Komentarz do CIT 2020 - Art. 22d

1

Do końca 2018 r. sprzedaż kryptowalut nie była regulowana w sposób szczególny i podlegała opodatkowaniu na ogólnych zasadach. Przy tym od 1 grudnia 2016 r., zdaniem GUS, obrót bitcoinami, litecoinami czy innymi kryptowalutami należało klasyfikować jako usługę finansową o PKWiU 64.19.30.0 ("Pozostałe pośrednictwo pieniężne, gdzie indziej niesklasyfikowane"), a w PKD jako PKD 64.19.Z ("Pozostałe pośrednictwo pieniężne"). Dla celów podatku dochodowego za datę powstania przychodu z obrotu kryptowalutami podatnicy co do zasady przyjmowali dzień zbycia prawa majątkowego. Inaczej mówiąc, była to data sprzedaży kryptowaluty, jednak nie późniejsza, niż data wystawienia faktury lub uregulowania należności. Uzyskany przychód należało wykazać w zeznaniu rocznym. Podatnik, ustalając wysokość dochodu do opodatkowania, miał prawo zaliczać związane z tego typu działalnością wydatki do kosztów podatkowych na ogólnych zasadach (zob. komentarz do art. 15 ust. 1). Ustawodawca zdecydował się na całościowe uregulowanie zagadnienia obrotu walutami wirtualnymi w ustawie o CIT i dodał 1 stycznia 2019 r. omawiany przepis art. 22d.