Komentarz do ustawy o podatku leśnym - Art. 3

1

[Podstawa opodatkowania] Podatek leśny jest obliczany od powierzchni lasu. Warto w tym miejscu jedynie wskazać, że ustawodawca użył pewnego skrótu, gdyż – co oczywiste – podstawą opodatkowania jest nie tyle powierzchnia, ile pole powierzchni. Ustawa o podatku leśnym wyjaśnia, że źródłem informacji na temat powierzchni gruntu są: ewidencja gruntów, księga wieczysta lub ewentualnie dane wynikające z aktu notarialnego. Warto o tym pamiętać, gdyż rozbieżność między danymi wynikającymi np. z ewidencji gruntów a tymi wynikającymi z fizycznych obmiarów poczynionych na potrzeby wewnętrznej inwentaryzacji podatnika nie zostanie wzięta pod uwagę przez organ podatkowy.

Jeśli podatnik nie zgadza się z danymi na temat powierzchni gruntu zawartymi w ewidencji gruntów, powinien te dane zaktualizować. Oczywiście może tego nie zrobić, jeśli jest w posiadaniu innego dowodu, który potwierdza brak zgodności danych w ewidencji gruntów z rzeczywistością – powinien być to jednak dokument urzędowy (np. wypis z księgi wieczystej). W takim przypadku organ podatkowy może pominąć dane z ewidencji gruntów. Jeśli jednak podatnik nie posiada żadnego dokumentu urzędowego, niezbędne jest wprowadzenie zmian do ewidencji.