§ 25. 1. Ocena użytkowości tucznej i rzeźnej świń dokonywana po uboju polega na ocenie:

1) rodzeństwa (kojarzenia) na podstawie wyników oceny po uboju rodzeństwa pochodzącego od tych samych rodziców,

2) ojca na podstawie wyników oceny jego potomstwa po uboju

- utrzymywanych w specjalnie wyodrębnionym obiekcie (stacji kontroli).

2. W ocenie użytkowości tucznej i rzeźnej świń po uboju uwzględnia się:

1) wiek, płeć i masę ciała zwierząt przyjmowanych do oceny,

2) okres adaptacyjny zwierząt przed rozpoczęciem tuczu kontrolnego,

3) długość okresu tuczu.

3. Ocena użytkowości tucznej i rzeźnej świń po uboju obejmuje ustalenie:

1) tempa wzrostu zwierząt i zużycia paszy w okresie tuczu kontrolnego,

2) jakości tuszy,

3) jakości mięsa w tuszy."

9) § 27 otrzymuje brzmienie:

„§ 27. Ocena wartości hodowlanej świń jest prowadzona zgodnie z przepisami Unii Europejskiej⁴⁾, na podstawie wyników oceny wartości użytkowej:

1) własnej zwierzęcia albo

2) krewnych zwierzęcia, dla których jest prowadzona ocena wartości użytkowej, albo

3) własnej zwierzęcia i jego krewnych, dla których jest prowadzona ocena wartości użytkowej."

10) w § 29:

a) uchyla się ust. 2 i 3,

b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. W przypadku znakowania świń za pomocą kolczyka, numer stada i indywidualny numer zwierzęcia w stadzie umieszcza się w sposób trwały na kolczyku, zakładanym na prawe ucho zwierzęcia."

11) w § 31 w ust. 5 pkt 10 otrzymuje brzmienie:

„10) królików, liczących co najmniej 20 sztuk samic stada podstawowego, przy czym co najmniej 10 sztuk samic stada podstawowego dla każdej rasy i odmiany."

12) w § 34:

a) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie:

„5. Jakość okrywy włosowej ocenia się według gatunków skór:

1) Saga Royal (SR) - skóry bardzo czyste, klarowne, bez odcieni obcych, bez uszkodzeń, o bardzo gęstym podszyciu, włosy pokrywowe krótkie, sprężyste, równo kryjące podszycie, prawidłowo uformowane na standardowym prawidle,

2) Saga (S) - skóry o cechach, o których mowa w pkt 1, z tym że mogą to być skóry z lekkim, równomiernie rozmieszczonym nalotem barwy brązowo-beżowej lub żółtej, lekko wełniste, o krótszej okrywie włosowej, jeżeli jest ona bardzo gęsta,

3) Gatunek IA(1A):

a) skóry lisów i jenotów o cechach, o których mowa w pkt 1 albo pkt 2, oraz posiadające jedną z wymienionych wad:

- słabą okrywę na brzuchu,

- szorstki włos,

- posrebrzenie włosa,

- nierównomierne rozłożenie włosów pokrywowych (łaciatość),

b) skóry norek i tchórzy o cechach, o których mowa w pkt 1 albo pkt 2, oraz posiadające jedną z wymienionych wad:

- słabą okrywę na brzuchu,

- szorstki włos,

- posrebrzenie włosa,

- nierównomierne rozłożenie włosów pokrywowych (łaciatość),

- białe kępki włosów w podszyciu,

- metalik,

- szare podszycie,

4) Gatunek l (1) - skóry dojrzałe, pełnowartościowe, bez uszkodzeń, o okrywie włosowej rzadszej, przy czym dopuszcza się lekkie przerzedzenia na bokach i szyi, średnio wełniste, a ponadto:

a) bardzo czyste, klarowne, bez odcieni obcych lub

b) z lekkim równomiernie rozmieszczonym nalotem barwy brązowo-beżowej lub żółtej, lub

c) nieczyste, z dużym nalotem odcieni barwy beżowej, brązowej lub żółtej,

5) Gatunek lB (1B) - skóry o podszyciu rzadszym niż skóry, o których mowa w pkt 3, przy czym dopuszcza się rzadsze podszycie na bokach i brzuchu, o okrywie włosowej nie w pełni wyrośniętej, bardzo wełniste oraz:

a) bardzo czyste, klarowne, bez odcieni obcych lub

b) z lekkim, równomiernie rozmieszczonym nalotem barwy brązowo-beżowej lub żółtej, lub

c) nieczyste, z dużym nalotem odcieni barwy beżowej, brązowej lub żółtej,

6) Gatunek II (2) - skóry ze zbyt wczesnego uboju, z niewykształconą okrywą włosową,

7) Gatunek III (3) - skóry niskiej jakości z powodu uszkodzeń mechanicznych.

6. Czystość okrywy włosowej ocenia się według stopnia nasilenia odcieni barwnych i stopnia zanieczyszczeń mechanicznych, zgodnie z następującymi oznaczeniami:

1) „R+" - skóry bardzo czyste bez odcieni obcych,

2) „R" - skóry czyste bez odcieni obcych,

3) „R-" - skóry ogólnie mniej czyste bez odcieni obcych,

4) „OC" - skóry ogólnie mniej czyste z nalotem innej barwy,

5) „O-" - skóry z zanieczyszczeniami.",

b) po ust. 6 dodaje się ust. 7 w brzmieniu:

„7. Oceny skór dokonuje się od dnia 1 grudnia do dnia 30 września roku następnego."

13) rozdział 9 otrzymuje brzmienie:

„Rozdział 9

Zakres i metody prowadzenia oceny wartości użytkowej drobiu

§ 39. Ocena wartości użytkowej drobiu jest prowadzona dla:

1) rodów drobiu i indywidualnie dla poszczególnych ptaków w obrębie tego rodu,

2) stad reprodukcyjnych i towarowych drobiu.

§ 40. Ocena wartości użytkowej drobiu jest prowadzona z uwzględnieniem specyfiki gatunku i typu użytkowego, przez ocenę:

1) terenową rodów drobiu, stad reprodukcyjnych i towarowych drobiu,

2) testową stad rodzicielskich i towarowych drobiu.

§ 41. Ocena terenowa rodów drobiu, stad reprodukcyjnych i towarowych drobiu polega na corocznym określeniu poziomu ich użytkowości na fermach drobiu.

§ 42. 1. Ocena terenowa rodów drobiu obejmuje:

1) ustalenie procentowego wskaźnika:

a) przeżywalności ptaków w czasie wychowu,

b) zapłodnienia jaj,

c) wylęgowości jaj,

d) przeżywalności ptaków w czasie produkcji,

2) ustalenie liczby jaj zniesionych w czasie produkcji,

3) określenie masy:

a) ciała ptaka w czasie wychowu,

b) jaja zniesionego w szczycie nieśności.

2. W przypadku rodów kaczek i gęsi ocena, o której mowa w ust. 1, obejmuje ponadto ustalenie:

1) długości mostka, mierzonej wzdłuż całej długości grzebienia mostka,

2) grubości mięśnia piersiowego, mierzonej po lewej stronie ciała.

3. Liczba jaj zniesionych w czasie produkcji jest ustalana dla:

1) kur - od 21. do 64. tygodnia życia,

2) kaczek - od 25. do 56. tygodnia życia,

3) gęsi - od 29. tygodnia życia i przez trzy następne lata ich użytkowania,

4) strusi - od 78. tygodnia życia i przez dwanaście następnych lat ich użytkowania.

4. Masa ciała ptaka w czasie wychowu jest określana dla:

1) kur - w 18. tygodniu życia,

2) kaczek - w 3. i 7. tygodniu życia,

3) gęsi - w 8. i 11. tygodniu życia,

4) strusi - w 13., 26. i 52. tygodniu życia.

5. Masa jaja zniesionego w szczycie nieśności jest określana dla:

1) kur - od 33. do 35. tygodnia życia,

2) kaczek - przez 2 tygodnie, przy co najmniej 80 % nieśności,

3) gęsi - przez 3 tygodnie, od 47. tygodnia życia,

4) strusi - przez 9 tygodni, co najmniej od 130. tygodnia życia.

6. Długość mostka jest ustalana dla:

1) kaczek - w 7. tygodniu życia,

2) gęsi - w 11. tygodniu życia.

7. Grubość mięśnia piersiowego jest ustalana w punkcie położonym 4 cm od początku grzebienia mostka, wzdłuż jego długości i 1,5 cm w bok, dla:

1) kaczek - w 7. tygodniu życia,

2) gęsi - w 11. tygodniu życia.

§ 43. 1. Ocena terenowa stad reprodukcyjnych drobiu obejmuje ustalenie:

1) procentowego wskaźnika:

a) przeżywalności ptaków w czasie wychowu,

b) nieśności,

c) zapłodnienia jaj,

d) wylęgowości jaj,

e) przeżywalności ptaków w czasie produkcji,

2) wskaźnika dojrzałości płciowej stada, z wyłączeniem strusi, określonego liczbą dni życia ptaków, od dnia ich wylężenia do dnia osiągnięcia przez stado 50 % nieśności, a w przypadku stad gęsi - osiągnięcia przez stado 10 % nieśności,

3) długości użytkowania stada, określanego liczbą dni produkcji nieśnej,

4) liczby jaj zniesionych w czasie produkcji.

2. Długość użytkowania stada jest ustalana dla:

1) kur nieśnych - od 21. tygodnia życia,

2) kur mięsnych - od 25. tygodnia życia,

3) indyków - od 31. tygodnia życia,

4) kaczek - od 25. tygodnia życia,

5) gęsi jednorocznych - od 29. tygodnia życia i przez trzy następne lata ich użytkowania,

6) strusi dwuletnich - od 78. tygodnia życia i przez dwanaście następnych lat ich użytkowania.

§ 44. 1. Ocena terenowa stad towarowych mięsnego typu użytkowego drobiu obejmuje ustalenie:

1) procentowego wskaźnika przeżywalności ptaków w czasie tuczu,

2) średniej masy ciała ptaków na koniec tuczu,

3) zużycia paszy w czasie tuczu, w przeliczeniu na ptaka i na kilogram masy jego ciała,

4) liczby dni tuczu,

5) wskaźnika efektywności produkcji określonego przez:

a) wydajność żywca drobiowego w przeliczeniu na jednostkę powierzchni produkcyjnej lub

b) europejskiego wskaźnika wydajności, obliczanego według wzoru określonego w załączniku nr 6 do rozporządzenia.

2. Do oceny terenowej stad towarowych nieśnego typu użytkowego drobiu stosuje się § 43 ust. 1 pkt 1 lit. a), b) i e), pkt 3 i 4 oraz ust. 2 pkt 1.

§ 45. 1. Ocena testowa stad rodzicielskich i towarowych drobiu jest prowadzona w specjalnie wyodrębnionym obiekcie, w takich samych warunkach utrzymania i żywienia ptaków.

2. Do oceny pobiera się losowo próby testowe jaj wylęgowych lub piskląt.

3. Próby testowe pobiera się ze stad:

1) kur - od 9. do12. miesiąca życia,

2) indyków - od 8. do 12. miesiąca życia,

3) kaczek - od 12. miesiąca życia, co najmniej przy 30 % nieśności stada,

4) gęsi - od pierwszego do czwartego roku użytkowania stada, od 5. do 12. tygodnia nieśności stada,

5) strusi - od pierwszego do czwartego roku użytkowania stada, od 6. do 16. tygodnia nieśności stada.

§ 46. 1. Ocena testowa stad rodzicielskich drobiu obejmuje:

1) ustalenie:

a) procentowego wskaźnika:

- przeżywalności ptaków w czasie wychowu,

- przeżywalności ptaków w czasie produkcji,

- zapłodnienia jaj,

- wylęgowości jaj,

b) zużycia paszy przez ptaka w czasie:

- jego wychowu,

- produkcji jaj, w przeliczeniu na dzień produkcji i zniesione jajo,

c) wskaźnika dojrzałości płciowej stada, określonego liczbą dni życia ptaków, od dnia ich wylężenia do dnia osiągnięcia przez stado 50 % nieśności, a w przypadku:

- stada gęsi - osiągnięcia przez stado 10 % nieśności,

- stada strusi - osiągnięcia przez stado 20 % nieśności,

d) liczby jaj zniesionych w poszczególnych tygodniach nieśności,

e) parametrów jakości jaj, w tym wytrzymałości skorupy oraz kształtu i masy jaja,

2) określenie średniej masy ciała ptaka.

2. Liczba jaj zniesionych w poszczególnych tygodniach nieśności jest ustalana dla:

1) kur nieśnych - od 21. tygodnia życia,

2) kur mięsnych - od 25. tygodnia życia,

3) indyków - od 31. tygodnia życia,

4) kaczek - od 25. tygodnia życia,

5) gęsi jednorocznych - od 29. tygodnia życia i przez trzy następne lata ich użytkowania,

6) strusi dwuletnich - od 78. tygodnia życia i przez trzy następne lata ich użytkowania.

3. Średnia masa ciała jest określana dla:

1) kur nieśnych - w 8., 20. i 72. tygodniu życia,

2) kur mięsnych - w 8., 24. i 64. tygodniu życia,

3) indyków - w 4., 8., 12., 16., 20., 24., 30. i 50. tygodniu życia,

4) kaczek - w 3., 7., 24. i 64. tygodniu życia,

5) gęsi - w 8., 11., 28. i 58. tygodniu życia,

6) strusi - w 13., 26., 52. i 78. tygodniu życia.

§ 47. 1. Ocena testowa stad towarowych mięsnego typu użytkowego drobiu obejmuje ustalenie:

1) procentowego wskaźnika przeżywalności ptaków w czasie tuczu,

2) średniej masy ciała ptaków w czasie tuczu,

3) zużycia paszy w czasie tuczu, w przeliczeniu na ptaka i na kilogram jego masy ciała,

4) liczby dni tuczu,

5) wskaźnika efektywności produkcji określonego przez:

a) wydajność żywca drobiowego w przeliczeniu na jednostkę powierzchni produkcyjnej lub

b) europejskiego wskaźnika wydajności, obliczanego według wzoru określonego w załączniku nr 6 do rozporządzenia,

6) procentowego udziału mięśni piersiowych i nóg w tuszce.

2. Do testowej oceny stad towarowych kur nieśnych stosuje się § 46 ust. 1 pkt 1 lit. a) tiret pierwsze i drugie, lit. b)-e), pkt 2, ust. 2 pkt 1 i ust. 3 pkt 1."

14) w § 58 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„Ocena wartości użytkowej owiec jest prowadzona zgodnie z przepisami Unii Europejskiej⁵⁾ i obejmuje:"

15) w § 59 w pkt 1 lit. d otrzymuje brzmienie:

d) liczby jagniąt odchowanych do 30. dnia życia dla polskiej owcy górskiej, a w pozostałych rasach, odmianach i liniach hodowlanych owiec - do 56. dnia życia,"

16) § 60 otrzymuje brzmienie:

„§ 60. Ocena użytkowości mięsnej owiec obejmuje:

1) ustalanie masy ciała zwierząt, polegające na:

a) trzykrotnym ważeniu jagniąt co 21 dni, poczynając od 21. dnia od urodzenia pierwszego jagnięcia w stadzie - w przypadku ras, odmian i linii hodowlanych mięsnych; pierwszego ważenia jagnięcia dokonuje się po ukończeniu przez nie co najmniej 7. dnia życia,

b) jednorazowym ważeniu jagniąt, nie wcześniej niż w 49. dniu życia i nie później niż w 63. dniu życia, w stadzie - w przypadku ras i linii hodowlanych innych niż wymienione w lit. a),

2) ustalanie masy ciała zwierzęcia na:

a) 10., 30. i 56. dzień życia jagnięcia - w przypadku ras, odmian i linii hodowlanych mięsnych,

b) 56. dzień życia - w przypadku ras i linii hodowlanych innych, niż wymienione w lit. a),

3) ustalanie średnich dobowych przyrostów masy ciała jagniąt w przedziale wiekowym od 10. do 30. dnia życia i od 30. do 56. dnia życia - w przypadku ras, odmian i linii hodowlanych mięsnych,

4) ustalanie masy miotu maciorki w 56. dniu po urodzeniu jagniąt."

17) w § 62:

a) w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) wyniku jednorazowego pomiaru ilości mleka w czasie udoju porannego, między dniem 15 maja a dniem 30 czerwca dla polskiej owcy górskiej, a dla pozostałych ras użytkowanych mlecznie - między 50. a 80. dniem po wykocie (próbny udój)."

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Ocena użytkowości mlecznej owiec, o której mowa w ust. 1, powinna być prowadzona co najmniej w okresie pierwszej laktacji."

18) w § 64 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Ocena wartości hodowlanej owiec jest prowadzona zgodnie z przepisami Unii Europejskiej⁵⁾ i obejmuje ocenę rozpłodową i mięsną."

19) uchyla się § 65;

20) § 66 otrzymuje brzmienie:

„§ 66. Owce poddawane ocenie wartości użytkowej powinny być oznakowane zgodnie z przepisami o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt."

21) uchyla się § 67 i 68;

22) § 71 otrzymuje brzmienie:

„§ 71. Ocena wartości użytkowej kóz jest prowadzona zgodnie z przepisami Unii Europejskiej⁵⁾ i obejmuje użytkowość mleczną i rozpłodową."

23) rozdział 18 otrzymuje brzmienie:

„Rozdział 18

Zasady i metody prowadzenia oceny wartości hodowlanej kóz

§ 74. 1. Ocena wartości hodowlanej kozłów jest prowadzona zgodnie z przepisami Unii Europejskiej⁵⁾ na podstawie:

1) pochodzenia,

2) wyników oceny użytkowości mlecznej matki.

2. Ocena wartości hodowlanej kóz jest prowadzona zgodnie z przepisami Unii Europejskiej⁵⁾ na podstawie:

1) pochodzenia,

2) wyników oceny użytkowości mlecznej:

a) własnej zwierzęcia albo

b) własnej zwierzęcia i jego krewnych, dla których jest prowadzona ocena wartości użytkowej,

3) wyników oceny własnej użytkowości rozpłodowej zwierzęcia."

24) § 76 otrzymuje brzmienie:

„§ 76. Kozy poddawane ocenie wartości użytkowej powinny być oznakowane zgodnie z przepisami o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt."

25) uchyla się § 77 i 78;

26) w § 81 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Ocena wartości użytkowej koni jest prowadzona z uwzględnieniem rasy, płci i wieku zwierzęcia poddawanego ocenie, zgodnie z krajowymi programami hodowlanymi, określonymi dla danej rasy koni, przez związki hodowców lub inne podmioty prowadzące księgi koni."

27) uchyla się § 82;

28) w § 83 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:

„2a) stacjonarną próbę zaprzęgową,"

29) § 84 i 85 otrzymują brzmienie:

„§ 84. 1. Stacjonarna próba wierzchowa obejmuje ocenę cech wierzchowych i jest prowadzona dla ogierów lub klaczy w specjalnie do tego przeznaczonym obiekcie, w takich samych warunkach ich utrzymania.

2. Stacjonarna próba zaprzęgowo-wierzchowa obejmuje ocenę cech zaprzęgowych oraz wierzchowych i jest prowadzona dla ogierów lub klaczy w specjalnie do tego przeznaczonym obiekcie, w takich samych warunkach ich utrzymania.

3. Stacjonarna próba zaprzęgowa obejmuje ocenę cech zaprzęgowych i jest prowadzona dla ogierów lub klaczy w specjalnie do tego przeznaczonym obiekcie, w takich samych warunkach ich utrzymania.

§ 85. 1. Polowa próba zaprzęgowa obejmuje ocenę charakteru oraz cech zaprzęgowych i jest prowadzona w warunkach terenowych.

2. Polowa próba wierzchowa obejmuje ocenę charakteru oraz cech wierzchowych i jest prowadzona w warunkach terenowych."

30) rozdział 22 otrzymuje brzmienie:

„Rozdział 22

Sposób oznakowania i identyfikacji koni

§ 90. Konia identyfikuje się przez porównanie jego maści, odmian i znaków szczególnych oraz wieku określanego na podstawie wyglądu zębów, ze słownym i graficznym opisem jego maści, odmian i znaków szczególnych, zawartym w paszporcie konia, oraz z wiekiem wynikającym z tego dokumentu.

§ 90a. Koń może być oznakowany, zgodnie z krajowym programem hodowlanym określonym dla danej rasy konia, przez związek hodowców lub inny podmiot prowadzący księgę koni, przy użyciu elektronicznego nośnika informacji (chip)."

31) załącznik nr 1 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszego rozporządzenia;

32) uchyla się załączniki nr 3-5, 5a, 8-10 do rozporządzenia;

33) załącznik nr 11 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia.

§ 2.Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2005 r.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
z dnia 17 grudnia 2004 r. (poz. 2811)

Załącznik nr 1

CZĘSTOTLIWOŚĆ PRZEPROWADZANIA PRÓBNYCH UDOJÓW W RAMACH OCENY UŻYTKOWOŚCI MLECZNEJ BYDŁA TYPU UŻYTKOWEGO MLECZNEGO l MIĘSNO-MLECZNEGO

Załącznik nr 2

WZÓR SZACOWANIA WARTOŚCI STADA ZWIERZĄT FUTERKOWYCH