Komentarz do ustawy o podatkach i opłatach lokalnych - Art. 3

1

[Zasady ogólne] Ustawodawca określił szeroki krąg podmiotów, które są uznawane za podatników podatku od nieruchomości. Są to osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej. Należy podkreślić, że wyżej wymienione podmioty będą podatnikami podatku od nieruchomości tylko w określonej sytuacji prawnej (tj. przede wszystkim, gdy są właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych, użytkownikami wieczystymi gruntów lub posiadaczami samoistnymi nieruchomości lub obiektów budowlanych). Jest to o tyle istotne, że nabywanie określonych praw (np. prawa własności) jest możliwe tylko wtedy, gdy dany podmiot jest wyposażony w podmiotowość prawną (tj. zdolność m.in. do nabywania praw i obowiązków). Rozwiązuje to tym samym problem traktowania za podatnika spółki cywilnej, która na mocy przepisów Kodeksu cywilnego nie jest traktowana ani jako osoba prawna, ani jako tzw. ułomna osoba prawna. Z racji braku możliwości nabywania przez spółkę praw lub obowiązków, podatnikiem podatku od nieruchomości będą jej właściciele. Choć kwestia ta wydaje się oczywista, to w orzecznictwie budziła na tyle istotne wątpliwości, że niezbędne było rozstrzygnięcie tego problemu w uchwale 7 sędziów NSA (uchwała z 13 marca 2017 r., II FPS 5/16). Wspomniana uchwała nie pozostawia wątpliwości, że podatnikiem podatku od nieruchomości może być w zasadzie tylko taki podmiot, który posiada zdolność prawną, a więc m.in. zdolność do bycia właścicielem. Jeśli takiej zdolności nie posiada, nie może być podatnikiem podatku od nieruchomości.

Zgodnie z art. 33 Kodeksu cywilnego, osobami prawnymi są: Skarb Państwa oraz jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne przyznają osobowość prawną. Pośród wielu różnych jednostek, które w taką osobowość zostały wyposażone, warto wymienić przede wszystkim:

1) spółki kapitałowe, w tym spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i spółki akcyjne;

2) jednostki samorządu terytorialnego;