history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2018-09-19
1. System bezpieczeństwa informacji niejawnych obejmuje środki bezpieczeństwa fizycznego stosowane w celu zapewnienia poufności, integralności i dostępności tych informacji.
2. W zależności od określonego w jednostkach organizacyjnych poziomu zagrożeń dla pomieszczeń lub obszarów, należy stosować odpowiednią kombinację następujących środków bezpieczeństwa fizycznego:
1) personel bezpieczeństwa – osoby przeszkolone, nadzorowane, a w razie konieczności posiadające odpowiednie uprawnienie do dostępu do informacji niejawnych, wykonujące czynności związane z fizyczną ochroną informacji niejawnych, w tym:
a) kontrolę dostępu do pomieszczeń lub obszarów, w których przetwarzane są informacje niejawne,
b) nadzór nad systemem dozoru wizyjnego,
c) reagowanie na zagrożenia, alarmy lub sygnały awaryjne;
2) bariery fizyczne – środki chroniące granice miejsca, w którym przetwarzane są informacje niejawne, w szczególności:
a) drzwi,
b) zamki,
c) okna,
d) ściany,
e) bramy,
f) ogrodzenia;
3) szafy i zamki – stosowane do przechowywania informacji niejawnych lub zabezpieczające te informacje przed nieuprawnionym dostępem;
4) system kontroli dostępu – stosowany w celu zagwarantowania dostępu do pomieszczenia lub obszaru, w którym przetwarzane są informacje niejawne, wyłącznie przez osoby posiadające odpowiednie uprawnienia, obejmujący:
a) rozwiązania organizacyjne,
b) elektroniczny system pomocniczy;
5) system sygnalizacji włamania i napadu – elektroniczny system pomocniczy stosowany w celu realizacji procedur ochrony informacji niejawnych oraz podwyższenia poziomu bezpieczeństwa, który zapewniają:
a) bariery fizyczne,
b) zastępujący lub wspierający personel bezpieczeństwa w pomieszczeniach i budynkach;
6) system dozoru wizyjnego – elektroniczny system pomocniczy stosowany w celu bieżącego monitorowania ochronnego lub sprawdzania incydentów bezpieczeństwa i sygnałów alarmowych przez personel bezpieczeństwa;
7) system kontroli osób i przedmiotów – stosowany w celu zapobiegania próbom nieuprawnionego wnoszenia na chroniony obszar rzeczy zagrażających bezpieczeństwu informacji niejawnych lub nieuprawnionego wynoszenia informacji niejawnych z obiektów, obejmujący:
a) rozwiązania organizacyjne polegające na dobrowolnym poddaniu się kontroli lub udostępnieniu do kontroli rzeczy osobistych,
b) elektroniczny system pomocniczy.
3. W celu zapewnienia poufności, integralności i dostępności informacji niejawnych można zastosować również środki bezpieczeństwa fizycznego inne niż wymienione w ust. 2, jeżeli taka potrzeba wynika z analizy poziomu zagrożeń.
4. Środki bezpieczeństwa fizycznego zalecane do stosowania w strefach ochronnych określa załącznik nr 13 [1] do zarządzenia.
[1] § 50 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez pkt 2 obwieszczenia Komendanta Głównego Policji z dnia 23 sierpnia 2018 r. o sprostowaniu błędu (Dz.U.KGP. poz. 88). Zmiana weszła w życie 19 września 2018 r.
Wersja obowiązująca od 2018-09-19
1. System bezpieczeństwa informacji niejawnych obejmuje środki bezpieczeństwa fizycznego stosowane w celu zapewnienia poufności, integralności i dostępności tych informacji.
2. W zależności od określonego w jednostkach organizacyjnych poziomu zagrożeń dla pomieszczeń lub obszarów, należy stosować odpowiednią kombinację następujących środków bezpieczeństwa fizycznego:
1) personel bezpieczeństwa – osoby przeszkolone, nadzorowane, a w razie konieczności posiadające odpowiednie uprawnienie do dostępu do informacji niejawnych, wykonujące czynności związane z fizyczną ochroną informacji niejawnych, w tym:
a) kontrolę dostępu do pomieszczeń lub obszarów, w których przetwarzane są informacje niejawne,
b) nadzór nad systemem dozoru wizyjnego,
c) reagowanie na zagrożenia, alarmy lub sygnały awaryjne;
2) bariery fizyczne – środki chroniące granice miejsca, w którym przetwarzane są informacje niejawne, w szczególności:
a) drzwi,
b) zamki,
c) okna,
d) ściany,
e) bramy,
f) ogrodzenia;
3) szafy i zamki – stosowane do przechowywania informacji niejawnych lub zabezpieczające te informacje przed nieuprawnionym dostępem;
4) system kontroli dostępu – stosowany w celu zagwarantowania dostępu do pomieszczenia lub obszaru, w którym przetwarzane są informacje niejawne, wyłącznie przez osoby posiadające odpowiednie uprawnienia, obejmujący:
a) rozwiązania organizacyjne,
b) elektroniczny system pomocniczy;
5) system sygnalizacji włamania i napadu – elektroniczny system pomocniczy stosowany w celu realizacji procedur ochrony informacji niejawnych oraz podwyższenia poziomu bezpieczeństwa, który zapewniają:
a) bariery fizyczne,
b) zastępujący lub wspierający personel bezpieczeństwa w pomieszczeniach i budynkach;
6) system dozoru wizyjnego – elektroniczny system pomocniczy stosowany w celu bieżącego monitorowania ochronnego lub sprawdzania incydentów bezpieczeństwa i sygnałów alarmowych przez personel bezpieczeństwa;
7) system kontroli osób i przedmiotów – stosowany w celu zapobiegania próbom nieuprawnionego wnoszenia na chroniony obszar rzeczy zagrażających bezpieczeństwu informacji niejawnych lub nieuprawnionego wynoszenia informacji niejawnych z obiektów, obejmujący:
a) rozwiązania organizacyjne polegające na dobrowolnym poddaniu się kontroli lub udostępnieniu do kontroli rzeczy osobistych,
b) elektroniczny system pomocniczy.
3. W celu zapewnienia poufności, integralności i dostępności informacji niejawnych można zastosować również środki bezpieczeństwa fizycznego inne niż wymienione w ust. 2, jeżeli taka potrzeba wynika z analizy poziomu zagrożeń.
4. Środki bezpieczeństwa fizycznego zalecane do stosowania w strefach ochronnych określa załącznik nr 13 [1] do zarządzenia.
[1] § 50 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez pkt 2 obwieszczenia Komendanta Głównego Policji z dnia 23 sierpnia 2018 r. o sprostowaniu błędu (Dz.U.KGP. poz. 88). Zmiana weszła w życie 19 września 2018 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2012-10-20 do 2018-09-18
[41] 1. System bezpieczeństwa informacji niejawnych obejmuje środki bezpieczeństwa fizycznego stosowane w celu zapewnienia poufności, integralności i dostępności tych informacji.
2. W zależności od określonego w jednostkach organizacyjnych poziomu zagrożeń dla pomieszczeń lub obszarów, należy stosować odpowiednią kombinację następujących środków bezpieczeństwa fizycznego:
1) personel bezpieczeństwa – osoby przeszkolone, nadzorowane, a w razie konieczności posiadające odpowiednie uprawnienie do dostępu do informacji niejawnych, wykonujące czynności związane z fizyczną ochroną informacji niejawnych, w tym:
a) kontrolę dostępu do pomieszczeń lub obszarów, w których przetwarzane są informacje niejawne,
b) nadzór nad systemem dozoru wizyjnego,
c) reagowanie na zagrożenia, alarmy lub sygnały awaryjne;
2) bariery fizyczne – środki chroniące granice miejsca, w którym przetwarzane są informacje niejawne, w szczególności:
a) drzwi,
b) zamki,
c) okna,
d) ściany,
e) bramy,
f) ogrodzenia;
3) szafy i zamki – stosowane do przechowywania informacji niejawnych lub zabezpieczające te informacje przed nieuprawnionym dostępem;
4) system kontroli dostępu – stosowany w celu zagwarantowania dostępu do pomieszczenia lub obszaru, w którym przetwarzane są informacje niejawne, wyłącznie przez osoby posiadające odpowiednie uprawnienia, obejmujący:
a) rozwiązania organizacyjne,
b) elektroniczny system pomocniczy;
5) system sygnalizacji włamania i napadu – elektroniczny system pomocniczy stosowany w celu realizacji procedur ochrony informacji niejawnych oraz podwyższenia poziomu bezpieczeństwa, który zapewniają:
a) bariery fizyczne,
b) zastępujący lub wspierający personel bezpieczeństwa w pomieszczeniach i budynkach;
6) system dozoru wizyjnego – elektroniczny system pomocniczy stosowany w celu bieżącego monitorowania ochronnego lub sprawdzania incydentów bezpieczeństwa i sygnałów alarmowych przez personel bezpieczeństwa;
7) system kontroli osób i przedmiotów – stosowany w celu zapobiegania próbom nieuprawnionego wnoszenia na chroniony obszar rzeczy zagrażających bezpieczeństwu informacji niejawnych lub nieuprawnionego wynoszenia informacji niejawnych z obiektów, obejmujący:
a) rozwiązania organizacyjne polegające na dobrowolnym poddaniu się kontroli lub udostępnieniu do kontroli rzeczy osobistych,
b) elektroniczny system pomocniczy.
3. W celu zapewnienia poufności, integralności i dostępności informacji niejawnych można zastosować również środki bezpieczeństwa fizycznego inne niż wymienione w ust. 2, jeżeli taka potrzeba wynika z analizy poziomu zagrożeń.
4. Środki bezpieczeństwa fizycznego zalecane do stosowania w strefach ochronnych określa załącznik nr 1 do zarządzenia.
[41] Rozdział 7 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 11 zarządzenia nr 132 Komendanta Głównego Policji z dnia 5 października 2012 r. zmieniającego zarządzenie w sprawie szczególnego sposobu organizacji i funkcjonowania kancelarii tajnych i innych niż kancelaria tajna komórek organizacyjnych odpowiedzialnych za przetwarzanie materiałów niejawnych, sposobu i trybu przetwarzania informacji niejawnych oraz doboru i stosowania środków bezpieczeństwa fizycznego informacji niejawnych w Policji (Dz.U.KGP. poz. 52). Zmiana weszła w życie 20 października 2012 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2011-01-02 do 2012-10-19
1. Po zakończeniu pracy kierownik kancelarii lub upoważniony pracownik kancelarii jest obowiązany sprawdzić prawidłowość zamknięcia szaf i pomieszczeń kancelarii.
2. Kody dostępu, szyfry zmienia się:
1) w urządzeniach nowo instalowanych oraz w odstępach czasowych nieprzekraczających 6 miesięcy;
2) po każdej naprawie lub konserwacji zamka;
3) po przekazaniu obowiązków na stanowisku kierownika kancelarii lub innej upoważnionej osoby;
4) w przypadku ujawnienia kodu osobie nieupoważnionej.
3. Nieprawidłowości związane z naruszeniem przepisów ust. 2. należy niezwłocznie zgłaszać pełnomocnikowi ochrony.
4. Przepisy ust. 1–2 obowiązują odpowiednio w stosunku do innych pomieszczeń, w których są przechowywane dokumenty niejawne.