Ustalanie podstawy wymiaru zasiłków w nietypowych sytuacjach

1. Podstawa wymiaru zasiłku w przypadku zmiany wymiaru czasu pracy

Zmiana umowy o pracę lub innego aktu, na podstawie którego powstał stosunek pracy, polegająca na zmianie wymiaru czasu pracy powoduje, że do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego należy wliczyć wynagrodzenie (zarówno stałe jak i inne jego składniki, np. premie czy dodatki) ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy. Dotyczy to sytuacji, gdy zmiana wymiaru czasu pracy nastąpiła:

● w miesiącu, w którym powstała niezdolność do pracy, lub

● w okresie 12 miesięcy poprzedzających powstanie niezdolności do pracy.

PRZYKŁAD

Pracownikowi zatrudnionemu od 1 stycznia 2018 r. na umowę o pracę na 1/4 etatu z wynagrodzeniem zasadniczym w wysokości 1200 zł od 1 października 2018 r. zmieniono wymiar czasu pracy na pełny etat oraz podwyższono wynagrodzenie do kwoty 3260 zł (po pomniejszeniu o składki 2813,05 zł). Pracownik chorował od 28 marca do 23 kwietnia 2019 r. Przed zachorowaniem przepracował 12 miesięcy, jednak podstawę wymiaru świadczenia chorobowego należy ustalić z przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia wypłaconego za okres pełnych miesięcy kalendarzowych po zmianie wymiaru czasu pracy, tj. za okres od października 2018 r. do lutego 2019 r.