Rozdział 2

Postępowanie wobec nieletnich popełniających czyny karalne wyczerpujące znamiona wykroczeń

§ 6. [2] 1. Postępowanie w sprawach o czyn karalny wyczerpujący znamiona wykroczenia prowadzi się w trybie i na zasadach określonych w ustawie o wspieraniu i resocjalizacji nieletnich.

2. W przypadku, gdy nieletni po ukończeniu 13 lat a przed ukończeniem 17 lat dopuści się czynu karalnego wyczerpującego znamiona wykroczenia, policjant może zastosować jeden ze środków oddziaływania wychowawczego, o których mowa w art. 4 ust. 5 ustawy o wspieraniu i resocjalizacji nieletnich, jeżeli uzna, że jest to wystarczające. Przepisy § 4 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.

3. Zastosowanie środków, o których mowa w ust. 2, dokumentuje się w notatce urzędowej. Notatkę przekazuje się do komórki organizacyjnej Policji właściwej w sprawach nieletnich. W przypadku zastosowania środka oddziaływania wychowawczego w postaci zawiadomienia rodziców albo opiekuna nieletniego lub szkoły, do której nieletni uczęszcza – sporządza się pismo informujące o tym fakcie rodziców/opiekuna nieletniego lub właściwą szkołę.

4. W przypadku dopuszczenia się przez nieletniego, który ukończył 10 lat i nie ukończył 13 lat, czynu zabronionego wyczerpującego znamiona wykroczenia, a także w sytuacji, gdy wobec nieletniego, o którym mowa w ust. 2, nie zostaną zastosowane środki oddziaływania wychowawczego określone w art. 4 ust. 5 ustawy o wspieraniu i resocjalizacji nieletnich, czynności policjanta ograniczają się do zebrania, przeprowadzenia i utrwalenia dowodów, a w razie potrzeby zatrzymania nieletniego (art. 59 ust. 1 ustawy o wspieraniu i resocjalizacji nieletnich). Materiały z tych czynności przekazuje się do sądu właściwego miejscowo (właściwość miejscową sądu określa art. 24 ustawy o wspieraniu i resocjalizacji nieletnich).

5. Nieletnich sprawców podlegających odpowiedzialności za czyn zabroniony wyczerpujący znamiona wykroczenia należy wysłuchiwać w warunkach zbliżonych do naturalnych, w miarę potrzeby w miejscu zamieszkania nieletniego, przy czym unikać należy wielokrotnego wysłuchiwania nieletniego co do tych samych okoliczności lub okoliczności ustalonych już w inny sposób i niebudzących wątpliwości. Należy dążyć do zapewnienia pełnej swobody wypowiadania się nieletniego.

6. Przed przystąpieniem do wysłuchania nieletniego należy pouczyć go o przysługującym mu prawie do obrony, w tym do korzystania z pomocy obrońcy oraz o prawie do odmowy składania wyjaśnień lub odpowiedzi na poszczególne pytania.

7. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 (jeżeli zastosowanie środków oddziaływania wychowawczego nastąpiło po przeprowadzeniu czynności wyjaśniających) i ust. 4:

1) sporządza się wniosek o odstąpienie od kierowania wniosku o ukaranie do sądu, wskazując przyczynę odstąpienia;

2) powiadamia się ujawnionych pokrzywdzonych i osobę zawiadamiającą o popełnieniu wykroczenia, pouczając odpowiednio o treści art. 27 § 1 i 2 k.p.w. oraz art. 56a k.p.w.;

3) powiadamia się o odstąpieniu od skierowania wniosku o ukaranie do sądu właściwą dla miejsca popełnienia czynu zabronionego komórkę organizacyjną Policji właściwą w sprawach nieletnich.

Rozdział 2

Postępowanie wobec nieletnich popełniających czyny karalne wyczerpujące znamiona wykroczeń

§ 6.  1. Postępowanie o czyny karalne wyczerpujące znamiona wykroczeń wskazanych w art. 1 § 2 pkt 2 lit. b u.p.n. prowadzi się w trybie i na zasadach określonych w tej ustawie.

2. Policja podejmuje czynności w celu zapobiegania i zwalczania demoralizacji wobec nieletnich, którzy nie ukończyli 13 lat i popełnili czyn wyczerpujący znamiona wykroczenia, bądź w wieku 13–17 lat i popełnili czyn wyczerpujący znamiona wykroczenia niebędącego czynem karalnym.

3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, czynności policjanta ograniczają się do zebrania i utrwalenia dowodów oraz w razie potrzeby zatrzymania nieletniego podejrzewanego o sprawstwo, jeśli zachodzi sytuacja niecierpiąca zwłoki (art. 32e § 1 u.p.n.). Zatrzymany nieletni, co do którego istnieje uzasadnione podejrzenie, że popełnił czyn karalny, może być umieszczony w policyjnej izbie dziecka na czas do 48 godzin, gdy ocenia się taki środek jako konieczny w danych okolicznościach, bo nie można ustalić tożsamości nieletniego albo zachodzi uzasadniona obawa ukrycia się nieletniego lub zatarcia śladów czynu karalnego (art. 32g § 1 u.p.n.). Zatrzymanego nieletniego należy niezwłocznie przesłuchać. O zatrzymaniu nieletniego należy niezwłocznie, nie później niż w ciągu 24 godzin od chwili zatrzymania, zawiadomić właściwy sąd rodzinny. Policja w sprawach o czyny karalne wyczerpujące znamiona wykroczeń popełnione przez nieletnich wykonuje czynności inne niż niecierpiące zwłoki tylko na polecenie sądu (art. 32e § 2 u.p.n.).

4. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2:

1) sporządza się wniosek o odstąpienie od skierowania wniosku o ukaranie do sądu, wskazując przyczynę odstąpienia;

2) materiały z tych czynności przekazuje się do miejscowo właściwego sądu (właściwość miejscową sądu określa art. 17 u.p.n.), powiadamiając o przekazaniu materiałów ujawnionych pokrzywdzonych i osobę zawiadamiającą o popełnieniu wykroczenia;

3) o odstąpieniu od skierowania wniosku o ukaranie do sądu powiadamia się również właściwą dla miejsca popełnienia czynu zabronionego komórkę organizacyjną Policji do spraw nieletnich i patologii.