Na podstawie art. 88 ust. 6 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 1997 r. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872, z 1999 r. Nr 106, poz. 1216, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 483 i Nr 53, poz. 649, z 2001 r. Nr 27, poz. 298, Nr 106, poz. 1149, Nr 110, poz. 1189, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz. 1353, Nr 125, poz. 1371, Nr 129, poz. 1444 i Nr 130, poz. 1452 oraz z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 89, poz. 804 i Nr 113, poz. 984) zarządza się, co następuje:

§ 1.1. Żołnierz zasadniczej służby wojskowej może kierować pojazdem specjalnym Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej na podwoziu kołowym, gąsienicowym, zespołem pojazdów specjalnych składającym się z pojazdu gąsienicowego lub kołowego i przyczepy specjalnej, jeżeli posiada prawo jazdy lub pozwolenie do kierowania pojazdem odpowiedniej kategorii, z zastrzeżeniem § 2, oraz ukończył z wynikiem pozytywnym kurs z zasad eksploatacji i kierowania pojazdem specjalnym w wojskowym ośrodku szkolenia kierowców.

2. Żołnierzowi zasadniczej służby wojskowej, który ukończył z wynikiem pozytywnym kurs, o którym mowa w ust. 1, komendant wojskowego ośrodka szkolenia kierowców wydaje świadectwo wojskowe, którego wzór określa załącznik do rozporządzenia.

3. Do kierowania pojazdem specjalnym na podwoziu kołowym uprawnia:

1) prawo jazdy:

a) kategorii B - pojazdem o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t oraz zespołem pojazdów składającym się z pojazdu specjalnego i przyczepy specjalnej o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej masy własnej pojazdu, o ile łączna dopuszczalna masa całkowita zespołu tych pojazdów nie przekracza 3,5 t, oraz pojazdem specjalnym wolnobieżnym,

b) kategorii C - pojazdem o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t, łącznie z przyczepą specjalną o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 2,5 t,

c) kategorii C+E - zespołem pojazdów specjalnych określonych odpowiednio w kategorii B lub C, łącznie z przyczepą specjalną;

2) pozwolenie do kierowania pojazdem:

a) kategorii B - pojazdem o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t oraz zespołem pojazdów składającym się z pojazdu specjalnego i przyczepy specjalnej o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej masy własnej pojazdu, o ile łączna dopuszczalna masa całkowita zespołu tych pojazdów nie przekracza 3,5 t, oraz pojazdem specjalnym wolnobieżnym,

b) kategorii C - pojazdem o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t, łącznie z przyczepą specjalną o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 2,5 t,

c) kategorii C+E - zespołem pojazdów specjalnych określonych w kategorii C, łącznie z przyczepą specjalną,

d) kategorii D - autobusem specjalnym lub pojazdem specjalnym wolnobieżnym łącznie z przyczepą specjalną o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 2,5 t.

4. Do kierowania pojazdem specjalnym na podwoziu gąsienicowym, zespołem pojazdów specjalnych składającym się z pojazdu gąsienicowego i przyczepy specjalnej uprawnia prawo jazdy kategorii B, C, C1, T lub pozwolenia do kierowania pojazdem kategorii B, C, C+E, D.

§ 2.W razie konieczności ewakuacji zagrożonego mienia jednostki wojskowej, pojazdem specjalnym lub zespołem pojazdów specjalnych, na rozkaz dowódcy jednostki wojskowej, może kierować każdy żołnierz posiadający prawo jazdy lub pozwolenie do kierowania pojazdem co najmniej kategorii B i umiejętność kierowania danym pojazdem.

§ 3.Traci moc rozporządzenie Ministrów Obrony Narodowej oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 11 czerwca 1999 r. w sprawie uprawnień do kierowania przez żołnierzy zasadniczej służby wojskowej pojazdami specjalnymi Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1999 r. Nr 56, poz. 592).

§ 4.Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Załącznik do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej
oraz Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji
z dnia 15 października 2002 r. (poz. 1505)

WZÓR ŚWIADECTWA WOJSKOWEGO