Pracownicze Plany Kapitałowe. Komentarz do ustawy - Art. 38

● Interes uczestnika PPK. Artykuł 38 może być traktowany jako najważniejszy przepis w całej ustawie. Reguluje bowiem kwestie zasad inwestowania środków w ramach PPK. Ma zatem największe praktyczne znaczenie dla uczestników PPK z punktu widzenia efektywności dokonywanych inwestycji. Celem jego wprowadzenia było stworzenie mechanizmu chroniącego interes uczestnika PPK, rozumiany jako zmniejszanie poziomu ryzyka inwestycyjnego związanego z inwestowaniem środków zgromadzonych w ramach PPK w papiery wartościowe wraz ze zbliżaniem się uczestnika do emerytury.

Kilka funduszy zdefiniowanej daty. Zgodnie z art. 38 ust. 1 w zw. z art. 38 ust. 2 ustawy w ramach PPK towarzystwo funduszy inwestycyjnych, pracownicze towarzystwo emerytalne, PTE lub zakład ubezpieczeń mają obowiązek zarządzać co najmniej taką liczbą funduszy lub subfunduszy, która odpowiadałaby co najmniej liczbie ograniczeń poziomu ryzyka inwestycyjnego, o którym mowa w art. 40 ust. 1 ustawy. Te poszczególne fundusze lub subfundusze powinny stosować odmienne zasady polityki inwestycyjnej uwzględniające różny wiek uczestników PPK. Mimo że na kanwie art. 40 ust. 1 ustawy wydawać by się mogło, że powinna to być liczba co najmniej pięciu funduszy lub subfunduszy, to jednak z uwagi na art. 38 ust. 5 ustawy, który wprost nakazuje tworzenie funduszu zdefiniowanej daty ze zdefiniowaną datą funduszu przypadającą co pięć lat, w praktyce każda instytucja finansowa powinna zaoferować co najmniej osiem lub dziewięć funduszy lub subfunduszy zdefiniowanej daty. Wynika to z faktu, że ustawodawca dopuścił do gromadzenia środków w ramach PPK kilkadziesiąt roczników, tj. osób w wieku od lat 19 do 70, a w niektórych przypadkach nawet starszych. Ustawodawca nakłada obowiązek zarządzania taką liczbą funduszy, bez względu na to, czy jest to wybrana, czy wyznaczona instytucja finansowa. Systemowo nie może ulegać żadnym wątpliwościom, że takie same zasady inwestowania w ramach PPK powinny się także odnosić do wyznaczonej instytucji finansowej. Rozróżnienie wyznaczona/wybrana instytucja finansowa może się odnosić wyłącznie do trybu nawiązania stosunku prawnego przez podmiot zatrudniający, i ewentualnie osoby zatrudnione w tym podmiocie, z instytucją finansową. Brak jest natomiast jakichkolwiek podstaw do różnicowania obowiązków oraz zasad działania wyznaczonej i wybranych instytucji finansowych.