Praktyczny komentarz z przykładami do Kodeksu Pracy wyd. II - Dział VI. Czas pracy

Zagadnienia ogólne

Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy (art. 128 § 1 Kodeksu pracy).

Pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy, gdy zachowuje się zgodnie z celem stosunku pracy, czyli świadczy umówioną pracę albo pozostaje w gotowości do pracy, utrzymując kontakt z pracodawcą w oczekiwaniu na wskazówki i polecenia z jego strony. Pozostawanie w dyspozycji pracodawcy to świadczenie pracy umówionego rodzaju, a także wszelkie sytuacje, w których pracownik nie świadczy pracy z przyczyn od siebie niezależnych, lecz pozostaje w gotowości do jej wykonywania. Wliczanie poszczególnych okresów do czasu pracy oznacza, że pracownikowi przysługuje za ten czas wynagrodzenie obliczane tak, jakby w tym czasie pracował.

Istnieją wątpliwości, jakie okresy wliczać do czasu pracy. Dotyczy to szczególnie okresów, w czasie których pracownik nie wykonuje swojej podstawowej pracy. Nie w każdym przypadku czas pracy będzie bowiem tożsamy z czasem efektywnego świadczenia pracy.

TABELA 22. OKRESY WLICZANE I NIEWLICZANE DO CZASU PRACY PRACOWNIKA