history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2018-05-24

§ 21. 1. [6] Wartość początkową środka trwałego i pozostałego środka trwałego stanowi cena nabycia. Obejmuje ona cenę należną sprzedającemu i może być powiększona o koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem do stanu zdatnego do używania, w szczególności: koszty transportu, załadunku, wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, składowania, a obniżoną o upusty i inne udzielone przez sprzedającego bonifikaty. Wartość początkową dla nieodpłatnie otrzymanego środka trwałego lub pozostałego środka trwałego stanowi wartość wyszczególniona w dokumencie przekazania, tj. cena nabycia i dotychczasowe umorzenie. W pozostałych przypadkach, innych niż ww., wartość początkową środka trwałego lub pozostałego środka trwałego stanowi cena sprzedaży, bądź wartość godziwa, o ile w indywidualnych sytuacjach nie określono inaczej.

2. Wartości niematerialne i prawne wprowadza się do ewidencji w cenie nabycia, otrzymane nieodpłatnie na podstawie dokumentu przekazania – według wartości określonej w tym dokumencie, a otrzymane na podstawie darowizny – według wartości rynkowej z dnia otrzymania lub wartości określonej w umowie o przekazaniu. Wartość rynkowa określana jest na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia.

3. Programy komputerowe, licencje, prawa autorskie nie stanowią wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli były zakupione wraz z komputerem i stanowią jego integralną część, bez których komputer nie byłby zdatny do użytku. Powiększają one wartość środka trwałego albo pozostałego środka trwałego.

4. [7] Środki trwałe podlegają ewidencji ilościowo-wartościowej w podziale na: środki trwałe (środki trwałe o wartości początkowej przekraczającej kwotę ustaloną w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych) oraz pozostałe środki trwałe (meble i dywany bez względu na wartość oraz składniki majątku o wartości początkowej przewyższającej kwotę 1000 zł i nieprzekraczającej kwoty ustalonej w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych).

5. Składniki majątku, inne niż wymienione w ust. 4, o wartości początkowej nieprzekraczającej kwoty 1 000 zł podlegają jedynie ewidencji ilościowej. Dokonując kwalifikacji danego składnika majątkowego o wartości nieprzekraczającej kwoty 1 000 zł do wprowadzenia do ewidencji ilościowej, należy oprócz ceny jednostkowej wziąć pod uwagę trwałość (stopień eksploatacji) i użyteczność (przeznaczenie) zgodnie z zasadą gospodarności i racjonalności.

6. Odpisom amortyzacyjnym (umorzeniowym) podlegają środki trwałe i wartości niematerialne i prawne.

7. Pozostałe środki trwałe i pozostałe wartości niematerialne i prawne finansuje się ze środków na wydatki bieżące (z wyjątkiem pierwszego wyposażenia nowego obiektu). Odpisy amortyzacyjne są uznawane za koszt działalności operacyjnej w całości ich wartości i są umarzane w całości w momencie oddania do używania.

8. Umorzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nalicza się od miesiąca następnego po miesiącu, w którym nastąpiło przyjęcie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej. Dla umorzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przyjmuje się metodę liniową. Okres umorzenia wartości niematerialnych i prawnych wynosi 24 miesiące. Umarzanie można naliczać raz w roku.

9. [8] Aktywa trwałe i inne składniki majątkowe nabyte ze środków CEPiK podlegają wyodrębnieniu w ewidencji, z zastrzeżeniem ust. 9a.

9a. [9] Aktywa trwałe i inne składniki majątkowe współfinansowane ze środków CEPiK ujmowane są w ewidencji dysponenta trzeciego stopnia.

10. W przypadku, gdy nieumorzony środek trwały uległ w trakcie roku obrotowego likwidacji, sprzedaży, przekazaniu, itp. odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych) dokonuje się w ostatnim miesiącu, w którym był użytkowany.

11. Datą, pod którą w ewidencji księgowej dokonuje się zmian w stanie i ruchu środków trwałych, jest:

1) dla nieodpłatnego przejęcia lub przekazania – data sporządzenia lub podpisania protokołu zdawczo – odbiorczego;

2) dla likwidacji – data sporządzenia lub podpisania protokołu likwidacji;

3) dla ujawnienia niedoboru lub nadwyżki – data ujawnienia różnicy inwentaryzacyjnej wynikająca z protokołu komisji, a w przypadku różnic będących wynikiem przeprowadzonej inwentaryzacji – ostatni dzień roku, na który przypadał termin inwentaryzacji;

4) dla sprzedaży – data sporządzenia lub podpisania protokołu przekazania środka trwałego do sprzedaży;

5) dla przyjęcia z zakupu – data faktycznego ujęcia w księdze inwentarzowej, określona przez właściwego pracownika.

12. Podstawę ewidencji środków trwałych w budowie stanowią faktury (rachunki) i własne dokumenty. Datą, pod którą w ewidencji księgowej dokonuje się przyjęcia środka trwałego z inwestycji jest data zakończenia inwestycji, tj. protokolarnego przyjęcia środka do używania.

Kasa

[6] § 21 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. a) zarządzenia nr 13 Ministra Cyfryzacji z dnia 21 maja 2018 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie zasad rachunkowości Ministerstwa Cyfryzacji (Dz.U.M.C. poz. 14). Zmiana weszła w życie 24 maja 2018 r., z mocą od 1 stycznia 2018 r.

[7] § 21 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. b) zarządzenia nr 13 Ministra Cyfryzacji z dnia 21 maja 2018 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie zasad rachunkowości Ministerstwa Cyfryzacji (Dz.U.M.C. poz. 14). Zmiana weszła w życie 24 maja 2018 r., z mocą od 1 stycznia 2018 r.

[8] § 21 ust. 9 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. c) zarządzenia nr 13 Ministra Cyfryzacji z dnia 21 maja 2018 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie zasad rachunkowości Ministerstwa Cyfryzacji (Dz.U.M.C. poz. 14). Zmiana weszła w życie 24 maja 2018 r., z mocą od 1 stycznia 2018 r.

[9] § 21 ust. 9a dodany przez § 1 pkt 3 lit. d) zarządzenia nr 13 Ministra Cyfryzacji z dnia 21 maja 2018 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie zasad rachunkowości Ministerstwa Cyfryzacji (Dz.U.M.C. poz. 14). Zmiana weszła w życie 24 maja 2018 r., z mocą od 1 stycznia 2018 r.

Wersja obowiązująca od 2018-05-24

§ 21. 1. [6] Wartość początkową środka trwałego i pozostałego środka trwałego stanowi cena nabycia. Obejmuje ona cenę należną sprzedającemu i może być powiększona o koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem do stanu zdatnego do używania, w szczególności: koszty transportu, załadunku, wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, składowania, a obniżoną o upusty i inne udzielone przez sprzedającego bonifikaty. Wartość początkową dla nieodpłatnie otrzymanego środka trwałego lub pozostałego środka trwałego stanowi wartość wyszczególniona w dokumencie przekazania, tj. cena nabycia i dotychczasowe umorzenie. W pozostałych przypadkach, innych niż ww., wartość początkową środka trwałego lub pozostałego środka trwałego stanowi cena sprzedaży, bądź wartość godziwa, o ile w indywidualnych sytuacjach nie określono inaczej.

2. Wartości niematerialne i prawne wprowadza się do ewidencji w cenie nabycia, otrzymane nieodpłatnie na podstawie dokumentu przekazania – według wartości określonej w tym dokumencie, a otrzymane na podstawie darowizny – według wartości rynkowej z dnia otrzymania lub wartości określonej w umowie o przekazaniu. Wartość rynkowa określana jest na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia.

3. Programy komputerowe, licencje, prawa autorskie nie stanowią wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli były zakupione wraz z komputerem i stanowią jego integralną część, bez których komputer nie byłby zdatny do użytku. Powiększają one wartość środka trwałego albo pozostałego środka trwałego.

4. [7] Środki trwałe podlegają ewidencji ilościowo-wartościowej w podziale na: środki trwałe (środki trwałe o wartości początkowej przekraczającej kwotę ustaloną w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych) oraz pozostałe środki trwałe (meble i dywany bez względu na wartość oraz składniki majątku o wartości początkowej przewyższającej kwotę 1000 zł i nieprzekraczającej kwoty ustalonej w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych).

5. Składniki majątku, inne niż wymienione w ust. 4, o wartości początkowej nieprzekraczającej kwoty 1 000 zł podlegają jedynie ewidencji ilościowej. Dokonując kwalifikacji danego składnika majątkowego o wartości nieprzekraczającej kwoty 1 000 zł do wprowadzenia do ewidencji ilościowej, należy oprócz ceny jednostkowej wziąć pod uwagę trwałość (stopień eksploatacji) i użyteczność (przeznaczenie) zgodnie z zasadą gospodarności i racjonalności.

6. Odpisom amortyzacyjnym (umorzeniowym) podlegają środki trwałe i wartości niematerialne i prawne.

7. Pozostałe środki trwałe i pozostałe wartości niematerialne i prawne finansuje się ze środków na wydatki bieżące (z wyjątkiem pierwszego wyposażenia nowego obiektu). Odpisy amortyzacyjne są uznawane za koszt działalności operacyjnej w całości ich wartości i są umarzane w całości w momencie oddania do używania.

8. Umorzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nalicza się od miesiąca następnego po miesiącu, w którym nastąpiło przyjęcie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej. Dla umorzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przyjmuje się metodę liniową. Okres umorzenia wartości niematerialnych i prawnych wynosi 24 miesiące. Umarzanie można naliczać raz w roku.

9. [8] Aktywa trwałe i inne składniki majątkowe nabyte ze środków CEPiK podlegają wyodrębnieniu w ewidencji, z zastrzeżeniem ust. 9a.

9a. [9] Aktywa trwałe i inne składniki majątkowe współfinansowane ze środków CEPiK ujmowane są w ewidencji dysponenta trzeciego stopnia.

10. W przypadku, gdy nieumorzony środek trwały uległ w trakcie roku obrotowego likwidacji, sprzedaży, przekazaniu, itp. odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych) dokonuje się w ostatnim miesiącu, w którym był użytkowany.

11. Datą, pod którą w ewidencji księgowej dokonuje się zmian w stanie i ruchu środków trwałych, jest:

1) dla nieodpłatnego przejęcia lub przekazania – data sporządzenia lub podpisania protokołu zdawczo – odbiorczego;

2) dla likwidacji – data sporządzenia lub podpisania protokołu likwidacji;

3) dla ujawnienia niedoboru lub nadwyżki – data ujawnienia różnicy inwentaryzacyjnej wynikająca z protokołu komisji, a w przypadku różnic będących wynikiem przeprowadzonej inwentaryzacji – ostatni dzień roku, na który przypadał termin inwentaryzacji;

4) dla sprzedaży – data sporządzenia lub podpisania protokołu przekazania środka trwałego do sprzedaży;

5) dla przyjęcia z zakupu – data faktycznego ujęcia w księdze inwentarzowej, określona przez właściwego pracownika.

12. Podstawę ewidencji środków trwałych w budowie stanowią faktury (rachunki) i własne dokumenty. Datą, pod którą w ewidencji księgowej dokonuje się przyjęcia środka trwałego z inwestycji jest data zakończenia inwestycji, tj. protokolarnego przyjęcia środka do używania.

Kasa

[6] § 21 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. a) zarządzenia nr 13 Ministra Cyfryzacji z dnia 21 maja 2018 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie zasad rachunkowości Ministerstwa Cyfryzacji (Dz.U.M.C. poz. 14). Zmiana weszła w życie 24 maja 2018 r., z mocą od 1 stycznia 2018 r.

[7] § 21 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. b) zarządzenia nr 13 Ministra Cyfryzacji z dnia 21 maja 2018 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie zasad rachunkowości Ministerstwa Cyfryzacji (Dz.U.M.C. poz. 14). Zmiana weszła w życie 24 maja 2018 r., z mocą od 1 stycznia 2018 r.

[8] § 21 ust. 9 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. c) zarządzenia nr 13 Ministra Cyfryzacji z dnia 21 maja 2018 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie zasad rachunkowości Ministerstwa Cyfryzacji (Dz.U.M.C. poz. 14). Zmiana weszła w życie 24 maja 2018 r., z mocą od 1 stycznia 2018 r.

[9] § 21 ust. 9a dodany przez § 1 pkt 3 lit. d) zarządzenia nr 13 Ministra Cyfryzacji z dnia 21 maja 2018 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie zasad rachunkowości Ministerstwa Cyfryzacji (Dz.U.M.C. poz. 14). Zmiana weszła w życie 24 maja 2018 r., z mocą od 1 stycznia 2018 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-07-11 do 2018-05-23

§ 21. 1. Wartość początkową środka trwałego stanowi cena nabycia. Obejmuje ona cenę należną sprzedającemu i może być powiększona o koszty bezpośrednio związane z zakupem i przystosowaniem do stanu zdatnego do używania, w szczególności: koszty transportu, załadunku, wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, składowania, a obniżoną o upusty i inne udzielone przez sprzedającego bonifikaty. Wartość początkową dla nieodpłatnie otrzymanego środka trwałego stanowi wartość wyszczególniona w dokumencie przekazania, tj. cena nabycia i dotychczasowe umorzenie. W pozostałych przypadkach, innych niż ww., wartość początkową środka trwałego stanowi cena sprzedaży, bądź wartość godziwa, o ile w indywidualnych sytuacjach nie określono inaczej.

2. Wartości niematerialne i prawne wprowadza się do ewidencji w cenie nabycia, otrzymane nieodpłatnie na podstawie dokumentu przekazania – według wartości określonej w tym dokumencie, a otrzymane na podstawie darowizny – według wartości rynkowej z dnia otrzymania lub wartości określonej w umowie o przekazaniu. Wartość rynkowa określana jest na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia.

3. Programy komputerowe, licencje, prawa autorskie nie stanowią wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli były zakupione wraz z komputerem i stanowią jego integralną część, bez których komputer nie byłby zdatny do użytku. Powiększają one wartość środka trwałego albo pozostałego środka trwałego.

4. Środki trwałe podlegają ewidencji ilościowo-wartościowej w podziale na: podstawowe środki trwałe (środki trwałe o wartości początkowej przekraczającej kwotę ustaloną w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych) oraz pozostałe środki trwałe (meble i dywany bez względu na wartość oraz składniki majątku o wartości początkowej przewyższającej kwotę 1 000 zł i nieprzekraczającej kwoty 3 500 zł).

5. Składniki majątku, inne niż wymienione w ust. 4, o wartości początkowej nieprzekraczającej kwoty 1 000 zł podlegają jedynie ewidencji ilościowej. Dokonując kwalifikacji danego składnika majątkowego o wartości nieprzekraczającej kwoty 1 000 zł do wprowadzenia do ewidencji ilościowej, należy oprócz ceny jednostkowej wziąć pod uwagę trwałość (stopień eksploatacji) i użyteczność (przeznaczenie) zgodnie z zasadą gospodarności i racjonalności.

6. Odpisom amortyzacyjnym (umorzeniowym) podlegają środki trwałe i wartości niematerialne i prawne.

7. Pozostałe środki trwałe i pozostałe wartości niematerialne i prawne finansuje się ze środków na wydatki bieżące (z wyjątkiem pierwszego wyposażenia nowego obiektu). Odpisy amortyzacyjne są uznawane za koszt działalności operacyjnej w całości ich wartości i są umarzane w całości w momencie oddania do używania.

8. Umorzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nalicza się od miesiąca następnego po miesiącu, w którym nastąpiło przyjęcie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej. Dla umorzenia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przyjmuje się metodę liniową. Okres umorzenia wartości niematerialnych i prawnych wynosi 24 miesiące. Umarzanie można naliczać raz w roku.

9. Aktywa trwałe i inne składniki majątkowe nabyte ze środków CEPiK podlegają wyodrębnieniu w ewidencji.

10. W przypadku, gdy nieumorzony środek trwały uległ w trakcie roku obrotowego likwidacji, sprzedaży, przekazaniu, itp. odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych) dokonuje się w ostatnim miesiącu, w którym był użytkowany.

11. Datą, pod którą w ewidencji księgowej dokonuje się zmian w stanie i ruchu środków trwałych, jest:

1) dla nieodpłatnego przejęcia lub przekazania – data sporządzenia lub podpisania protokołu zdawczo – odbiorczego;

2) dla likwidacji – data sporządzenia lub podpisania protokołu likwidacji;

3) dla ujawnienia niedoboru lub nadwyżki – data ujawnienia różnicy inwentaryzacyjnej wynikająca z protokołu komisji, a w przypadku różnic będących wynikiem przeprowadzonej inwentaryzacji – ostatni dzień roku, na który przypadał termin inwentaryzacji;

4) dla sprzedaży – data sporządzenia lub podpisania protokołu przekazania środka trwałego do sprzedaży;

5) dla przyjęcia z zakupu – data faktycznego ujęcia w księdze inwentarzowej, określona przez właściwego pracownika.

12. Podstawę ewidencji środków trwałych w budowie stanowią faktury (rachunki) i własne dokumenty. Datą, pod którą w ewidencji księgowej dokonuje się przyjęcia środka trwałego z inwestycji jest data zakończenia inwestycji, tj. protokolarnego przyjęcia środka do używania.

Kasa