Wersja obowiązująca od 2019-07-13
1. Policjant okazuje wizerunek osoby, jeżeli:
1) osoba podejrzana ukrywa się, przebywa za granicą, w odległym miejscu lub jest obłożnie chora;
2) sprawca przestępstwa nie jest znany, ale można przypuszczać, że jego zdjęcie jest umieszczone w kartach albumowych, o których mowa w ust. 3;
3) okazanie jawne byłoby przedwczesne lub niepożądane, zaś okazanie, o którym mowa w art. 173 § 2 k.p.k., łączyłoby się z nadmiernymi trudnościami lub byłoby niemożliwe;
4) osoba podlegająca rozpoznaniu zaginęła lub nie żyje.
2. Jeżeli osoba podlegająca rozpoznaniu nie żyje, można zamiast wizerunku okazać rekonstrukcję lub model jej wyglądu.
3. W przypadku rozpoznania w okazanym albumie fotograficznym lub w zestawie kart albumowych zawierających zdjęcia osób uzyskane na podstawie art. 20 ust. 2a ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, policjant wpisuje do protokołu okazania dane osobowe osoby rozpoznanej podane w albumie fotograficznym lub karcie albumowej, a w razie potrzeby uzyskuje w komórce organizacyjnej jednostki Policji do spraw techniki kryminalistycznej właściwej ze względu na miejsce wykonania zdjęcia kopię tego zdjęcia, którą załącza do protokołu.
4. [3] Do sporządzania tablic poglądowych w prowadzonych postępowaniach przygotowawczych w sprawach o przestępstwa ścigane z oskarżenia publicznego można wykorzystywać zdjęcia uzyskane na podstawie art. 20 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji.
5. Zdjęcie osoby policjant okazuje w zestawie zdjęć innych osób podobnych, przy czym – w miarę możliwości – powinno ono pochodzić z najbliższego okresu, w którym rozpoznający widział osobę okazywaną. Przy doborze zdjęć jest wskazane, aby zdjęcia barwne okazywać z barwnymi, a czarno-białe z czarno-białymi.
6. [4] Okazanie zdjęć przybranych osób innych niż uzyskanych na podstawie art. 20 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji wymaga uzyskania pisemnej zgody osoby. Pisemną zgodę umieszcza się w aktach postępowania przygotowawczego.
7. Przed okazaniem, o którym mowa w ust. 4, policjant sporządza tablicę poglądową przez trwałe połączenie zdjęcia z podłożem tablicy, a także:
1) numeruje zdjęcia;
2) na prawych dolnych rogach zdjęć odciska pieczęć obejmującą także podłoże;
3) oznacza tablicę danymi identyfikującymi postępowanie, w związku z którym została sporządzona, a także danymi wskazującymi na to, kto ją sporządził;
4) jeżeli w postępowaniu sporządzono kilka tablic, nadaje im kolejne numery porządkowe;
5) na odwrocie tablicy umieszcza wykaz osób, których zdjęcia okazano, nie udostępniając go rozpoznającemu.
8. Przy sporządzaniu tablicy poglądowej za pomocą technik komputerowych stosuje się zalecenia określone w ust. 7 pkt 1, 3, 4 i 5. Tablicę można opisać na odwrocie. Pieczęć jednostki Policji umieszcza się ma pierwszej stronie tablicy lub na odwrocie.
9. Jeżeli policjant okazuje tablice poglądowe ze zdjęciami, czyni o tym wzmiankę w protokole okazania z podaniem nazwiska osoby rozpoznanej i numeru odpowiedniego zdjęcia. Tablica poglądowa stanowi załącznik do protokołu okazania. Tablicę poglądową można okazywać kolejnym osobom w tym samym postępowaniu, jeżeli wiadomo, że nie mogły się porozumieć co do wyniku okazania. Wówczas w treści protokołów z tych czynności należy uczynić stosowną wzmiankę identyfikującą tablicę (data sporządzenia, dane osoby sporządzającej). Tablicy poglądowej nie załącza się do protokołów z kolejnych okazań.
10. Do okazania rekonstrukcji lub modelu wizerunku osoby albo zapisu obrazu lub dźwięku nie przybiera się innych rekonstrukcji, modeli lub zapisów.
11. W razie okazywania wizerunku osoby w postaci zapisu audiowizualnego na nośniku, nośnik ten stanowi załącznik do protokołu. Zalecenia z ust. 9 zdania 3–5 stosuje się odpowiednio.
12. Zwłoki okazuje się w miejscu ich znalezienia, kostnicy lub sali sekcyjnej, nie przybierając do tej czynności innych zwłok.
[3] § 85 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. a) wytycznych nr 2 Komendanta Głównego Policji z dnia 1 lipca 2019 r. zmieniających wytyczne w sprawie wykonywania niektórych czynności dochodzeniowo-śledczych przez policjantów (Dz.U.KGP. poz. 92). Zmiana weszła w życie 13 lipca 2019 r.
[4] § 85 ust. 6 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. b) wytycznych nr 2 Komendanta Głównego Policji z dnia 1 lipca 2019 r. zmieniających wytyczne w sprawie wykonywania niektórych czynności dochodzeniowo-śledczych przez policjantów (Dz.U.KGP. poz. 92). Zmiana weszła w życie 13 lipca 2019 r.
Wersja obowiązująca od 2019-07-13
1. Policjant okazuje wizerunek osoby, jeżeli:
1) osoba podejrzana ukrywa się, przebywa za granicą, w odległym miejscu lub jest obłożnie chora;
2) sprawca przestępstwa nie jest znany, ale można przypuszczać, że jego zdjęcie jest umieszczone w kartach albumowych, o których mowa w ust. 3;
3) okazanie jawne byłoby przedwczesne lub niepożądane, zaś okazanie, o którym mowa w art. 173 § 2 k.p.k., łączyłoby się z nadmiernymi trudnościami lub byłoby niemożliwe;
4) osoba podlegająca rozpoznaniu zaginęła lub nie żyje.
2. Jeżeli osoba podlegająca rozpoznaniu nie żyje, można zamiast wizerunku okazać rekonstrukcję lub model jej wyglądu.
3. W przypadku rozpoznania w okazanym albumie fotograficznym lub w zestawie kart albumowych zawierających zdjęcia osób uzyskane na podstawie art. 20 ust. 2a ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, policjant wpisuje do protokołu okazania dane osobowe osoby rozpoznanej podane w albumie fotograficznym lub karcie albumowej, a w razie potrzeby uzyskuje w komórce organizacyjnej jednostki Policji do spraw techniki kryminalistycznej właściwej ze względu na miejsce wykonania zdjęcia kopię tego zdjęcia, którą załącza do protokołu.
4. [3] Do sporządzania tablic poglądowych w prowadzonych postępowaniach przygotowawczych w sprawach o przestępstwa ścigane z oskarżenia publicznego można wykorzystywać zdjęcia uzyskane na podstawie art. 20 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji.
5. Zdjęcie osoby policjant okazuje w zestawie zdjęć innych osób podobnych, przy czym – w miarę możliwości – powinno ono pochodzić z najbliższego okresu, w którym rozpoznający widział osobę okazywaną. Przy doborze zdjęć jest wskazane, aby zdjęcia barwne okazywać z barwnymi, a czarno-białe z czarno-białymi.
6. [4] Okazanie zdjęć przybranych osób innych niż uzyskanych na podstawie art. 20 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji wymaga uzyskania pisemnej zgody osoby. Pisemną zgodę umieszcza się w aktach postępowania przygotowawczego.
7. Przed okazaniem, o którym mowa w ust. 4, policjant sporządza tablicę poglądową przez trwałe połączenie zdjęcia z podłożem tablicy, a także:
1) numeruje zdjęcia;
2) na prawych dolnych rogach zdjęć odciska pieczęć obejmującą także podłoże;
3) oznacza tablicę danymi identyfikującymi postępowanie, w związku z którym została sporządzona, a także danymi wskazującymi na to, kto ją sporządził;
4) jeżeli w postępowaniu sporządzono kilka tablic, nadaje im kolejne numery porządkowe;
5) na odwrocie tablicy umieszcza wykaz osób, których zdjęcia okazano, nie udostępniając go rozpoznającemu.
8. Przy sporządzaniu tablicy poglądowej za pomocą technik komputerowych stosuje się zalecenia określone w ust. 7 pkt 1, 3, 4 i 5. Tablicę można opisać na odwrocie. Pieczęć jednostki Policji umieszcza się ma pierwszej stronie tablicy lub na odwrocie.
9. Jeżeli policjant okazuje tablice poglądowe ze zdjęciami, czyni o tym wzmiankę w protokole okazania z podaniem nazwiska osoby rozpoznanej i numeru odpowiedniego zdjęcia. Tablica poglądowa stanowi załącznik do protokołu okazania. Tablicę poglądową można okazywać kolejnym osobom w tym samym postępowaniu, jeżeli wiadomo, że nie mogły się porozumieć co do wyniku okazania. Wówczas w treści protokołów z tych czynności należy uczynić stosowną wzmiankę identyfikującą tablicę (data sporządzenia, dane osoby sporządzającej). Tablicy poglądowej nie załącza się do protokołów z kolejnych okazań.
10. Do okazania rekonstrukcji lub modelu wizerunku osoby albo zapisu obrazu lub dźwięku nie przybiera się innych rekonstrukcji, modeli lub zapisów.
11. W razie okazywania wizerunku osoby w postaci zapisu audiowizualnego na nośniku, nośnik ten stanowi załącznik do protokołu. Zalecenia z ust. 9 zdania 3–5 stosuje się odpowiednio.
12. Zwłoki okazuje się w miejscu ich znalezienia, kostnicy lub sali sekcyjnej, nie przybierając do tej czynności innych zwłok.
[3] § 85 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. a) wytycznych nr 2 Komendanta Głównego Policji z dnia 1 lipca 2019 r. zmieniających wytyczne w sprawie wykonywania niektórych czynności dochodzeniowo-śledczych przez policjantów (Dz.U.KGP. poz. 92). Zmiana weszła w życie 13 lipca 2019 r.
[4] § 85 ust. 6 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. b) wytycznych nr 2 Komendanta Głównego Policji z dnia 1 lipca 2019 r. zmieniających wytyczne w sprawie wykonywania niektórych czynności dochodzeniowo-śledczych przez policjantów (Dz.U.KGP. poz. 92). Zmiana weszła w życie 13 lipca 2019 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2017-09-22 do 2019-07-12
1. Policjant okazuje wizerunek osoby, jeżeli:
1) osoba podejrzana ukrywa się, przebywa za granicą, w odległym miejscu lub jest obłożnie chora;
2) sprawca przestępstwa nie jest znany, ale można przypuszczać, że jego zdjęcie jest umieszczone w kartach albumowych, o których mowa w ust. 3;
3) okazanie jawne byłoby przedwczesne lub niepożądane, zaś okazanie, o którym mowa w art. 173 § 2 k.p.k., łączyłoby się z nadmiernymi trudnościami lub byłoby niemożliwe;
4) osoba podlegająca rozpoznaniu zaginęła lub nie żyje.
2. Jeżeli osoba podlegająca rozpoznaniu nie żyje, można zamiast wizerunku okazać rekonstrukcję lub model jej wyglądu.
3. W przypadku rozpoznania w okazanym albumie fotograficznym lub w zestawie kart albumowych zawierających zdjęcia osób uzyskane na podstawie art. 20 ust. 2a ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, policjant wpisuje do protokołu okazania dane osobowe osoby rozpoznanej podane w albumie fotograficznym lub karcie albumowej, a w razie potrzeby uzyskuje w komórce organizacyjnej jednostki Policji do spraw techniki kryminalistycznej właściwej ze względu na miejsce wykonania zdjęcia kopię tego zdjęcia, którą załącza do protokołu.
4. Do sporządzania tablic poglądowych w prowadzonych postępowaniach przygotowawczych w sprawach o przestępstwa ścigane z oskarżenia publicznego można wykorzystywać zdjęcia uzyskane na podstawie art. 20 ust. 2a ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji.
5. Zdjęcie osoby policjant okazuje w zestawie zdjęć innych osób podobnych, przy czym – w miarę możliwości – powinno ono pochodzić z najbliższego okresu, w którym rozpoznający widział osobę okazywaną. Przy doborze zdjęć jest wskazane, aby zdjęcia barwne okazywać z barwnymi, a czarno-białe z czarno-białymi.
6. Okazanie zdjęć przybranych osób innych niż uzyskanych na podstawie art. 20 ust. 2a ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji, wymaga uzyskania pisemnej zgody osoby. Pisemną zgodę umieszcza się w aktach postępowania przygotowawczego.
7. Przed okazaniem, o którym mowa w ust. 4, policjant sporządza tablicę poglądową przez trwałe połączenie zdjęcia z podłożem tablicy, a także:
1) numeruje zdjęcia;
2) na prawych dolnych rogach zdjęć odciska pieczęć obejmującą także podłoże;
3) oznacza tablicę danymi identyfikującymi postępowanie, w związku z którym została sporządzona, a także danymi wskazującymi na to, kto ją sporządził;
4) jeżeli w postępowaniu sporządzono kilka tablic, nadaje im kolejne numery porządkowe;
5) na odwrocie tablicy umieszcza wykaz osób, których zdjęcia okazano, nie udostępniając go rozpoznającemu.
8. Przy sporządzaniu tablicy poglądowej za pomocą technik komputerowych stosuje się zalecenia określone w ust. 7 pkt 1, 3, 4 i 5. Tablicę można opisać na odwrocie. Pieczęć jednostki Policji umieszcza się ma pierwszej stronie tablicy lub na odwrocie.
9. Jeżeli policjant okazuje tablice poglądowe ze zdjęciami, czyni o tym wzmiankę w protokole okazania z podaniem nazwiska osoby rozpoznanej i numeru odpowiedniego zdjęcia. Tablica poglądowa stanowi załącznik do protokołu okazania. Tablicę poglądową można okazywać kolejnym osobom w tym samym postępowaniu, jeżeli wiadomo, że nie mogły się porozumieć co do wyniku okazania. Wówczas w treści protokołów z tych czynności należy uczynić stosowną wzmiankę identyfikującą tablicę (data sporządzenia, dane osoby sporządzającej). Tablicy poglądowej nie załącza się do protokołów z kolejnych okazań.
10. Do okazania rekonstrukcji lub modelu wizerunku osoby albo zapisu obrazu lub dźwięku nie przybiera się innych rekonstrukcji, modeli lub zapisów.
11. W razie okazywania wizerunku osoby w postaci zapisu audiowizualnego na nośniku, nośnik ten stanowi załącznik do protokołu. Zalecenia z ust. 9 zdania 3–5 stosuje się odpowiednio.
12. Zwłoki okazuje się w miejscu ich znalezienia, kostnicy lub sali sekcyjnej, nie przybierając do tej czynności innych zwłok.