Komentarz do PIT 2023 - Art. 3

I. Wprowadzenie

Artykuł 3 ustawy o PIT formułuje zasadę nieograniczonego i ograniczonego obowiązku podatkowego.

[Nieograniczony obowiązek podatkowy] Osoba fizyczna, jeżeli posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu ustawy o PIT, podlega obowiązkowi podatkowemu na terenie Polski od całości swoich dochodów (przychodów), bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Nieograniczony obowiązek podatkowy należy przypisać osobie fizycznej, która posiada na terytorium Polski miejsce zamieszkania.

[Ograniczony obowiązek podatkowy] Osoby fizyczne, jeżeli nie mają miejsca zamieszkania na terenie Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Polski (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zagadnienia dotyczące rezydencji podatkowej, ograniczonego i nieograniczonego obowiązku podatkowego powinny być analizowane z uwzględnieniem treści umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (art. 4a ustawy o PIT). Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania mają pierwszeństwo przed postanowieniami prawa wewnętrznego. Natomiast analizując postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, należy posiłkować się zarówno Modelową Konwencją OECD, jak i Komentarzem do Modelowej Konwencji OECD. Głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD, państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Konwencji. Jednak zarówno Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa - stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.