Na podstawie art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych (Dz. U. Nr 11, poz. 84, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1.[Zakres regulacji] Rozporządzenie określa sposób oznakowania:

1) pojemników i zbiorników służących do przechowywania substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych i do pracy z nimi;

2) rurociągów zawierających substancje niebezpieczne lub preparaty niebezpieczne;

3) miejsc, w których składowane są znaczące ilości substancji niebezpiecznych lub preparatów niebezpiecznych.

§ 2.[Oznakowanie znakami ostrzegawczymi, odstąpienie od oznakowania] 1. Pojemniki i zbiorniki stosowane do przechowywania substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych i do pracy z nimi oraz niezabudowane rurociągi zawierające takie substancje lub takie preparaty oznakowuje się, z uwzględnieniem przepisu art. 221 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.³⁾), znakami ostrzegawczymi zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 26 ustawy z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych, zwanej dalej „ustawą”, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Odstąpienie od oznakowania znakami ostrzegawczymi, o których mowa w ust. 1, jest możliwe w przypadku pojemników i zbiorników stosowanych do przechowywania znajdujących się w procesie technologicznym substancji niebezpiecznych lub preparatów niebezpiecznych przez krótki czas lub gdy zawartość pojemnika lub zbiornika ulega częstym zmianom, a osobom obsługującym te pojemniki lub zbiorniki zostanie zapewniona informacja dotycząca zagrożeń stwarzanych przez substancję niebezpieczną lub preparat niebezpieczny w nich przechowywane, zapewniająca równorzędny poziom ochrony.

§ 3.[Znaki ostrzegawcze dla materiałów niebezpiecznych, dodatkowa informacja] 1. Znaki ostrzegawcze, o których mowa w § 2 ust. 1, mogą zostać zastąpione znakami ostrzegawczymi dla materiałów niebezpiecznych określonymi w załączniku do rozporządzenia, przy zastosowaniu tych samych piktogramów, oraz uzupełnione dodatkową informacją, dotyczącą w szczególności nazwy substancji niebezpiecznej lub preparatu niebezpiecznego, wzoru chemicznego substancji, oraz informacją o zagrożeniach stwarzanych przez substancję niebezpieczną lub preparat niebezpieczny.

2. W czasie transportu zbiorników lub pojemników zawierających substancje niebezpieczne lub preparaty niebezpieczne w miejscu pracy znaki ostrzegawcze, o których mowa w ust. 1 lub § 2 ust. 1, mogą być uzupełnione o znaki stosowane podczas transportu materiałów niebezpiecznych, zgodnie z przepisami dotyczącymi transportu materiałów niebezpiecznych, lub zastąpione takimi znakami ostrzegawczymi.

§ 4.[Sposób umieszczenia znaków ostrzegawczych] 1. Znaki ostrzegawcze, o których mowa w § 2 i 3, umieszcza się w widocznym miejscu, w sposób uniemożliwiający ich zniszczenie lub przemieszczenie.

2. Znaki ostrzegawcze na rurociągach umieszcza się w odstępach gwarantujących właściwy dostęp do informacji oraz w pobliżu najbardziej niebezpiecznych elementów rurociągu, w szczególności zaworów lub złącz.

§ 5.[Miejsca składowania lub przechowywania substancji lub preparatów niebezpiecznych] 1. Miejsca, w których substancje niebezpieczne lub preparaty niebezpieczne przechowywane są w znaczących ilościach, oznakowuje się znakami ostrzegawczymi zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 26 ustawy lub znakami ostrzegawczymi dla materiałów niebezpiecznych określonymi w załączniku do rozporządzenia, przy zastosowaniu tych samych piktogramów, chyba że właściwy dostęp do informacji o zagrożeniach stwarzanych przez substancje niebezpieczne lub preparaty niebezpieczne zapewniony jest przez oznakowanie opakowań takich substancji lub preparatów.

2. Miejsca, w których składowane są różnorodne substancje niebezpieczne lub preparaty niebezpieczne, mogą być oznakowane za pomocą znaku ostrzegawczego „ogólny znak ostrzegawczy – ostrzeżenie o niebezpieczeństwie”, określonego w załączniku do rozporządzenia.

§ 6.[Znaki ostrzegawcze w miejscu przechowywania] 1. Znaki ostrzegawcze, o których mowa w § 5:

1) umieszcza się w pobliżu miejsca przechowywania substancji niebezpiecznych lub preparatów niebezpiecznych lub w miejscu wejścia na zagrożony teren, w szczególności na drzwiach pomieszczenia, w którym przechowywane są substancje niebezpieczne lub preparaty niebezpieczne, jeżeli jest to możliwe – na wysokości linii wzroku, bez jakichkolwiek przeszkód pomiędzy znakiem ostrzegawczym a osobą patrzącą, w miejscach dobrze oświetlonych, łatwo dostępnych i widocznych;

2) wykonuje się z materiałów odpornych na warunki atmosferyczne otoczenia;

3) mają wymiary, barwy oraz właściwości materiałów, z których je wykonano, gwarantujące ich czytelność i zrozumienie.

2. W przypadku gdy znak jest słabo widoczny w naturalnym oświetleniu, należy stosować materiały odblaskowe, farby fosforyzujące lub dodatkowe oświetlenie znaku.

§ 7.[Usunięcie znaków ostrzegawczych] Znaki ostrzegawcze, o których mowa w rozporządzeniu, usuwa się, gdy przestanie istnieć zagrożenie, którego dotyczą.

§ 8.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.

Załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia
z dnia 14 marca 2003 r. (poz. 552)

ZNAKI OSTRZEGAWCZE DLA MATERIAŁÓW NIEBEZPIECZNYCH

Znaki ostrzegawcze powinny mieć następujące cechy charakterystyczne:

– kształt trójkątny,

– czarny piktogram na żółtym tle z czarnymi krawędziami (żółta część zajmuje nie mniej niż 50% powierzchni znaku).

1) Ostrzeżenie przed substancjami i preparatami o właściwościach wybuchowych

2) Ostrzeżenie przed substancjami i preparatami o właściwościach utleniających

3) Ostrzeżenie przed substancjami i preparatami łatwo palnymi lub ostrzeżenie o wysokiej temperaturze¹⁾

4) Ostrzeżenie przed substancjami i preparatami toksycznymi

5) Ostrzeżenie przed substancjami i preparatami szkodliwymi lub drażniącymi

6) Ostrzeżenie przed substancjami i preparatami żrącymi

7) Ogólny znak ostrzegawczy – ostrzeżenie o niebezpieczeństwie

¹⁾ W przypadku braku odrębnego znaku ostrzegającego o wysokiej temperaturze.