history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2014-10-09 do 2015-08-23
1. Policjant, po uzyskaniu pozwolenia Komendanta Głównego Policji, może wywieźć poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
1) broń palną indywidualną i amunicję do niej;
2) broń palną i amunicję służącą do celów szkoleniowych w ramach odbywanych ćwiczeń międzynarodowych;
3) inny sprzęt policyjny służący do miotania amunicji.
2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się w sytuacjach wymagających podjęcia czynności o charakterze nagłym, przy realizacji których nie jest możliwe uzyskanie pozwolenia Komendanta Głównego Policji z właściwym wyprzedzeniem czasowym.
3. Z pisemnym wnioskiem o udzielenie pozwolenia na wywóz poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej broni palnej wraz z amunicją w ilości określonej w odrębnych przepisach w sprawie norm należności, w przypadku wyjazdu służbowego występują odpowiednio:
1) kierownik komórki organizacyjnej Komendy Głównej Policji;
2) komendant wojewódzki (Stołeczny) Policji;
3) kierownik jednostki szkoleniowej;
4) [5] Komendant Centralnego Biura Śledczego Policji.
4. Przepisów ust. 1–3 nie stosuje się w przypadku czynności podejmowanych przez policjantów na podstawie art. 40 i 41 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między Rządami Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach (Dz. Urz. WE L239 z 29.9.2000 r., str. 19, Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 19, t. 2, str. 9 ze zm.), a także art. 145h ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji oraz umów międzynarodowych przewidujących wykonywanie czynności służbowych przez uzbrojonych policjantów.
[5] § 23 ust. 3 pkt 4 dodany przez § 1 pkt 5 zarządzenia nr 29 Komendanta Głównego Policji z dnia 6 października 2014 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie zasad przyznawania i użytkowania broni palnej przez policjantów (Dz.U.KGP. poz. 74). Zmiana weszła w życie 9 października 2014 r.
Wersja obowiązująca od 2014-10-09 do 2015-08-23
1. Policjant, po uzyskaniu pozwolenia Komendanta Głównego Policji, może wywieźć poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
1) broń palną indywidualną i amunicję do niej;
2) broń palną i amunicję służącą do celów szkoleniowych w ramach odbywanych ćwiczeń międzynarodowych;
3) inny sprzęt policyjny służący do miotania amunicji.
2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się w sytuacjach wymagających podjęcia czynności o charakterze nagłym, przy realizacji których nie jest możliwe uzyskanie pozwolenia Komendanta Głównego Policji z właściwym wyprzedzeniem czasowym.
3. Z pisemnym wnioskiem o udzielenie pozwolenia na wywóz poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej broni palnej wraz z amunicją w ilości określonej w odrębnych przepisach w sprawie norm należności, w przypadku wyjazdu służbowego występują odpowiednio:
1) kierownik komórki organizacyjnej Komendy Głównej Policji;
2) komendant wojewódzki (Stołeczny) Policji;
3) kierownik jednostki szkoleniowej;
4) [5] Komendant Centralnego Biura Śledczego Policji.
4. Przepisów ust. 1–3 nie stosuje się w przypadku czynności podejmowanych przez policjantów na podstawie art. 40 i 41 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między Rządami Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach (Dz. Urz. WE L239 z 29.9.2000 r., str. 19, Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 19, t. 2, str. 9 ze zm.), a także art. 145h ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji oraz umów międzynarodowych przewidujących wykonywanie czynności służbowych przez uzbrojonych policjantów.
[5] § 23 ust. 3 pkt 4 dodany przez § 1 pkt 5 zarządzenia nr 29 Komendanta Głównego Policji z dnia 6 października 2014 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie zasad przyznawania i użytkowania broni palnej przez policjantów (Dz.U.KGP. poz. 74). Zmiana weszła w życie 9 października 2014 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2011-08-01 do 2014-10-08
1. Policjant, po uzyskaniu pozwolenia Komendanta Głównego Policji, może wywieźć poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
1) broń palną indywidualną i amunicję do niej;
2) broń palną i amunicję służącą do celów szkoleniowych w ramach odbywanych ćwiczeń międzynarodowych;
3) inny sprzęt policyjny służący do miotania amunicji.
2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się w sytuacjach wymagających podjęcia czynności o charakterze nagłym, przy realizacji których nie jest możliwe uzyskanie pozwolenia Komendanta Głównego Policji z właściwym wyprzedzeniem czasowym.
3. Z pisemnym wnioskiem o udzielenie pozwolenia na wywóz poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej broni palnej wraz z amunicją w ilości określonej w odrębnych przepisach w sprawie norm należności, w przypadku wyjazdu służbowego występują odpowiednio:
1) kierownik komórki organizacyjnej Komendy Głównej Policji;
2) komendant wojewódzki (Stołeczny) Policji;
3) kierownik jednostki szkoleniowej.
4. Przepisów ust. 1–3 nie stosuje się w przypadku czynności podejmowanych przez policjantów na podstawie art. 40 i 41 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między Rządami Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach (Dz. Urz. WE L239 z 29.9.2000 r., str. 19, Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 19, t. 2, str. 9 ze zm.), a także art. 145h ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji oraz umów międzynarodowych przewidujących wykonywanie czynności służbowych przez uzbrojonych policjantów.