§ 4. 1. Dyslokację służby na drogach ustala kierownik komórki organizacyjnej Policji właściwej do spraw ruchu drogowego lub wyznaczona przez niego osoba, w szczególności na podstawie:

1) analizy stanu bezpieczeństwa ruchu drogowego i porządku publicznego oraz zagrożenia przestępczością na drogach;

1a) [1] analizy danych dotyczących naruszeń w ruchu drogowym, zgromadzonych w ramach funkcjonowania Krajowej Mapy Zagrożeń Bezpieczeństwa;

2) natężenia ruchu drogowego i kategorii pojazdów poruszających się na poszczególnych odcinkach dróg;

3) harmonogramu pełnienia służby na drogach objętych centralną koordynacją służby oraz służby, o której mowa w § 3 ust. 2;

4) planów wykorzystania dróg w sposób szczególny;

5) krajowych, wojewódzkich i powiatowych planów działań na rzecz bezpieczeństwa ruchu drogowego;

6) zgłaszanych uwag i wniosków.

2. Przy ustalaniu dyslokacji służby oraz sposobu jej pełnienia należy uwzględniać w szczególności warunki atmosferyczne oraz informacje o przewidywanych zagrożeniach dla bezpieczeństwa i porządku publicznego na drogach.

3. Wyznaczając zadania w zakresie wykorzystania ręcznego miernika prędkości lub sprawdzenia wyłącznie stanu trzeźwości jak największej liczby kierujących pojazdami, należy wskazać czas i miejsce wykonywania tych czynności.

4. Kierownik komórki organizacyjnej Policji właściwej do spraw ruchu drogowego lub wyznaczona przez niego osoba opracowuje analizę, o której mowa w ust. 1 pkt 1a, obejmującą dane za ostatni kwartał, w terminie 10 dni po zakończeniu tego kwartału.

5. Wojewódzkie i powiatowe działania na rzecz bezpieczeństwa ruchu drogowego nie mogą być prowadzone w dniu, w którym prowadzone są działania wynikające z „Harmonogramu działań krajowych” z wyjątkiem działań długofalowych.

§ 4. 1. Dyslokację służby na drogach ustala kierownik komórki organizacyjnej Policji właściwej do spraw ruchu drogowego lub wyznaczona przez niego osoba, w szczególności na podstawie:

1) analizy stanu bezpieczeństwa ruchu drogowego i porządku publicznego oraz zagrożenia przestępczością na drogach;

2) natężenia ruchu drogowego i kategorii pojazdów poruszających się na poszczególnych odcinkach dróg;

3) harmonogramu pełnienia służby na drogach objętych centralną koordynacją służby oraz służby, o której mowa w § 3 ust. 2;

4) planów wykorzystania dróg w sposób szczególny;

5) krajowych, wojewódzkich i powiatowych planów działań na rzecz bezpieczeństwa ruchu drogowego;

6) zgłaszanych uwag i wniosków.

2. Przy ustalaniu dyslokacji służby oraz sposobu jej pełnienia należy uwzględniać w szczególności warunki atmosferyczne oraz informacje o przewidywanych zagrożeniach dla bezpieczeństwa i porządku publicznego na drogach.

3. Wyznaczając zadania w zakresie wykorzystania ręcznego miernika prędkości lub sprawdzenia wyłącznie stanu trzeźwości jak największej liczby kierujących pojazdami, należy wskazać czas i miejsce wykonywania tych czynności.

4. [2] Kierownik komórki organizacyjnej Policji właściwej do spraw ruchu drogowego lub wyznaczona przez niego osoba opracowuje analizę, o której mowa w ust. 1 pkt 1a, obejmującą dane za ostatni kwartał, w terminie 10 dni po zakończeniu tego kwartału.

5. [3] Wojewódzkie i powiatowe działania na rzecz bezpieczeństwa ruchu drogowego nie mogą być prowadzone w dniu, w którym prowadzone są działania wynikające z „Harmonogramu działań krajowych” z wyjątkiem działań długofalowych.

§ 4.  1. Dyslokację służby na drogach ustala kierownik komórki organizacyjnej Policji właściwej do spraw ruchu drogowego lub wyznaczona przez niego osoba, w szczególności na podstawie:

1) analizy stanu bezpieczeństwa ruchu drogowego i porządku publicznego oraz zagrożenia przestępczością na drogach;

2) natężenia ruchu drogowego i kategorii pojazdów poruszających się na poszczególnych odcinkach dróg;

3) harmonogramu pełnienia służby na drogach objętych centralną koordynacją służby oraz służby, o której mowa w § 3 ust. 2;

4) planów wykorzystania dróg w sposób szczególny;

5) krajowych, wojewódzkich i powiatowych planów działań na rzecz bezpieczeństwa ruchu drogowego;

6) zgłaszanych uwag i wniosków.

2. Przy ustalaniu dyslokacji służby oraz sposobu jej pełnienia należy uwzględniać w szczególności warunki atmosferyczne oraz informacje o przewidywanych zagrożeniach dla bezpieczeństwa i porządku publicznego na drogach.

3. Wyznaczając zadania w zakresie wykorzystania ręcznego miernika prędkości lub sprawdzenia wyłącznie stanu trzeźwości jak największej liczby kierujących pojazdami, należy wskazać czas i miejsce wykonywania tych czynności.